Do 7 feb 2019 Grote Zaal 20.15 uur
Donderdag avondserie
Herz Ensemble x gen x
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Donderdag avondserie Serie Zielsverwanten
Herz Ensemble x gen x Herz Ensemble: Kate Moore leiding Joseph Puglia viool Jellantsje de Vries viool/altviool Elisabeth Smalt altviool Lidy Blijdorp cello Mei-Yi Lee percussie Vivian Choi piano
Do 7 feb 2019 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur ca. 45 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze
Inleiding Foyerdeck 1 19.15 - 19.45 uur RenĂŠ van Peer in gesprek met de componisten Lam Lai en Jobina Tinnemans en zielsverwant Kate Moore.
Met dank aan: Studio Ladon/Matthijs Koene en Pustjens Percussion Products
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Programma
Lam Lai (1983) Music for Dancing Percussionist (2017) Linda Buckley (1979) Haza (2016) Andrew Norman (1979) Uit The Companion Guide to Rome (2010) 1. Teresa 2. Benedetto 3. Susanna 4. Pietro 5. Ivo 6. Clemente Pauze Marie Guilleray (1978) Estran (2012) Karmit Fadael (1996) Blanco (2018) ·· Blanco I ·· Blanco II ·· Blanco III Jobina Tinnemans (1975) Fell & Sylt (2018) Lachlan Skipworth (1982) Piano Quartet (2016) I. Slowly, brooding intensely II. Mysteriously III. Fast and incessant 3
Toelichting Kate Moore, dit seizoen zielsverwant van het Muziekgebouw, blijft in dit concert op de achtergrond. Ze presenteert werken van zeven jonge componisten met wie ze zelf verwantschap voelt. Belangrijke thema’s in de composities zijn gevoelens van erbij horen, thuisland en identiteit. Het zijn onderwerpen die sterk aan verandering onderhevig zijn, en die ook Moore zelf na aan het hart liggen. Moore: ‘Al deze componisten onderzoeken verbanden tussen ideeën over afkomst en hun creatieve stem. Ze onderzoeken culturen en tradities waar ze niet toe behoren, maar ook kunnen ze hun eigen cultuur van buitenaf beschouwen. In x gen x schuif ik een generatie componisten naar voren die opgekomen zijn in de huidige vloedgolf van globalisatie, onderling verbonden netwerken en technologie. De titel benadrukt een drievoudig gezicht van diversiteit: generatie, genre en gender. De x staat voor een locatie of een moment, de plek waar een schat te vinden is. Daarnaast is de x een teken dat duidt op omarming, een blijk van erkenning, een kus.’
Lam Lai Music for Dancing Percussionist In Music for Dancing Percussionist reflecteert Lam Lai op het invloedrijke Rebonds A van Iannis Xenakis, dat door de choreografie van de bewegingen van de percussionist ook een intrigerend schouwspel biedt. Lai heeft dit stuk in de loop van twee jaar ontwikkeld met slagwerkster Mei-Yi Lee. 4
Doordat de speler de instrumenten in stappen verder uit elkaar plaatst, komt de nadruk te liggen op de bewegingen waarmee ze die bespeelt. De trommels veranderen in landen en eilanden die van elkaar wegdrijven, waardoor de slagwerker in steeds lastigere situaties verzeild raakt in pogingen om alles bijeen te houden, te blijven spelen alsof er niets veranderd is, terwijl ze in onmogelijke houdingen uitgerekt wordt. De conventionele notatie en de verplaatsing van de trommels leiden tot ongewone dansbewegingen.
Linda Buckley Haza Haza is Hongaars voor vaderland en thuis. Linda Buckley – die ook al met een compositie vertegenwoordigd was in Night of the Tarantula, het eerste programma rond Kate Moore – heeft deze titel gebruikt voor een eerbetoon aan Béla Bartók, de Hongaarse componist die de laatste jaren van zijn leven doorbracht in de Verenigde Staten. Buckley stelde zich voor hoe Bartók door de straten van New York liep, verlangend naar zijn vaderland, dat hij kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog
Toelichting
in 1940 ontvlucht was. Buckley schreef Haza voor strijkkwartet en geluidsband. Ze schrijft: ‘Hij wilde altijd naar huis terugkeren, en kreeg uiteindelijk toestemming, maar heeft de reis niet meer kunnen maken omdat hij leukemie kreeg. In 1945 stierf hij aan de gevolgen van die ziekte. Zijn muzikale nalatenschap is nog springlevend, en in dit stuk heb ik de wens verwerkt dat hij inderdaad thuis kon komen, naar de vrede, het geluk en de natuur waar hij zo sterk naar verlangd had.’ Haza klinkt alsof iemand in gedachten verzonken en al dagdromend in muziek aan het rondwandelen is, om uiteindelijk opstandig en met levendige muzikale beelden tot zijn positieven te komen.
Andrew Norman Delen uit The Companion Guide to Rome De cyclus The Companion Guide to Rome voor strijktrio van de Amerikaanse componist Andrew Norman is gebaseerd op beeldbepalende kerken in Rome, met hun kunst, architectuur, ontwerp, versieringen en karakter. In de woorden van Norman: ‘Net als veel gebouwen in Rome is dit stuk het resultaat van een lange ontwikkeling, waarin talrijke verbouwingen, toevoegingen, en algehele herzieningen plaatsvonden. Het heeft uiteindelijk negen portretten opgeleverd, van de kerken in Rome die me het meest na aan het hart liggen. De muziek is, op
verschillende momenten en op verschillende manieren, bepaald door de architectonische verhoudingen van de kerken, de textuur van muren en vloeren, ingelegde patronen op de vloeren, kunstvoorwerpen aan de wanden, de levens van de heiligen die hun naam aan de kerken gegeven hebben en de legendes om hen heen. Hoe meer ik aan deze miniaturen werkte, des te minder hadden ze te maken met de gebouwen zelf. Het werden daarentegen karakterstudies van denkbeeldige personen, metgezellen tijdens het jaar dat ik in de Eeuwige Stad woonde.’ The Companion Guide to Rome werd in 2012 genomineerd voor de Pulitzer Prize voor muziek.
Marie Guilleray Estran De titel van de elektronische compositie Estran verwijst naar het deel van een kust tussen de hoogste vloedlijn en de laagste waterstand bij eb. Bij vloed staat het onder water en het komt bloot te liggen bij eb. De term wordt ook gebruikt om de omstandigheden aan te duiden waaronder vegetatie en fauna zich in die strook vestigt, al kunnen die omstandigheden sterk verschillen. Vanuit de verte lijkt die biotoop statisch, maar bij nadere beschouwing blijkt het een wereld in het klein die krioelt van het leven en waar van alles te zien is: algen, rotsen, licht dat flonkerend op het water spiegelt, insecten en andere kleine 5
Toelichting
dieren. ‘De herinnering aan de kustlijn in mijn geboortestreek Bretagne vormde het uitgangspunt van dit stuk’, zegt Guilleray. ‘De stem en de elektronica staan in steeds andere verhouding tot elkaar; die doen denken aan de verschillende facetten die de kustlijn en die levendige minuscule ecosystemen kenmerken.’
Karmit Fadael Blanco Het driedelige Blanco is een oefening in soberheid, zegt componiste Karmit Fadael: ‘De serie Blanco draait om de basiselementen van muziek: tijd, ritme, melodie, kleur en toon. Elk deel heeft zijn eigen focus.’ ‘In het eerste deel ligt de nadruk op spatiëring en de kracht van stilte, oftewel een gering aantal noten. Het is een combinatie van tijd en kleur, blanco maar betoverend. In het tweede deel ligt de nadruk op melodie en toon; het is blanco en lyrisch. Het ontvouwt zich als een trio waarbij de altviool en cello samen een lyrisch duo vormen en de vibrafoon er soms tussendoor komt. Het tweede deel is blanco én lyrisch. Het derde deel bevat maar één noot, waardoor de kleur van het ensemble als één instrument meer naar voren komt. De musici spelen in een onveranderlijke puls, waardoor het metrum beter tot uitdrukking komt. Het richt zich op toon en ritme, is blanco, maar gracieus. Overigens 6
bevat deze beschrijving meer woorden dan er noten in het stuk zitten.’
Jobina Tinnemans Fell & Sylt Geboren in Nederland woont Jobina Tinnemans in Groot-Brittannië, in nauw contact met het landschap, de cultuur en de mythologie van het Engelse en Welshe platteland. Daar komt ze in aanraking met gemeenschappen die het gebied waar hun voorouders geboren zijn nooit verlaten hebben. Als buitenstaander bekijkt Tinnemans hun gewoonten, rituelen en eigenaardigheden, die geworteld kunnen zijn in eeuwenoude tradities, met onbevooroordeelde belangstelling. In Fell & Sylt is ze met haar hoofd in de bergen, en staat haar lichaam in de zee. ‘Fell tilt je fysiek en geestelijk op met de duizelingwekkende rijkdom van de strijkers die merkwaardig genoeg klinken als hiphop uit de barok’, schrijft Tinnemans. ‘Geïnspireerd door de manier waarop tektonische platen op berghellingen hun lied kerven door langs elkaar heen te schuren, verklankt Fell de arpeggio’s van de IJslandse berg Húsafell. Het wordt gevolgd door het delicate minimalisme van Sylt, dat aanvoelt als een sensuele onderdompeling in warm water. De luisteraar wordt gehypnotiseerd door zachte penseelstreken over de huid van een zilt bezinksel dat bestaat uit de fijnste zandkorrels.’
Toelichting
Lachlan Skipworth Piano Quartet Voor zijn Piano Quartet heeft de Australische componist Lachlan Skipworth verschillende benaderingen van het verstrijken van tijd als vertrekpunt genomen.
een driekwartsmaat van de strijkers met een melodie in vierkwartsmaat. Ook wordt de maat opgedeeld in zes en acht noten, waardoor binnen de regelmatige ‘chronos’ andere maatsoorten samenkomen en ‘polychronie’ ontstaat. Tekst toelichting: René van Peer
‘De oude Grieken gebruikten het woord chronos voor lineaire tijd’, zegt Skipworth. ‘Maar met kairos duidden ze een onbepaalde tijdsduur aan waarin een handeling kan plaatsvinden. In het oude Japan bestonden dagen uit zes delen die met de verschillende seizoenen in lengte varieerden. De Australische inheemse bevolking zien tijd als ‘polychroon’, wat inhoudt dat meerdere taken gelijktijdig uitgevoerd kunnen worden. De nadruk ligt eerder op de interactie tussen mensen dan op het volgen van een strakke planning.’ In de drie delen van het Piano Quartet diept Skipworth die uiteenlopende benaderingen van tijd uit. Het eerste deel verklankt het concept van kairos en de onbepaalde tijd tussen handelingen door fijnzinnige figuren van de piano en glissandi van de strijkers van tijd tot tijd te laten opkomen vanuit lang aangehouden klanken. Het tweede deel introduceert afgemeten tijd met een motief van drie tonen in het hoge register van de piano. Door tussenkomst van de strijkers is het ritme echter nooit regelmatig. In het laatste deel ondermijnt de piano 7
Biografieën Componisten Lam Lai
andere kunstvormen, zoals elektronische geluiden, beeldende kunst, film, tekst en theater. Haar Frozen Moment voor twee gesynchroniseerde ensembles in twee steden werd in maart 2011 uitgevoerd door het New Music Ensemble in Hong Kong en Ensemble Adapter in de Berliner Festspiele. Haar werk is onder meer gepresenteerd in het Holland Festival en het Atlas Festival. Sinds 2014 is ze ook actief als componist/muzikant in muziektheatervoorstellingen. Ze werkt nauw samen met de Veenfabriek.
Linda Buckley
foto: Olesya Zdorovetska
Lam Lai (1983) studeerde compositie aan de Academy for Performing Arts in Hong Kong en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In haar werk is ze geïnteresseerd in het samengaan van verschillende media. Haar muziek (voor orkest, ensemble, elektronica en intermedia) is overal ter wereld uitgevoerd Lam Lai combineert de conventionele uitvoeringspraktijk met 8
De Ierse componiste Linda Buckley (1979) overbrugt in haar muziek de grenzen tussen haar klassieke opleiding en de werelden van postpunk, folk en ambient elektronische muziek. Haar muziek is vergeleken met het ‘click & glitch’ repertoire van het Britse elektronica duo Autechre, maar ook omschreven als ‘in één woord samengevat: extatisch’. Ze heeft gecomponeerd voor theater en film, nummers van de
BiografieĂŤn
Britse postpunk groep This Mortal Coil gearrangeerd, en muziek geschreven voor het RTE National Symphony Orchestra (het orkest van de Ierse omroep) en het BBC Symphony Orchestra. Buckley geeft compositieles aan het Royal Conservatoire of Scotland in Glasgow.
Andrew Norman
Orchestra Project en Opera Philadelphia. Het tijdschrift Musical America riep hem in 2017 uit tot componist van het jaar. Met The Companion Guide to Rome was hij finalist bij de Grammy’s in 2012. Een opname van zijn orkestwerk Play werd door omroep NPR uitgeroepen tot een van de vijftig beste albums van 2015 en werd het jaar daarop genomineerd voor een Grammy. Het stuk won dat jaar de Grawemeyer Award for Music Composition.
foto: Craig T. Matthew
De muziek van Andrew Norman (1979), die compositie studeerde aan de University of Southern California en de Yale University, wordt over de hele wereld uitgevoerd. Vooraanstaande dirigenten als John Adams, Gustavo Dudamel en Simon Rattle maken zich sterk voor zijn composities. Hij heeft diverse prijzen gewonnen met zijn werk. Norman was composer in residence bij het Boston Modern 9
Biografieën
Marie Guilleray
voor Sonologie, waar ze nu als onderzoeker aan verbonden is. Daarnaast volgt ze een doctoraalstudie bij docARTES, onderdeel van de Universiteit Leiden. Ze onderzoekt confrontaties tussen stem en elektronica, muziek in woorden en talen, klankpoëzie en de verhouding van de stem tot het lichaam.
Karmit Fadael
foto: Ed Jansen
foto: Celia Swart
Geboren in Frankrijk woont vocalist en geluidskunstenaar Marie Guilleray (1978) tegenwoordig in Nederland. Ze studeerde zang aan de Conservatoire Nadia et Lili Boulanger in Parijs en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Karmit Fadael (1996) is onlangs afgestudeerd aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Daar studeerde ze bij Calliope Tsoupaki, Guus Janssen en Martijn Padding.
Guilleray’s onderzoek naar het uitbreiden van de mogelijkheden van haar stem leidde tot een studie elektroakoestische compositie aan het Instituut 10
Bovendien studeerde Fadael eigentijdse viool en improvisatie bij Mary Oliver. Composities van haar werden al uitgevoerd door het Nederlands Blazers Ensemble en ensemble Oerknal. Ze volgde masterclasses bij Peter
BiografieĂŤn
Ablinger, Michael Pisaro, Kate Moore, Genevieve Murphy, Han Bennink en Wilbert de Joode.
Jobina Tinnemans
foto: Owen Lucas
Jobina Tinnemans opereert in het snijpunt van gecomponeerde muziek, elektronica en hedendaagse kunst. Na het afronden van een piano-opleiding studeerde ze aan de Design Academy in Eindhoven.
New York betekende haar doorbraak. Sindsdien is er internationaal vraag naar haar werk. Haar muziek is op sterk uiteenlopende locaties gepresenteerd: op de catwalk van Vogue in New York, op een gletsjer in IJsland en in een reusachtige gashouder in Duitsland. Tinnemans componeert zowel in conventionele notatie voor akoestische instrumenten als voor experimentele intermediale platforms waarbij ze elektronica, musique concrète en grafische notatie in kan zetten. Maar als inspiratie dienen altijd weidse natuurlijke landschappen.
Tinnemans woonde beurtelings in Amsterdam en Londen, tot ze zich in 2007 definitief in het Verenigd Koninkrijk vestigde. Een uitnodiging om in 2013 deel te nemen aan het MATA festival in 11
Biografieën
Lachlan Skipworth
foto: Nik Babic
De muziek van de Australische componist Lachlan Skipworth (1982) is gekleurd door de drie jaren dat hij in Japan woonde. Daar verdiepte hij zich in het spelen van de shakuhachi, de Japanse bamboefluit, wat hem sterk beïnvloed heeft. Skipworth studeerde daar bij de shakuhachigrootmeesters Kaoru Kakizakai en Katsuya Yokoyama. In Duitsland studeerde hij bij de 12
vooraanstaande componist en klarinettist Jörg Widmann aan de Hochschule für Musik in Freiburg. Voor zijn Concerto for Clarinet and Orchestra (2014) ontving hij de Paul Lowin Prize in 2016. Zijn orkestwerk Spiritus uit 2017 won zowel de Albert H Maggs Composition Award en de jaarlijkse Call-forScores van de New England Philharmonic.
Biografieën
Uitvoerenden Kate Moore Leiding, zielsverwant Kate Moore (1979), dit seizoen zielsverwant van het Muziekgebouw, maakt klankwerelden voor akoestische en elektroakoestische media. Ze houdt zich vooral bezig met scenario’s waarin virtuoze instrumentalisten en musici in ongewone en ongebruikelijke omstandigheden spelen. Moore behaalde een doctorstitel aan het Conservatorium van Sydney en voltooide de masteropleiding aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag. Ook slaagde ze cum laude voor haar bachelor aan de Nationale Universiteit van Australië in Canberra. Haar werk is uitgevoerd in de Carnegie Hall, het Sydney Opera House en het Koninklijk Concertgebouw te Amsterdam en op belangrijke festivals zoals
foto: Marco Giugliarelli
het Holland Festival, het filmfestival van Sydney, de ISCM World Music Days (2010) en MATA (2009). Ze werkte met diverse orkesten en ensembles, waaronder het Radio Filharmonisch Orkest en het Omroepkoor, Slagwerk Den Haag, Amsterdam Sinfonietta, Nieuw Ensemble, Alarm Will Sound, Bang on a Can All-Stars, Calder Quartet, Offspring en Asko|Schönberg. Moore heeft diverse prijzen ontvangen, waaronder de Matthijs Vermeulen Prijs in 2017. Vorig jaar was ze composer in focus van het festival November Music. 13
BiografieĂŤn
Herz Ensemble Kate Moore vormde het Herz Ensemble voor een concert dat ze in 2017 samenstelde voor het Orgelpark in Amsterdam. Ze nodigde musici uit die werk van haar hadden uitgevoerd. Die samenwerking beviel iedereen zo goed dat ze besloten om door te gaan met het ensemble. Het Herz Ensemble is vernoemd naar Herz Cycle, dat Moore in 20152016 schreef. Cyclus en ensemble delen dezelfde uitgangspunten: vrouwelijke iconografie, de verering van heilige plaatsen en muziek als ritueel en medicijn. Hun langdurige samenwerking stelt componist en musici in staat om hun gemeenschappelijke muzikale taal te verfijnen en uit te breiden. Het Herz Ensemble speelt een belangrijke rol in de concertserie die Moore dit seizoen als zielsverwant samenstelt. De kern van het ensemble bestaat uit musici met een grote ervaring in de uitvoering van met name eigentijdse muziek. 14
BiografieĂŤn
foto: Celia Swart
15
Verwacht
Donderdag avondserie Do 14 feb 2019 Grote Zaal 20.15 uur Concert
Cappella Amsterdam + Lodewijk van der Ree Time and the Bell Cappella Amsterdam geeft dit jaar vrij spel aan de jonge talentvolle dirigent Lodewijk van der Ree (1986). ‘Mijn carte blanche gaat over ruimte en tijd. De luisteraar bevindt zich op een plek van waaruit hij heden, verleden en toekomst kan overzien. Wat T.S. Eliot ‘the still point of the turning world’ noemde.’ Door de ruimtelijke opstelling van koor en elektronica verschuift het perspectief voortdurend. Robert Heppener rekt in Nachklänge een enkel ogenblik uit, Jonathan Harvey probeert juist de eeuwigheid tot menselijke proporties terug te brengen. Robert Schumann richt de blik naar boven en biedt weidse vergezichten, terwijl de muziek van Ockeghem juist introspectief is. De Estse componiste Liisa Hirsch opent weer andere dimensies met een nieuw werk waarin koor en elektronica samenkomen. Programma: Liisa Hirsch nieuw werk voor koor en elektronica / Robert Schumann Vier doppelchörige Gesänge op. 141 / Johannes Ockeghem Intemerata Dei mater Johannes Ockeghem Mort, tu as navré de ton dart Jonathan Harvey Mortuos Plango, Vivos Voco / Sofia Goebaidoelina Time and the bell have buried the day uit Hommage à T.S. Eliot / Robert Heppener Nachklänge
16
Lodewijk van Ree
Verwacht
Serie Zielsverwanten Minimal Music Festival
Asko|Schönberg Space Junk
Wo 3 apr 2019 Grote Zaal 20.15 uur
Space Junk (ruimteafval) is het nieuwste werk van Kate Moore, dat deze avond de wereldpremière beleeft en het startschot vormt voor het Minimal Music Festival 2019. De uitgesproken geëngageerde Moore componeerde het speciaal voor Asko|Schönberg. Het werk is van alles tegelijk: een broeierige harmonie van sferen, maar ook de verklanking van een milieuramp én een spannend ruimteverhaal verteld met graphic novel-technieken. Moore, dit seizoen zielsverwant van het Muziekgebouw, liet zich inspireren door het interactieve 3D-model dat door mensen gemaakt ruimteafval in kaart brengt. De milieuimpact van dit afval is enorm. Space Junk incorporeert twee oudere ensemblestukken van Moore, die eveneens over tijd, de kosmos en transcendentie gaan. Het werk is onderdeel van Kate Moores onderzoek naar de materialiteit van klank – zo vraagt het werk om instrumenten van water en porselein.
Kate Moore foto: Marco Giugliarelli
Programma: Kate Moore Klepsydra / The Art of Levitation / Space Junk (2018, wereldpremière) Space Junk van Kate Moore is tot stand gekomen met steun van het Fonds Podiumkunsten.
17
Verwacht
do 14 feb / 20.15 uur Cappella Amsterdam + Lodewijk van der Ree Time and the Bell
do 21 feb / 20.15 uur Het Collectief + Katrien Baerts Goddeloze broeikassen
vr 15 feb / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Ray Chen Duivelskunstenaar Ray Chen
vr 22 feb / 20.15 uur Orange Blossom + MEDFest Ensemble MEDfest
za 16 feb / 20.15 uur Cinquecento + GT Een renaissance-requiem
zo 24 feb / 12.00 uur / Entreehal Muziekgebouw Park Picknick
zo 17 feb / 15.00 uur Amsterdams Andalusisch Orkest + GT Wat is het geheim van klassieke Marokkaanse muziek? (8+)
zo 24 feb / 20.30 uur Sonic Acts Jennifer Walshe - Time Time Time
zo 10 feb 11.00 uur / Kleine Zaal Junior Finale YPF Piano Competition 2019 Meesterproef van de allerjongsten (t/m 14 jaar)
ma 18 feb / 20.15 uur Erdal Erzincan + Ahmet Aslan Bijzondere muzikale ontmoeting van 2 Turkse maestro’s
Huil van de Wolff
14.00 uur Grote Finale YPF Piano Competition 2019 De drie beste pianisten van Nederland (t/m 28 jaar)
wo 20 feb / 20.15 uur The Tallis Scholars Italië en Duitsland
wo 13 feb / 20.15 uur Christoph Prégardien + Michael Gees De ballades van Schubert en Loewe
do 21 feb / 12.30 uur Lunchconcert ism Academie van het Koninklijk Concertgebouworkest
Februari vr 8 feb / 20.15 uur Weilerstein, Barnatan, Khachatryan, Currie & friends Transfigured nights
YPF Piano Competition za 9 + zo 10 feb za 9 feb 20.15 uur A Tribute to Youri Egorov Onvergetelijk recital van zes meesterpianisten
18
Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen
Foto: Erik van Gurp
Grand café 4’33 Kom voor het concert eten in Grand café 4’33. Reserveren: 020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiënten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
19