Za 21 jan 2017 Grote Zaal 20.15 uur
Serie Strijkkwartetten
Juilliard String Quartet Instituut onder de strijkkwartetten
Programma
Serie Strijkkwartetten Za 21 jan 2017 Grote Zaal 20.15 - 22.20 uur
Juilliard String Quartet Instituut onder de strijkkwartetten Joseph Lin viool Ronald Copes viool Roger Tapping altviool Astrid Schween cello Felix Mendelssohn Bartholdy (1809 - 1847) Strijkkwartet nr. 2 op. 13 in a (1827) ·· Adagio - Allegro vivace ·· Adagio non lento ·· Intermezzo: Allegretto con moto ·· Presto Mario Davidovsky (1934) Strijkkwartet nr. 6 ‘Fragments’ (2016; Nederlandse première)
ca. 45 minuten voor de pauze ca. 60 minuten na de pauze
VOORPROGRAMMA Entreehal 19.45 - 20.00 uur Crondes Quartet Helga Korbar viool Tetiana Lutsyk viool Dagmar Korbar altviool Sara Novoselić cello Joseph Haydn (1732 - 1809) Uit Strijkkwartet op. 76 nr. 1 in G (1796 - 1797) ·· Allegro con spirito ·· Menuetto. Presto ·· Finale: Allegro ma non troppo
Pauze Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Strijkkwartet nr. 13 op. 130 in Bes (1825) ·· Adagio ma non troppo - Allegro ·· Presto ·· Andante con moto, ma non troppo ·· Allegro assai, alla danza tedesca ·· Cavatina, adagio molto espressivo Grosse Fuge op. 133 (1825) Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Toelichting Toen de Amerikaanse componist Mario Davidovsky in 1998 zijn Vijfde strijkkwartet schreef, gaf hij het werk als titel: ‘Dank an Opus 132’. De naam Beethoven was overbodig, want Opus 132 kan alleen op hem duiden als je het hebt over een strijkkwartet. Beethoven de gigant werpt zijn schaduw dus nog over de muziek van nu. Verstopt in de partituur van Davidovsky’s Vijfde strijkkwartet zit een citaat uit het begin van Beethovens Strijkkwartet op. 132. Maar daar heeft hij het niet bij gelaten want de invloed van ‘de late Beethoven’ is ook doorgedrongen in zijn nieuwe werk, Strijkkwartet nr. 6 ‘Fragments’ uit 2016. Deze keer geen citaat uit een specifiek werk van zijn grote voorganger, maar een verwante manier van componeren. ‘De betekenis van het woord ‘Fragments’, zo verklaart Davidovsky, ‘is dubbelzinnig. Gewoonlijk duidt het op gebroken voorwerpen die samen behoren tot één voorwerp. Hier in mijn Strijkkwartet nr. 6 betekent het echter ook brokstukken die samen ‘iets’ worden, hiertoe aangedreven door een creatieve kracht.’ Elk van de vier instrumenten is in dit werk ingebed in een groter geheel, zo legt de componist uit. Soms vormen ze zelfs één strijkinstrument met zestien snaren. Roger Tapping, altviolist van het Juilliard Kwartet, legt een verband met de late Beethoven-kwartetten waarin de vier stemmen werken als één organisme. Soms vullen zij elkaar aan en wordt een muzikale lijn gevormd uit fragmenten, zodat de luisteraar niet hoort waar de ene speler begint en de andere ophoudt. Dan ineens worden de vier strijkers samengevoegd tot een machtig unisono. Dit procédé is totaal anders dan in Beethovens vroegere kwartetten waar
meestal een van de vier spelers aan het woord is terwijl de anderen zich een beetje op de achtergrond houden. Ook Mendelssohn hield zich nog aan deze werkwijze. Hij schreef zijn strijkkwartetten in de voetsporen van Beethoven, maar leek daarbij vooral te denken aan de werken uit diens ‘middenperiode’.
Bij de late Beethovenkwartetten vertellen de vier stemmen één verhaal Bij de ‘late Beethoven’ lijken vaak de vier spelers tegelijkertijd aan het woord te komen. Hetzelfde zie je vaak bij oudere echtparen die na een lang leven samen de ander niet meer laten uitpraten maar elkaar voortdurend in de rede vallen en het verhaal aanvullen. Voor de luisteraar is dat om gek van te worden, totdat hij begrijpt dat het één verhaal is, verteld door twee stemmen. Bij de late Beethoven-kwartetten gaat het ook om één verhaal, maar dan verteld door vier stemmen: een hele familie die met elkaar is vergroeid en elkaars verhaal aanvult. Die eenheid van vier instrumenten moet voor Beethoven een diepere betekenis hebben gehad. Misschien was het voor hem wel de vooraankondiging van een ideale wereld waarin niet alleen vier strijkers maar álle mensen als gelijken met elkaar zouden omgaan, en één ideaal zouden 3
Toelichting
nastreven. ‘Alle Menschen werden Brüder’, zo luidt de hartstochtelijk hoopvolle tekst van de koorfinale uit de Negende symfonie. In zijn late strijkkwartetten heeft Beethoven dit ideaal in ieder geval verwezenlijkt. Nu wij nog anno 2017!
Felix Mendelssohn Bartholdy Strijkkwartet nr. 2 op. 13 Al op zijn veertiende schreef Mendelssohn een strijkkwartet. De trotse papa Mendelssohn wilde het manuscript meteen naar Wenen sturen om Beethoven naar zijn mening te vragen. Felix verzette zich wanhopig: hij voelde zich voorlopig als componist nog een dilettant. Vier jaar later was hij ‘helemaal ondergedompeld in de late Beethovenkwartetten’, zo vertelde hij aan een vriend. Toen hij in dat jaar 1827 zijn eerste volwaardige Strijkkwartet op. 13 had voltooid (het staat als nr. 2 in zijn werkenlijst), was Beethoven al een half jaar dood. De twee hebben elkaar nooit ontmoet, maar voor Mendelssohn leefde hij. Beethovens muziek was geïntegreerd in zijn eigen werk, hij voerde zijn symfonieën en zijn pianosonates zelf uit en hij had als violist meegespeeld bij een uitvoering van de Negende symfonie. Het Strijkkwartet op. 13 heeft een hoog Beethoven gehalte: de stemming van het eerste deel is ernstig en haast wanhopig zoekend en de vier strijkers vallen elkaar 4
voortdurend bij. Het zangerige Adagio krijgt de gedaante van een fuga en wordt dan plotseling onderbroken door een gejaagde passage: poco piú animato, een Beethovenachtige wending. En dan het laatste deel: met het begin van de koorfinale uit Beethovens Negende symfonie nog vers in het geheugen schreef hij een recitatief dat pas na achtentwintig maten belandt op het spoor van de finale. Maar er zijn vooral grote verschillen: bij Mendelssohn geen scherpe contrasten en confrontaties, maar lyrische thema’s die met elkaar zijn verweven en die terugkomen in de verschillende delen zodat er één hecht geheel ontstaat. Het kwartet begint en eindigt met een vragende frase, gebaseerd op het kort daarvoor door Mendelssohn geschreven liefdesliedje Die Frage: de cirkel wordt gesloten. Mendelssohn was al op zijn achttiende een volledig autonome persoonlijkheid die ondanks zijn grote bewondering voor Beethoven toch helemaal zijn eigen pad volgde.
Mario Davidovsky Strijkkwartet nr. 6 ‘Fragments’ Over zijn nieuwe strijkkwartet ‘Fragments’ schrijft Mario Davidovsky : ‘In mijn stuk zijn de ‘fragmenten’ brokstukken die samen één geheel gaan vormen. Als het verhaal zich ontplooit verschijnen de brokstukken steeds in een andere volgorde en een andere context.’
Toelichting
‘Ze veranderen en het lijkt of ze andere personages worden, zoals in de ‘commedia dell’arte. Het begint’, zo legt de componist uit, ‘met een ritmisch motief dat een dansachtig karakter heeft. De overige elementen kunnen omschreven worden als expressief: soms heel snel en slagwerkachtig, soms lyrisch, et cetera. In het verloop van het stuk veranderen deze elementen voortdurend. Langzame melodische contrapuntpassages worden gevolgd door ingewikkelde en snelle passages. De muziek is grotendeels pointillistisch. Uiteindelijk worden de verschillen afgezwakt en ontstaat er een eenheid: het ensemble lijkt dan op één instrument met zestien snaren. Het is misschien wel een nabootsing van het klassieke model: een zaadje dat ontkiemt en uitgroeit tot een prachtige boom.’
Het strijkkwartet van Davidovsky groeit uit van een zaadje tot een prachtige boom Het kwartet werd geschreven in opdracht van het Juilliard String Quartet samen met de Arizona Friends of Chamber Music. Het ging op 14 december jl. in première en wordt vanavond voor het eerst in Nederland uitgevoerd, nog vóór de uitvoering in New York op 6 februari a.s.
Ludwig van Beethoven Strijkkwartet op. 130 en Grosse Fuge op. 133 Beethovens Strijkkwartet op. 130 is het derde kwartet van de drie ‘Galitzinkwartetten’, geschreven voor een Russische bewonderaar, Nikolaus Galitzin. Het werd gecomponeerd na Opus 127 en Opus 132 in circa acht maanden tijd. In plaats van de gebruikelijke vier delen bestaat het uit maar liefst zes delen, waarbij het laatste deel geen ‘uitsmijter’ is maar nota bene de hoofdmoot van het hele werk: een lange en weerbarstige fuga waarin de componist al zijn vorige fuga’s leek te willen overtreffen. Toen hij na de première, waarbij hij trouwens vanwege zijn doofheid niet aanwezig was, vernam dat het tweede en vierde deel wegens groot succes herhaald waren, schijnt hij smalend te hebben gereageerd: ‘Ja ja, de gemakkelijke hapjes! Waarom niet de fuga?’ De Grosse Fuge was zijn grote trots. Meteen in het eerste deel van het kwartet gebruikt Beethoven ‘gesprekstechnieken’ waarmee hij de hechte familie van vier strijkers introduceert. Hij begint met een unaniem statement, unisono gespeeld (ook zijn allereerste Strijkkwartet op. 18 nr. 1 begint trouwens unisono). De cello komt met een tweede gedachte en de anderen bevestigen zijn uitspraak. Dan breekt de eerste viool in met een impulsieve ingeving waarin de anderen hem bijvallen. Dit zijn 5
Toelichting
de drie hoofdingrediënten van het eerste deel. Eindeloos varieert Beethoven op de interactie van de vier spelers: zij vullen elkaars gedachten aan en gooien soms onverwacht de knuppel in het hoenderhok. Dit is de creatieve kracht waardoor Davidovsky werd geïnspireerd: splinters en fragmenten worden samengedreven tot één geheel. De middendelen, het tweede, derde en vierde deel, zijn eigenlijk simpeler gecomponeerd, maar door bijvoorbeeld het verleggen van het zwaartepunt van de maat ontregelt Beethoven onze verwachting. Het derde deel, Andante con moto, heeft een lyrische melodie als thema, steeds met een commentaar van puntige zestienden dat de andere partijen van elkaar overnemen. Zo zorgen zij samen voor een doorgaande tegenstem. In de Cavatina, deel vijf, trekt de componist zich in zichzelf terug en lijkt hij bij monde van de vier spelers vol liefde en mededogen te peinzen over het leven dat diepe wonden heeft geslagen. Dan komen die zes maten waarin hij stamelt en van niets meer zeker is. ‘Beklemmt’ noteert hij bij deze noten. Daarna lijkt hij langzaam van de wereld weg te vliegen, vrijwel geruisloos en ‘onthecht’. Beethoven zelf was iedere keer weer ontroerd door zijn eigen Cavatina en kreeg tranen in de ogen als hij alleen al dacht aan dit stuk. Hierna landt hij weer met beide benen op de grond en tot ieders verbazing volgt nu de ‘grote fuga’ waarin het hoofdthema klinkt met een stampend unisono van de vier strijkers. 6
Het is een stuk waarin alle grenzen worden overschreden: zo lang, zo vol dissonanten en zo vol onverwachte wendingen had hij nog nooit een fuga geschreven. En zo dwingend had hij ook nog nooit gehamerd op zijn ideeën terwijl hij ons verbijstert met zijn plotselinge innige bekentenissen. ‘Tantôt libre, tantôt recherchée’ schreef Beethoven boven de partituur van de fuga, daarmee doelend op de grote vrijheden die hij neemt in de bestudeerde en beheerste context. De Grosse Fuge is als Opus 133 een eigen leven gaan leiden en wordt nog maar zelden als slotdeel van het kwartet gespeeld. Het publiek wist zich geen raad met de fuga en Beethovens uitgever, samen met zijn vriend Karl Holz, tweede violist van het Schuppanzigh Kwartet, wisten hem over te halen om een nieuwe, luchtige finale te schrijven. Tekst toelichting: Katja Reichenfeld
Biografieën Componisten Felix Mendelssohn Bartholdy
Felix Mendelssohn Bartholdy (1809 - 1847) was de kleinzoon van de verlichte joodse filosoof Moses Mendelssohn en de zoon van de joodse bankier Abraham Mendelssohn en de steenrijke Lea Salomon. De ouders lieten in 1816 hun vier kinderen dopen en zo ging Felix als gereformeerde christen door het leven. Het antisemitisme speelde daardoor geen grote rol in
zijn leven. Door zijn rijke familie heeft Felix nooit geldzorgen gekend en tijdens vele reizen leerde hij het beste kennen wat de Europese cultuur hem te bieden had. Als kleine jongen leerde hij piano en viool spelen en kreeg hij compositieles. Van uitstekende privéleraren kreeg hij een verfijnde algemene ontwikkeling mee, zodat alles in zijn milieu bijdroeg tot de ontwikkeling van een kunstenaar die hechtte aan de grote tradities van het verleden. Mendelssohns vroege composities werden thuis in Berlijn door goede beroepsmusici uitgevoerd tijdens de ‘Sonntagsmusik’. Zijn eerste meesterwerken ontstonden toen hij een jaar of zeventien was: het Octet voor acht strijkers en de muziek bij Shakespeares A Midsummer Night’s Dream. Ongeveer gelijktijdig ontstond zijn Strijkkwartet op. 13. In totaal zou hij zes kwartetten componeren. Onvermoeibaar schreef hij daarna grote werken: symfonieën, oratoria, koorwerken maar ook kamermuziek en
kleinschalige werken zoals liederen en pianostukken. Als rondreizend pianist en dirigent was hij een coryfee, en jarenlang was hij de centrale figuur in het muziekleven van Leipzig als oprichter van het conservatorium en dirigent van het Gewandhaus orkest. Bovendien was hij een vriendelijk en grootmoedig mens, nooit te beroerd om een collega te helpen. In 1847 deed de plotselinge dood van zijn ‘soulmate’, zijn zusje Fanny, hem de das om. ‘Moe, verschrikkelijk moe’, dat waren zijn laatste woorden toen hij een half jaar later zelf op achtendertigjarige leeftijd stierf.
Mario Davidovsky De Amerikaanse componist Mario Davidovsky (1934) groeide op in Buenos Aires in een joodse familie afkomstig uit Litouwen. Zijn ouders spraken Jiddisch met elkaar en thuis werd veel klezmermuziek gespeeld. Via de radio luisterde de familie naar klassieke muziek. 7
Biografieën
Vanaf zijn zevende speelde hij viool, en toen hij achttien was ging hij compositie en muziektheorie studeren aan het conservatorium van Bahia Blanca. Daar bestond het lerarencorps voornamelijk uit Duitse en Oostenrijkse emigranten die hem in contact brachten met de muziek van de Europese avant-garde: Berio, Maderna en Stockhausen. In 1958 ging hij met een nieuwe compositie naar Tanglewood, waar hij Aaron Copland ontmoette. Via Copland leerde hij de avant-gardist Milton Babbitt kennen die op dat moment bezig was een elektronische studio op te zetten. In 1960 verliet hij zijn 8
geboorteland Argentinië en vestigde zich in de Verenigde Staten waar hij in die nieuwe studio ging werken. Met zijn composities kreeg hij al snel bekendheid. Als specialist in de elektronische muziek werd hij mededirecteur van het centrum voor Elektronische Muziek van Columbia/ Princeton, later bovendien hoogleraar aan de universiteit van Columbia. Hoewel hij grote belangstelling had voor de elektronische muziek, vond hij een live uitvoering daarvan vervreemdend: het publiek keek hierbij naar een podium waar niets gebeurde. Zo begon hij instrumentale muziek te combineren met elektronische klanken. Hij werd beroemd met een serie stukken die hij Synchronisms noemde. Hierbij streefde hij bovendien naar complexe structuren en extreme klanken zodat er bij herhaald luisteren in zijn muziek steeds weer iets te ontdekken viel. Toch bleef hij daarnaast ook puur instrumentale muziek componeren zoals zijn zes strijkkwartetten, waarin hij klanken creëerde die een nabootsing waren
van geluiden die hij in de elektronische studio had ontdekt.
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) kreeg als kleine jongen in Bonn pianoles van zijn vader, maar hij leerde ook viool en altviool spelen van Franz Rovantini, een kleurrijke figuur die een poos bij de familie Beethoven in huis woonde. Later speelde hij altviool in het orkest van de keurvorst van Bonn, maar zijn favoriete instrument was de piano.
Biografieën
In Wenen werd Beethoven vanaf 1792 allereerst beroemd als pianovirtuoos en improvisator, pas daarna als componist van overweldigende symfonieën en kamermuziek. Zijn eerste zes Strijkkwartetten op. 18 schreef hij in opdracht van Prins Lobkovitz die hem beloonde met een jaarlijkse toelage. Een andere mecenas, Karl Lichnovsky, gaf ook blijk van zijn waardering en schonk Beethoven vier toen al antieke strijkkwartetinstrumenten, gemaakt door twee bouwers uit de familie Guarnerius, door Amati en Rugeri. Beethovens strijkkwartetten werden vooral door het Schuppanzigh Kwartet gespeeld; de componist nam zelfs nog enige tijd vioolles bij de primarius van dat kwartet. In 1808 was Beethovens gehoor zo slecht geworden dat hij niet meer in het openbaar als pianist kon optreden. Bij het instuderen van zijn late strijkkwartetten zat hij tussen de vier musici en wist ondanks zijn doofheid nog zoveel op te vangen dat hij aanwijzingen kon geven.
Het Strijkkwartet op. 130 werd door het Schuppanzigh Kwartet in première gebracht. De primarius zette zich ook daarna in voor de Grosse Fuge, het oorspronkelijke laatste deel. Mede op aandringen van Karl Holtz, tweede violist van het kwartet en vriend, schreef Beethoven toch een andere finale. Toen Beethoven stierf had hij volgens Karl Holz zijn Tiende symfonie volledig in zijn hoofd en had die zelfs op de piano aan hem voorgespeeld. Van de uitwerking van zijn ideeën en schetsen is het echter niet meer gekomen. Tekst biografieën: Katja Reichenfeld
9
BiografieĂŤn
Uitvoerenden Juilliard String Quartet Het Juilliard String Quartet werd in 1946 opgericht op verzoek van William Schuman, directeur van de Juilliard School of Music in New York waar violist Rob Mann studeerde. Vanaf het begin tot op heden was en 10
is het kwartet verbonden aan de Juilliard School. Rob Mann was tot 1997 de primarius van het kwartet. De andere leden van het eerste uur waren violist Robert Koff, altviolist Raphael Hillyer en cellist Arthur Winograd. Zij vertrokken eerder (al vanaf de jaren 50) en zo ontstond geleidelijk onder dezelfde naam een geheel nieuw ensemble. De laatste
wisseling vond plaats in juni 2016 toen Joel Krosnick, cellist van het kwartet sinds 1974, het ensemble verliet en Astrid Schween zijn plaats innam. Zij was 25 jaar lang cellist van het Lark Quartet en zeer vertrouwd met het strijkkwartetrepertoire. Het Juilliard String Quartet voerde in de zeventig jaar van zijn bestaan steeds zowel het klassieke repertoire als twintigsteeeuwse en nieuwe werken
Biografieën
uit. De strijkers werden beroemd met concerten over de hele wereld en ook met hun vaak met prijzen bekroonde plaat- en cdopnames van onder andere de complete kwartetten van Bartók, de complete Beethoven-kwartetten, en onlangs de complete kwartetten van Elliott Carter. Zij speelden meer dan zestig nieuwe werken van Amerikaanse componisten waarbij zij de lat steeds hoog legden. Altviolist Roger Tapping verklaart: ‘Onze filosofie bij het spelen van nieuwe muziek is, dat we die benaderen als erkende meesterwerken, terwijl we de erkende meesterwerken benaderen als nieuwe muziek.’
Crondes Quartet Het Crondes Quartet is opgericht in 2015 aan de Muziek Academie van Zagreb, Kroatië. Het kwartet kreeg in Kroatië les van Pavle Zajcev. Waardevolle artistieke impulsen kreeg het kwartet in masterclasses van
onder anderen Sven Arne Tepl, Michel Dispa, Kees Koelmans, Valentin Erben en Cuarteto Casals en het Henschel Quartett. In 2015 ontving het kwartet een eerste prijs tijdens the Croatian National Chambers Music Competition. In september 2015 kregen de strijkers de kans om Kroatië te representeren op het Internationale Kamermuziek Campus in Weikersheim, Duitsland. Hiervoor ontving
het kwartet beurzen van de Jeunesses Musicales Kroatië. Het kwartet gaf concerten in heel Kroatië. Op uitnodiging van Sven Arne Tepl hebben ze in januari 2016 lessen kunnen volgen bij docenten aan het Conservatorium van Amsterdam. Dit schooljaar studeren alle leden aan het Conservatorium van Amsterdam.
11
Serie Strijkkwartetten
Verwacht
Za 11 mrt 2017 Grote Zaal 20.15 uurt
Emerson String Quartet Machtig indrukwekkend kwartet ‘Mightily impressive’ noemde het Engelse Gramophone het Emerson String Quartet in een opname van de late kwartetten van Beethoven. Het gezelschap bestaat dit seizoen veertig jaar en blinkt uit in zowel het gekende als het hedendaagse repertoire. Voor het eerst sinds jaren is het kwartet weer in Amsterdam te beluisteren. Niet alleen met Beethoven, maar ook met kwartetten van Berg en Debussy. Het Strijkkwartet op. 3 dat Alban Berg in 1911 schreef, is door het Emerson String Quartet weer stevig op de kaart gezet. Het kwartet van Berg is een emotionele achtbaan en vergt veel van de musici. Logisch, want Berg schreef het als een reactie op het feit dat de vader van zijn latere echtgenote Helene tegen hun huwelijk was. Programma: Alban Berg Strijkkwartet op. 3 / Claude Debussy Strijkkwartet / Ludwig van Beethoven Strijkkwartet op. 127
12
Emerson String Quartet Foto: Lisa Marie Mazzucco
Verwacht
Strijkkwartet Biënnale Amsterdam Za 27 januari t/m za 3 februari 2018
De allereerste editie van de Strijkkwartet Biënnale Amsterdam. Van 27 januari t/m 3 februari staat het Muziekgebouw helemaal in het teken van de allereerste editie van de Strijkkwartet Biënnale Amsterdam. Wereldwijd het eerste festival dat zo diepgaand en grootschalig een van de meest bijzondere genres in de klassieke muziek viert: het strijkkwartet, de poëzie onder de kamermuziek. Een week lang is Amsterdam wereldwijd ‘the place to be’ voor strijkkwartetten en componisten – van de wereldtop tot jong talent –, liefhebbers en nieuwsgierige luisteraars. Dompel je iedere dag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat onder in de vele facetten van het strijkkwartet tijdens de Strijkkwartet Biënnale Amsterdam! Met o.a. Brentano String Quartet / Cuarteto Casals / Quartetto di Cremona / Quatuor Danel / DoelenKwartet / Doric String Quartet / Dudok Kwartet Amsterdam / Emerson String Quartet / Hagen Quartett / O/Modernt String Quartet / Cuarteto Quiroga / Ragazze Quartet / Ruysdael Kwartet / Signum Quartett Kaartverkoop start in maart via het Muziekgebouw. www.sqba.nl 13
Verwacht
Flamenco Biënnale Nederland vr 27 t/m zo 29 jan
Januari VivaldiDag zo 22 jan
10.30 uur VivaldiScratch o.l.v. Giulio Prandi 14.00 uur Benjamin Alard Bach & Vivaldi 16.00 uur Europa Galante Vivaldi’s vioolconcerten 20.15 uur Collegium 1704 Vivaldi’s Stabat Mater wo 25 jan / 20.15 uur Daria van den Bercken + Frank Braley Playing Mozart
vr 27 jan / 20.15 uur José Valencia En Directo (live) Special guest Antonio Canales za 28 jan / 20.15 uur Rocío Molina Rocío Molina’s nieuwste creatie zo 29 jan / 20.15 uur Fantasía para Violonchelo y Flamenco Rocío Márquez, Efrén López, Leonor Leal, Derya Türkan, Ella van Poucke, Maya Fridman
Kijk muziek! zo 5 feb
13.30 + 15.30 uur / Kleine Zaal Dadodans | Gaia Gonnelli + Dansmakers Ondersteboven (2-4) 13.30 uur Slagwerk Den Haag Stok uit Hoed (5+) zo 5 feb / 20.00 uur / De School King Britt presents: To Unprotect & Subserve Muziekgebouw aan de Ring
Februari wo 1 + do 2 feb / 20.15 uur Nederlands Blazers Ensemble Don Giovanni, de pocketopera
do 26 jan / 20.15 uur Slagwerk Den Haag Gestolde Parels
do 2 feb / 12.30 uur Lunchconcert Ism Conservatorium van Amsterdam
vr 27 jan / 20.00 uur / Janssenbeton Muziekgebouw op locatie: Bach & Beton Goldberg en documentaire
vr 3 feb / 20.15 uur Nederlandse Bachvereniging Bachs klavecimbelconcerten
14
za 4 feb / 15.00 uur De IJ-Salon Mahler
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15