Do 26 apr 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Donderdag avondserie
Calefax + Neue Vocalsolisten Stuttgart Morphing Relations
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Donderdag avondserie Serie Calefax
Calefax + Neue Vocalsolisten Stuttgart Morphing Relations
Do 26 apr 2018 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur
Neue Vocalsolisten: Johanna Zimmer sopraan Truike van der Poel mezzosopraan Martin Nagy tenor Guillermo Anzorena bariton Andreas Fischer bas
Inleiding
ca. 40 minuten voor de pauze ca. 40 minuten na de pauze
Foyerdeck 1 19.15 - 19.45 uur Door Huib Ramaer
Calefax: Oliver Boekhoorn hobo Ivar Berix klarinet Raaf Hekkema saxofoon Jelte Althuis basklarinet Alban Wesly fagot
Het project Morphing Relations is mede mogelijk gemaakt door Ernst von Siemens Musikstiftung.
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Programma
Steffen Krebber (1976) mediated mixes (2017) Carlo Gesualdo (1566 - 1613) Moro, lasso al mio duolo Sander Germanus (1972) Le tourne-disque antique (2001) José-María Sánchez-Verdú (1968) Terrains vagues (2018) Pauze Fabio Nieder (1957) Eine alpenländische Volksweise von Krieg und Tod (2017) Elena Rykova (1991) Thousand Splinters of a Human Eye (2017)
3
Toelichting Een vergissing lag vijf jaar geleden aan de basis van dit concertprogramma. De Keulse componist Steffen Krebber bereidde zich voor op een lezing over de imitatie van diergeluiden in de muziek. Hij verzamelde voorbeelden uit de muziekgeschiedenis en speelde op een goed moment per ongeluk twee muziekfragmenten tegelijkertijd af: Le chant des oiseaux van Clément Janequin (ca. 1485 - 1558) en Zugvögel van Carola Bauckholt (1959), gespeeld door Calefax. Het resultaat was verrassend mooi en ‘begrijpelijk’! Door de onbedoelde collage kwam aan het licht hoeveel overeenkomsten er bestaan tussen twee muziekstukken waarvan het ontstaan een half millenium uit elkaar ligt. Krebber mailde een audiobestand met de combinatie van deze twee stukken naar Calefax en stak de rietblazers aan met zijn enthousiasme voor deze ‘montage’. Hetzelfde bestand stuurde Krebber overigens naar Stuttgart, naar de Neue Vocalsolisten, en zodoende koppelde hij deze twee groepen aan elkaar. Toen jaren later zich een samenwerking aandiende, dachten de beide ensembles aan bovenstaand verhaal en vroegen aan Krebber om zijn mooie vergissing te gebruiken in een nieuw werk. Vervolgens zijn nog drie componisten gevraagd om nieuw werk te maken voor deze twee klanklichamen (vocaal kwintet en rietkwintet), te weten Fabio Nieder (1957), José-María Sánchez-Verdú (1968) en de jonge Russin Elena Rykova (1991). Daarmee klinken tijdens dit concert composities van een kwartet componisten uit verschillende windstreken én generaties. Zij werden verzocht om persoonlijk invulling te geven aan het door Steffen Krebber geopperde thema Morphing Relations, waarbij er 4
gedacht kon worden aan het ‘morphen’, dus veranderen of in elkaar overvloeien van alle mogelijke ‘relations’ – de relatie tussen oude en nieuwe muziek, tussen zangers en blazers, live en gereproduceerde geluiden, musici en publiek.
In de nieuwe composities ‘morphen’ allerlei mogelijke relaties: oud en nieuw, zangers en blazers, live en gereproduceerde geluiden, musici en publiek Wat vrij uniek is aan dit project is de aanloopfase, mede gefinancierd door de gulle Ernst von Siemens Musikstiftung. Al in april 2017 kwamen alle musici en componisten bij elkaar, om elkaar te leren kennen en ideeën uit te wisselen. Zij werkten in Stuttgart twee lange dagen samen in de repetitieruimtes van de Neue Vocalsolisten, en daar werden de zaadjes geplant voor de vier hoofdwerken van dit concertprogramma. De componisten gingen vervolgens een half jaar aan de slag en in december 2017
Toelichting
kwam iedereen weer in Stuttgart bijeen. De ene componist was al helemaal klaar, de ander nog aan het puzzelen, sommigen aanwezig, anderen té druk met puzzelen, en Elena Rykova logde vanuit Boston in om virtueel aanwezigheid bij de eerste ‘readings’ van haar partituur. Weer twee maanden later, in februari 2018, waren alle compositorische puntjes op de i gezet en ging Morphing Relations in première tijdens het Eclat-Festival in Stuttgart. Na de vier concerten in Nederland wordt dit project in mei (voorlopig) afgesloten met een optreden tijdens het festival Acht Brücken in Keulen.
Steffen Krebber mediated mixes Steffen Krebber is de man die vijf jaar geleden aan de basis stond van dit project. Zijn werk mediated mixes mondt uit in een live-uitvoering van zijn vergissing van destijds: Janequin en Bauckholt tegelijkertijd. In de aanloop naar dat moment speelt Krebber in zijn compositie een spel met het verschil in de beleving van muziek, of geluid in het algemeen, tussen nu en vijfhonderd jaar geleden. De ontwikkeling van technieken om muziek te reproduceren (microfoons en luidsprekers) heeft onze ervaring van muziek zeer veranderd. We zijn ons er vandaag de dag vaak niet van bewust of we een geluid uit een luidspreker horen, of vanuit een andere, ‘analoge’
bron. Anderzijds zijn er tegenwoordig ook klanken die we alléén vanuit de luidspreker kennen: geluiden die refereren aan de reproductietechnieken van muziek (zoals het krassen van een plaat) of, meer recent, puur synthetische geluiden uit de computer. Uitgangspunt voor Krebbers stuk was om de technische ontwikkeling als het ware te spiegelen, door (inmiddels vertrouwd geworden) mechanische en elektronische geluiden juist weer te re-reproduceren met stemmen en traditionele instrumenten. Centraal onderdeel is daarbij het gebruik van de ‘Talk Box’, gevormd door Truike van der Poel, mezzosopraan van de Neue Vocalsolisten en Calefax-fagottist Alban Wesly. Wesly bespeelt een zelfgemaakt rietinstrumentje dat uitmondt in de mond van Van der Poel, die door subtiele tongen kaak-bewegingen de klank ervan sterk beïnvloedt. Het resultaat is een sterk mechanisch aandoend geluid, terwijl deze techniek zo oud is als de weg naar Rome, en bijvoorbeeld ook terug te zien is in Vietnamese volksmuziek.
Carlo Gesualdo Moro, lasso al mio duolo De fameuze madrigalen van Carlo Gesualdo (1566-1613) gelden voor velen als een vorm van muzikale extravagantie. Met name de sterke dissonanten, die uitdrukking moeten geven aan de bezongen 5
Toelichting
liefdespijnen, brengen menig luisteraar in verwarring – is dit echt muziek van vierhonderd jaar oud? Dit korte madrigaal, gezongen door de Neue Vocalsolisten, fungeert niet alleen als bruggetje tussen de ‘echt oude muziek’ van Janequin (waar Krebber mee eindigt) en het volgend werk van Sander Germanus. Het is ook de moeite waard om de openingsmaten zeer goed te beluisteren, aangezien Germanus deze halverwege zijn stuk Le tourne-disque antique citeert en verwerkt.
Sander Germanus Le tourne-disque antique Sander Germanus schreef zijn rietkwintet Le tourne-disque antique alweer zeventien jaar geleden, maar het past prachtig in dit programma Morphing Relations. Germanus speelt met het ‘vervormen’ van de muzikale verhaallijn door veelvuldig zowel de snelheid als de toonhoogte voor het gehele rietkwintet gelijktijdig (microtonaal) te veranderen – een beetje zoals je met een ouderwetse platenspeler kunt doen door je duim tegen de zijkant van de plaat aan te drukken. Dit vervreemdende effect wordt nog vergroot doordat de stemming van de verschillende instrumenten niet altijd parallel daalt (of stijgt), maar ook tegen elkaar in. De zo gecreëerde stemvoering, vergelijkbaar met die van Gesualdo – wiens madrigaal Moro, lasso al mio duolo geciteerd wordt – is echter altijd tonaal en welluidend. 6
José-María Sánchez-Verdú Terrains vagues De Spanjaard José-María Sánchez-Verdú is een meester in het herscheppen van oude muziek. Voor zijn Terrains vagues tast hij heel voorzichtig een oude compositie af, als een archeoloog die vol van verwondering de contouren van een prachtige ruïne blootlegt. De vier delen van de compositie ziet Sánchez-Verdú als vier lagen van een cartografie van een stad, waarbij de stad in dit geval een muziekstuk is: het chanson Cueurs desolez van Pierre de la Rue (ca. 1450 - 1518). Sánchez-Verdú: ‘In deze compositie komen begrippen aan de orde als erosie, ‘morphing’, straten, overlappingen, archeologie, ruïnen, cartografie, netwerken, tijd, materialen en palimpsest. Het begrip ‘Terrains vagues’ is als metafoor veel gebruikt door de architect en filosoof Ignasi de Solà-Morales (1942 - 2001). Die doelde daarmee op aspecten en fragmenten van een territorium die hun functie verloren hebben. Deze ‘eilanden’ zijn hun functionele en economische betekenis kwijt en nemen zogezegd een extraterritoriale positie in, losgezongen van begrippen als tijd en ruimte. Ze dragen ondertussen toch nog een herinnering aan voorbije momenten met zich mee, als een soort tijd-kristallen. Aan vergeten ‘terrains’, plekken die als tijd-capsules gebleven zijn.’
Toelichting
Fabio Nieder Eine alpenländische Volksweise von Krieg und Tod De Duits-Italiaanse componist Fabio Nieder houdt in zijn compositie Eine alpenländische Volksweise von Krieg und Tod een pleidooi voor de eenvoud van volksmuziek, in dit geval uit Kärnten. De tekst wordt gezongen in het Windisch, een Sloweens dialect. Het onderwerp van dit ‘Soldatenlied’ staat in contrast met de sfeer van Nieders compositie: het stuk doet aan als een zeer consonante, meditatieve ode aan de Ländler, van oorsprong een dansvorm in driekwartsmaat, hier gesublimeerd naar een langzaam en weemoedig pleidooi voor de eenvoud van de volksmuziek. Maar onderhuids is er veel spanning te voelen, want Nieder windt zich op. ‘Waarom wordt in de nieuwe muziek-scene mijn geliefde Alpine volksmuziek als kitsch gezien? Terwijl oude Tibetaanse liedjes of gezangen uit de synagoge als hoogst interessant worden benaderd? De Sloweense volkscultuur die nog bloeit aan de Karawanken (de bergketen op de grens van Slowenië en Oostenrijk) en in Triëst, wordt door de wereld vergeten, eenvoudigweg omdat ze niet exotisch genoeg is! Aangezien ik zelf in de Sloweense stad Triëst geboren ben weet ik maar al te goed wat discriminatie is – ook muzikale discriminatie! Van kinds af aan ben ik geïnteresseerd in de zogenaamde armoede
van de inheemse bevolking, en vond in deze ‘Arte povera’ een groot potentieel voor mezelf als componist. En deze compositie maakt gebruik van een volksmelodie die uitsluitend natuurlijke intervallen bevat, precies zoals de boeren en herders haar vroeger zongen!’ Tijdens de repetities verklapte Nieder tegenover de mannelijke zangers van de Neue Vocalsolisten de achtergrond van het verrassende theatrale moment middenin het stuk – de drie mannen rukken één voor één hun hun jasje open. ‘Ik was middenin het proces van componeren, en erg bezig met de dwangbuis die ik voelde rond mijn muzikale wortels, en vrijheid. En toen, op een nacht, droomde ik van jullie, en jullie rukten je los!’
Elena Rykova Thousand Splinters of a Human Eye De jonge Russin Elena Rykova, die momenteel studeert in Harvard, rekt het begrip van wat een componist is behoorlijk op en ziet zichzelf óók als dichter en beeldend kunstenaar. ‘Met mijn muziek wil ik een ruimte scheppen waarin mensen – musici én publiek – samenkomen om de klank- en visuele werelden te ondergaan die ik bedenk en met hen deel.’ Haar bijdrage aan Morphing Relations is een visueel sensationele partituur waarin maar enkele traditioneel genoteerde muzieknoten figureren, en des te meer 7
Toelichting
tekeningen, teksten, regieaanwijzingen en grapjes. Het resultaat is een geënsceneerd muziekstuk als in een droom, onder meer met teksten van de Amerikaanse dichter William Williams over de onthechting waaraan je ten prooi kunt vallen als je in een bus zit en om je heen kijkt. De vele glasplaten in de bus creëren een combinatie van doorkijkjes en weerspiegelingen, en door de vluchtige indrukken kun je je makkelijk verliezen in de levens van de mensen om je heen. Daarnaast pakt Rykova het onderwerp van dit programma, Morphing Relations, heel letterlijk op door vijf duo’s te vormen van telkens één zanger en één instrumentalist, die onderzoeken op wat voor manieren ze samen geluid kunnen halen uit een hobo, klarinet, saxofoon, basklarinet respectievelijk fagot.
en weer bleef springen – en zo maakte ze verbinding tussen plekken die elkaar anders nooit konden ontmoeten. Net als een potlood had ze een oog aan haar puntje (***).” (*) de Koreaanse variant op ‘Once upon a time’ (**) vrij naar het citaat van Paul Klee ‘Een lijn is een punt die uit wandelen gaat’ (***) een verwijzing naar het artikel At the end of my pencil van Bridget Riley
Deze tekst ademt een vrijheidsdrang die tegenwoordig bij wel meer componisten een rol lijkt te spelen. Rykova: ‘Soms stel ik me voor dat ik ben zoals die pick-up-arm, en de moed heb om, ondanks alle conventies die mij mede gevormd hebben, mijn eigen dromen na te jagen.’ Tekst toelichting: Alban Wesly
Gevraagd naar een duiding van haar enigmatische stuk antwoordt Rykova met een sprookjesachtige tekst: ‘Toen de tijgers nog rookten (*) was er een stoute pick-up-arm die dacht dat ze een potlood was. Jarenlang droomde ze ervan om zich vrij te bewegen terwijl het stationair draaien haar mentaal uitputte. Als een puntje dat uit wandelen gaat (**) begon ze, al tekenend, een draaiende langspeelplaat in stukken op te splitsen in zwarte figuren, silhouetten. En haar creativiteit kende geen grenzen – ze was niet geremd door context of verwachtingen, er was geen goed of fout. Tegelijk met de eerste lijnen op het vlak ontstonden op de plaat continenten als op een kaart, die op drift raakten terwijl ze heen 8
Liedteksten Steffen Krebber mediated mixes Tekst: Steffen Krebber
welcome! hello! you summon a loudspeaker for the following transmission of birds. remember it is all membranes: remembrance! records of time we know them by heart entangled states of mixed media mediated mixes between you and us must be pointed out am i speaking through foreign meat? where is my loudspeaker? whose are the birds?
Carlo Gesualdo Moro, lasso, al mio duolo Moro, lasso, al mio duolo E chi mi può dar vita, Ahi, che m’ancide e non vuol darmi aita! O dolorosa sorte, Chi dar vita mi può, ahi, mi dà morte!
Ik sterf helaas aan mijn verdriet En die mij leven kan schenken Ach, die doodt me en wil me geen hulp bieden! O smartelijk lot: Die mij leven kan brengen, ach, die brengt mij ter dood! Vertaling: Harry van der Kamp
9
Liedteksten
José-María Sánchez-Verdú Terrains vagues Gebaseerd op:
Pierre de la Rue Cueurs desolez Cueurs desolez par toutes nations, dueil assemblez et lamentations, plus ne querez l’armonieuse lyere, de Orpheus pour vostre joye eslyre, ains vous plongez en désolations.
Bedroefde harten in heel het land stort u uit in rouw en klacht, zoek voor uw plezier geen harmonieën meer of Orpheus lier, maar geef u over aan diepe droefheid.
Fabio Nieder Eine alpenländische Volksweise von Krieg und Tod Puobč’ s’m star šele osemnajst liet, te cesar me hoče k sovdatom imet. Kako bom sovdat k’s’m puob’č premvad, še gvira k na mor’m držat Atej noj mam’ca pa jokata se, ko vid’ta te puobče preobliečene vse. Preobliečeni so, na vojsko gredo, nazaj jih pa n’kol’ več knabo.
Bin nur ein achtzehnjähriger Bub’ und der Kaiser will aus mir einen Soldaten machen! Wie kann ich Soldat sein, bin nur ein viel zu junger Bub’, kann nicht einmal ein Gewehr halten! Vater und Muter weinten als die die Buben in Uniform sahen. Ja, sie tragen eine Uniform, weil sie in den Krieg gehen müssen! Nie mehr werden sie zurückkehren. Duitse vertaling: Fabio Nieder
10
Liedteksten
Elena Rykova Thousand Splinters of a Human Eye Rykova gebruikt voor dit werk fragmenten uit:
Paterson Tekst: William Carlos Williams:
Say it! No ideas but in things. Inside the bus one sees his thoughts sitting and standing. His thoughts alight and scatter — Who are these people (how complex the mathematic) among whom I see myself in the regularly ordered plateglass of his thoughts, glimmering before shoes and bicycles? They walk incommunicado, the equation is beyond solution, yet its sense is clear — that they may live his thought is listed in the Telephone Directory.
11
Biografieën Componisten Steffen Krebber
Steffen Krebber (1976) studeerde compositie bij Marco Stroppa en Caspar Johannes Walter aan de Staatlichen Hochschule für Musik und Darstellende Kunst in Stuttgart en bij Rebecca Saunders aan de Hochschule für Musik und Tanz in Keulen. Na zijn afstuderen werkte hij aan verschillende projecten, waaronder een concert met het Thürmchen12
Ensemble in het Kunst Station Sankt Peter Köln en een spraakinstallatie bij het kunstenaarssymposium van de Kunststiftung NRW in de Kölnischer Kunstverein. Hij ontving verschillende beurzen, waaronder in 2009 van de Kunststiftung Baden-Württemberg, het Bernd-Alois-ZimmermannStipendium in 2010 en van de Stipendiatenstätte Künstlerhof Schreyahn in Lüchow in 2012. Zijn composities zijn onder andere uitgevoerd op de Gaudeamus Muziekweek, de Wittener Tagen für neue Kammermusik en blurred edges, het festival voor hedendaagse muziek in Hamburg. Sinds 2015 is Steffen Krebber docent op het Institut für Kunst und Kunsttheorie aan de Universiteit van Keulen.
Carlo Gesualdo
Carlo Gesualdo (1566 1613) was een Italiaans componist, luitspeler en edelman uit de late renaissance. Gesualdo was een leerling van Pomponio Nenna en zeer bevriend met de dichter Torquato Tasso. Gesualdo is zowel door zijn muziek, als door zijn levensloop een opvallende figuur binnen de klassieke muziek. Hij had een grote naam als luitspeler, maar is muziekhistorisch vooral belangrijk om zijn zeer vooruitstrevende
BiografieĂŤn
vernieuwingen op het gebied van het madrigaal. In 1960 completeerde Igor Stravinsky drie Cantiones Sacrae van Gesualdo, ter gelegenheid van wat men toen voor zijn 400ste geboortejaar hield. Nu weten we dat dat 1566 moet zijn. Met name zijn latere werken vertonen een voor zijn tijd ongehoorde melodische en harmonische rijkdom en expressiviteit. Hij componeerde, naast madrigalen, vijf-, zes- en zevenstemmige motetten en responsoria.
Sander Germanus
Muziekconservatorium te Antwerpen. In de jaren hierna ontwikkelde hij een grote belangstelling voor microtonaliteit die in al zijn werken sinds de late jaren negentig een grote rol speelt. Germanus is directeur van de Stichting Huygens-Fokker en docent microtonale muziek aan het Lemmensinstituut te Leuven.
foto: Jac Vanderfeesten
Sander Germanus (1972) studeerde vanaf 1988 saxofoon bij Ed Bogaard aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam, waar hij in 1995 met onderscheiding zijn diploma behaalde. In 1992 begon hij zijn compositielessen bij PeterJan Wagemans aan het Rotterdams Conservatorium. Vanaf 1994 studeerde Sander Germanus tevens compositie bij Luc van Hove aan het Koninklijk Vlaams 13
Biografieën
José-María SánchezVerdú
José María Sánchez-Verdú (1968) werd geboren in Andalusië en woont afwisselend in Berlijn en Madrid. Hij studeerde compositie, musicologie en orkestdirectie aan het Real Conservatorio Superior de Música in Madrid (RCSM) en aan de Musikhochschule Frankfurt bij Hans Zender. Ook studeerde hij directie bij García Asensio en Arturo Tamayo en compositie bij Franco Donatoni. Hij behaalde ook een diploma rechten aan de Universidad 14
Complutense in Madrid. Het werk van SánchezVerdú is uitgevoerd op vooraanstaande festivals als de Biënnale van Venetië en het Schleswig Holstein Musikfestival. Gerenommeerde ensembles en orkesten voerden zijn werk uit, zoals Ensemble Modern, Ensemble Recherche, Ensemble musikfabrik en Neue Vocalsolisten Stuttgart. Zijn muziektheaterprojecten werden onder andere uitgevoerd in de Staatsoper Berlin, Teatro Real Madrid en het Luzerner Theater. José María Sánchez-Verdú heeft voor zijn werk verscheidene prijzen ontvangen, onder andere van de Ernst-vonSiemens-Musikstiftung (2000). Als professor is hij verbonden geweest aan de Musikhochschulen in Düsseldorf, Dresden en Hannover, en hij wordt regelmatig uitgenodigd als spreker op lezingen en masterclasses wereldwijd.
Fabio Nieder
Fabio Nieder (1957) is een componist, pianist en dirigent met zowel de Italiaanse als Duitse nationaliteit. Hij studeerde compositie, piano en kamermuziek aan het Conservatorio Giuseppe Tartini in Triëst en specialiseerde zich vervolgens verder in compositie bij Witold Lutosławski. Als pianist specialiseerde hij zich in het Duitse Lied en werkte samen met Elisabeth Schwarzkopf,
Biografieën
Petre Munteanu, Barbara Hannigan en vele anderen. Hij organiseerde het hedendaags muziekensemble Florestan-Eusebius, dat hij ook dirigeerde en waarin hij piano speelde. Hij dirigeerde ook andere nieuwe-muziekensembles, waaronder het Nieuw Ensemble, dat ook veel van zijn werken uitvoerde. Zijn composities worden verder uitgevoerd door onder andere Klangforum Wien, Ensemble Recherche en het Ives Ensemble. In 1997 ontmoette hij Luciano Berio in Salzburg met wie hij bevriend raakte. Fabio Nieder doceert compositie aan het Conservatorium in Amsterdam en Triëst en op verschillende Europese academies (Stuttgart, Tallinn, Graz, Ljubljana).
Elena Rykova
foto: Nicolay Kritsky
Gaudeamus Prijs. Tijdens de ISCM-World Music Days 2016 in Tongyeong, Zuid Korea, vertegenwoordigde ze Rusland. Ze was te horen op festivals als WIEN-Modern Festival in Oostenrijk (2015), het VertixeVIGO festival in Spanje (2015) en de Donaueschinger Musiktage (2013). Haar compositiestijl is experimenteel; zo schreef ze voor speciaal gebouwde instrumenten en voorwerpen, werken voor gevonden voorwerpen, voor geprepareerde instrumenten en composities met muziektheatrale of chorografische elementen.
Elena Rykova (1991) is geboren in Ufa, Rusland. Ze studeerde compositie, piano en directie op het Ufa Music College. Ze vervolgde haar compositiestudie aan het Conservatorium van Moskou, de Hochschule für Musik und Tanz in Keulen en sinds 2016 aan de Harvard University. Rykova is onder andere winnaar van de Frederic Mompou International Award (2015) en was in 2013 genomineerd voor de 15
BiografieĂŤn
16
Art work Alvaro Tapia Hidalgo Studio
BiografieĂŤn
17
BiografieĂŤn
foto: Martin Sigmund
Uitvoerenden Neue Vocalsolisten Stuttgart De Neue Vocalsolisten Stuttgart werd in 1984 opgericht als een ensemble dat zich specialiseert in uitvoeringen van hedendaagse vocale muziek, toen nog onder het artistieke leiderschap van Musik der Jahrhunderte. 18
Sinds 2000 is het vocale kamermuziekensemble artistiek onafhankelijk. Elk van de zeven leden, allen concert- en operasolisten met een gezamenlijk bereik van coloraturasopraan over contratenor tot ‘basso profundo’, zet zijn of haar eigen bijzondere artistieke creativiteit in bij het werk rond kamermuziek en de samenwerkingen met componisten en andere uitvoerders. De belangrijkste bezigheid van het ensemble
is onderzoek: nieuwe klanken ontdekken, nieuwe vocale technieken en nieuwe vormen van articulatie. Daarbij wordt veel nadruk gelegd op de dialoog met de componist.
BiografieĂŤn
foto: Jochem Sanders
Calefax Calefax is een hechte formatie van vijf rietblazers die een grote passie delen. Al meer dan drie decennia houden ze in binnen – en buitenland een reputatie hoog op basis van virtuoos spel, briljante arrangementen en frisse podiumpresentatie. Ze gelden als de uitvinders van een nieuw genre: het rietkwintet. Daarmee
inspireren zij jonge blazers die overal in de wereld in hun voetsporen treden. Het repertoire van Calefax bestaat uit arrangementen en nieuwe composities. Kamermuziek uit vele eeuwen, van 1100 tot nu, wordt door hen zelf bewerkt voor de unieke bezetting van hobo, klarinet, saxofoon, basklarinet en fagot. Componisten uit de hele wereld schrijven speciaal voor hen. Dankzij de talloze reizen en samenwerkingen
met andere musici staan ze daarbij open voor invloeden uit de wereldmuziek, jazz en improvisatie. Calefax werkt veelvuldig samen met collega-musici en kunstenaars uit andere disciplines. Daarbij zoeken ze steevast naar verrassend repertoire en vernieuwende presentaties.
19
Verwacht
Donderdag avondserie Do 3 mei 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Ragazze Quartet Radio Rusland Het energieke Nederlandse Ragazze Quartet houdt van avontuurlijke concertformats. In het theatrale concert Radio Rusland transformeren zij samen met Componist des Vaderlands Mayke Nas, schrijver Ilja Leonard Pfeijffer en acteur Noël S. Keulen het Muziekgebouw tot een radiostudio. Naast grandioze Russische strijkkwartetten klinken in Radio Rusland nieuwsitems, stukken praatprogramma’s en andere historische opnames. Mayke Nas vervaardigt het raamwerk met haar strijkkwartet, een wereldpremière. De Russische strijkkwartetten van Rachmaninov, Sjostakovitsj en Goebaidoelina krijgen door de opnames een bijzondere en verrijkende context. En dan dringt de vraag zich op: hoe kan een land met zo’n bloeiende cultuur tegelijkertijd kunstenaars dusdanig van zich vervreemden dat ze op de vlucht slaan? Programma: Mayke Nas Etherkwartet nr. 9 (wereldpremière) / Sofia Goebaidoelina Strijkkwartet nr. 2 / Dmitri Sjostakovitsj Strijkkwartet nr. 10 / Fragmenten uit Sergej Rachmaninov Strijkkwartet nr. 1
20
Mayke Nas foto: Teo Krijgsman
Verkoop 18/19 nĂş van start
Met o.a. De Leeuw & Andriessen 80 jaar
Met dank aan:
21
Verwacht
za 5 mei / 18.00 uur Vrije Noten Componistendiner
do 17 mei / 20.15 uur Asko|Schönberg (De)constructie
April
wo 9 mei / 20.15 uur Schnyder trio Grootse pianotrio’s van Brahms en Beethoven
za 28 apr / 20.15 uur Sunrise (1927) Alexandre Tharaud
do 10 mei / 20.15 uur Joseph Puglia Music and Movement
vr 18 mei / 20.15 uur Scottish Chamber Orchestra + Piotr Anderszewski Piotr Anderszewski terug als dirigent en solist
zo 29 apr / 15.00 uur Nederlandse Bachvereniging Dido & Aeneas
vr 11 mei / 20.15 uur Das Cabinet des Dr. Caligari (1920) New European Ensemble
Mei wo 2 mei / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta Song of the flying horses do 3 mei / 12.30 uur Lunchconcert Ism Nationaal Muziekinstrumenten Fonds
za 12 mei / 20.15 uur Hannes Minnaar Winnaar Nederlandse Muziekprijs 2016 zo 13 mei / 11.00 uur / Kleine Zaal Ere Lievonen + Anne Veinberg Laboratonium 3
do 3 mei / 20.15 uur Ragazze Quartet Radio Rusland
zo 13 mei / 15.00 uur Nederlands Kamerkoor + Maarten Engeltjes + Lavinia Meijer Bernsteins Chichester Psalms
vr 4 mei / 21.00 uur Nederlands Kamerorkest Naar het dagboek van Anne Frank
wo 16 mei / 20.15 uur Véronique Gens + Susan Manoff Licht op de Franse mélodie
22
wo 23 mei / 19.00 + 21.30 uur Earth Diver B’Rock + Muziektheater Transparant + ChorWerk Ruhr do 24 mei / 12.30 uur Lunchconcert Ism Conservatorium van Amsterdam
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
23