nederlands auschwitz comité
maandblad
mei
5e jaargang no. 5 secr. r. cheval, volkerakstraat 26* amsterdam z., postgiro 2 9 3 0 8 7
Toen het mensdom direct na de oorlog gewaar werd welke vreselijke misdaden door de fascistische onmensen zijn begaan jegens de onbeschermde burgers van Oost-Europa, waren er heel wat mensen, die dit eenvoudig niet konden geloven. Geen wonder: hart en brein krimpen ineen bij de gedachte, dat in de twintigste eeuw een krankzinnige leider, besmet met de giftige waan, dat de Joden de vijand der mensheid zouden zijn, beval een heel volk uit te roeien. Toch zijn er bewijzen en getuigen, zodat de mensheid de vreselijke waarheid wel moest aanvaarden. H a a r haat keerde zich tegen de moordenaars. Voor het eerst werden de militaire leiders van een agressief staatssysteem berecht als oorlogsmisdadigers.
Zo kwamen voor het Internationale T r i b u n a a l te Neurenberg de hoofdschuldigen op de beklaagdenbank te zitten. Helaas slechts een klein aantal. In werkelijkheid waren er duizenden, tientallen en honderdduizenden moordenaars. E e n van de plaatsen, waar de meeste moorden zijn begaan, is Auschwitz, een provinciestadje in Zuid-Polen, door de Hitler-bezetters hiertoe uitgezocht. Vier miljoen mensen zijn er omgekomen. Mensen van Joodse afkomst, door de Hitlerbeulen tot uitroeiing bestemd, maar niet alleen zij. D e eerste gevangenen van Auschwitz waren Poolse politieken. en verder uit geheel bezet Europa mensen, die zich verzetten tegen de fascistische schande, F r a n s e n , Russen, Belgen, Joegoslaven, Hollanders en Tsjechen, ook Duitse antifascisten. Ook zij werden gedwongen tot dwangarbeid, gefolterd, uitgehongerd en doodgeslagen. Zo is Auschwitz een internationaal kamp geworden. Internationaal was ook de verzetsbeweging in Auschwitz, waaraan antifascisten van verschillende politieke overtuiging en nationaliteit, mannen en vrouwen deelnamen. Na de oorlog heeft de volksdemocratische regering van Pplen, op welker grondgebied de beulen de vernietigingskampen Auschwitz, T r e b l i n k a , Chelmno, Belzec, S o bibor enz. vestigden, uitlevering en berechting van de rechtstreeks verantwoordelijke moordenaars geëist. In de eerste tijd hebben de Westelijke geallieerden sommige moordenaars uitgeleverd. Voor het Hoogste Gerechtshof v a n P o l e n stond toen o.a. terecht de commandant van Auschwitz, Rudolf Hoess, die op bevel van E i c h m a n n de
1963
Het proces van Frankfort a/M tegen de oorlogsmisdagers van Auschwitz
gaskamers in het kamp inrichtte. Hoess heeft in de Poolse gevangenis zijn herinneringen neergeschreven en zijn misdaden openhartig Weergegeven, onaanvechtbaar bewijsmateriaal van de te Auschwitz begane misdaden. Hoess werd ter dood veroordeeld. Nog heden is op het kampterrein de galg bewaard, waar hij op 1 6 april 1 9 4 6 werd opgehangen. Voor hetzelfde tribunaal stonden op 2 5 november 1 9 4 7 nog 4 0 S S - e r s van Auschwitz terecht, o.a. Arthur Liebeshenschel, Hoess' plaatsvervanger, Hans Aumeier, dito en Lagerführer, Grabner, leider van de politieke afdeling, de ontaarde S S - a r t s Johan K r e m e r en de schrik van het vrouwenlager, M a r i a Mandel . . . E r werden 2 3 beklaagden ter dood en negen tot gevangenisstraf veroordeeld; een arts, Munch, die gevangenen heeft geholpen, is vrijgesproken.
• Vijftien jaar zijn verstreken. D e in Polen veroordeelden waren slechts enkelen der verantwoordelijken voor de moorden van Auschwitz. D e rest is ondergedoken, zoals de beruchte dr. Mengele, of leeft rustig voort, vaak onder eigen naam en geheel legaal. In 1 9 5 7 ontstond echter het Int. Auschwitz Comité, dat zich tot taak stelde alle massa-moordenaars van Auschwitz te doen berechten. Het I.A.C. tracht de verblijfplaats der moordenaars op te sporen en zoveel mogelijk bewijzen van hun schuld te verzamelen om hen voor de rechter te brengen. Omdat velen hunner op W e s t duits gebied wonen en de eis tot uit-
levering aan Polen niet werd ingewilligd, heeft men van de justitie aldaar geëist een vervolging tegen hen in te stellen. Vele procureurs-generaal, in het bijzonder te Frankfort a/M en Ludwigsburg, hebben deze pogingen om de Hitler-moordenaars ter verantwoording te roepen, met het nodige begrip ontvangen. Enkele tientallen SS-moordenaars uit Auschwitz zijn gearresteerd en in staat van beschuldiging gesteld. Onder hen is R i c h a r d Baer, de laatste commandant van Auschwitz, die bevel gaf het kamp te evacueren, waardoor duizenden gevangenen zijn omgekomen. Enkele andere beklaagden: R o b e r t M u l k a , adjudant van Hoess, Oswald Kadoek, „ R a p p o r t f ü h r e r " en schrik van het mannenlager, Friedrich B o ger, Pery Broad en K l a u s Dilewski, vertegenwoordigers van de politieke afdeling of Gestapo van het kamp, schuldig aan een onnoemelijk aantal moorden, die zij zelf begingen, zoals het fusilleren van gevangenen en hun aandeel in de selectie voor de gaskamers. Verder Hans Hoffmann, Lagerführer, medeplichtig aan fusillades in blok N 1 8 , moordenaar van R u s s i s c h e krijgsgevangenen en leider van selecties. E e n andere groep Auschwitzbeulen zijn de artsen K a p e s i u s , F r a n k , Schatz, Uhlenbrock en Luckas, die de mensen voor de gaskamers uitzochten. Het Openbaar Ministerie te F r a n k fort, dat het proces voorbereidt, beschikt over een overvloed, van documenten en getuigenverklaringen. D e publieke opinie, in de eerste plaats onder oud-gevangenen van Auschwitz en andere Hitlerkampen, wacht met
(Vervolg
oppag.
4)