WO 3 APR 2019 A mind expanding transcendental trip
12.00 uur / Atriumzaal Minimal Sound Ceremony Relax into the simplicity of Being
18.00 uur / Atriumzaal Kate NV, Sapphire Slows (live), Garland, The Zonke Family e.a. Dreaming the Dreamhouse
12.30 uur / Kleine Zaal Van stam tot snipper 4+ Uniek teken- en luisterconcert
18.15 uur / Foyerdeck 1 Driftmachine + Ron van de Kerkhof Massive Trance
13.30 uur / Grote Zaal Cello Octet Amsterdam Michael Gordons 8
20.00 uur / BIMHUIS Étienne Jaumet, Sonic Boom + Céline Wadier Tribute to La Monte Young
14.00 uur / Grote Zaal Minimal Sound Ceremony Relax into the simplicity of Being
21.30 uur / Grote Zaal Donato Dozzy, Lea Bertucci, Rabih Beaini & Tomoko Mukaiyama Hypnotic Sounds
14.30 uur / Kleine Zaal Van stam tot snipper 7+ Uniek teken- en luisterconcert
00.00 uur / Foyerdeck 1 Mohammad Reza Mortazavi, Sapphire Slows (DJ), Phillip Jondo e.a. MMF x De School
15.30 uur / Grote Zaal Michael Harrison Revelation 16.30 uur / Atrium Sinta Wullur + Ensemble Multifoon + Ned McGowan + Rutger van Ree + Krishna Sutedja Gamelanklok 17.00 uur / BIMHUIS Ragazze Quartet + Kapok + Slagwerk Den Haag Terry Riley’s In C 2
Minimal Sound Ceremony i.s.m. Nada Yoga
papier op de grond en tekent samen met Gerard aan een gezamenlijk kunstwerk, geïnspireerd door zich herhalende klanken, ritme of patronen van de muziek die klinkt. Zonder woorden, met alleen papier, krijtjes en klanken van een boomstam, claves, marimba’s en uiteindelijk papiersnippers.
12.00 - 13.00 uur / Atriumzaal 14.00 - 15.00 uur / Atriumzaal Een 60 minuten durende geluidsceremonie met de helende kracht van Tibetaanse klankschalen en stimulerende en rustgevende klanken. Onder het motto ‘relax into the simplicity of Being’ begeleiden Daniel en Sjoerd je in de wereld van geluiden, geuren en positieve vibraties. De oude Tibetaanse klankschalen zijn gekoppeld aan de zeven chakra’s of energiecentra. Wanneer deze dicht langs je lichaam bespeeld worden, kunnen deze ontspannend en helend werken. Tegelijkertijd wordt op de achtergrond een rustgevende soundscape gecreëerd als ondersteuning voor diepe ontspanning. Een geluidsreis ontworpen om diep naar binnen te duiken.
Biografieën Gerard de Bruyne (1958) doorliep de kunstacademie van Kampen, in de discipline schilderen en tekenen. Hij ontdekte het muziektheater en werkte samen met o.a. het Rotterdams Philharmonisch, het Gelders Orkest, het Nederlands Philharmonisch Orkest, Janine Jansen, Kees van Kooten, barokensemble La Primavera en Frank Groothof. Zijn specialisme is penseeltekenen.
Let op: beperkte capaciteit
Van stam tot snipper
Uniek teken- en luisterconcert
Gerard de Bruyne
12.30 - 13.30 uur (4+) / Kleine Zaal 14.30 - 15.30 uur (7+) / Kleine Zaal
foto: Moon Saris
Gerard de Bruyne tekenaar Marcelle van der Velden actrice/begeleiding
Slagwerk Den Haag is gefascineerd door alles wat te maken heeft met geluid, puls en materialen als klankbron. De slagwerkers spelen op het traditionele instrumentenarsenaal, maar ook op porselein, paardenkaken, glas of 3D-geprinte instrumenten. In projecten met makers van nu reflecteren ze op de nieuwste ontwikkelingen.
Slagwerk Den Haag: Noè Rodrigo Gisbert Jennifer Heins Marianna Soroka In dit meditatieve teken- en luisterconcert nemen tekenaar Gerard de Bruyne en drie muzikanten van Slagwerk Den Haag kinderen mee op een visuele reis door minimal music. Iedereen neemt plaats achter grote vellen
www.slagwerkdenhaag.nl
3
Cello Octet Amsterdam
instrumenten: Timber voor zes slagwerkers en Rushes voor zeven fagotten maakten eerder diepe indruk in het Muziekgebouw. Wat Gordons monochrome werken gemeen hebben, behalve het uitgangspunt, is de setting. De instrumentalisten zitten in een kring en kijken elkaar aan. Het publiek zit tussen en rondom de musici. Dat creëert een sfeer van intimiteit en intense concentratie. Bovendien is er een akoestisch effect: door kleine dynamische fluctuaties en het gebruik van technieken als canon lijkt de muziek steeds in het rond te bewegen en nooit tot rust te komen, wervelend als een dansende derwisj.
Michael Gordon 13.30 - 14.30 uur / Grote Zaal Let op: een ticket voor dit concert geeft gratis toegang tot de programma’s in Atriumzaal en Foyerdeck 1 op deze dag, ticket omruilen voor polsbandje.
Alistair Sung, Claire Bleumer, Esther Torrenga, Genevieve Verhage, Rares Mihailescu, René van Munster, Sanne Bijker en Sanne van der Horst Programma Michael Gordon (1956) “8” (2018)
Over Timber schreef de New York Times dat Gordon de gave bezit om muziek te componeren die aanvankelijk zeer fundamenteel lijkt – in het geval van Timber: zes slagwerkers die op zes planken slaan – maar die bij nadere beschouwing ‘een bekoorlijke complexiteit en nuance’ onthult. Precies dat is wat ook “8” zo bijzonder maakt. In een proces van geleidelijke, onophoudelijke transformatie exploreert Gordon de klankeigenschappen van de cello, van fluitende boventonen tot grootse orkanen van pulserend geluid.
Dit concert wordt opgenomen door de NTR voor een latere uitzending op NPO Radio 4.
Toelichting Acht cello’s, een uur lang: Cello Octet Amsterdam heeft ruimschoots bewezen dat het niet alleen kan, maar zelfs magisch is. Het Octet bijt zich deze middag vast in “8” van Bang on a Can-componist Michael Gordon, dat in première ging tijdens de Cello Biënnale Amsterdam in het Muziekgebouw. De acht cellisten weten Gordons minimalistische uitgangspunt om te toveren tot een onvergetelijke belevenis. Monochrome werken Voor New Yorker Michael Gordon heeft minimal music geen geheimen meer. Over een periode van ruim dertig jaar keerde hij het minimal-genre binnenstebuiten en vond een eigen componeertaal die nog steeds ‘minimal music’ genoemd kan worden, maar die volkomen anders klinkt dan Reich, Glass of Louis Andriessen. Gordon werkt aan een reeks ‘monochrome’ stukken voor identieke
Cello Octet Amsterdam foto: Merlijn Doomernik
4
Michael Harrison
Biografieën De Amerikaanse componist Michael Gordon (1956) werd beïnvloed door zijn ervaring met de underground rockscene in New York en door zijn compositiestudie aan de Yale University. Zijn oeuvre is zeer direct en wordt wel omschreven als post-minimalisme. Samen met zijn vrouw, de componiste Julia Wolfe, en de componist David Lang is hij de oprichter van het invloedrijke Bang on A Can Festival.
Revelation 15.30 - 16.45 uur / Grote Zaal Let op: een ticket voor dit concert geeft gratis toegang tot de programma’s in Atriumzaal en Foyerdeck 1 op deze dag, ticket omruilen voor polsbandje.
Michael Harrison piano
michaelgordonmusic.com
Programma Michael Harrison Revelation: Music in Pure Intonation (2007) Dit concert wordt opgenomen door de NTR voor een latere uitzending op NPO Radio 4.
Toelichting Net als zijn mentor La Monte Young is Michael Harrison erg beïnvloed door het Oosten. Met zijn muziek onderzoekt hij de boventonen die de trillingen van de snaren voortbrengen. Hierbij probeert Harrison de zuivere harmonieën die in de moderne gelijkzwevende pianostemming verloren zijn gegaan weer tot leven te brengen.
Michael Gordon foto: Peter Serlin
Cello Octet Amsterdam is een uniek en veelzijdig ensemble dat nationaal en internationaal een begrip is geworden. Het octet heeft meer dan 70 wereldpremières uitgevoerd waarvan de meeste speciaal voor het octet zijn geschreven. Zo werkte het octet met Xenakis, Goebaidoelina, Pärt, Boulez, Loevendie, Riley, Kagel, Glass en vele anderen. Naast nieuwe werken bevat de bibliotheek van het octet tientallen verrassende bewerkingen die het publiek niet zelden met verbazing ontdekt.
De geschiedenis van de reine stemming begon bij Pythagoras en andere Griekse filosofen. Zij ontdekten dat harmonieën ontstaan wanneer twee snaren trillen in eenvoudige verhoudingen: een octaaf ontstaat als de verhouding 2:1 is, een reine kwint bij de verhouding 3:2, een reine terts bij 5:4. Harrison keert terug naar dit principe, maar gaat verder dan Pythagoras en latere experimenten met reine stemmingen. Er is een reden dat men in de westerse muziek is afgeweken van de reine stemming. Een terts (bijvoorbeeld c-e) klinkt anders in 5
Biografie De Amerikaanse componist/pianist Michael Harrison, woonachtig in New York, neemt een unieke plaats in in de muziekwereld. Zijn werken zijn een mix van Europese muziektradities en die van Noord-Indiase klassieke muziek. Philip Glass noemde hem naar aanleiding van zijn werk en persoonlijke visie een ‘Amerikaanse non-conformist’. In 2018 ontving Harrison een fellowship bij Guggenheim.
reine stemming dan in een stemming die is gebaseerd op de pythagoreïsche berekening van reine kwinten. Het verschil tussen beide stemmingsmethoden wordt ‘komma’ genoemd. Op een instrument met gefixeerde toonhoogtes, zoals een piano, kun je óf de tertsen óf de kwinten zuiver stemmen, maar niet allebei. Beide stemmingsmethoden hebben echter een prijs: er ontstaan enkele zeer valse tonen, die ‘wolfstonen’ worden genoemd. In de moderne gelijkzwevende stemming is dat probleem opgelost door álle intervallen, behalve het octaaf, een klein beetje vals te stemmen. In plaats van komma’s te vermijden, heeft Harrison juist gekozen voor een ‘hemelse komma’. Die minuscule komma (een verhouding van 64:63) is het resultaat van de verschillen tussen zuivere septimen (7:4) en zuivere kwinten. Zo rehabiliteert hij de komma tot een nieuw welkom onderdeel van het harmonische universum. Het resultaat is wonderbaarlijk. De luisteraar neemt fantoomtonen waar, soms belachtig, soms ijl, alsof engelen zingen.
Michael Harrison foto: Heon-Ju Kim
Een volledige uitvoering van Revelation bestaat uit twaalf secties en duurt ongeveer 75 minuten. De ontwikkeling naar een nieuwe stemming begon in 1999 op een festival in Rome, na intensieve repetities en uitvoeringen van eigen werk en het werk van Philip Glass, Terry Riley en Charlemagne Palestine. ‘Ik werd wakker op de ochtend na het laatste concert met een volledige nieuwe stemming in mijn gedachten. Het voelde als een geschenk, al besef ik dat dit alleen kon gebeuren door twintig jaar lang te werken met reine stemmingen.’
Gamelanklok 6
Sinta Wullur + Ensemble Multifoon + Ned McGowan + Rutger van der Ree + Krishna Sutedja
De spelers fungeren als radertjes in een uurwerk, alles draait om het samenspel. Biografieën Sinta Wullur (1958) is een IndonesischNederlands componiste en gamelanspeelster. Nadat ze haar studie piano had afgesloten, verlegde ze haar aandacht naar Balinese gamelan, Javaanse gamelan en lied en Indiase lied en studeerde gelijkertijd compositie aan de conservatoria in Den Haag en Amsterdam. In haar composities streeft ze naar een integratie tussen Oost en West.
Gamelanklok 16.30 - 17.30 uur / Atrium / gratis Ensemble Multifoon gonginstallatie Ned McGowan fluit (Indiase / Karnatische ritmes) Rutger van der Ree djembé (West-Afrikaanse / djembé ritmes) Krishna Sutedja fluit en kendang (Indonesische / Balinese ritmes)
www.sintawullur.com
Ned McGowan (1970) is fluitist en hedendaags klassiek componist, geboren in de Verenigde Staten, wonend in Nederland. Als fluitist speelt hij klassiek, hedendaags en geïmproviseerde concerten. Hij heeft een special liefde voor de contrabasfluit, waarmee hij in 2016 het album The Art of the Contrabass Flute uitbracht. www.nedmcgowan.com
Programma Sinta Wullur (1958) Gamelanklok Toelichting De Gamelanklok is ontworpen door de Indonesisch-Nederlandse componiste Sinta Wullur. Tegen de klok in (linksom), zijn de uren 1 t/m 12 opgesteld, vertegenwoordigd door hangende gongs. De compositie begint met een ambient soundscape in de harmonieën horend bij de uren. Bij 5 uur begint het Karnatische deel waar Ned McGowan soleert op contrabasfluit en de fluit wordt afgewisseld met de andere solisten. De muziek geeft de sfeer aan van het ochtendgloren tot aan de middag. Dan begint bij 1 uur het Balinese deel, een combinatie van minimalpatronen en Balinese polyritmiek. Dat wordt gevolgd door een stuk gecomponeerd door Krishna Sutedja, herkenbaar aan het complexe en virtuoze spel. De uitvoering eindigt met het West-Afrikaans geïnspireerde deel, waarbij de ritmes verdeeld over de gongs en gongketels een andere kijk geven op gamelan. Rutger van der Ree soleert op djembé en Krishna Sutedja op de Balinese kendang. Gamelanklok is bedoeld als nieuwe community art.
Rutger van der Ree ontdekte de djembé in 1985. Om meer te weten te komen over dit instrument bezocht hij Mali en Guinee en ging in de leer bij grootmeester Famoudou Konate en Numodi Keita. Met laatstgenoemde richtte hij de groep Africa Sabou Njouma op in 1993. De jaren erna speelde hij met wisselende ensembles en legde zich toe op het geven van workshops en lessen. Tevens verzorgt hij wekelijks de percussie bij danslessen van diverse dansdocenten. Krishna Sutedja, afkomstig van Ubud, Bali, is een van de opkomende hedendaagse Balinese gamelancomponisten. Zijn composities worden ingestudeerd en uitgevoerd door verschillende Balinese gamelangroepen in Europa. In de Gamelanklok heeft Krishna typische moderne Balinese muziek gecomponeerd, waarbij het om complexe ritmes in ongewone maatsoorten gaat. 7
Ragazze Quartet + Kapok + Slagwerk Den Haag
Amsterdam voor concerten en lezingen. Riley heeft zich jarenlang verdiept in de Indiase muziek en zijn werk is sterk beïnvloed door improvisatievormen. Zo mogen de uitvoerders van zijn werk vaak zelf weten in welke bezetting ze spelen en krijgen ze binnen Riley’s kaders veel vrijheid. Op die manier blijft zijn muziek fris en klinkt ze steeds weer als nieuw.
Terry Riley’s In C 17.00 - 18.15 uur / BIMHUIS i.s.m.
Het avontuurlijke Ragazze Quartet heeft die vrijheid met beide handen aangegrepen bij het ontwikkelen van dit succesprogramma. Ze spelen twee van Riley’s stukken in samenwerking met twee andere Nederlandse topensembles: het baanbrekende In C met Slagwerk Den Haag, en Sunrise of the Planetary Dream Collector met het eigenzinnige jazztrio Kapok. Een ‘visueel en hallucinair concert-ritueel’ noemen ze het zelf, geïnspireerd door de ‘all night concerts’ die Riley in de jaren 70 gaf. De cd met deze werken uit 2016 kreeg internationaal een enthousiaste ontvangst.
Let op: een ticket voor dit concert geeft gratis toegang tot de programma’s in Atriumzaal en Foyerdeck 1 op deze dag, ticket omruilen voor polsbandje.
Ragazze Quartet: Rosa Arnold viool Jeanita Vriens - van Tongeren viool Annemijn Bergkotte altviool Rebecca Wise cello Kapok: Morris Kliphuis hoorn Timon Koomen gitaar Remco Menting slagwerk
Sunrise of the Planetary Dream Collector Sunrise of the Planetary Dream Collector was in 1980 het eerste werk dat Riley schreef voor het Kronos Quartet. Het markeerde het begin van een lange en intensieve samenwerking, die resulteerde in vele stukken. Sunrise was sowieso het eerste stuk dat Riley schreef, na een lange periode waarin hij zich uitsluitend had beziggehouden met improvisatie. Het uitgangspunt van Sunrise lijkt op dat van In C, al is de structuur iets steviger, bij wijze van tegemoetkoming aan het klassiek getrainde Kronos Quartet.
Slagwerk Den Haag Pepe Garcia Ryoko Imai Niels Meliefste Programma Terry Riley (1935) Sunrise of the Planetary Dream Collector (1980) Intermezzo door Kapok + Slagwerk Den Haag Terry Riley In C (1964)
Ook de Ragazze zijn opgeleid om muziek van blad te spelen, maar ze hebben al vaak laten zien dat ze ervan houden het traditionele concertformat op te rekken. In Sunrise delen de dames het podium met het jazztrio Kapok van hoornist Morris Kliphuis, gitarist Timon
Toelichting Terry Riley is een levende legende. In 2015 was hij als centrale componist van het Minimal Music Festival vijf dagen in 8
Biografieën Terry Riley (1935) behaalde zijn Master in compositie aan de Universiteit van Californië - Berkeley. Tijdens zijn opleiding ontmoette hij La Monte Young (1935), die een grote impact had op zijn muziek en met wie altijd contact bleef houden. Zijn belangrijkste mentor was Pandit Pran Nath (1918 - 1996), een expert op het gebied van Indiase klassieke zang. Zijn muziek wordt gekarakteriseerd door improvisaties over series modale figuren van verschillende lengtes.
Koomen en slagwerker Remco Menting, die erin gespecialiseerd zijn om uiteenlopende genres met verve te mengen. Samen brengen ze Riley’s vrolijke grooves op een swingende manier tot leven. In C Riley’s meesterwerk In C is een van de oerwerken van minimal music. Het slaat een brug tussen genoteerde klassieke muziek en jazzimprovisatie en klinkt iedere keer anders. Bovendien was het in 1964 tamelijk aanstootgevend om een compositie In C noemen. Mozart en Beethoven – díe schreven muziek in C. Moderne componisten componeerden atonaal en moesten niks hebben van een grondtoon. Laat staan van aanstekelijke, dansbare grooves. Toch?
www.terryriley.net
Het Ragazze Quartet speelt klassieke en moderne strijkkwartetten: bevlogen en op het hoogste niveau. Met spraakmakende programma’s heeft het kwartet zich ontwikkeld tot een van de meest frisse en toonaangevende stemmen in de klassieke muziek. In innovatieve programma’s gaat het de samenwerking aan met de meest oorspronkelijke stemmen in theater, dans en literatuur.
De speelse, nieuwsgierige eenvoud van Riley was ronduit radicaal. In C bestaat uit niet meer dan een verzameling korte melodische fragmenten. De uitvoerders mogen zelf weten hoe vaak ze een melodietje herhalen, ze mogen er ook een overslaan. Alleen de volgorde staat vast. De spelers moeten goed naar elkaar luisteren en zorgen dat ze in gezamenlijkheid opereren – het is niet de bedoeling dat iemand de deuntjes afraffelt en eerder klaar is dan de rest. Dit procedé betekende een diepe breuk met de klassieke traditie, van Bach tot en met de naoorlogse avant-garde.
www.ragazzekwartet.nl
Kapok is een van de meest opvallende jonge bands in de huidige Nederlandse muziekscene. Kapok jat naar hartelust uit allerlei muziek, waaronder funkrock, klassieke muziek, vrije improvisatie en Afrikaanse muziek – een verzameling invloeden die onwaarschijnlijk klinkt, maar in de muziek heel natuurlijk samengaat.
In het ensemble dat de eerste uitvoering van In C verzorgde zaten Riley’s collega’s Steve Reich en Pauline Oliveros, die zelf zouden uitgroeien tot gezichtsbepalende figuren van de minimal. Volgens de overlevering was het zelfs Reich die Riley het idee van een snelle doorgaande puls aan de hand deed, die zo karakteristiek is voor In C. De uitvoering van de Ragazze met Slagwerk Den Haag heeft een fonkelende gloed door de interactie van de strijkers en lichte, veelkleurige percussie.
www.kapokmusic.com
Slagwerk Den Haag is gefascineerd door alles wat te maken heeft met geluid, puls en materialen als klankbron. De slagwerkers spelen op het traditionele instrumentenarsenaal, maar ook op porselein, paardenkaken, glas of 3D-geprinte instrumenten. In projecten met makers van nu reflecteren ze op de nieuwste ontwikkelingen. www.slagwerkdenhaag.nl
9
Kate NV, Sapphire Slows (live), Garland, The Zonke Family e.a.
gelaagde constructies van originele sounds zijn een stuk geraffineerder dan haar indieimago suggereert: Sapphire Slows moet je meemaken.
Dreaming the Dreamhouse
Het duo Garland (Phillip Jondo en Simon Weins) maakte in 2018 indruk met hun debuutalbum Preludes #1, verschenen bij het Amsterdamse label Music for Insomniacs. Garland creëert een elektroakoestische trip vol trage beats, tegendraadse dub, dromerige klanken, vervreemdende echo’s en hypnotiserend druppende baslijnen. Dit optreden in het Minimal Music Festival valt samen met de release van het langverwachte nieuwe Garland-album, #2.
18.00 - 04.00 uur / Atriumzaal Tijdschema 18.00 uur: The Zonke Family 20.30 uur: Sapphire Slows (live) 00.15 uur: Garland (MMF x De School) 01.15 uur: Kate NV (MMF x De School) 02.30 uur: Rabih Beaini (DJ) 04.00 uur: eind - Gratis toegang met ticket voor concert Grote Zaal of BIMHUIS. Hiervoor dien je een polsbandje op te halen bij de balie in de Entreehal. - Met een polsbandje kan je vanaf 00.00 uur gratis naar MMF x De School op Foyerdeck 1.
In de Atriumzaal, omgetoverd in de sfeer van La Monte Youngs Dreamhouse, kun je heerlijk wegdromen bij live-optredens en DJ sets. De mbiraspelers van de Zonke Family behoren tot de weinige overgebleven meesters van een unieke muzikale traditie uit het grensgebied van Zimbabwe en Mozambique. Hun muziek is grotendeels onbekend, zelfs in de stedelijke centra van Zimbabwe, en is tijdens het Minimal Music Festival voor het eerst in Nederland te horen.
Garland De Russische Kate NV (pseudoniem van Kate Shilonosova) bracht in 2018 haar tweede album uit, het verrukkelijk onconventionele для FOR uit, waarop ze een dag in haar thuisstad Moskou in klank heeft gevangen. Het Moskou van Kate NV klinkt allesbehalve koud en grauw, integendeel: dit is een akoestische speeltuin van warmbloedige en frivole samples en geluiden, allemaal opgenomen in haar Moskouse appartement. Geen klankbron is te gek. Kate NV flirt met Japanse new wave, betoont zich een elektronica-virtuoos en roept WestAfrikaanse percussie in herinnering.
De Japanse Sapphire Slows is met haar wonderlijke combinatie van synth-pop, triphop en new age een live-sensatie. Sapphire Slows (pseudoniem van Kinuko Hiramatsu) begon in 2011 en neemt al haar tracks op in haar slaapkamer in een Tokiose buitenwijk. Haar luchtige, laconieke vocalen liggen diep in de mix en creëren een spookachtig effect. Maar de felle beats en 10
Zo boetseert ze met bliepjes, zuchten, synthbassen, woodblock, marimba en nog veel meer een klanklandschap dat behalve een ode aan Moskou vooral een ode aan de verbeelding is.
Driftmachine + Ron van de Kerkhof Massive Trance 18.15 - 21.30 uur / Foyerdeck 1 / gratis
Kate NV
Tijdschema 18.15 uur: Pre-talk i.s.m. De Appel 19.00 uur: Driftmachine 20.00 uur: Ron van de Kerkhof (DJ)
De Libanese producer Rabih Beaini is een de meest vooruitstrevende elektronische muzikanten van dit moment. Beaini weet tracks te smeden waarin zijn wortels in het Midden-Oosten, avant-gardistische dissonanten en geslepen beats op een vanzelfsprekende manier samengaan.
Massive Trance is een legendarische cassette van Marien van Oers (alias Het Zweet), die in de jaren 80 intense, repetitieve muziek maakte. Van Oers wilde zijn luisteraars door middel van herhaling in een staat van trance brengen. Op uitnodiging van geluidskunstenaar Jeroen Vermandere herinterpreteert het Berlijnse duo Driftmachine Van Oers’ legendarische trancecassette op een surroundsysteem, voorafgegaan door een gesprek i.s.m. De Appel door Femke Dekker. Massive Trance wordt opgenomen en uitgezonden door jajajaneeneenee.com.
Rabih Beaini
Met steun van Driftmachine is een modulair synth duo, bestaande uit de producers Andreas Gerth en Florian Zimmer. Ze treden regelmatig op en werken dan met twee modulaire systemen die synchroon functioneren. De Amsterdamse DJ Ron van de Kerkhof was lang bij het Amsterdamse label Knekelhuis. Zijn muziek neemt ons mee door de gekke wereld waar wij in leven en hij wil ons leren dat absurditeit en vervreemding eerder iets goeds dan slechts is. Driftmachine 11
Étienne Jaumet, Sonic Boom + Céline Wadier
transformaties die de luisteraar meevoeren op een reis. Youngs beroemde Compositions 1960 #7 bestaat daarentegen uit slechts twee tonen en de instructie: ‘To be held for a very long time.’ Stasis en drones vormen ook het uitgangspunt voor The second dream of the high-tension line stepdown transformer uit 1962, dat een klankruimte oproept waarin je kunt verdwijnen: meditatie in plaats van vooruitgang.
Tribute to La Monte Young 20.00 - 21.00 uur / BIMHUIS i.s.m. Let op: een ticket voor dit concert geeft gratis toegang tot de programma’s in Atriumzaal en Foyerdeck 1 op deze dag, ticket omruilen voor polsbandje.
Een belangrijke inspiratiebron voor Youngs radicale werken was zijn studie van Indiase muziek, waar hij zich zijn leven lang intensief mee heeft beziggehouden. Op zijn beurt oefende Young grote invloed uit op het ontstaan van minimal music, op alternatieve rockgroepen als The Velvet Underground en Sonic Youth en de elektronische muziek.
Étienne Jaumet analoge synthesizers Sonic Boom analoge synthesizers Céline Wadier zang Programma La Monte Young tribute
Biografieën Het ging La Monte Young (1935) niet om melodie, maar om de schoonheid van de klank zelf. Samen met zijn vrouw, de lichtkunstenares Marian Zazeela, werkte hij aan vele audiovisuele producties met een psychedelische inslag.
Toelichting In 2017 was het concert met dronemuziek van La Monte Young een ‘waanzinnig hoogtepunt van het Minimal Music Festival,’ aldus Het Parool, dat vijf sterren uitdeelde. Deze editie brengen drie musici een eerbetoon aan deze legendarische grondlegger van minimal music. Étienne Jaumet en Sonic Boom zijn ware tovenaars op analoge synths. Zangeres Céline Wadier is gespecialiseerd in Dhrupad, de oudste vorm van klassieke Indiase muziek en een van Youngs grootste inspiratiebronnen. In 2016 had het trio bij een optreden in de Philharmonie de Paris veel succes met hun eerbetoon aan La Monte Young.
Geluidskunstenaar Étienne Jaumet (1970) speelt synth in het duo Zombie Zombie en is saxofonist in de liveband van producer James Holden. Sonic Boom (pseudoniem van de Brit Peter Kember, 1965) heeft een lange staat van dienst in de alternatieve en elektronische muziekscene. De Dhrupad-stijl die Céline Wadier zingt kenmerkt zich net als de muziek van La Monte Young door het gebruik van drones als basis voor improvisatie.
Het is vandaag nauwelijks nog na te voelen hoe radicaal de muziek was die Young vanaf eind jaren 50 maakte. Vanuit westers perspectief, althans. De westerse muziekgeschiedenis is er een van ontwikkeling en evolutie, van muzikale 12
Donato Dozzy, Lea Bertucci, Rabih Beaini & Tomoko Mukaiyama
de Libanese producer Rabih Beaini, een van de meest vooruitstrevende elektronische muzikanten van dit moment. Beaini weet tracks te smeden waarin zijn wortels in het Midden-Oosten, avant-gardistische dissonanten en geslepen beats op een vanzelfsprekende manier samengaan. Tomoko Mukaiyama is een gerenommeerde Japanse concertpianist die al lang in Nederland woont en werkt en die altijd op zoek is naar nieuwe uitdrukkingsvormen. Interdisciplinariteit is vanzelfsprekend voor Mukaiyama, die Tomoko Mukaiyama eerder samenwerkte foto: Shinji Otani met o.a. kunstenares Marina Abramović, choreograaf Jiří Kylián en architect Toyo Ito. Als beeldend kunstenaar geeft ze vaak haar eigen voorstellingen vorm. Dit eerste gezamenlijke optreden van Mukaiyama en Beaini, twee grensoverschrijdende makers met een zesde zintuig voor dramaturgie, belooft een spektakel te worden.
Hypnotic Sounds 21.30 - 00.00 uur / Grote Zaal Tijdschema 21.30 uur: Lea Bertucci 22.00 uur: Tomoko Mukaiyama & Rabih Beaini 22.30 uur: Ron van de Kerkhof (DJ) 23.00 uur: Donato Dozzy Let op: een ticket voor dit concert geeft gratis toegang tot de programma’s in Atriumzaal en Foyerdeck 1 op deze dag, ticket omruilen voor polsbandje.
Trance in optima forma: drie optredens van gelijkgestemde zielen, die samen een bijzondere boog vormen. Het Amerikaanse multitalent Lea Bertucci opent de avond met haar wonderlijke combinatie van klassieke instrumenten (altsaxofoon, basklarinet) en experimentele elektronica, die je constant op het verkeerde been zet. Bertucci heeft al een indrukwekkende discografie opgebouwd, solo en met anderen, maar het zinderende album Metal Aether betekende in 2018 haar doorbraak naar een groter publiek.
Na de pauze speelt de Italiaanse grootmeester van de elektronische muziek, Donato Dozzy (pseudoniem van Donato Scaramuzzi). Met zijn mix van acid, ambient en techno geldt Donato Dozzy al jaren een van de meest gewaardeerde DJ’s ter wereld. Zijn grote kracht is zijn vermogen om luisteraars mee te nemen op een hypnotiserende trip. Speciaal voor het Minimal Music Festival heeft Donato Dozzy een nieuwe ambient live-set geschreven. Vanavond is dus een primeur. De sfeer zal in het verlengde liggen van zijn bejubelde Plays Bee Mask-plaat uit 2013 en zijn meer recente Mindless Fullness EP: een klinkende caleidoscoop van bedwelmende geluiden.
Bertucci groeide op in de Hudson Valley nabij New York. Ze hield ervan om saxofoon te spelen in de verlaten mijnen van die vallei: de machtige nagalm maakte grote indruk op haar. Het is niet moeilijk om een lijn te trekken naar Bertucci’s huidige kunst, waarin ruimte en resonantie steevast een belangrijke rol spelen. Bertucci brengt je geest aan het trillen en laat je luisteren met je hele lichaam: een onvergetelijke ervaring. Na Bertucci is het podium voor pianist en visueel kunstenaar Tomoko Mukaiyama en 13
Mohammad Reza Mortazavi, Sapphire Slows (DJ), Phillip Jondo e.a.
te veroveren. De akoestische techno van Mortazavi, compleet met pompende bassen en trippy modulaties, moet je zien om te geloven.
MMF x De School
De andere twee artiesten van vannacht, Sapphire Slows en Phillip Jondo (Garland) treden eerder ook op in de Atriumzaal bij Dreaming the Dreamhouse. Nu gaan ze de nacht in met twee lange trance-opwekkende DJ-sets.
Tijdschema 00.00 - 05.00 uur / Foyerdeck 1 00.00 uur: 01.30 uur: 02.15 uur: 05.00 uur:
Sapphire Slows Mohammed Reza Mortazavi Phillip Jondo einde
00.15 - 02.15 uur / Atriumzaal 00.15 uur: Garland 01.15 uur: Kate NV
Sapphire Slows
- Gratis toegang met ticket voor concert Grote Zaal of BIMHUIS. Hiervoor dien je een polsbandje op te halen bij de balie in de Entreehal. - Met een polsbandje kan je gratis naar Dreaming the Dreamhouse in de Atriumzaal.
In samenwerking met de Amsterdamse club De School presenteert het Minimal Music Festival een extatische clubnacht met uitzicht over het IJ. Op het Foyerdeck bespeelt Mohammad Reza Mortazavi de tombak, een Iraans percussie-instrument dat in zijn watervlugge handen transformeert tot een onnavolgbare drummachine. Wie hem ooit live aan het werk zag, weet dat stilstaan geen optie is. Mortazavi werd in 1978 geboren in het Iraanse Isfahan en won nog voor zijn tiende een landelijke tombak-wedstrijd, maar zijn vooruitstrevende speeltechnieken werden hem niet door iedereen in dank afgenomen. Sinds 2000 woont hij in Berlijn, van waaruit hij druk doende is de rest van de wereld
Phillip Jondo
Mohammad Reza Mortazavi 14
Installatie #73
Eten en drinken
Joost Rekveld 10.00 - 05.00 uur / Entreehal / gratis
Foyerdeck 1 / 4’33 grand café / BIMHUIS In het Festivalcafé op Foyerdeck 1 kun je dagelijks terecht voor een lekkere festivalsnack. Ook zijn 4’33 grand café en het BIMHUIS restaurant en café open voor lunch, diner en drankjes. Speciaal voor het MMF heeft 4’33 grand café een menu samengesteld.
Regenbogen en halo’s worden in veel culturen gezien als een manifestatie van de onderliggende structuur van de wereld. Ze worden uitgelegd als goddelijke tekens, als het zichtbaar worden van gekleurde lichtdeeltjes of, meer recent, als het resultaat van quantum-interacties tussen licht en water. #73 is een monumentale installatie die is geïnspireerd door deze geschiedenis. De beeldcompositie is gebaseerd op de natuurkunde achter atmosferische optica.
Openingstijden 4’33 grand café 11.00 - 00.00 uur Festivalcafé (Foyerdeck 1) 18.00 uur – einde BIMHUIS restaurant 16.00 - 20.30 uur BIMHUIS café 16.00 - 03.00 uur Atriumbar 16.00 - 04.00 uur
Installatie #73
Minimal Music leestafel i.s.m. OBA 4’33 grand café Strijk neer aan de gezellige leestafel en duik in literatuur over meditatie, trance en minimal music. 15