Wo 6 dec 2017 Grote Zaal 20.15 uur
Serie Kamermuziek Internationaal
Alban Gerhardt Quintet Topmusici in bijzonder ensemble Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma Alban Gerhardt Quintet Topmusici in bijzonder ensemble
Serie Kamermuziek Internationaal Wo 6 dec 2017 Grote Zaal 20.15 - 22.05 uur ca. 60 minuten voor de pauze ca. 30 minuten na de pauze
Alban Gerhardt Quintet: Alban Gerhardt cello Baiba Skride viool Gergana Gergova viool Amihai Grosz altviool Brett Dean altviool
Dit concert wordt opgenomen door Omroep MAX voor uitzending op zondag 10 december op NPO Radio 4
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Programma
Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) Strijkkwintet nr. 3 in C KV515 (1787) ·· Allegro ·· Menuetto: Allegretto ·· Andante ·· Allegro Brett Dean (1961) Epitaphs (2010) ·· I Only I will know, ...in memory of Dorothy Porter (Gently flowing, with intimate intensity) ·· II Walk a little way with me, ...in memory of Lyndal Holt (Moderato scorrevole) ·· III Der Philosoph, ...in memory of Jan Diesselhorst (Slow and spacious, misterioso) ·· IV György meets the “Girl Photographer”, ...in memory of Betty Freeman; hommage à György Ligeti (Fresh, energetic) ·· V Between the spaces in the sky, ...in memory of Richard Hickox (Hushed and fragile) Pauze Johannes Brahms (1833 - 1897) Strijkkwintet nr. 2 in G op. 111 (1890) ·· Allegro non troppo, ma con brio ·· Adagio ·· Un poco allegretto ·· Vivace ma non troppo presto
3
Toelichting Beroemde strijkkwartetten zijn er bij bosjes. Er zijn concoursen voor strijkkwartet, er zijn speciale opleidingen en een van de mooiste dingen die je kunt bereiken als strijker is deel uitmaken van een goed, succesvol strijkkwartet. De hemel op aarde voor een musicus. En dan bestaat er de situatie dat je je als componist pas écht serieus neemt wanneer je een strijkkwartet hebt gecomponeerd. Dat is het hoogste, want het moeilijkste. Alle vier de musici met een gelijkwaardige partij bedienen, zó dat ze elkaar niet in de weg zitten maar alle vier bijdragen tot iets wat nog meer is dan de som der delen. Een heel aantal componisten lukte dat pas op hogere leeftijd (Gabriel Fauré, César Franck, Edward Elgar, Camille Saint-Saëns) terwijl anderen juist zulke uitgesproken kwartetcomponisten waren dat, als ze verder niets hadden gecomponeerd, ze nog in de voorste regionen van de muziekgeschiedenis zouden paraderen: Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven, Johannes Brahms, Béla Bartók, Dmitri Sjostakovitsj. Het strijkkwartet zit stevig in het zadel dus. Maar zijn zusje dan, het strijkkwintet? Is er ook maar één ensemble ter wereld dat zich officieel ‘strijkkwintet’ noemt? The Mozart String Quintet? Brahms Quintett? Quintetto Boccherini? (Het Alban Gerhardt Quintet is een gelegenheidsensemble.) Het strijkkwintet legt het behoorlijk af tegen zijn uitverkoren en geprezen vierstemmige broer. En toch is het helemaal niet zo’n ongewone combinatie. Vanaf de zestiende eeuw werd er veel gecomponeerd voor vijf stemmen: twee sopraanstemmen, alt, tenor en bas. Of, populair vanaf midden achttiende eeuw: twee 4
sopranen, twee alten en bas. Luigi Boccherini, Johann Albrechtsberger, Ignaz Pleyel, Franz Anton Hoffmeister: ‘schrijft u maar heren’, smeekten de uitgevers, ‘wij hebben er wel een markt voor!’
Eigenlijk is het strijkkwintet geen ongewone combinatie Mozart, Franz Schubert en Brahms staan vooraan als het om het strijkkwintet gaat. Geliefder nog dan zijn mooiste kwartetten is Mozarts Kwintet in g; dát is het werk waarmee je zelfs de meest verstokte Mozart-afvallige weer op de rit krijgt. Voor Schubert geldt: kan het nog mooier dan zijn kwartetten Rosamunde en Der Tod und das Mädchen? Jazeker, en diepzinniger ook: zijn strijkkwintet. En de twee van Brahms – net als die van Mozart betrekkelijk late verschijningen in zijn oeuvre – staan op één lijn met zijn drie kwartetten en twee sextetten. Toen de Australische componist Brett Dean in 2010 door het Cheltenham Festival in Engeland om een nieuw strijkkwintet werd gevraagd, zei hij onmiddellijk ja. ‘Deze opdracht bood mij een uitgelezen kans om de uitgebreide klank- en tekstuele mogelijkheden te onderzoeken van de formatie ‘strijkkwartet + één’, die vóór mij
Toelichting
Mozart, Schubert en Brahms zo fascineerde en leidde tot enkele van hun mooiste en diepzinnigste kamermuziekwerken. Het stuk dankt vooral veel aan de zeer aparte veranderingen wat betreft klankkleur als gevolg van de verdubbeling van de altvioolsectie: dit alten-duo functioneert als contrapunt van het in het strijkkwartet gebruikelijke violen-duo.’ Misschien speelde ook nog iets anders mee. Dean is zelf een altist van naam. Graag geeft hij zijn instrument een kans, dat net als het strijkkwintet nogal eens de Assepoesterrol vervult. Dean mag zich de dubbele collega van Mozart noemen. Net als Mozart is hij componist en treedt hij zelf op met zijn instrument. Zoals vandaag.
Wolfgang Amadeus Mozart Strijkkwintet in C In 1773, zeventien jaar oud, schrijft hij er één. Veertien jaar lang schrijft hij er géén. En dan, opeens, wordt het vanaf 1787 Mozarts grote favoriet. Het strijkkwintet! Waarom het zo favoriet is, is niet helemaal duidelijk. Zoals gezegd, het strijkkwintet was een licht buitenissig genre, weinig beoefend. Haydn bijvoorbeeld schreef lustig 83 strijkkwartetten, geen enkel kwintet echter (‘niemand heeft me er ooit om gevraagd’). Zijn voorbeelden moest Mozart zoeken bij die paar mindere goden als Ignaz Holzbauer, Giovanni Battista Sammartini en Karl Joseph
Toeschi. En bij Boccherini natuurlijk, een heel wat meerdere mindere god. Boccherini was toen net benoemd tot hofcomponist van de kersverse Pruisische koning Frederik Willem II in Berlijn. Hij, de maker van zo’n slordige 120 kwintetten, viel kennelijk in de smaak bij het hof van de koning. Als ik nou ook eens zulke stukken ging schrijven, kan Mozart hebben gedacht, misschien zit er daar voor mij dan ook wel een mooie positie in. Of Boccherini’s fraaie werken openden hem alleen maar de ogen voor de mogelijkheden die het genre bood. Mozart zou zijn strijkkwintetten hebben gecomponeerd voor Frederik Willem. De prominente cellopartij zou daar op wijzen. Een eerste, veelbelovende aanzet tot het eerste van de set, KV515 in C, legde hij alweer snel opzij omdat daarin de cello te weinig te doen had, en zie eens wat een feest de nieuwe versie voor de cello is, met bijvoorbeeld een triomfantelijk, bijna heerszuchtig opstijgen van de C majeurdrieklank voor het instrument in de maten 39-41. Ook in de kwintetten die nog volgden mogen de cellopartijen er wezen. Wat ook pleit voor het idee dat Mozart ze voor de Pruisische koning componeerde, is dat Mozart wat overhaast een oude serenade omschreef tot kwintet (KV406); zo hoopte hij misschien sneller een set van zes af te hebben. Toch garandeert dit nog niet dat Mozart zijn kwintetten speciaal voor de koning schreef. Want waarom, bijvoorbeeld, nou net twee altpartijen en niet twee cellopartijen als die koning zo van cello hield? Mozart‑biograaf 5
Toelichting
Alfred Einstein legde dat als volgt uit: ‘De partij van de koning duldde geen rivaal.’ Geestig, maar niet steekhoudend. Waarschijnlijk schreef Mozart zijn strijkkwintetten gewoon omdat hem deze vorm goed lag. In het bijzonder het kwintet met twee altviolen: zelf altist, hield hij veel van het instrument. Het kwintet bood hem nieuwe mogelijkheden en meer ruimte. Hij kon er bovendien het strijkkwartet mee ontlopen, een genre dat hem altijd veel moeite kostte. Het is ook mogelijk, dat dit soort kamermuziek beter paste bij de introverte stemmingen van zijn laatste jaren en hij zich er goed in kon uitdrukken. Hoewel als ensemble groter, is de klank van het kwintet minder briljant dan die van het kwartet. Wat Mozart in gelukkiger dagen uitbundig neerlegde in symfonie en concert, wordt hier gecondenseerd tot het schrijven voor vijf gelijkgestemde individuen. Dat hij het schrijven voor strijkkwintet in ieder geval uitermate serieus nam, bewijst al meteen het eerste werk van de reeks, KV515: het is met zijn welgeteld 1149 maten verreweg het langste vierdelige kamermuziekwerk dat Mozart ooit schreef.
Brett Dean Epitaphs Is Epitaphs – ‘grafschriften’ – van Brett Dean een somber werk? Het is niet per se zo bedoeld. Het mag donker en wat triest 6
klinken, liever hoort Dean het als een eerbetoon aan de bijzondere kwaliteiten van een vijftal mensen die hij goed heeft gekend of zelfs tot zijn persoonlijke vrienden rekende. Vijf herdenkingen; in 2008 en 2009 overleden binnen een relatief korte tijdspanne vijf mensen die veel voor de componist betekenden. Hoe anders ze de laatste eer te bewijzen dan met muziek? De hommage is al langer een vorm waarin Dean graag zijn muzikale gedachten giet. Vorig jaar klonk in Muziekgebouw aan ’t IJ al zijn Hommage à Brahms. En ook schreef hij hommages aan Bach, Janáček en Kurtág. De eerste Epitaph gaat over de Australische dichteres Dorothy Porter. Dean liet zich inspireren door haar gedicht The Bluebird of Death: ‘Sniff the air. Test the weather. Smell the storm of burning feathers; smell the storm of our last and final flight together. The day we go; The place we go; Only I will know; Only I will know.’ Deel II is opgedragen aan de wetenschapper Lyndal Holt. Dean dacht bij het componeren aan wat deze tijdens zijn terminale ziekte schreef in de nieuwsbrief van het Cancer Support Centre van het Sydney Adventist Hospital: ‘Kanker dwingt ons om te herkennen wat belangrijk is in deze aardse wereld. En de meesten beseffen dat dat hun persoonlijke relaties zijn. Ik waardeer ieder enorm die mijn hand wil vasthouden en een wandelingetje met me wil maken tijdens mijn reis met de kanker. Soms moeten ze me overeind houden, vaak ook moeten we lachen.’
Toelichting
De cellist Jan Diesselhorst schuilt achter deel III. ‘Zijn collega’s van de beroemde ‘12 cellisten van de Berliner Philharmoniker’ noemden hem met respect en affectie De Filosoof: een zeer beschaafd humanist en kenner van grappa die nooit de warmingupruimte van de Philharmonie betrad zonder een geleerd boek in de hand.’ Deel IV kent een dubbele opdracht: de Amerikaanse mecenas, filantroop en fotograaf Betty Freeman én de grote Hongaarse componist György Ligeti. ‘Wat zou het fascinerend zijn om een vlieg op de muur te zijn geweest,’ aldus Dean, ‘toen Freeman een fotoportret maakte van Ligeti en de gesprekken te hebben kunnen horen tussen deze twee niet te bedwingen persoonlijkheden.’ V tenslotte is voor Richard Hickox, de voormalige artistiek leider van de Australian Opera. Wegens zijn overlijden zou Hickox niet meer de première dirigeren van Dean’s opera Bliss, waaruit de volgende regels: ‘Ecstasy touched me… I slid between the spaces in the sky, And smelt things living and dying in the valleys of the forest.’
In 1890 was Johannes Brahms 57 jaar oud. Niet echt een oude man, maar toch had hij er alle kenmerken van. Een milde vreugde voelde hij om de mooie dingen van het bestaan, en tegelijkertijd wist hij: het kan elk moment afgelopen zijn. 1890 was het jaar waarin hij onder andere zijn Tweede strijkkwintet op. 111 schreef. Een jaar dat in het teken stond van een heerlijke reis door Italië. Vriend Joseph Widman, een dichter en schrijver, was zijn reisgenoot.
Strijkkwintet nr. 2 op. 111
Ze bezochten eerst Parma. Daar zagen ze het schilderij Il matrimonio mistico di Santa Caterina van Parmigianino. Brahms was er weg van, in het bijzonder van ‘al die onbeschrijflijk lieve gezichtjes van al die aardige kindertjes’ die de schilder zo prachtig had weten af te beelden. Volgende stop was Cremona, de stad van Monteverdi en de grote vioolbouwers. Toen Brahms zich op een dag liet scheren door een heuse barbier, ontdekte hij dat in Italië zelfs zo’n eenvoudig man uitstekend met de viool overweg kon. Rossini’s Figaro in levenden lijve! En dan ontdekten ze ook nog een standbeeld van Sint Joachim; heel toepasselijk, vond Brahms, dat ze de beroemde violist Joseph Joachim, zijn goede vriend voor wie hij ooit zijn vioolconcert had gecomponeerd, met een standbeeld vereerden.
‘Toen ik het las kon ik de lentewind bijna voelen’, zei een vriend. Kort door de bocht gezegd: hoe ouder de mens, hoe milder. En ook: hoe ouder je bent, hoe meer een besef van tijdelijkheid. Die dingen hangen met elkaar samen.
Het was een goedgemutste Brahms die die zomer zijn intrek nam in zijn vakantiehuis in Bad Ischl om er een typische Brahmsvakantie te vieren: keihard componeren. Het Tweede strijkkwintet kwam op papier. Lente, zomer is deze muziek. Toen een vriend het kwintet
Johannes Brahms
7
Toelichting
plagend ‘Brahms in het Prater’ wilde dopen, gaf hij als antwoord: ‘Toen je het hoorde moest je zeker denken aan al die knappe meisjes in het Prater, hè?’ Zijn vriendin Elizabeth von Herzogenberg zei over de finale, deze heerlijke zigeunermuziek: ‘De persoon die dit allemaal bedacht moet wel zeer luchthartig van karakter zijn.’
Achter de opgewektheid van Brahms’ strijkkwintet schuilt melancholie Maar achter al die opgewektheid schuilt iets hevig melancholieks. Dit is mijn laatste compositie, meldde Brahms zijn uitgever. Ik stop ermee. Opus 111 vond hij een mooi getal; dat was namelijk ook het opusnummer van de laatste pianosonate van Beethoven. Maar natuurlijk was er meer aan de hand. In de voorafgaande jaren had Brahms veel vrienden verloren, steeds stond alles in het teken van afscheid nemen. Hij maakte ook zijn testament en vernietigde veel composities waarvan hij wist dat hij ze toch niet meer zou voltooien. Uiteindelijk heeft Brahms na het Tweede strijkkwintet toch nog een en ander gecomponeerd. Maar dat hele late werk staat in zekere zin allemaal los van zijn verdere oeuvre. Hij publiceerde nog een verzameling Duitse volksliederen, piano-etudes en koraalvoorspelen. Zijn ultieme opus, de Vier ernste Gesänge zijn zo ondubbelzinnig zwaarmoedig dat hij ze eigenlijk niet geschikt 8
vond voor publiek. En een heel eigen plaats hebben ook de paar werken met klarinet, een onverwachte opleving, uit die laatste jaren. Zodat je het Strijkkwintet op. 111 uit 1890 inderdaad als een soort afscheid van het componeren kunt blijven beschouwen. Tekst toelichting: Stephen Westra
Biografieën Componisten Wolfgang Amadeus Mozart
Wolfgang Amadeus Mozart (1756 - 1791) trok als componerend, viool- en pianospelend wonderkind tussen zijn zesde en zijn 23e jaar door Europa. Zijn enorme vermogen tot absorberen maakte dat deze reizen een diepgaande invloed hadden op zijn componeren. In Salzburg was Mozart aanvankelijk als hofmusicus
in dienst van de aartsbisschop, maar in 1781 kwam het tot een breuk en Mozart vestigde zich in Wenen als eerste zelfstandige musicus in de geschiedenis. Daar werd hij beroemd en rijk maar gaf het geld te makkelijk uit, zodat hij toch altijd krap bij kas zat. Met zijn soloconcerten, symfonieën, opera’s en kamermuziek wist hij twee soorten publiek te bedienen: het grote, niet speciaal onderlegde publiek, en de ‘kenners’. Of het nu ging om de opera, de symfonie, het soloconcert, het strijkkwartet, de pianoliteratuur of om vocale werken, op alle gebieden leverde Mozart bijdragen die gelden als de beste en de bekendste in hun soort.
Brett Dean De Australische componist Brett Dean (1961) begon zijn muzikale leven met vioollessen in zijn geboortestad Brisbane. Hij studeerde altviool aan het Queensland Conservatorium en trok daarna naar Europa.
Van 1985 tot 1999 was hij altviolist van de Berliner Philharmoniker. In 2000 koos hij voor een freelancebestaan en keerde hij terug naar Australië. Al sinds 1988 arrangeerde en componeerde hij en na 2000 vestigde hij zijn naam met het ballet One of a kind en het klarinetconcert Ariel’s Music. Sindsdien krijgt hij vele opdrachten en wordt zijn werk wereldwijd uitgevoerd. In het seizoen 2016-2017 was hij composer in residence van het National Symphony Orchestra van Taiwan en in dit seizoen bekleedt hij een vergelijkbare functie bij het Tonhalle Orchester Zürich. 9
Biografieën
Johannes Brahms
omarmde als de nieuwe stem van Duitsland. Hij schreef een omvangrijk oeuvre bijeen met vier symfonieën, twee pianoconcerten, een vioolconcert, koorwerken, liederen, kamermuziek en werken voor piano solo. Met zijn hang naar de muziek van onder anderen Beethoven en Bach werd hij beschouwd als een conservatief componist en een tegenpool van de ‘nieuwlichters’ Liszt en Wagner.
solist. Hij heeft meer dan zeventig celloconcerten op zijn repertoire staan; enkele daarvan zijn speciaal voor hem geschreven, zoals het Celloconcert van de Koreaanse Unsik Chin. Ook werkte hij samen met Pēteris Vasks en Brett Dean.
Uitvoerenden De Duitse componist, dirigent, organist en pianist Johannes Brahms (1833 1897) begon zijn leven in een sloppenwijk van Hamburg. Zijn muzikale kwaliteiten werden al snel onderkend door zijn vader die freelance musicus was. Brahms ontwikkelde zich tot een begenadigd pianist en een hartstochtelijk verzamelaar van volksmuziek. Op zijn twintigste werd hij als componist ontdekt door het echtpaar Robert en Clara Schumann dat hem 10
Alban Gerhardt Cello De Duitse cellist Alban Gerhardt (Berlijn, 1969) heeft zich in de afgelopen jaren geschaard onder de grote cellisten van onze tijd. Zijn klank is helder en zijn interpretaties vallen op door hun originaliteit. Zijn vader was violist bij de Berliner Philharmoniker en bij datzelfde orkest maakte Gerhardt op zijn 21e een verbluffend debuut als
foto: Kaupo Kikkas
Een groeiend publiek volgt de podiumpresentaties van Gerhardt, die oude luisteren concertconventies tracht te doorbreken om zo de weg naar klassieke muziek voor jongeren te openen. Alban Gerhardt bespeelt een cello, gebouwd door de beroemde instrumentenmaker Matteo Goffriller.
Biografieën
Baiba Skride Viool
Concertgebouworkest en de London Philharmonic. Vorig seizoen vormde ze een pianokwartet met Lauma Skride, Harriet Krijgh en Lise Berthaud waarmee ze optrad op de Schubertiade Schwarzenberg, het Malmö Chamber Festival en BASF Ludwigshafen. Daarnaast werkt ze ook samen met artiesten als Sol Gabetta, Brett Dean en Daniel Mueller-Schott. Baiba Skride bespeelt de Yfrah Neaman Stradivarius haar beschibaar gesteld door de familie Neaman middels Beares International Violin Society.
Prize en won prijzen op kamermuziekcompetities als Joseph Joachim Chamber Music Competition.
foto: Marco Borggreve
Baiba Skride (1981) is afkomstig uit Letland. In 2001 won ze de eerste prijs in de Koningin Elisabethwedstrijd in Brussel. In 1995 verhuisde ze naar Duitsland om te studeren aan het Muziek- en Theaterconservatorium van Rostock. Ze soleerde bij orkesten als de Berliner Philharmoniker, Boston Symphony Orchestra, het Koninklijk
Gergana Gergova Viool Gergana Gergova is geboren in Pleven (Bulgarije) en studeerde in Duitsland en Oostenrijk bij Yair Kless, Andreas Reiner, Mintcho Mintchev en Eberhard Feltz. Ze won de eerste prijs in de International Pancho Vladigerov Competition in 2003, ontving de Folkwang
Ze was onder andere concertmeester bij de Deutsche Oper am Rhein en het Münchner Rundfunkorchester. Met het Trio Imàge treedt ze op op kamermuziekfestivals over de hele wereld. Ze is werkt samen met musici als Christian Tetzlaff, Baiba Skride, Jan Vogler, Lars Vogt en is echtgenote van Alban Gerhardt. Gergana Gergova bespeelt een viool van Giovanni Battista Guadagnini die ze in bruikleen heeft gekregen. 11
BiografieĂŤn
Amihai Grosz Altviool
hij de eerste prijs in de Braun Roger Siegel Competition van de universiteit van Jeruzalem en in 2007 de Gottesman Prize for Viola in de Aviv Competition. Hij richtte in 1995 het Jerusalem String Quartet op. Grosz is aanvoerder altviolen bij de Berliner Philharmoniker en West-Eastern Divan Orchestra. Hij bespeelt een zestiende-eeuwse altviool van Gaspar da Salo.
Brett Dean Altviool foto: Felix Rettberg
De IraĂŤlische altviolist Amihai Grosz (1979) speelde op zijn vijfde viool en maakte de overstap naar altviool toen hij 11 was. Zijn opleiding kreeg hij in Jeruzalem, in Frankfurt en Berlijn. Grosz kreeg beurzen via de American-Israeli Cultural Foundation en maakte deel uit van de Young Musicans Group van het Jerusalem Music Center voor bijzonder muzikaal talent. In 1996 won 12
Zie biografie pagina 9.
Serie Kamermuziek Internationaal
Verwacht Hagen Quartett + Jörg Widmann Symbiose van strijkkwartet en klarinet
Za 27 jan 2018 Grote Zaal 20.15 uur
In het openingsconcert van de allereerste Strijkkwartet Biënnale Amsterdam delen twee instituten uit de kamermuziek het podium: het Oostenrijkse Hagen Quartett en de Duitse componist en klarinettist Jörg Widmann. Geïnspireerd door Mozart en Brahms schreef Widmann recent een nieuw werk voor deze bezetting, die onlosmakelijk verbonden is met het strijkkwartet. Daarnaast speelt het Hagen Quartett een van de meest ontroerende stukken uit het strijkkwartetrepertoire: Weberns Langsamer Satz. De vijf strijkkwartetten die Jörg Widmann eerder schreef, zijn met veel lof ontvangen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze meesterklarinettist zich nu toelegt op het samenbrengen in één werk van zijn eigen instrument én het genre strijkkwartet, waarmee hij zo sterk verbonden is. The Guardian: ‘Any Widmann performance brings whatever he plays kicking and screaming into the present day. Whether it’s his own pieces or the Brahms clarinet quintet.’ Programma: Jörg Widmann Klarinetkwintet (Nederlandse première)* / Anton Webern Langsamer Satz / Johannes Brahms Klarinetkwintet op. 115
Jörg Widmann foto: Marco Borggreve
*co-commissie Strijkkwartet Biënnale Amsterdam, Muziekgebouw aan ’t IJ, CNDM Madrid, Wigmore Hall, Mozarteum Salzburg, Philharmonie Essen, Lugano Musica, Philharmonie de Paris
13
Verwacht
di 12 dec / 20.15 uur Borodin Quartet Zeventig jaar speelhistorie
wo 20 dec / 20.15 uur Noors Solistenkoor Rós - Kerstmis in Noorwegen
December
wo 13 dec / 19.00 uur college + 20.15 uur concert Ensemble Correspondances Pastorale de Noël
vr 22 + za 23 dec / 19.30 uur za 23 dec / 16.00 uur zo 24 dec / 11.00 uur Nieuw Vocaal Amsterdam + Amsterdam Baroque Orchestra Kerstspel
do 7 dec / 20.15 uur Im wunderschönen Monat Mai Asko|Schönberg do 7 dec / 20.30 uur / BIMHUIS Jen Shyu + Jade Tongue Song of Silver Geese vr 8 dec / 20.15 uur Nederlands Kamerorkest + Erik Bosgraaf Kerst met Vivaldi, Corelli en Bach za 9 dec / 14.15 uur De IJ-Salon Wilde jongens Kijk Muziek! zo 10 dec
do 14 dec / 12.30 uur Lunchconcert Ism Conservatorium van Amsterdam do 14 dec / 16.30 uur Kuss Quartet Openbare repetitie do 14 dec / 20.15 uur Kuss Quartet Oude meesters
zo 31 dec / 19.30 uur / BIMHUIS Oud & Nieuw 2017 Grootser en diverser dan ooit, Oud & Nieuw in het BIMHUIS
Huil van de Wolff vr 15 dec / 19.30 uur Nederlands Kamerkoor + Concerto Köln + Peter Dijkstra Weihnachtsoratorium
13.30 + 15.30 uur / Kleine Zaal HiHaHuttenBouwers (2-4) De Stilte
zo 17 dec / 15.00 uur Concerto Copenhagen Authentieke barokke kerst
13.30 uur BerBerio (6+) Zonzo Compagnie + Revue Blanche
di 19 dec / 19.30 uur Nederlandse Bachvereniging Weihnachtsoratorium
14
do 28 dec / 19.30 uur Calefax PAN 14
Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15