vr 9 okt 2015 serie oude muziek Grote Zaal / 19.00 uur college + 20.15 uur concert
Combattimento + Liza Ferschtman
Concert Grosso Mogul + college Leven in de tijd van Keizer Aurangzeb
PROGRAMMA
vr 9 okt 2015 serie oude muziek Grote Zaal / 19.00-22.05 uur
college
aanvang 19.00 uur duur: ca. 45 minuten
Combattimento + Liza Ferschtman
Concert Grosso Mogul + college Leven in de tijd van Keizer Aurangzeb
concert
aanvang: 20.15 uur DUUR: ca. 45 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze
Luc Panhuysen historicus Liza Ferschtman viool Eline van Esch fluit
Tekst: Luc Panhuysen (college) Thijs Bonger (toelichting)
Pietro Locatelli (1695-1764) Concerto grosso in F op. 1 nr. 7 (1721) I Allegro II Largo III Allegro Johann Sebastian Bach (1685-1750) Fluitsonate in e BWV 1034 (1724?) I Adagio ma non tanto II Allegro III Andante IV Allegro Pietro Locatelli L’ Arte del violino, vioolconcert nr. 1 in D op. 3 I Capriccio I: Allegro II Largo III Capriccio II: Allegro PAUZE Antonio Vivaldi (1678-1741) Fluitconcert in d ‘Il Gran Mogol’ RV 431a (1716-1717) I Allegro non molto II Larghetto III Allegro Johann Sebastian Bach Fuga voor viool & continuo in g BWV 1026 (1867) Antonio Vivaldi Vioolconcert in D ‘Grosso Mogul’ RV 208 I Allegro II Grave recitativo III Allegro
college Leven in de tijd van Keizer Aurangzeb (1618-1707) College door Luc Panhuysen Voor Vivaldi en zijn Europese tijdgenoten was het rijk van de Mogols in India een sprookjesland. Het exotische keizerrijk baadde in onvoorstelbare rijkdom. Vooral de keizer, de ‘grootmogol’, sprak tot de verbeelding. De keizer trok ten strijde op een olifant. Hij zetelde op de ‘pauwentroon’, een immens gestoelte van massief goud. Zijn harem had de omvang van een dorp en bood onderdak aan de mooiste vrouwen. Zijn rijkdom werd slechts geëvenaard door zijn wreedheid. Over de grootmogols werden verhalen verteld vol menselijke drama, waarin ze ten prooi vielen aan verraad en bedrog. Toen Vivaldi zijn Grosso Mogul schreef, gaf hij lucht aan pure fascinatie.
afgelegd als een verstoten zoon. Om de treden van de pauwentroon te kunnen bestijgen had hij eerst zijn vader gevangen moeten zetten en zijn drie broers moeten vermoorden. De geschiedenis van de glorietijd van de Mogols valt grotendeels samen met familiedrama’s. Maar ook culturele en religieuze spanningen speelden een grote rol. Onder zijn voorgangers was India een land van godsdienstige tolerantie geworden, Aurangzeb als strenge moslim maakte met die traditie korte metten. Hij wilde zijn volk, voor het overgrote deel Hindoes, laten leven naar de Sharia, de islamitische wet. Het zou een onmogelijke opgave blijken. Anno 2015 is in India een fundamentalistisch Hindoeïsme in opkomst en beijvert de regering zich om de nalatenschap van de Mogols uit de Indiase geschiedenis te wissen.
Grootmogol Aurangzeb beantwoordde aan het beeld van oogverblindende weelde en bijna bovenaardse macht Het mogolrijk was met zijn 150 miljoen onderdanen de grootste islamitische staat van zijn tijd en onder Grootmogol Aurangzeb, voluit Aboe Moezaffar Mohi-oed-Din Mohammed . Aurangzeb, bereikte het zijn grootste omvang. Een briljant heerser, Aurangzeb, die geheel beantwoordde aan het beeld van oogverblindende weelde en bijna bovenaardse macht. Zijn weg naar de macht had hij echter
Lees meer over Luc Panhuysen en zijn werk op lucpanhuysen.wordpress.com
4
college
5
toelichting Redelijk veel mensen, en speciaal Amsterdammers, weten dat onze hoofdstad een grote rol heeft gespeeld in het leven van Pietro Locatelli. Hij woonde 35 jaar aan de Prinsengracht, op nummer 506. Maar dat Amsterdam ook een niet te verwaarlozen rol heeft gespeeld in de levens van Antonio Vivaldi en Johann Sebastian Bach is minder bekend. Vivaldi was virtuoos op de viool. Daarom bevat zijn muziek veel meer noten dan die van zijn voorgangers. Ook vanwege alle uitgeschreven versieringen. En Italiaanse muziekuitgevers werkten nog steeds met verouderde druktechnieken, waarbij elke noot op een apart stukje metaal stond. Daarom kregen ze steeds meer moeite met het drukken van ingewikkelde partituren vol zestiende en tweeĂŤndertigste nootjes. Vivaldi ergerde zich groen en geel aan die gebrekkige uitgaven vol fouten. Toen hoorde hij dat de beste muziekuitgevers in Amsterdam zaten. Die werkten met kopergravures en hadden geen problemen met zijn partituren. Daarom besloot hij in 1711 voortaan al zijn composities in Amsterdam te laten uitgeven.
Amsterdam een paradijs. De nieuwe Italiaanse stijl Ă la Vivaldi werd enorm populair in heel Europa. Toen Bach werkzaam was in Weimar gaf hij les aan de zoon van de hertog, die twee jaar in Nederland had gestudeerd en net terug was gekomen met de nieuwste Italiaanse muziek, aangeschaft in Amsterdam. Zo maakte Bach kennis met een aantal werken van Vivaldi, die hij zo mooi en vernieuwend vond dat hij er een aantal bewerkingen van maakte. Dat deed hij bijvoorbeeld met het vioolconcert van Vivaldi dat vandaag wordt gespeeld. Die bewerking leeft voort in Bachs oeuvre als orgelstuk, BWV 594. Ook in zijn eigen composities begon Bach Vivaldi soms te imiteren. We kunnen stellen dat Vivaldi de enige niet-Duitse componist is geweest die invloed heeft gehad op Bachs stijl.
In Amsterdam zaten de beste muziekuitgevers
Pietro Locatelli
Concerto grosso in F op. 1 nr. 7
Om diezelfde reden verhuisde Locatelli in 1729 naar Amsterdam. Op den duur hield hij zich daar zelf ook bezig met het uitgeven van muziek en verkoop aan huis. Op het lijstje van de best verkochte werken stond de muziek van Vivaldi bijna altijd bovenaan. Dus voor liefhebbers van moderne Italiaanse bladmuziek was
Locatelli was het achttiende-eeuwse equivalent van de beroemde vioolvirtuoos Paganini. Als een van de allereerste freelance vioolvirtuozen van zijn tijd leidde hij jarenlang een zwervend bestaan. Behalve in Bergamo, 6
toelichting
zijn geboortestad, Venetië, Mantua en Rome trad hij op in München, Kassel, Dresden en Berlijn.
eigen draai aan. Hij voegde twee altviolen toe aan de bezetting, waardoor het geheel een vollere klank krijgt. En hij gaf een groter aantal instrumenten solopartijen. Daardoor is zijn muziek qua contrapunt (meerstemmigheid waarbij elke stem onafhankelijk is) complexer dan die van Corelli. Na het energieke en veerkrachtige borstelen in het openingsdeel komen we in het largo, waarin hij harmonisch soms zeer verrassende dingen doet, onder andere door het gebruik van smaakvolle dissonanten. De altviolen hebben een belangrijk aandeel in de opgewekt wiegende finale.
Hij stond als violist qua virtuositeit op eenzame hoogte. Niemand kon zijn publiek zo in vervoering brengen als hij. IJzingwekkend hoog kon hij spelen, tot in de zestiende positie. De vingers van zijn linkerhand stonden daarbij zo dicht tegen de kam aan dat hij nauwelijks meer ruimte had voor zijn strijkstok. Er circuleerden allerlei verhalen over hem, al dan niet aangedikt. Zo had hij eens een kanarie van zijn stokje gespeeld. En een keer, toen hij weer ‘in de eeuwige hars’ speelde, kwam zijn pink klem te zitten in een van de gaten in de kam. De hoeveelheid passie waarmee hij speelde was legendarisch. Hij haalde schijnbaar moeiteloos drie uur zonder pauze de meest halsbrekende capriolen uit op zijn viool. Per jaar zou hij minstens twaalf violen en strijkstokken verslijten. Zijn vioolspel werd vergeleken met een aardbeving. Net als bij Paganini waren er veel mensen die dachten dat je alleen maar zo kon spelen met hulp van duistere machten. Het woord ‘duivelskunstenaar’ bestaat niet voor niets. Sommigen maakten hem uit voor charlatan. Jammer was dat al die aandacht voor zijn virtuositeit de beoordeling van Locatelli als componist nogal in de weg stond.
Johann Sebastian Bach Fluitsonate in e kl. BWV 1034
Het manuscript van Bachs Fluitsonate in e, waarschijnlijk zijn eerste proeve in dat genre, is verloren gegaan. Diverse bronnen spreken elkaar tegen over het ontstaansjaar. Sommige daarvan vermoeden dat de sonate vóór 1723 is geschreven. Tussen 1717 en 1723 was Bach als kapelmeester in dienst van het vorstendom von Anhalt-Cöthen. Het staatje werd geregeerd door de 23-jarige prins Leopold. Deze wat decadent ogende jongeman leefde vrijwel uitsluitend voor de muziek. Hij had voor het hoforkest veel meer belangstelling dan voor staatszaken. Als hij de kans kreeg speelde hij zelf mee op de viool, de viola da gamba of de klavecimbel – een soort karaoke avant la lettre. Maar liefst een kwart van de totale begroting van het vorstendom ging op aan muzikale
Locatelli’s grote voorbeeld als componist was Arcangelo Corelli (1653-1713), die hij had leren kennen in Rome in rond 1711. Het concerto grosso van vandaag verscheen tien jaar later in druk in Amsterdam. Hij werkte volgens het model van Corelli’s Concerti grossi op.6 van zeven jaar eerder maar hij gaf er wel zijn 7
liedteksten
activiteiten. Hij had al veel dure solisten uit Berlijn aangetrokken en was zielsgelukkig met de komst van Bach, die toen al vrij bekend was. De godsdienst in het vorstendom was protestants. Anders dan voor een katholieke werkgever hoefde Bach zich hier niet bezig te houden met het schrijven van religieuze muziek omdat in de kerken uitsluitend psalmen klonken. Zodoende kreeg hij tijd voor andere genres en heeft hij in deze periode vooral instrumentale muziek gecomponeerd. Hier ontstonden bijvoorbeeld zijn beroemde Brandenburgse Concerten, zijn viool- en klavecimbelconcerten, de orkestsuites, alle solostukken voor viool en cello en een grote hoeveelheid werken voor klavecimbel.
da chiesa’. Zo’n sonata da chiesa, bedoeld als amusement in de kerk, bestond altijd uit vier delen: langzaam, snel, langzaam, snel. De snelle arpeggio’s (gebroken akkoorden) in het tweede deel doen sterk denken aan de vioolconcerten van Vivaldi. Dit deel stelt hoge eisen aan de uitvoerenden, net als de finale, waarin Bach soms lijkt te vergeten dat een fluitist adem moet halen, getuige een passage van meer dan honderd zestiende nootjes zonder rust.
Pietro Locatelli
Vioolconcert nr. 1 uit ‘L’Arte del violino’ L’Arte del violino, in 1733 uitgegeven in Amsterdam, heeft enorm veel invloed gehad op de ontwikkeling van het vioolspel in de achttiende eeuw.
Andere bronnen beweren dat de fluitsonate ontstond rond 1724. Hij was toen net verhuisd naar Leipzig waar hij benoemd was tot cantor van de Thomaskirche. Omdat hij vier grote kerken van muziek moest voorzien werkte hij daar harder dan ooit tevoren. Koorrepetities waren op maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag. En op zaterdag kwamen daar de instrumentalisten bij voor de generale repetitie voor de zondagse cantate. In 1724/1725 schreef Bach elke week een nieuwe cantate. Een verbazingwekkende productiviteit, vooral als je bedenkt dat er veel meesterwerken tussen zitten. In april 1724 gaf hij de eerste uitvoering van de Johannes Passion. Het is een wonder dat hij tussen de bedrijven door nog tijd heeft kunnen vinden om instrumentale muziek te componeren.
De bundel bestaat uit twaalf vioolconcerten volgens Vivaldi’s model. Locatelli schreef in alle hoekdelen een capriccio, een soort uitgeschreven cadens. Zo ontstond een reeks van vierentwintig capriccio’s, waarvan de meeste jarenlang als onspeelbaar werden gezien. Behalve dan voor Locatelli zelf. Maar die hield zijn oplossingen voor de technische problemen angstvallig geheim. Hij was zo bang dat de concurrentie bij hem de kunst zou afkijken dat hij in Amsterdam nooit les gaf aan beroepsviolisten, maar uitsluitend aan amateurs. Locatelli maakt in dit concert gebruik van de ‘bariolage’ techniek. Hierbij speelt de violist achter elkaar telkens twee keer dezelfde noot
Zoals de fluitsonate van vandaag, die gemodelleerd is naar een Italiaanse ‘sonata 8
liedteksten
Antonio Vivaldi
maar op twee snaren, waarvan een meestal los, wat een heel apart effect geeft. Deze techniek wordt trouwens ook gebruikt door bluegrass fiddlers in de country muziek.
Vioolconcert in D ‘Grosso Mogul’ RV 208 In de helft van Vivaldi’s slordige 800 werken maakt hij gebruik van een soloviool. Niet zo verwonderlijk als je leest hoe fantastisch hij zelf kon spelen.
Het openingsdeel zal veel concertgangers bekend voorkomen. Rond 1965 was de NCRV‑serie over Dr. Finley met Bram van der Vlugt mateloos populair. En het begin van dit concert deed dienst als herkenningsmelodie.
Een Duitse oorgetuige schreef in 1712: ‘Vivaldi speelde een schitterende solo, waar hij een cadens aan toevoegde die mij echt bang maakte. Want zulk vioolspel heb ik nog nooit gehoord en zal ik ook nooit meer horen. Hij zette zijn vingers zo dicht bij de kam dat hij nog maar net ruimte had voor zijn strijkstok. En dat op alle vier de snaren, fugatisch en halsbrekend snel.’
Antonio Vivaldi
Fluitconcert in d ‘Gran Mogol’ RV 431 Het fluitconcert is een bewerking van het Vioolconcert 'Grosso Mogul' waarmee dit concert afsluit.
Het vioolconcert van vandaag is dan ook spectaculair en technisch zeer veeleisend. Bepaalde passages kan de solist alleen maar spelen met de bariolagetechniek, die al eerder bij het vioolconcert van Locatelli is beschreven. Verder is dit het eerste concert waarin cadensen voorkomen. De première vond plaats in een afgeladen kerk. De bijnaam ‘Grosso Mogul’ kreeg het stuk omdat dit het Indiase concert is uit een reeks landenconcerten, ‘La Francia’, ‘La Spagna’ en ‘L’Inghilterra’. Die laatste drie zijn overigens verloren gegaan.
Vivaldi transponeerde het vioolconcert en paste de solo's aan. De partituur is pas in 2010 boven water gekomen in de archieven van een Schotse markies.
Johann Sebastian Bach
Fuga voor viool en basso continuo in g BWV 1026 Voer voor in Bach gespecialiseerde musicologen, deze Fuga in g. Sommige van hen twijfelen zelfs of hij wel van Bach is. Bij anderen staat hij te boek als Bachs vroegste kamermuziekwerk, waarschijnlijk geschreven rond 1720 in Cöthen. Het stuk leert ons dat virtuositeit op de viool niet was voorbehouden aan Italianen en dat Bach dus ook een uitstekend violist geweest moet zijn. 9
BIOGRAFIEËN Componisten Pietro Antonio Locatelli
verkende hij graag onbekende contreien: zo bewoog hij zich met voorliefde in de hogere en de hoogste registers van zijn instrument. Hij wist met zijn eigen stijlmiddelen een nieuwe richting te vinden. Zo wilde hij het concerto een meer virtuoze vorm geven en verving de tot dan geldende vierdelige vorm door een driedelige. Hierdoor heeft Locatelli wezenlijk bijgedragen tot de preklassieke ontwikkeling van de sonate.
met de ontwikkeling van het barokke en klassieke concerto als virtuoos solowerk voor een of meerdere instrumenten met orkestbegeleiding.
Antonio Vivaldi De Italiaanse barokcomponist en violist Locatelli (1695-1764) studeerde in Rome bij Giuseppe Valentini (1681-1747). Na een aantal concertreizen door Frankrijk en Duitsland vestigde Locatelli zich in 1729 in Amsterdam, waar hij vioolles gaf, Italiaanse snaren verkocht en als muziekuitgever werkte. Hij leidde daar ook een Collegium Musicum, dat uit welvarende muziekliefhebbers bestond en voor wie hij ook componeerde. Als violist en als componist
De Venetiaanse componist Antonio Vivaldi (1678-1741) was een leerling van zijn vader die violist was aan de San Marco, en van Giovanni Legrenzi. In 1703 werd Vivaldi tevens tot priester gewijd. Van 1713 tot 1740 was Vivaldi achtereenvolgens als vioolleraar, dirigent en componist verbonden aan het Conservatorio dell’Ospedale Pietà. Vivaldi’s naam is sinds jaar en dag onlosmakelijk verbonden 10
Hij stierf op 28 juli 1741. Van de eens zo succesvolle en redelijk welgestelde componist was weinig meer over. Hij werd in een Weens armengraf begraven.
Johann Sebastian Bach Voor velen geldt Johann Sebastian Bach (1685-1750) als de grootste componist die ooit geleefd heeft. Nog steeds vormen zijn werken een toetssteen voor zowel componisten als musici.
biografieĂŤn
Uitvoerenden Luc Panhuysen Historicus
Als geen ander voor hem wist hij eenvoud en complexiteit, emotie en muzikale architectuur, geestelijke inhoud en doordachte vorm met elkaar te combineren. Met zijn Wohltemperiertes Klavier uit 1722 was hij de eerste die stelselmatig alle toonaarden muzikaal onderzocht die op een modern toetsinstrument gepeeld kunnen worden. Zijn Matthäus Passion en Cellosuites behoren tot de iconen van de westerse muziek. Als componist was hij niet alleen baanbrekend maar ook uiterst productief, gezien het feit dat hij ruim 250 cantates op zijn naam zette. Hij was bovendien een begenadigd klavecinist en organist.
Luc Panhuysen (1962) studeerde geschiedenis aan de Universiteit van Groningen. Na tien jaar werkzaam te zijn geweest bij een landelijk dagblad besloot hij de waan van de dag te verruilen voor de verbeelding van het verleden.
Panhuysen combineert archiefonderzoek met het vertellen van een historisch verhaal, waarin de mensen van toen centraal staan. In zijn boeken verbindt hij de levensgeschiedenissen van zijn hoofdpersonen met de grotere lijnen van de Nederlandse en internationale geschiedenis. Zijn werk is dan 11
ook breed toegankelijk en is goed ontvangen. Hij is een veel gevraagd spreker, werkte mee aan verschillende cdluisterboxen en valt regelmatig te beluisteren en te zien op radio en televisie. Over de Reformatie en de godsdienstwaanzin in de zestiende eeuw schreef hij De beloofde stad. Opkomst en ondergang van het koninkrijk der wederdopers (2000) en Jantje van Leiden (2002). Hij brak door met zijn dubbelbiografie De Ware Vrijheid. De levens van Johan en Cornelis de Witt (2005) en met zijn dicht op de huid van zeventiende-eeuwers geschreven Rampjaar 1672. Hoe de Republiek aan de ondergang ontsnapte (2009). In opdracht van het Rijksmuseum schreef hij Een Nederlander in de Wildernis. De ontdekkingsreizen van Robert Jacob Gordon (1743-1795) in Zuid-Afrika (2011). Onlangs verscheen een bundeling van zijn artikelen met als titel De Gouden Eeuw. 17 portretten en momenten.
biografieën
Liza Ferschtman Viool
Het ontvangen van de Nederlandse Muziekprijs in 2006, de hoogste onderscheiding voor Nederlandse musici, onderstreepte haar rol in het muziekleven binnen de landsgrenzen en ver daarbuiten. Met het Budapest Festival Orkest en Iván Fischer maakte zij begin 2013 haar debuut in Budapest, Montreal en de Avery Fischer Hall in New York, een concert dat door de New York Times als ’niets minder dan een openbaring’ werd omschreven . De krant roemde verder Liza’s doordringende intensiteit, puurheid en de grote schoonheid van haar spel. Een belangrijk onderdeel van Liza’s bezigheden zijn haar solo recitals. Tijdens deze concerten vertelt Liza ook uitgebreid over de werken
foto: Marco Borggreve
Violiste Liza Ferschtman wordt beschouwd als een van de meest interessante muzikale persoonlijkheden van deze tijd. Met haar gepassioneerde spel en grote podiumuitstraling weet zij het publiek te raken.
en hun betekenis. Een cdopname van solowerken van Bach en Ysaÿe werd door het gerenommeerde tijdschrift STRAD als cd van de maand gekozen. lizaferschtman.com
12
biografieën
Eline van Esch Fluit
Eline van Esch studeerde aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam bij Koos Verheul en Harrie Starreveld waarna ze haar postgraduate examen behaalde aan de Royal Academy of Music in Londen bij William Bennett. Ze is sinds 1989 als solofluitiste verbonden aan het Residentie Orkest te den Haag. Eveneens concerteerde ze regelmatig in het Chamber Orchestra of Europe met dirigenten als Claudio Abbado, Nikolaus Harnoncourt, Sir Neville Marriner, Heinz Holliger en Murray Perahia ten behoeve van tournees en cd-opnames. Naast het symfonisch- en kamerorkestrepertoire richt Van Esch haar aandacht op twintigste-eeuwse muziek voor kleinere bezetting. Met het ensemble Nieuw Amsterdams Peil voert ze bijzondere programma’s uit vaak voorzien van compositieopdrachten gemaakt voor dit ensemble. Eline van Esch bracht haar cd Incantations met muziek van André Jolivet op de markt bij het label ETCETERA. elinevanesch.nl
13
biografieĂŤn
Combattimento Combattimento staat bekend om de energieke, vurige en stijlbewuste speelwijze, met veel aandacht voor het publiek. Het op een levendige en toegankelijke manier presenteren van bekende en onbekende werken uit de barok, dat is het grote doel.
Bezetting: Reinier Reijngoud, Quirine van Hoek, Marjolein Boersma, Johan Olof viool Marjolein Dispa altviool Wouter Mijnders cello Erik Olsman contrabas SĂśren Leupold chitarrone Pieter Dirksen klavecimbel
De musici van Combattimento, ieder met solistische kwaliteiten, dragen een schat aan opgebouwde kennis en ervaring met zich mee en willen het publiek hier deelgenoot van maken. Samen vormen ze een hecht ensemble dat jaren heeft gewerkt en blijft werken aan een geheel eigen klank en speelwijze. www.combattimento.nl
14
foto: Hans Hijmering
biografieĂŤn
15
VERWACHT
di 27 okt 2015 serie oude muziek grote zaal / 20.15 uur
Hespèrion XXI + Jordi Savall Folias & Canarios
Jordi Savall legde de afgelopen decennia de muziekpraktijk in Spanje en Latijns-Amerika in de renaissance en barok minutieus bloot. Een van de terugkerende thema’s daarbij is de rol van improvisatie. Vooral La Folia, een van de oudste thema’s als het gaat om variatie en improvisatie, heeft daarbij zijn aandacht. Als geen ander laat Savall horen hoeveel kleur en rijkdom er kan schuilen in ogenschijnlijke eenvoud.
16
foto: David Ignaszewski
Met Folias & Canarios verkennen de gevierde Spaanse gambaspeler Jordi Savall en zijn ensemble Hespèrion XXI de improvisatie- en compositiepraktijk in het Spanje en LatijnsAmerika van de 16e eeuw. De musici, onder wie de fameuze harpist Andrew Lawrence-King, spelen niet alleen geheel vastgelegde composities. Ze improviseren ook op destijds geliefde thema’s en dansen als de Folia en Canario. Het resultaat is opwindende 16e-eeuwse jazz.
Jordi Savall
VERWACHT
vr 30 okt 2015 serie oude muziek grote zaal / 20.15 uur
Huelgas Ensemble + Paul Van Nevel De Rore 500
Als er één oeuvre is dat als de ultieme renaissancemuziek beschouwd mag worden, dan is het dat van componist Cipriano de Rore. Zowel zijn spectaculaire kennis van de antieke literatuur als zijn revolutionaire composities zijn indrukwekkend. De Rore was werkelijk de ‘Erasmus van de muziek’ in de 16e eeuw. Het Huelgas Ensemble en dirigent Paul Van Nevel vieren De Rore’s 500e geboortejaar met zijn humanistische motetten in het Latijn, Italiaans en Frans. Het Huelgas Ensemble is al veertig jaar een van de topensembles voor de uitvoering van renaissancepolyfonie. Het ensemble werkt met wisselende vocaal-instrumentale bezettingen, afhankelijk van het uit te voeren repertoire. De tientallen cd’s die het Huelgas Ensemble opnam, kregen internationaal vele onderscheidingen zoals de prestigieuze Diapason d’Or.
17
Cipriano de Rore
VERWACHT
Oktober
za 24 oktober / 20.15 uur
za 31 oktober / 20.15
Cello Biënnale 2016 Sneak Preview
Amsterdam Sinfonietta Het wonder Khachatryan
Simone Lamsma + Robert Kulek Mendelssohn, Schumann en Janá cek ˇ
za 10 okt / 23.00 uur / hele gebouw
zo 25 oktober / 15.00 uur
zo 1 november / vanaf 13.30 uur
24 Hour Resonance Vocale marathon
Open je Oren: Simone Lamsma Wat is het geheim van de viool (8+)
Kindermiddag
za 10 okt / 20.15 uur
zo 11 okt / 20.30 uur
Nederlands Kamerkoor + Lise Bruyneel (VJ) De tijd staat stil
zo 25 oktober / 20.15 uur
Calefax Calefax 30!
wo 14 + do 15 okt / 20.15 uur
Nederlands Blazers Ensemble + Marco Beasley Una Odissea
di 27 oktober / 20.15 uur
do 15 okt / 12.30 uur
wo 28 oktober / 20.15 uur
Nairi Piano Trio Lunchconcert i.s.m. NMF
Reinbert de Leeuw Satie
di 20 okt / 20.15 uur
do 29 oktober / 20.15 uur
Holland Baroque Society Sounds & Clouds
Asko|Schönberg + Martin Fondse
Hespèrion XXI + Jordi Savall Folias & Canarios
Near East Up North do 22 oktober / 20.15 uur
Nieuw Ensemble Visioenen van kleurenpracht – rond Unsuk Chin
vr 30 oktober / 20.15 uur
Huelgas Ensemble + Paul van Nevel De Rore 500 18
November
Unieke jubileumwandeling Muziekgebouw met app Curvices Speciaal voor ons 10-jarig bestaan maakte componiste Rosalie Hirs de poëzie- en klankinstallatie Curvices Amsterdam. Een unieke muzikale rondwandeling waarvoor u de gratis Curvicesapp kunt downloaden via de App Store, Google Play of iTunes. De app schakelt in zodra u rondom het gebouw een van de wandelzones betreedt. Een cadeautje van de componist waarvan u het hele jubileumseizoen kunt profiteren! Meer info: muziekgebouw.nl/ festival/10jaar Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen
Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp
MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023
Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw. Voor een heerlijke start van uw concertavond. Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 75 per jaar. Lees meer op : muziekgebouw.nl/steunons
PARTNERS De activiteiten van het Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:
Gelieve te zorgen dat uw mobiele telefoon uit staat tijdens het concert. Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.
Mediapartner:
Pauzedrankje (indien inbegrepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.
Druk binnenwerk:
EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds
Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl. Centraal Station (10-15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777. De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open. Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX