Do 18 mei 2017 Grote Zaal 20.15 uur
Donderdag avondserie
Asko|Schรถnberg Omtrent de Kammersymphonie Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Donderdag avondserie Serie Asko|Schönberg
Asko|Schönberg Omtrent de Kammersymphonie Etienne Siebens dirigent Hans Woudenberg cello Asko|Schönberg: Ingrid Geerlings fluit/piccolo Marieke Schut hobo/althobo Arthur Klaassens althobo Daniël Boeke esklarinet Pierre Woudenberg klarinet David Kweksilber klarinet/basklarinet/bassaxofoon Amber Mallee fagot/contrafagot Kaspar Snikkers fagot/contrafagot Serguei Dovgaliouk hoorn Mees Vos hoorn Simon Wieringa trompet/flügelhorn Koen Kaptijn trombone Pauline Post piano/synthesizer/celesta Joey Marijs slagwerk Joseph Puglia viool Wim de Jong viool Bernadette Verhagen altviool Hans Woudenberg cello Quirijn van Regteren Altena contrabas
Do 18 mei 2017 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur ca. 40 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze
Inleiding Foyerdeck 1 19.15 – 19.45 uur Schrijver, componist en musicoloog Elmer Schönberger in gesprek met componist Jan-Peter de Graaff
Dit concert wordt live uitgezonden door Omroep MAX op NPO Radio 4
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Programma
Gustav Mahler (1860 - 1911) Pianokwartet in a (1876) Arnold Schönberg (1874 - 1951) Kammersymphonie nr. 1 op. 9 in E (1906) Pauze Jan-Peter de Graaff (1992) Rimpelingen (Concerto no. 4) (2017) * Prelude – Passacaglia – Interlude – Scherzo – Postlude de delen worden attacca (aansluitend) gespeeld
John Adams (1947) Chamber symphony (1992) ·· Mongrel airs ·· Aria with walking bass ·· Roadrunner
After Entreehal Berg|Verzet met Quirijn van Regteren Altena (contrabas), Koen Kaptijn (trombone), David Kweksilber (rieten), Joey Marijs (slagwerk) speelt Après-symphonie. Vier musici van Asko|Schönberg improviseren op tijdens het concert opgedane inspiratie.
* Het werk van Jan-Peter de Graaff is geschreven in opdracht van Asko|Schönberg en Gaudeamus. Mede tot stand gekomen met financiële steun van de Stichting Vrienden Nederlandse Muziek.
3
Toelichting In 1906 schreef Arnold Schönberg zijn baanbrekende Kammersymphonie nr. 1, een sleutelstuk van de moderne muziek dat talloze componisten tot op de dag van vandaag inspireert. In dit werk zette hij de klassieke tonaliteit nog eens op een rij, alvorens deze definitief te verlaten. De bezetting van tien blazers en vijf strijkers – een symfonieorkest op zakformaat – legde de basis voor de later zo bloeiende ensemblecultuur. In 1992 componeerde John Adams zijn hierop geïnspireerde Chamber Symphony. In dit stuwende stuk paart hij een chromatische klankwereld aan cartooneske filmmuziek. Speciaal voor dit concert schreef compositiestudent Jan-Peter de Graaff een nieuw werk, Rimpelingen. In dit concert voor cello en ensemble combineert hij invloeden van Adams en Schönberg met het Franse impressionisme. Het zwelgend romantische Pianokwartet van Gustav Mahler illustreert fraai het decadente Weense fin-de-siècle waarvan Schönberg afscheid nam met zijn Kammersymphonie.
Gustav Mahler Pianokwartet In 1875 was Mahler toegelaten tot het conservatorium van Wenen, waar hij compositie en piano studeerde. Al tijdens zijn eerste studiejaar schreef hij een pianokwartet, dat in première ging in juli 1876, met Mahler zelf aan de piano. Het werd datzelfde jaar nog een paar keer uitgevoerd, maar het is niet duidelijk of het pianokwartet toen voltooid was. Pas in de jaren 60 vond zijn weduwe Alma het 4
manuscript terug, dat slechts een eerste deel en 24 maten van een scherzo omvat. Dit jeugdwerkje is de enige bewaarde instrumentale kamermuziek van Mahler. Het illustreert goed waarom Mahler al zo jong werd toegelaten tot het conservatorium. Trefzeker voert hij ons in het korte bestek van elf minuten door een scala aan emoties. Het kwartet opent met zachte, herhaalde triolen in het lage register van de piano. Het tempo is traag, de sfeer melancholiek en ietwat omineus. De cello plaatst hier een hartstochtelijke melodielijn tegenover, die begint met een grote sprong omhoog en daarna trapsgewijs afdaalt. Deze meeslepende melodie wordt volgens de beste regels van het contrapunt geïmiteerd door viool en altviool, die hun lijnen liefdevol door elkaar weven. Hun smachtende partijen worden af en toe doorbroken met zware akkoorden van de piano, waarop de strijkers jachtig uiteen lijken te stuiven. Daarna krijgt de zwelgende lyriek weliswaar weer de overhand, maar de ietwat duistere ondertoon blijft. Met zijn onverwachte harmonische wendingen creëert Mahler een spannende sfeer, die je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt. Geen wonder dat Martin Scorsese dit Pianokwartet gebruikte in zijn psychologische thriller Shutter Island.
Toelichting
Arnold Schönberg Kammersymphonie nr. 1 op. 9 In 1906 componeerde Arnold Schönberg zijn baanbrekende Kammersymphonie nr. 1. Hiermee zette hij definitief een punt achter de romantiek. Dat werd hem niet in dank afgenomen. Toen hij ging experimenteren met atonale muziek werd zijn werk onspeelbaar geacht en ervoer het publiek dit als onbegrijpelijke kakofonie. Hij beschouwde zichzelf echter juist als hoeder van de klassieke en romantische traditie en zocht naar manieren om de eind negentiende eeuw ontstane mate van dissonantie te kanaliseren.
Honderd jaar later klinkt Schönbergs Kammersymphonie nog altijd fris en overrompelend. Hij bestudeerde grondig de mechanismen van het tonale systeem, dat eeuwenlang als leidraad had gediend voor elke zichzelf respecterende componist. Hij analyseerde de relatie tussen consonanten en dissonanten, de zuigende werking van een grondtoon en de manier waarop modulaties naar andere toonsoorten plaatsvinden. Zijn bevindingen legde hij in 1911 vast in zijn nog altijd gezaghebbende theorieboek Harmonielehre,
dat hij opdroeg aan de datzelfde jaar overleden Gustav Mahler. Vijf jaar eerder had hij in zijn Kammersymphonie op. 9 de mogelijkheden van de tonaliteit nog eens op een rijtje gezet, die hij vervolgens achter zich zou laten. En passant legde hij met de bezetting van tien blazers en vijf strijkers – een symfonieorkest op zakformaat – de basis voor de later zo bloeiende ensemblecultuur. En met zijn lengte van twintig minuten heeft het stuk de vorm van een mini-symfonie. Honderd jaar later is de geconcentreerde en gecomprimeerde Kammersymphonie nog altijd fris en overrompelend. Zij beweegt zich op het breukvlak van tonale negentiendeeeuwse romantiek en atonaal twintigsteeeuwse expressionisme. Juist door haar compactheid lijkt de muziek voortdurend uit haar voegen te barsten. Extreme dynamiek, rauwe uitroepen van het koper en nerveus door elkaar krioelende motieven jagen je de stuipen op het lijf. Zo trof Schönberg feilloos het rumoer van zijn – en onze – tijd.
Jan-Peter de Graaff Rimpelingen Jan-Peter de Graaff schreef Rimpelingen in opdracht van Asko|Schönberg. Tijdens het componeren eiste de cello een steeds belangrijkere rol op en besloot hij er een soloconcert van te maken. Het stuk is opgedragen aan Hans Woudenberg, de cellist van Asko|Schönberg, opvolger van 5
Toelichting
het mede door hem opgerichte Schönberg Ensemble. In de Prelude zet de solist met arpeggio’s een beweging binnen het ensemble in gang, in een zoektocht naar ‘de juiste muzikale code’. Hierop volgt de Passacaglia, waarin de cellist speelt met materiaal dat het ensemble inbrengt, bestaande uit lage akkoorden en om zichzelf draaiende mechaniekjes in de hoge registers. De bas speelt een repeterende melodie, waarop het ensemble harmonisch varieert. Doordat de baslijn telkens met een noot wordt ingekort, ontstaat een vervreemdend harmonisch landschap. De solist gaat zich vrijer bewegen en tot slot keren de herhalende patronen van het begin terug, zij het nu in de lage registers. Na een korte Interlude met flageoletten (fluittonen) van de solist volgt het Scherzo. Het ensemble speelt in een snel tempo dat langzaam vertraagt, de cellist zet een trage beweging in die gaandeweg versnelt. Op het snijpunt van deze kruisbeweging klinkt opnieuw materiaal uit de Passacaglia. Hierna klimt het ensemble al vertragend naar hogere regionen. De solist bereikt zijn taks met een hysterische snelheid, waarna hij zich alleen nog maar in fragmenten en korte riffs kan voortbewegen. In de afsluitende Postlude lijkt de cellist de strijd op te geven. Hij tokkelt in plaats van strijkt en eindigt met een zacht in het ensemble nagalmend arpeggio. ‘In Rimpelingen vind je zowel de dodecafonie en structuren van Schönberg terug als de ritmische, virtuoze drive van Adams’, 6
schrijft De Graaff in een eigen toelichting. Dit alles ‘gecombineerd met een snufje jazz en een aangenaam Stravinskiaans pepertje, rustend binnen een zacht-impressionistisch landschap’.
John Adams Chamber Symphony Adams componeerde zijn Chamber Symphony in 1992 in opdracht van het Schönberg Ensemble. Het stuk is geïnspireerd op de Kammersymphonie van Arnold Schönberg en heeft ongeveer dezelfde lengte. Ook telt het vijftien instrumenten, maar anders dan Schönberg zet Adams een synthesizer, slagwerk, trompet en trombone in. Bovendien verdeelde hij zijn symfonie in drie delen, met beeldende titels. Het idee ontstond toen Adams de partituur van de Kammersymphonie van Schönberg bestudeerde terwijl zijn zoontje tekenfilms zat te kijken in de kamer naast hem. ‘De hyperactieve, aanhoudend agressieve en acrobatische muziek voor de cartoons werd in mijn hoofd gemengd met de muziek van Schönberg’, zei hij hierover. ‘Die is zelf ook behoorlijk hyperactief, acrobatisch en niet weinig agressief.’ Het eerste deel, Mongrel Airs (bastaardmelodieën), verwijst naar een uitspraak van een muziekcriticus die Adams’ muziek onbehouwen noemde. Hij geeft deze
Toelichting
lik op stuk met ‘onbeschaafde’, opzwepende ritmes en gierende uithalen, terwijl de kakofonisch door elkaar lopende partijen herinneren aan de onrust in Schönbergs Kammersymphonie. De hierop volgende Aria with walking bass opent met een prachtige solo van de hoorn tegen een steeds herhaald jazzy basloopje. Ook de overige blazers spelen hymnische melodieën, maar de rust wordt doorbroken met drukke, cartooneske passages. Het afsluitende Roadrunner is een dolgedraaide achtbaan van motieven, waarin je moeiteloos de door Wile E. Coyote achternagezeten Road Runner herkent uit de tekenfilmserie Loony Tunes van Warner Bros. Als geheel roept Adams’ Chamber Symphony overigens eerder de sfeer op van de tegendraadse Charles Ives dan van Arnold Schönberg. Tekst toelichting: Thea Derks
7
Biografieën Componisten Gustav Mahler
Gustav Mahler (1860 1911) werd geboren in Bohemen, uit eenvoudige joodse ouders. Zijn vader was autoritair en de jonge Gustav trok zich terug in een eigen wereld. Tijdens een bezoek aan familie vond men hem op zolder, verdiept in een aftandse piano. Mahlers ouders kochten een piano en op zijn tiende gaf hij zijn eerste concert. Vijf jaar later ging hij compositie en piano studeren aan het 8
conservatorium van Wenen, waar hij bewondering opvatte voor de vooruitstrevende muziek van Anton Bruckner en Wagner. Hij studeerde in 1878 af met een eerste prijs voor compositie, maar het lukte hem niet van het componeren te leven. Hij werd dirigent en leidde jarenlang de prestigieuze hofopera van Wenen en de Wiener Philharmoniker. Zijn eigen muziek was vanaf de première van zijn Eerste Symfonie in 1889 omstreden. Velen vonden zijn thema’s banaal en sentimenteel en zijn symfonische werken te monumentaal en te lang. Met de opkomst van het nationaalsocialisme werd Mahlers muziek verketterd en pas in de jaren zestig werd hij in de Duitstalige wereld weer serieus genomen. In ons land brak dirigent Willem Mengelberg al in de jaren twintig een lans voor zijn muziek, tegenwoordig behoort zijn muziek tot het standaardrepertoire. Zijn stijl wortelt in de romantiek, maar vormt met zijn bijzondere harmonische wendingen tevens een brug naar de atonale muziek van Arnold Schönberg.
Arnold Schönberg
De Oostenrijkse componist Arnold Schönberg (1874 1951) ging al jong viool spelen en componeren en werd als tiener cellist in het strijkorkest van Alexander von Zemlinsky, tevens zijn eerste en enige compositiedocent. Schönberg was aanvankelijk een ‘Brahmsiaan’, maar leerde dankzij zijn mentor ook Richard Wagner waarderen en gaandeweg werd zijn stijl steeds dissonanter. Ontevreden over de mogelijkheden van het tonale systeem,
Biografieën
met zijn hiërarchie van consonanten en dissonanten, zocht Schönberg naar manieren om ‘de dissonant te emanciperen’ en de gangbare tonaliteit te omzeilen. Zo staan de eerste delen van zijn Tweede Strijkkwartet (1907-09) nog in fis klein, maar wordt de toonsoort ongewis in het derde deel. Daarom werd zijn muziek ‘atonaal’ genoemd. Het bleek echter lastig een tonaal zwaartepunt te vermijden, daarom ontwikkelde Schönberg uiteindelijk het twaalftoonssysteem. Kort gezegd worden alle twaalf halve tonen in een reeks geplaatst, die telkens in zijn geheel moet klinken alvorens zij opnieuw begint. Zo kan niet één toon ‘de baas’ worden en wordt de dissonant geëmancipeerd. Schönberg presenteerde zijn Methode van de compositie met twaalf tonen in 1921. Deze zou grote invloed hebben op het componeren in de twintigste eeuw.
Jan-Peter de Graaff
Jan-Peter de Graaff (1992) ging op zijn vijftiende componeren. Hij studeerde compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Guus Janssen, Calliope Tsoupaki en Diderik Wagenaar. Tijdens zijn masterstudie volgde hij tevens compositieles bij Kenneth Hesketh aan het Royal College of Music in Londen.
theatrale of buitenmuzikale elementen. Hij haakt aan bij de Franse en Russische klassieke muziektraditie van componisten van Rameau tot Tsjaikovski en van Debussy tot Prokofjev en Grisey. Er zijn bovendien invloeden uit de (moderne) jazz, tango en volksmuziek uit allerlei windstreken. De Graaff schreef inmiddels meer dan dertig werken voor verschillende bezettingen, variërend van kamermuziek tot orkestwerken en muziektheater. In juni 2016 besloot hij zijn compositiestudie met zijn eerste opera, All Rise!. Voor het concert van vandaag componeerde hij Rimpelingen voor cello en ensemble, in opdracht van Asko|Schönberg.
Zijn muziek is over het algemeen transparant en kleurrijk, met een focus op vorm en melodische ontwikkeling; ook zijn er vaak 9
Biografieën
John Adams
John Adams (1947) studeerde compositie, elektronische muziek en directie aan Harvard, onder anderen bij Schönbergleerling Leon Kirchner. Zijn vroege composities hebben een enigszins academisch karakter. In 1971 werd hij compositiedocent in San Francisco, waar hij samen met Edo de Waart de concertserie New and Unusual Music opzette. Ook ging hij componeren in de minimalistische stijl van Steve Reich en Philip Glass, zoals bijvoorbeeld 10
in Phrygian Gates voor piano solo (1977) en Shaker Loops voor strijkseptet (1978/1983). Al snel koos Adams voor een mix van minimalistische stuwing en Mahleriaanse zeggingskracht. In 1985 brak hij door met zijn orkestwerk Harmonielehre. De titel knipoogt naar het gelijknamige theorieboek waarmee Schönberg begin twintigste eeuw afscheid nam van de negentiende eeuw. Hierna werd zijn muziek complexer en ging hij ook elementen uit jazz, rock en etnische muziek integreren. Adams componeerde verschillende opera’s over contemporaine thema’s. Zoals Nixon in China (1983), over een bezoek van president Nixon aan China in 1972 en The Death of Klinghoffer (1989-91), over een jood die in 1985 door Palestijnse vrijheidsstrijders werd gedood. In 2005 volgde Dr. Atomic, over de ontwikkeling van de atoombom. Gaandeweg werd zijn stijl eclectischer, met (quasi-)citaten uit alle stijlperiodes. Sommigen verwijten hem een hang
naar ‘hapklare retromuziek’, maar hij is een van de succesvolste levende Amerikaanse componisten. Tekst biografieën: Thea Derks
Uitvoerenden Etienne Siebens Dirigent
Foto: Marco Borggreve
Etienne Siebens studeerde orkestdirectie bij onder anderen Lucas Vis. Al snel werd hij uitgenodigd voor gastdirecties bij het Residentie Orkest, Amsterdam Sinfonietta,
Biografieën
het Nederlands Blazers Ensemble, Asko|Schönberg, Musikfabrik, het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen en de Vlaamse Opera. Uitnodigingen in Engeland, Duitsland, Italië, Oostenrijk, Frankrijk en Spanje volgden. Van 1992 tot 2008 was hij artistiek leider en dirigent van het Prometheus Ensemble, dat op vele Europese podia speelde. Hij was vaste gastdirigent van het Brussels Philharmonic en chef-dirigent bij het Symfonieorkest Vlaanderen. Zijn passie voor het hedendaagse repertoire uit zich in de nauwe samenwerking die hij had met componisten als György Kurtág, Mauricio Kagel, Harrison Birtwistle, Louis Andriessen en Michel van der Aa. Siebens werkte met solisten als Barbara Hannigan, Quirine Viersen, Jean-Guihen Queyras, Claron McFadden en Pieter Wispelwey. De afgelopen seizoenen werkte Asko|Schönberg veel met hem samen in producties als The House Taken Over (2013) van Vasco Mendonça, Laika (2014), een opera van Martijn
Padding ism DNO tijdens het Holland Festival en de opera Bosch Beach (2016/2017) van Vasco Mendonça.
Hans Woudenberg Cello
studeren, werd dit bepalend voor zijn latere professionele loopbaan. Vanaf de oprichting in 1974 maakt hij deel uit van het Schönberg Ensemble, tegenwoordig Asko|Schönberg. Na 43 jaar geeft hij zijn laatste concert bij dit illustere ensemble. De jonge componist JanPeter de Graaff schreef speciaal voor hem het celloconcert Rimpelingen. Hans Woudenberg is ook cellist en programmeur van het DoelenKwartet.
Asko|Schönberg
Foto: Louis Haagman
Hans Woudenberg studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Anner Bijlsma. Al jong voelde hij grote interesse voor nieuwe muziek. Toen Woudenberg als student gevraagd werd om met een groep medeleerlingen Pierrot Lunaire van Schönberg in te
Asko|Schönberg, toonaangevend ensemble voor nieuwe muziek, voert gecomponeerde werken van de 20ste- en 21steeeuw uit. Deze muziek is niet alleen van grote, gevestigde namen als Louis Andriessen, Sofia Goebaidoelina, György Kurtág, György Ligeti en Karlheinz Stockhausen, maar ook van jongere componisten als Michel van der Aa, Martijn Padding, Jörg Widmann, Rob Zuidam en van de jongste talenten. 11
Biografieën
Foto: Gerrit Schreurs
Speciale aandacht is er voor langjarige relaties en samenwerking met grote, betekenisvolle componisten en voor gloednieuw werk van hoge kwaliteit. Talentontwikkeling staat hoog in het vaandel. Asko|Schönberg biedt educatietrajecten voor talentvolle aankomende musici en componisten waarin zij zich kunnen ontwikkelen en voorbereiden 12
op de veelzijdige, dynamische beroepspraktijk. Concerten vinden plaats in series in het Muziekgebouw en het Concertgebouw, in gastoptredens in het Holland Festival, De Nationale Opera en in co-producties met het Noord Nederlands Toneel, Opera Trionfo en Slagwerk Den Haag. Het ensemble treedt op in een keur aan concertzalen en festivals wereldwijd. Naast dirigent
Reinbert de Leeuw werkt het ensemble met gastdirigenten als Etienne Siebens en Bas Wiegers. Dit alles met een gedreven groep veelzijdige musici en solisten uit binnenen buitenland. Asko|Schönberg is ensemble in residence bij Muziekgebouw aan ’t IJ. www.askoschoenberg.nl.
Serie Asko|Schönberg Seizoen 2017 – 2018 Ensemble in residence van het Muziekgebouw Asko|Schönberg is hét toonaangevende ensemble voor hedendaagse muziek. Dit ook internationaal zeer gewaardeerde ensemble heeft niet alleen grote componisten uit de 20e en 21e eeuw op het repertoire staan, zoals Louis Andriessen, György Ligeti, Sofia Goebaidoelina en John Adams. Oók biedt het jong talent een podium en verleent het compositieopdrachten aan nieuwe makers. Dankzij de intensieve relatie en langdurige samenwerking met levende componisten zijn de musici gespecialiseerd in het uitvoeren van nieuwe muziek. vr 9 sep 2017 Joseph Puglia + Asko|Schönberg Seizoensopening Bach & beyond do 19 okt 2017 Asko|Schönberg + Cappella Amsterdam Revolutie, Russen en Reinbert do 30 nov 2017 Asko|Schönberg Spiegelpaleis
za 7 apr 2018 Asko|Schönberg + Nederlands Kamerkoor + Katrien Baerts Vocale fantasieën do 17 mei 2018 Asko|Schönberg (De)constructie
do 7 dec 2017 Asko|Schönberg Im wunderschönen Monat Mai do 11 jan 2018 Asko|Schönberg + Slagwerk Den Haag American Anthology do 22 feb 2018 Asko|Schönberg Zappa’s playlist do 5 apr 2018 Asko|Schönberg + Slagwerk Den Haag Exuberante ensemblemuziek
13
Verwacht
Mei vr 19 mei 9.00 uur t/m 03.00 uur / Kleine Zaal Online Radio Festival Celebrating independent radio culture za 20 mei / 20.15 uur Orkest van de 18e Eeuw + The Sixteen De Harmoniemesse van Haydn zo 21 mei / 11.00 uur Ere Lievonen + Anne Veinberg Laboratonium 2 zo 21 mei / 20.15 uur Dagboek van een verdwenene Muziektheater Transparant vr 26 mei / 20.15 uur Sergei Leiferkus, Olesya Golovneva + Semyon Skigin Het authentieke Russische lied za 27 mei / 20.15 uur Smell of Bliss Liza Ferschtman + LeineRoebana 14
zo 28 mei / 15.00 uur Ton Koopman Wat is het geheim van het orgel? (8+) di 30 mei / 20.30 uur Terry Riley + Gyan Riley In concert
Juni vr 2 jun / 21.00 uur / Kleine Zaal Lost & Found
do 22 jun / 20.30 uur / Kleine Zaal Kel Assouf The Rest is Noise
Holland Festival 3 t/m 25 juni 2017
ma 5 + di 6 + wo 7 + do 8 jun / 19.00 uur The Nation Eric de Vroedt, Het Nationale Theater vr 9 jun / 20.30 uur Cowell, Cage, Crumb Margaret Leng Tan za 10 jun / 20.30 uur Robots/Non/Robots Mouse on Mars, Ensemble Musikfabrik, André de Ridder
do 15 + vr 16 jun / 20.30 uur Octavia. Trepanation Boris Joechananov, Dmitri Koerljandski, Stanislavsky Electrotheatre za 17 jun / 20.30 uur Ruang Suara Ensemble Modern, Senyawa zo 18 + ma 19 / 20.30 uur Setan Jawa Garin Nugroho, Rahayu Supanggah di 20 jun / 20.30 uur Orchester-Finalisten Studenten Koninklijk Conservatorium
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15