nederlands auschwitz comité
18de jaargang, nr. 6/7/8 1974 secr.: victorieplein 32 I, amsterdam-z., postgiro 293087 bankrek.: AMRO, bijk. van baerlestraat, amsterdam-z. gem.giro N 5500 N.A.C. red.: amsteldijk 23, amsterdam-z.
OMGEKEERDE WERELD Zoeken naar nazi-sporen is echt niet nodig. Hitiers bouwmeester Speer en Hitier privé komen op t . v . , een soort pleidooi voor vrijlating van Hitiers plaatsvervanger Hess. In D o r t m u n d in München draaien nazifïlms tegelijk met het voetbaltoernooi en ter plaatse vertoonde seksfilms spelen bovendien nog aan het Oostfront van dertig jaar geleden! Bij ons duiken niet alleen SS-ers, maar vlak over de grens hele archieven op van 'Nederlandse' SS. Rassistische verkiezingspropaganda in Den Haag vond gelukkig een weerwoord bij de Haagse raadsfracties en er loopt een aanklacht tegen de rassenhetzer.
Uit die tijd stamt zijn relatie met Lischka, die als Gestapo-chef vn Parijs verantwoordelijk is voor de deportatie van een 3 0 0 . 0 0 0 personen. Achenbachs carrière is door een en ander geenszins geschaad, laat staan dat hij ooit zou zijn vervolgd. Hij zocht na de oorlog zijn heil bij de liberale F D P , die hem naar de Bondsdag en ook naar het zg. Europese parlement te Straatsburg afvaardigde. D e pas tot Bondspresident gekozen Walter Scheel belastte hem persoonlijk met het opstellen van een rapport over het in 1971 gesloten verdrag tussen Frankrijk en de Bondsrepubliek inzake oorlogsmisdadigers.
De meest krasse posthume hulde aan het nazidom heeft zich in Keulen voorgedaan. Dat is de zaak-Klarsfeld, alweer een. Alleen is er helemaal geen zaak-Klarsfeld en ook nooit geweest. Er is een uit Duitsland afkomstige vrouw, Beate Klarsfeld, die wil dat men in haar geboorteland eindelijk met het bruine verleden afrekent. Daarom heeft zij destijds de diepbruine bondskanselier Kiesinger een oorvijg gegeven, daarom wil zij dat Kurt Lischka, die in Frankrijk wegens honderdduizendvoudige bureaumoord tot levenslang is veroordeeld eindelijk aan zijn straf begint en niet langer door zijn even bruin-zwarte parlementaire compaan Achenbach kan worden gedekt.
Volgens dit verdrag mogen bij verstek veroordeelde oorlogsmisdadigers door Westduitse rechtbanken worden berecht . . . als het verdrag geratificeerd is door de Bondsdag. Die ratificatie moest al die tijd wachten op het rapport van de Bondsdagcommissie
De Keulse rechter heeft gesproken: twee maanden voor Beate, die recht vraagt. Geen uur straf voor Lischka die dat recht honderdduizend maal verkrachtte — dat kan nog steeds daar aan de Rijn, vlak bij ons. Zo is de oorlogsmisdaad weer eens actueel. En niet — wij zeggen het nog maar eens ten overvloede — niet omdat de slachtoffers er niet genoeg van krijgen en maar steeds om wraak zouden roepen. Omgekeerd, de nazirakkers zetten zelf een keel o p : voorop de al genoemde Ernst Achenbach, de huidige beschermheer van Lischka en blijkbaar een zeer talentvol bedrijver van kwade zaken. Hij stond tenminste al van 1940 tot '43 aan het hoofd van de politieke afdeling van de Duitse ambassade te Parijs en was zelf betrokken bij de deportatie van joden.
BEATE
voor buitenlandse zaken. Rapporteur Achenbach heeft allang aan een weekblad laten weten, dat er zolang hij er was niets van zou komen. Niet voor de Nederlandse, maar wel voor eigen en Franse t.v. is hij nu 'genade voor recht' gaan spreken. Rechtvaardige vonnissen zouden nu niet meer te verwachten zijn. D a a r o m : Schluss met 'wraak voor wat er in het verleden is gedaan . . . Eenmaal moet er een einde gemaakt worden . . .' aan de berechting van oorlogsmisdaden. ' W i j eisen algehele amnestie!' De rollen zijn zodoende compleet omgedraaid. D e oude zaak is rond. Een antifasciste als beklaagde, 'schuldig' aan overtreding van een hele ceelt wetten, een veroordeelde en gevluchte massamoordenaar, die een wapen-metvergunning in zijn zak draagt, als kroongetuige, politie, die op de stoep voormalige Auschwitz-gevangenen en verzetsstrijders, onder wie een Franse oud-minister, afrost en er zelfs neerslaat. En dan de rechter die pers en publiek de zaal uit stuurt voor hij twee maanden zitten oplegt.
z.o.z.
KLARSFELD
Het Nederlands Auschwitz Comité heeft op 6 juli een telegram gericht tot de ambassade van de Duitse Bondsrepubliek in Den Haag. Toen de uitspraak tegen Beate Klarsfeld bekend was, is een afschrift van dit telegram toegezonden aan de ministers Van der Stoel en Van Agt, resp. van buitenlandse zaken en van justitie. De tekst luidt: Oud-gevangenen en nabestaanden van in Auschwitz vermoorden, uiten hun afschuw wegens de hernieuwde jacht op kampslachtoffers en verzetsstrijders door de rechtbank te Keulen en eisen onmiddellijke invrijheidsstelling (buiten vervolging stelling) van de antifasciste Beate Klarsfeld. Inplaats dat de in Frankrijk tot levenslang veroordeeld massa-moordenaar Lischka overeenkomstig het getekende verdrag wordt uitgeleverd om zijn straf te ondergaan wegens
zijn verantwoordelijkheid voor de deportatie van 3 0 0 . 0 0 0 mensen, mag hij in vrijheid weer oudAuschwitz-gevangenen door de politie zien neerslaan en zijn slachtoffers honen. Dit proces is de voortzetting van de schandelijkste Duitse nazitraditie en dient terstond te worden gestaakt. Mevrouw Klarsfeld heeft beroep aangetekend. Natuurlijk heeft het Israëlische blad Maariv gelijk dat zij de genade van de Westduitse justitie niet nodig heeft en heeft die justitie evenmin het morele recht haar te veroordelen als gratie te verlenen. Maar juist de schandelijke karikatuur van 'recht' tegen de slachtoffers wijst naar de schuldigen: de oude nazi's in vrijheid en op ereposten. Zoals Wiesenthal zei: als de moordenaars onschuldig zijn en wij zwijgen, krijgen zij gelijk.