www.IrPDF.com
1
ﻧﻤﺎﻳﺸﻨﺎﻣﻪ اﺑﺰورد
ﺑﺎزي آﺧﺮ ) اداد ر (
ه " ا ! د و ا اء ط ز آ ا – $%دا ( )*+ ,-رس 09177723280
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
2
ﻧﻘﺶ ﻫﺎ : ﻣﺮد زن
ﺻﺤﻨﻪ : ) اﺗﺎق ﻛﻪ وﺳﺎﺋﻞ آن ﺑﺼﻮرت ﭘﺮا ﻛﻨﺪه روي زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪه .ﻣﺮدي ﻋﺎﺟﺰاﻧﻪ از ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮان درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻤﻚ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ( ﻣﺮد :ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ......ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻲ ﻧﻮا ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ....ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺴﻜﻴﻦ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ .....ﺧﻴﺮ ﺑﺒﻴﻨﻲ آﻗﺎ ...ﺧﻴﺮ ﺑﺒﻴﻨﻲ ﺧﺎﻧﻢ .....اﻟﻬﻲ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﺎاﻣﻴﺪ ﻧﺸﻲ .............اﻟﻬﻲ داغ ﺧﺎﻧﻮاده ﺗﻮن ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ ........ ) زن در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ در ﻳﻚ دﺳﺖ ﻧﺎن ﺳﻨﮕﻚ و در دﺳﺖ دﻳﮕﻪ ﺳﺒﺪ ﺳﺒﺰي دارد وارد ﺻﺤﻨﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ( ﻣﺮد :ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻴﺪ ) ......ﺟﻠﻮ زن ﻣﻲ رود ( ﺧﺎﻧﻢ ﺗﺮا ﺑﺨﺪا ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻤﻚ ﻛﻦ .... زن ) :زن ﺑﻪ ﻣﺮد ﺧﻴﺮه ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ رو ﺑﻪ ﻣﺮد ( ﺑﺲ ﻛﻦ دﻳﮕﻪ .ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم .دﻳﮕﻪ از اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم ) ﻧﺎن و ﺳﺒﺪ را در ﮔﻮﺷﻪ اي ﻣﻲ ﮔﺬارد و زاﻧﻮي ﻏﻢ در ﺑﻐﻞ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد ( ﻣﺮد ) :ﺑﻲ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﺎي زن اﻳﻦ ﺑﺎر ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎي ﺧﻮد را ﻋﻮض ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ( ﺷﺐ ﺳﻴﺎﻫﻲ ﺑﻮد رﻋﺪ و ﺑﺮق اﻣﻮن ﻧﻤﻲ داد .ﺑﺎران ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺑﺎرش ﻛﺮد .ﺻﺪاي ﺑﺎز ﺷﺪن ﭘﻨﺠﺮه اﺗﺎق در آن ﺗﺎرﻳﻜﻲ را ﺷﻨﻴﺪم ﺳﺮم را از ﭘﺘﻮ درآوردم و ﺳﻴﺎﻫﻲ را دﻳﺪم ﻛﻪ از ﭘﻨﺠﺮه وارد اﺗﺎق ﺷﺪ ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ارواح اوﻣﺪن ﺗﺎ ﺟﻮوﻧﻢ را ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ وﻟﻲ دﻳﺪم ﻧﻪ دزد اﺳﺖ ﺑﺴﻮﻳﺶ رﻓﺘﻢ ) ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻄﺮف زن ( ﻫﺎ ﮔﻴﺮت آوردم دزد ﻛﺜﻴﻒ ) ﺑﺴﻮي زن ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ زن ﻣﻲ ﺗﺮﺳﺪ و ﺟﻴﻎ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ ( زن :ﺗﻤﻮﻣﺶ ﻛﻦ ..دﻳﮕﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم ...ﺧﺪاﻳﺎ ﭼﺮا ﻣﺮا اﻳﻨﻘﺪر ﻋﺬاب ﻣﻴﺪﻫﻲ ....ﻣﮕﻪ ﭼﻜﺎر ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻨﻄﻮر ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﺎﺷﻢ ) ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ (
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
3
ﻣﺮد :آري ﻣﺎ آدﻣﻴﺎن در ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺟﺰء آدﻣﻴﺎن ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻲ روﻳﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﻜﻪ ﺳﮓ ﺷﻜﺎري و ﺳﮓ ﺗﺎزي و ﺳﮓ ﺑﺎزاري و ﺳﮓ درازﮔﻮش و ﺳﮓ ﻫﺮزه و ﺳﮓ درازﻣﻮ و ﺳﮓ ﻧﻴﻤﻪ ﮔﺮگ ﻫﻤﻪ را ﺑﻨﺎم ﺳﮓ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﻨﺪ اﻣﺎ دﻓﺘﺮي ﻛﻪ ﻗﻴﻤﺖ آﻧﻬﺎ را در آن ﺟﺴﺖ ﻣﻴﺎن ﺗﻨﺪر و ﻛﻨﺪر ﺗﻴﺰﻫﻮش و ﭘﺎﺳﭙﺎن و ﺷﻜﺎري ﻫﺮ ﻳﻚ اﺳﺘﻌﺪاد ﺧﺎص دارﻧﺪ ﻛﻪ در ﻃﺒﻴﻌﺖ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد وﻟﻲ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ را ﺳﮓ ﻣﻲ ﺷﻤﺎرﻳﺪ اﻧﺴﺎن ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻫﻤﻪ را آدم ﻣﻲ ﻧﺎﻣﻨﺪ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ . زن ) :ﺑﻄﺮف ﻣﺮد ﻣﻲ رود ( ﮔﻔﺘﻢ ﺗﻤﻮﻣﺶ ﻛﻦ .ﻣﺮا ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﻋﺬاب ﻧﺪه ﻣﺮد :از ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻴﻜﻨﻢ آرام ﺑﺎش ﻣﻦ ﺟﺮات دارم ﻛﻪ آﻧﭽﻪ ﺑﺮازﻧﺪه ﻣﺮدان اﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻛﻨﻢ و آن ﻛﺲ ﻛﻪ ﺟﺮات داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ ﻛﻨﺪ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺴﺖ . زن ) :ﻣﻴﺮود ﻛﻴﻔﺶ را ﺑﺮ ﻣﻴﺪارد ﻛﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮد ( ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﻛﻨﻢ ﻣﻦ ﻣﻲ روم ﺗﺎ ﺗﻮ ...... ﻣﺮد ) :ﺟﻠﻮش را ﻣﻴﮕﻴﺮد وﻧﻤﻲ ﮔﺬارد ﺧﺎرج ﺷﻮد ( ﻧﻪ ﺗﺮا ﺑﺨﺪا ﻧﺮو اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻦ آﺧﺮه ﻗﻮل ﻣﻴﺪم دﻳﮕﻪ ﻣﺰاﺣﻢ آﺳﺎﻳﺶ ﺗﻮ ﻧﺸﻮم زن :آﺧﻪ اﻳﻦ ﭼﻪ زﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻣﻦ درﺳﺖ ﻛﺮدي ﮔﻮﺷﻢ ﭘﺮ ﺷﺪه از ﻛﻠﻤﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺮا ﻋﺬاب ﻣﻴﺪن اﻳﻨﺠﺎ ﺻﺤﻨﻪ زﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ .ﺑﺎﺑﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺌﺎﺗﺮ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻣﺮده ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺧﻮدت ﺑﺎﺷﻲ .ﻣﮕﻪ ﭘﺰﺷﻚ ﻧﮕﻔﺖ اﺳﺘﺮس و اﺿﻄﺮاب و ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻛﺮدن ﺑﺮات ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺖ .ﻣﮕﻪ ﻗﻮل ﻧﺪاده ﺑﻮدي ﺻﺤﻨﻪ را ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﺮك ﻛﻨﻲ ؟ ﻣﺮد :ﻣﻲ دوﻧﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪي ﻗﻮل ﻣﻴﺪم اﻳﻦ ﻛﺎرم ﺗﻤﻮم ﺷﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﻲ رﻳﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻳﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺻﺪاي ﻗﺪﻣﻬﺎي ﺑﺎرون و ﻧﻔﺴﻬﺎي ﺳﻜﻮت ﺑﺎﺷﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﭘﺮﻧﺪه ﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﺘﻮﻧﻨﺪ ﺧﻠﻮت ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﻨﺪ .دﻳﮕﻪ ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻮﻧﺪه .اﻳﻦ ﺑﺎزي آﺧﺮه زن :ﺗﻮ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﻴﻨﻮ ﻣﻴﮕﻲ .ﻫﺮ ﺑﺎر ﻣﻨﻮ ﮔﻮل ﻣﻴﺰﻧﻲ ﺗﺎ ﻋﺸﻘﺘﻮ .ﻫﻨﺮﺗﻮ از دﺳﺖ ﻧﺪي .ﻫﻨﺮ ﺗﻮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻣﻦ دوﺳﺖ داري ،ﻣﻦ ﻫﻮي ﺗﻮ اﻳﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﻧﻪ ﻫﻤﺴﺮت .ﺑﺎﺑﺎ ﻣﮕﻪ ﻧﻤﻲ دوﻧﻲ ﻗﻠﺐ ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﻳﺎري دﻫﻨﺪه ﻧﻴﺴﺖ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻲ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻛﻨﻲ ﻧﻘﺶ ﻫﺎ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ .ﻧﻘﺎب را ﺑﺮدار ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻓﻜﺮ ﻛﻦ و ﻣﻦ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻛﻪ دارم ﺗﻮ زﻧﺪﮔﻴﺖ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻣﻲ زﻧﻢ
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
4
ﻣﺮد :اه ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎر اﻳﻦ ﻛﺎرم ﺗﻤﻮم ﻣﻴﺸﻪ .دﻳﮕﻪ ﺑﺎزي ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ .ﺗﻤﻮﻣﺶ ﻛﻦ دﻳﮕﻪ .ﻳﻪ ﭼﻴﺰي ﺑﮕﻢ زن :
ﻧﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮام ﺣﺮف ﺗﻜﺮار ﺑﺰﻧﻲ .ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﮕﻲ آره ﻣﻦ ﻓﻜﺮي ﺑﺮاي آﻳﻨﺪه ﻛﺮدم ﻣﻦ اﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﻴﻜﻨﻢ اون ﻛﺎر ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻫﻤﺎن روﻳﺎﻫﺎي ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ
ﻣﺮد ) :ﺑﺤﺚ را ﻋﻮض ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ( ﻳﺎدت ﻣﻴﺎد آن روزﻫﺎ ،اون ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ ،اون ﭘﻨﺠﺮه رو ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ و ﺑﭽﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﻞ ،ﮔﺎﻫﻲ اوﻗﺎت ﺗﻤﺎﻣﻲ دﻧﻴﺎي ﻣﺎ ﻳﻚ ﺗﻴﻠﻪ ﻣﻲ ﺷﺪ و آن ﺗﻴﻠﻪ ﻫﺎ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪﻳﻢ و ﺗﻮ از ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮه ﻣﻲ ﺧﻨﺪﻳﺪي .ﻳﺎدت ﻫﺴﺖ ﻋﺼﺮﻫﺎ ﻣﻲ آﻣﺪم دﻧﺒﺎﻟﺖ ﭘﻨﺠﺮه را ﺑﺎز ﻣﻴﻜﺮدي . ﻣﺮد :ﻣﻲ ﻳﺎي ﺑﺮﻳﻢ ﺑﺎغ ﮔﻴﻼس ﺑﭽﻴﻨﻴﻢ زن :ﭘﺮواﻧﻪ ﻫﻢ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻳﻢ ﻣﺮد :ﺷﺎﻳﺪ اﮔﻪ ﺑﺎﺷﻪ زن :ﺻﺒﺮ ﻛﻦ اﻻن ﻣﻴﺎم ﻣﺮد :و ﻣﻦ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ ﻣﻴﺸﻤﺎردم و ﺗﻮ در را ﺑﺎز ﻣﻴﻜﺮدي و ﻣﺎ در ﺑﺎغ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﺮواﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ دوﻳﺪﻳﻢ اﻣﺎ ﻫﻴﭻ وﻗﺖ ﻫﻴﭽﻜﺪام از اوﻧﺎ را ﻧﮕﺮﻓﺘﻴﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﭼﻮن ﺑﺎور داﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ اوﻧﺎ آزادﻧﺪ .ﻳﺎدت ﻣﻴﺎد ﮔﻴﻼﺳﻬﺎي ﻗﺮﻣﺰ دو ﻗﻠﻮ را ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﻛﺮدﻳﻢ و ﺗﻮ ﻣﻴﮕﻔﺘﻲ زن :اﻳﻨﺎ ﮔﻮﺷﻮاره ﻫﺎي ﻳﺎﻗﻮت ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺒﻴﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﻗﺸﻨﮕﻪ ؟ ﻣﮕﻪ ﻧﻪ ؟ ﻣﺮد :آره ﺧﻴﻠﻲ ) ﺣﺎﻟﺖ و ﻧﮕﺎه ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ دﻫﺪ ( و ﻛﻮﭼﻪ ﭘﻴﺮ ﺷﺪ و ﻣﺎ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻳﻢ .آري آدﻣﻴﺰاد ﺗﻮ ﻗﻔﺲ دﻧﻴﺎ ﻣﻴﺎد و ﺗﻮ ﻗﻔﺲ ﻫﻢ ﻣﻴﻤﻴﺮه اﻣﺎ دوﺳﺖ داره ﺧﻮدﺷﻮ ﮔﻮل ﺑﺰﻧﻪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﻦ ﻫﻲ ﻗﻔﺲ ﻋﻮض ﻣﻴﻜﻨﻪ از ﻳﻜﻲ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺎد و وارد ﻳﻜﻲ دﻳﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ .آري ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻫﻢ ﻫﻤﻴﻦ ﺷﺪ زن :آه ﭼﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﻠﺨﻲ ﻣﺮد :ﭼﺮا ﺗﻠﺦ ؟ دﻧﻴﺎ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻠﺨﻲ ﺑﮕﺬراﻧﻲ .ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ دو روز ﻋﻤﺮ را ﺑﻪ ﺧﻮﺷﻲ ﮔﺬراﻧﺪ .ﻳﺎدت ﻣﻴﺎد آن روز ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﺎدرم اوﻣﺪﻳﻢ ﭼﺎدر ﺳﻔﻴﺪ ﮔﻠﺪاري ﺳﺮت ﺑﻮد .ﭼﺎي را ﻛﻪ ﺟﻠﻮ ﮔﺮﻓﺘﻲ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺮد :ﻧﻪ ﻣﺘﺸﻜﺮم ﻣﻴﻞ ﻧﺪارم ﻣﺮد :و ﺗﻮ ﺳﺮت را ﭘﺎﺋﻴﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻲ و ﮔﻔﺘﻲ
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
5
زن :اﻳﻦ ﻳﻪ رﺳﻤﻪ ﻣﺮد :و ﻣﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻢ .آه ﭼﻪ روزﮔﺎري ﺑﻮد .آه راﺳﺘﻲ اﮔﻪ ﭘﺪرت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻴﻜﺮد )ﭘﻠﻲ ﺑﻚ و ﻧﻘﺶ ﭘﺪر زن را ﺑﺎزي ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ( ﻣﺮد :ﺧﺐ آﻗﺎزاده ﺷﻐﻠﺸﻮن ﭼﻴﻪ ) ﭘﻠﻲ ﺑﻚ زن ﻧﻘﺶ ﻣﺎدر ﺷﻮﻫﺮ را ﺑﺎزي ﻣﻴﻜﻨﺪ ( زن :اﻣﻴﺪ داره ﺳﺎل آﺧﺮ داﻧﺸﮕﺎﻫﺶ رو ﻃﻲ ﻣﻴﻜﻨﻪ . ﻣﺮد :ﺑﻪ .....ﺧﻮﺑﻪ .....ﭼﻪ رﺷﺘﻪ اي درس ﻣﻴﺨﻮﻧﻪ؟ زن :رﺷﺘﻪ ﻫﻨﺮ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺮد / :ﻣﻲ ﺧﻨﺪد /ﺧﺐ ﻛﻪ ﻣﺜﻼ ﭼﻲ ﺑﺸﻪ زن :ﺑﺎزﻳﮕﺮ و ﻛﺎرﮔﺮدان و اﻳﻨﺠﻮر ﭼﻴﺰا دﻳﮕﻪ ﻣﺮد ) :ﻣﻲ ﺧﻨﺪد ( واﻗﻌﺎ ﻛﻪ ﻣﺴﺨﺮه اﺳﺖ ﻣﺮد :ﺧﻨﺪه ﻧﺪاره ،ﻣﺴﺨﺮه ﻫﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻦ ﺑﺮاي ﻫﻨﺮم ﺧﻴﻠﻲ ارزش ﻗﺎﺋﻠﻢ ﻣﺮد ) :ﻧﻘﺶ ﭘﺪر زن ( آﺧﻪ رﺷﺘﻪ ﻗﺤﻄﻲ ﺑﻮد اﻣﺮوزه ﻣﺮدم رﺷﺘﻪ اي اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﻮل ﺗﻮش ﺑﺎﺷﻪ ،ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﭘﺰﺷﻜﻲ ،ﺑﺎ ﺑﺎزﻳﮕﺮي ﻛﻪ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﻧﻮن زن و ﺑﭽﻪ داد ،ﻣﻴﺸﻪ ﺧﻮﻧﻪ و ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺧﺮﻳﺪ ؟ ﻧﻪ .اﺻﻼ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ آن ﺷﻐﻞ ﮔﻔﺖ .آﻳﻨﺪه ﻫﻢ ﻛﻪ ﻧﺪاره ﻣﺮد :ﺑﺒﺒﺨﺸﻴﺪ ﺣﻀﺮت آﻗﺎ .ﻣﻦ اﻳﻦ ﺷﻐﻠﻮ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻜﺮدم ﺗﺎ ﺑﺎ آن ﺛﺮوت ﺟﻤﻊ ﻛﻨﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦ اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ و اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از ﭘﻮل و ﻣﺎﺷﻴﻦ اﺳﺖ ،ﻣﻦ ﻣﻴﺨﻮام درد ﻣﺮدﻣﻮ درد اﺟﺘﻤﺎع رو روي ﺻﺤﻨﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺰﻧﻢ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﮕﻢ آي ﻣﺮدم ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻟﻲ و ﻳﻜﺮﻧﮕﻲ دﻧﻴﺎﻳﻲ زﻳﺒﺎ ﺑﺴﺎزﻳﻢ زﻧﺪﮔﻲ ﺧﻴﻠﻲ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ از آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﭘﻮل ﺳﺮش ﻛﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮد ﭘﻮل ﻫﻤﻪ اش ﻋﺸﻖ ﻧﻤﻴﺎره زن :و ﺑﺎﺑﺎي ﻣﻦ ﺑﺎ آن ﻫﻤﻪ ﺑﺤﺚ در ﺑﺎره ﺷﻐﻞ و ﻫﻨﺮ و ....وﻗﺘﻲ دﻳﺪ ﻣﻨﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻲ ﻧﺪارم ،ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻗﺒﻮل ﻛﺮد ﻣﺮد :ﻳﺎد آن روزﻫﺎ ﺑﺨﻴﺮ ،ﭼﻪ زود ﮔﺬﺷﺖ .ﺧﺪاﺋﻴﺶ ﻣﺮد ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮد زن :اﻣﺎ ﻫﺮ روز ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻲ ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﺪ .ﮔﺮﻓﺘﺎري ﭘﺸﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎري .ﺑﺎﺑﺎم ﺣﻖ داﺷﺖ ﺑﺎ ﻫﻨﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﺪ
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
6
ﻧﻮن ﺧﻮرد ﻣﺮد ) :ﭘﻠﻲ ﺑﻚ ( ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺧﺎﻧﻢ ﻳﻚ ﻓﻴﻠﻤﻨﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻢ زن ) :ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻣﻴﻜﻨﺪ ( اﺳﻤﺶ ﭼﻴﻪ ؟ ﻣﺮد :ﺑﺎزي آﺧﺮ زن :اﻛﺸﻨﻪ ؟ ﻣﺮد :ﻧﻪ ﻫﻨﺮﻳﻪ زن :ﻧﻪ آﻗﺎ ﺑﺪرد ﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮره .ﺑﺮاي ﻣﺎ درآﻣﺪ ﻧﺪاره ،ﺑﺎزارش ﻛﺴﺎده ﻣﺮد :ﺧﺎﻧﻢ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻴﻜﻨﻢ اﻳﻨﻮ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺪﻳﺮﺗﻮن ﺑﺮﺳﻮﻧﻴﺪ ،ﺑﺨﻮﻧﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻧﺪ. زن :آﻗﺎ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻴﻜﻨﻢ وﻗﺖ ﻣﻨﻮ ﻧﮕﻴﺮﻳﺪ .ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﻓﻴﻠﻢ ﻫﻨﺮي ﺑﻪ درد ﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮره ،ﺑﺒﺮ ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ دﻳﮕﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ﻣﺮد :ﻫﺮﺟﺎ ﺑﺮدم ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻮاب ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻧﺪ و دﺳﺖ آﺧﺮ ﻳﻜﻲ از اوﻧﺎ ﻛﻪ دﻟﺶ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻴﻜﻨﻢ ﺧﻮدﺗﺎن ﻛﺎرش ﻛﻨﻴﺪ .ﻣﻨﻢ ﻛﻪ ﭘﻮﻟﻲ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺑﺴﺎط ﻧﺪاﺷﺘﻢ زن :ﺧﺐ اﻳﻨﺒﺎر ﭼﻲ ﺷﺪ ؟ ﺧﺮﻳﺪﻧﺪ ؟ ﻣﺮد :ﻧﻪ .اوﻧﺎ اﻛﺸﻦ ﻣﻴﺨﻮان .ﻣﻨﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ارزش ﻫﻨﺮﻳﻢ را در ﻓﻘﻂ در ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻓﻴﻠﻤﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي اﻛﺸﻦ ﺑﺰارم ﻣﻦ زﺣﻤﺖ ﻛﺸﻴﺪم ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﺎ ﻫﻨﺮم ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ ﻣﻲ ﺧﻮام ﻓﻴﻠﻤﻢ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﻪ .ﻣﻲ ﺧﻮام ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺗﻜﺎن ﺑﺪم .ﻣﻲ ﺧﻮام ﻓﻴﻠﻤﻢ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺎﺷﻪ ﻧﻪ ﻻﻻﻳﻲ .ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ﻻﻻﻳﻲ ﺑﺨﻮﻧﻢ زن :واي ﺧﺪاي ﻣﻦ .ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم .ﭼﻘﺪر ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻮل ﻗﺮض ﻛﻨﻴﻢ .آﺧﻪ اﻳﻨﻢ ﺷﺪ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮد :ﺻﺒﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎش زن .ﻫﻤﻪ ﭼﻲ درﺳﺖ ﻣﻴﺸﻪ ) .ﻫﺮ دو در ﻓﻜﺮ ( اوﻟﻴﻦ ﺗﺌﺎﺗﺮي را ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎزي ﻛﺮدﻳﻢ ﻳﺎدت
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
7
ﻣﻴﺎد ؟ زن :آره .ﺻﺒﺮ اﻳﻮب ﻣﺮد ) :در ﻧﻘﺶ اﻳﻮب ( اي ﻣﺮدم ﺷﻜﺮ ﺧﺪا را ﺑﺠﺎ آورﻳﺪ و ﺻﺒﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ راه ﻧﺠﺎت اﺳﺖ . زن ) :در ﻧﻘﺶ زن اﻳﻮب( اﻳﻮب دﻳﮕﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻮﻧﺪه ،ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎﺋﻴﻢ . ﻣﺮد :ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﭼﺮا ؟ از ﺗﻮ ﺑﻌﻴﺪه زن .ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ زن :ﻣﻲ رم ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻲ ﺧﻮام ﻛﻤﻲ ﻧﺎن ﺑﺨﺮم .ﭼﻴﺰي در ﻛﻠﺒﻪ ﻧﺪارﻳﻢ ) ﺑﻴﺮون ﻣﻲ رود ( ﺻﺪا :اﻳﻮب ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺑﻲ ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻲ زن ﺗﻮ در ﺷﻬﺮ دﺳﺖ ﺑﻪ دزدي زده و ﻣﻴﺮ ﻏﻀﺐ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺶ را ﺑﺮﻳﺪه ﻣﺮد ) :ﻧﺎراﺣﺖ ( ﺑﺎور ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ ) زن وارد ﻣﻲ ﺷﻮد ( ﭼﺮا ﻛﺎري ﻛﺮدي ﻛﻪ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺖ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻲ و ﺳﺮزﻧﺶ ﺑﺸﻮي .اﮔﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺻﺪ ﭼﻮب ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻢ زد زن :ﻧﺎن ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺻﺪﻗﻪ ﺑﮕﻴﺮم ﮔﻴﺴﻮاﻧﻢ را ﺑﻪ ﻧﺎن ﻓﺮوﺧﺘﻢ ﻣﺮد :ﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﺎن را ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ و روزي ﻣﺎ را ﻣﻲ رﺳﺎﻧﺪ . زن :ﺑﺲ ﻛﻦ دﻳﮕﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷﻨﻴﺪم ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ﺗﻮ داري ﻣﺮا دﻳﻮوﻧﻪ ﻣﻴﻜﻨﻲ ﻣﺎ ﺣﻮادث ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺸﺪﻧﻲ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻴﻢ ﺧﻮد ﻣﻲ روﻳﻢ ﻛﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﻮﻳﻢ .ﻧﻪ دﻳﮕﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺪارم . ﻣﺮد :دﻳﮕﻪ ﭼﻴﺰي ﻧﻤﻮﻧﺪه .ﭼﻨﺪ روز دﻳﮕﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻤﻮم ﻣﻴﺸﻪ ﻣﻴﺪوﻧﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻴﻜﻨﻲ . زن :از اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎي ﺑﻲ ﻣﻌﻨﻲ زﻳﺎد ﺷﻨﻴﺪه ام .ﻧﻪ دﻳﮕﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻘﺸﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻫﻲ ﺑﺎور ﻛﻨﻲ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻤﻮم ﺷﺪه ) آرام ( ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﻛﻪ ﺑﻬﺎر زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺎ ) ......ﺑﺎ ﺗﻨﺪي ( ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ اﻳﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﻟﻌﻨﺖ .... ﻣﺮد :ﻧﻔﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎم آور درﻣﺎﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖ .ﺑﺎزي دﺳﺖ زﻣﻮﻧﻪ آﺷﻴﺎﻧﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﻪ ﭼﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﻛﺮد اﻳﻦ ﺗﻘﺪﻳﺮه ﻣﺎﺳﺖ
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
8
زن :اﻳﻦ ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻧﺒﻮد .اﻳﻦ ﺗﻠﺦ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﻮزﺧﻨﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﺑﻮد . ﻣﺮد :ﻛﻤﻲ ﭼﺎي درﺳﺖ ﺧﺴﺘﻪ ام ﺗﻨﻢ درد ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻲ درد ﺗﻦ درد روح را ﺳﺒﻜﺘﺮ ﻣﻴﻜﻨﻪ . زن :ﻳﻌﻨﻲ اﻣﻜﺎن داره ﻛﻪ دوﺑﺎره ....... ﻣﺮد ) :ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻣﻴﻜﻨﺪ ( اﻓﺴﻮس ﻛﻪ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻲ اﻣﻜﺎن ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ دﺳﺖ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ .اﻣﻜﺎن ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواي ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺮوزي را ﺑﺎ ﻛﻼه ﺧﻮدﻫﺎي ﺧﻮد ﭼﻮن آﺳﻤﺎن اﺣﺴﺎس ﭘﺮ ﻛﺮده اﻧﺪ ﻣﻐﻠﻮﺑﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻣﻜﺎن ﻣﻲ اﻧﺪﻳﺸﺪ و آﻧﺮا ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻫﺮ ﻓﺎﺗﺤﻲ در درون ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺘﺎﻳﺸﮕﺮ ﺑﻲ رﻳﺎي اﻣﻜﺎن اﺳﺖ .اﻣﻜﺎن ﻣﻲ آﻓﺮﻳﻨﺪ و ﺧﺮاب ﻣﻲ ﻛﻨﺪ اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻧﺎ ﺷﻨﺎس در ﻃﻮل ﺟﺎده ﻫﺎ ﭼﻮن زﻧﺒﻮران وﻟﮕﺮد ﺑﺮ روي ﮔﻤﻨﺎم ﺗﺮﻳﻦ ﮔﻠﻬﺎي وﺣﺸﻲ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ .دروازه ﻫﺎي ﻫﺮ اﻣﻜﺎن اﻧﺘﺨﺎب را ﻣﺤﺪود ﻛﺮده ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻛﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻦ از ﺗﻤﺎم اﻣﻜﺎﻧﺎت ﮔﺪاﻳﻲ ﻛﻨﺪ .اﻣﺎ ﻣﻦ آﻧﺮا دوﺳﺖ دارم ﻛﻪ ﺑﻪ اﻟﺘﻤﺎس ﻧﻴﺎﻣﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﻘﺪﻳﺮ را ﻣﻐﻠﻮب اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎزﻳﻢ آﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻧﺒﻮدﻳﻢ . زن ) :ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻣﻴﻜﻨﺪ ( اﻣﺎ ﺑﻴﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎش ﻛﻪ روزﻫﺎ و ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﻫﻴﭽﮕﺎه ﺑﺎز ﻧﻤﻲ ﮔﺮدﻧﺪ .ﺑﻪ زﻣﺎن ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺶ و ﺷﺒﻴﺨﻮن زﻣﺎن .ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎزﮔﺮد . ﻣﺮد :ﻣﻦ در اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ وارد ﺷﺪه ام اﮔﺮ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻬﺘﺮي ﺳﺮاغ داري ﺑﮕﻮ ؟ ﻣﻲ داﻧﻢ ﺧﺴﺘﻪ اي ﺑﮕﺬار ﻛﻪ اﻧﺴﺎن ﺳﺎده ﺗﺮﻳﻦ دروﻏﻬﺎي ﺧﻮب را ﺑﺎور ﻛﻨﺪ . زن :ﺧﺴﺘﻪ ام ....ﺧﺴﺘﻪ ام ....ﺧﺴﺘﻪ ) ﻣﻲ اﻓﺘﺪ ( ﻣﺮد ) :ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻣﻴﻜﻨﺪ ( ﺗﻮ ﺷﻬﺮزادي ...ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ . ....ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ .....ﻧﮕﺎه ﻛﻦ ) زن ﺳﺮش را ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻴﻜﻨﺪ – اﺷﺎره ﻣﺮد ﺑﻪ آﺳﻤﺎن ( ﻣﺎه ﺗﻮي آﺳﻤﺎن اﺳﺖ و درﺧﺘﺎن ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺎد ﺳﭙﺮده اﻧﺪ و ﺗﻮ ﺷﻬﺮزاد ﻣﻨﻲ ....و ﻣﻦ در زﻳﺮ ﻧﻮر ﻣﺎه ...آه ﺑﺴﻮي ﻣﻦ ﺑﻴﺎ ...آه ﺷﻬﺮزاد ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻮ را ﺑﻪ اﻳﻦ زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﻮدم .ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ ﺑﻪ ﺷﺐ ﭼﻪ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ ؟ ﺷﺐ ﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ از ﻣﻦ و ﺗﺼﻮﻳﺮ ﭘﺮواﻧﻪ ﻫﺎ ﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ .ﺑﺴﻮي ﻣﻦ ﺑﻴﺎ ) ....دﺳﺘﺎﻧﺶ را ﺑﺎز ﻣﻴﻜﻨﺪ زن ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻴﻜﻨﺪ ( آه ﺷﻬﺮزاد ﻣﻦ ﻣﺎه را ﺑﻨﮕﺮ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺎدت ﺑﺮ رخ زﻳﺒﺎﻳﺖ ﺧﻴﺮه ﮔﺸﺘﻪ اﻧﺪ
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
9
.ﺑﻴﺎ ﻗﺪﻣﻲ ﭘﻴﺶ ﺑﮕﺬار ﺑﻴﺎ ....ﺑﻴﺎ ) ...زن ﺑﺎ ﺗﺮدﻳﺪ ﺟﻠﻮ ﻣﻲ رود ( ﺑﻴﺎ .....ﺑﻴﺎ ) ﻣﺮد ﻛﻢ ﻛﻢ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ را روي ﻫﻢ ﻣﻲ ﮔﺬارد و ﻧﻘﺶ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﺷﻮد ( زن :ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ...ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزي ﻛﺎﻓﻲ اﺳﺖ ...ﺗﻮ ﻣﺮا ﺧﺴﺘﻪ ﻛﺮدي ...ﺑﺲ اﺳﺖ .ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ) ﻣﺮد ﺧﺎﻣﻮش اﺳﺖ ( ﻣﻦ ﻣﻲ روم و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎز ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﮔﺸﺖ ...دﻳﮕﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم ) راه ﻣﻲ اﻓﺘﺪ ( ﻣﺮد ) :ﻧﺎﻟﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ و ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﻲ ( ﺑﻤﺎن ﺑﺎزي ﺗﻤﻮم ﺷﺪه زن ) :ﺑﺮ ﻣﻲ ﮔﺮدد و ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻣﺮد ( ﺧﻮﺑﻪ ﺧﻮﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ اﻳﻨﺒﺎر دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻲ ﮔﻮﻟﻢ ﺑﺰﻧﻲ ) دوﺑﺎره راه ﻣﻲ اﻓﺘﺪ ( ﻣﻦ ﺑﺮاي ﻫﻤﻴﺸﻪ از اﻳﻨﺠﺎ ﻣﻴﺮم . ﻣﺮد ) :ﺑﺎ آه و ﻧﺎﻟﻪ ( ﺑﺮﮔﺮد ﻧﻘﺶ ﻣﻦ ﺗﻤﻮم ﺷﺪ .زﻣﻴﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺷﻜﺴﺘﻦ اﺟﺴﺎم اﺳﺖ ﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﻴﭻ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺑﻪ راﺳﺘﻲ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻦ ﺑﺎزي ﺗﻤﻮم ﺷﺪ ) ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻲ ﺷﻮد ( زن :ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزي در ﻧﻴﺎر .ﻧﻘﺶ ﻫﺎي ﻛﻬﻨﻪ و ﺗﻜﺮاري ﺗﻮ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻟﺠﻈﻪ ﻣﺮا در اﻳﻦ دﺧﻤﻪ ﻧﮕﻪ دارد ) ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ( ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ .اﻳﻦ ﺑﺎزي را ﺗﻤﻮم ﻛﻦ ﻣﻦ دﻳﮕﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم ﻣﻲ روم ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎم و ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮ ﻧﻤﻲ ﮔﺮدم و ﺗﻮ ﺗﺎ دﻟﺖ ﻣﻴﺨﻮاد ﻣﻴﺘﻮﻧﻲ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﻛﻨﻲ و در روﻳﺎﻫﺎي ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﻮﻧﻲ . زن ) :زن ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺧﺎرج ﺷﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﻜﺒﺎره ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﺮ ﻣﻲ دارد و ﺑﺎز ﻣﻲ ﮔﺮدد اﻳﻨﺒﺎر ﺑﺎ اﻟﺘﻤﺎس ( ﭘﺎﺷﻮ ﻣﻲ دوﻧﻢ ﻳﻚ ﻧﻘﺸﻪ دﻳﮕﻪ ﺑﺴﺘﻲ اﻳﻨﻘﺪر ﻣﺮا ﻋﺬاب ﻧﺪه ﭼﺸﻤﺎت را ﺑﺎز ﻛﻦ و ﺑﮕﻮ ﻛﻪ اﻳﻨﻢ ﻳﻪ ﺑﺎزي دﻳﮕﻪ ﺑﻮد ﭘﺎﺷﻮ ) ﭘﻮزﺧﻨﺪ ﻣﻲ زﻧﺪ ( ﺗﻮ ﺑﺎزي را ﺑﺮدي ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎم ﺣﺎﻻ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ و ﺑﮕﻮ ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪي ) ﺗﻨﺪﺗﺮ ( ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ دﻳﮕﻪ ) ﺑﺎ ﺗﺮس ﺑﻴﺸﺘﺮ ( ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮ ﺗﻮ ﺑﺎزﻳﮕﺮ ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺴﺘﻲ ) ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ ( ﻧﮕﺎه ﻛﻦ ﻣﺮا ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻲ .ﺑﺎﺑﺎ ﭘﺎﺷﻮ ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﺧﻨﺪﻳﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﻢ ﮔﺮﻳﺴﺖ ﺑﺒﻴﻦ دارم ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﻢ دﻟﺖ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﺳﻮزه ﭘﺎﺷﻮ ...ﭘﺎﺷﻮ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ .ﻋﺸﻖ ﭘﺮ ﺷﻜﻮه و ﺷﻴﺮﻳﻨﻪ وﻟﻲ اﻓﺴﻮس ﻛﻪ ﺷﻜﻮﻫﺶ در ﻧﺎﻛﺎﻣﻲ اﺳﺖ و ﻋﻤﺮش ﻣﺜﻞ ﺷﺒﻬﺎي ﺑﻬﺎر ﻛﻮﺗﺎه .ﭘﺎﺷﻮ ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻲ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻣﻲ رﻳﻢ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺳﻜﻮت ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﻪ ﻧﺒﺎﺷﻪ .آﻳﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد ﺳﻜﻮت ﺗﻮ ....
www.IrPDF.com
www.IrPDF.com
10
) روي ﻣﺮد ﺧﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻣﺮده ( ﻧﻪ ﺑﺎور ﻧﻤﻴﻜﻨﻢ ﺗﻮ ﻫﻨﺮﭘﻴﺸﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻮدي وﻟﻲ اﻓﺴﻮس ﻛﻪ روزﮔﺎر ﻛﺎرﮔﺮدان ﺑﻲ رﺣﻤﻲ ﺑﻮد .ﻣﻦ ﺣﺎﻻ ﻣﻲ داﻧﻢ ﺗﻮ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﻔﺘﻲ و ﭼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻲ . ﻣﻦ اﻳﻨﺠﺎ زﻣﺴﺘﺎﻧﻲ ﻃﻮﻻﻧﻲ و ﺳﺨﺖ در ﭘﻴﺶ ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ زﻣﺴﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ از ﻳﺎدم ﻧﺨﻮاﻫﺪ رﻓﺖ ) ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﻜﻨﺪ ( آه اي ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺑﺪ ......اي زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻄﺮود ............آه ...آه
ﭘﺎﻳﺎن ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺧﺪاداد رﺿﺎﻳﻲ
www.IrPDF.com