zo 27 apr 2014 festival 11.00-17.30 uur
November Music Dag Muziek van nu door de makers van nu
PROGRAMMA
zo 27 apr 2014 festival 11.00-17.30 uur
Grote Zaal / 11.00 uur
Nieuw Amsterdams Peil Narcissus, melodrama in klank en geur Kleine Zaal / 12.30 + 15.30 uur
Godelieve Schrama + Wouter Snoei La harpe c’est moi Grote Zaal / 14.30 uur
Dyane Donck + Ensemble Gending The Obscure Thoughts of Isabella Green Bimhuis / 16.30 uur
Bram Stadhouders Trio + Nederlands Kamerkoor Henosis
TENTOONSTELLING zo 27 april t/m zo 11 mei Atrium / dagelijks 10.00 - 01.00 uur / toegang gratis
Horst Rickels Het Bos Hermaphrodiet
Tekst toelichting: Paul Janssen
inleiding Al meer dan twintig jaar staat ’s Hertogenbosch in november in het teken van de actuele muziek. Sinds in 1993 de eerste editie van November Music werd gehouden is het festival uitgegroeid tot een van de belangrijkste internationale manifestaties rond alles wat er zich op het gebied van de hedendaagse muziek afspeelt. ‘Misschien wel het spannendste festival van Nederland op het gebied van hedendaags klassiek en impro/jazz’, schreef de Volkskrant na de editie 2013. De kracht van het festival is niet alleen de nieuwe muziek die het genereert door middel van opdrachten, maar ook het feit dat belangwekkende werken daar de kans krijgen nog een keer te klinken. Bovendien staat November Music boven de genres. De laatste ontwikkelingen op het gebied van de hedendaagse gecomponeerde muziek – jazz, improvisatie, muziektheater, elektronica, geluidsinstallaties en wat er verder nog meer direct of indirect verband houdt met muziek – komen langs op deze dagen in november. Bij voorkeur interdisciplinair en genreoverstijgend.
Godelieve Schrama gaat samen met geluidskunstenaar Wouter Snoei op reis door een harplandschap met werk van Nederlandse componisten ingebed in een veld van liveelektronica. Dyane Donck doet waar ze goed in is en combineert de klanken van Ensemble Gending met elektronica en filmbeelden tot een hallucinerende voorstelling. Het jonge jazz- en improvisatietalent Bram Stadhouders brengt met Henosis de klassieke kracht van het Nederlands Kamerkoor samen met de even opzwepende als rustgevende soundscapes van zijn trio.
Wat dat aangaat geeft de eerste November Music Dag in Muziekgebouw aan ‘t IJ een waardige doorsnede van de breedte en kracht van het festival. Deze eerste November Music Dag brengt de hoogtepunten van de festivaleditie van vorig jaar van Nederlandse componisten. En het interdisciplinaire karakter is meteen overduidelijk. Van Calliope Tsoupaki klinkt het veelgeprezen Narcissus, een muziekdrama zonder woorden maar met enscenering en een ‘geurarrangement’.
De muziek van November Music staat boven genres Tezamen vormen de vier concerten een boeket dat niet alleen bewijst dat de actuele muziek springlevend is, maar ook dat deze een zeer diverse schoonheid bezit en werkelijk iets essentieels te vertellen heeft.
3
Narcissus, melodrama in klank en geur
zo 27 apr 2014 festival
Calliope Tsoupaki (1963) Narcissus (2013) melodrama voor 6 musici en 5 geurlagen
Nieuw Amsterdams Peil
grote zaal / 11.00-12.00 uur duur: ca. 60 minuten zonder pauze
Heleen Hulst viool Gerard Bouwhuis piano Astrid Haring harp Ron Schaaper hoorn Mick Stirling cello Lars Wouters van den Oudenweijer klarinet Tanja Deurloo, Annindriya geurontwerp en -techniek Petra Blaisse, Inside Outside ruimtelijk ontwerp
Narcissus is mede mogelijk gemaakt door Fonds Podiumkunsten, Amsterdams Fonds voor de Kunst, SNS Reaal Fonds, Stichting Krisztina de Ch창tel en vele particuliere donateurs via Voordekunst
Dit concert wordt opgenomen door Omroep MAX
4
toelichting
Narcissus is een muziekdrama zonder tekst, libretto of lied dat de Nederlands/Griekse componiste Calliope Tsoupaki vorig jaar voor Nieuw Amsterdams Peil schreef. De mythe van Narcissus is de basis voor een even abstracte als bewogen redevoering, waarin de instrumenten de ‘hoofdpersonen’ vormen. Het werk dat tijdens November Music 2013 in première ging werd algemeen beschouwd als een van de hoogtepunten van het festival. Bovendien heeft Tsoupaki een warme relatie met Muziekgebouw aan ‘t IJ. Vorig seizoen was zij nog de hoofdpersoon in een even gewaagd als geslaagd experiment. Voor de strijkkwartetserie schreef zij een werk voor strijkkwartet dat ieder concert een stukje langer werd en steeds gespeeld werd door verschillende strijkkwartetten. Totdat het laatste kwartet in de reeks de complete compositie, met als definitieve naam Eothinon, ten gehore kon brengen. Naast de invloed van de componisten op het programma, waren het zoals altijd vooral haar Griekse wortels en de Nederlandse school waarin ze opgeleid werd die in het werk doorklonken.
schone jongeling die naar zijn eigen reflectie in het wateroppervlak staarde, helemaal verliefd op zijn eigen weerspiegeling. De dramatische ontwikkeling van mijn stuk handelt over het moment waarop we verliefd worden. Eén enkel moment waarvan iedere geliefde hoopt dat het nooit eindigt: het moment dat we elkaar in de ogen kijken’, aldus de componiste. Dramatische spanning Het werk voor viool en piano en vier instrumenten – harp en hoorn en basklarinet en cello – die als alter ego van de beide hoofdinstrumenten fungeren, is Tsoupaki’s tweede compositie in een reeks kamermuziekwerken die ‘drama’ als overkoepelend thema hebben. ‘Het centrale idee achter deze reeks composities is het scheppen van dramatische spanning door het integreren van een abstract theatraal element in de muziek, waarbij ik niet leun op een narratief libretto, liedteksten of enige andere vorm van tekst’, aldus Tsoupaki. De visuele inspiratie, de impuls
Ook in Narcissus is de invloed van de GrieksByzantijnse muziek sterk aanwezig. Het werk is gebaseerd op de Griekse mythe van Narcissus. ‘Bij Narcissus denken we meteen aan die 5
narcissus
voor het ‘drama’ vond de componiste in de film Orfeo van Jean Cocteau. ‘In het bijzonder het moment waarop Orfeo ontdekt dat spiegels in een vloeibare substantie veranderen, als een doorgang naar de onderwereld en zijn geliefde. De gevoelens die mijn compositie omarmt kun je aan de hand van deze sleutelwoorden omschrijven: water, spiegelingen, reflecties, maanlicht, eeuwigheid, verzotheid, echo en de tijd die stil staat.’
Uniek in de muziekhistorie is dat Tsoupaki voor deze geurcompositie nauw samenwerkte met een geurexpert. Tanja Deurlo van Annindriya Perfume Lounge componeerde samen met de componiste de veellagige geur. ‘Muziek en parfum hebben veel met elkaar te maken’, zo omschreef Deurlo de relatie. ‘Parfum bestaat uit tonen die akkoorden vormen en akkoorden die uiteindelijk de complete creatie bepalen. Bovendien is de neus net als het oor een rechtstreekse brug naar pure emoties.’ En die emoties vormen uiteindelijk het drama in dit even verstilde als beklemmende muziektheater.
Geurcompositie In Narcissus staan de viool en de piano voor de twee geliefden, of in het geval van Narcissus voor de persoon en zijn spiegelbeeld. Zij bewegen in prachtige lange melodische lijnen om elkaar heen, smelten samen, stoten elkaar weer af. De andere instrumenten vormen zowel een schaduw van als een commentaar op de gebeurtenissen tussen de viool en de piano. De basis voor al het melodische en harmonische materiaal vormt een zogenaamd Narcissusakkoord, een complexe harmonie die de melodische cellen in zich herbergt.
Zowel de neus als het oor vormen een brug naar pure emoties Dit Narcissus-akkoord krijgt een analogie in een complexe geur. De inspiratie voor deze geurcompositie ligt ook in de mythe van Narcissus. Als Narcissus uiteindelijk sterft aan de waterkant omdat hij zich niet los kan maken van zijn spiegelbeeld en zelfs vergeet te eten en te drinken, verandert hij in een bloem die een prachtige gedifferentieerde geur verspreidt. 6
BIOGRAFIEﾃ起 Componist Calliope Tsoupaki De in Nederland wonende en werkende Calliope Tsoupaki (1963) begon haar muzikale opleiding aan het Atheense Hellinicon Conservatorium in haar geboorteland Griekenland waar ze piano en muziektheorie studeerde.
foto: Ruud Jonkers
Zij vervolgde haar studie in Den Haag aan het Koninklijk Conservatorium, waar zij compositie studeerde bij Louis Andriessen en elektronische muziek bij Gilius van Bergeijk. Zij ontpopte zich tot een eigenzinnig componiste van werken waarin de lyriek en esthetiek van haar Griekse wortels een belangrijke rol spelen. De laatste jaren schreef zij enkele grote en belangwekkende werken zoals de Lukas Passie (2008) EDEM voor koor en orkest (2008), Maria (2012) en Eothinon (2012-2013).
7
narcissus
Uitvoerenden Nieuw Amsterdams Peil Nieuw Amsterdams Peil (NAP) is een groep van geestverwante en bevriende musici die in 2005 werd opgericht door violiste Heleen Hulst en pianist Gerard Bouwhuis.
horen, ligt de nadruk op de muziek van de twintigste eeuw. De musici zijn alle afzonderlijk ook erkende specialisten op het gebied van de nieuwe muziek. Inmiddels zijn er door componisten als Martijn Padding, Guus Janssen, Louis Andriessen en Rob Zuidam werken voor NAP geschreven. Vorig jaar was het gezelschap ensemble in residence van November Music.
Hoewel het ensemble de rijkdom van verschillende muziekstromingen wil laten 8
narcissus
Tanja Deurlo
Petra Blaisse
Tanja Deurloo is chemicus en geurexpert, met meer dan 20 jaar ervaring in zintuiglijke productinnovatie.
De Nederlandse ontwerper Petra Blaisse werkt op diverse terreinen, met name textiel, landschap en tentoonstellingsdesign.
Ontwerp
foto: Cjosie Sykes
Geur
Zij leidt Annindriya Perfume Lounge, een onafhankelijke kenniscentrum op het gebied van geur en de eerste haute parfumerie in Nederland. Daarnaast geeft het centrum technisch advies bij uitvoering van de geurenscenering. Toonaangevende geurprojecten deed zij onder andere voor Schiphol, Philips, Hans Ubbink, Robijn (Unilever), Westfriesgasthuis, Hunkemöller en Lucas Bols.
In 1991 richtte zij Inside Outside in Amsterdam op. Inside Outside werkt met diverse architecten en ontwerpers over de hele wereld, onder meer OMA/Rem Koolhaas. Haar werk is op vele internationale design- en architectuurtentoonstellingen te zien. In 2012 vertegenwoordigde zij Nederland op de architectuurbiënnale van Venetië. 9
La harpe c’est moi
zo 27 apr 2014 festival KLEINE zaal / 12.30-13.15 uur
+
KLEINE ZAAL / 15.30-16.15 UUR duur: ca. 45 minuten zonder pauze
Mayke Nas (1972) Skills & Thrills (2013)
Godelieve Schrama + Wouter Snoei
Ilse van de Kasteelen (1957) Hunab K’U (2011)
Godelieve Schrama harp Wouter Snoei live-elektronica
Hans Koolmees (1959) La harpe de mellodie (2013)
Jos van Kan regie Desirée van Gelderen lichtontwerp
Micha Hamel (1970) Solo uit Requiem op. 37 (2012) Maarten Altena (1943) Green Horizon (2012) Jorrit Tamminga (1973) Golden Slumbers (2013) Nigredo Albedo Citrinitas Rubedo Theo Verbey (1959) La Malinconia II (2013) Astrid Kruisselbrink (1972) H.Arp – Singendes Blau (2013) 10
toelichting
Het programma La harpe c’est moi is het resultaat van een zoektocht van de Nederlandse harpiste Godelieve Schrama om het publiek op een zintuiglijker manier bij een concert te betrekken. De ‘enscenering’ van het concert is hiervoor van groot belang. De acht speciaal voor Schrama geschreven werken zijn niet bedoeld als afzonderlijke entiteiten, maar als ijkpunten in een muzikaal landschap. De doorgaande lijn wordt daarbij verzorgd door harpist en live-elektronicaspecialist Wouter Snoei die met zijn live-elektronica een klankschap creëert. De rode draad is niet alleen een herkenbaar thema, maar ook fragmenten van de gespeelde werken die terugkeren als een spiegel, een herinnering, of als een spoor dat zich autonoom verder ontwikkelt.
Naast een nieuw concertmodel om het publiek meer bij de actie te betrekken is La harpe c’est moi ook een onderzoek naar de mogelijkheden van de harp. De acht componisten die van Schrama een opdracht kregen om een werk voor harp solo te schrijven vonden nieuwe speeltechnieken en creëerden tezamen een portret van de harp als een veellagig solo-instrument dat in vele stijlen en vormen thuis is. De acht componisten zijn allen vertegenwoordigers van de veelheid aan verschillende stijlen en vormen die het Nederlandse muzikale landschap anno nu te bieden heeft. Zowel de harp en haar bespeler als gedichten en verhalen dienden daarbij ter inspiratie.
Een zoektocht naar de mogelijkheden van de harp ‘Ook speelt ruimtelijkheid, net als bij de opstelling van de harpen, in mijn werk een grote rol’, zegt Snoei over zijn aandeel. ‘Door het plaatsen van meerdere luidsprekers rondom en tussen het publiek, verplaatst het geluid zich tijdens de voorstelling door de zaal. Soms is het ver weg, dan weer dichtbij. De klanken in de elektronica zijn soms vervreemdend, soms herkenbaar, maar altijd afgeleid van het geluid van de harp.’ 11
La Harpe c'est moi
Mayke Nas
Uiteindelijk maakte Koolmees voor zijn La harpe de mellodie de keus voor de ‘haakjesharp’, een kleinere harp met een bescheidener toon en een transparanter timbre. De klank van het instrument bracht Koolmees terug naar de veertiende-eeuwse Franse muziek van de Ars subtilior, een stroming die experimenteerde met ritmiek en meerstemmigheid en gold als de avant-garde van zijn tijd.
Skills & Thrills
Mayke Nas gaat in Skills & Thrills vooral in op de vaardigheid die nodig is om een instrument te leren beheersen. ‘De harp is een instrument met een extreem hoge moeilijkheidsgraad om er wegwijs op te worden’, schrijft zij over de achtergrond van haar werk. ‘Dat geldt niet alleen voor de spelers, maar zeker ook voor de componisten. Het is het uitvoeren van gedisciplineerde oefeningen en herhalingen om te komen tot het beheersen van een kunde.’
Micha Hamel
solo uit Requiem op. 37 Het verzoek van Godelieve Schrama aan Micha Hamel om een werk met theatrale dimensies leidde in 2012 tot diens Requiem op. 37 voor acteur, tenor en tienkoppig ensemble.
Ilse van de Kasteelen Hunab K’U
Het was een afscheid van het westerse ideaal van de hogere kunst zoals deze sinds de negentiende eeuw gold en een pleidooi voor een polystilistische en direct begrijpbare kunst. Het Requiem is aldus de componist ‘een mozaïek van liederen, solo- en ensemblestukken met de harp in de speciale rol van engel’.
Ilse van de Kasteelen schreef in 2011 Hunab K’U voor Schrama. Zij baseerde zich daarbij op het gelijknamige symbool van de Maya’s dat een vergelijkbare lading heeft als het Chinese yin en yang. Voor Van de Kasteelen staat de dynamiek tussen zwart en wit, tussen licht en duisternis centraal in haar compositie.
Maarten Altena Green Horizon
Hans Koolmees
Voor Green Horizon zette de componist Maarten Altena op zijn eigen kenmerkend hoekige wijze de normale ‘harde’ noten tegenover de ijle flageoletten van de harp.
La harpe de mellodie
Ook Hans Koolmees ging ver terug in de geschiedenis. Hij had de harp al een aantal keer gebruikt in ensemblewerken, maar voor een solowerk wilde het met de pedaalharp niet vlotten.
De harde noten zijn daarbij jazzy en strak en de flageoletten dromerig en stralend. De titel Green Horizon verwijst vooral naar het uitzicht 12
La Harpe c'est moi
dat Altena had toen hij het werk in de zomer van 2012 componeerde: een groene horizon, bomen, gras en daarboven een blauwe lucht waren de getuigen van zijn eigen ontdekkingsreis door de harp als solo-instrument.
Astrid Kruisselbrink
Jorrit Tamminga
Ze was al bezig met een liedcyclus gebaseerd op het werk van de Duitse beeldhouwer en dichter Hans Arp (1886-1966) en vond met het gedicht Singendes Blau het uitgangspunt voor een solowerk voor harp. ‘Het gedicht beschrijft een droomachtige toestand van iemand die het ‘zingende blauw’ van de natuur in zijn omgeving in zich opneemt en er door wordt meegevoerd in zijn beleving’, aldus de componiste. ‘Ik heb geprobeerd eenzelfde soort sfeerbeeld in de muziek te creëren, zonder de tekst al te letterlijk te volgen.’
H.Arp – Singendes Blau
Astrid Kruisselbrink vond net als Tamminga en Van de Kasteelen haar inspiratie in de literatuur.
Golden Slumbers
Componist en ‘sound artist’ Jorrit Tamminga wil in Golden Slumbers niets minder dan het alchemistisch proces van het maken van goud verklanken. Hij werd geïnspireerd door het gedicht Het goud van Micha Hamel. Zoals altijd speelt de live-elektronica in het werk van Tamminga een belangrijke rol en ‘verbeeldt’ het hier de verschillende chemische en spirituele stadia van het proces. Het ‘slaapliedje’ dat in het laatste deel klinkt verwijst naar de song Golden Slumbers van de Beatles.
Theo Verbey La Malinconia II
Theo Verbey associeerde de harp direct met melancholie. Verbey schreef met La Malinconia II een werk dat past in zijn cyclus van stukken over de melancholie. La Malincolia I voor piano ging aan dit werk vooraf. La Malinconia II is compacter dan zijn voorganger en gebaseerd op een kort tweetonig motief dat verschillende ontwikkelingsstadia ondergaat. 13
La Harpe c'est moi
BIOGRAFIEËN Componisten Mayke Nas
Orkest. Van 2004 tot 2006 was ze composer in residence van het Nieuw Ensemble. In veel van haar werk speelt, theater, video en choreografie een belangrijke rol.
Ilse van de Kasteelen
De Nederlandse componiste Mayke Nas (1972) studeerde compositie bij Daan Manneke aan het Conservatorium van Amsterdam en later aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Martijn Padding en Gilius van Bergeijk. Ook studeerde Nas korte tijd in Australië. Ze kreeg al snel opdrachten van onder andere Asko|Schönberg, het Ives Ensemble, het Koninklijk Concertgebouworkest en het Rotterdams Philharmonisch
De Nederlandse sopraan en componiste Ilse van de Kasteelen (1957) volgde haar opleiding aan de conservatoria van Amsterdam en Hilversum bij onder anderen Herman Woltman en Max van Egmond. Sinds 1982 treedt ze in binnen- en buitenland op. 14
In 1987 maakte zij haar operadebuut met Progress Passion, de eerste opera van het kunstenaarscollectief Taller Amsterdam. Voor datzelfde gezelschap was Van de Kasteelen sinds 1982 actief als componiste. Ze schreef delen van voorstellingen en in 1997 componeerde zij met Los Heraldos haar eerste volledige opera, later gevolgd door De steek van de schorpioen. Daarnaast heeft Van de Kasteelen een genreoverschrijdend oeuvre opgebouwd van liederen, kameropera’s, solo- en ensemblewerken. Ook is zij werkzaam als zangpedagoge, onder andere aan de Hogeschool Dansacademie Lucia Marthas.
Hans Koolmees De Nederlandse componist en organist Hans Koolmees (1959) volgde zijn opleiding aan het Rotterdams Conservatorium waar hij
La Harpe c'est moi
Micha Hamel
foto: Liesbeth Dingemans
orgel, ensembleleiding en arrangeren studeerde. Tevens studeerde hij compositie bij Klaas de Vries en elektronische muziek bij Gilius van Bergeijk.
Na zijn afstuderen veroverde hij een vaste plaats in het Nederlandse muziekleven. Vele ensembles en orkesten speelden werk van hem en in 1999 organiseerde Lantaren/ Venster in Rotterdam een vierdaags festival rond zijn werk. Van 2002 tot 2007 was Koolmees artistiek leider van het DoelenEnsemble. Tegenwoordig is hij als docent instrumentatie en compositie verbonden aan Codarts.
Micha Hamel (1970) heeft zich ontwikkeld tot een waar multitalent. Hij studeerde directie en compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en studeerde daarnaast een jaar filosofie. Als dirigent maakte hij furore bij het Nederlands Balletorkest, het Radio Symfonie Orkest en Slagwerkgroep Den Haag. In 1997 werd hij assistentdirigent van het Radio Filharmonisch Orkest, van 2002 tot de opheffing in 2004 was hij chef-dirigent van het Noordhollands Philharmonisch Orkest en sinds 2004 is hij 15
verbonden aan het Italiaanse orkest van de omroep RAI in Turijn. Als componist is Hamel vooral actief voor ensembles met werken als Snow White (2004-2007) en Requiem (2011‑2012). Hamel is ook actief als dichter. In 2004 verscheen zijn eerste dichtbundel Alle enen opgeteld, gevolgd door Luchtwortels (2006), Nu je het vraagt (2010) en Bewegend doel (2013). Voor deze laatste bundel ontving hij de Jan Campert-prijs.
Maarten Altena De Nederlandse contrabassist en componist Maarten Altena (1943) studeerde contrabas aan het Amsterdams Conservatorium en volgde later een privĂŠstudie compositie bij Robert Heppener. Hij maakte in eerste instantie naam op het gebied van de jazz en geĂŻmproviseerde muziek en speelde na zijn afstuderen in 1968 in diverse ensembles zoals de Instant Composers
La Harpe c'est moi
Conservatorium in Den Haag. Hij specialiseerde zich in compositie en klanksynthese.
Pool, Orkest de Volharding en groepen rond Willem Breuker en Theo Loevendie.
Theo Verbey
In 1978 richtte hij het Maarten Altena Kwartet op dat in 1980 uitgroeide tot het Maarten Altena Ensemble. Daarmee ontwikkelde hij zich steeds meer als componist. In 1997 stopte hij met spelen en werd hij artistiek leider. In 2005 gaf hij ook deze functie op om zich geheel aan het componeren te wijden.
Jorrit Tamminga Jorrit Tamminga (1973) studeerde Muziektechnologie in Utrecht en Sonologie aan het Koninklijk
foto: Teo Krijgsman
foto: Paul Koeleman
Na zijn studie was hij enige tijd actief als muziekprogrammeur bij Theater Kikker. Daarnaast maakte hij internationaal naam als componist van werken waarbij live-elektronica een belangrijke plaats inneemt.
Theo Verbey (1959) studeerde trompet aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Peter Masseurs, maar stapte al na een jaar over naar compositie en muziektheorie. Hij studeerde onder anderen bij Peter Schat, Jan van Vlijmen en Diderik Wagenaar. Ook produceerde hij muziektheaterproducties van onder andere Muziektheater Transparant en Theater Artery. Tamminga doceert compositie elektronische muziek aan het Conservatorium van Amsterdam en sound design bij Music & Technology aan HKU Utrechts Conservatorium. 16
Hij volgde diverse gerenommeerde cursussen in het buitenland zoals de Darmst채dter Ferienkurse en de ISCM Zomercursus in Polen. Direct na zijn afstuderen werd Verbey aangetrokken als docent aan het Koninklijk Conservatorium. Ook doceert
La Harpe c'est moi
hij sinds 1995 instrumentatie aan het Conservatorium van Amsterdam. Verbey ontwikkelde zijn eigen compositietechniek waarbij hij gebruik maakt van fractaltheorieën. Zijn werk is gespeeld door zo ongeveer alle Nederlandse orkesten en ensembles en wordt regelmatig in het buitenland uitgevoerd.
Astrid Kruisselbrink
Wagemans en elektronische muziek bij René Uijlenthoet. Nog voordat Kruisselbrink in 1999 afstudeerde werd haar werk Spin (1998) voor sopraan en ensemble geselecteerd voor de Internationale Gaudeamus Muziekweek. Ze schrijft werken in opdracht van gezelschappen als het DoelenEnsemble, Asko|Schönberg, Moscow Contemporary Music Ensemble en het Nederlands Vocaal Laboratorium. In het seizoen 2001-2002 was zij composer in residence bij Het Gelders Orkest.
Astrid Kruisselbrink (1972) studeerde compositie bij Klaas de Vries aan het Rotterdams Conservatorium. Ook studeerde zij analyse en instrumentatie bij Peter-Jan 17
foto: Arnaud Mooij
La Harpe c'est moi
Uitvoerenden Godelieve Schrama Harp
De Nederlandse harpiste Godelieve Schrama is een van de belangrijkste ambassadeurs voor haar instrument. Zowel in de hoedanigheid van uitvoerend musicus als die
van docente en initiatiefnemer van vernieuwende muzikale projecten houdt zij de Nederlandse harptraditie levend en verrijkt ze deze. Schrama is uitgegroeid tot een internationaal gewaardeerd soliste en ensemblespeelster. Hoewel ze het gehele repertoire beheerst ligt haar belangstelling vooral bij de hedendaagse muziek. Ze is als kernlid verbonden 18
aan Asko|Schönberg en geeft zelf opdrachten voor nieuwe composities en interdisciplinaire projecten zoals La harpe c’est moi. Sinds 2001 is Schrama als harpdocente verbonden aan de Hochschule für Musik in Detmold. In 1996 ontving zij de Nederlandse Muziekprijs, de hoogste staatsonderscheiding voor een klassiek musicus.
La Harpe c'est moi
Wouter Snoei
foto: Joyce Vanderfeesten
Live-elektronica
Jazz Festival. In 1997 won hij met zijn danceproject xceptional de Grote Prijs van Nederland en in 2004 kreeg hij voor Pulse voor live elektronica de Matthijs Vermeulen aanmoedigingsprijs. Snoei is actief als docent aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.
Muziek en muziektheater kregen al snel een belangrijke plaats in zijn werk. Hij regisseerde enkele barokopera’s en maakte een tiental muziektheatervoorstellingen met Micha Hamel. Ook regisseerde hij werken van onder andere Salvatore Sciarrino, Gerald Barry en Igor Stravinsky. Jos van Kan is als vaste gastregisseur werkzaam bij De Wetten van Kepler en Theater Osnabrßck in Duitsland. Ook was hij werkzaam in Singapore en Shanghai. In 2012 regisseerde hij voor het Holland Festival De Rode Kimono van Micha Hamel.
Jos van Kan Regie
Hij deed de klankregie voor werken van onder anderen Luigi Nono en John Cage en speelde met grensoverschrijdende projecten ondermeer in het Bimhuis en op het North Sea
foto: Jan Glas
De Nederlandse componist Wouter Snoei (1977) studeerde aan het Instituut voor sonologie van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Hij specialiseerde zich in elektronische muziek en trok al snel als uitvoerend musicus en componist de aandacht.
Jos van Kan regisseerde voornamelijk toneel bij o.a. Het Zuidelijk Toneel, Artemis, Carrousel en bij diverse gezelschappen in Duitsland. 19
The Obscure Thoughts of Isabella Green
zo 27 apr 2014 festival
Dyane Donck (1968) The Obscure Thoughts of Isabella Green (2013)
Dyane Donck + Ensemble Gending
grote zaal / 14.30-15.05 uur duur: ca. 35 minuten zonder pauze
Richard van Kruysdijk live-elektronica Evelien van den Broek zang
20
toelichting De wegen en dwaalwegen van de menselijke geest zijn zeker sinds de opkomst van de psychologie en de psychotherapie een dankbaar object voor kunstenaars. Vooral waanzin en depressie doen het goed bij de dramatisch ingestelde componist en beeldend kunstenaar. voor gamelanensemble. Dat werd The Obscure Thoughts of Isabella Green, een multimediale voorstelling voor Gending, live-elektronica en stem gebaseerd op de gelijknamige cult-graphic novel van Eileen Whisker.
Al aan het begin van de twintigste eeuw schreef Arnold Schönberg een werk als Erwartung en kon Edvard Munch het iconische De Schreeuw schilderen. Ook in de filmkunst en de literatuur zijn de voorbeelden legio. Al deze zaken komen tezamen in het werk van componiste/geluidskunstenaar Dyane Donck. De samensmelting van muziek, beeld en tekst is voor haar tenminste altijd vanzelfsprekend geweest. Al tijdens haar opleiding tot beeldend kunstenaar speelde ze in experimentele popbands terwijl haar kunstwerken ‘partituren’ waren. Donck: ‘Die zagen er grafisch mooi uit, maar ik wist niet hoe ze zouden klinken. Vanuit die kunstwerken ben ik me gaan verdiepen in de muziek. Ik had op een gegeven moment een systeem bedacht dat erg leek op het twaalftoonsysteem. Daar wees een docent me toen op.’
Op internetfora schrijven mensen openlijk over hun gevoelens Het werk geeft enig inzicht in het depressieve en getroebleerde hoofd van de fictieve Isabella Green. Donck liet zich daarbij inspireren door diverse internetfora waarop mensen openlijk schrijven over hun depressies en alle gevoelens en gedachten die daarmee samenhangen. De wereld van Green, haar duistere gedachten en haar heftige innerlijke strijd ontvouwen zich in zo’n veertig minuten tijd begeleid door verontrustende film- en stripprojecties. In de begeleidende muziek klinkt niet alleen het vocabulaire van de traditionele gamelan door, maar ook en vooral de wereld van de minimal music en de dark ambient en underground pop. Het geheel roept de even surrealistische als sinistere en bij vlagen wonderschoon perfecte wereld van kunstschilder en filmregisseur David Lynch in herinnering.
Vandaar dat ze na de kunstacademie muziektechnologie ging studeren om de relatie tussen beeldende kunst en muziek verder te onderzoeken. In 2011 vestigde ze tijdens Theaterfestival Boulevard de aandacht op zich met het multidisciplinaire concert SEX, SLEEP, EAT, DRINK, DREAM. Naar aanleiding daarvan vroeg Jurrien Sligter, artistiek leider van Ensemble Gending, haar een vergelijkbaar muziektheaterwerk te maken 21
liedteksten
Dyane Donck
Scene 3
The Obscure Thoughts of Isabella Green (gefluisterd)
Scene 1
You gotta do what they told you You’re different You’re not enough You’ll fail Fail!
False imagination teaches us that such things as light and shade, long and short, black and white are different and to be discriminated; but they are not independent of one another, they are different aspects of the same thing, they are terms of relation, not of reality. Conditions of existence are not of a mutually exclusive character; in essence things are not two but one.
Evelien en haar spiegelbeeld: (opname)
Get a job Read books Be polite Brush your teeth Buy a car insurance Buy a car Get yourself a husband Sit down to eat Speak in a polite voice Wear your seatbelts Be gentle Be home by curfew
Scene 2 I am present now I am free from anger I am free from sadness I am free I love myself I forgive myself Myself 22
the obscure thoughts of isabella green
Scene 4
(tegelijkertijd live)
Question the rules Cherish memories Forgive quickly Kiss slowly Love truly Laugh uncontrollably Ignore pain Drink wine Never regret Lighten up Laugh a lot Appriciate!
you gotta do what they told you
Scene 5 If you repeat an idea long enough, eventually you begin to believe it’s the truth -- even if it’s not based on facts or reality I am beautiful I am special I am worthy of being loved I am unique and I have no competition when it comes to being me Because there’s only one me I deserve good things and good things will come into my life And everything that has happened to me has prepared me to be the person that I am meant to be
(opname)
Be the responsible one Listen to your parents Don’t spit Don’t ask for things
Scene 6
(tegelijkertijd live)
Expect opportunity Listen to intuition Wonder Expect the best
From childhood’s hour I have not been As others were; I have not seen As others saw; I could not bring My passions from a common spring. From the same source I have not taken My sorrow; I could not awaken My heart to joy at the same tone; And all I loved, I loved alone.
(Allebei)
Address issues promptly. Express your feelings and thoughts. Listen actively. Don’t get upset. Validate the other person. Don’t get defensive. Avoid “You ...” generalizations. Stay on topic. Check understanding. Don’t be repetitive. Don’t be repetitive. Always be respectful. Don’t interrupt. Let the other person respond. Suggest solutions. Agree to disagree.
23
the obscure thoughts of isabella green
biografieĂŤn Dyane Donck
Dyane Donck (1968) begon haar beroepsopleiding aan de kunstacademie, maar haar interesse in klank en muziek werd steeds sterker. Al tijdens haar opleiding speelde Donck als bassiste en zangeres in verschillende popbands. Haar interesse in klank en elektronische muziek werd versterkt door haar werk bij het Centrum voor Elektronische Muziek waar ze medeoprichter is
van de KinderKomponeerWerkplaats. Ze studeerde aan de faculteit Kunst, Media en technologie van de HKU in Hilversum muziektechnologie en vormde onder andere het duo Jake&Dyane met beeldend kunstenaar Jake de Vos en maakte deel uit van het trio Daisy Bell. Ze maakte klank/ video-installaties en diverse tapestukken voor radio en tv. De laatste jaren componeert zij steeds meer voor instrumenten en elektronica en ligt haar aandacht vooral op het gebied van muziektheater. Donck was als docente verbonden aan de academie St. Joost in Breda en Den Bosch en geeft les aan de HKU in Hilversum.
Uitvoerenden Richard van Kruysdijk Live-elektronica
De Nederlandse drummer, multi-instrumentalist en producer Richard 24
van Kruysdijk staat internationaal vooral te boek als grootmeester op het gebied van de elektronische muziek.
foto: Jolanda Pulles
Componist
Sinds zijn eerste soloalbum uit 1993 heeft hij met vele bands en musici samengewerkt zoals Phallus Dei, Sonar Lodge en Markus Stockhausen. Tegenwoordig is hij vooral actief in Daisy Bell, de electro-popgroep met Dyane Donck en Evelien van den Broek. Daarnaast houdt hij zich bezig met zijn eigen label Music for Speakers en met componeren van vooral soundtracks voor moderne dansgezelschappen.
the obscure thoughts of isabella green
Evelien van den Broek
Ensemble Gending
Componiste en zangeres Evelien van den Broek (1975) houdt zich vooral bezig met multimediaprojecten en maakt klankperformances met instrumenten, objecten en elektronica.
Ensemble Gending werd in 1988 opgericht door componist, dirigent en pianist Jurrien Sligter met als doel hedendaagse composities voor gamelanensemble te initiĂŤren en uit te voeren.
Als zangeres voert ze veelal nieuwe composities uit in combinatie met live-elektronica. Ze componeert onder andere voor moderne dans, film en live performances. Haar werk wordt internationaal uitgevoerd. Ze maakt deel uit van het trio Daisy Bell met Dyane Donck en Richard van Kruysdijk waarin ze onder andere zingt en concertina en live-elektronica bespeelt.
Sligter noemde het gezelschap naar Gending, de compositie van Ton de Leeuw die een ‘western hommage to the Musicians of the gamelan’ wil zijn volgens de ondertitel. Inmiddels heeft Gending een internationale reputatie, schreven vele componisten werk voor het ensemble en is het gezelschap vele experimenten aangegaan met andere instrumentalisten en elektronica. Sinds 2006 werkt
Zang
25
het ensemble ook veelvuldig samen met Indonesische componisten om de culturele uitwisseling verder te stimuleren.
Henosis
zo 27 apr 2014 festival BIMHUIS / 16.30-17.30 uur duur: ca. 60 minuten zonder pauze
Bram Stadhouders Trio + Nederlands Kamerkoor
Bram Stadhouders (1987) Henosis (2012) Heraldorr To a promise Shuntansi Vikpitak Bloemse Escaping Now Vegtum Donnext Ralkesfa
Bram Stadhouders gitaar Onno Govaert drums David Hoogerheide keyboard, laptop Klaas Stok dirigent MariĂŤt Kaasschieter sopraan Annet Lans sopraan Annemieke van der Ploeg alt/mezzo Karin van der Poel alt/mezzo JoĂŁo Moreira tenor Albert van Ommen tenor Jasper Schweppe bariton Gilad Nezer bas
26
toelichting
Het was een van de laatste grote daden van het inmiddels wegbezuinigde Muziek Centrum Nederland: de compositieopdracht voor het North Sea Jazz Festival 2012 verstrekken aan de jonge gitarist, componist en improviserend musicus Bram Stadhouders. Vooral de toegevoegde opdracht om buiten de gebaande jazzpaden te treden deed wonderen. Stadhouders schreef Henosis (oud-Grieks voor eenheid) voor acht zangers van het klassieke Nederlands Kamerkoor, dirigent en zijn eigen trio bestaande uit gitaar, drums en elektronica. Stadhouders ging daarmee het vooroordeel te lijf dat de wereld van de klassieke muziek en de jazz/geĂŻmproviseerde muziek volstrekt gescheiden werelden zijn. Zijn doel was juist het beste van twee werelden samenvoegen en een grote organische eenheid creĂŤren waarbij de grenzen vervagen en er een nieuw op zichzelf staand werk ontstaat dat niet binnen een genre te vangen is.
Zijn eerste gedachte om ook de zangers te laten improviseren op de richtlijnen die de componist gaf, bleek te veel gevraagd. Vandaar dat de compositie in eerste instantie ontstond achter de computer met een virtueel koor. Later schreef Stadhouders de koorpartijen grotendeels uit. Het koor zingt vooral betekenisloze klanken en nonsenswoorden die in de negen delen waar Henosis uit bestaat vooral door de verbindende werking van de elektronica naadloos aan de gitaar- en drumklanken gesmeed worden. Alle instrumenten en stemmen worden elektronisch gemanipuleerd waardoor er een soort grootste gemene deler als klankbasis ontstaat. En die klank varieert van aan Stockhausen, Boulez en Berio (Sinfonia) refererende sferen tot de wereld van de hard- en de psychedelische en symfonische rock van de jaren zeventig (Pink Floyd) en elementen uit de jazzhistorie. Het geheel vormt een rijk klankpalet waarin het jazztrio en het Nederlands Kamerkoor een vanzelfsprekende eenheid vormen.
Stadhouders voegt het beste van twee werelden samen Met Henosis bereikte Stadhouders die eenheid. Zijn eigen sferische en filmische improvisaties, de ene keer buitengewoon intiem en de andere keer explosief, weet hij in het negendelige werk samen te voegen met de klanken van het koor. 27
Henosis
biografieĂŤn Bram Stadhouders Componist Gitaar
Bram Stadhouders (1987) wordt een van de meest interessante gitaristen en improviserend musici van Nederland genoemd. Ook internationaal is hij inmiddels een musicus om rekening mee te houden.
slagwerker Jim Black. Stadhouders kreeg zijn eerste gitaarlessen van zijn vader die een gitaarschool in Tilburg heeft. Via de harde rock van Nirvana kwam Stadhouders uit bij de jazz van Pat Metheny. De vonk sloeg over en hij begon zijn eigen jazzgezelschap Solar waarmee hij in 2002 het Prinses Christina Concours voor jong jazztalent won. Ook nadat Solar was opgeheven en Stadhouders steeds meer de kant opging van de atmosferische muziek viel hij regelmatig in de prijzen. In 2008 richtte hij het Bram Stadhouders Korps op, een sextet waarvan ook slagwerker Onno Govaert en keyboardspeler David Hoogerheide deel uitmaken en met wie hij nu samen het Bram Stadhouders Trio vormt.
Onno Govaert Drums
Onno Govaert (1987) is drummer bij verschillende jazz-, free jazz- en geĂŻmproviseerde muziekensembles. Hij maakte onder andere deel uit van Cactus Truck, Govaert/ deJoode/Stadhouders trio, RIO, Trialectics, duo Vatcher/ Govaert en speelde met musici als Arthur Doyle, Joe McPhee, Terrie Ex, Ab Baars, Chris Corsano, Roy Campbell,
Zo speelt hij ondermeer in een internationaal improvisatietrio met de Noorse vocalist Sidsel Endresen en de Amerikaanse 28
Henosis
Jeb Bishop, Wolter Wierbos, Han Bennink, Michael Moore, Ken Vandermark, Peter Evans, Matts Gustafsson en vele anderen.
David Hoogerheide Keyboard, laptop
David Hoogerheide is een bekend gezicht in de Nederlandse popwereld, met name door zijn deelname aan de band Krach, die meedeed aan de popronde, en waarmee hij over het hele land tourde. Hoogerheide studeerde elektronische muziek aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Hij trad op bij 3FM (o.a. bij Giel, Michiel Veenstra en 3voor12Radio), De Wereld Draait 29
Door en de Nederpopshow, en op festivals als North Sea Jazz, Paaspop Schijndel, Festival aan de Werf, Festyland, Eurosonic, Noorderslag, Zomerparkfeesten, Zwarte Cross, Vestrock, De Affaire en Metropolis. Hij is ook bekend met hedendaags gecomponeerde muziek. Zo schreef hij een werk voor Duo Post & Mulder dat werd uitgevoerd tijdens de Gaudeamus Muziekweek. Sinds 2009 werkt hij met Bram Stadhouders.
Henosis
Klaas Stok Dirigent
Het repertoire van dirigent Klaas Stok (1963) strekt zich uit van de renaissance tot eigentijdse muziek. Klaas Stok werkt sinds 1993 bij het Nederlands Kamerkoor, wisselend als koorleider en freelance dirigent. Ook is hij dirigent en artistiek leider van de Nederlandse Kooracademie. Hieronder werken het semi-professionele koor Consensus Vocalis en het
professionele koor Capella Isalana samen. Naast het Nederlands Kamerkoor en zijn eigen vaste koren werkte hij als freelance dirigent bij tal van andere koren en ensembles waaronder Collegium Vocale Gent, Cappella Amsterdam en het Groot Omroepkoor. Ook werkte hij samen met verschillende orkesten en ensembles, zoals het Nederlands Symphonieorkest, Amsterdam Sinfonietta, het Combattimento Consort, Concerto d’Amsterdam, Musica Amphion, Holland Baroque Society en het Valerius Ensemble.
Nederlands Kamerkoor Het Nederlands Kamerkoor werd in 1937 opgericht door Felix de Nobel op verzoek van de Vara-radio met als doel het uitvoeren van Bach-cantates. Mede dankzij de inzet van De Nobel werd het koor veel meer dan een Bachkoor. Hij leidde 30
het gezelschap tot 1972 en deed het uitgroeien tot een allround koor dat midden in de actuele muziekpraktijk stond. Een positie die het koor verder uitbouwde onder leiding van onder andere Uwe Gronostay en TĂľnu Kaljuste. Inmiddels geldt het Nederlands Kamerkoor als een van de beste koren ter wereld. Sinds 2011 is Risto Joost chefdirigent en fungeert Klaas Stok als koorleider. Vanaf augustus 2015 neemt de Nederlandse dirigent Peter Dijkstra de rol van Joost over.
Henosis
Nederlands Kamerkoor met het Bram Stadhouders Trio o.l.v. Klaas Stok in Henosis
31
tentoonstelling
zo 27 apr tot en met zo 11 mei 2014 tentoonstelling atrium / dagelijks 10.00-01.00 uur toegang gratis
Horst Rickels
Het Bos Hermaphrodiet
Het Bos Hermaphrodiet bestaat uit elf staande, omgekeerde orgelpijpen. Via slangen wordt er lucht door de pijpen geblazen. De pijpen zijn verbonden met een mechanisme dat de pijpen lichtjes laat kantelen waardoor het geluid verandert. De gesloten orgelpijp is mannelijk en klinkt laag, terwijl de open orgelpijp vrouwelijk is en hoog klinkt. Een prachtig schouw- en hoorspel ontvouwt zich. Horst Rickels studeerde onder meer bij Dick Raaijmakers en Jan van Dijk en maakte deel uit van onder meer de band Der Junge Hund en het Maciunas Ensemble. Hij heeft zo´n veertig geluidsinstallaties gerealiseerd. Naast orgelpijpen gebruikt Rickels ook klokken en strijkinstrumenten voor zijn
32
Horst Rickels
tentoonstelling
Het Bos Hermafrodiet
33
VERWACHT
vr 2 + za 3 mei 2014 festival
Beethoven Weekend Kamermuziek op z’n best
Twee dagen Beethoven op unieke wijze. In het Muziekgebouw hoort u alle negen symfonieĂŤn van Beethoven in kamermuziekbezetting, op twee achtereenvolgende dagen. Op historische instrumenten gespeeld, klinken deze bewerkingen prachtig fris en levendig. Beethovens bekende negental, oorspronkelijk voor orkest, komt zo in een heel nieuw daglicht te staan. De Van Swieten Society, toonaangevend op het gebied van de authentieke uitvoeringspraktijk, speelt ze vol verve. Vr 2 mei Grote Zaal / 20.15 uur
Za 3 mei Grote Zaal / 13.30 uur
Van Swieten Society
Van Swieten Society
Niemand minder dan de in zijn tijd zeer beroemde Oostenrijkse componist Johann Nepomuk Hummel (1778-1837) bewerkte de Vierde en Vijfde symfonie voor piano, fluit, viool en cello. Hij was zowel Beethovens concurrent als zijn grote bewonderaar. Petra Somlai speelt samen met Bart van Oort de Eerste symfonie op een Weense fortepiano die nog tijdens Beethovens leven werd gebouwd door Anton Zierer. Somlai won in 2010 het fortepianoconcours van Brugge.
Naast de Zesde symfonie, de Pastorale, klinkt de Achtste symfonie. Deze symfonie is in dezelfde toonsoort F groot geschreven. Maar heeft altijd een beetje in de schaduw gestaan van de immens geliefde Zesde, die zo fraai de schoonheid van het landleven uitbeeldt. Vreemd eigenlijk. Beethoven zelf vond de Achtste veel beter. Het is een humoristische symfonie, met een persiflage op het barokke menuet en een uitgelaten finale die van geen ophouden weet.
Beethoven 1, 4 en 5
Beethoven 6 en 8
34
foto: Annelies van der Vegt
verwacht
Za 3 mei Grote Zaal / 16.00 uur
Za 3 mei Grote Zaal / 20.15 uur
Van Swieten Society + Asko Kamerkoor
Van Swieten Society + Nederlands Blazers Ensemble
Voor veel mensen is de Negende symfonie de kroon op het oeuvre van Beethoven. Een muzikaal ĂŠn menselijk document zonder weerga. Voor het slotkoor voegt het kamerkoor zich bij pianist Bobby Mitchell in deze bewerking voor piano. De Tweede symfonie bewerkte Beethoven zelf voor pianotrio. Dat kon hij namelijk het beste, vond hij.
In zekere zin komt Beethovens stralende Zevende in deze bewerking voor blazers beter tot zijn recht dan het origineel. De blazersversie van de Zevende vloeide waarschijnlijk uit de pen van Beethoven zelf, al kort na de première. Deze symfonie was direct al heel geliefd. Samen met de bewerking van de Eroica voor pianokwartet, vormt dit programma een feestelijk slot van dit Beethoven Weekend.
Beethoven 2 en 9
Beethoven 3 en 7
35
VERWACHT
do 8 + vr 9 mei 2014 special
Louis Andriessen 75
Een van Nederlands beroemdste componisten geëerd Louis Andriessen 75 jaar springlevend – dat vraagt om feest! Asko|Schönberg eert samen met Nieuw Amsterdams Peil een van Nederlands beroemdste componisten met twee concerten. Do 8 mei
Vr 9 mei
vanaf 16.00 uur / Kleine Zaal Doorlopend films en documentaires van en over Louis Andriessen
vanaf 16.00 uur / Kleine Zaal Doorlopend films en documentaires van en over Louis Andriessen
18.30 uur / Foyerdeck 1 Thea Derks in gesprek met Agnes van der Horst, auteur van De Andriessens
18.45 uur / Grote Zaal Vertoning documentaire Imperfect Harmony (75’) 20.30 uur / Grote Zaal Nieuw Amsterdams Peil m.m.v. Asko|Schönberg Louis Andriessen 75
19.15 uur / Entreehal Gespreksleider Jacqueline Oskamp spreekt met Louis Andriessen 19.45 uur / Entreehal en Foyerdecks Uitvoering verjaardagscomposities door tien (oud)studenten van Louis Andriessen
22.45 uur / Grote Zaal Gespreksleider Jacqueline Oskamp spreekt met Louis Andriessen en optreden Gerard Bouwhuis
20.30 uur / Grote Zaal Asko|Schönberg + Nieuw Amsterdams Peil Louis Andriessen 75 36
TO VRO T 40% EG KOR BOEK TING
SEIZOEN 14/15 KLINKT GOED Stel nú online uw eigen concertseizoen samen MUZIEKGEBOUW.NL / 020 78837 2000
VERWACHT
Mei
wo 14 mei / 20.15 uur
di 20 mei / 12.30 uur
Jean-Efflam Bavouzet Beethoven en Debussy
programma zie pagina 34-35
do 15 mei / 20.15 uur
Strings Attached Lunchconcert ism Conservatorium van Amsterdam
zo 4 mei / 11.00 uur
New European Ensemble Lindberg
di 20 mei / 20.30 uur
Duo Hevans En Fokker-orgel
vr 16 mei / 20.15 uur
Muziekgebouw at Trouw: Ben Frost
vr 2 + za 3 mei
Beethoven Weekend
zo 4 mei / 20.45 uur
Nederlands Kamerorkest Herdenking
Wende zingt Winterreise Een diva, haar pianist en een bloemstuk
wo 21 mei / 20.15 uur
The Sixteen The Queen of Heaven
za 17 mei / 15.00 uur wo 7 mei / 20.15 uur
Insomnio + Synergy Vocals Tehillim + Double Sextet
De IJ-Salon Beestachtig za 17 mei / 19.30 uur
programma zie pagina 36
Nederlands Kamerkoor Russische barok: de Mozart van St. Petersburg
za 10 mei / 20.15 uur
zo 18 mei / 13.30 uur
Calefax Rietkwintet Calefax in Trance
Rondleiding + lunch
do 8 + vr 9 mei
Louis Andriessen 75
zo 18 mei / 14.15 uur di 13 mei / 20.15 uur
Olli Mustonen + Steven Isserlis Topstukken voor cello en piano
Amsterdams Gemengd Koor Het AGK in de Franse Opera di 20 mei / 11.00 uur
do 22 mei / 20.15 uur
Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag Strijken & Slaan vr 23 mei / 20.15 uur
Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag Love Serenade
tentoonstelling zo 27 apr t/m zo 11 mei 2014 atrium / dagelijks 10.00-01.00 uur toegang gratis
Horst Rikkels Het Bos Hermafrodiet
Rondleiding + lunchconcert
38
Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen
Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp
MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023
Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw. Voor een heerlijke start van uw concertavond. Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 50 per jaar. Lees meer op : muziekgebouw.nl/steunons
PARTNERS De activiteiten van het Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:
Gelieve uw mobiele telefoon tijdens het concert uit te schakelen. Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.
Mediapartner:
Pauzedrankje (indien inbegrepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.
Druk binnenwerk:
EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds
Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl. Centraal Station (10-15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777. De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open. Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.