Www irpdf com(9311)

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﺧﻮاب ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ‬ ‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه‪ :‬ﻋﺪاﻟﺖ ﻓﺮزاﻧﻪ‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﺧﻮﻧﻤﻮن ﺑﺮق ﻧﺪاﺷﺖ ‪ ،‬ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎي ﮔﺮدﺳﻮزي ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﻣﯿﮕﻔﺘﻦ ﻻﻟﻪ داﺋﻢ دم دﺳﺘﻤﻮن ﺑﻮد وﺗﻮﺷﻮن‬

‫ﮔﻮﺷﻪ ﻫﺎي ﮔﺮه ﺷﺪه داﻣﻨﺎي ﭼﯿﻦ ﭼﯿﻦ‪..‬روزﻫﺎ رو ﻫﯽ ﻣﯽ ﺳﺎﺑﯿﺪﯾﻢ ﺗﺎﺷﺐ‪..‬ﺷﺐ ﮐﻪ ﻣﯿﺸﺪ ﻣﻮﻗﻊ‬ ‫روﺷﻦ ﮐﺮدﻧﺸﻮن‪..‬آه‪..‬ﭼﺮاﻏﻬﺎي ﺧﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﭘﺲ از دﯾﮕﺮي روﺷﻦ ﻣﯽ ﺷﺪ‪...‬آخ ﮐﻪ ﻫﯽ‬

‫‪..‬ﭼﺮاﻏﻬﺎي ﮔﺮدﺳﻮز آدﻣﺎ رو ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺧﯿﺎل ﻣﯽ ﺑﺮن‪..‬واي واي‪ ..‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﯽ وﺑﯽ ﮐﺲ‪..‬‬

‫ﺻﺤﻨﻪ‪ :‬اﺗﺎق ﻣﺠﻠﻞ و ﭘﺮ از اﺛﺎﺛﯿﻪ ﻫﺎي ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﯿﻨﺶ اﺛﺎﺛﯿﻪ اﺗﺎق ‪،‬ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺮﺗﺐ و ﺑﺎ ﺳﻠﯿﻘﻪ اﺳﺖ‪..‬ﭘﺪر ﺑﺎ ﺳﺮ‬

‫وﺻﻮرﺗﯽ ﺳﯿﺎه وﭘﺮازدﻣﻠﻬﺎي ﺳﺮﺳﯿﺎه ﮐﻪ ﺑﻘﺪر ﮐﺎﻓﯽ ﭼﻬﺮه اش رازﺷﺖ وﮐﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪ ‪ ،‬روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﮔﺮد‬ ‫ﭼﺮﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ ودر ﺣﺎل ﮔﻮش ﮐﺮدن ﺑﻪ رادﯾﻮﺳﺖ‪..‬‬ ‫ﻣﺠﺮي‬

‫‪ :‬ﺑﻌﺪ ازاﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﯾﻪ آﻫﻨﮓ ﺳﻨﺘﯽ ﻣﯽ ﭼﺴﺒﻪ ﺑﺎ آوازي در دﺳﺘﮕﺎه ﻫﻤﺎﯾﻮن‪...‬‬

‫آﻫﻨﮓ و آواز ازرادﯾﻮ ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ..‬ﺑﻪ آراﻣﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازه وﻟﺬت ﮔﺮاﻣﺎﻓﻮن ﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ ‪ ،‬ﻣﺤﺰون ودﻟﮕﯿﺮ‪...‬‬

‫ﭘﺪر ﺣﯿﻦ ﻟﺬت از آواز ﺑﺎ رﻧﮕﯽ ﭘﺮﯾﺪه ‪ ،‬دﺳﺘﻤﺎل ﻣﺮﺗﺒﯽ از ﺟﯿﺒﺶ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آورد ﺗﺎ ﻋﺮق ﺳﺮد روي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ اش را‬

‫ﭘﺎك ﮐﻨﺪ‪.‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮن روي دﺳﺘﻤﺎل ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪...‬ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ازدﺳﺘﻤﺎل ﺑﺮاي ﭘﺎك ﮐﺮدن ﻗﺴﻤﺘﯽ از‬

‫ﺻﻮرﺗﺶ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻧﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮن روي دﺳﺘﻤﺎل ﮐﺎﻏﺬي ﻣﯽ ﺷﻮد‪..‬ﯾﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد ﭼﻮن ﻣﯽ‬

‫داﻧﺪ ﻗﻀﯿﻪ از ﮐﺠﺎ آب ﻣﯽ ﺧﻮرد‪ ..‬ﺑﺎ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺗﻤﺎم ﺧﻮدرا از ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺟﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪...‬ﺟﻠﻮي آﯾﻨﻪ ﻣﯽ آﯾﺪ‪..‬دﻣﻠﻬﺎي‬

‫ﺳﺮﺳﯿﺎه ﺻﻮرﺗﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭘﯿﺶ ﺷﺪه اﺳﺖ‪..‬ﺧﻮن ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺳﺮاﻧﮕﺸﺘﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪..‬ﻧﮕﺎﻫﺶ در آن ﮔﺮه ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻮرد‪.‬ﺑﺎ ﻗﻄﺮه ي اﺷﮑﯽ ﮐﻪ از ﭼﺸﻤﺶ در ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻗﻄﺮه ﻫﺎي ﺧﻮن روي دﺳﺘﻤﺎل ﻣﯽ اﻓﺘﺪ از ﺧﯿﺮﮔﯽ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ‬

‫آﯾﺪ‪..‬آرام وﺑﺎدﻗﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭘﺎك ﮐﺮدن ﺧﻮﻧﻬﺎي روي ﺻﻮرﺗﺶ اﺳﺖ‪ ..‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر روزﻣﺮﮔﯽ اوﺳﺖ‬

‫)ﺧﯿﺮه درآﺋﯿﻨﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد(‬

‫ﭼﻨﺪوﻗﺘﻪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرت ﻋﺠﯿﺐ ﺷﺪه‪ ..‬زود ﺑﺎش ﺗﺎ ازﺑﯿﻦ ﻧﺮﻓﺘﯽ‪ ...‬ﺷﺮوع ﮐﻦ ‪..‬ﺑﺎﺧﻮدت ﺣﺮف‬

‫ﺑﺰن‪..‬اﯾﻨﻄﻮري ﻻاﻗﻞ ﯾﻬﻮ ﺳﮑﺘﻪ ﻧﻤﯽ زﻧﯽ‪..‬ﺧﻮﺑﻪ ‪..‬ﻧﻪ؟‪...‬ﺧﺐ‪...‬ﺑﺎزﻫﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻦ‬

‫ﻧﺪاري؟‪..‬ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺎﻣﻨﻪ؟ )داد ﻣﯽ زﻧﺪ( ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ‪..‬ﺑﺎ ﺗﻮام‪..‬ﭼﺮا ﺳﺎﮐﺘﯽ‪...‬ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﮕﻮ‬

‫ﺧﺐ‪..‬ﭘﺲ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯽ ﺣﺮف ﻧﺰﻧﯽ‪..‬ﯾﻌﻨﯽ ‪..‬ﻫﻨﻮز ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ در ﻣﻮرد اﻋﻤﺎل وﻗﯿﺤﺎﻧﻪ اي ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ‬ ‫وﺿﻌﺖ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻧﺪاري؟‪..‬‬

‫)از آﺋﯿﻨﻪ روي ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪ‪(..‬ﺣﺎﺿﺮم ﺗﻤﻮم زﻧﺪﮔﯿﻤﻮ ﺑﺪم‪)...‬ﺑﻐﺾ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪..(..‬اﯾﻨﺠﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ‬ ‫دﺳﺖ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻢ داده ﮐﻪ ﻣﻦ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر ﺑﺎﺷﻢ‪..‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺟﺮم ﻧﮑﺮده‪..‬‬

‫)ﻣﻌﺘﺮض( ﭼﺮاﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﺎزات ﺑﺸﻢ؟ وﮐﯿﻞ ﻣﺪاﻓﻊ ﻣﻦ ﮐﯿﻪ؟ ﭼﺮا ﻣﻦ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﻢ؟ )ﺑﻐﺾ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬ ‫)ﺑﺎز ﺟﻠﻮي آﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ(‪..‬ﻣﻦ‪.‬ﯾﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎرم‪..‬ﯾﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎرزﺷﺖ‪..‬ﯾﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر زﺷﺖ ﺑﺪﺗﺮﮐﯿﺐ‪..‬ﯾﻪ‬ ‫ﮔﻨﺎﻫﮑﺎرزﺷﺖ ﺑﺪﺗﺮﮐﯿﺐ دﻣﻞ دار‪..‬ﯾﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر زﺷﺖ ﺑﺪﺗﺮﮐﯿﺐ دﻣﻞ دار ﺑﺪﺑﺨﺖ‪...‬ﯾﻪ ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر‬ ‫زﺷﺖ‪)...‬داد ﻣﯽ زﻧﺪ‪ (..‬ﺳﺮﮔﯿﺠﻪ ﻣﯿﺎري ﺑﺪﺑﺨﺖ‪...‬‬

‫)آرام( دارم‪..‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫)ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ دﯾﮕﺮ( ﺧﺐ‪..‬‬

‫)آرام( دﻓﺘﺮ ﻣﺮﮐﺰي دﺳﺘﻮر ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه اي ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯿﺪاد ‪..‬ﻣﺎﻫﻢ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﯾﻢ ﻣﻮﺑﻪ ﻣﻮ‬

‫اوﻧﺎرو اﺟﺮا ﮐﻨﯿﻢ‪..‬آﺧﻪ ﭼﻨﺪﺑﺎر ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻤﻤﻮن ﻣﻮ رو از ﻣﺎﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮدن ﺑﯿﺮون ‪..‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ‬

‫اﯾﻨﻘﺪر دﻗﯿﻖ ﺑﻮدﯾﻢ‪..‬اﯾﻨﻘﺪر دﻗﯿﻖ ﮐﻪ دﯾﮕﻪ داﺷﺘﯿﻢ از ﭘﺸﺘﻤﻮن ﮔﻮز در ﻣﯿﺎوردﯾﻢ‪..‬ﻣﻦ ﺑﻬﺶ ﺑﻮدم‬

‫ﮐﻮﻫﺎن‪..‬آﺧﻪ ﻋﯿﻦ ﺷﺘﺮ ﺗﻮﯾﻪ اﺗﺎﻗﺎي درﺑﺴﺘﻪ ﺑﯽ آب وﻋﻠﻒ ﯾﻪ رﯾﺰ داﺷﺘﯿﻢ ﮐﺎرﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ‪..‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن )ازﭘﺸﺖ در( ‪ :‬آﻗﺎ‪....‬آﻗﺎ‪...‬‬ ‫ﭼﯿﮑﺎرداري‪..‬؟‬

‫ﭘﺪر‪) :‬آرام(‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﺑﺮاﺗﻮن ﻏﺬا آوردم‪..‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﭼﺮا آﻗﺎ؟‪...‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﭼﯽ آﻗﺎ؟‪...‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‪ .‬دو روزه ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺨﻮردﯾﻦ‪.‬‬

‫اﺷﺘﻬﺎ ﻧﺪارم‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬درﮔﯿﺮ ﺑﺎ دﻣﻞ ﻫﺎ( ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ‪......‬‬ ‫ﻫﯿﭽﯽ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫‪.....‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪.. :‬اﯾﻨﺠﻮري زﺑﻮﻧﻢ ﻻل ‪ ،‬دﯾﺪﯾﻦ ﯾﻬﻮ‪.....‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺳﮑﺘﻪ زدم؟ ‪....‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫‪.....‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﯿﺎم ﺑﯿﺮون آب ﺑﺸﻢ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﻦ ﯾﻪ آدم ﺑﺮﻓﯽ ام‪..‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﻧﻪ آﻗﺎ ‪..‬دور از ﺟﻮن‪..‬‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن ‪ :‬ﮔﺬاﺷﺘﻢ ﭘﺸﺖ در‪...‬‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺑﯿﺮون ‪..‬آﻓﺘﺎﺑﯿﻪ ﺑﯿﺎ وﺑﺒﯿﻦ ‪..‬آﻗﺎ‪..‬ﻧﻤﯿﺨﻮاﯾﻦ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﺑﯿﺮون؟‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺑﺎزﻫﻢ ﺷﺮوع ﮐﺮدﯾﻦ‪..‬‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن)ﺑﺎﺷﻮﺧﯽ( واﻗﻌﺎ؟‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫)دﻣﺎﻏﺶ را ﻣﯽ ﮔﯿﺮد( اﯾﻦ ﻫﻮﯾﺞ رو ﺗﻮ ﮔﺬاﺷﺘﯽ رو دﻣﺎﻏﻢ‪)..‬ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ( اﯾﻦ دﮔﻤﻪ‬ ‫ﻫﺎي ﭘﺎﻟﺘﻮي دﺳﺖ دوز ﺧﻮدﺷﻪ‪..‬ﻧﯿﺴﺖ؟‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪) :‬دﻟﻮاﭘﺲ( آﻗﺎ‪...‬آﻗﺎ‪...‬دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﻧﮑﻨﯿﻦ ﺗﻮرورﺟﻮن ‪.....‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬ﺣﺮﻓﺶ را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻟﺤﻨﯽ آﻣﺮاﻧﻪ( ﮔﻠﻬﺎ رو آب دادي‪..‬؟‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺷﻤﻌﺪوﻧﯿﺎﺗﻮن ﻣﺎﺷﺎﷲ ﻫﺰار ﻣﺎﺷﺎﷲ ﯾﻪ ﻃﻮري ﻗﺪ ﮐﺸﯿﺪن ﮐﻪ ﺑﯿﺎو ﺑﺒﯿﻦ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﻤﻌﺪوﻧﯿﺎ ﻣﺎل ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪..‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪) :‬ﺑﺎ ﺣﺴﺮت( ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬ﺑﺎ ﺗﺎﺳﻒ( ‪..‬رﻓﺖ واﯾﻦ روزاي ﺗﻨﮓ ﻣﺎرو ﻧﺪﯾﺪ‪..‬‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺑﺎﻗﯽ ﻋﻤﺮش ﺑﻘﺎي ﻋﻤﺮﺗﻮن آﻗﺎ‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫داري ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪..‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ا‪..‬ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ آﻗﺎ؟‪ ...‬ازﺧﺪا ‪64‬ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﮔﺮﻓﺘﻢ ‪..‬ﺗﻮ اﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎي ﭘﺸﺖ ﺳﺮﻫﻢ دوﺧﺘﻪ ام ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ‬

‫رﺳﯿﺪم‪..‬اوﻧﻢ اﯾﻨﮑﻪ‪..‬ﻫﯿﭽﯽ ارزش اﯾﻨﻬﻤﻪ ﺧﻮد ﺧﻮري ﻧﺪاره ا‪..‬دروﭘﻨﺠﺮه رو ﺗﺨﺘﻪ ﮐﺮدﯾﻦ‪.‬ﺑﺴﺖ‬

‫ﻧﺸﺴﺘﯿﻦ ‪ ،‬ﮐﻪ ﭼﯽ‪..‬؟ ﺑﯿﺮون ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺮﯾﻦ‪..‬اﻗﻼ ﺑﯿﺎﯾﻦ ﺑﺎﻏﭽﻪ اي ‪..‬ﮔﻠﯽ ‪،‬ﮔﯿﺎﻫﯽ ‪،‬ﭼﯿﺰي‪..‬ﺑﻮﮐﻨﯿﻦ ﺷﺎﯾﺪ‬

‫اﯾﻦ اﺷﺘﻬﺎﺗﻮن ﺑﺎزﺑﺸﻪ‪...‬دوﻟﻘﻤﻪ ﻏﺬا ﺑﺨﻮرﯾﻦ ﺗﺎ‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺗﺎ ﭼﯽ‪..‬؟‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫)آرام‪..‬ﺑﺮﺧﻼف ﻣﯿﻞ ﺑﺎﻃﻨﯽ ﭘﺎرﭼﻪ ﻫﺎي در وﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎ را ﻣﺤﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﻔﺬي ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺮاي‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺗﺎ‪..‬از ﭘﺎ ﻧﯿﺎﻓﺘﯿﻦ‪...‬‬

‫ﻧﻔﻮذ‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه روي ﻣﯿﺰ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ‪(..‬‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬آﻗﺎ‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭼﯿﻪ ؟‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪.. :‬ﻧﺎﻣﻪ اوﻣﺪه‪...‬‬

‫ﭘﺪر ) دﺳﺖ وﭘﺎﯾﺶ ﺳﺴﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد( ﻧﺎﻣﻪ ‪.‬؟‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬دوﺑﺎره اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدن ﭘﺸﺖ در‪..‬ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ‪..‬ﻫﻤﻮﻧﺠﻮري‪..‬زﯾﺮ ﺑﺘﻪ‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺑﺎزﻫﻢ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺪﯾﺪي ‪....‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺑﺎزﻫﻢ ﻫﯿﭽﮑﯽ‪..‬‬

‫)ﺑﺎ ﺗﺮس( ﺷﯿﺮﯾﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ ؟‪.‬‬ ‫ﭘﯿﺮززن ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر ‪:‬‬

‫از داﻧﺸﮕﺎه ﮐﻪ اوﻣﺪ ‪ ..‬ﯾﮑﺴﺮه رﻓﺖ ﺗﻮ اﺗﺎﻗﺶ ‪.‬ﻋﯿﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ‪..‬ﺑﯽ ﺳﻼم وﻋﻠﯿﮏ‬ ‫اﻻن ﺗﻮ اﺗﺎﻗﺸﻪ؟‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪ :‬ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‪..‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﯿﺮزن ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر ‪:‬‬

‫ﻧﺎﻣﻪ رو ﺑﺮﻣﯿﺪاﺷﺘﯽ اون‪...‬؟‬

‫ﻧﻪ آﻗﺎ اون ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﺒﻮد ‪.‬‬

‫ﺣﻮاﺳﺖ رو ﺧﻮب ﺟﻤﻊ ﮐﻦ ‪.‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﭘﯿﺮزن‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻮﯾﯽ از اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺑﺒﺮه ‪..‬ﻣﯽ دوﻧﯽ ﮐﻪ ‪ ..‬ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺴﺎﺳﻪ ‪،‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪.. :‬ﺧﺼﻮﺻﺎ ﺑﻌﺪ ﻣﺎدرﺧﺪاﺑﯿﺎﻣﺮزش‪. .. .‬‬

‫ﭘﯿﺮزن )ﻧﺎﻣﻪ را از زﯾﺮ در ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﯽ اﻧﺪازد(‪:..‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻦ اﯾﻨﺒﺎر ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﮐﯽ اﯾﻦ ﮐﺎﻏﺬ ﭘﺎره ﻫﺎ رو ﻣﯿﻨﺪازه ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺮدم‪..‬‬ ‫ﻣﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻘﯿﻪ ﻫﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻦ‪...‬؟‬

‫ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ‪..‬ﻣﮕﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻦ؟‬

‫ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﻧﻪ‪..‬ﻣﻨﻈﻮرم اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎه ﭘﺸﺖ اﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﻣﻮﻧﻪ ﮐﻪ‪..‬ﺑﺎﻻﺧﺮه ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯿﺸﻪ ﮐﺎر ﮐﯿﻪ‪...‬‬

‫ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‪..‬‬

‫ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﻣﺎﻣﻮره ﻣﯿﮕﻔﺖ ‪ :‬دﯾﮕﻪ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﻮﻧﺪه ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ رو ﮔﯿﺮ ﺑﻨﺪازﯾﻢ‪..‬ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺳﺮﻧﺨﻬﺎﯾﯽ دﺳﺘﺸﻮﻧﻪ‪..‬‬

‫ﭘﯿﺮزن ‪:‬‬

‫ﺣﮑﻤﺶ از اﻻن ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ‪..‬‬

‫ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫آﺧﻪ ﻣﯿﮕﯽ ﺧﻮﻧﻪ ي ﻣﺮدم‪...‬‬

‫ﺑﺮو ﭘﯿﺶ ﺷﯿﺮﯾﻦ ‪. .‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎش ﻧﺬار‪..‬‬

‫دﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاد ﺻﻮرت ﻧﺤﺲ اﯾﻦ ﻣﺘﻬﻢ ﺗﻮ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪..‬‬ ‫ﻧﺎﻣﻪ ﮐﻮ‪..‬؟‬

‫ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﯿﺮزن از زﯾﺮ در ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ....‬ﭘﺪر ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ و ﻗﺒﻞ ازاﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎزش ﮐﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ‬

‫ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﺪﺟﻮري دارﻧﺪ ﻣﯽ ﻟﺮزﻧﺪ‪...‬ﻟﺒﺎﻧﺶ را ﻣﯽ ﮔﺰد‪..‬ﮐﻤﯽ ﺧﻮدداري ﮐﺮده و ﻧﻔﺴﯽ ﻧﯿﻤﻪ ﻋﻤﯿﻖ ﻣﯽ‬

‫ﮐﺸﺪ‪..‬ﭘﺎﮐﺖ ﻧﺎﻣﻪ را ﺗﮑﻪ ﭘﺎره ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪..‬ﮐﺎﻏﺬ ﻧﺎﻣﻪ را ﻫﺮﺟﻮري ﮐﻪ ﻫﺴﺖ در ﻣﯽ آورد‪..‬ﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن‪.‬‬

‫ازﺻﺒﺢ اﯾﻦ زن ﺗﻮ راه ﭘﻠﻪ ﻫﺎ ﺳﺮﮔﺮدون ﺑﻮد‪ ،‬اوﻟﺶ ﮔﻔﺘﻨﺪ آﻗﺎي ﻗﺎﺿﯽ ﺗﻮﯾﻪ دادﮔﺎﺳﺖ وﺗﺎﻇﻬﺮ‬ ‫وﻗﺘﺶ ﭘﺮه ‪ ،‬ﺑﭽﻪ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻐﻠﺶ ﺑﻮد‪ ،‬از ﺑﺲ ﺳﺮﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﯾﮑﯽ از ﺳﺮﺑﺎزﻫﺎ دﻟﺶ ﺳﻮﺧﺖ ازش‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪ ﻣﮕﻪ ﮐﺎرﺗﻮن ﭼﻘﺪرﻣﻬﻤﻪ ﮐﻪ‪...‬زﻧﻪ ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻣﺪم ﻣﻼﻗﺎت ﺑﮕﯿﺮم ‪ ،‬ﭼﻨﺪﺳﺎﻟﻪ از ﺷﻮﻫﺮم‬ ‫ﺑﯿﺨﺒﺮم‪..‬ﺳﺮﺑﺎزﮔﻔﺖ‪ :‬اﺟﺎزه ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻪ ﺑﺎ رﺋﯿﺲ زﻧﺪاﻧﻪ ‪..‬وﻟﯽ زن ﮔﻔﺖ ‪ :‬رﺋﯿﺲ زﻧﺪان ﮔﻔﺘﻪ اﯾﻦ ﯾﮑﯽ‬

‫رو ﺧﻮد ﻗﺎﺿﯽ ﻗﺪﻏﻦ ﮐﺮده‪..‬ﻣﻨﻢ اوﻣﺪم ازﺧﻮدش اﺟﺎزه ﺑﮕﯿﺮم‪..‬ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ زﻧﺪاﻧﻪ وﻫﻨﻮز‬

‫ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻒ‪..‬ﺑﭽﻪ ام ﭼﻬﺎرﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺪرش رو ازﻣﻮن ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻻن ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻟﺸﻪ‪..‬ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺳﯿﺎه ﺳﺮﻓﻪ‬

‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ‪..‬داره ﺧﻔﻪ ﻣﯿﺸﻪ‪..‬ﻣﯽ ﺧﻮام ﭘﺪرش رو ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻤﯿﺮه‪..‬آﻗﺎي ﻗﺎﺿﯽ ﯾﺎدﺗﺎن ﻫﺴﺖ؟ ﺳﺮﺑﺎز درزد‬ ‫اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﯿﻨﮑﻪ اﺳﻢ ﯾﺎرﻣﺤﻤﺪ زﻏﺎﻟﻔﺮوش رو ﺷﻨﯿﺪﯾﻦ دﺳﺘﻮر ﻓﺮﻣﻮدﯾﻦ اﯾﻦ زن رو از دادﮔﺎه ﺑﯿﺮون‬

‫ﮐﻨﻦ‪..‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﯾﺎدﺗﺎن ﻫﺴﺖ‪..‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ دو وﻧﯿﻢ ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ ‪ ،‬ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﺎرﯾﺖ ﮐﻪ از ﭘﻠﻪ‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﻫﺎ اوﻣﺪي ﭘﺎﺋﯿﻦ وﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻨﺖ ﺑﺸﯽ‪..‬دﯾﺪي ﮐﻪ اﯾﻦ زن زﯾﺮ اون آﻓﺘﺎب ﺳﻮزان ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ‬

‫ﻣﻌﻄﻞ ﺗﻮ ﺑﻮده‪..‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﯾﺎدت ﻧﻤﯿﺮه ﭼﻮن ﻣﺎدره ‪ ،‬زن ﯾﺎرﻣﺤﻤﺪ زﻏﺎﻟﻔﺮوش ﺑﭽﻪ ازﺣﺎل رﻓﺘﻪ اش ﻋﯿﻦ‬

‫ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻗﺮﺑﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮان ﻗﺮﺑﻮﻧﯿﺶ ﮐﻨﻦ اﻧﺪاﺧﺖ ﭘﯿﺶ ﭘﺎت ‪ ...‬ﻟﺒﻪ ﺷﻠﻮارت ﮔﺮﻓﺖ وﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﭽﻪ‬ ‫داره ﺧﻔﻪ ﻣﯿﺸﻪ ‪ ،‬ﺑﺬار ﺑﺎﺑﺎﺷﻮ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻤﯿﺮه‪..‬آﻗﺎي ﻗﺎﺿﯽ‪..‬ﺷﻤﺎ آدم ﺧﻮﻧﺴﺮدي ﻫﺴﺘﯿﺪ‪..‬دﯾﺪن اﯾﻦ وﺿﻊ‬

‫ﺷﻤﺎرو اﺻﻼ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﻧﮑﺮد‪..‬ﻣﺎدره ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯿﺰد‪ :‬اﮔﻪ ﺧﻮدﻣﻮ ﻧﻤﯿﺬارﯾﺪ ﻻاﻗﻞ اﯾﻦ ﺑﭽﻪ رو ﺑﺬارﯾﺪ ﯾﻪ ﻧﻈﺮ‬

‫ﺑﺒﯿﻨﺪش ‪ ...‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﭽﻪ رﺣﻤﺘﻮن ﺑﯿﺎد آﻗﺎي ﻗﺎﺿﯽ‪.‬‬

‫‪.‬ﺑﺎ ﺑﭽﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد زﯾﺮ ﭘﺎ ‪..‬ﻟﺒﻪ ﺷﻠﻮارﺗﻮﻧﻮ ول ﻧﻤﯽ ﮐﺮد‪..‬ﻫﺮﭼﯽ ﺗﻼش ﻣﯿﮑﺮدﯾﻦ ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪه ﺑﻮد‪..‬ﮐﺴﯽ‬

‫دور وﺑﺮﺗﻮن ﻧﺒﻮد‪..‬ﺑﺎ ﭘﺎي دﯾﮕﻪ ات ﻟﮕﺪت رو دﺳﺖ ﻣﺎدره زدﯾﺪ‪..‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد ﺑﯿﻔﺘﯿﺪ‪..‬ﭘﺎﺗﻮﻧﻮ ﮔﺬاﺷﺘﯿﻦ‬

‫رو دﺳﺖ ﺑﭽﻪ‪..‬ﺑﭽﻪ ﺟﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪ‪..‬ﻣﺎدره دﺳﺘﺶ رﻫﺎﺷﺪ‪..‬اﻟﺒﺘﻪ اﺗﻔﺎق ﺑﻮد‪..‬اﻟﺒﺘﻪ دﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮد‪..‬ﺷﻤﺎ ﮐﻪ‬

‫ﺻﺪاي در‪...‬‬

‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﺳﺘﯿﻦ دﺳﺖ ﺑﭽﻪ رو ﻟﮕﺪ ﮐﻨﯿﺪ‪..‬‬

‫او ﺳﺮﯾﻊ ﮐﺎﻏﺬ را ﺗﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪...‬دﻧﺒﺎل ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﻗﺎﯾﻢ ﮐﺮدﻧﺶ‪...‬‬

‫ﺻﺪاي دﺧﺘﺮ‪ :‬ﺑﺎﺑﺎ‪...‬‬

‫ﺧﻮدش را ﺟﻤﻊ وﺟﻮر ﻣﯿﮑﻨﺪ‪...‬ﻧﺎﻣﻪ را زﯾﺮ ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﻗﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪..‬ﺳﺮﯾﻊ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي روي ﻣﯿﺰ را ﻫﻢ در ﮐﺸﻮ ﻣﯿﮕﺬارد‬

‫دﺳﺖ و ﭘﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭘﺸﺖ در ﻣﯽ رود‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭼﯿﻪ ﺑﺎز‪..‬؟‬

‫)ﺑﺎ ﺧﻨﺪه( اﯾﻦ در ﺑﺎزﻫﻢ ﻗﻔﻠﻪ ﮐﻪ‪...‬‬

‫ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺑﺮي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﺰﯾﺰم؟ )در را ﺑﺎز ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ‪(..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫اﻻن وﻗﺖ داﻧﺸﮕﺎﺳﺖ‪.‬؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺎﻋﺘﻬﺎ‪..‬ﭼﺮاﻏﻬﺎ‪ ....‬ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺧﻮاﺑﯿﺪه‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫)ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎر روي دﺳﺘﺶ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﯽ ﮔﺬارد( دﯾﮕﻪ ﯾﺎدم ﻣﯽ ﻣﻮﻧﻪ‪...‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﺎﺑﺎ‪..‬ﺑﺎزﺗﻮﭼﺘﻪ ؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﻫﯿﭽﯽ؟‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﭼﻨﺪه ﻣﮕﻪ؟‬

‫ﺗﻪ ﮐﺸﯿﺪه اﻧﺪ دﺧﺘﺮم‪.‬ﺗﻪ ﯾﻌﻨﯽ دﯾﮕﻪ ﺗﻤﻮم‪..‬درﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﺧﻮد ﻣﻦ‪..‬‬ ‫‪)..‬ﺑﺎﺧﻨﺪه( ﻓﺘﯿﻠﻪ ام ﺗﻪ ﮐﺸﯿﺪه‪..‬‬

‫ﻫﯿﭽﯽ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻦ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ( ﭼﺸﻤﺎم رو ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺒﻨﺪم‪..‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻫﻤﯿﻦ؟‬

‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﺎزﺷﻮن ﻧﮕﻪ دارم‪..‬‬ ‫ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯽ؟‬

‫دﯾﮕﻪ ﻫﯿﭽﯽ دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪....‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ )ﻣﺘﻮﺟﻪ دﺳﺘﻤﺎل ﮐﺎﻏﺬي ﺧﻮﻧﯽ روي ﻣﯿﺰ( ﺑﺎﺑﺎ‪..‬‬

‫)ﭘﺪر ﺑﻪ ﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ‪ ..‬ﺳﺮ اﻧﮕﺸﺘﺶ را روي ﯾﮑﯽ از دﻣﻞ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺮد‪(..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﻧﮕﺮان ﺣﺎل او( ﮔﻔﺘﻢ دﺳﺖ ﻧﺰﻧﯽ‪..‬ﻧﮕﻔﺘﻢ؟‪..‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﻦ‪..‬ﻓﻘﻂ ﻋﺮق رو ﭘﯿﺸﺎﻧﯿﻤﻮ ﭘﺎك ﮐﺮدم ﻫﻤﯿﻦ‪...‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ﭘﺪر را روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ از ﮐﺸﻮي ﭘﺎﺋﯿﻨﯽ ﻣﯿﺰ ﮐﻤﯽ اﻟﮑﻞ وﭘﻨﺒﻪ ﺑﺮﻣﯿﺪارد وﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن دﻣﻞ‬ ‫ﻫﺎي ﺻﻮرت آﻗﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫اﯾﻦ دﻣﻞ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻋﯿﻦ ﺟﻮش ﻫﺎي وﻗﺖ ﺑﻠﻮﻏﻪ‪..‬ﻫﺮﭼﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻧﮕﻮﻟﮑﺶ ﮐﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اذﯾﺘﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ‪...‬‬

‫اﯾﻦ دﻣﻞ ﻫﺎ ﻋﯿﻦ ﻣﺎرﻫﺎي ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺿﺤﺎﮐﻪ‪...‬ﻫﺮﭼﯽ ﭘﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺮه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻦ ﺗﻮ ﻣﻼﺟﻢ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮدن دﻣﻞ ﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد( ﻋﻼﺟﺶ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺻﺒﺮ وﺣﻮﺻﻠﻪ اﺳﺖ‪..‬ﺛﺮوﺗﯽ ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎﺑﺎ ازش‬ ‫ﻓﻘﯿﺮن‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬درﻓﮑﺮ( ازﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰا ﻓﻘﯿﺮم‪..‬ﻓﻘﺮ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺻﺒﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‪..‬‬

‫)ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه دﺧﺘﺮ زﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﺪ‪..‬دﺧﺘﺮ ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ وﮐﻨﺎر ﻣﯿﺰ ﺧﯿﻠﯽ آرام ودر ﮔﻮﺷﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺑﻬﺶ ﺳﻼم ﺑﺮﺳﻮن‪..‬‬

‫ﺳﻼم ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻪ‪)..‬ﺑﺎ ﺗﻠﻔﻦ( ﺑﺎﺷﻪ‪..‬ﭼﯽ؟‪..‬اﻻن ؟‪ ..‬ﻧﻤﯿﺸﻪ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬درﻓﮑﺮ ﺧﻮد‪..‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻟﻤﺎت ﺗﻠﻔﻨﯽ دﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ(‬

‫ﯾﻪ زﻣﺎﻧﻬﺎﯾﯽ واﺳﻪ ﺧﻮدم ﮐﺴﯽ ﺑﻮدم‪..‬ﺑﺮو ﺑﯿﺎﯾﯽ داﺷﺘﻢ‪..‬ﺗﺠﻬﯿﺰات ازﮐﺎر اﻓﺘﺎده اي ﮐﻪ از ﺟﺒﻬﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ‬

‫ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺑﻪ ﮐﻮره ﻫﺎي ﺑﺨﺎر ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدم ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدروﻫﺎ وﺗﺎﻧﮏ ﻫﺎي ﻧﻮ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﺸﻦ‪..‬اوﻧﻮﻗﺘﻬﺎ‬

‫ﺳﺮﺟﺎﯾﺰه ﻧﻮﺑﻞ ﺷﺮط ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدم‪..‬وﻟﯽ اوﻧﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ اﻧﮓ ﺟﻨﮓ ﻃﻠﺒﯽ رو زدن‪..‬اوﻧﺎ ﻋﻘﯿﺪه ﺷﻮن اﯾﻦ ﺑﻮد‬

‫ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﺎرام دارم ﻋﻤﺮ دوﺑﺎره اي ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ وﺟﻨﮓ ﻣﯿﺪم‪..‬وﻟﯽ ﭼﺮا‪..‬ﻣﯿﺸﻪ از ﻫﻤﯿﻦ ﺳﻼﺣﻬﺎ‬ ‫ﺑﻄﻮردﯾﮕﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد‪..‬ﻣﺜﻼ ﻣﯿﺸﻪ ﺗﺎﻧﮏ رو ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﻮ ﭘﺎرك‪..‬ﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ روﺷﻮن ﺳﺮﺑﺨﻮرن‪..‬اﺻﻼ‬

‫ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻌﺒﻪ ﻫﺎي آزوﻗﻪ رو ﺧﯿﻠﯽ راﺣﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﻮ اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﯽ ازش ﺟﺎي ﺻﻨﺪﻟﯽ اﺳﺘﻔﺎده‬

‫ﮐﺮد‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ‪) :‬ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﭘﺪر( ﮐﺎر دارم‪..‬ﻧﻪ‪..‬ﻧﻤﯿﺸﻪ‪.......‬ﺑﺰار ﯾﻪ وﻗﺖ دﯾﮕﻪ‪...‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ‪..‬ﺑﺨﺪا ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ‪ ....‬اذﯾﺖ ﻣﯽ‬

‫ﮐﻨﯽ‪....‬ﺑﺎﺷﻪ‪..‬ﺑﺎﺷﻪ‪..‬ﺑﺰار ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ‪....‬ﺑﺎﺷﻪ‪..‬ﻓﻌﻼ‪)..‬ﮔﻮﺷﯽ را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬ ‫ﭘﺪر‪) :‬از ﺧﯿﺎﻻت ﺧﻮد ﺑﯿﺮون آﻣﺪه( دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮش ﮐﺮدي ؟‪..‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﭘﻨﺒﻪ ﻫﺎ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮده وﻫﻤﺮاه اﻟﮑﻞ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﮕﺬارد ﮐﺸﻮي ﺑﺎﻻﯾﯽ‪(..‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ اﻻن ﮐﺎر دارم‪..‬ﮐﺎرم ﻫﻢ واﺟﺒﻪ‪..‬‬ ‫ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﮐﺎرت ﺗﻤﻮم ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﮐﺎرم ﺷﺎﯾﺪ‪ ..‬وﻟﯽ ﺣﺮﻓﺎم ﻫﻨﻮز ﻧﻪ‪..‬‬

‫ﺣﺮﻓﻬﺎ ﮐﻪ ﺗﻤﻮﻣﯽ ﻧﺪارن دﺧﺘﺮ‪..‬دﻫﻨﺘﻮ ﺑﺎزﮐﻨﯽ ‪..‬ﻫﻮا ﺑﺨﻮره ﺑﻪ ﭘﺮه ﻫﺎي ﺗﻮ ﮔﻠﻮت ﻣﯿﺸﻪ‬

‫ﺣﺮف‪..‬ﺧﺐ‪..‬ﺗﺎدﻟﺖ ﺑﺨﻮاد ﻫﻮا ي آزاد و‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬اﻟﮑﻞ وﭘﻨﺒﻪ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ( ﭼﻨﺪﺳﺎل درس وداﻧﺸﮕﺎه واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﺳﺖ دﯾﮕﻪ‪..‬‬

‫)ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺸﻮي ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ را ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آﻗﺎ ﺧﻮدش را ﺳﺮﯾﻊ ﺟﻠﻮي ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ‪..‬و ﺑﺎﻧﺪ واﻟﮑﻞ وﭘﻨﺒﻪ را از‬

‫دﺳﺖ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد( ‪ :‬ﺧﺐ ﺑﺮو دﯾﮕﻪ‪..‬ﺑﯿﭽﺎره ﭘﺸﺖ دره‪)..‬ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽ ﺧﻨﺪد‪..‬ﭘﺪر ﻧﯿﺰ‪....‬ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه ﺷﯿﺮﯾﻦ‬ ‫دوﺑﺎره زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد‪(..‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬ﺑﺎ اﺷﺎره ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر رﻓﺘﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ‪ (..‬ﺑﺎل ﺑﺎل ﻣﯿﺰﻧﻪ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺑﻪ ﺷﺮط اﯾﻨﮑﻪ ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫وﻟﯽ زود ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدم‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﮐﻠﯽ ﺑﺎﻫﺎت ﺣﺮف دارم‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ‪..‬‬

‫ﮐﻪ ﭼﯽ‪..‬‬ ‫ﺑﺎﺷﻪ‪....‬‬

‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ‪...‬‬

‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﺑﺎﺑﺎ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﯽ ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﮐﻪ ﻣﺪام زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺟﻮاب ﻧﻤﯽ دﻫﺪ‪..‬دﻟﻮاﭘﺲ ﺑﺎﺑﺎ از ﺻﺤﻨﻪ‬ ‫ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد‪...‬‬

‫ﭘﺪر )ﺧﯿﺎﻟﺶ از ﺑﺎﺑﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮﻫﺎ ﺑﻮد راﺣﺖ ﺷﺪه واز ﺷﺪت ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺑﻪ زﻣﯿﻦ ﻣﯿﻨﺸﯿﻨﺪ‪..‬دﺳﺘﺶ‬ ‫را دراز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻗﺎب ﻋﮑﺲ ﺧﻮدش را ﺑﺎ زﻧﺶ از روي ﻣﯿﺰ ﺑﺮﻣﯽ دارد(‪:‬‬

‫ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﻔﻬﻤﻢ داﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ازاﯾﻦ زﻧﻬﺎي ﺧﯿﺎﺑﻮن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮدم‪..‬زﺷﺖ اﻣﺎ درﻋﯿﻦ‬ ‫ﺣﺎل ﺧﻮش ﺑﺮ ورو‪..‬ﻣﻮﻗﻌﯿﮑﻪ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮن ﮐﻨﺎرم راه ﻣﯿﺮﻓﺖ‪..‬ﺧﯿﻠﯿﺎ ﺗﻮ دﻟﺸﻮن ﺑﻬﻢ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻦ‪:‬‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‪..‬درﺳﺖ ﻣﻮﻗﻌﯿﮑﻪ ﻣﻦ ﺑﻬﺸﻮن ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﺑﺪﺑﺨﺖ‪ ..‬ﻗﻀﯿﻪ دﻧﯿﺎي واروﻧﻪ اي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﺮﮐﯽ‬

‫ﺗﻮﯾﻪ ﺣﺴﯽ ازاوﻧﻮ داﺷﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد‪..‬ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ وﺧﻮش ﻫﯿﮑﻞ و‪..‬ﯾﻪ ﮐﻤﯽ ﻫﻢ ﺳﺒﺰه‬

‫ﺑﻮد‪..‬اﺑﺮوﻫﺎي ﭘﺮﭘﺸﺖ ﺳﯿﺎه وﺻﻮرت دراز وﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﯿﺴﺶ‪...‬ﻧﻤﯽ ذاﺷﺖ آدم رودروش‬

‫واﯾﺴﻪ‪..‬ﺻﺪاي زﯾﺮو ﻧﺎزي داﺷﺖ‪..‬ﺧﺼﻮﺻﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﮑﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :.‬ﻣﺮد ﻣﻦ‪)...‬ﻟﺒﺨﻨﺪ زﻧﻨﺪه اي روي‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﻟﺒﺎﻧﺶ اﺳﺖ( اﯾﻦ ﺟﻮر ﻣﻮاﻗﻊ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ‪..‬ﺳﯿﮕﺎر روﺷﻦ ﮐﺮد‪)..‬ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻣﯽ آﯾﺪ( اﯾﻦ ﺣﺮف‬ ‫ﻫﻮﺳﻨﺎك او‪..‬ﺑﺪون ﺗﺮدﯾﺪ ﺗﻬﺎﺟﻤﯽ ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﭘﺎك ﯾﻪ ﻣﺮده‪)....‬ﺳﯿﮕﺎري ﻣﯽ ﮔﯿﺮاﻧﺪ‪..‬ﺗﺎ اﺑﺘﺪاي ﺻﺤﻨﻪ‬

‫ﻣﯽ آﯾﺪ‪..‬ﺑﺎ ﭘﮑﯽ ﺑﻪ ﺳﯿﮕﺎر‪:(..‬اﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺷﻬﺮ‪..‬ﺗﮏ ﺑﻪ ﺗﮏ‪..‬ﻧﺸﻮن دﻫﻨﺪه آرزوﻫﺎي ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪه ي‬ ‫آدﻣﺎي ﺗﻮﺷﻮﻧﻦ‪....‬‬

‫)ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪...‬آﻧﻘﺪر ﮐﻪ ‪ ..‬ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد‪..‬آﻧﻘﺪر ﮐﻪ آﺗﺶ ﺗﻪ ﺳﯿﮕﺎر دﺳﺘﺶ را ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ‪...‬ﺑﻪ ﺧﻮدش ﻣﯽ‬

‫آﯾﺪ‪....‬ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد‪..‬ﺑﻪ ﯾﺎدش ﭼﯿﺰي اﻓﺘﺎده‪..‬ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﯿﺰ ﻫﺠﻮم ﻣﯽ ﺑﺮد‪..‬ﮐﺸﻮي ﻣﯿﺰ را ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﺳﺮاغ‬

‫آﺧﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽ رود‪..‬وﺷﺮوع ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺶ‪...‬‬

‫ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻨﻪ از ﯾﺎدﺗﻮن رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ‪.‬؟ وﻗﺘﯽ زﻧﻪ ﯾﺎرﻣﺤﻤﺪ زﻏﺎﻟﻔﺮوش ﻧﺎاﻣﯿﺪ ازﺷﻤﺎ دﯾﺪ ﮐﻪ ﺳﻮار‬

‫ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪﯾﻦ ﮐﺎري ﮐﺮد ﮐﻪ ﻫﺮ زن ﻧﺎاﻣﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﺮﮐﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﻪ ﮐﺎري ازش ﺑﺮﻧﻤﯿﺎد ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮐﺮد‪..‬ﺑﻪ‬ ‫ﺷﻤﺎ ﻓﺤﺶ داد‪..‬ﻫﺮﭼﯽ از دﻫﻨﺶ دراوﻣﺪ ﮔﻔﺖ‪..‬وﻟﯽ اﯾﻦ آروﻣﺶ ﻧﮑﺮد‪...‬آﺧﺮﯾﻦ ﺗﯿﺮش رو ﻫﻢ‬

‫ﻧﺜﺎرﺗﻮن ﮐﺮد‪..‬ﻧﻔﺮﯾﻦ‪...‬اﻟﻬﯽ ﻣﺮد‪..‬از ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪه و روﻧﺪه و ﻏﺮﯾﺐ وﺑﯽ ﮐﺲ و ﺑﯽ ﭼﺎره ﺷﯽ‬

‫‪..‬اﻟﻬﯽ اﮔﻪ اوﻻد داري ﺑﯿﻔﺘﻪ ﺗﻮﯾﻪ داﻣﻨﺖ ﻋﯿﻦ اﯾﻦ ﻣﺮغ ﺳﺮﮐﻨﺪه ﺟﻮن ﺑﮑﻨﻪ اوﻧﻘﺖ ﻧﺘﻮﻧﯽ ﺑﺮاش‬ ‫ﮐﺎري ﮐﻨﯽ‪...‬اﻟﻬﯽ ﺑﺨﺖ ﺳﯿﺎم ﺑﯿﺎﻓﺘﻪ روﺳﺮت‪..‬اﻟﻬﯽ درﻣﻮﻧﺪه ﺑﺸﯽ‪..‬‬

‫اﺿﻄﺮاب او را ﻧﻤﯽ ﮔﺬارد ﮐﻪ ﻟﺤﻈﻪ اي راﺣﺖ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ‪..‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪه وﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ وﺷﻤﺎره اي ﻣﯽ ﮔﯿﺮد‪:‬‬

‫‪ :‬وﺻﻞ ﮐﻨﯿﺪ ﺳﺮﻫﻨﮓ اﺻﻼﻧﯽ ﻟﻄﻔﺎ‪....‬ﺑﮕﯿﺪ ﻗﺎﺿﯽ ﺳﺮاﺑﯿﺎن‪......‬اﯾﻦ ﭼﻪ وﺿﻌﯿﻪ آﻗﺎ ؟ دوﺳﺎﻟﻪ از اوﻟﯿﻦ‬

‫ﻧﺎﻣﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪..‬ﻣﯽ دوﻧﯽ اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟‪ ...‬ﻧﻤﯽ ﺧﻮام آﻗﺎ ‪..‬دوﺳﺎﻟﻪ ﻫﺮروز ﻗﻮل ﻫﺮ روز ﻗﻮل‪.. ...‬‬

‫آﺳﺎﯾﺶ ﻧﺪارم‪..‬آراﻣﺸﻢ ازﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ‪..‬در وﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ‪..‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺳﺮم و راﺣﺖ ﺑﺰارم زﻣﯿﻦ ﻫﺮ‬

‫ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﯾﻪ ﻧﺎﻣﻪ از زﯾﺮ در ﺑﻨﺪازن ﺗﻮ‪ ..‬ﻣﺸﮑﻞ ﮐﺎر اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺮﮐﯽ ﻣﯿﺸﻪ ﺷﮏ ﮐﺮد‪..‬ﻣﺴﺌﻠﻪ‬ ‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ اﯾﻦ ﻫﺮﮐﯿﻪ ورق ﺑﻪ ورق ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎ دﺳﺘﺸﻪ‪..‬ﭼﯽ ؟‬

‫ﮔﻔﺘﯽ ﺳﺮﻧﺨﺖ ‪....‬ﮐﺎﭘﺸﻦ‬

‫ﺳﺒﺰ؟‪..‬ﻋﯿﻨﮑﺶ‪..‬؟ ﺑﺰار ﺑﺒﯿﻨﻢ‪...‬ﺷﻠﻮار ﻟﯽ ﺗﻨﺸﻪ ‪...‬ﮐﺘﻮﻧﯽ ﺳﻔﯿﺪ ﻫﻢ ﭘﺎش ﻣﯿﮑﻨﻪ‪..‬درﺳﺘﻪ؟‪..‬ﻧﻪ آﻗﺎ‪...‬اون‬ ‫ﻧﺎﻣﺰد دﺧﺘﺮﻣﻪ‪...‬اﺻﻼ ﺑﺒﯿﻨﻢ ‪ ،‬ﻏﯿﺮ اون ﻣﮕﻪ ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﻮﻧﻪ رﻓﺖ و آﻣﺪ داره‪...‬زﺣﻤﺖ ﮐﺸﯿﺪﯾﻦ؟‬

‫ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﻦ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻓﺸﺎر ﮐﺎرﯾﺘﻮن آﻗﺎ‪...‬‬

‫)ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪..‬وﻟﯽ ﻫﻨﻮز ﺧﯿﺮه اﺳﺖ‪..‬ﺧﯿﺮه ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ اي از ﺻﺤﻨﻪ ﮐﻪ روي ﻣﯿﺰ ﻋﮑﺲ‬ ‫ﺷﻬﺎب ودﺧﺘﺮش ﺷﯿﺮﯾﻦ اﺳﺖ‪...‬ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﻗﺪم ﺑﺮداﺷﺘﻪ وﺑﻄﺮف ﻗﺎب ﻋﮑﺲ ﻣﯽ رود‪..‬ﻋﮑﺲ را ﺑﺮداﺷﺘﻪ و‪(..‬‬

‫)ﻗﺎب ﻋﮑﺲ راﺑﯽ ﺧﯿﺎل ﻣﯽ ﺷﻮد‪ ..‬روي ﻣﯿﺰ ﻣﯿﮕﺬارد ‪..‬و ﺟﻠﻮ ﻣﯽ آﯾﺪ‪..‬دوﺑﺎره ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد‪..‬ﺧﯿﺮه ﺑﻪ ﻗﺎب ﻋﮑﺲ‬

‫‪..‬ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﺎﻣﻪ را در ﮐﺸﻮي ﻣﯿﺰ ﮐﻨﺎر دﯾﮕﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﺑﮕﺬارد‪..‬از ﺷﺪت ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺘﯽ ﮐﻪ دارد ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ را ازﮐﺸﻮ‬ ‫ﺳﺮرﯾﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪(..‬‬

‫ﮐﺪوم ﻗﺎﺿﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ادﻋﺎ ﮐﻨﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻣﯿﻞ وﻗﺎﻧﻮن وﺟﺪان ﻋﻤﻞ ﮐﺮده؟ ﮐﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﮕﻪ اﺷﺘﺒﺎه‬ ‫ﻧﮑﺮده؟ ﭼﺮا ﻓﻘﻂ ﯾﻘﻪ ﻣﻨﻮ ﮔﺮﻓﺘﯽ؟ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﻟﻌﻨﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﻪ ﯾﮏ اﯾﻦ ﻣﺮده ﻫﺎ رو از ﺗﻮ ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎ‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﻣﯿﮑﺸﯽ ﺑﯿﺮون روزاي ﺗﻠﺦ اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻟﻌﻨﺘﯽ رو ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎم زﻧﺪه اش ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ؟ ﭼﯽ رو‬ ‫ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯽ؟ ﻣﮕﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯽ از اﯾﻦ دﻣﻞ ﻫﺎي ﺳﺮﺳﯿﺎه ﮐﻔﺮي ام‪..‬‬

‫در زده ﻣﯽ ﺷﻮد‪....‬او ﺳﺮﯾﻊ دﺳﺖ وﭘﺎﯾﺶ را‪..‬ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه را ﺟﻤﻊ ﮐﺮده وﮐﺸﻮ را ﻣﯽ ﺑﻨﺪد‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن ) از ﭘﺸﺖ در( ‪ :‬آﻗﺎ‪.......‬‬

‫ﭘﺪر‪ ) :‬ﮐﻤﯽ ﺧﯿﺎﻟﺶ راﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد( ﭼﻪ ﺧﺒﺮه‪..‬؟‬ ‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ‪.....‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﻣﺎﻣﻮرا ﺷﻬﺎب ﮔﺮﻓﺘﻦ‪...‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﺑﻌﻠﻪ آﻗﺎ‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن ‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﮐﺎري ﮐﻨﻪ‪..‬ﻣﺎﻣﻮرادﺳﺘﺒﻨﺪ ﺑﻪ دﺳﺘﺶ زدﻧﺪو ﺑﺮدﻧﺶ‪...‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫رﻓﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﻮن‪...‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺎر ﺧﻮدﺷﻪ‪..‬؟‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺻﺪاي ﭘﯿﺮزن‪:‬‬

‫رﻓﺘﻨﺪ داﻧﺸﮕﺎه‪..‬؟‬ ‫ﭼﯽ‪..‬؟‬

‫ﺗﻮ ﺧﻮدت دﯾﺪي؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ‪ ..‬اﻻن ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‪..‬‬

‫ﺗﻤﺎس ﻣﯽ ﮔﯿﺮم‪...‬‬

‫ﻫﯿﭽﯽ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ‪...‬‬

‫ﺣﺘﻤﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﺎش‪..‬دﺳﺘﺒﻨﺪ زدﻧﺪ‪..‬‬

‫ﭘﺪر ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﻃﺮف ﮔﻮﺷﯽ ﺗﻠﻔﻦ ﺧﯿﺰ ﺑﺮداﺷﺘﻪ وﻫﯽ ﺷﻤﺎره ﮔﯿﺮي ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪...‬ﮔﻮﺷﯽ اﺷﻐﺎل اﺳﺖ‪..‬دوﺑﺎره ﺗﻤﺎس ﻣﯽ‬ ‫ﮔﯿﺮد‪..‬دوﺑﺎره ﺑﻮق اﺷﻐﺎل‪.....‬ﮐﻼﻓﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪....‬ﻧﺎ ﮔﻬﺎن در‪...‬زده ﻣﯽ ﺷﻮد‪...‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺻﺪاي ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﭼﯿﻪ؟‬

‫ﺑﺎزﻫﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ در ﻗﻔﻠﻪ ﺑﺎﺑﺎ‪...‬‬

‫ﭘﺪر ‪) :‬ﯾﮑﻪ ﺧﻮرده وﻟﯽ‪..‬ﺳﺮﯾﻊ در را ﺑﺎز ﻣﯿﮑﻨﺪ( ﻣﺘﻬﻢ اﯾﻨﺠﺎ اﯾﺴﺘﺎده‪.‬و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺑﺮاي اﻋﻼم ﺣﮑﻢ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺷﻤﺎ ازﭼﯽ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﻦ ؟‬

‫ﭘﺪر‪) :‬ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ( ازﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﺎﺑﺎ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ‪:‬‬

‫ﻣﮕﻪ ﻣﻦ ﻟﻮﻟﻮ ﺧﻮرﺧﻮره ام‪..‬؟‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﭼﻨﺪوﻗﺘﻪ رﻓﺘﺎرت ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮ ﺷﺪه ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﯽ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮرم ﮐﻪ ﺑﺎور ﮐﻨﯽ؟‬ ‫ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻣﯿﮕﻢ‪..‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎده‪..‬؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫دﯾﺪي ﺣﺎﻻ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﻧﻤﯽ ﺧﻮاي ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﯿﺰي ﺑﮕﯽ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫اون ﮐﯿﻪ‪..‬؟‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻣﻨﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﻫﻤﯿﻨﻮ ازت ﺑﭙﺮﺳﻢ‪..‬‬ ‫ﭼﯿﻪ ﺑﺎز‪..‬‬

‫ﺗﻮﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮاي ﺑﻬﺖ ﺑﮕﻢ؟‬ ‫ﮐﯽ؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ( ﺑﺎﺑﺎ‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺧﻮدم ﻫﻢ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ‪..‬وﻟﯽ‪..‬ﺷﺎﯾﺪﻫﻢ ﺧﻮدﻣﻢ‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﺑﺎﺷﯿﻄﻨﺖ دﺧﺘﺮاﻧﻪ( از آﺷﻨﺎﻫﺎﺳﺖ؟‬ ‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺑﺎزﻫﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ دﻣﻞ ﻫﺎت ﺳﺮﺑﺎز زد ﺑﺎﺑﺎ‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪ ) :‬ﺑﻄﺮف آﺋﯿﻨﻪ ﻣﯽ رود( ﻧﻪ ‪...‬ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ‪...‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﺑﻄﺮف ﮐﺸﻮي ﻣﯿﺰ ﻣﯽ رود( ﮔﻔﺘﻢ دﺳﺖ ﻧﺰﻧﯽ‪..‬ﻧﮕﻔﺘﻢ؟‬

‫ﭘﺪر ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻣﯽ رود ﺗﺎ ﺟﻠﻮي او را ﺑﮕﯿﺮد‪...‬اﻣﺎﺷﯿﺮﯾﻦ در ﮐﺸﻮ را ﺑﺎز ﮐﺮده وﻟﯽ ﻫﻨﻮز ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ‬

‫دﻣﻠﻬﺎي ﺳﺮﺳﯿﺎه ﺑﺎﺑﺎﺳﺖ‪:‬‬

‫اﻻن ﺗﻤﯿﺰش ﻣﯿﮑﻨﻢ‬

‫ﻧﺎﮔﻬﺎن دﺳﺖ او ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻮرد‪...‬ﭘﺪر ﻋﻘﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪..‬وﻟﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪..‬ﮐﻼﻓﮕﯽ‬

‫ﭘﺪر دوﭼﻨﺪان ﻣﯽ ﺷﻮد‪...‬ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺎ اﻟﮑﻞ وﺑﺎﻧﺪ وﻗﯿﭽﯽ و‪ ..‬ﺳﺮاغ دﻣﻞ ﻫﺎي روي ﺻﻮرت ﭘﺪر ﻣﯽ رود‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫اﺳﺘﺮس زﯾﺎد ﻫﻢ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ در ﺳﺮﺑﺎز زدﻧﺸﻮن ﻧﻘﺶ داره‪...‬اﺳﺘﺮس ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ رو ﭘﻮﺳﺖ ﺻﻮرﺗﺘﻮن ‪..‬رو‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫واﻗﻌﯿﺖ ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻓﺮق داره‪..‬‬

‫ﺧﻂ روي ﭘﯿﺸﻮﻧﯽ اﺛﺮ ﺑﺬاره‪.‬و‪...‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬اﻧﮕﺎر درس ﭘﺲ ﻣﯽ دﻫﺪ‪ ،‬ﮐﻠﻤﺎت را ﺑﯽ روح وﭘﺸﺖ ﺳﺮﻫﻢ ﻓﻘﻂ ادا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫واﻗﻌﯿﺖ اوﻧﯿﮑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﯾﻢ وﻟﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ اوﻧﯿﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ‪..‬‬ ‫آﻓﺮﯾﻦ دﺧﺘﺮ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﺣﯿﻦ ﮐﺎر روي ﺻﻮرت ﭘﺪر‪..‬اداﻣﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ(‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﻤﻮن وﺟﺪان ﻣﺎﺳﺖ ؛وﺟﺪان ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺤﮑﻤﻪ اﺋﯿﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻗﺎﺿﯽ ﻧﺪاره‬

‫ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش‪...‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺟﺎﯾﺰاﻟﺨﻄﺎﺋﯿﻢ‪..‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫درﺳﺘﻪ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺗﻮﻫﺮ ﻣﻘﺎم وﻣﻨﺼﺒﯽ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﻣﻦ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﺗﻮرو ﭼﯽ اﯾﻨﻄﻮري رﯾﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭼﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاي ﺑﮕﯽ؟‬

‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ‪..‬ﺧﻮب ﻧﮕﺎه ﮐﻦ‪...‬ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ‪..‬ﻫﺮﭼﯽ ﮐﺮدم وﻧﮑﺮدم از ﭼﻬﺮه ام زده ﺑﯿﺮون‪..‬اﯾﻨﺎ‬ ‫دﻣﻞ ﻧﯿﺴﺘﻦ دﺧﺘﺮم‪..‬ﮐﺎرﻫﺎي ﮐﺮده و ﻓﮑﺮاي ﻧﮑﺮدﻣﻨﺪ‪..‬ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻟﺖ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ‪..‬ﺗﻮ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ‬

‫ﮐﺮدي؟‪..‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدي ﻣﻦ ﺧﻮدﻣﻮ زدم ﺑﻪ اون راه‪..‬؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ)ﮔﺮﯾﻪ اش ﮔﺮﻓﺘﻪ( درﺳﺘﻪ ‪..‬ﻣﻦ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﺰرگ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ‪....‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫دﯾﮕﻪ ﻫﯿﭽﯽ ﺑﺮام اﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪاره‪..‬ﺣﺘﯽ اون ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﻪ داره ﺑﺎ اون ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎش ﺗﯿﺸﻪ ﺑﻪ رﯾﺸﻪ ام‬

‫ﻣﯿﺰﻧﻪ‪...‬ﻫﯿﭽﯽ‪....‬ﻫﯿﭽﯽ اﻣﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ داره ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ آروم آروم داري ﮐﻢ ﮐﻢ‬ ‫ذﻫﻨﻤﻮ اذﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪..‬؟‬

‫ﺑﮕﻮ ﺑﺎﺑﺎ‪..‬ﺑﮕﻮ ‪..‬ﺑﺰار ﺧﺎﻟﯽ ﺷﻪ دﻟﺖ‪..‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬ﺳﯿﮕﺎري ﻣﯽ ﮔﯿﺮاﻧﺪ( ﺗﻮ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺪوﻧﯽ‪...‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﺳﯿﮕﺎر را ازروي ﻟﺒﺎن ﻣﺎﺳﯿﺪه ﭘﺪر ﺑﯿﺮون ﻣﯽ ﮐﺸﺪ(ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺸﮑﻼت رو ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎر ﺣﻞ وﻓﺼﻞ ﮐﺮد‪..‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﯿﻠﯿﺎردﻫﺎ ﻣﯿﻠﯿﺎرد آدم ﺗﻮاﯾﻦ دﻧﯿﺎ دارن ﻫﻤﺪﯾﮕﺮو ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻦ‪..‬ﺗﻮﻫﻢ ﯾﮑﯿﺶ‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ‪:‬‬

‫ﺗﻮ ﮐﻢ آوردي‪..‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺧﻮدﺗﻮ داري ﺗﻮﯾﻪ اﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ‪ ،‬ﻻﺑﻪ ﻻي ﮐﻠﻤﺎت ﻗﺎﯾﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﺮروز از ﻣﺮگ ﻣﻮﻗﺘﯿﻤﻮن ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﻣﯿﺸﯿﻢ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎرﻫﺎي زﺷﺘﯽ ﻣﯽ زﻧﯿﻢ‪...‬‬

‫ﭘﺪر‪) :‬در ﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ( اي ﻓﺮﺷﺘﻪ ي زﯾﺒﺎ‪...‬اي ﺳﻔﯿﺪ وﺣﺸﯽ‪..‬ﻧﯿﺰه ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺳﯿﻨﻪ ام را ﺷﮑﺎﻓﺖ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎر‪..‬ﺗﻮﺑﺮاي‬ ‫دﯾﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﮋه ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ازﻣﻦ ﮐﻪ درﺣﺎل ﻣﺮﮔﻢ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪي‪....‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪) :‬ﻧﮕﺮان ﺣﺎل ﭘﺪر( ﭼﺸﻢ‪..‬ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺑﺎ‪..‬دﯾﮕﻪ ﺣﺮف ﻧﻤﯽ زﻧﻢ‪..‬ﺑﺒﯿﻦ‪..‬زﯾﭗ اﯾﻦ ﺳﻮراخ رو ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ‪)..‬زﯾﭗ‬ ‫دﻫﻨﺶ را ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪(..‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﻣﺎﻣﻮرا ﮔﺮﻓﺘﻨﺶ‪..‬؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫)ﺑﺎ ﺳﺮ ﺟﻮاب ﺑﻠﻪ را ﻣﯽ دﻫﺪ(‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫)ﯾﮑﯽ از ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﻃﺮف ﭘﺪر ﭘﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫‪.....‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺑﺮاي ﭼﯽ؟‬

‫ﺗﻮ ﭼﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ‪...‬؟‬

‫ﯾﻌﻨﯽ اون اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ رو ﻧﻮﺷﺘﻪ؟‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬

‫ﺗﻠﻔﻦ ﺧﺎﻧﻪ زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد‪..‬ﭘﺪر ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮﻣﯽ دارد‪...‬‬

‫ﭘﺪر)ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي آﻧﻄﺮف ﺧﻂ( ﺑﻌﺪا‪) ...‬ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬ ‫دوﺑﺎره ﺗﻠﻔﻦ زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد‪..‬ﭘﺪر ﮔﻮﺷﯽ را ﺑﺮﻣﯽ دارد‪...‬‬

‫ﭘﺪر)ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي آﻧﻄﺮف ﺧﻂ( ﺑﻌﺪا‪..‬ﺑﻌﺪا‪) ...‬ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ(‬ ‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫ﺧﺐ؟‬ ‫‪....‬‬

‫دوﺑﺎره ﺗﻠﻔﻦ زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد‪..‬ﻣﺪام زﻧﮓ ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ‪...‬ﭘﺪر ﺳﯿﻢ ﮔﻮﺷﯽ را از ﭘﺮﯾﺰ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‬

‫ﭘﺪر‪:‬‬

‫ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎرو اون ﻧﻨﻮﺷﺘﻪ‪..‬؟‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ ) ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﺮ ﺟﻮاب ﻧﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ(‬

‫ﭘﺪر‪) :‬درﻧﻬﺎﯾﺖ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ( ﭘﺲ ﮐﯽ اﯾﻨﻄﻮر ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﻪ ﻣﻦ ﺑﻠﺪه‪..‬اون ﺣﺘﯽ ﻣﯿﺪوﻧﻪ ﻣﻦ اﻻن زﯾﺮﺷﻠﻮارﭼﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪم‪..‬‬

‫)ﺷﯿﺮﯾﻦ آﺧﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را از زﯾﺮ ﭘﯿﺮاﻫﻨﺶ در ﻣﯽ آورد‪ ...‬ﻋﺮق ﺳﺮدي روي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﭘﺪر ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ‪ ..‬ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺴﺦ ﺷﺪه‬

‫وﺑﯿﺤﺮﮐﺖ روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ وﻣﺎت وﻣﺒﻬﻮت‪(....‬‬

‫ﺷﯿﺮﯾﻦ‪:‬‬

‫وﻗﺖ ﻧﺸﺪ ﺑﻨﺪازم زﯾﺮدر‪..‬ﺑﺎﺑﺎ‪..‬دﻟﻢ ﺧﻮاﺳﺖ آﺧﺮﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ رو ﺧﻮدم ﺑﺨﻮﻧﻢ‪..‬‬

‫)ﭘﺎﮐﺖ ﻧﺎﻣﻪ را ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪...‬ﺑﺎﺑﻐﺾ‪..‬ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ (‬

‫ﺣﺎﺟﯽ ﺑﺎﺷﺮﯾﮑﺶ دﻋﻮاش ﻣﯿﺸﻪ ‪ ،‬ﺷﺮﯾﮑﻪ ﻣﺪﻋﯿﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﺟﻌﻞ ﮐﺮده ‪ ،‬ﺣﺎﺟﯽ ﻫﻢ ﺳﺮاﯾﻦ دﻋﻮا‬ ‫ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ آﺑﺮو و ازاﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ درﻣﯿﻮﻧﻪ ﮐﻞ داراﺋﯽ اش روﺑﻪ ﯾﻪ ﻗﺎﺿﯽ زﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ازﭘﯿﺮ دﺧﺘﺮاي‬

‫ﺗﺮك ﺑﺮداﺷﺘﻪ ي ﺷﻬﺮﻫﻢ ﺟﻮاب ﺳﺮﺑﺎﻻ ﺷﻨﯿﺪه ﻣﯿﺪه‪..‬ﮐﻼ ﺣﺎﺟﯽ ﭼﻄﻮر ﺑﻪ ﺷﺮﯾﮑﺶ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﺮده‬ ‫ﺗﻮ ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﺪﯾﻪ ي ﻧﺎز ﺣﺎﺟﯽ ‪ ،‬ﻗﺎﺿﯽ ﻣﺠﺒﻮره اوﻧﺎرو دزدﮐﯽ از ﻻي ﭘﺮوﻧﺪه ﮐﺶ ﺑﺮه‬

‫ﺧﺪا ﻣﯽ دوﻧﻪ ‪..‬ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﺎزﺻﻮرت ﻋﯿﻦ ﮔﭻ وﻟﺒﺎي ﻗﺮﻣﺰ وﻟﺮزون دﺧﺘﺮك ‪14‬ﺳﺎﻟﻪ اي ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻧﺎ‬ ‫ﺷﺪ ﻣﺎدر ﻓﻠﮏ زده ﻣﻦ‪...‬درﺳﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﻬﺮ دﯾﺪن ﮐﻪ ﯾﻪ ﻣﺮد ﻣﻮ زرد ‪12‬ﺷﻌﺒﺎن ‪1953‬ﺗﻮ ﻣﻼء ﻋﺎم ﻫﻢ‬

‫زن ﺟﻮان ﻗﺎﺿﯽ رو ﮐﺸﺖ ‪ ،‬ﻫﻢ ﺗﯿﺮﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮي ﺧﻮدش زد وﺑﻌﺪ ‪ ..‬اﻣﺎ‪..‬آﻗﺎي ﻗﺎﺿﯽ‪ ،‬ﭘﺪر ﻣﻦ‬

‫‪.‬ﺧﻮدﺗﻮن ﺑﻬﺘﺮ ازﻫﺮﮐﯽ ﻣﯿﺪوﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺗﻞ واﻗﻌﯽ زﻧﺘﻮن ﺧﻮدﺗﻮﻧﯿﺪ‪...‬ﻗﺎﺗﻞ واﻗﻌﯽ ﻣﺎدر ﻣﻦ‪....‬‬

‫)از ﺷﺪت ﮔﺮﯾﻪ دﯾﮕﺮ ﺻﺪاﯾﺶ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ‪...‬ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪..‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ ﭘﺪر را ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺮك ﻣﯽ ﮐﻨﺪ واز‬

‫ﺻﺤﻨﻪ ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪...‬اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﺎﻧﻪ ﭘﺪر از روي ﭘﺎﯾﻪ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺧﻮرد وﺟﺴﺪ ﻣﺮده ﭘﺪر ﮐﻨﺎر ﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻫﺎي رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه ‪ ،‬ﻧﻘﺶ زﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد(‬

‫ﭘﺎﯾﺎن)ﺑﻬﺎر‪/ 89‬اردﺑﯿﻞ(‬

‫‪www.IrPDF.com‬‬