1
Chapter 1 “ คนเฮงซวย!! ” คำสบถถูกปล่อยออกจำกริ มฝี ปำกสีสดพร้ อมกับที่ฝ่ำ มือเล็กยกขึ ้นถูแก้ มตัวเองรุนแรงจนน่ำกลัวจะห้ อเลือด ร่ำงเพรี ยวบำงในเสื ้อเชิ ้ตสี ขำวขยับมือไปกระชำกไทที่อตุ ส่ำห์ผกู มำเป็ นอย่ำงดีจำกที่บ้ำนออก ก่อนจะเดิน ฉับๆกระแทกประตูออกไปโครมใหญ่ตอกหน้ ำเจ้ ำของห้ องกว้ ำงที่นงั่ เอกเขนกไม่ร้ ู ร้ อนรู้หนำวอยูต่ รงหลังเก้ ำอี ้บุหนังสีเลือดหมู “ แล้ วเจอกันนะคุณโอคำดะ ” เสียงทุ้มตะโกนบอกอย่ำงขำขันกับท่ำทีจะ เป็ นจะตำยของคนที่เข้ ำมำสมัครงำนได้ ไม่เกินห้ ำนำที ก็เป็ นอันต้ องหงุดหงิด ออกไปเพรำะโดนแตะนิดแตะหน่อย “ ชำติหน้ ำเถอะเว้ ย แม่ง..” เสียงด่ำไล่หลังยำวยืดมำจำกเด็กหนุม่ ที่หวิด จะได้ กินเงินเดือนดีๆ แต่บงั เอิญฟิ วส์ขำดจำกจูบที่แก้ มไปเสียก่อน ประตูไม้ บำนหนำปะทะกับวงกบสีน ้ำตำลอ่อนดังลัน่ ทัว่ ชันจนแก้ ้ วหู พนักงำนต้ อนรับหน้ ำห้ องเกือบร้ ำว โชคดีแต่ที่พื ้นปูเป็ นหินอ่อนเกรดดีจำกอิตำลี เลยไม่ได้ ปล่อยปูนร่วงกรำวออกมำให้ วนุ่ วำย “ ขี ้โมโหจังน้ ำ..คุณโอคำดะเนี่ย ” ชำยหนุม่ ทีเ่ พิ่งเดินอ้ อยอิง่ ตำมมำ บังเอิญได้ ทนั เห็นด้ ำนหลังของหุน่ เล็กๆที่จ ้ำอ้ ำวเข้ ำลิฟท์ไป “ แล้ วคุณมุรำคำมิไปทำอะไรให้ เขำโกรธหัวฟั ดหัวเหวี่ยงแบบนันล่ ้ ะคะ ” ประชำสัมพันธ์สำวกระแอม พลำงช้ อนตำขึ ้นมองบอสใหญ่อย่ำงจับผิด ร่ำงสูงโปร่งขยับเสื ้อสูทสีดำสนิทของตัวเองให้ เข้ ำที่ ดวงตำคมปลำบทอ แววขี ้เล่นในที “ เรี ยกเซจิสคิ รับคุณนำมิ ไม่งนมั ั ้ นไม่สนิทกัน ” เขำเท้ ำแขนลงบน โต๊ ะทำงำนของเธอ ยิ ้มให้ เล็กน้ อยพอทำใจสำวกระชุม่ กระชวย เธอหัวเรำะเขินๆ