Za 11 nov 2017 Grote Zaal 20.15 uur
Serie Piano
Leif Ove Andsnes Idyll und Abgrund
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Serie Piano Za 11 nov 2017 Grote Zaal 20.15 - 22.15 uur
Leif Ove Andsnes Idyll und Abgrund
ca. 55 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze
Leif Ove Andsnes piano
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Programma
Jean Sibelius (1865 - 1957) Björken (de berk) op. 75 nr. 4 (1914) Impromptu op. 97 nr. 5 (1920) Rondino op. 68 nr. 2 (1912) Der Hirt op. 58 nr. 4 (1909) Romanze op. 24 nr. 9 (1895 - 1903) Jörg Widmann (1973) Idyll und Abgrund. Sechs Schubert-Reminiszenzen (2009) ·· Irreal, von fern ·· Allegretto, un poco agitato ·· Wie eine Spieluhr ·· Scherzando ·· ♩ ≈ 50 ·· Traurig, desolat Franz Schubert (1797 - 1828) 3 Klavierstücke D 946 (1828) ·· Allegro assai ·· Allegretto ·· Allegro Pauze Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Sonate op. 31 nr. 2 in d ‘Der Sturm’ (1801) ·· Largo - Allegro ·· Adagio ·· Allegretto Frédéric Chopin (1810 - 1849) Nocturne op. 62 nr. 1 in B (1845 - 1846) Ballade op. 23 nr. 1 in g (1835 - 1836)
3
Toelichting ‘Pianomuziek van Sibelius? Nooit van gehoord.’ Dat is de standaardreactie van veel – zelfs doorgewinterde – liefhebbers van klassieke muziek. Toch heeft hij meer dan 150 stukken voor piano geschreven. Pianist Leif Ove Andsnes doet een poging dit misverstand recht te zetten en speelt een aantal verrassende miniatuurtjes uit dit onderbelichte segment van Sibelius’ oeuvre. Daarna speelt hij een op thema’s van Schubert gebaseerd hedendaags stuk van de zeer succesvolle componist/klarinettist Jörg Widmann. Dan, van Schubert zelf, zijn (te) weinig gespeelde Drei Klavierstücke D 946. Vlak voor zijn dood geschreven. Een mix van heimwee en speelse vrolijkheid. Daarna klinkt Beethovens stormachtige Sonate op. 31 nr. 2, waarin hij nieuwe wegen inslaat. Andsnes sluit af met twee werken van Chopin. De serene Nocturne op. 62 nr. 1 en de wilde en revolutionaire Ballade nr. 1
Jean Sibelius Diverse miniaturen Bij het horen van de naam Sibelius denken de meeste muziekliefhebbers aan zwaar geïnstrumenteerde symfonische muziek met veel schetterend koper. Werken als zijn zeven symfonieën, Finlandia en zijn Vioolconcert. Maar dat hij zich zijn hele componistenleven ook intensief heeft beziggehouden met kleinschaliger werken is nauwelijks bekend. Sterker nog: er zijn nogal wat musicologen geweest die hem kwalijk namen dat hij, om 4
zijn gezin te onderhouden, geregeld liederen, kamermuziek en pianostukken schreef. En zich dan dus niet kon wijden aan het hogere werk: het schrijven van symfonieën. Deels was Sibelius daar ook zelf schuldig aan omdat hij zich een keer liet ontvallen: ‘Ik schrijf pianostukken in mijn vrije momenten… eigenlijk interesseert de piano me niet omdat hij niet kan zingen’. Maar pianisten die de moeite hebben genomen om zich in zijn pianomuziek te verdiepen, waaronder niemand minder dan Glenn Gould, zijn vol lof over zijn persoonlijke stijl van schrijven. Leif Ove Andsnes sloot zich daarbij aan en nam een cd op met een persoonlijke selectie uit Sibelius’ meer dan 150 pianostukken. Die cd is zeer goed ontvangen. Recensies beginnen vaak met: ‘Hoe is het toch mogelijk dat we deze juweeltjes al die tijd over het hoofd hebben gezien?’. Ook op de recitals die Andsnes momenteel wereldwijd geeft, breekt hij steevast een lans voor dit onderbelichte segment van Sibelius’ oeuvre. Net als voor de Russen heeft de alomtegenwoordige berk voor de Finnen een speciale betekenis. Björken (de Berk) is een onderdeel uit de suite Bomen uit 1914. Sibelius was een groot natuurliefhebber. Vanaf 1904 woonde hij ook afgelegen, midden in de bossen, met uitzicht op een meer. Hij heeft eens gezegd dat de bomen tegen hem praatten. Dit stukje heeft iets geheimzinnigs en je hoort de blaadjes ritselen.
Toelichting
Na de Eerste Wereldoorlog kwam Sibelius in financiële problemen omdat hij voor een groot deel afhankelijk was van de royalty’s die hij ontving van zijn Duitse uitgevers. Die werden uitbetaald in Duits geld, waarvan de waarde voortdurend kelderde. Daarom zag hij zich genoodzaakt om weer pianomuziek te gaan schrijven, waar altijd vraag naar was. In 1920 publiceerde hij daarom een suite met vrij luchtige stukjes. Een uitzondering vormt de dromerige, licht melancholische Impromptu met een Chopin-achtig middenstuk.
perst hij een aantal thema’s van hem door een modern filter. In het tweede en vierde deel gaat het om Schuberts lieflijkheid en speelsheid. In deel vier staat zelfs voorgeschreven dat de pianist even moet fluiten. Aan het eind van deel twee en in deel vijf krijgen we te maken met Schuberts agressie en woede. In het slotdeel spelen verlies en diep verdriet een hoofdrol. Idyll und Abgrund ging in première in 2009 in de Allerheiligen-Hoffkirche in München.
De volgende miniaturen ontstonden voor de Eerste Wereldoorlog. Het clowneske, van de hak op de tak springende Rondino uit 1912 is een delicatesse voor virtuoze pianisten. Der Hirt ontstond in 1909 en stelt met alle snel repeterende staccatonootjes ook hoge eisen aan de uitvoerende. De Romanze is het bekendste werkje uit de reeks van tien stukken die Sibelius schreef tussen 1895 en 1903. Het begint en eindigt ingetogen en daar tussenin mag de pianist flink uitpakken.
Franz Schubert
Jörg Widmann
Het eerste stuk lijkt op een scherzo en begint galopperend. Daarna komen we in een lang en zeer romantisch middendeel. Tegen het einde keert de galop weer terug. Nummer twee begint kalm en de melodie zit vol milde Schubertiaanse heimwee. Die melodie had Schubert al eerder gebruikt voor een koor in Fierrabras, een van de vele opera’s waarmee hij vergeefs probeerde door te breken. Na lange episodes van ritmische rusteloosheid en nog een nieuwe hartverscheurende melodie keert de milde stemming weer terug.
Idyll und Abgrund. Sechs SchubertReminiszenzen Idyll und Abgrund maakt deel uit van een trilogie, bedoeld als eerbetoon aan Schubert, Schumann en Brahms. Als zeer succesvol klarinettist heeft Widmann hun werken wereldwijd uitgevoerd. In het vandaag te spelen Schubert-gedeelte
Drei Klavierstücke D 946 De drie Klavierstücke D 946 ontstonden in Schuberts sterfjaar 1828. Ze waren waarschijnlijk bedoeld voor een derde serie impromptus. Of hij ze ooit naar een uitgever heeft gestuurd weten we niet. Ze zijn pas in 1868 uitgegeven op instigatie van Brahms, die net als Schubert een grote voorkeur had voor korte pianocomposities.
5
Toelichting
Ignaz von Seyfried, een dirigent die nauw met Beethoven samenwerkte, kwam ook geregeld bij hem over de vloer. Volgens hem zag Beethovens appartement eruit als een zwijnenstal.
zijn broer te helpen, onder meer door de contacten te onderhouden met zijn uitgevers. Zo kon Beethoven meer tijd vrijmaken om te componeren. Maar Carl was niet altijd op de hoogte van alle afspraken die zijn impulsieve broer had gemaakt. En zo kon het gebeuren dat de drie Pianosonates op. 31, waaronder die van vandaag, tegelijkertijd werden aangeboden aan twee uitgevers. Aanleiding tot onverkwikkelijke situaties. Ondanks zijn toenemende doofheid, die hij angstvallig voor zijn omgeving probeerde te verbergen, componeerde Beethoven als een waanzinnige door. Hij sprak ook met zichzelf af om nieuwe wegen in te slaan.
‘Boeken en partituren lagen verspreid in alle hoeken. Overal vond je etensresten, een half verorberde koude schotel, de resten van het ontbijt en halflege wijnflessen. Op een lessenaar stonden schetsen voor een strijkkwartet en de piano lag vol met haastig neergekrabbeld materiaal voor een heerlijke, maar nog als embryo slapende symfonie. Daartussen bevonden zich proefdrukken, wachtend op correctie. De vloer was bedekt met brieven van vrienden, maar ook met belangrijke zakenpapieren. Op de vensterbanken vond je hompen kaas en restjes salami.’ Een andere bezoeker struikelde bijna over een nog niet geleegde po en eindigde zijn indruk als volgt: ‘Balzac en Dickens zouden deze beschrijving nog twee pagina’s volhouden en ze zouden er nog eens twee nodig hebben om het uiterlijk van de beroemde componist te schetsen’. Beethovens broer Carl, die ambtenaar was, kon de chaos niet aanzien en besloot om
Dat kunnen we goed horen in de Sonate op. 31 nr. 2 uit 1801, waarin hij de sonatevorm nieuw leven inblaast. Dat doet hij onder meer door de langzame inleiding van het openingsdeel keer op keer terug te laten komen en telkens op te rekken. Hij bouwt hiermee voort op een vergelijkbare constructie in zijn Pianosonate op. 13 ‘Pathétique’. Die steeds langer wordende langzame passages zijn mysterieus en Beethoven maakt ze nog extra vaag en onheilspellend door met het pedaal allerlei noten te laten doorklinken die botsen met het akkoord. Dat moet in zijn tijd revolutionair geklonken hebben. De snelle passages daar tussendoor hebben een hoog energiegehalte. Het daaropvolgende plechtige Adagio gaf Beethoven uitgebreid de gelegenheid om te laten horen hoe mooi hij kon zingen op de piano. Het idee voor het slotdeel, Allegretto, zou volgens Czerny zijn ontstaan toen Beethoven een ruiter voorbij hoorde galopperen.
Het derde stuk begint zeer speels qua ritmiek en doet Hongaars aan. Het gaat daarna peinzend verder en eindigt weer dartel, zoals het begon.
Ludwig van Beethoven Sonate op. 31 nr. 2 ‘Der Sturm’
6
Toelichting
Frédéric Chopin
Vincenzo Bellini, die net als hij in Parijs woonde en met wie hij ook goed bevriend was. Ook de muziek van Bach was voor Chopin enorm belangrijk. Hij begon de ochtend meestal met delen uit diens Wohltemperiertes Klavier om de vingers los te maken. Als de openingsmelodie van de nocturne weer terugkomt wordt hij rijkelijk voorzien van trillers en sierlijke omspelingen. Net als bij Bach doen die trillers en omspelingen niet alleen dienst als versiering, maar vormen ze een wezenlijk onderdeel van de melodie. Het coda is dromerig en eenzaam.
Nocturne op. 62 nr. 1
Ballade op. 23
Chopins twee Nocturnes op. 62, waarvan we vandaag de eerste horen, schreef hij drie jaar voor zijn dood. Een zware periode voor hem, ook vanwege zijn voortdurend verslechterende gezondheid. Bovendien was zijn relatie met de schrijfster George Sand op de klippen gelopen.
In 1836 liet Chopin zijn Eerste Ballade op. 23 uitgeven. Waarschijnlijk zette hij al in 1831 de eerste schetsen ervan op papier. Je hoort het er absoluut niet aan af, maar bij Chopin ging er vaak veel tijd overheen voordat een compositie zijn definitieve vorm kreeg. Soms was hij een hele dag bezig met één maat.
Het is zeer de vraag of we de bijnaam Der Sturm serieus moeten nemen. Men zegt dat iemand Beethoven ooit vroeg om de betekenis van deze inderdaad nogal stormachtige sonate. Zijn antwoord ‘Lees maar eens Shakespeares Tempest’ was waarschijnlijk bedoeld om van het gezeur af te zijn. Maar bijnamen onthoud je nou eenmaal makkelijker dan opusnummers. Daarom worden ze omarmd, hoe vergezocht ze soms ook zijn.
De Parijse upper ten was geschokt toen Sand een roman publiceerde die, ook al ontkende Sand dat in alle toonaarden, overduidelijk de teloorgang van hun relatie beschreef. Tegen die achtergrond is het wonderbaarlijk hoe kalm en vredig deze nocturne klinkt. Voor Chopins doen zit het stuk barstensvol contrapunt; de linkerhand speelt een bijna net zo belangrijke rol als de rechter en beperkt zich niet tot begeleiden. Het middendeel, met melodieën die niet op lijken te houden en naadloos in elkaar overgaan, herinnert ons eraan dat Chopin weg was van Norma, La Sonnambula en I Puritani: opera’s van
Schumann kreeg een exemplaar van die Eerste Ballade te pakken en schreef erover: ‘De Ballade op. 23 is het meest geniale stuk dat hij tot nu toe heeft geschreven. Wild en hoogst origineel. Toen hij gisteren bij me op bezoek was zei ik hem dat. Na een lange stilte antwoordde hij: ‘Daar ben ik blij om, want het is ook mijn dierbaarste werk.’’ Heel erg begrijpelijk, Chopins reactie, want deze Ballade is eigenlijk het eerste werk waarin hij volslagen nieuwe wegen inslaat. Tot die tijd schreef hij, geheel volgens de 7
Toelichting
mode, rijkversierde, virtuoze werken die lekker klinken maar niet bepaald diep graven. Chopin had zich laten inspireren door de literaire ballade; een verhalend gedicht dat zich meestal afspeelt in vroeger tijden, vol tragische gebeurtenissen, waarin ook ruimte is voor het geheimzinnige, het fantastische en het onbenoembare. Het genre werd in Chopins tijd beroemd door dichters als Schiller en Goethe. Chopin was vooral onder de indruk van de ballades van een met hem bevriende Poolse dichter, Adam Mickiewicz. Niet dat we daar veel verder mee komen, want Chopin onthulde nooit om welke ballade het ging. Hij was ook geen voorstander van programmatische muziek, waaraan een verhaal ten grondslag ligt. De luisteraars moesten uit zijn muziek maar hun eigen verhaal destilleren. De allereerste noten van de Ballade zeggen ons al dat er iets bijzonders gaat komen, iets vreemds. De dissonant die het openingsrecitatief afsluit doet al vermoeden dat er geen sprake zal zijn van een happy end. Daarna verwerkt hij twee nauw verwante, breed uitgesponnen lyrische en droevige thema’s die afgewisseld worden met stormachtige passages. Revolutionair was dat hij in het coda, dat normaal alleen dienst doet als afsluiting, te midden van alle heftigheid ook nog eens nieuw thematisch materiaal introduceert. Deze Ballade speelt een belangrijke rol in de film The Pianist van Roman Polanski. Tekst toelichting: Thijs Bonger
8
Biografieën Componisten Jean Sibelius
wijden. Hij liet zich door volkspoëzie, mythologie en verbondenheid met de natuur inspireren. Vooral in de Scandinavische en Angelsaksische landen wordt Sibelius als componist erg gewaardeerd. De meeste van zijn werken zijn Finsnationaal geïnspireerd, zoals zijn beroemde symfonische gedicht Finlandia.
Jörg Widmann
Widmann groeide uit tot een succesvol soloklarinettist en bracht onder andere Musik für Klarinet und Orchester van Rihm in première. De laatste jaren komt het accent steeds meer te liggen op het componeren. In zijn werk komen de traditie en de modernste technieken samen. Widmann is in Freiburg actief als klarineten compositiedocent.
Franz Schubert
Jean Sibelius (1865 - 1957) was een Fins componist, muziekpedagoog en dirigent. Hij studeerde in Helsinki, Berlijn en Wenen. In 1893 keerde hij terug naar Finland en was als leraar aan het muziekinstituut en aan de orkestschool van Helsinki werkzaam. In 1897 werd hem een staatssalaris toegekend waardoor hij zich op zijn landgoed terug kon trekken om al zijn tijd aan het componeren te
New York. Hij studeerde compositie bij onder anderen Hans Werner Henze, Heiner Goebbels en Wolfgang Rihm.
De Duitse klarinettist en componist Jörg Widmann (1973) studeerde aan de Hochschule für Musik und Theater München en aan de Juilliard School in
Franz Schubert (1797 1828) was de zoon van een muzikale schoolmeester die hem leerde vioolspelen. Pianoles kreeg hij van zijn twaalf jaar oudere broer Ignaz, daarnaast leerde hij zingen. Met zijn mooie jongenssopraan werd hij op zijn elfde aangenomen als koorknaap in de keizerlijke hofkapel in Wenen. Aan 9
Biografieën
het Stadtkonvikt kreeg hij een goede schoolopleiding. Op zijn dertiende begon hij liederen te schrijven, en vanaf zijn zeventiende ontstond het ene meesterwerk na het andere.
Met zijn mooie stem en zijn vertrouwdheid met de piano voerde hij zijn liederen in z’n eentje uit tijdens de ‘Schubertiades’, informele salonavonden van Schuberts vriendenkring. Zo schijnt hij nog kort voor zijn dood de hele Winterreise te hebben gespeeld én gezongen. Ook trad hij op als pianosolist en gaf hij pianoles aan adellijke meisjes met wie hij graag vierhandig speelde. 10
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) kreeg pianoles van zijn vader en leerde daarnaast ook viool en altviool spelen. Zijn favoriete instrument bleef echter de piano. In Wenen werd hij vanaf 1792 allereerst beroemd als pianovirtuoos en improvisator. Een jaar lang kreeg hij compositieles van Joseph Haydn en veel in zijn vroege kamermuziek en zijn pianosonates wijst op de invloed van Haydn. Al snel liet Beethoven de achttiende
eeuw achter zich en begon zich te manifesteren als een vroege romanticus voor wie zijn eigen innerlijk de juiste koers was. Vanaf 1798 had Beethoven gehoorproblemen en in 1808 was zijn gehoor zo slecht geworden dat hij niet meer in het openbaar als pianist kon optreden. Dirigeren deed hij nog wel. Zijn laatste pianosonate (op. 111) dateert uit 1822, daarna schreef hij nog vijf strijkkwartetten die behoren tot de top van de hele strijkkwartetliteratuur.
Frédéric Chopin De van oorsprong Poolse componist Frédéric Chopin (1810 - 1849), kind van een Franse vader en een Poolse moeder, stond in zijn vaderland al snel bekend als een muzikaal genie. Toch kwam hij pas tot volledige wasdom nadat hij Polen in 1830 achter zich liet om zich uiteindelijk te vestigen in Parijs. Daar groeide hij uit tot een van de belangrijkste pianisten en componisten en verkeerde hij doorlopend in adellijke
kringen. Hij verfijnde vormen als de mazurka, polonaise en nocturne en hij voegde het zijne toe aan de negentiende-eeuwse pianotechniek.
Ook zijn liefdesleven en zijn gezondheid waren veelbesproken onderwerpen. Vooral zijn stormachtige relatie met de Franse schrijfster George Sand werd breed uitgemeten. Door zijn zwakke gestel werd hij niet ouder dan 39 jaar.
11
Uitvoerende Leif Ove Andsnes Piano Leif Ove Andsnes (1970) is geboren in Karmoy, Noorwegen en studeerde aan het Conservatorium te Bergen bij de Tsjechische docent Jiri Hlinka. Sinds zijn internationale debuut in het begin van de jaren negentig, heeft Leif Ove Andsnes een zeer vooraanstaande positie in het internationale concertcircuit veroverd. Andsnes gaf recitals en concerten in de toonaangevende concertzalen van de wereld en met de beroemdste orkesten. Hij is oprichter en directeur van het Rosendal Chamber Music Festival, mede-artistiek directeur van het Risør Festival of Chamber Music voor bijna twee decennia, en muziekdirecteur van het Ojai Music Festival in Californië in 2012. In 2013 verwierf hij een plek in de Gramophone Hall of Fame, en in 2016 en 12
foto: Gregor Hohenberg
2017 kreeg hij eredoctoraten van de Juilliard School van New York en de Universiteit van Bergen in Noorwegen. Tijdens het seizoen 2017-2018 is hij artist in residence bij de New York Philharmonic. Naast een solo-recital met Schubert, Nielsen, Sibelius en Widmann zal hij daar te horen zijn met met Brittens Pianoconcert onder leiding van Antonio Pappano, Rachmaninovs Vierde pianoconcert onder leiding van Paavo Järvi en
Debussy’s Fantasie met Edward Gardner. Tijdens zijn Europese tour breekt hij een lans voor de onbekende pianowerken van Sibelius, die hij opnam voor Sony.
Serie Piano
Verwacht
Vr 12 jan 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Vanessa Benelli Mosell Italiaans pianotemperament De opmerkelijke Italiaanse pianiste Vanessa Benelli Mosell maakt in dit concert haar Nederlandse debuut in het Muziekgebouw met een bijzonder en veeleisend programma. Haar spel is krachtig, emotioneel en dramatisch. De muziek van Stockhausen is haar specialiteit. Als tiener werkte ze twee jaar intensief met de componist, die zei: ‘Ze heeft het vermogen om mensen mijn muziek te laten waarderen’. Het spectaculaire Examen uit Donnerstag aus Licht is de proef op de som. Niet alleen Stockhausens meesterwerk is veeleisend om te spelen. Ook Stravinsky’s Petrouchka, Skrjabins Preludes en Rachmaninovs zelden uitgevoerde Corellivariaties stellen een pianist danig op de proef. Rachmaninov voerde deze twintig virtuoze variaties zelf nooit volledig uit. Hij liet zich leiden door het publiek: bij te veel gehoest sloeg hij een paar variaties over. Benelli Mosell speelt ze uiteraard wel allemaal.
Vanessa Benelli Mosell foto: Peter McNally
Programma: Sergej Rachmaninov Corellivariaties op. 42 / Igor Stravinsky Trois mouvements de Petrouchka / Karlheinz Stockhausen Klavierstück nr. 12 ‘Examen’ uit Donnerstag aus Licht / Aleksandr Skrjabin Preludes nrs. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 13 en 14 13
Verwacht
November zo 12 nov / 15.00 uur Nederlandse Bachvereniging Jephte & Mirjams Siegesgesang zo 12 nov / 20.15 uur Taksim Trio Ahi di 14 nov / 20.15 uur Kayhan Kalhor + Ali Bahrami Fard Koerdische en Perzische composities wo 15 nov / 20.00 uur / Paradiso Muziekgebouw aan ’t IJ presenteert: Nederlands Blazers Ensemble Oost West Thuis niet Best
do 16 nov / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag + Lucas en Arthur Jussen Snaren, toetsen en stokken
vr 24 nov / 12.30 uur Symfonieorkest Conservatorium van Amsterdam Lunchconcert
Strijkkwartet Marathon
vr 24 nov / 20.15 uur Holland Baroque + Wu Wei Vivaldi op de zijderoute
vr 17 t/m zon 19 nov Quatuor Diotima Beethoven / Schönberg / Boulez In vier concerten combineert het wereldberoemde Quatuor Diotima een strijkkwartet van Beethoven, Schönberg en Boulez. In deze context klinkt de muziek van deze drie grote vernieuwers als nooit tevoren. di 21 nov / 19.00 uur David Broza + Mira Awad East Jerusalem West Jerusalem
wo 15 nov / 20.15 uur graindelavoix Cipriano de Rore: portrait of the artist as a starved dog
wo 22 nov / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag + Lucas en Arthur Jussen Snaren, toetsen en stokken
do 16 nov / 20.15 uur Lunchconcert Ism Conservatorium van Amsterdam
do 23 nov / 20.15 uur Ensemble Musikfabrik Premièreprogramma
14
za 25 nov / 20.15 uur Quirine Viersen + Enrico Pace Cello en piano in optima forma zo 26 nov / 11.00 uur / Kleine Zaal Bram Stadhouders + Melle Weijters MICRO|IMPRO
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15