Do 13 okt 2016 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur
Donderdag avondserie
Asko|Schรถnberg, Stefanovich + Queyras Ode aan Kurtรกg
Programma Asko|Schönberg, Stefanovich + Queyras Ode aan Kurtág Reinbert de Leeuw dirigent Tamara Stefanovich piano Jean-Guihen Queyras cello
Donderdag avondserie Serie Asko|Schönberg Do 13 okt 2016 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur ca. 45 minuten voor de pauze ca. 40 minuten na de pauze
Inleiding Foyerdeck 1 19.15 - 19.45 uur Schrijver en musicoloog Michel Khalifa in gesprek met Reinbert de Leeuw en Tamara Stefanovich
Een hommage aan vier avant-gardisten die zijn uitgegroeid van wegbereiders tot klassieken.
Dit concert is mede tot stand gekomen door een bijdrage van het Muziekfonds Mauricio Kagel. De bijdrage van Jean-Guihen Queyras is mogelijk dankzij de collegiale opstelling van de Cello Biënnale Amsterdam. Queyras is tijdens de Cello Biënnale (20 t/m 29 oktober 2016) driemaal als solist te horen. Met speciale dank aan Isa Goldschmeding, opnameproducent. Dit concert wordt live uitgezonden door Omroep MAX op NPO Radio 4
2
Programma
Anton Webern (1883 - 1945) Passacaglia op. 1 in d (1908) (bew. Reinbert de Leeuw, 1986)
Arnold Schönberg (1874 - 1951) Fünf Orchesterstücke op. 16 (1909) (bew. Felix Greissle, 1925)
• Vorgefühle • Vergangenes • Farben (Sommermorgen am See) • Peripetie • Das obligate Rezitativ György Ligeti (1923 - 2006) Kammerkonzert (1969 - 1970) • Corrente (Fließend), voor Maedi Wood • Calmo, sostenuto, voor Traude Cerha • Movimento preciso e meccanico, voor Friedrich Cerha • Presto, voor Walter Schmieding
Reinbert de Leeuw vertelt over de bijzondere samenwerking met György Kurtág bij de totstandkoming van de cd met zijn ensemble- en koorwerk, die binnenkort verschijnt. Interviewer: Renee Jonker. Filmvertoning: Fragment uit het filmportret dat cineaste en kunstenares Judit Kurtág van haar componerende grootvader maakte. György Kurtág (1926) ...quasi una fantasia... op. 27 nr. 1 (1987 - 1988) • Introduzione • Presto minaccioso e lamentoso (wie ein Traumeswirren) • Recitativo • Aria - adagio molto György Kurtág Dubbelconcert op. 27 nr. 2 (1989 - 1990)
PAUZE
3
Toelichting Dit concert is een hommage aan de klassieken van de twintigste eeuw: een viertal avant-gardisten die door het verstrijken van de tijd, de liefdevolle uitvoeringen van orkesten en ensembles als Asko|Schönberg en uiteraard door de zeggingskracht van hun muziek, van wegbereiders zijn uitgegroeid tot klassieken. Feestelijk middelpunt is de Hongaarse componist György Kurtág die in februari jongstleden zijn negentigste verjaardag vierde. Bovendien werden onlangs de opnamen voltooid voor de cd-box met zijn koor- en ensemblewerk die in een nauwe samenwerking tussen Kurtág en dirigent Reinbert de Leeuw tot stand kwam.
Anton Webern Passacaglia De Passacaglia in d voor orkest uit 1908 is de eerste compositie die Webern rijp genoeg achtte om op eigen benen de wereld in te sturen. Het is dus niet letterlijk zijn eerste compositie maar wel zijn opus 1. Met dit werk sloot Webern zijn vier jaar durende studietijd bij Arnold Schönberg af en sloeg zo een brug naar een zelfstandige carrière. De Passacaglia slaat ook een brug tussen de klassieke traditie en de twintigste-eeuwse avant-garde van de Tweede Weense School waarvan Webern de personificatie zou worden. In dit stuk, gebaseerd op de gelijknamige zeventiende-eeuwse dans 4
in driekwartsmaat, zijn enerzijds de invloeden merkbaar van Gustav Mahler (de orkestrale brille), Arnold Schönberg (het laatromantisch idioom) en Johannes Brahms (diens passacaglia in het slot van de Vierde symfonie). Anderzijds gaan alle elementen erin verscholen die verwijzen naar Weberns toekomstige modernistische schrijfwijze: de helderheid, de compactheid, het sobere materiaal, het gebruik van stilte en de bedachtzame plaatsing van elke afzonderlijke noot. Dat dit werk onmiskenbaar tot de vroege Webern gerekend moet worden is eenvoudig af te leiden aan de lengte. Met tien minuten klinkende muziek bereikt Webern een record dat hij nadien niet meer zal evenaren in zijn (in totaal) vier uur omspannende oeuvre. In het begin van het stuk, dat vanavond in een bewerking van Reinbert de Leeuw voor ensemble klinkt, exposeren de strijkers het passacaglia-thema, bestaande uit acht pizzicato gespeelde noten, in acht maten. In de drieëntwintig variaties die volgen, wordt dit thema op allerlei manieren uitgebouwd en over de verschillende stemmen verspreid, afgezet tegen een melodie die van meet af aan een contrapunt vormt. Een coda vormt de afronding van deze veel gespeelde compositie van Webern.
Toelichting
Arnold Schönberg Fünf Orchesterstücke Terwijl Weberns Passacaglia al enkele maanden na voltooiing in Wenen in première werd gebracht (op 4 november 1908), moest Arnold Schönberg een paar jaar wachten voor hij een dirigent bereid vond om zijn Fünf Orchesterstücke op. 16 op het programma te nemen. Richard Strauss durfde het niet aan, maar op 3 september 1912, drie jaar na conceptie, bracht Henry Wood tijdens een Promenade Concert in Londen de wereldpremière van de partituur. De Fünf Orchesterstücke reflecteren dan ook een van de radicaalste momenten in Schönbergs loopbaan, waarin hij vanuit de chromatiek van Richard Wagner de stap naar de atonaliteit probeert te zetten. In zijn eigen woorden: ‘Ik brak door alle grenzen van de ouderwetse esthetiek’. Dat die oude esthetiek hardnekkig voortduurt blijkt wel uit het feit dat Schönberg aan een revisie van de partituur in 1949 de opmerking toevoegt: ‘De dirigent hoeft noten die uit balans lijken niet mooier te maken, maar moet er wel op letten dat elke instrumentalist nauwkeurig de voorgeschreven dynamiek speelt, die past bij de aard van zijn instrument. In dit stuk zijn geen motieven die naar de voorgrond moeten worden gebracht.’ De wens om zijn muziek (accuraat) uitgevoerd te krijgen, leidde in 1918 tot de
oprichting van de Verein für musikalische Privataufführungen, een door Schönberg geleide organisatie die een platform wilde bieden aan repertoire dat op de officiële podia geen plaats kreeg, variërend van Ravel en Reger tot Szymanowski en Schönberg zelf. Hiertoe werden orkestpartituren gearrangeerd voor kleinere bezettingen. Zo dunde huisarrangeur Felix Greissle het 95-koppige orkest in de Fünf Orchesterstücke uit tot een handzame groep van twaalf spelers – een versie die ook vanavond zal klinken.
György Ligeti Kammerkonzert Het concept van een sterk gereduceerd, transparant klankweefsel is een van de erfenissen die is overgegaan op een jongere generatie componisten. Voor de Hongaarse György Ligeti dienden de Kammersymfonie op. 9 (1906) van Schönberg en het Concerto op. 24 (1931 1934) van Webern als voorbeeld voor zijn eigen Kammerkonzert (1970). Dit vierdelige werk is geschreven voor dertien musici die alle dertien worden behandeld als begenadigde solisten. Ligeti schreef het stuk na zijn compositie Atmosphères, dat wereldberoemd zou worden doordat Stanley Kubrick het als filmmuziek gebruikte in 2001: A Space 5
Toelichting
Odyssey. In beide werken exploreert Ligeti het terrein van de micropolyfonie, een extreme vorm van meerstemmigheid waarbij de stemmen heel dicht tegen elkaar aan schurken. Vooral het eerste deel van het Kammerkonzert is in deze stijl geschreven. Het tweede is juist homofoon en statisch van karakter, het derde doet – net als het Poème symphonique voor honderd metronooms uit 1962 – denken aan het raderwerk van een klok en het vierde deel is een alle grenzen tartend presto. Toch doet zo’n omschrijving de complexiteit van Ligeti’s muziek geen recht. Hij zoekt weliswaar in zijn werk naar een ‘orde’, maar ‘een orde die ongeordend is’, aldus de componist. Net zoals hij streeft naar ‘een muziek die niet gecalculeerd is, maar wel de indruk geeft tot de wereld van de geometrie te behoren’.
György Kurtág ...quasi una fantasia... In de miniaturen van de eveneens Hongaarse György Kurtág is de invloed van Anton Webern duidelijk te herkennen. Een geconcentreerde vorm, een grote zeggingskracht en een associatieve verbeelding hebben bij Kurtág geleid tot een imposante oeuvrelijst met korte aforismeachtige juwelen. …quasi una fantasia… uit 1988 duurt circa negen minuten, bestaat uit vier delen en wordt gespeeld 6
door een ensemble dat is uiteengevallen in verschillende secties die verspreid over de ruimte staan opgesteld. Die ruimtelijkheid krijgt extra nadruk in het eerste deeltje, als afzonderlijke noten uit een dalende toonladder op verschillende toonhoogten klinken. Deel twee, ‘wie ein Traumeswirren’ (‘als de verwarring van een droom’) refereert met zijn snel van kleur en timbre verschietende klanksnippers aan Schumanns Fantasiestücke. Het Recitativo is juist weer zwaar, plechtig en bedachtzaam van sfeer. Het slotdeeltje Aria heeft een biografische oorsprong: de melodie is een hommage aan de boeren uit Kurtágs jeugd, die in het Roemeense heuvelland al zingend met elkaar plachten te communiceren. Dubbelconcert Het concert eindigt met de uitvoering van Kurtágs Dubbelconcert op. 27, dat vanwege het grote aantal musici niet zo vaak wordt gespeeld. Niet alleen schrijft de componist twee solisten voor – pianist Tamara Stefanovich en cellist Jean-Guihen Queyras – geleidelijk vermenigvuldigt de bezetting zich tot twee strijkkwartetten, twee houtblazerskwintetten en twee koperkwartetten, die tot in de verste hoeken van de zaal uitwaaieren. Tekst toelichting: Jacqueline Oskamp
Biografieën Componisten Anton Webern
muzikale materiaal, atonaliteit en de twaalftoonstechniek een belangrijke rol spelen. Na posten als theaterdirigent in een hele reeks steden, werd hij in 1918 leraar en dirigent in Wenen en bouwde een grote reputatie op als vertolker van moderne muziek. In 1934 verloor hij al zijn officiële functies en moest leven van de opbrengst van privélessen. Hij stierf in 1945 in het Oostenrijkse Mittersill door een kogel van een Amerikaanse soldaat.
Arnold Schönberg Anton Webern (1883 - 1945) werd in Wenen geboren als zoon van een Oostenrijkse hoge ambtenaar. Van kinds af aan kreeg hij piano- en cellolessen. Hij studeerde muziekwetenschap aan de universiteit van Wenen bij Guido Adler. In 1904 ging hij privé bij Arnold Schönberg studeren. Onder diens vleugels legde Webern de fundamenten voor een bescheiden en zeer opvallend oeuvre waarin de beknoptheid van het
Arnold Schönberg (1874 1951) werd in Wenen geboren. Op achtjarige leeftijd begon hij met vioollessen en kort daarna schreef hij al zijn eerste composities. Schönberg nam contrapuntlessen bij Alexander von Zemlinsky en trouwde met diens dochter. Om in zijn levensbehoeften te voorzien, hield hij zich bezig met het leiden van arbeiderskoren en het orkestreren van operettes.
Ook werkte Schönberg enige tijd in de cabaretwereld. In 1899 schreef hij zijn eerste belangrijke compositie, het strijksextet Verklärte Nacht. In 1903 vestigde Schönberg zich als componist, leraar en dirigent in Wenen. Tot zijn leerlingen behoorden onder meer Alban Berg en Anton Webern. Dissonantie begon steeds meer onderdeel uit te maken van zijn composities. Zijn revolutionaire werken als Erwartung en Pierrot Lunaire kregen veel kritiek te verduren, maar Arnold Schönberg geloofde dat tonaliteit plaats moest maken voor andere vormen van expressie. In 1933 ontvluchtte Schönberg Europa en 7
Biografieën
vestigde zich in de Verenigde Staten van Amerika. Daar gaf hij onder andere colleges aan de universiteit van Hollywood. Hij overleed in 1951 in Los Angeles.
György Ligeti
complete westerse avantgarde met werken als Atmosphères en Lux Aeterna waarin micropolyfonie een belangrijke rol speelde en waarin de klanken behandeld werden als vlakken en als klanknevels.
György Ligeti (1923 2006) werd geboren in Transsylvanië en studeerde vanaf 1942 in Boedapest. In 1956 ontvluchtte hij zijn land na de door de Russen neergeslagen Hongaarse opstand. Uiteindelijk werd hij Oostenrijks staatsburger. Ligeti groeide uit tot een van de belangrijkste componisten van de Europese avant-garde. Hij studeerde bij Ferenc Farkas en Sandor Veress, maar zijn belangrijkste inspirator was de in 1940 uit Boedapest vertrokken Béla Bartók. Net als zijn grote voorbeeld deed Ligeti onderzoek naar de Hongaarse en Roemeense volksmuziek en componeerde aanvankelijk in een aan Bartók verwant idioom. In de vroege jaren zestig verraste hij de 8
Foto: Schott Promotion-H.J. Kropp
Na een diepe crisis in de jaren zeventig ontstonden werken zoals de absurdistische opera Le grand macabre waarin de melodie weer een rol speelde. Ook begon het verleden via toespelingen door te dringen in zijn muziek. In latere werken zoals de Piano études waren bovendien niet-westerse ritmes van invloed op zijn muzikale taal.
György Kurtág
De Hongaarse György Kurtág (1926) was als componist een laatbloeier. Hoewel hij al in de jaren zeventig en tachtig inmiddels alom erkende meesterwerken schreef zoals Berichten van de overleden R.V. Trusova en het Dubbelconcert voor cello en piano, kwam de werkelijke erkenning pas later. Kurtág verbleef achtereenvolgens in Wenen, Berlijn, Amsterdam en Parijs. Al snel werd hij beroemd met zijn muzikale taal waarin concentratie samengaat
Biografieën
met een grote aandacht voor klankschoonheid. In zijn werk waart de geest rond van zijn Hongaarse leermeesters Sandor Veress en Ferenc Farkas, maar ook van zijn Parijse docenten Darius Milhaud en Olivier Messiaen, en bovendien van de door hem bewonderde Anton Webern. Samen met zijn vrouw Marta trad hij veelvuldig op als pianoduo, en hij bouwde een reputatie op als leraar kamermuziek aan de Muziekacademie in Boedapest en tijdens masterclasses over de hele wereld.
Uitvoerenden Reinbert de Leeuw Dirigent Vanaf de oprichting in 1974 is Reinbert de Leeuw vaste dirigent van het Schönberg Ensemble, tegenwoordig Asko|Schönberg. Daarnaast dirigeert hij ook een groot aantal andere ensembles en symfonieorkesten in binnen- en buitenland.
Nationaal Jeugd Orkest. Als pianist is De Leeuw vooral bekend en gewaardeerd om zijn uitvoeringen van Satie. Hij ontving diverse prijzen en onderscheidingen voor zijn baanbrekende werk en verschillende cd’s werden bekroond met Edisons. Voor zijn enorme oeuvre en buitengewone verdiensten voor de Nederlandse muziek ontving hij de Edison Oeuvreprijs Klassiek 2013. Foto: Merlijn Doomernik
De Leeuw dirigeerde onder andere het Koninklijk Concertgebouworkest, het Rotterdams Philharmonisch Orkest en diverse producties bij De Nationale Opera en de Nationale Reisopera. Hij was gedurende drie seizoenen verbonden aan het Sydney Symphony Orchestra als artistiek adviseur voor de series moderne en hedendaagse muziek. Ook was hij artistiek directeur van het Aldeburgh Festival en van het Tanglewood Festival voor hedendaagse muziek in de Verenigde Staten. Tot voor kort was hij artistiek leider van het
Tamara Stefanovich Piano Tamara Stefanovich gaf op haar zevende haar eerste recital en was op haar dertiende de jongste studente ooit aan de Universiteit van Belgrado. Ze studeerde ook aan het Curtis Instituut bij Claude Frank en vervolgde haar opleiding bij Pierre-Laurent Aimard aan de Hochschule Köln. Het repertoire van Stefanovich omvat een breed spectrum aan stijlen, met een accent op hedendaagse muziek. 9
Biografieën
de Hochschule Köln en leidt educatieve projecten bij het Klavier-Festival Ruhr, in Barbican (Londen) en bij de Luxembourg Filharmonie.
Jean Guihen Queyras Cello
Foto: Frank Alexander Rümmele
Ze trad op in grote zalen van Tokyo tot New York. Hoogtepunten dit seizoen zijn onder meer uitvoeringen bij The Philharmonia Orchestra (Londen) met Esa-Pekka Salonen, recitals bij International Piano Series London, Musikfest Berlin, Vienna’s Konzerthaus en De Singel (Antwerpen) waar zij Stockhausens Mantra samen met Pierre-Laurent Aimard uitvoert. Ze werkte samen met vooraanstaande hedendaagse componisten zoals Pierre Boulez, Peter Eötvös en György Kurtág en met dirigenten als Susanna Mälkki en Vladimir Ashkenazy. Ze is docent aan 10
Jean-Guihen Queyras is een veelgevraagd cellist, zowel als solist, als musicus in kamermuziekensembles en als solist bij grote internationale orkesten wereldwijd. Queryas speelde onder andere met Ensemble intercontemporain, The Philharmonia Orchestra (Londen), Orchestre de Paris, NHK Symphony (Tokyo), The Philadelphia Orchestra, Tonhalle Zürich en het Nederlands Philharmonische Orkest, met dirigenten als Frans Brüggen, Ivan Fisher, Philippe Herreweghe, Jiří Bělohlávek en Olivier Knussen. Met de pianisten Alexander Melnikov en Alexandre Tharaud en violiste Isabelle Faust voert hij geregeld kamermuziek uit.
Foto: Marco Borggreve
Zijn uitgebreide repertoire omvat veel hedendaagse werk en hij heeft verschillende celloconcerten in première gebracht. Hij werd meerdere malen bekroond met internationale muziekprijzen. Queyras is docent aan de Musikhochschule in Stuttgart. Hij bespeelt een cello van Giofreddo Cappa uit 1696, ter beschikking gesteld door het Mécénat Musical Société Générale. In oktober 2016 is JeanGuihen Queyras ook te zien in verschillende programma’s van de Cello Biënnale Amsterdam.
Biografieën
Asko|Schönberg Asko|Schönberg, toonaangevend ensemble voor nieuwe muziek, voert gecomponeerde werken van de 20ste- en 21steeeuw uit. Deze muziek is niet alleen van grote, gevestigde namen als Louis Andriessen, Sofia Goebaidoelina, György Kurtág, György Ligeti en Karlheinz Stockhausen, maar ook van jongere componisten als Michel van der Aa, Martijn Padding, Jörg Widmann, Rob Zuidam en van de jongste talenten. Speciale aandacht is er voor langjarige relaties en samenwerking met grote, betekenisvolle componisten en voor gloednieuw werk van hoge kwaliteit. Talentontwikkeling staat hoog in het vaandel. Asko|Schönberg biedt educatietrajecten voor talentvolle aankomende musici en componisten waarin zij zich kunnen ontwikkelen en voorbereiden op de veelzijdige, dynamische beroepspraktijk. Concerten vinden plaats in
Foto: Gerrit Schreurs
series in het Muziekgebouw en het Concertgebouw, in gastoptredens in het Holland Festival, De Nationale Opera en in co-producties met het Noord Nederlands Toneel, Opera Trionfo en Slagwerk Den Haag. Het ensemble treedt op in een keur aan concertzalen en festivals wereldwijd. Naast dirigent
Reinbert de Leeuw werkt het ensemble met gastdirigenten als Etienne Siebens en Bas Wiegers. Dit alles met een gedreven groep veelzijdige musici en solisten uit binnenen buitenland. Asko|Schönberg is ensemble in residence bij Muziekgebouw aan ’t IJ. www.askoschoenberg.nl.
11
Biografieën
Asko|Schönberg: Jeannette Landré fluit/ piccolo/tenorblokfluit Ingrid Geerlings fluit/altfluit Jana Machalett fluit/ piccolo/tenorblokfluit Felicia van den End altfluit Susanna Borsch altblokfluit/ tenorblokfluit Marieke Schut hobo/althobo Evert Weidner hobo/hobo d’amore/althobo Hans Colbers esklarinet Pierre Woudenberg klarinet Anna voor de Wind klarinet/ basklarinet Vincent Martig klarinet/ basklarinet Jasper Grijpink klarinet/ basklarinet Margreet Bongers fagot Nadine van de Merwe fagot Amber Mallee contrafagot Jaap de Vries contrafagot Serguei Dovgaliouk hoorn Fokke van Heel hoorn Frank Braafhart trompet Hessel Buma trompet Toon van Ulsen trombone Konstantin Koev trombone Tjeerd Oostendorp tuba Ries Schellekens tuba Pauline Post piano/celesta Dirk Luijmes celesta/ harmonium/klavecimbel Jan Rokyta cimbalon Nora Mulder cimbalon 12
Godelieve Schrama harp Ernestine Stoop harp Rob van der Sterren pauken Ger de Zeeuw slagwerk Noé Rodrigo Gisbert slagwerk Jennifer Heins slagwerk Alfonso Salar Ruiz slagwerk Pepe Garcia Rodriguez slagwerk Mervyn Groot slagwerk Ryoko Imai slagwerk Marijke van Kooten viool Jellantsje de Vries viool Lisa Eggen altviool Emlyn Stam altviool Hans Woudenberg cello Charles Watt cello Len Bielars contrabas Sjeng Schupp contrabas Daan van Koppen mondharmonica Hannah de Witte mondharmonica Arthur Klaassens mondharmonica Wilco Oomkens mondharmonica Lidwine Dam mondharmonica
Donderdag avondserie
Verwacht Asko|Schönberg + Slagwerk Den Haag In Between Tijdens In Between heeft Asko|Schönberg lak aan de muzikale hokjesgeest. Samen met Slagwerk Den Haag speelt het ensemble muziek die zich ontvouwt op het grensgebied tussen verschillende stijlen, compositie en improvisatie, akoestische klanken en elektronica. Zo klinkt van Glenn Kotche een nieuw werk, waarin de Amerikaanse rockdrummer zijn veelzijdige muzikale persoonlijkheid de vrije loop laat. Wilbert Bulsink kruipt in een kruising tussen uitgeschreven partituur en collectieve improvisatie in de kieren van het westerse toonsysteem; met verschillende stemmingen verkent hij de kleurrijke wereld tussen het zwart-wit van de pianotoetsen. De Venezolaan Jorge Sánchez-Chiong noemt zichzelf componist, improvisator en turntablist. Logisch dat in zijn ensemblewerk Final Girl 2009 de spontaneïteit van een improvisatie doorklinkt. Michel van der Aa tovert al jaren met elektronica en instrumentale klanken. In Between en Attach, twee delen uit zijn Preposition Trilogy, plaatst hij soundtrack en ensemble in wisselende constellaties naast en boven elkaar.
Serie Asko|Schönberg Do 8 dec 2016 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur
Programma: Glenn Kotche Time Passages / Michel van der Aa Between / Attach / Wilbert Bulsink nieuw werk (wereldpremière) / Jorge Sanchez-Chiong Final Girl 2009
Slagwerk Den Haag Foto: Gerrit Schreurs
13
Verwacht
Oktober vr 14 okt / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta Muzikale roots za 15 okt / 20.15 uur Pierre-Laurent Aimard Het verband tussen Kurtág, Schumann en Sweelinck zo 16 okt / 13.30 uur Marieke Koopman, Jonas Furrer + Ton Koopman Caecilia (5+) zo 16 okt / 13.30 + 15.30 uur / Kleine Zaal Jeroen Schipper + Henrik Holm Chocokrokodil (2-4) zo 16 okt / 20.15 uur António Zambujo
Cello Biënnale Amsterdam do 20 t/m za 29 okt Zie voor het complete programma muziekgebouw.nl/ cellobiennale
14
zo 30 okt / 20.15 uur Ties Mellema & Friends Hard Reset; De kracht van muziek
November wo 2 nov / 20.15 uur Lavinia Meijer & friends De wereld van JacobTV do 3 nov / 12.30 uur CVA Marimba Meesters Lunchconcert ism CVA do 3 nov / 20.15 uur Nederlands Kamerkoor + Raschèr Saxophone Quartet Lera Auerbach: 72 angels vr 4 nov / 20.15 uur Ute Lemper The 9 Secrets za 5 nov / 20.15 uur Club Cross-linx Ralph van Raat plays Debussy and Radiohead zo 6 nov / 20.15 uur Salif Keita Acoustic Tour wo 9 nov / 20.15 uur Calefax + Remy van Kesteren Orpheus
do 10 nov / 20.15 uur Minguet Quartett + Huelgas Ensemble Het requiem volgens Wolfgang Rihm vr 11 nov / 20.15 uur Joshua Redman / Brad Mehldau Duo za 12 nov / 15.00 uur De IJ-Salon Nō way za 12 nov / 20.15 uur B’Rock + Vox Luminis Barokke rouw
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15