44ste jaargang, nr. 2 , mei 2 0 0 0 . Verschijnt 5 x per jaar
Een uitgave van het Nederlands Auschwitz Comité; postbus 74131,1070 BC Amsterdam
Auschwitz Bulletin Dat a r m e , afgewezen Oostenrijk Het was, om voorzitter Muzicantvm de joodse gemeente in Oostenrijk te citeten, hartverwarmend om ruim 200duizend betogers op de Heldenplatz in Wenen te zien demonstreren tegen de nieuwe regering met extreem rechts. De grote opkomst was een welsprekend bewijs dat goddank lang niet alle Oostenrijkers het normaal vinden dat de FPÖ van Jörg Haider door de conservatieve katholieken van de OVP op het regeringspluche geholpen is. Hartverwarmend was ook de reactie van de overige leden van de Europese Unie. Zodra duidelijk werd dat de extreem rechtse, dankzij vreemdelingenhaat groot geworden partij van Haider een prominente positie in de nieuwe Oostenrijkse regering zou verwerven, besloten Oostenrijks 14 Europese partners om de contacten met Wenen tot het minimum te beperken. En ondanks een stortvloed aan kritiek, ook in Nederland, houden de veertien vast aan het politiek isoleren van Oostenrijk, zolang deze regering er zit. De Europese druk op Oostenrijk heeft, anders dan de critici menen, beslist effect. Ze leidde om te beginnen tot een regeringsverklaring waarin in elk geval op papier de
rechten van de mens en het beginsel van non-discriminatie worden onderschreven en waarin het arme, afgewezen Oostenrijk nog eens zijn aanhankelijkheid aan Europa proclameert. Niet lang daarna trad Haider terug als leider van de FPÖ. Dat is weliswaar een doorzichtige manoeuvre, vooral omdat Haider meteen liet weten dat hij nog altijd hoopt bondskanselier te worden. Toch mag het feit dat Haider zich voorlopig op zijn bastion in Karinthië teruggetrokken heeft, ook worden gezien als een poging om de Europese kritiek de wind uit de zeilen te nemen. Wat nog de meeste hoop geeft, is dat het voortdurend rommelt in de boezem van de nieuwe zwartblauwe coalitie. Een van Haiders mannen, minister van Defensie Krüger, heeft al moeten aftreden. Een ander, minister van infrastructuur Schmid, ligt onder vuur van de ÖVPjongeren, die ook zijn opstappen eisen. Schmid ging in een interview met het blad Format tekeer tegen de Europese Unie. "We betalen er nog voor dat we worden vertrapt", aldus deze Oostenrijkse bewindsman. Ach ja, dat arme, vertrapte, afgewezen Oostenrijk. De Oostenrijkse anti-Haider demonstranren
zullen er zo niet over denken. De oppositie van sociaal-democraten en Groenen evenmin. Maar heel veel Oostenrijkers (volgens opiniepeilingen zelfs een meerderheid) wentelen zich wel in die slachtofferrol. Wat heeft Europa nu weer tegen ons? We hebben toch democratische verkiezingen gehouden, waarbij Haider bijna een derde van de stemmen kreeg? We mogen toch zeker zelf beslissen wie ons regeert? Nee dus! En misschien zijn de lezers van dit bulletin beter dan wie ook in staat om te begrijpen en uit te leggen waarom niet. Omdat bij de meesten van ons de gruwelijkste misdaad uit de 20ste eeuw onuitwisbaar in de ziel gebrand is. O m d a t het daarom onvoorstelbaar is dat een partij die groot is geworden onder leiding van iemand die SSers mannen van eer heeft genoemd, in een democratisch land regeermacht krijgt. En dat was geen betreurenswaardige verspreking. Nog in oktober vorig jaar voerde Haiders partij in Wenen campagne onder het m o t t o : Stoppt die Überfremdung (een leenwoord uit het nazivocabulaire). De man zelf ontleent zijn mareriele welstand aan het bezit van een landgoed dat in 1939 werd geariseerd (huidige