Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης Τρόπαιον Ίστημι 2019

What happens when a great misery is cut into several small pieces of happiness?

On the recent sculptures of Nikos Yorgos Papoutsidis

“Happiness is made of iron, not to be stronger but to be more easily broken”, I wrote somewhere recently, playing with words. I like this paradox because now it helps me talk more easily about the sculptures of Nikos Yorgos Papoutsidis. That is, about those images of tangible reality he makes so devotedly and has them hovering between narration and silence, poetry and the body, the drama and the joy of things. I am talking about the metals, the fire that transmutes and reshapes them, the boundaries among them, the idea spawned by these “hot” relationships, the elements’ love affairs and their attendant passions.

For this is how art is born: from fervent loves and from those loves’ inevitable deaths. From the ceased embraces of wither humans or objects and from their fateful mourning. It is then that art comes to claim eternity in the name of the ephemeral. As long as you believe that everything—objects, ideas, humans, landscapes, seas and waters—has a kind of soul.

This is always what happens with art: you either cut a greater misery to pieces or you melt several small joys to make a bigger one that will last better over time. Only, this new, greater happiness concerns not so much you, its maker, but the others. Your own happiness was smashed during the hammering of the happiness of others. Here lies a great secret of art. For what good would be the world without its melancholy? The artist wants the world’s melancholy to be entirely his.

What is the sculpture of of Nikos Yorgos Papoutsidis at a deeper level? It is an attempt at making small, self-contained worlds that will fit I harmoniously yet also stand out emphatically in the great, infinite world. To be visible at night to those walking on the moon! He used to focus more on metal fairy tales with huge iron flowers and chromatic fires, with houses-temples that re-enchanted the world, with thrones for Lilliput princesses and heavy, precious crowns for the head —the stubborn head !— of Little Thumbling... With arms waving about without bodies, like branches from tree trunks. Today the fairy tale has turned more into contemplation—without shedding its mythical roots—and is now about oracles, riddles, trophies from secret victories and banners that first appeared in secret nights, in constructions where the monumental remains graceful and the Doric has not lost its tenderness. For the maker of all these images I am trying to describe to you knows well that tenderness is made of steel, and it the tender, the forever steely who will save the world. Effigies, trophies, antennae, signals, sirens, mirrors, shrine, iron, iron plates, stones, glass, colour, inlaid elements, paintings with various materials, lenses, symbolic eyes of perfect machines in an imperfect world! A visible, tangible world that strives to interpret those other, invisible, spiritual worlds.

Here, in particular, in this series presented by Eikastikos Kyklos, the intensely theatrical atmosphere, geometry and the magic numbers of Pythagoras, the magic eyes that scan the universe, come to trouble the initiated and impress the uninitiated. No harm is done. In the end, something always remains unexplained. And that’s good — because it is only thus that the next fairy tale can begin...

Manos Stefanidis, Epiphany ‘19

τα πρόσφατα γλυπτά του Νίκου Γιώργου Παπουτσίδη

«Η ευτυχία είναι φτιαγμένη από σίδερο όχι για να αντέχει περισσότερο αλλά για να σπάει πιο εύκολα». Έγραψα κάπου

πρόσφατα παίζοντας με τις λέξεις. Μ’ αρέσει αυτή η παραδοξολογία επειδή με βοηθάει τώρα να μιλήσω πιο εύκολα

για τα γλυπτά του Νίκου Γιώργου Παπουτσίδη. Δηλαδή εκείνες τις εικόνες της υλικής πραγματικότητας που ο ίδιος με

αφοσίωση κατασκευάζει και που ισορροπούν ανάμεσα στην αφήγηση και τη σιωπή, την ποίηση και το σώμα, το δράμα

και τη χαρά των πραγμάτων. Εννοώ τα μέταλλα, τη φωτιά που τα μεταλλάσσει και να αναμορφώνει, τα όρια ανάμεσα

τους, την ιδέα που γεννιέται μέσα από αυτές τις «καυτές» σχέσεις, τους έρωτες των στοιχείων και τα συνακόλουθα

πάθη τους.

Γιατί έτσι γεννιέται η τέχνη: Από τους ακράτητους έρωτες κι από τους αναπόφευκτους θανάτους των ερώτων. Από

το τέλος των αγκαλιασμάτων είτε των ανθρώπων είτε των πραγμάτων και από το ειμαρμένο πένθος τους. Και τότε

έρχεται η τέχνη να διεκδικήσει το αιώνιο στο όνομα του εφημέριου. Αρκεί να πιστεύεις πως τα πάντα, πράγματα, ιδέες, άνθρωποι, τοπία, θάλασσες και νερά διαθέτουν ένα είδος ψυχής.

Έτσι συμβαίνει πάντα με την τέχνη: Είτε κόβεις σε κομμάτια μια μεγάλη δυστυχία είτε λιώνεις πολλές, μικρές

ευτυχίες για να φτιάξεις μια μεγαλύτερη που ν’αντέχει περισσότερο στον χρόνο. Μόνο που αυτή η καινούργια, η

μεγαλύτερη ευτυχία δεν αφορά τόσο εσένα, τον δημιουργό της αλλά τους άλλους. Εσένα η δίκη σου ευτυχία έσπασε

στο σφυροκόπημα της ευτυχίας των άλλων. Να ένα μέγα μυστικό της τέχνης. Επειδή τί θα άξιζε ο κόσμος χωρίς τη

μελαγχολία του; Και ο καλλιτέχνης θέλει την μελαγχολία του κόσμου ολότελα δική του.

Τί είναι όμως βαθύτερα η γλυπτική του Νίκου Γιώργου Παπουτσίδη; Είναι η προσπάθεια κατασκευής μικρών, αυτόνομων

κόσμων που να εντάσσονται αρμονικά αλλά και να ξεχωρίζουν εμφαντικά μέσα στον μεγάλο, άπειρο κόσμο. Να φαίνονται τα βράδια από τους περιπατητές της σελήνης! Άλλοτε έφτιαχνε περισσότερο μεταλλικά παραμύθια με

τεράστια, σιδερένια λουλούδια και χρωματικές φωτιές, με σπίτια - ναούς που επαναμάγευαν τον κόσμο, με θρόνους

για να καθίσουν λιλιπούτειες πριγκίπισσες και βαριά, πολύτιμα στέμματα για το κεφάλι, (το ξεροκέφαλο!) του

κοντορεβυθούλη... Με χέρια που ανέμιζαν χωρίς κορμιά σαν κλαδιά από κορμούς δέντρων. Σήμερα το παραμύθι έγινε μάλλον στοχασμός - χωρίς όμως να αποβάλει τη μυθική του προέλευση - και αναφέρεται πλέον σε χρησμούς, σε

αινίγματα, σε τρόπαια από μυστικές νίκες και σε λάβαρα που πρωτοεμφανίστηκαν σε μυστικές νύχτες. Σε κατασκευές

που το μνημειακό παραμένει χαριτωμένο και το δωρικό δεν χάνει την τρυφερότητα του. Επειδή ο γλύπτης - ποιητής

όλων αυτών των εικόνων που προσπαθώ να σας περιγράψω, ξέρει πολύ καλά ότι η τρυφερότητα φτιάχνεται από

ατσάλι κι ότι οι τρυφεροί, ατσαλωμένοι για πάντα, θα σώσουν τον κόσμο. Ξόανα, τρόπαια, αντένες, σινιάλα, σειρήνες, καθρέπτες, βωμοί, σίδηρος, σιδηρογραφίες, πέτρες, γυαλί, χρώμα, ένθετα στοιχεία, ζωγραφιές με διαφορετικά υλικά, φακοί, συμβολικά μάτια τέλειων μηχανών σ’ έναν ατελή κόσμο! Ενός ορατού, υλικού κόσμου που ψάχνει να ερμηνεύσει άλλους κόσμους, αόρατους, πνευματικούς.

Εδώ, τώρα, σ’ αυτή την ενότητα που παρουσιάζει ο Εικαστικός Κύκλος, με την έντονα θεατρική αίσθηση του χώρου, η γεωμετρία και οι μαγικοί αριθμοί του Πυθαγόρα, μαγικοί οφθαλμοί που κατοπτεύουν το σύμπαν, έρχονται για να προβληματίσουν τους μυημένους και για να εντυπωσιάσουν τους αμύητους. Μικρό το κακό. Στο τέλος πάντα θα μένει κάτι ανεξήγητο. Ευτυχώς. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να αρχίσει το επόμενο

γίνεται όταν μια μεγάλη δυστυχία κοπεί σε πολλές, μικρές ευτυχίες;

Μνημεία -ενθύμια μνήμης περισσότερο, να θυμίζουν την αγωνία και την εμμονή για την ολοκλήρωση του έργου

που θέλεις να τελειώσεις αλλά δεν μπορείς, δεν ξέρεις πως! Ενός έργου όχι απαραιτήτως εικαστικού αλλά

προσωπικού,κοινωνικού, συναισθηματικού, πνευματικού.

Μνημεία αναθηματικά, να θυμίζουν ποσό συγκλονιστική πρέπει να είναι η κάθε φευγαλέα στιγμή.

Μνημεία που λειτουργούν σαν πομποί που στέλνουν αλλά και δέκτες που λαμβάνουν μηνύματα με σκέψεις και ιδέες

συνταρακτικές, όμως στιγμιαίες, αφού χάνονται γιατί δεν καταγράφονται την στιγμή εκείνη!

Κάθε ένα από τα τρόπαια είναι μια αντίσταση στην καθημερινότητα, την ρουτίνα, την βαρεμάρα.

Ανασταίνουν την δύναμη, το πάθος, τον έρωτα, το θάρρος, την αγωνία.

Αλλά τρόπαιο είναι και το βραβείο του αγώνα για την επιμονή στη τελειότητα ,στο απλό όχι απλοϊκό, την απόρριψη

του φλύαρου και περιττού.

Συμβολίζει μια νίκη στη σαφήνεια.

Το τρόπαιο είναι το βραβείο μιας μνήμης.

Κάθε μνήμη είναι μια γεννά. Ένα ποίημα. Μια ζωγραφιά. Ένα γλυπτό.

Γιατί η μνήμηση είναι η μητέρα των τεχνών. Και με το τρόπαιο προσπαθώ να την βραβεύσω!

Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης Ιανουάριος 2019

Trophies - The small monuments

Monuments—more like mementos, reminders of the anxiousness and the obsession with finishing the work you wish to finish but you cannot, you don’t know how! A work not necessarily artistic but personal, social, emotional, spiritual.

Votive monuments – reminders of how exciting every fleeting moment must be.

Monuments that act as transmitters but also as radars, sending out as well as receiving messages with thoughts and ideas that are exciting yet ephemeral, getting lost because they are not recorded at once!

Each of the trophies is a resistance to everyday routine, to boredom.

They resurrect power, passion, love, courage, anxiety.

Yet it is also a trophy to be vindicated for one’s struggle for perfection, for the simple rather than the simplistic, for rejecting anything garrulous and superfluous.

It symbolises a victory over clarity.

The trophy is the award of a memory.

Every memory is a birth. A poem. A painting. A sculpture. For commemoration is the mother of the arts. And with the trophy I try to reward it!

Nikos Yorgos

Papoutsidis

January 2019

Το τρόπαιο της γειτονιάς μου The trophy of my neighbourhood

2009

176 x 125 x 85 cm

σιδηρογράφημα σε σίδηρο, ατσάλι, γυαλί & μάρμαρο ironography on iron, steel, glass & marble

Ο Nίκος Γιώργος Παπουτσίδης γεννήθηκε στο Κάιρο το 1954.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σπούδασε στην Αγγλία Περιβαλλοντολογική Τέχνη και Σχέδιο, Τέχνη και Ιστορία Τέχνης. Έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι, όπου συνεργάστηκε με διάφορες γκαλερί.

Επινόησε το Σιδηρογράφημα, είδος τέχνης όπου η ζωγραφική

και η γλυπτική παρουσιάζουν ενιαίο έργο πάνω σε λαμαρίνα.

Έχει σχεδιάσει είδη γραμμάτων και συνθέσεις με λέξεις και έχει

γράψει Οπτική Ποίηση.

Δημιούργησε το Ποίημα Αντικείμενο, συνδυασμό εικόνας και

λόγου.

Υπαίθρια γλυπτά του υπάρχουν στην Τεχνόπολη-Γκάζι (1999),

στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς (2001) , στην Ιθάκη (2001), σε πλατεία του Δήμου Κηφισιάς (2003), στο Ηρώον του Δήμου

Παλαιού Φαλήρου (2005), στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών (2007), σε κεντρικά σημεία της πόλης της Ρόδου (2008), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στην αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόμου (2013), στην πρόσοψη νεοκλασικού κτιρίου επί της οδού Σόλωνος 6 (2013) και σε βιομηχανικό κτίριο στο Μαρκόπουλο Αττικής (2014). Γλυπτά του βρίσκονται στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (1997), στο Αμερικάνικο Κολέγιο Ελλάδος - ACGart (1997, 2007, 2009), στα γραφεία της ABSOLUT COMPANY, Στοκχόλμη (1999), στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα” (2000), στο Δημαρχιακό Μέγαρο Αθηνών (2003) , στο ΚΑΤ Κηφισιάς (2003), στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων (2008), στον πολυχώρο πολιτισμού Αθηναΐς (2010), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου (2013) και στην πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα (2013).

Έργα του φιλοξενούνται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Με τον Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Αθηναίων επιμελήθηκε

τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της Αθήνας (1996) και την

Γιορτή Βιβλίου (1997).

Το 2018 το Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών “Ελ.Βενιζέλος”

Nikos Yorgos Papoutsidis was born in Cairo in 1954. He lives and works in Athens.

Studied Enviromental Art & Design, Art and History of Art in the UK. Lived for many years in Paris, France collaborating with art galleries.

Invented the Irongraph, art genre where painting and sculpturing present a uniform effect on sheet metal.

Has designed fonts and word compositions and has composed Visual Poetry.

Created the Poem Object, a combination of illustration and word. Οutdoor sculptures of the artist can be seen at the TechnopolisGazi in Athens (1999), in the town of Fiskardo in Kefalonia (2001), in Ithaca (2001), at a square in the Municipality of Kifisia (2003), on the Heroes’ Square of the Municipality of Palio Faliro (2005), at Ippokratio Hospital of Athens (2007), in various places at the center of the city of Rhodes (2008), at the Copelouzos Family Art Museum (2012), at the starting point of the Athens Classic Marathon (2013), at the facade of a neoclassical building on 6, Solonos str., Athens (2013) and at an industrial building at Markopoulo, Attika (2014)

Sculptures can be found in the Cultural Centre of the Municipality of Athens (1997), at the American College of Greece - ACGart (1997, 2007, 2009), at the headquarters of the ABSOLUT COMPANY, Stockholm (1999), in «Melina» Cultural Centre (2000), in KAT Hospital of Kifisia (2003), in the Athens Town Hall (2003), in Modern Greek Art Museum of the Municipality of Rhodes (2008), at the cultural multispace Athinais (2010), at the Copelouzos Family Art Museum (2012), in the Marathon Run Museum (2013), in the Embassy of Japan in Athens (2013).

Many other works are located in public and private collections in Greece and abroad.

Collaborated with the Cultural Center of the Municipality of Athens for the Christmas decorations of Athens (1996) and for the Athens Book Fair (1997).

In 2018 the Athens International Airport «El.Venizelos» under the auspices of the Marathon Run Museum organized a six months exhibition with a selection of his works associated with the Marathon Run Idea.

He is a member of the Chamber of Fine Arts of Greece since 2001.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2019 Εικαστικός Κύκλος Sianti, Αθήνα. “Τρόπαιον Ίστημι”.

2018 Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών “Ε.Βενιζέλος”, Σπάτα Αττικής. “Μαραθώνιο Σύμπαν - μέσα από το έργο του γλύπτη Ν.Γ.Παπουτσίδη”.

2017 Books plus Art, Αθήνα. “Scripta Manent”.

2013 Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα. “Star Dragon”.

2013 Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου, Μαραθώνας Αττικής. “Μαραθώνιο Σύμπαν”.

2011 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Ζωγραφική - Γλυπτική”.

2010 Πολυχώρος Πολιτισμού Αθηναΐς, Αθήνα. “Χρώμα και Σίδερο, 1990-2010 “.

2008 Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης, Ρόδος. “Δράκοι, Άστρα και ένα Κάστρο”.

2007 Ζάππειο Μέγαρο, Αθήνα. “Γλυπτά περίοπτα επιλεγμένα για το Περιστύλιο” .

2005 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Δρακοσυλλέκτης”.

2005 Κέντρο Πολιτισμού και Άθλησης Δ. Παλαιού Φαλήρου, Παλαιό Φάληρο. “Ιωστεφή Γλυπτά”.

2003 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Χαίρε Πόλις - Γλυπτά σε κλίμακα”.

2002 Πολιτιστικό Κέντρο Δ. Αθηναίων “Μελίνα”, Αθήνα. “Χαίρε, ο έπαινος του Αθλητή”.

2000 Αίθουσα Tέχνης Κιβωτός, Aθήνα. “Σιδερένια Ανάγλυφα”.

1999 Τεχνόπολις-Γκάζι, Αθήνα. “Ταξίδι με την Κιβωτό”.

1998 Αίθουσα Σκουφά, Αθήνα. “Σιδερένιος Κήπος”.

1997 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Γλυπτική-Αντικείμενα Τέχνης”.

1996 Γκαλερί Titanium, Αθήνα. “Ηρθαν”.

1995 Γκαλερί La Hune Brenner, Παρίσι.

1993 Γκαλερί Titanium, Αθήνα. “Η Ποίηση του Αντικειμένου”.

1992 Γκαλερί La Hune Brenner, Παρίσι.

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2018 ΕΕΤΕ, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Αθήνα. «Μικρογλυπτική».

2018 Ευγενίδειο Ίδρυμα, Αθήνα. «Maria Callas, αιώνια πηγή έμπνευσης».

2015 Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Μαχμούντ Μουχτάρ, Κάιρο Αιγύπτου. «Έλληνες ζωγράφοι γεννημένοι στην Αίγυπτο».

2013 Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, Κηφισιά. «Ιπποκρατική Ιατρική δια μέσου των Αιώνων».

2011 Πολιτιστικό Κέντρο Δ. Αθηναίων “Μελίνα”, Αθήνα (Ε.Ε.Τ.Ε.). «30 χρόνια διεθνιστικής αλληλεγγύης».

2009 Πολεμικό Μουσείο - Art Expertise, Αθήνα. «4 εποχές».

2008 Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Κέντρο Γαία, Κηφισιά. «Τέχνη – Ζωή για τον πλανήτη».

2007 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. «Επαφές» .

2007 Cartier, Αθήνα. «Love day».

2006 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. «Γειτονιές της Αθήνας».

2005 Γκαλερί Aδάμ, Αθήνα. “Το παιχνίδι”, “Θάλασσας...έργα”.

2004 Μουσείο Θεόφιλου, Μυτιλήνη. «Ο κόσμος της ελιάς»

2003 Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών, Αθήνα. «Μικρογλυπτική» .

2002 Aθηναΐς - Υδρότεχνο, Αθήνα. “Πρόοδος”.

2000 Αίθουσα Tέχνης Καστέλας, Πειραιάς. “Bleu Outremer”.

1999 Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα. “Art Quake”.

1997 Πολιτιστικό Κέντρο Δ. Αθηναίων “Μελίνα”, Αθήνα. “Slamp Art”.

1997 Πινακοθήκη Πιερίδη, Αθήνα. “Levi’s Art”.

1997 Αίθουσες Τέχνης Οδυσσέας Ελύτης, Αθήνα. “Ζωγραφική σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη”.

1995 Γκαλερί Μάγια Τσόκλη, Αθήνα. Γλυπτική κατασκευή “Νυφικοί Θάλαμοι” .

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

2008 «Δράκοι, Άστρα και ένα Κάστρο». Έκδοση του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ροδίων.

2002 «Χαίρε, ο έπαινος του αθλητή». Έκδοση του Πολιτισμικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων.

1999 «Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης». Λεύκωμα με φωτογραφίες έργων φιλοτεχνημένων την περίοδο

1990 - 1999, εκδόσεις Νηρέας, Αθήνα.

1994 «Το μαγικό Τετράδιο και οι Ζωγραφιές του». Ποίηση με εξώφυλλο και εικονογράφηση του Γιάννη Τσαρούχη, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα.

1991 «Το βλέμμα των Καρυάτιδων». Φωτογραφικό ντοκουμέντο του Νίκου Γιώργου Παπουτσίδη για την τελευταία σκηνογραφική δουλειά του Γιάννη Τσαρούχη, εκδόσεις Αδάμ, Αθήνα.

1989 «Το Ποίημα – Αντικείμενο». Γράμματα, λέξεις, ποιήματα, Εκδόσεις Τέχνης Βουρκαριανή, Αθήνα.

1987 «Αναρθρών ά όπωπε». Οπτική ποίηση σε 24 άδετα μονόφυλλα, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα.

1984 «Ο Πτεροφόρος». Ποίηση με εξώφυλλο και εικονογράφηση του Γιάννη Τσαρούχη, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα.

PERSONAL EXHIBITIONS

2019 Ikastikos Kiklos Sianti, Athens. «Trophy raising».

2018 Athens International Airport «El. Venizelos», Spata Attica.»Marathon Universe - through the art of the scupltor N.Y.Papoutsidis».

2017 Books plus Art, Athens. «Scripta Manent».

2013 Embassy of Japan in Athens. «Star Dragon».

2013 Marathon Run Museum, Marathon. «Marathonian Universe».

2011 Adam Gallery, Athens. “Painting - Sculptures“.

2010 Athinais Culture Multiplace, Athens. «Colour and Iron, 1990-2010»

2008 Modern Greek Art Museum, Rhodes. «Dragons, Stars and a Castle».

2007 Zapio Megaron, Athens. «Free standing sculptures».

2005 Adam Gallery, Athens. “Dragon-collector“.

2005 Cultural and Sport Centre, Municipality of Palio Phaliro. “Violet-crowned Sculptures“.

2003 Adam Gallery, Athens. “Hail, City – Sculptures to scale“.

2002 ‘Melina’ Cultural Centre of the Municipality of Athens. “Hail, praise to the Athlete“.

2000 Kivotos Art Gallery, Athens. “Iron Reliefs“.

1999 Technopolis-Gazi, Athens. “Voyage with the Ark“.

1998 Skoufa Gallery, Athens. “Iron Garden“.

1997 Adam Gallery, Athens. “Sculpture – Art Objects“.

1996 Titanium Gallery, Athens. “They Have Come“.

1995 La Hune Brenner Gallery, Paris

1993 Titanium Gallery, Athens. “The Poetry of the Object“.

1992 La Hune Brenner Gallery, Paris

SELECTED GROUP EXHIBITIONS

2018 Chamber of Fine Arts of Greece, Byzantine and Christian Museum, Athens. «Microsculpturing».

2018 Eugenides Foundation, Athens. «Maria Callas, an eternal source of inspiration».

2015 Museum of Modern Art Mahmoud Mukhtar, Cairo Egypt. «Greek painters born in Egypt».

2013 Goulandri Museum of Natural History, Athens. «Ippokrates’ Medicine through the Ages».

2011 ‘Melina’ Cultural Centre of the Municipality of Athens. «30 years of internationalistic solidarity».

2009 Hellenic War Museum - Art Expertise, Athens. «4 seasons».

2008 Goulandri Museum of Natural History – Gaia center, Athens. “Art – Life for the planet”.

2007 Adam Gallery, Athens. «Contacts».

2007 Cartier, Athens. «Love day».

2006 Adam Gallery, Athens. «Neighbourhoods of Athens». 2007 Cartier, Athens. “Love day”.

2005 Adam Gallery, Athens. “The Game“, “The sea’s ... works“.

2004 Theofilos Museum, Mytilini. «The world of olive».

2003 Chamber of Formative Arts, Athens. “Microsculptures”.

2002 Athenais – Hydrotechno, Athens. “Progress“.

2000 Kastela Art Gallery, Piraeus. “Bleu Outremer“.

2000 Kivotos Art Gallery, Athens. “Nature“.

1999 Ekphrasi Gallery, Athens. “Flowers to welcome 2000“.

1999 Benaki Museum, Athens. “Art Quake“.

1997 “Melina“ Cultural Centre of the Municipality of Athens. “Slamp Art“.

1997 Pierides Gallery, Athens. “Levi’s Art“.

1997 Odysseas Elytis Art Galleries, Athens. “Painting to poetry by Odysseas Elytis“.

1995 Mayia Tsokli Gallery, Athens. Sculpture construction “Bridal chambers“.

PUBLICATIONS

2008 «Dragons, Stars and a Castle». Published by the Museum of Modern Greek Art, Municipality of Rhodes.

2002 «Hail, praise to the athlete». Published by the Cultural Organization of the Municipality of Athens.

1999 «Nikos Yorgos Papoutsides». Album of photographs of works created in the period 1990 - 1997, Nereus editions, Athens.

1994 «The magic Exercise Book and its Pictures». Poetry with cover design and illustrations by Yannis Tsarouchis, Patakis editions, Athens.

1991 «The Caryatides look». Nikos Yorgos Papoutsidis’ photographs documenting Yannis Tsarouchis’ last scenographic work, Adam editions, Athens.

1989 «The Poem - Object». Letters, words, poems. Voukariane Art Editions, Athens.

1987 «Inarticullating a opope». Visual poetry in 24 unbound single sheets, Ikaros editions, Athens.

1984 «The wingbearer». Poetry with cover design and illustrations by Yannis Tsarouchis, Ikaros editions, Athens.

Κεφάλη ήρωα Hero’s head

2014

42 x 40 x 20 cm

σίδηρο με σιδηρογράφημα και περιστρεφόμενα στοιχεία ironography on iron and revolving elements

The catalogue was published on the accasion of exhibition

Nikos Yorgos Papoutsidis trophy raising at Ikastikos Kyklos Sianti on March 2019. text Manos Stefanidis Nikos Yorgos Papoutsidis

translation

Tony Moser photographs

Anastasia Adamaki

Kassiani Koubouli production

Nereus Publishers

με την ευκαιρία της έκθεσης

Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης

τρόπαιον ίστημι

στoν Εικαστικό Κύκλο Sianti

τον Μάρτιο του 2019.

κείμενα

Μάνος Στεφανίδης

Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης

μετάφραση

Tony Moser

φωτογράφιση έργων

Αναστασία Αδαμάκη

Κασσιανή Κουμπούλη

παραγωγή Εκδόσεις Νηρέας

www.art.com.gr

Ν.Υ.Papoutsidis’ archive supervisor & webmaster

Spyros Gampas

διαχειριστής αρχείου και ιστοσελίδας Ν.Γ.Παπουτσίδη

Σπύρος Γαμπάς

www.papoutsidis.gr

Κεφάλη Θεού God’s head

2015

65 x 46 x 11 cm

σίδηρο με σιδηρογράφημα, χρώμα λάδι, γυαλί και περιστρεφόμενα στοιχεία ironography on iron, oil paint, glass and revolving elements

Λεωφ. Βασ.Αλεξάνδρου 2, (πίσω από Εθνική Πινακοθήκη), 11634 Αθήνα

Τηλ. 210 7245432, 210 3648335, www.ikastikos-kiklos.com

Η

έκδοση πραγματοποιήθηκε

PAPOUTSIDIS Nikos Yorgos trophy raising