2019 02 07 Weilerstein, Barnatan, Kachatryan, Currie & friends

Page 1

Vr 8 feb 2019 Grote Zaal 20.15 uur

Serie Kamermuziek Internationaal

Weilerstein, Barnatan, Khachatryan, Currie & friends Transfigured nights Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.


Programma Weilerstein, Barnatan, Khachatryan, Currie & friends Transfigured nights

Serie Kamermuziek Internationaal Vr 8 feb 2019 Grote Zaal 20.15 - 22.30 uur ca. 60 minuten voor de pauze ca. 55 minuten na de pauze

Alisa Weilerstein cello Inon Barnatan piano Sergej Khachatryan viool Colin Currie, Sam Walton, Owen Gunnell percussie

Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.

2


Programma

Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Pianotrio op. 70 nr. 1 in D ‘Geistertrio’ (1808) ·· Allegro vivace e con brio ·· Largo assai ed espressivo ·· Presto Arnold Schönberg (1874 - 1951) Verklärte Nacht (1899, versie voor pianotrio van Eduard Steuermann) Pauze Rolf Wallin (1957) Realismos Mágicos voor solo marimba (2014) ·· Ojos de perro azul ·· El verano feliz de la señora Forbes ·· El abogado más hermoso del mundo ·· Buen viaje, señor presidente ·· Un señor muy viejo con usas alas enormas ·· La luz es como el agua I ·· Diálogo del espejo ·· La noche de los alcaravanes ·· El coronel no tiene quien le escriba ·· El cuentro más corto del mundo ·· La luz es como el agua II Dmitri Sjostakovitsj (1906 - 1975) Symfonie nr. 15. in A op. 141 (1971, transcriptie voor pianotrio en percussie van Victor Derevianko) ·· Allegretto ·· Adagio – Largo – Adagio – Largo ·· Allegretto ·· Adagio – Allegretto – Adagio - Allegretto

3


Toelichting Muziek gebaseerd op verhalen, gedichten en toneelstukken; het is in de muziekgeschiedenis aan de orde van de dag. Zeker sinds Vivaldi met zijn Vier jaargetijden de programmamuziek definitief op de kaart zette, is een gedicht of een verhaal een mooie leidraad om een compositie vorm te geven of om op zijn minst enige inspiratie aan een buitenmuzikale factor te ontlenen. Ook de werken die vandaag op het programma staan, hebben in meer of mindere mate een verhaal of zelfs verhalen achter zich staan die als inspiratiebron dienen. Beethoven zou bij het langzame middendeel van zijn beroemde Geistertrio vooral gedacht hebben aan een heksenscène uit een opera die hij nooit schreef, gebaseerd op het verhaal van Macbeth. Arnold Schönberg volgde het gelijknamige gedicht van Richard Dehmel op de voet voor zijn Verklärte Nacht en Rolf Wallin voelde zich aangetrokken door alleen al de titels van korte verhalen van Gabriel García Márquez. Alleen Dmitri Sjostakovitsj deed het allemaal anders, al haalde hij zijn inspiratie ook uit reeds bestaande werken. Hij vertelde in zijn Vijftiende symfonie – hier in de versie voor pianotrio en percussie – het verhaal van zijn eigen muziek en eigen ontwikkeling aan de hand van citaten uit eigen en andermans composities. Het resultaat is een lappendeken van herkenning, bij elkaar gehouden door nieuwe noten van de componist.

Ludwig van Beethoven Pianotrio op. 70 nr. 1 ‘Geistertrio’ Ludwig van Beethoven liet geen misverstand over zijn ambities bestaan, toen hij in 1795 drie pianotrio’s als zijn 4

opus 1 publiceerde. Joseph Haydn had het pianotrio op de klassieke kaart gezet en Beethoven zou wel even laten horen hoezeer hij het voorbeeld van zijn kortstondige leermeester kon overtreffen. Beethoven creëerde direct meer evenwicht en gelijkheid tussen de drie instrumenten onderling en zou uiteindelijk elf pianotrio’s schrijven. Toch duurde het na opus 1 ruim tien jaar voordat hij weer naar het pianotrio terugkeerde. Na het voltooien van zijn Zesde symfonie, de Pastorale, schreef de componist in 1808 twee pianotrio’s opus 70. De eerste van deze set, het Geistertrio, groeide uit tot een van Beethovens bekendste bijdragen aan deze vorm. De opmerkelijke bijnaam dankt het werk aan het langzame middendeel, Largo assai ed espressivo, dat omgeven wordt door twee vrolijke en snelle hoekdelen, waarin de drie instrumenten ondanks een aantal dominante uitbarstingen van de piano, inderdaad volkomen gelijkwaardig zijn. Dit largo wordt wel de langzaamste muziek genoemd die tot dan toe geschreven was. Het mysterieuze en spookachtige werk, vol ijle tremolo’s en voor die tijd wonderlijke orkestrale texturen, zou gebaseerd zijn op schetsen voor een heksenscène in een opera over Macbeth die Beethoven uiteindelijk nimmer schreef. Het


Toelichting

deel is gefragmenteerd en lijkt zich dolend en zonder enige coherentie zoekend een weg te banen. Pas in het laatste deel herstelt Beethoven de onzekerheid weer met virtuoos spel en een duidelijk herkenbare sonatevorm.

Arnold Schönberg Verklärte Nacht Wenen is rond 1900 het centrum van de kunsten en van nieuwe bewegingen. Experiment en vernieuwing vieren hoogtij en op de vleugels van de psychoanalyse van Sigmund Freud krijgt het expressionisme in de muziek vastere vormen; niet de natuur en de ‘werkelijkheid’, maar de weergave van de emotie wordt steeds belangrijker in de schilderkunst en de muziek. Arnold Schönberg ontpopte zich tot de grote voortrekker van deze beweging in de muziek. De eerste aanzet gaf hij in 1899 met zijn strijksextet Verklärte Nacht. Als inspiratie diende het gelijknamige gedicht van de Duitse dichter Richard Dehmel (1863 - 1920) uit de collectie Weib und Welt. ‘Ik wilde de motieven van mijn tekst volgen’, schreef Dehmel aan Schönberg nadat hij het sextet gehoord had, ‘maar ik vergat mijn intentie al snel, zo werd ik gegrepen door de muziek.’ Schönberg combineerde de eendelige sonatevorm met het idee van een symfonisch gedicht en volgde de tekst inderdaad min of meer op de voet. Dat was meteen een van de stenen des aanstoots. Het ook destijds

algemeen bekende gedicht van Dehmel verwees expliciet naar erotiek en de seksuele moraal en handelt over een vrouw die aan een nieuwe geliefde bekent dat ze het kind van een ander draagt. Net als in het gedicht speelt – conform de expressionistische beginselen – de bekentenis en de emotionele staat van de vrouw, de reactie van de man en de uiteindelijke verzoening een rol in Schönbergs werk. Toch was het niet zozeer de tekst, maar vooral de taal van de muziek die ophef veroorzaakte. Hoewel het werk duidelijk in d mineur staat, paste Schönberg de chromatiek toen al zo extreem toe, dat het zicht op de regels van het muzikale spel compleet versluierd raakte. Pas in 1902 ging het werk in première bij de Wiener Musikverrein, nadat het er eerder geweigerd was. Schönbergs goede vriend, de componist en pianist Eduard Steuermann maakte in de jaren twintig voor uitvoering tijdens een van de concerten van de Verein für musikalische Privataufführungen een arrangement voor pianotrio. Deze versie klinkt vandaag.

Rolf Wallin Realismos Mágicos Zoals Schönberg zich op een gedicht van Dehmel baseerde, zo raakte de Noorse componist Rolf Wallin geïnspireerd door de titels van korte verhalen van Gabriel García Márquez (1927 - 2014) voor zijn Realismos Mágicos voor marimba solo uit 2014. 5


Toelichting

Wallin liet zich voor de elf delen – met een duur van vijf seconden tot ruim drie minuten – niet zozeer leiden door de inhoud van de vaak magische en tragikomische verhalen van de Latijns-Amerikaanse meesterauteur, als wel door de sfeer en de emotie die de titels oproepen. ‘Men voelt doorlopend de surreële sfeer achter deze magische wereld, maar ook de claustrofobie, de instabiliteit en de onvoorspelbaarheid’, zei Colin Currie al eens over deze stukken die hij in 2014 in de Londense Wigmore Hall in première bracht. De componist beschreef zijn inspiratie voor het werk als volgt: ‘Ik heb een levendige herinnering aan mijn eerste echte ontmoeting met een marimba in mijn tienerjaren. Het geluid zo rijk en weelderig dat ik het wilde eten, het sensuele ballet van armen die vaak kruislings naar de vele toetsen reiken, de opwindende knapperigheid waarmee de stokken het rozenhout ontmoeten, verrassend gevolgd door die diepe bordeauxrode resonantie. Op een vergelijkbare wijze ben ik gefascineerd door de verhalen van Gabriel García Márquez, de belangrijkste exponent van het Latijns-Amerikaanse magisch realisme. Een opvallende en onvoorspelbare geest die erin slaagt om op grote emotionele diepte te resoneren.’ Wallin, die zich als componist en trompettist net zo makkelijk thuis voelt in de jazz als in de klassieke muziek, laat zich vaak leiden door wiskundige modellen, zonder dat dit constructivistisch aandoende muziek 6

oplevert. Zijn Realismos Mágicos hebben daarom qua sfeer wel wat weg van de Préludes van Claude Debussy. Het zijn korte impressies die samen met de titel de luisteraar meetrekken in een beeld, een gevoel of zelfs een verhaal.

Dmitri Sjostakovitsj Symfonie nr. 15 voor pianotrio en percussie Na zijn duistere en zwaar aangezette vocale Veertiende symfonie vol protest en woede, verraste Dmitri Sjostakovitsj vriend en vijand in 1971 nog eenmaal met zijn Vijftiende en laatste symfonie. Een zuiver instrumentaal werk met een traditionele vierdelige vorm en een opmerkelijke lichtheid van toon. Hoewel men vaak wil doen geloven dat de dood een belangrijke rol speelt in deze symfonie, is het eerder een luchtig en soms ironisch terugblikken op een leven vol muziek. Sjostakovitsj gebruikt daartoe een veelheid aan citaten uit zowel eigen als andermans werk. Het meest opvallende is wel de beroemde melodie uit de Wilhelm Tell ouverture van Gioachino Rossini die een vijftal keer passeert in het eerste deel. Dit eerste deel begint als een understatement begeleidt door kraakheldere belletjes. Het is deze satirische glimlachmuziek die dit Allegretto tot de laatste maat beheerst. Sjostakovitsj zei er zelf over dat dit deel gespeeld moest worden alsof het plaatsvindt in een speelgoedwinkel, waarin


Toelichting

al het speelgoed tot leven komt tijdens de afwezigheid van de verkoper. Het Adagio dat volgt slaat een hele andere toon aan. Het begint met een verlaten koraal dat verwijst naar Sjostakovitsj’ Elfde symfonie. Deze sfeer van eenzaamheid blijft ook bestaan in de dodenmars waarin het deel zich ontwikkelt. Pas bij de naadloze overgang naar het derde deel verandert de sfeer weer in de even satirische als sardonische lichtheid van het eerste deel. In dit korte scherzo (Allegretto) vinden we Sjostakovitsj’ handtekening in het thema dat vooral in de Tiende symfonie een belangrijke rol speelde: D-Es-C-B, wat met de Duitse notennamen neerkomt op DSCH, de afkorting van Dmitri Shostakovich.

1972 voor pianotrio en drie percussionisten, een versie die minstens zo succesvol werd als het origineel. Tekst toelichting: Paul Janssen

Het begin van de Finale (Adagio - Allegretto) tenslotte is een meesterlijk stukje citeertechniek. De Finale begint met het noodlotsmotief uit Wagners Die Walküre en gaat over in het begin van de Prelude van Tristan und Isolde om zich te ontwikkelen tot een lange lyrische melodie. Verderop citeert Sjostakovitsj nog hartstochtelijk uit het tweede deel van zijn Vierde symfonie. Na een terugkeer van de strijkersmelodie passeren fragmenten uit eerdere delen en uiteindelijk mondt de symfonie uit in een even intrigerend als raadselachtig coda, waarin het materiaal uit de eerste maten van het eerste deel een belangrijke rol speelt. De Russische pianist Viktor Derevianko en zijn landgenoot en percussionist Mark Pekarsky arrangeerden de symfonie al in 7


Biografieën Componisten Ludwig van Beethoven

componistenbestaan. In zijn werk belichaamt Beethoven de overgang van de klassieke naar de romantische tijd. Hij transformeerde onder andere de klassieke sonatevorm tot een groots en veelzijdig vormconcept en ook de pianosonate, het strijkkwartet en de symfonie werden dankzij Beethoven vormen met een buitengewoon groot gewicht.

Arnold Schönberg

Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) begon zijn leven in Bonn en bouwde na zijn vertrek naar Wenen in 1792 een reputatie op als briljant en eigenzinnig componist en pianist. Hoewel hij vooral dankzij de toelages van adellijke steunpilaren in zijn levensonderhoud kon voorzien werd hij de eerste icoon van het freelance8

Arnold Schönberg (1874 1951) werd in een joods gezin geboren in Wenen. Hij was net als zijn vader

voorbestemd om de handel in te gaan, maar de vioollessen die hij vanaf zijn achtste jaar kreeg, trokken hem naar de muziek. Schönberg begon te componeren, leerde zichzelf cello spelen en trad toe tot het orkest van Alexander von Zemlinsky. Zemlinsky werd de eerste en enige compositiedocent van de verder autodidacte Schönberg. Hij componeerde aanvankelijk in een stijl verwant aan Brahms, maar met een werk als Verklärte Nacht uit 1899 ging hij avontuurlijker wegen bewandelen. In 1904 gaf hij zelf compositieles en meldden Anton Webern en Alban Berg zich als zijn leerlingen. Gezamenlijk onderzochten zij de grenzen van de (a)tonaliteit en met Pierrot Lunaire bereikte Schönberg die grenzen. Na een stilte van bijna twaalf jaar presenteerde hij de twaalftoonstechniek. Hiermee werd hij een van de grote vernieuwers en denkers van de twintigsteeeuwse muziekpraktijk. In 1933 verliet hij zijn vaderland vanwege het opkomend


Biografieën

nazisme en vertrok hij naar de Verenigde Staten. Daar was hij tot op hoge leeftijd actief als compositiedocent.

Rolf Wallin

foto: B. Ealovega

De Noorse componist en trompettist Rolf Wallin (1957) kreeg zijn muzikale opleiding aan de Staatsacademie voor muziek in Oslo en aan de Universiteit van California in San Diego. Sinds zijn studietijd manifesteert hij zich als een begenadigd trompettist die

zowel thuis is in de jazz en de rockmuziek als in het klassieke en hedendaagse veld. Daarnaast groeide hij al snel uit tot een van de leidende Noorse componisten. Met zijn stijl, die enerzijds gebaseerd was op complexe wiskundige modellen zoals fractals en anderzijds geleid werd door zijn muzikale intuïtie, wist hij constructie en communicatie in evenwicht te houden en een breed publiek aan te spreken. In zijn succesvolle huidige werken, zoals zijn trompetconcert Fisher King (2011), Realismos Mágicos (2014) voor marimba en zijn opera Elysium (2016), heeft de intuïtie de overhand.

Dmitri Sjostakovitsj Dmitri Sjostakovitsj (1906 1975) is een van de meest gewaardeerde en meest gespeelde Russische componisten van de twintigste eeuw.

stijl niet voldeed aan de Russische eisen. Het werk van Prokofjev, romantiek, neoclassicisme, Russische volksmuziek: het komt allemaal samen in het werk van Sjostakovitsj die in vele genres actief was.

Hij schreef ook diverse filmscores om in zijn levensonderhoud te voorzien in tijden dat zijn vrije werk door de Russische machthebbers verboden was.

Sjostakovitsj kwam tot bloei onder het Sovjetregime, waar hij vervolgens veelvuldig mee in botsing kwam omdat zijn kleurrijke 9


Biografieën

Uitvoerenden Alisa Weilerstein Cello

foto: Harald Hoffmann

Avery Fischer Career Grant, werd ze aan het begin van dit millennium geselecteerd voor het ECHO Rising Star-programma en werd haar in 2011 een MacArthur Fellowship toegekend. Ze bracht werken in première van onder anderen Osvaldo Golijov, Pascal Dusapin en Matthias Pintscher. Ook op het gebied van de kamermuziek is ze zeer actief. Dit seizoen treedt ze veelvuldig op met Inon Barnatan, Sergej Khachatryan en Colin Currie. Afgelopen seizoen bracht ze samen met de TrondheimSolistene de cd Transfigured Night uit met onder andere Verklärte Nacht van Schönberg in een versie voor strijkorkest.

op 11-jarige leeftijd zijn debuut als solist. In 1997 vertrok hij naar Londen om aan de Royal Academy of Music bij onder anderen Maria Curcio, een studente van Arthur Schnabel, verder te studeren.

foto: Marco Borggreve

De Amerikaanse cellist Alisa Weilerstein (1982) begon op haar vierde met cellospelen en maakte als 13-jarige haar debuut bij het Cleveland Orchestra met Tsjaikovski’s Variaties op een Rococo thema. Ze groeide uit tot een veelgevraagd soliste en kreeg vele onderscheidingen en beurzen. Zo won ze een 10

Inon Barnatan Piano De in Tel Aviv geboren Amerikaans-Israëlische pianist Inon Barnatan (1979) werd al jong ontdekt als een uitzonderlijk pianist. Barnatan studeerde bij Victor Derevianko en maakte

Na zijn studie bouwde de tegenwoordig in New York wonende Barnatan een internationale carrière op als solist en kamermusicus. Hij werd onderscheiden met de Avery Fisher Career Grant en de Lincoln Center’s Martin E. Segal Award en in 2014 was hij de eerste Artist in Association van de New York Philharmonic.


Biografieën

Sinds het seizoen 2018-2019 is hij Music Director van het La Jolla Music Society’s SummerFest.

Sergej Khachatryan Viool De Armeense violist Sergej Khachatryan (1985) studeerde onder andere in Würzberg en aan de Hochschule für Musik in Karlsruhe.

In 2000 won hij de tweede prijs bij de Fritz Kreislerwedstrijd in Wenen, de eerste onderscheiding in een reeks van prijzen. In datzelfde jaar won hij de Internationale Vioolcompetitie Jean Sibelius in Helsinki, waarmee hij de jongste deelnemer ooit werd die deze competitie won. In 2005 won hij de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd en was zijn internationale carrière een feit.

en was in 1994 de eerste percussionist die de finale haalde van de BBC Young Musician of the Year competitie. Currie doceert solopercussie aan de Royal Academy of Music in Londen en het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

Colin Currie Percussie De Schotse percussionist Colin Currie (1976) heeft zich ontwikkeld tot een van de belangrijkste percussiesolisten van dit moment en tot een voorvechter van de hedendaagse muziek. foto: Marco Borggreve

Khachatryan gaf op negenjarige leeftijd zijn eerste concert in het Wiesbadener Kurhaus.

Currie begon op vijfjarige leeftijd met percussie en studeerde vanaf 1990 aan de Royal Scottish Academy of Music and Drama. Hij studeerde verder aan de Royal Academy of Music

foto: Marco Borggreve

In 2006 richtte hij de Colin Currie Group op, in eerste instantie om Drumming van Steve Reich uit te voeren tijdens de BBC Proms. Inmiddels bestaat er sinds dit jaar ook een Colin Currie Quartet. Currie is Artist in Association van het Londense Southbank Centre. 11


Biografieën

Owen Gunnell Percussie

speelde. Sinds 2007 is het duo Artistic Director van de Children’s Classical Concerts in Schotland die jaarlijks zo’n 30.000 kinderen trekken. Gunnell is tevens lid van het Crash Ensemble en de Collin Currie Group.

Sam Walton Percussie

foto: Chris Gloag

De Britse percussionist Owen Gunnell studeerde in 2003 af aan het Royal College of Music met de hoogste lof. Sindsdien is hij een veelgevraagd solist en percussionist bij vele orkesten in Groot-Brittannië en daarbuiten. Ook als kamermusicus heeft Gunnell een grote reputatie. In 2001 richtte hij met Oliver Cox het percussieduo O Duo op dat met veel succes op internationale festivals 12

foto: Chris Gloag

De Britse percussionist Sam Walton is regelmatig te gast bij de grote Engelse Orkesten als percussionist en paukenist. Ook het Chamber Orchestra of Europe weet hem te vinden.

Daarnaast is Walton actief bij diverse musicals en shows op het Londense West End. Ook speelt hij regelmatig als solist bij internationale orkesten en treedt hij solo op of in duoverband met Colin Currie. Walton is lid van de hedendaagse muziekensemble Between The Notes en van de Colin Currie Group. Daarnaast is hij sinds 2012 eerste percussionist van het London Symphony Orchestra en docent pauken en percussie aan het Royal College of Music.


Serie Kamermuziek Internationaal

Verwacht

Vr 1 mrt 2019 Grote Zaal 20.15 uur Concert

Farkas Quintet Beste blaaskwintetten De blaaskwintetten van Carl Nielsen en Arnold Schönberg gelden als de absolute topwerken voor deze samenstelling. Zowel Nielsen als Schönberg halen het maximale aan differentiatie en klankkleur uit de instrumenten. De uitvoering door het fantastische Farkas Quintet doet volledig recht aan de intentie van de componisten. Met transparant, uiterst fijnzinnig spel geven ze een grootse uitvoering van deze klassiekers. ‘Hier horen we het neusje van de zalm onder de Nederlandse blazers Schönberg spelen’, schreef de Volkskrant over het Farkas Quintet. Niet zo gek, want de leden bezetten de solistenstoelen bij vooraanstaande symfonieorkesten zoals het Koninklijk Concertgebouworkest, het Nederlands Philharmonisch Orkest, het Radio Filharmonisch Orkest en de Münchener Philharmoniker. Uit pure liefde voor de kamermuziek vormden zij in 1997 een blaaskwintet dat sindsdien op het allerhoogste niveau opereert. Programma: Wolfgang Amadeus Mozart Adagio en allegro ‘Stück für ein Orgelwerk in einer Uhr’ KV594 / Carl Nielsen Blaaskwintet op. 43 / Arnold Schönberg Blaaskwintet op. 26

Farkas Quintet

13


Verwacht

Februari YPF Piano Competition za 9 + zo 10 feb za 9 feb 20.15 uur A Tribute to Youri Egorov Onvergetelijk recital van zes meesterpianisten

vr 15 feb / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Ray Chen Duivelskunstenaar Ray Chen

vr 22 feb / 20.15 uur Orange Blossom + MEDFest Ensemble MEDfest

za 16 feb / 20.15 uur Cinquecento + GT Een renaissance-requiem

zo 24 feb / 12.00 uur / Entreehal Muziekgebouw Park Picknick

zo 17 feb / 15.00 uur Amsterdams Andalusisch Orkest + GT Wat is het geheim van klassieke Marokkaanse muziek? (8+)

zo 24 feb / 20.30 uur Sonic Acts Jennifer Walshe - Time Time Time

zo 10 feb 11.00 uur / Kleine Zaal Junior Finale YPF Piano Competition 2019 Meesterproef van de allerjongsten (t/m 14 jaar)

ma 18 feb / 20.15 uur Erdal Erzincan + Ahmet Aslan Bijzondere muzikale ontmoeting van 2 Turkse maestro’s

14.00 uur Grote Finale YPF Piano Competition 2019 De drie beste pianisten van Nederland (t/m 28 jaar)

wo 20 feb / 20.15 uur The Tallis Scholars Italië en Duitsland

wo 13 feb / 20.15 uur Christoph Prégardien + Michael Gees De ballades van Schubert en Loewe

do 21 feb / 12.30 uur Lunchconcert ism Academie van het Koninklijk Concertgebouworkest

do 14 feb / 20.15 uur Cappella Amsterdam + Lodewijk van der Ree Time and the Bell

do 21 feb / 20.15 uur Het Collectief + Katrien Baerts Goddeloze broeikassen

14

wo 27 feb / 20.15 uur Nederlandse Bachvereniging Motetten en passiemuziek

Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen


Foto: Erik van Gurp

Grand café 4’33 Kom voor het concert eten in Grand café 4’33. Reserveren: 020 788 2090 of 433grandcafe.nl.

Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl

Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.

Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons

Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiënten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.

Druk binnenwerk

15



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.