“Ey yeþil sarýklý ulu hocalar bunu bana öðretmediniz, Kadýnýn üstün olduðu ama mutlu olmadýðý, Günlere geldim bunu bana öðretmediniz, Hükümdarýn hükümdarlýðý için halka yalvardýðý, Ama yinede eþsiz zulümler iþlediði vakitlere erdim, Bunu bana söylemediniz, Ýnsanlar havada uçtu ama yerde öldüler, Bunu bana öðretmediniz, Kardeþim Ýbrahim bana mermer putlarý nasýl devireceðimi öðretmiþti Ben de gün geçmez ki birini patlatýyorum Ama siz kâðýttakini ve kelimelerdekini ve sözlerdekini nasýl sileceðimi öðretmediniz”
koç Sezai Kara
"Ýnsan beyni onu anlayabileceðimiz kadar basit olsaydý, o zamanda biz onu anlamayacak kadar aptal olurduk." Jostein Gaarder
Bediüzzaman Said Nursi'nin Medresetü'z-Zehra Projesi Ve Tarihçesi - 2
Beni ölü gören ve aðlayan dostlarýma, Þöyle söyle, üzülen o din kardeþlerime: “Sanmayýnýz ki, sakýn ben ölmüþüm gerçekten, Vallahi siz de kaçýn buna ölüm demekten.” ....... Ben bir serçeyim ve bu beden benim kafesim. Ben uçtum o kafesten, rehin kaldý bedenim. ....... Bana rahmet okuyun, rahmet olunasýnýz. Biz gittik. Biliniz ki, sýrada siz varsýnýz. Son sözüm olsun, “Aleyküm selam” dostlar.
YÜREÐÝN YÜR YAZ EÐÝN DED YAZ ÝÐÝ DEDÝÐÝ