“Sommige dansers zetten hier als kleuter hun eerste danspassen” Geen sterk programma zonder sterke programmatoren. Bij c o r s o neemt Angela Schellekens na acht jaar afscheid als programmator dans en theater. Jesse Vanhoeck neemt de fakkel over. Bij de wissel van de wacht praten Angela en Jesse over dans, een genre dat in c o r s o al lange tijd een bijzondere plek krijgt. tekst Matthias Van Milders
Angela Schellekens: “Vele getalenteerde choreografen beklimmen het podium van c o r s o alvorens ze doorgroeien naar de grote zalen. Ik denk met veel plezier en trots terug aan de periode dat we Jan Martens vaak mochten ontvangen. Maar ik voelde al bij ‘The Dog Days Are Over’ dat we hem niet lang zouden houden. Die voorstelling moesten we een half uur later starten omdat het publiek maar bleef toestromen. Pas vijf minuten voor aanvang stond hier een lange rij op straat, het danspubliek bestaat uit notoire laatkomers.” “Ook met artiesten die c o r s o ontstegen zijn, behouden we een band. Eastman repeteert hier soms achter gesloten deuren. Wat ik zag op ons podium tijdens de repetities van ‘Nomad’, daar krijg ik nog steeds kippenvel van. Er zijn heel wat dansers die ons al lang trouw zijn en blijven terugkeren. Dat ze hier als jonge makers kansen kregen, speelt daarin mee. Maar ook dat ze hier een publiek opbouwden. c o r s o staat bekend als dansplek. Al kan je het niet vergelijken met de jaren 80 toen dit een echte danstempel was.”
8
Tranen in de ogen “Dansers die hier als kleuter begonnen bij Retina Dance Company zien we soms terug bij hun eindvoorstelling aan de kunsthumaniora. Sommigen keren later terug als professionele dansers. Dat bezorgt me haast tranen in de ogen. Zo schoon!” “c o r s o heeft een unieke plaats in de Antwerpse danswereld. Er zijn steeds minder plekken waar dans een volwaardige plaats in het programma krijgt. Dat geldt voor heel Vlaanderen. Voor beginnende makers zijn er kleine repetitieruimtes en podia. En er zijn ook de grote zalen zoals Opera Ballet Vlaanderen en deSingel. Maar als je die grote podia niet kan vullen, is c o r s o een van de weinige plekken die systematisch dansgezelschappen uit dat middenveld programmeert.”
Meer solo’s “Dat weinig zalen dans programmeren heeft te maken met het feit dat dans doorgaans veel duurder is dan theater, waardoor de ticketinkomsten totaal niet dekkend
zijn. Bovendien moet je podium groot genoeg zijn voor dans. Slechts weinig zalen zijn geschikt.” “Er is een groot gebrek aan middelen in de danswereld. Toen ik begon, konden dansers hier daags voor de voorstelling acclimatiseren, spacen zoals ze dat noemen. Om kosten te besparen of de uitkoopsom te drukken, vragen gezelschappen dat niet meer. Dat zorgt voor een grotere belasting van ons team, maar ook van de dansers zelf. Meer en meer kiest de danswereld voor solo’s of stukken met twee dansers. Die trend zie je evenzeer in het theater. Zo houdt men het goedkoper, zonder artistieke compromissen te sluiten.”
Bron van inspiratie “Dans was lang het hoofdgenre in Berchem, tot de visie op cultuurcentra veranderde en ze een bredere waaier programmeerden. Nu c o r s o een schouwburg is, dienen zich weer kansen aan om zich sterker te profileren op een bepaald genre.” “Wat ik Jesse wil meegeven? Dat ze haar eigen koers vaart en tegelijk vertrekt vanuit de geschiedenis van
