Wo 17 mei 2017 Grote Zaal 20.15 uur
Serie Piano
Paul Lewis Onmisbaar ijkpunt
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Serie Piano Wo 17 mei 2017 Grote Zaal 20.15 - 22.15 uur
Paul Lewis Onmisbaar ijkpunt
ca. 50 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze
Paul Lewis piano Johann Sebastian Bach (1685 - 1750) Partita nr. 1 in Bes BWV 825 (1726) ·· Praeludium ·· Allemande ·· Courante ·· Sarabande ·· Menuet I ·· Menuet II ·· Gigue Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Pianosonate nr. 4 Es op. 7 (1796 - 1797) ·· Allegro molto e con brio ·· Largo con gran espressione ·· Allegro ·· Rondo. Poco Allegretto e grazioso Pauze Frédéric Chopin (1810 - 1849) Wals in f op. 70 nr. 2 (1842) Wals in Des op. 64 nr. 1 ‘Minutenwals’ (1829) Carl Maria von Weber (1786 - 1826) Pianosonate nr. 2 in As op. 39 (1814 - 1816) ·· Allegro con spirito ed assai legato ·· Andante. Ben tenuto ·· Menuetto capriccioso. Presto assai ·· Rondo. Moderato e molto grazioso 2
Dit concert wordt live uitgezonden door Omroep MAX op NPO Radio 4
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
Toelichting Paul Lewis heeft gekozen voor drie werken die in hun tijd werden gezien als revolutionair en baanbrekend. Johann Sebastian Bach vond zelf zijn Partita nr. 1 zo belangwekkend dat hij hem op eigen kosten liet drukken. De meeste muziek was toen nog handgeschreven. Dat stuk vereiste voor die tijd volkomen nieuwe speeltechnieken. Beethovens Pianosonate nr. 4 baarde niet alleen veel opzien vanwege de nog nooit vertoonde lengte van een half uur, maar ook door alle uiteenlopende, vaak heftige emoties die erin worden verklankt. In zijn Tweede pianosonate maakte Weber, net als Beethoven trouwens, gretig gebruik van de nieuwe mogelijkheden op de piano, geboden door de spectaculaire technische verbeteringen die in rap tempo door pianofabrikanten werden toegepast. Daardoor konden pianisten hun instrument veel meer laten zingen en ook orkestrale effecten bereiken. Soms horen we daarom in Webers sonate opera, vermomd als pianomuziek. Als luchtig intermezzo speelt Paul Lewis twee verfijnde, sterk geconcentreerde walsen van Chopin, waaronder de beroemde Minutenwals.
Johann Sebastian Bach Partita nr. 1 BWV 825 Het BWV nummer 825 geeft aan dat Bach vóór de Partita nr. 1 al een gigantische hoeveelheid werken had gecomponeerd. Daarom kijken we er raar van op als we lezen dat deze partita het allereerste belangrijke werk van hem was dat in druk verscheen.
Dat gebeurde in 1726 en Bach was toen al in de veertig. De Partita nr. 1 verscheen als eerste onderdeel van zijn Clavierübung, een monumentale bundel met daarin onder andere nog vijf partita’s, het Italienisches Konzert en de Goldbergvariationen. Bij het woord ‘Übung’ denken wij aan droge etudes, maar Bach dacht bij de publicatie in 1731 eerder aan een handboek waarin stond wat een allround klavierspeler allemaal in huis moest hebben. Hij liet de bundel drukken op eigen kosten en hoopte dat zo’n leerzaam handboek goed zou verkopen. Op de titelpagina stond: ‘Denen Liebhabern zur Gemüths Ergoetzung verfertiget’ (gecomponeerd voor muziekliefhebbers om van te genieten). Voor de marketing van de bundel maakte hij dankbaar gebruik van de diensten van muziekvrienden die elders in Duitsland woonden, in Dresden, Halle, Neurenberg en Augsburg. Door tijdgenoten werd deze muziek ervaren als revolutionair. Voor Bachs doen zijn deze stukken licht en luchtig. Op het Praeludium na zijn het allemaal dansvormen. Dat Praeludium brengt ons de sfeer van een zomerochtend. Het raam staat open en zon schijnt naar binnen. De zon blijft schijnen in de Allemande waarin de vingers in razende vaart alle kanten op lijken te zweven. Het Corrente daarna klinkt nog zorgelozer. De plechtige en kalme Sarabande roept een beeld op van Bach die in gedachten verzonken zit te improviseren. Er volgen twee 3
Toelichting
levendige en speelse menuetjes, die zonder pauze na elkaar worden gespeeld, waarna nummer één wordt herhaald. Als afsluiting horen we de opwindend voortrazende Gigue, een stuk dat vraagt om vingers van elastiek die zorgen voor een bijna jazzy effect. Dit was trouwens een van de eerste stukken waarbij de handen elkaar moeten kruisen.
Ludwig van Beethoven Pianosonate nr. 4 Vrijwel alle genres waar Beethoven zich mee bezig heeft gehouden zijn sinds zijn komst ingrijpend veranderd. In zijn composities heeft hij zowel de omvang als het emotionele spectrum aanzienlijk uitgebreid. Ook heeft hij de eisen qua virtuositeit voor de uitvoerenden flink opgeschroefd. De pianosonate van vandaag is daar een goed voorbeeld van. Vanwege alle emoties die erin voorbijkomen vond Beethovens leerling en goede vriend Carl Czerny dat deze sonate eigenlijk eerder de bijnaam Appassionata verdiende dan zijn latere Sonate op. 57. Ook de lengte van een half uur was destijds revolutionair. Die lengte rechtvaardigde ook het feit dat deze Grande Sonate – zo staat hij vermeld op het titelblad – als apart opus werd uitgegeven en niet als onderdeel van een reeks van drie, zoals dat meestal gebeurde. Ook Beethovens manier van pianospelen was revolutionair. Zo maakte hij veel vaker dan zijn voorgangers gebruik van het pedaal 4
om het instrument te laten zingen. Toen hij vanuit Bonn naar Wenen emigreerde was de concurrentie moordend. Er woonden meer dan driehonderd beroepspianisten in die stad, die vochten om zo’n 6000 leerlingen. Beethoven was van meet af aan bezig te bewijzen dat hij met kop en schouders boven iedereen uitstak. Als pianist was hij grotendeels autodidact. Hij had zichzelf een formidabele techniek eigen gemaakt door Bachs Wohltemperiertes Klavier grondig te studeren. Eigenlijk waren zijn zwaar behaarde handen niet geschikt voor de piano. Zijn vingers en vooral zijn vingertoppen waren te dik en met duim en pink omspande hij nauwelijks een decime, een tien tonen omvattend interval. Om deze handicap te compenseren moest hij dus allerlei technische noodoplossingen verzinnen. Daarom zijn Beethovens pianosonates ook niet typisch pianistisch geschreven. Het publiek in Wenen was gewend aan verfijnd en elegant pianospel. De instrumenten waren daar ook op gebouwd. Onder Beethovens krachtige handen legde menige vleugel het loodje. Een ooggetuigenverslag van componist Anton Reicha: ‘Hij had mij gevraagd om de blaadjes om te slaan. Maar ik was vooral bezig de gebroken snaren uit de pianoforte te rukken, omdat de hamertjes daartussen vast bleven zitten… Dus, als ik niet om hoefde te slaan, danste ik rond het instrument en werkte eigenlijk harder dan Beethoven zelf’. De snelle repeterende noten in het enthousiaste en verwachtingsvolle openingsdeel geven aan dat Beethoven dankbaar gebruik maakte van de koortsachtige vernieuwingsdrift van
Toelichting
pianofabrikanten. Die hadden kort daarvoor een mechaniek uitgevonden waardoor de hamertjes veel sneller terugveren.
De snelle repeterende noten die Beethoven schreef waren mogelijk door de nieuwe pianotechniek Het Largo, con gran espressione is statig en diepzinnig. Heel bijzonder is hoe Beethoven de stiltes weet in te schakelen om de dramatische spanning te verhogen. De stiltes tussen de noten zijn praktisch net zo belangrijk als de noten zelf. Het derde deel, Allegro, is een menuet. Licht en luchtig en aanstekelijk wiegend, haalt het ons terug uit de peinzende diepte van het Largo. In het trio, het tussenstuk, horen we een lichte dreiging, zoiets als onweer in de verte, voordat het zonnige menuet herhaald wordt. Lichtheid is ook troef in de finale maar we worden wel getrakteerd op een stormachtig tussenstuk. Beethoven droeg de sonate op aan een van zijn beste leerlingen, de jonge en aantrekkelijke gravin Babette von Kegelvics, aan wie hij ook zijn Eerste pianoconcert opdroeg. Beethoven was nogal licht ontvlambaar en om de haverklap verliefd, waarschijnlijk ook op haar. Daarom kreeg deze sonate de bijnaam Die Verliebte. Toen Beethoven hem componeerde woonde hij tegenover de gravin en het verhaal gaat dat hij geregeld in kamerjas, op pantoffels, en met een slaapmuts op de straat overstak om haar les te geven.
Frédéric Chopin Twee walsen Als tiener in Warschau speelde Chopin vaak dansmuziek op feesten. Mazurka’s en polonaises waren erg populair. Maar steeds meer jongeren wilden meedoen met de internationale mode, de wals. De grenzeloze populariteit van die dansvorm is begrijpelijk omdat dit de allereerste dans was waarbij man en vrouw met hun lichamen tegen elkaar mochten rondzwieren. Van dat snelle ronddraaien werd je ook nog eens licht in het hoofd, misschien een beetje vergelijkbaar met het effect van de huidige partydrugs. Toen hij nog in Warschau woonde beschouwde Chopin de walsjes die hij componeerde en improviseerde als niemendalletjes. Maar toen hij Wenen bezocht bleek men er daar anders over te denken. Aan zijn leraar Józef Elsner schreef hij verbaasd: ‘Walsen worden hier beschouwd als echte composities!’ Wenen was inderdaad vergeven van de walsen, het was vrijwel de enige muziek die nog werd uitgegeven, zo schreef hij verder. Iemand heeft berekend dat er op één avond in 1821 1600 dansfeesten waren georganiseerd. In 1808 was er een mega danspaleis geopend, de Apollosaal. Verdeeld over vijf rococozalen met spiegelwanden en kroonluchters konden zich daar 5000 mensen tegelijk al dansend uitleven. In het gebouw bevonden zich drie tuinen onder gigantische glazen koepels met 5
Toelichting
kastanjes, dennen en geurende fruitbomen in bloei, compleet met nagemaakte grotten, watervallen en vijvers met zwanen. Ook vlogen er vogels in het rond. Er was een zogenaamde ‘Seufzerallee’, een zwak verlicht, door bomen overkoepeld laantje, bedoeld als toevluchtsoord voor zuchtende verliefde paartjes. De muziek in dat etablissement werd verzorgd door onder anderen Joseph Lanner, Johann Strauss Sr. en Johann Nepomuk Hummel. Chopin heeft alles bij elkaar een kleine twintig walsen geschreven, waarvan hij er maar een paar heeft laten uitgeven, omdat hij ook later toch nog wat moeite had om ze als serieuze werken te zien. Hij gaf ze vaak cadeau als blijk van waardering. Zijn voorbeelden in dit genre waren Strauss Sr., Franz Schubert en Carl Maria von Weber. De Wals in f. op. 70 nr. 2 is een schoolvoorbeeld van hoe geraffineerd Chopin twee schijnbaar onverenigbare stemmingen weet te combineren: lichtheid en melancholie. De tweede wals die vandaag wordt gespeeld, de razendsnelle, wervelende Wals in Des op. 64 nr. 1, is ook zijn beroemdste. De bijnaam Minutenwals wekt verkeerde verwachtingen. Het is zelfs voor de snelheidsduivels onder de pianisten onmogelijk om dit stuk in één minuut te spelen. De aanleiding tot het schrijven van deze wals is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Chopins vriendin George Sand had een hondje dat vaak last had van maden en daarom razendsnel in kringetjes ronddraaide om onder zijn staart te kunnen bijten. George Sand zei een keer tegen Chopin: ‘Als ik jouw talent had improviseerde 6
ik een walsje voor mijn hondje’. Waarop Chopin aan de piano ging zitten en de daad bij het woord voegde. Daarom bestaat er nog een tweede bijnaam voor dit luchtige werkje: Valse du petit chien.
Carl Maria von Weber Pianosonate nr. 2 Weber moet een geweldig expressief pianist geweest zijn met uitzonderlijk grote handen. Als pianist was hij grotendeels autodidact. Maar hij trad niet zo vaak op omdat zijn andere muzikale bezigheden zoveel van zijn tijd in beslag namen, zoals componeren, dirigeren, opera’s opvoeren en recensies schrijven. Als operacomponist is hij na het grote succes van Der Freischütz een onmisbare wegbereider geweest voor de Duitse romantische opera. Het was niet voor niets dat de grote operacomponist Richard Wagner tijdens Webers herbegrafenis in Dresden de lijkrede uitsprak. Tijdens zijn leven werd Webers instrumentale muziek ook op waarde geschat en gezien als baanbrekend, maar op één werk na hoor je die tegenwoordig nog maar zelden. Dat ene werk is zijn pianostuk Aufforderung zum Tanz, dat een lichtend voorbeeld was voor Chopin als hij walsen wilde schrijven. Van zijn vier pianosonates wordt nummer twee gezien als de beste en meest romantische. Aan de soms halsbrekende
Toelichting
virtuositeit en de grote sprongen kunnen we zien dat hij hem duidelijk had bedoeld voor eigen gebruik. Vrijwel geen enkele pianist had zulke grote handen. Eigenlijk heeft het stuk meer het karakter van een symfonisch gedicht dan van een sonate. We horen voorbodes van zijn opera Der FreischĂźtz. Weber begon eraan in 1814 in Praag, waar hij muzikaal leider was van de opera. Volgens een vriend was hij toen zwaar verliefd op een zangeres, Caroline Brandt, die later zijn vrouw zou worden. Pas twee jaar daarna, in Berlijn, maakte hij de sonate af. Na de dreigende opera-achtige inleiding krijgen we een openingsdeel vol zangerige melodieĂŤn en dramatiek. Hij schuwt orkestrale effecten niet. Het daaropvolgende Andante bestaat uit een merkwaardig kaal thema met een aantal variaties. Sommige daarvan komen een beetje spookachtig over. Het nerveuze, soms humoristische Menuetto capriccioso is eigenlijk een scherzo. Het trio, het middengedeelte, is hyperromantisch, een voorbeeld voor Liszt en Schumann. Tsjaikovski vond dit deel zo interessant dat hij het in 1863 orkestreerde. Het afsluitende Rondo is een muzikale lappendeken; warm, elegant, lyrisch en soms behoorlijk virtuoos. Tekst toelichting: Thijs Bonger
7
Biografieën Componisten Johann Sebastian Bach Johann Sebastian Bach (1685 - 1750) was afkomstig uit een oud muzikantengeslacht van organisten, cantors en stadsmuzikanten. Als jongen leerde hij viool en orgel spelen en hij zong in het kerkkoor van zijn geboorteplaats Eisenach. Op negenjarige leeftijd verloor hij zijn beide ouders en zijn oudste broer ontfermde zich over hem. Van hem leerde hij klavier spelen en op zijn zeventiende begon zijn leven als professional waarbij de aanstellingen elkaar in vrij snel tempo opvolgden: Weimar, Arnstadt, Mühlhausen, Köthen en tenslotte Leipzig. Terwijl in Köthen de nadruk lag op de wereldlijke muziek, was hij vanaf 1722 in Leipzig als cantor van de Thomaskirche gefocust op de kerkmuziek volgens de Lutherse liturgie. De vele partituren die bewaard zijn gebleven 8
vormen nog altijd een enorme inspiratie en deze muziek is voor velen ‘De Maatstaf’.
BiografieĂŤn
Ludwig van Beethoven Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) kreeg als kleine jongen in Bonn pianoles van zijn vader en leerde daarnaast ook viool en altviool spelen. Zijn favoriete instrument bleef echter de piano. In Wenen werd hij vanaf 1792 allereerst beroemd als pianovirtuoos en improvisator. Een jaar lang kreeg hij compositieles van Joseph Haydn en veel in zijn vroege kamermuziek en zijn pianosonates wijst op de invloed van Haydn. Al snel liet Beethoven de achttiende eeuw achter zich en begon zich te manifesteren als een vroege romanticus voor wie zijn eigen innerlijk de juiste koers was. Vanaf 1798 had Beethoven gehoorproblemen en in 1808 was zijn gehoor zo slecht geworden dat hij niet meer in het openbaar als pianist kon optreden. Dirigeren deed hij nog wel, met soms desastreuze gevolgen zoals in 1824 bij de première van zijn Negende
symfonie. Zijn laatste pianosonate (op. 111) dateert uit 1822, daarna schreef hij nog vijf strijkkwartetten die behoren tot de top van de hele strijkkwartetliteratuur.
9
Biografieën
Frédéric Chopin De van oorsprong Poolse componist Frédéric Chopin (1810 - 1849), kind van een Franse vader en een Poolse moeder, stond in zijn vaderland al snel bekend als een muzikaal genie. Toch kwam hij pas tot volledige wasdom nadat hij Polen in 1830 achter zich liet om zich uiteindelijk te vestigen in Parijs. Daar groeide hij uit tot een van de belangrijkste pianisten en componisten en verkeerde hij doorlopend in adellijke kringen. Hij verfijnde vormen als de mazurka, polonaise en nocturne en hij voegde het zijne toe aan de negentiendeeeuwse pianotechniek. Ook zijn liefdesleven en zijn gezondheid waren veelbesproken onderwerpen. Vooral zijn stormachtige relatie met de Franse schrijfster George Sand werd breed uitgemeten. Door zijn zwakke gestel werd hij niet ouder dan 39 jaar.
10
Portret: Maria Wodzińska
Biografieën
Carl Maria von Weber Carl Maria von Weber (1786 - 1826) was een neef van Constanze Weber, de vrouw van Mozart. In 1798 kreeg Von Weber in Salzburg pianoles van Johann Michael Haydn, later kreeg hij daar les van Joseph Haydn. Als pianovirtuoos ging hij op tournee door Europa en dirigeerde het orkest van de opera van Breslau waar hij kapelmeester was (1804). Vervolgens werd hij secretaris aan het Hertogelijk Hof te Stuttgart, tot hij hier in 1810 weg moest vanwege een corruptieschandaal. Hij had de leiding over verschillende operahuizen, onder andere van de Praagse opera. De opera Der Freischütz betekende het hoogtepunt van Von Webers carrière. De compositie was vernieuwend vanwege het gebruik van meerdere harmonische lagen en van thema’s uit de volksmuziek van Centraal Europa. De opera ging in
Portret: Caroline Bardua
1821 in Berlijn in première. In 1826 vertrok hij naar Londen om de opera Oberon te voltooien en te produceren in Covent Garden. Daar overleed hij op 5 juni 1826. Aanvankelijk werd hij begraven in Londen, maar achttien jaar later werden zijn resten opgegraven en herbegraven in Dresden. 11
Biografieën
Foto: Josep Molina
Uitvoerende Paul Lewis Paul Lewis (1972) studeerde bij Joan Havill aan de Guildhall School of Music and Drama in Londen. Daarna werd hij regelmatig gecoacht door Alfred Brendel. Recitals gaf Lewis al in de Royal Festival Hall van Londen, Alice Tully en Carnegie Hall in New York, de Musikverein en Konzerthaus in Wenen, het 12
Théâtre des Champs-Elysées in Parijs, Het Concertgebouw in Amsterdam en de Berlijnse Philharmonie en Konzerthaus. Hij is een frequente gast bij enkele van de meest prestigieuze festivals ter wereld, waaronder Tanglewood, Ravinia, Schubertiade, Edinburgh, Salzburg, Luzern en de BBC Proms. Wereldwijd oogstte hij veel lof met zijn Schubert- en Beethovencycli en opnames van de complete pianoconcerten en sonates van Beethoven. Hiermee won hij een Edison, een Gramophone Award en een
Diapason d’Or. In 2010 was hij de eerste pianist die een complete cyclus van Beethovens pianoconcerten speelde in één seizoen. De komende twee jaar legt hij zich toe op de sonates van Haydn, de late pianowerken van Brahms, en Beethovens Bagatellen en Diabellivariaties. Lewis is artistiek mededirecteur van Midsummer Music, een jaarlijks kamermuziekfestival in Buckinghamshire en van Leeds International Piano Competition. paullewispiano.co.uk
Serie Piano Seizoen 2017 – 2018 Niet alleen de pianist, maar juist ook de combinatie met componist en repertoire: dat is de grote kracht van de serie Piano van het Muziekgebouw. Of het nu gaat om onbekende parels uit de klassieke periode, grote meesterwerken uit de 20e eeuw of nieuw werk. En altijd gaat het daarbij om bijzondere pianisten die avontuurlijke programma’s niet schuwen. Internationale toppianisten en opmerkelijk jong talent verenigen zich in een waar piano-eldorado met hoogtepunten als Debussy’s complete Préludes en Messiaens Catalogue d’oiseaux. wo 20 sep 2017 Alexander Melnikov De verhalen van Debussy
wo 28 mrt 2018 Momo + Mari Kodama Vier handen uit Japan
wo 11 okt 2017 Benjamin Grosvenor Hommage aan de piano
za 14 apr 2018 Kristian Bezuidenhout Beethoven, Haydn en Schubert
za 28 okt 2017 Ralph van Raat Tan Dun: water en vuur
za 12 mei 2018 Hannes Minnaar Winnaar Nederlandse Muziekprijs 2016
za 11 nov 2017 Leif Ove Andsnes Idyll und Abgrund
za 2 juni 2018 Pierre-Laurent Aimard De vogels van Messiaen
vr 12 jan 2018 Vanessa Benelli Mosell Italiaans pianotemperament wo 7 feb 2018 Francois-Frédéric Guy Brahms en twee wereldpremières vr 9 mrt 2018 Yevgeny Sudbin Sudbins Danse macabre 13
Verwacht
Mei do 18 mei / 12.30 uur Lunchconcert Ism Conservatorium van Amsterdam do 18 mei / 20.15 uur Asko|Schönberg Omtrent de Kammersymphonie vr 19 mei 9.00 uur t/m 03.00 uur / Kleine Zaal Online Radio Festival Celebrating independent radio culture za 20 mei / 20.15 uur Orkest van de 18e Eeuw + The Sixteen De Harmoniemesse van Haydn zo 21 mei / 11.00 uur Ere Lievonen + Anne Veinberg Laboratonium 2
zo 21 mei / 20.15 uur Dagboek van een verdwenene Muziektheater Transparant 14
vr 26 mei / 20.15 uur Sergei Leiferkus, Olesya Golovneva + Semyon Skigin Het authentieke Russische lied za 27 mei / 20.15 uur Smell of Bliss Liza Ferschtman + LeineRoebana zo 28 mei / 15.00 uur Ton Koopman Wat is het geheim van het orgel? (8+) di 30 mei / 20.30 uur Terry Riley + Gyan Riley In concert
Juni vr 2 jun / 21.00 uur / Kleine Zaal Lost & Found do 22 juni / 20.30 uur / Kleine Zaal Kel Assouf The Rest is Noise
Holland Festival 3 t/m 25 juni 2017
ma 5 + di 6 + wo 7 + do 8 jun / 19.00 uur The Nation Eric de Vroedt, Het Nationale Theater
vr 9 jun / 20.30 uur Cowell, Cage, Crumb Margaret Leng Tan za 10 jun / 20.30 uur Robots/Non/Robots Mouse on Mars, Ensemble Musikfabrik, André de Ridder do 15 + vr 16 jun / 20.30 uur Octavia. Trepanation Boris Joechananov, Dmitri Koerljandski, Stanislavsky Electrotheatre za 17 jun / 20.30 uur Ruang Suara Ensemble Modern, Senyawa zo 18 + ma 19 / 20.30 uur Setan Jawa Garin Nugroho, Rahayu Supanggah
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15