Wo 1 mrt 2017 Grote Zaal 20.15 uur
Serie Piano
Tamara Stefanovich Laatromantisch en modern
Programma
Serie Piano Wo 1 mrt 2017 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur
Tamara Stefanovich Laatromantisch en modern
ca. 40 minuten voor de pauze ca. 40 minuten na de pauze
Tamara Stefanovich piano
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Programma
Johann Sebastian Bach (1765 - 1750) Chaconne uit Partita voor viool solo nr. 2 in d BWV 1004 (arr. Ferruccio Busoni) György Kurtág (1926) uit: Játékok (1973 - …) ·· Blumen die Menschen (vol. I) ·· Doina (vol. VI) ·· Blumen die Menschen, nur Blumen...1a,1b (vol. I) ·· Spiel mit den Unendlichen (vol. III) ·· Pantomime (vol. I) ·· Leises Gespräch mit dem Teufel (vol III) Franz Liszt (1811 - 1886) Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen S. 179 (1862) Pauze
Sergej Rachmaninov Étude-tableau nr. 4 in b op. 39 György Ligeti Etude nr. 8 ‘Fém’ (boek 2) Sergej Rachmaninov Étude-tableau nr. 8 in d op. 39 György Ligeti Etude nr. 2 ‘Cordes à vide’ (boek 2) Sergej Rachmaninov Étude-tableau nr. 9 in D op. 39 György Ligeti Etude nr. 13 ‘L’escalier du diable’ (boek 2)
Sergej Rachmaninov (1893 - 1943) Étude-tableau nr. 1 in f op. 33 (1911) György Ligeti (1923 - 2006) Etude nr. 3 ‘Touches bloquées’ (boek 1, 1985) Sergej Rachmaninov Étude-tableau nr. 2 in C op. 33 György Ligeti Etude nr. 10 ‘Der Zauberlehrling’ (boek 2, 1988 - 1994) Sergej Rachmaninov Étude-tableau nr. 1 in c op. 39 (1916-1917) György Ligeti Etude nr. 15 ‘White on White’ (boek 3, 1995 - 2001) 3
Toelichting Het land Hongarije mag zich tegenwoordig binnen Europa dan met hardhandige stellingnames willen isoleren, haar muziek kent zijn sluiproutes. Cultuur houd je nu eenmaal niet tegen. Zo zijn drie componisten vandaag van Hongaarse afkomst: Franz Liszt, György Kurtág en die andere grote hedendaagse componist, György Ligeti. Politiek en geografisch is Hongarije een bewogen land. Vandaar dat indertijd de geboorteplaats Doborján van Liszt Hongaars was maar tegenwoordig bij Oostenrijk hoort (nu gemeente Raiding). Kurtág en Ligeti kwamen juist ter wereld op wat korte tijd Roemeens grondgebied was maar nu weer Hongaars is. Er zijn meer dwarsverbanden in dit concert. Zo duikt Bach twee keer op, zij het niet voor 100% in eigen gedaante. Busoni bewerkte de beroemde Chaconne voor vioolsolo op romantische wijze voor piano en Liszt leende voor een reeks variaties het basthema uit Bachs cantate Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen. Daarbij krijgt Tamara Stefanovich te maken met de moeilijkste noten voor piano ooit. Twee componisten, Rachmaninov en Ligeti, die verder werkelijk niets met elkaar gemeen hebben, komen zo in elkaars directe nabijheid. Rachmaninov, een van de grootste pianisten van de twintigste eeuw, doet met zijn Études-tableaux een beroep op het uiterste wat je aan virtuositeit kunt opbrengen (alleen zijn Derde pianoconcert is nog moeilijker) en Ligeti schreef met veel zelfkennis in een van zijn etudes ‘Presto impossibile’ voor. Bij zulk virtuoos vertoon is het niet vreemd dat tweemaal de tovenaar der tovenaars opduikt: de duivel, satan of Mephistopheles. 4
Kurtág voert ‘ein leises Gespräch’ met hem, en Stefanovich koos Ligeti’s Etude nr. 13 (!) L’escalier du diable om haar recital te besluiten. Waarbij ook Ligeti’s Zauberlehrling het niet zonder duivelse meester stelt, en in Liszt ook meestal wel iets duivels schuilt.
Johann Sebastian Bach Chaconne Vijf bladzijden muziek, meer is het niet. Materieel gezien weinig maar voor velen is Bachs Chaconne voor viool solo het meest verhevene ooit in noten uitgedrukt. Overigens neemt dit ontzag allerlei vormen aan, soms ook hilarische. In een boek getiteld Die Heiligsprechung speelt de paus de Chaconne om voor eens en altijd aan te tonen dat Bach, hoewel protestants, het verdient heilig te worden verklaard. Meer hout snijdt wat Brahms zei: ‘[Het] is voor mij een van de schitterendste, onbegrijpelijkste muziekstukken ter wereld. Stel ik me voor dat ik het had kunnen maken, ontvangen, dan weet ik zeker dat ik van bovenmatige opwinding en ontsteltenis gek was geworden. Op één systeem, voor een klein instrument, schrijft de man een volledige wereld van diepste gedachten en machtigste gevoelens.’ Uit respect maakte Ferruccio Busoni zo’n
Toelichting
180 jaar later zijn pianotranscriptie. Busoni grossierde in Bach-transcripties: zeven volumineuze delen telt de Busoni-uitgave van Bachs pianowerken, waaraan suggesties voor uitvoering, allerhande oefeningen, analyses en een essay over de kunst van het Bach-voor-orgel-bewerken zijn toegevoegd. ‘Bach-Busoni’ is onder pianisten een vaste uitdrukking. De Italiaan Busoni was in zijn land en tijd bijzonder origineel met zijn immense liefde voor Bach. In de epiloog van zijn Bach-uitgave staat te lezen: ‘Ik dank aan mijn vader [een beroepsklarinettist] het grote geluk dat mijn studie zich in mijn kindertijd beperkte tot Bach – en dit in een land waar de meester weinig hoger werd aangeslagen dan Carl Czerny.’
György Kurtág Játékok Twee componisten inspireren Kurtág met name: Bartók en Webern. Hij bouwt verder op de kinderlijke spontaniteit en de oerkracht van zijn landgenoot Bartók, aan Webern doen de intensivering van de expressie, de uiterste beknoptheid en extreme concentratie denken. Játékok betekent ‘spelen’. ‘Het idee voor Játékok,’ aldus Kurtág, ‘werd me ingegeven door het spontane spel van kinderen voor wie de piano nog speelgoed is. Ze onderzoeken hem, zorgen ervoor, vallen hem aan en glijden met hun vingers over de toetsen. Zo verzamelen ze schijnbaar
onsamenhangende klanken en wanneer hierdoor hun muzikale instinct wordt gewekt, gaan ze bewust op zoek naar een paar samenklanken die ze toevallig hebben ontdekt en blijven die steeds herhalen. – [Zo zijn ook] de Játékoks voor mij een manier om met de piano te experimenteren.’
Kurtág: ‘Játékok is voor mij een manier om met de piano te experimenteren.’ Vaak zijn de stukjes maar een halve pagina lang. En wat Kurtág zelf zijn beste ‘spel’ vindt, heeft welgeteld zeven noten. Het is het kortste stuk uit een oeuvre, en dat wil wat zeggen. Met dit Blumen die Menschen opent Stefanovich haar Kurtág-blokje. Dat is goed gedacht. Een musicoloog beschreef hoe hij meerdere keren zag hoe Kurtág zelf, samen met zijn vrouw Márta, juist met deze zeven noten zijn recital begon (het is eigenlijk voor drie handen). ‘Met gekruiste armen en handen, elkaar wederzijds omhelzend, worden ze beide zelf de tonen die ze spelen en hun bewegingen laten aan de vleugel de bogen zien die de tonen verbinden.’ Zonder notenvoorbeeld is dat wat moeilijk uit te leggen, maar deze paar tonen – niets anders dan de witte toetsen ofwel de noten van de toonladder van C – maken inderdaad een grote zigzagbeweging over het klavier. Blumen die Menschen is het ruggenmerg van Kurtágs Játékok. Het is het resumé van een spreuk die hij ontleende aan de 5
Toelichting
zestiende-eeuwse dichter Péter Bornemisza over het fragiele en kortstondige van het menselijk bestaan: ‘Es rafft dich der Tod wie den Vogel die Schlinge, für immer rafft er dich hin – Blumen (sind) die Menschen, nur Blumen.’ Misschien om te suggereren dat dit kortstondigs toch ook best hardnekkig en op zijn manier krachtig is, keert dit bloemenmotief regelmatig terug in zijn werk, alleen al in Játékok vol. I vijf keer.
Franz Liszt Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen Men ziet Franz Liszt soms als popster avant la lettre. Stel hem voor tijdens zijn concerten met zijn lange haar dat hij, machtig als een leeuw, woest in de rondte zwaait, zweet stroomt langs zijn knap en lang gezicht, vrouwen vallen flauw of dringen zich zo dicht mogelijk naar het podium in de hoop hem of tenminste een kledingstuk aan te mogen raken. Franz Liszt speelt: ‘Nu begint de demon zich te roeren,’ aldus Schumann die het moest aanzien, ‘en manipuleert naar believen het publiek.’ En schrijver Heine schreef: ‘Ik wil Liszt loven als ik hem maar niet hoef te horen.’ Dit was de buitenkant. Liszt was er zelf ook niet altijd blij mee, op zijn zesendertigste abdiceerde hij van het podium en stortte zich op het componeren. Bovendien was zijn leven geen pretje. Omgeven door vorsten- en 6
vrouwengunst was hij zeker, maar privé was het een drama. Hij overwoog zelfmoord en voelde zich vaak eenzaam. Hij verloor niet alleen geliefden maar ook twee kinderen, zijn zoon Daniel en, in 1862, zijn dochter Blandine (de overgebleven dochter Cosima was een kreng dat het met Wagner aanlegde). Op 11 september 1862 overleed Blandine Ollivier-Liszt, 27 jaar oud, na de bevalling van een zoon. Het appartement aan de Via Felice 113 in Rome, waar Liszt verbleef, was maandenlang in diepe rouw gedompeld. Liszt zette zijn verdriet om in werk en schreef de variaties over Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen, in f klein, zijn rouwtoonsoort (zie ook Funérailles en Héroïde funèbre). Het tragisch dalende basthema is uit Bachs gelijknamige Cantate nr. 12. De variaties vormen een nu eens opstandig, dan weer geresigneerd requiem dat behalve hoogromantiek en pathos ook de kale soberte en onbestemdheid van Liszts revolutionaire scheppingen kent (Nuages gris). De chromatiek van de 43 variaties verdwijnt wanneer het pastorale slotkoraal, Was Gott thut, das ist wohlgetan van Luther zijn opwachting maakt.
Sergej Rachmaninov Études-tableaux Muziek luisteren is een vrije aangelegenheid. De luisteraar hoort wat hij wil horen en maakt er zijn eigen voorstellingen bij. Door hun benaming
Toelichting
‘Études-tableaux’ lijken Rachmaninovs pianostukken Opus 33 en Opus 39 de fantasie van de luisteraar enigszins aan banden te willen leggen: zijn het muzikale schilderingen van iets bepaalds? Rachmaninov zei echter: ‘Ik geloof niet in de kunstenaar die teveel van deze beelden blootlegt, laat de luisteraar zelf maar uitmaken wat er wordt bedoeld.’ Omtrent die ‘tableaux’, die taferelen tasten we dus in het duister. Weinig hielp het toen Ottorino Respighi enkele van de etudes wilde orkestreren, Rachmaninov alsnog enkele omschrijvingen leverde, zoals voor Opus 39 nr. 9: ‘Marche orientale’. Dit is wel een erg algemeen beeld. Wel weten we dat Rachmaninov zich in de tijd dat hij de tweede cyclus Opus 39 componeerde (1916-17) intensief bezighield met de muziek van zijn collega en voormalige klasgenoot Aleksandr Skrjabin. Deze was net overleden, Rachmaninov speelde zijn werk op een herdenkingsconcert. Dit tragische sterfgeval kan het werk, dat overwegend een sombere stemming heeft, (mede) hebben beïnvloed. De etudes zijn het hoogtepunt van Rachmaninovs korte pianostukken. Opus 39 was het laatste wat hij voltooide vóór hij vanwege de Russische revolutie de vlucht nam naar Scandinavië en vervolgens Amerika. Ze betekenen ook het eind van zijn vruchtbaarste periode als componist, want in Amerika zou hij tot zijn dood in 1943 nog maar zes werken voltooien, waaronder géén korte pianostukken meer. Misschien speet hem dat niet al te zeer: ‘Overigens kostte
mij het schrijven van een kort pianostuk [altijd] veel meer moeite en gaf het me veel meer problemen dan een symfonie of een soloconcert. De variëteit aan instrumentale kleuren bood me veel verschillende ideeën en effecten. Maar wanneer ik een kort pianostuk schrijf, ben ik overgeleverd aan mijn thematische idee dat zo precies mogelijk en zonder af te dwalen moet worden uitgedrukt.’
György Ligeti Etudes Ligeti schreef zijn etudes – hun ‘droge’ benaming ten spijt – met plezier. Ze vormen het belangrijkste corpus van zijn laatste componeerfase die begon omstreeks 1984. Drie boeken zijn er met in totaal achttien etudes – het derde bleef met ‘slechts’ vier etudes door ouderdom, ziekte en zijn dood in 2006 onvoltooid. Ligeti hield van de piano: ‘Wat zou ik graag een fantastisch pianist zijn! Ik weet een heleboel over toucher, frasering, rubato en structuur. En ik hou absoluut veel van pianospelen, maar alleen voor mezelf.’ Al zijn de etudes niet het werk van een professioneel pianist, dan toch wel van iemand die de piano door en door kent, en bovendien dol is op het fysieke contact dat pianospelen is. Ze zijn vanuit het instrument gecomponeerd – bij al hun moeilijkheden nooit onpianistisch. Maar ook in andere zin zijn ze ontstaan ‘vanuit de piano’: deze 7
Toelichting
schenkt Ligeti muziek. Zoals Stravinsky eens zei: ‘De vingers zijn grote inspirators’, zo zegt Ligeti met een variant hierop: ‘Ik leg mijn tien vingers op het toetsenbord en stel mij muziek voor. Mijn vingers kopiëren dit mentale beeld wanneer ik de toetsen indruk, maar deze kopie is erg onprecies: er verschijnt een terugkoppeling tussen idee en tactiele/motorische uitwerking. Deze lussen, verrijkt door provisorische schetsen, herhalen zich vele malen: er draait een molenrad tussen mijn innerlijk oor, mijn vingers en de tekens op papier. Het resultaat klinkt totaal anders dan mijn oorspronkelijke conceptie; de anatomische realiteit van mijn handen en de gedaante van het toetsenbord hebben mijn imaginaire constructies vervormd.’
Ligeti hield van de piano en componeerde de etudes geheel vanuit het instrument In Touches bloquées zit de pianist zichzelf als het ware in de weg: de ene hand speelt snelle loopjes, de andere blokkeert die door sommige toetsen ingedrukt te houden. Met de Duitse titel van het volgende bravourastuk Der Zauberlehrling omzeilde Ligeti bewust associaties met Dukas’ beroemde orkestwerk L’apprenti sorcier. Getoverd wordt er wel; ‘een test voor zowel het pianomechaniek als de pianist’, zo noemt musicoloog Richard Toop de ultrasnel 8
repeterende noten. White on White illustreert hoe Ligeti na de razendlastige eerste twee boeken in Boek III meer rust en verfijning zocht, bijv. door het schrijven van canons. Ook White on White is een canon; de pianist bespeelt het hele stuk alleen de witte toetsen, afgezien van het slot. Fém betekent ‘metaal’ maar moet ook ‘with swing’ worden gespeeld. Cordes à vide – open snaren – verwijst naar het interval van de kwint: de snaren van de moderne strijkinstrumenten zijn in kwinten gestemd. Ligeti is geen autobiografisch componist; hij legt zijn ziel niet bloot, of tenminste niet merkbaar. L’escalier du diable (De duivelsladder) is echter een uitzondering. Oorspronkelijk bedoeld als een pendant van Debussy’s pianowerk L’isle joyeuse, liep het uit op iets inktzwarts. Om in een vrolijk stemmende omgeving te vertoeven, reisde Ligeti in februari 1993 naar Santa Monica in zonnig Californië. Maar het weer bleek er bar en boos. Bovendien pijnigde de aanblik van het schrille contrast tussen arm en rijk zijn ‘ooit-socialistische ziel’. Het werd een duivels snelle toccata die het klavier op en neer rent en ontaardt in luidende klokken in alle registers. Tekst toelichting: Stephen Westra
Biografieën Componist Johann Sebastian Bach
Wohltemperiertes Klavier uit 1722 was hij de eerste die stelselmatig alle toonaarden muzikaal onderzocht die op een modern toetsinstrument gepeeld kunnen worden. Zijn Matthäus Passion, suites en sonates voor viool solo en suites voor cello solo behoren tot de iconen van de westerse muziek. Als componist was hij niet alleen baanbrekend maar ook uiterst productief, gezien het feit dat hij ruim 250 cantates op zijn naam zette. Hij was bovendien een begenadigd klavecinist en organist.
werd hij beroemd met zijn muzikale taal waarin concentratie samengaat met een grote aandacht voor klankschoonheid.
György Kurtág Voor velen geldt Johann Sebastian Bach (1685 1750) als de grootste componist die ooit geleefd heeft. Nog steeds vormen zijn werken een toetssteen voor zowel componisten als musici. Als geen ander voor hem wist Bach eenvoud en complexiteit, emotie en muzikale architectuur, geestelijke inhoud en doordachte vorm met elkaar te combineren. Met zijn
De Hongaarse György Kurtág (1926) was als componist een laatbloeier. Hoewel hij al in de jaren zeventig en tachtig inmiddels alom erkende meesterwerken schreef zoals Berichten van de overleden R.V. Trusova en het Dubbelconcert voor cello en piano, kwam de werkelijke erkenning pas later. Kurtág verbleef achtereenvolgens in Wenen, Berlijn, Amsterdam en Parijs. Al snel
In zijn werk waart de geest rond van zijn Hongaarse leermeesters Sandor Veress en Ferenc Farkas, maar ook van zijn Parijse docenten Darius Milhaud en Olivier Messiaen, en bovendien van de door hem bewonderde Anton Webern. Samen met zijn vrouw Márta trad hij veelvuldig op als pianoduo, en hij bouwde een reputatie op als leraar kamermuziek aan de Muziekacademie in Boedapest en tijdens masterclasses over de hele wereld. 9
Biografieën
Franz Liszt
Franz Liszt (1811 - 1886) groeide in de eerste helft van de negentiende eeuw uit tot een van de grootste pianovirtuozen van zijn tijd. Aan het einde van de jaren veertig van de negentiende eeuw beëindigde hij zijn solocarrière en accepteerde hij een aanstelling in Weimar als Kapellmeister. Hier had hij de mogelijkheden om zich zo veel mogelijk aan het componeren te wijden. Als componist werd hij net zo’n revolutionair denker en groot hervormer als de pianist in hem. Liszt bracht 10
de pianotechniek in de eerste helft van de negentiende eeuw tot grote virtuoze hoogten en was een van de eersten die het begrip pianorecital in het leven riep. Als componist staat hij te boek als de man die het symfonisch gedicht vorm en bestaansrecht gaf en als de avonturier die vooral in zijn laatste werken harmonisch nog een paar stappen verder ging dan zijn goede vriend en schoonzoon Richard Wagner. Daarmee deed hij de romantische harmonie, en in het verlengde daarvan de tonaliteit, in zijn voegen kraken.
van Moskou en won er de gouden medaille voor zijn opera Aleko uit 1892. De slechte ontvangst van zijn Eerste symfonie in 1895 stortte Rachmaninov in een diepe depressie.
Sergej Rachmaninov Sergej Rachmaninov (1873 ‑ 1943) geldt als de laatste vertegenwoordiger van de laat-romantische Russische pianistiek en als de laatste componist die de romantisch WestersRussische stijl van componeren tot ver in de twintigste eeuw bracht. Hij kreeg zijn opleiding aan het Conservatorium
Na de Revolutie van 1917 verliet Rachmaninov zijn vaderland om zich te vestigen in de Verenigde Staten. Hij werd geplaagd door heimwee en zijn compositorische arbeid nam zienderogen af, maar hij bleef wel concerten geven. Als pianist kreeg hij mede dankzij zijn fabelachtige techniek en de grote spanwijdte van zijn handen een legendarische status.
Biografieën
György Ligeti
Foto: Schott Promotion - H.J. Kropp
György Ligeti (1923 2006) werd geboren in Transsylvanië en studeerde vanaf 1942 in Boedapest. In 1956 ontvluchtte hij zijn land na de door de Russen neergeslagen Hongaarse opstand, en uiteindelijk werd hij Oostenrijks staatsburger. Ligeti groeide uit tot een van de belangrijkste componisten van de Europese avant-garde. Hij studeerde bij Ferenc Farkas en Sandor Veress, maar zijn
belangrijkste inspirator was de in 1940 uit Boedapest vertrokken Béla Bartók. In de vroege jaren zestig verraste Ligeti de complete westerse avant-garde met werken als Atmosphères en Lux Aeterna waarin zijn belangrijkste vernieuwingen, de klankvlakcompositie en de micropolyfonie, een belangrijke rol speelden. Na een diepe crisis in de jaren zeventig speelde de melodie weer een rol. In latere werken zoals de pianoetudes waren bovendien niet-westerse ritmes van invloed op zijn muzikale taal. Zijn muziek bereikte een miljoenenpubliek door het gebruik ervan in de film 2001: A Space Odyssey van Stanley Kubrick en andere films.
Uitvoerende Tamara Stefanovich Piano Tamara Stefanovich gaf op haar zevende haar eerste recital en was op haar dertiende de jongste
studente ooit aan de Universiteit van Belgrado. Naast piano studeerde ze ook psychologie en sociologie, al concentreerde ze zich vooral op de piano. Na haar studie in haar vaderland studeerde ze verder aan het Curtis Institute en daarna in Keulen bij Pierre-Laurent Aimard. Daar groeide ze uit tot de sterleerling en protegé van Aimard die vervolgens met haar een duo vormde. Inmiddels is ze niet alleen in duovorm met Aimard, maar ook als soliste een graag geziene gast bij alle grote internationale orkesten en concertzalen. Het repertoire van Stefanovich omvat een breed spectrum aan stijlen, met een accent op hedendaagse muziek. Ze trad met toporkesten als Cleveland en Chicago Symphonies, London Symphony, London Philharmonic, Bamberger Symphoniker, Britten Sinfonia, Deutsche Kammerphilharmonie Bremen, Swedish Chamber Orchestra en London Sinfonietta. Onder haar cd-opnames bevindt zich 11
Biografieën
ook de met een Grammy genomineerde opname van Bartóks Concert voor twee piano’s, percussie en orkest met Pierre-Laurent Aimard, Pierre Boulez en het London Symphony Orchestra voor Deutsche Grammophon. Ook nam ze nieuwe solowerken op van Thomas Larcher, het Concert voor piano en orkest en 10 studies voor piano van Hans Abrahmsen (samen met het WDR Symphonieorchester Köln). In 2015 kwam Kurtágs Quasi una Fantasia en het Dubbelconcert met Asko|Schönberg en Reinbert de Leeuw uit. Stefanovich is tevens docente aan de Hochschule für Musik in Keulen.
Foto: Marco Borggreve
12
Serie Piano
Verwacht
Za 1 apr 2017 Grote Zaal 19.00 uur
Abdel Rahman El Bacha 72 preludes van Bach, Chopin en Rachmaninov De zelden in Nederland te beluisteren, beroemde Libanese pianist Abdel Rahman El Bacha, brengt een even gewaagd als bijzonder programma. Hij speelt drie keer 24 preludes van Bach, Chopin en Rachmaninov, waarbij de componisten elkaar telkens afwisselen. Gerangschikt op toonsoort, naar het model van Bachs Das wohltemperierte Klavier, verbindt El Bacha zo drie eeuwen pianoliteratuur van drie grootheden van het klavier. Abdel Rahman El Bacha is ongetwijfeld de grote geheimtip van deze pianoserie. Al in 1978 won hij op 19-jarige leeftijd zowel de eerste als de publieksprijs tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd in Brussel. Hij heeft een prachtige en veelgeprezen discografie achter zijn naam staan, maar zijn even intelligente als bekoorlijke spel is nog nauwelijks tot de Nederlandse podia doorgedrongen. Het Muziekgebouw vindt het hoog tijd hem dit podium te bieden.
Abdel Rahman El Bacha Foto: Alix Laveau
Programma: Johann Sebastian Bach preludes uit Das wohltemperierte Klavier boek I en II / Frédéric Chopin 24 Préludes op. 28 / Sergej Rachmaninov Prelude op. 3 nr. 2 / 10 Preludes op. 23 / 13 Preludes op. 32 13
Verwacht
Maart do 2 mrt / 12.30 uur Lunchconcert Ism Nationaal Muziekinstrumenten Fonds do 2 mrt / 20.15 uur Lets Radiokoor + Sinfonietta Riga De klaagzang van Adam vr 3 mrt / 20.15 uur The Gloaming Live in concert za 4 mrt / 19.00 uur college + 20.15 uur concert Café Zimmerman + Andreas Staier Bach op het grensvlak van een tijdperk + COLLEGE zo 5 mrt / 19.00 uur Cross-linx Efterklang & The Happy Hopeless Orchestra, Ane Brun & Zapp4, Hauschka, In Code, My Brightest Diamond, DM Stith, U: & ekke, Shara Nova, Jerboah, Padma Newson & Unrembered Orchestra, There Are No More Four Seasons, VanDryver, James Oesi, Molino, Matteo Mijderwijk, Bram Stadhouder, Perforator 14
ma 6 mrt / 20.15 uur Julia Lezhneva + Mikhail Antonenko Vocale acrobatiek wo 8 mrt / 19.00 uur De Optocht Ives Ensemble
do 16 mrt / 20.15 uur Asko|Schönberg + Nederlands Kamerkoor Via Crucis: Reinbert de Leeuw vr 17 mrt / 20.30 uur Hello Stockhausen! Early electronic works
do 9 mrt / 20.15 uur Holland Baroque + Erik Bosgraaf Perfect Strings
za 18 mrt / 15.00 uur De IJ-Salon Matthäus
vr 10 mrt / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta Das Lied von der Erde
zo 19 mrt / 20.15 uur Cappella Amsterdam Passions & Lamentations
za 11 mrt 20.15 uur Emerson String Quartet Machtig indrukwekkend kwartet
wo 22 mrt / 20.15 uur Calefax Pelgrimage
zo 12 mrt / 11.00 uur / Kleine Zaal Jacob Lekkerkerker Lekkerkerker beroert het Fokker-orgel zo 12 mrt / 15.00 uur Nederlandse Bachvereniging Johannes Passion wo 15 mrt / 20.15 uur Dudok Kwartet + Berlage Saxophone Quartet Under Construction
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15