25 februari: defileert! 1 maart: komt naar Kras!
nederlands auschwitz comité Feb ruari Na januari komt februari. Deze banale vaststelling is voor ons een zinvolle waarheid en vat nagenoeg de reden van ons bestaan samen. Nog is onze grootse herdenking maar net verklonken: de herdenking van Auschwitz' bevrijding, die het magistrale pianospel van een jonge — zonder die bevrijding niet geboren — knaap in drie zalen en duizenden harten en ons woord tot in het kleinste dorp van Nederland deed beluisteren. Zo klankrijk, zo verreikend was dit geluid, dat wij de draagwijdte en uitwerking ervan nog lang niet overzien. Ons speciaal nummer wordt nog geregeld aangevraagd en gehonoreerd met girochèques (nog lang niet genoeg!) en vaak met een dankwoord erop of een loftuiting voor ons blad. Het wordt geciteerd, menig artikel is door weekblad of tijdschrift overgenomen. Intussen is het februari geworden. De tijd om duidelijk te zeggen: door februari was januari mogelijk. Dat Auschwitz eens op 27 januari bevrijd, d.i. opgeheven kon worden, komt door de verbeten, taaie, veelkantige strijd tegen de nazimacht, door gigantische militaire acties en door het verborgen, maar alomtegenwoordige verzet. Die 27ste januari kon er komen ook omdat er een 25ste februari was geweest, toen een hele stad het werk neerlegde, opstond tegen het eerste teken van noodlottig geweld. Wij zouden het ,Nooit meer Auschwitz!' ontrouw zijn, als wij niet elk jaar de februari-staking zouden eren en het spreekt vanzelf, dat wij tientallen malen de menigte, die op 26 januari het Concertgebouw vulde, bij de Dokwerker hopen te zien. En zullen zien, daarvan zijn wij overtuigd. Maar zelfs dat is dit jaar niet genoeg. Zomin als bij de muziek in de zaal mogen wij het bij de bloemen op het
februari 1965
secr. voorlopig: v. Walbeeckstraat 9hs, amsterdam-w., postgiro 29 30 87 bankrek.: amsterdamsche bank nr 106540, bijk.: van baerlestraat amsterdam z.
en
verjaring
plein laten. Als wij die neerleggen voor de stakers, voor de slachtoffers, zouden de moordenaars, de zwaarste mensenjagers, amper tien weken ,vergetelheid' resten. Zou de hun toelonkende verjaring intreden, dan stappen zij precies een kwart eeuw na de overval op ons land weer vrij als vogeltjes onder hun eigen, diep vervloekte, maar dan onbedreigde naam door hun Bundesrepublik. Dan zijn zij strafbaar, die hen moordenaars noemen. Dan kunnen de bedrijvers van de gasmoord van gisteren vrijelijk (en gretig) hun broeders gaan helpen bij het voorbereiden van de atoommoord van morgen. Daarom kunnen wij niet tevreden zijn met een nog zo grootse, ontroerende herdenking. Daarom vinden wij de machtigste demonstratie langs de Dokwerker nog ontoereikend. Zolang de schuilgaande misdadigers, de tijdig ondergedoken massa-moordenaars een voet in de stijgbeugel hebben — twijfel er niet aan: niet-vervolgbaar wil dan zeggen: hoog te paard — zolang schieten wij te kort. Nog tijdens de herdenkingsdagen hebben wij in telegrammen (door alle nieuwsbureau's verbreid) aan bondskanselier Erhard en ministerpresident Marijnen plechtig verklaard wat onze plicht is tegenover allen, die voor altijd zwijgen: Deze misdaden tegen de mensheid kunnen nooit verjaren! Er mag geen verjaring komen voor de beulen van Auschwitz en huns gelijken! De 8ste mei, de twintigste verjaardag van de bevrijding van Europa mag niet de straffeloosheid van de grote moordenaars inluiden.
Wij wenden ons tot allen: spreekt U uit tegen de verjaring! U vindt in dit nummer een lijst. Zamelt daarop de handtekeningen in van Uw gezins-
Herdenkt de Februaristaking Wij roepen ieder op om donderdag 25 februari, 'smiddags om 5 uur te defileren langs het beeld van de dokwerker en daarmee te tonen dat oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid mogen noch kunnen verjaren. Het Nederlands Auschwitz Comité zal op 25 februari om 1 uur 's middags bloemen leggen bij de dokwerker.
en familieleden, van Uw vrienden, kennissen en buren. Zend deze lijst, ook al staat daar alleen Uw eigen naam op, aan ons secretariaat, van Walbeeckstraat 9 hs, Amsterdam W. Doet het vlug! Op 10 maart a.s. wordt te Bonn de zaak der verjaring in de Bondsdag behandeld. Het Nederlands Auschwitz Comité zal dan een delegatie sturen, die alle handtekeningen, ook de Uwe, zal overdragen aan de Westduitse instanties. De Oostenrijkse regering, het Internationaal Auschwitz Comité, de Raad van Europa, de D.D.R., het Franse parlement, Amerikaanse senatoren hebben verjaring al afgewezen. In ons land deden dit reeds kamerleden en kunstenaars, studenten en vakbondsmensen, rechtsgeleerden en verzetsstrijders, artsen en journalisten, ja wie niet? U nog niet, of anders een bekende van U. Tekent en draagt bij in de kosten. Op 1 maart is er een openbare bijeenkomst tegen verjaring te Amsterdam. De nazi-misdaden kunnen nooit verjaren. Zij mogen dat niet in maart en niet in mei. Nog is het februari.
1 MAART: PROTESTBIJEENKOMST IN AMSTERDAM