za 12 apr 2014 serie strijkkwarTetten Grote Zaal / 20.15 uur
Quatuor Danel Van Beethoven naar Dusapin en Rihm
PROGRAMMA
za 12 apr 2014 serie strijkkwartetten Grote Zaal / 20.15-21.50 uur DUUR: ca. 35 minuten voor de pauze ca. 40 minuten na de pauze
Quatuor Danel
Van Beethoven naar Dusapin en Rihm
voorprogramma
Marc Danel viool Gilles Millet viool Vlad Bogdanas altviool Yovan Markovitch cello
entreehal / 19.45-20.00 uur
Franz Schubert (1797-1828) Quartettsatz in c D 703 (1820) Wolfgang Rihm (1952) Strijkkwartet nr. 9 ‘Quartettsatz’ (1992-93) PAUZE Pascal Dusapin (1955) Strijkkwartet nr. 4 (1997) Ludwig van Beethoven (1770-1827) Strijkkwartet nr. 16 in F op.135 (1826) Allegretto Vivace Lento Grave-Allegro
Acanthus Kwartet Jos Jonker viool Daniel Frankenberg viool Bas Bartels altviool Veerle Schutjens cello Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975) Uit: Strijkkwartet nr. 3 (1946) Allegretto Moderato con moto Allegro non troppo Dit concert kwam tot stand met subsidie van
Het concert wordt opgenomen door Omroep MAX voor uitzending op zondag 20 april a.s
Tekst toelichting: Katja Reichenfeld
TOELICHTING De westerse cultuur heeft lange periodes gekend van gestage ontwikkeling. In de wereld van de klassieke muziek bijvoorbeeld stond Ludwig van Beethoven op de schouders van Joseph Haydn en Franz Schubert op de brede schouders van Beethoven. Tot ver in de negentiende eeuw werd er doorgebouwd aan hetzelfde bouwwerk, maar in de twintigste eeuw kwam er een eind aan die traditie. Het leek of de kunstenaars ineens overschakelden naar de vierde versnelling en met een scherpe bocht een andere weg insloegen. Dat was een heftige gebeurtenis die werd aangedreven door grote veranderingen in de maatschappij. De tijdgenoten kregen de indruk dat zelfs fundamenten waarop zij hadden gebouwd, werden afgebroken. Zo was Johannes Brahms al in de negentiende eeuw ervan overtuigd dat zijn generatie de laatste golf vormde in een machtige stroom die was aangedreven door grote figuren als Mozart, Beethoven en Schubert. Hij dacht serieus dat het einde van de westerse muziek in zicht was. Zijn jonge collega Gustav Mahler vond dat een onzinnige gedachte. Samen maakten zij ooit een wandeling en passeerden een snel stromend beekje. Mahler keerde zich midden op de brug om naar Brahms en wees naar beneden: ‘Kijk, meester, daar gaat de laatste golf!’ Natuurlijk was er geen sprake van een laatste golf want de beek stroomde gewoon door, en al evenmin was het einde van de westerse muziekcultuur in zicht. Wel nam de ontwikkeling een andere
wending en zowel in de nieuwe muziek als de beeldende kunst die vanaf de vroege twintigste eeuw ontstond leek de weg terug afgesloten. Het twaalftoonsysteem van Arnold Schönberg, het serialisme, geënt op Olivier Messiaen, en de musique concrète van Pierre Schaeffer brachten de vele jonge avant-gardisten tot de overtuiging dat alleen het nieuwe nog geldig was. De radicale vernieuwers hadden een muur opgetrokken tussen toen en nú. Individuele vrijheid Er ontstonden verschillende kampen die elkaar zowat naar het leven stonden: de seriële puristen die in de zomer bijeenkwamen in Darmstadt, de leerlingen van Nadia Boulanger die in Parijs aanknoopten bij grootheden zoals Claude Debussy en Igor Stravinsky, en de ‘achterblijvers’ die zogenaamd hopeloos ouderwets bleven ‘voortmodderen’ op verouderde, ja zelfs tonale concepten. Uit die strijd is gek genoeg geen winnaar tevoorschijn gekomen. Want aan het eind van de jaren zeventig voelden de jonge componisten de 3
TOELICHTING
behoefte aan een grotere individuele vrijheid en meer oriëntatiepunten.
Franz Schubert
Voor componisten als Wolfgang Rihm en Pascal Dusapin die in de jaren vijftig werden geboren en zich aan het eind van de jaren zeventig begonnen te manifesteren met een eigen idioom, was het niet de vraag, tot welke van de richting zij behoorden. Zij beseften dat alle wegen openstonden. Het ging hen om het maken van hun eigen keuzes en het selecteren van hun eigen voorbeelden. Zo waren Edgard Varèse en Iannis Xenakis de helden van Pascal Dusapin tijdens zijn studiejaren, maar hij noemt zich nu ‘een vrij normale audiofiel’ die naar veel verschillende soorten muziek luistert.
Schuberts Quartettsatz is een onvoltooid werk. Het is niet zijn enige; de ‘Unvollendete’ symfonie en verschillende onvoltooide pianosonates passen in het rijtje brokstukken waarover musicologen allerlei theorieën hebben bedacht.
Quartettsatz
Schubert schreef ook eendelige werken met de titel ‘fantasie’, maar de Quartettsatz was wel degelijk bedoeld als eerste deel van een meerdelig kwartet. In het manuscript staan eenenveertig maten genoteerd van een andante. Vreemd genoeg hoort men die maten nooit, terwijl de laatste onvoltooide fuga uit Johann Sebastian Bachs Kunst der Fuge wél wordt uitgevoerd. Het Schubert-fragment zou een interessant concept voor een concert kunnen opleveren. Voor de nieuwsgierigen: er bestaat een opname van het onvoltooide andante door het Emmerson Strijkkwartet. De Quartettsatz zelf is een ijzersterk stuk dat gebaseerd is op twee gedachten: een heftige explosie van wanhoop, en een milde, lyrische ontboezeming. Uit die twee ideeën smeedt Schubert iets dat lijkt op een sonatevorm maar er ontbreekt een doorwerking en eigenlijk zet de componist de sonatevorm hier juist op springen.
In de twintigste eeuw waren alle muzikale wegen open Wolfgang Rihm richtte zich op Karlheinz Stockhausen en Elliott Carter, maar hij houdt ook van Jan Pieterszoon Sweelinck, Edward Elgar en Jean Sibelius. Een duidelijke invloed van al die componisten uit verleden en heden is in hun werk meestal niet te bespeuren, want grote figuren als Rihm en Dusapin beheren hun eigen wereld. Zij volgen een innerlijke logica die misschien maar met een paar collega’s wordt gedeeld. Zoals Reinbert de Leeuw ooit in een interview vaststelde: ‘De geschiedenis van de twintigste [en eenentwintigste] eeuw draait niet om stromingen maar om grote persoonlijkheden. Iedereen knoopt aan bij een ander gebied op de aardbol, en één ding is zeker: onze cultuur heeft níet haar eindpunt bereikt.’
Wolfgang Rihm
Strijkkwartet nr. 9 ‘Quartettsatz’ Met de naam ‘Quartettsatz’ verwijst Wolfgang Rihm in zijn Strijkkwartet nr. 9 onverholen naar Schubert. Maar wie een Schubert-citaat verwacht, komt bedrogen uit. 4
TOELICHTING
Het stuk begint met heftige slagwerkachtige klanken en na verloop van tijd komen er breekbare melodiefragmenten tevoorschijn. Een tooncentrum is er niet, en mede daardoor wordt een verontrustende sfeer gecreëerd. Soms komt de muziek volledig tot stilstand, maar dan begint de schokkerige beweging opnieuw. De haast agressieve heftigheid en tedere lyriek – de hoofdbestanddelen van dit stuk – zijn ook kenmerkend voor Schuberts Quartettsatz, en hier moeten we het maar bij laten. Rihms uitgever Universal typeert dit kwartet als volgt: ‘Het is een mysterieuze wereld waarin veel wordt gesuggereerd maar weinig direct wordt gezegd.’
belangrijkste bestanddelen in deze muziek. De beweging is schokkerig en onvoorspelbaar, en heeft nog het meest weg van krioelende micro-organismen in een bak met water. We kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat we door een microscoop kijken naar dit verbazingwekkende leven waarin geen ordening is te ontdekken. Maar het is wel degelijk een fascinerend schouwspel. En nét als we aan deze klanken gewend zijn, gebeurt er iets raars: de beweging komt tot stilstand en er klinkt een haast onhoorbaar hoge toon, waarna een gefragmenteerd melodietje opduikt. Tenslotte ebt de klank weg en dooft het licht boven de waterbak.
Het indrukwekkende werk werd in 1993 geschreven voor het twintigjarige jubileum van de Römerbad Musiktage in Badenweiler, en werd opgedragen aan de musici van het Emerson String Quartet die de première uitvoerden. Inmiddels werd het kwartet door verschillende gerenommeerde ensembles op het repertoire genomen.
Dusapins muziek vertegenwoordigt een vreemde wereld, even vreemd als die van schrijver/ filosoof Samuel Beckett, een favoriet van de componist. Het nieuwe avontuur waarin Dusapin zich begeeft met achterlating van de oude ordening, lijkt nog het meest op een passage uit Becketts novelle Mercier and Camier, door de componist geciteerd in de partituur van zijn Tweede strijkkwartet uit 1989. Het boek gaat over twee vrienden die proberen de stad te verlaten. ‘Waar gaan we beginnen’, zei Carnier. ‘We beginnen’, antwoordde Mercier. ‘Waar zoeken we naar?’ ‘Een vreemde vorm’, zei Carnier. ‘Wat is een vreemde vorm?’ ‘Ik weet het niet, maar we hebben het er erg druk mee’, zei Mercier.
Pascal Dusapin Strijkkwartet nr. 4
Ook het Vierde strijkkwartet van Pascal Dusapin is een mysterieuze klankwereld waarin de oude vormentaal en harmonische ordening geheel is verlaten.
Ludwig van Beethoven
Het werk begint met een unisono van de vier strijkers die lijkt op een evocatieve oproep; de overmatige kwart, de ‘duivel’ in de muziek, belooft onheil. Die overmatige kwart en de piepkleine, microtonale toonafstanden zijn de
Strijkkwartet nr. 16
Zocht ook Beethoven naar een ‘vreemde vorm’? Nee, meestal hield hij zich aan de bestaande 5
TOELICHTING
klassieke vorm, maar hij vond talloze nieuwe middelen en manieren om die vorm naar zijn hand te zetten. In het eerste deel van zijn laatste Strijkkwartet nr. 16 in F lijkt het of je luistert naar een verwerking van verschillende onsamenhangende motieven. Toch kan je wel degelijk een sonatevorm ontdekken met de karakteristieke tegenstelling tussen stevige ‘statements’ en lyrische gedachtes. In de doorwerking worden al die elementen samengevlochten en ontstaat er een adembenemende verdichting. Het Scherzo (vivace) is een spel met ‘verkeerde’ accenten die zowel de musici als de luisteraars op het verkeerde been zetten. In het Lento assai kiest Beethoven voor de vorm waarin we zijn rijkdom aan gedachten en zijn enorme beheersing van de compositietechnieken goed kunnen onderscheiden: de variatievorm. Een innig, ‘gezongen’ thema met vier variaties waarin in de laatste variatie een vreemde dansachtige beweging op gang komt terwijl de danser los lijkt te komen van de grond onder zijn voeten. Boven het laatste deel staat in de partituur het motto: ‘Muss es sein? Es muss sein!’ Op deze woorden werden vele metafysische speculaties losgelaten, maar inmiddels staat vast dat zowel de woorden als het thema afkomstig zijn van een eerder opgekrabbelde kanon, een venijnige grap van de componist die berustte op het bedrag van vijftig florijnen die volgens hem betaald moesten worden door de amateurcellist Ignaz Dembscher aan violist Schuppanzigh voor het lenen van de partituur van Beethovens Strijkkwartet nr. 13 op. 130. 6
BIOGRAFIEËN Franz Schubert
Franz Schubert (1797-1828) was de zoon van een muzikale schoolmeester die hem leerde vioolspelen. Pianoles kreeg hij van zijn oudere broer Ignaz en ook leerde hij zingen. Met zijn mooie jongenssopraan werd hij op zijn elfde aangenomen in de keizerlijke hofkapel die verbonden was met het ‘Konvikt’, een kostschool en de beste onderwijsinstelling van Wenen. Hoewel hij naar zijn familie
verlangde, was hij gelukkig in het koor en het schoolorkest waarin hij viool speelde. Rond zijn veertiende schreef hij zijn eerste strijkkwartetten die gespeeld werden in de familiekring wanneer hij thuis was tijdens de vakanties. In totaal componeerde Schubert zo’n achttien strijkkwartetten waarvan er maar vier regelmatig worden gespeeld. In het openbaar werden zijn kwartetten tijdens zijn leven niet uitgevoerd, maar zijn pianotrio’s waren zeer waarschijnlijk een paar keer te horen tijdens vriendenavonden, gespeeld door leden van het Schuppanzigh Quartett met pianist Bocklet. Tegen het einde van zijn leven schijnt Schubert zelfs bevriend te zijn geweest met violist Ignaz Schuppanzigh die zo nauw betrokken was bij de uitvoering van Beethovens kwartetten. Schubert stierf op eenendertigjarige leeftijd en zijn laatste gedachten waren gewijd aan Beethoven, zijn grote held. 7
Wolfgang Rihm
foto: Klaus Rudoplh
COMPONISTEN
Wolfgang Rihm (1952) werd geboren in Karlsruhe, begon op zijn elfde te componeren en studeerde vanaf zijn zestiende aan het conservatorium van zijn geboortestad. Daar woont en werkt hij tot op de dag van vandaag als componist en compositiedocent. Nadat hij nog een jaar les had genomen bij Pierre Boulez en Karlheinz Stockhausen, ging in 1974 in Donaueschingen zijn Morphonie voor orkest en strijkkwartet in première. De internationale aandacht
biografie
Pascal Dusapin De Franse componist Pascal Dusapin (1955) studeerde in de jaren zeventig aanvankelijk musicologie en kunstgeschiedenis in Parijs.
Toen hij daar Arcana van Edgard Varèse en Polytope de Cluny van Iannis Xenakis hoorde, bracht dat een schok bij hem teweeg.
op een nogal intuïtieve manier, waarvan hij beweert: ‘Als ik componeer dan heb ik geen vooropgezet plan, hoewel ik wel weet waar ik naartoe ga.’ Dusapin is niet alleen componist maar ook een bezeten fotograaf die zijn werk af en toe tentoonstelt. foto: Editions Salabert _Collège de France
was nu op hem gericht en met gebruik van eigentijdse middelen ontwikkelde hij zich in de richting van het neo-expressionisme, een beweging die aanvankelijk ‘Nieuwe Eenvoud’ heette. Zijn brede interesse voor heden en verleden waarin ook literatuur en beeldende kunst een belangrijke plaats hebben, komt onder andere tot uiting in zijn opera’s Jakob Lenz (1978) naar Georg Büchner, Die Hamletmaschine (1983) en een aantal opera’s waarvoor hij zelf het libretto schreef, zoals Oedipus (1987) en Opernphantasie (2010). Zijn oeuvre bestaat inmiddels uit meer dan vierhonderd werken in alle mogelijke genres, waaronder inmiddels dertien strijkkwartetten. Behalve een succesvolle en hardwerkende musicus is Rihm ook een levensgenieter en vaste gast van de toprestaurants in Zuid Duitsland.
Hij studeerde een paar jaar compositie bij Xenakis, maar ook bij de Italiaanse componist Franco Donatoni. De ideeën van deze componisten – zijn grote voorbeelden – werden door hem geabsorbeerd maar hij maakte zich vervolgens van hen los en wist een heel eigen stijl te creëren. Als muziekstudent trad hij op als jazzpianist, maar later componeerde hij nauwelijks voor piano. Ook gebruikte hij geen elektronische middelen om het geluid te manipuleren. Dusapin schreef orkestwerken, kamermuziek – waaronder vijf strijkkwartetten –, solowerken voor diverse instrumenten en zeven opera’s. Hij componeert 8
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven (17701827) kreeg als kleine jongen pianoles van zijn vader, maar hij leerde ook viool en altviool spelen van Franz Rovantini, een kleurrijke figuur die een poos bij de familie Beethoven in huis woonde. Later speelde hij altviool in het orkest van de keurvorst van Bonn, maar zijn favoriete instrument was de piano.
biografie
In Wenen werd hij vanaf 1792 allereerst beroemd als pianovirtuoos en improvisator, en pas daarna als componist van overweldigende symfonieĂŤn en kamermuziek. Zijn strijkkwartetten werden vooral door het Schuppanzigh Quartett gespeeld. Beethoven probeerde aanvankelijk zijn eigen vioolspel nog wat op te krikken met hulp van violist Ignaz Schuppanzigh. Zijn compositieleerling Ferdinand Ries hoorde hem nog wel eens viool spelen en vond het vreselijk. In 1808 was Beethovens gehoor zo slecht geworden dat hij niet meer in het openbaar als pianist kon optreden. Bij het instuderen van de late strijkkwartetten zat hij tussen de vier musici en wist ondanks zijn doofheid nog zoveel op te vangen dat hij aanwijzingen kon geven. Beethoven schreef in totaal zestien strijkkwartetten waarvan Op. 135 het laatste is. Het werk werd pas een jaar na zijn dood door het Schuppanzigh Quartett voor het eerst gespeeld tijdens een concert ter nagedachtenis van de componist.
9
biografie
UITVOERENDEN Quatuor Danel
Hun repertoire bevat zowel de bekende klassieke kwartetten als eigentijdse composities. De Danel-musici studeren die stukken in met de componisten zelf en zo leerden zij onder anderen Rihm en Dusapin goed kennen. Zij staan open voor nieuwe muziek én oudere muziek die nog niet zo bekend is. Zo zetten zij zich in voor het werk van de Pools-Russische Mieczysław Weinberg, een niet zo bekende tijdgenoot van Dmitri Sjostakovitsj, en maakten een cd opname van diens zeventien strijkkwartetten. Het Danel Kwartet geeft regelmatig masterclasses en is sinds 2005 ‘in residence’ verbonden aan de universiteit van Manchester. Onlangs heeft cellist Guy
foto: Ant Clausen
Het Belgische Quatuor Danel werd in 1991 opgericht. De musici namen les bij gerenommeerde ensembles als het Amadeus Quartet en het Borodin Quartet. Ze belandden al gauw in de frontlinie van de kamermuziek. Danel, broer van eerste violist Marc Danel, besloten het kwartet te verlaten. Zijn plaats wordt ingenomen door Yovan Markovitch, cellist van het Quatuor Ysaÿe dat na het huidige seizoen gaat stoppen.
10
biografie
Acanthus Kwartet De vier muzikanten van het Acanthus Kwartet vonden elkaar op het conservatorium van Amsterdam. Het kwartet is opgericht in september 2010. Ondanks het relatief korte bestaan heeft het Acanthus Kwartet al een aantal bijzondere concerten op haar naam staan, waaronder een concert in de Kleine Zaal van het Concertgebouw te Amsterdam en een plaats in de finale van het Grachtenfestival Conservatorium Concours. Het kwartet nam deel aan meerdere festivals, cursussen en masterclasses in binnen- en buitenland en heeft ondermeer lessen gevolgd bij Antonio Meneses (Beaux Arts Trio), het Smetana Trio, Gilles Millet (Quatuor Danel), Peter Cropper (Lindsay String Quartet), Keith Pascoe (Britten Quartet), het Vogler Quartet en Dmitri Ferschtman. Sinds 2012 is het kwartet via het Conservatorium van Amsterdam verbonden aan de Nederlandse Strijkkwartet Akademie (NSKA), waardoor ze naast hun individuele lessen van Ilya Grubert, Cornelis
Koelmans, Richard Wolfe en Monique Bartels les krijgen van Marc Danel en Stefan Metz. Het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds (NMF) heeft Jos een viool en Bas en Veerle een strijkstok in bruikleen gegeven.
11
seizoen 2014-2015 serie strijkkwartetten
De serie Strijkkwartetten van het Muziekgebouw is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een belangwekkende reeks voor liefhebbers van het prachtige hedendaagse repertoire in een klassieke context, geschreven voor het strijkkwartet. In seizoen 2014-2015 zijn in deze reeks internationaal gerenommeerde kwartetten te gast als het Leipziger Streichquartett en het Artemis Quartet. Met de werken die zij spelen, bieden zij een staalkaart van de recentere gecomponeerde muziek voor strijkkwartet in combinatie met mijlpalen uit het verleden. Als extra in deze reeks verzorgt de jongste generatie musici bij elk concert een kort voorprogramma. za 4 okt 2014 / 20.15 uur Keller Quartet Mijlpalen van de 20e eeuw
za 7 feb 2015 / 20.15 uur Artemis Quartet Russische melancholie
di 4 nov 2014 / 20.15 uur Leipziger Streichquartett + Christian Zacharias Op de schouders van Schubert
vr 6 mrt 2015 / 20.15 uur Szymanowski Quartet Beethoven plus
za 20 dec 2014 / 20.15 uur Artis Quartett Muzikale geestgenoten
za 9 mei 2015 / 20.15 uur Signum Quartett Een carrousel van stijlen
12
VERWACHT
zo 27 apr 2014 special
November Music Dag
De beste muziek van nu door de makers van nu Volgend op de 22ste editie van November Music in Den Bosch – het belangrijkste internationale festival voor actuele muziek in Nederland – is het beste van het Bossche programma in het Muziekgebouw te horen. Met muziek van nu door de makers van nu en met ‘klanken die ertoe doen’, aldus de Volkskrant. 11.00 uur / Grote Zaal Nieuw Amsterdams Peil Narcissus, melodrama in klank en geur 12.30 + 15.30 uur / Kleine Zaal Godelieve Schrama + Wouter Snoei La harpe c’est moi
Godelieve Schrama
14.30 uur / Grote Zaal Dyane Donck + Ensemble Gending The Obscure Thoughts of Isabella Green 16.30 uur / Bimhuis Bram Stadhouders Trio + Nederlands Kamerkoor Henosis
13
VERWACHT
April
vr 18 apr / 20.15 uur
za 3 mei / 16.00 uur
Orkest van de 18e Eeuw + Cappella Amsterdam Johannes Passion
Van Swieten Society + Asko Kamerkoor Beethoven 2 en 9
13.30 uur
za 19 apr / 21.00 uur
za 3 mei / 20.15 uur
Dieuwertje Blok + Lisette van de Loo Babar het olifantje + De Kikkerkoning (4+)
James Holden Live + Luc Mast
Van Swieten Society + Nederlands Blazers Ensemble Beethoven 3 en 7
zo 13 apr / 13.30 uur
Kindermiddag
di 22 apr / 12.30 uur
Sequenza String Trio Lunchconcert i.s.m. NMF
13.30 uur / Kleine Zaal
Theater Pantalone Gelukkig genoeg (2+) 13.30 uur / Bimhuis
Ramon Valle Trio Cubaanse jazz (8+)
zo 4 mei / 11.00 uur wo 23 apr / 20.15 uur
Reinbert de Leeuw + Vera Beths De kruisgang van Franz Liszt
Duo Hevans En Fokker-orgel zo 4 mei / 20.45 uur
Nederlands Kamerorkest Herdenking
zo 27 apr 15.30 uur / Kleine Zaal
November Music Dag
wo 7 mei / 20.15 uur
Theater Pantalone Gelukkig genoeg (2+)
Programma zie pagina 13
Insomnio + Synergy Vocals Tehillim + Double Sextet
Mei
zo 13 apr / 20.15 uur
Nederlands Kamerkoor Boete en beklag
do 8 + vr 9 mei
Louis Andriessen 75
vr 2 + za 3 mei
Beethoven Weekend do 8 mei / 20.30 uur
do 17 apr / 20.15 uur
vr 2 mei / 20.15 uur
Nieuw Ensemble + Cappella Amsterdam Water Passion after St. Matthew
Van Swieten Society Beethoven 1, 4 en 5
Asko|Schönberg + Nieuw Amsterdams Peil vr 9 mei / 20.30 uur
za 3 mei / 13.30 uur
Van Swieten Society Beethoven 6 en 8 14
Nieuw Amsterdams Peil Geheimtips m.m.v. Asko|Schönberg
Bijzondere concerten die je niet mag missen
Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp
MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023
Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw. Voor een heerlijke start van uw concertavond. Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 50 per jaar. Lees meer op : muziekgebouw.nl/steunons
PARTNERS De activiteiten van het Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:
Gelieve uw mobiele telefoon tijdens het concert uit te schakelen. Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.
Mediapartner:
Pauzedrankje (indien inbegrepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.
Druk binnenwerk:
EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds
Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl. Centraal Station (10-15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777. De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open. Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.