1
Special 1 นัยน์ตาคมปลาบทอดลงมองอาคารสูงด้ านข้ างที่สร้ างขึ ้นมาใหม่ขนาบ กัน เส้ นถนนยาวเหยียดมองจากด้ านบนยังเห็นเหมือนเดิมทุกอย่างจะผิดก็แต่ สภาพของตัวตึกมากมายที่ผดุ ขึ ้นราวดอกเห็ด ร้ านค้ าริมถนนบางแห่งโดนขายไป เพื่อสร้ างเป็ นคอนโดหลายชัน้ คงเว้ นก็แต่ร้านเบเกอรี่ น้อยๆที่ยงั คงอยูต่ ลอด ระยะเวลาหลายปี “ ครับ..เข้ าใจ อายังเหลือหุ้นของบริ ษัทอีกกี่เปอร์ เซ็นต์ ” ร่างสูง ใหญ่ที่ยืนนิ่งอยูร่ ิ มหน้ าต่างใสกรอกเสียงลงไปตามสายเข้ า “ ไม่เป็ นไร ถ้ ากระจายออกไปแล้ วยังไงซะทาซึดะก็ยงั ถือหางใหญ่อยู่ เรื่ องบริ ษัทร่วมนัน่ ถ้ าฐานมันพังก็คงต้ องขายทิ ้งจริ งๆ แต่ทางบริษัทแม่ ตอนนี ้ผม ขอให้ อาเก็บเปอร์ เซ็นต์สว่ นที่ถือครองอยูใ่ ห้ ดี ” เสียงเคาะประตูหน้ าห้ องดังแทรกเข้ ามาพร้ อมกับที่เลขาสาวคนเดิมหอบ เอาแฟ้ มเอกสารมาให้ ร่างเพรี ยวบางดูอวบขึ ้นตามหน้ าท้ องที่นนู กลมจนเห็นได้ ชดั เคย์หนั มาตามเสียงฝี เท้ านัน่ ก่อนจะพยักหน้ าให้ วางงานที่ต้องเซ็นลงบน โต๊ ะ “ ครับ..พรุ่งนี ้มีนดั เซ็นสัญญากับบริ ษัทใหม่ ใช่..เกี่ยวกับอสังหาริ มทรัพย์ ผม เห็นว่าน่าสนใจเพราะเพิ่งเปิ ดตัวมาใหม่ได้ แค่ไม่กี่เดือน แต่พาหุ้นรวมขึ ้นแนวหน้ า ได้ แบบง่ายๆ..นัดที่ฟกุ โุ อกะครับ ” “ คุณพ่อขา~ ” เสียงเล็กๆเรียกดังก่อนที่เด็กหญิงตัวน้ อยในชุดฟูฟ่องสี ชมพูสดใสจะวิง่ เข้ ามาเกาะขาคนที่ยืนคุยงานอยู่ เคย์ละสายตาจากวิวบนตึกสูงแล้ วก้ มลงหอมแก้ มป่ องนัน่ อุ้มร่างกระจิ๋ว หลิวด้ วยแขนข้ างเดียวแล้ วกระชับโทรศัพท์ในมือให้ แน่นเข้ า “ ได้ ครับ..ถ้ าคืบหน้ าอะไรจะบอกอาทันที ” เขาว่าก่อนจะกดวางสายไป “ กวนเวลาทางานของแม่ไม่ได้ นะคะ ” เลขาคนสนิทเดินเข้ ามาใกล้ แล้ ว ยิ ้มกว้ าง รับลูกสาวตัวน้ อยออกไปพลางพูดสอน
2
“ ขอโทษด้ วยนะคะเจ้ านาย..” เธอขออภัยที่ลกู สาววิ่งเข้ ามาในเวลางาน ก็เพราะคนตรงหน้ าอนุญาตให้ พามาด้ วยได้ ลูกลิงนี่ถึงได้ แก่นเซี ้ยวเสียรอบโรงแรม “ ไม่เป็ นไรหรอก เด็กกาลังกินกาลังนอน อยากรู้อยากเห็นเป็ นธรรมดา ” เคย์ยิ ้มให้ จับแก้ มนุม่ นิ่มเล่นด้ วยความเอ็นดู “ อ๊ ะ! เที่ยงแล้ วค่ะ เดี๋ยวคุณฮานะจะรอนะคะ ” ร้ องเตือนมาก่อนจะรี บ หยิบกุญแจรถให้ ร่างสูงยกนาฬกิ าขึ ้นดูแล้ วก็พยักหน้ า ทางจากโรงแรมถึงโรงพยาบาล ไม่ได้ หา่ งกันเท่าไหร่แต่ก็ต้องเผื่อไว้ สาหรับรถติด “ ไปแล้ วนะมิกิจงั เดี๋ยวซื ้อขนมมา ฝาก ” เขาหันไปหยอกเด็กน้ อยในอ้ อมแขนของคนเป็ นแม่เล่น “ คุณพ่อไปไหนคะ ” คว้ ามือป้อมๆหาอีกฝ่ ายแต่ถกู คนอุ้มรัง้ ตัวไว้ “ ไม่ได้ นะมิกิ คุณเคย์เป็ นเจ้ านายแม่ร้ ูมยั ้ พ่อหนูตวั จริงนอนอยูบ่ ้ านนูน่ พูดแบบนี ้เดี๋ยวแม่โดนหักเงินเดือนแย่เลย ” เธอหอมแก้ มกลมฟอดใหญ่ มองตาม เจ้ านายที่โบกมือให้ ลกู สาวแล้ วก็อดยิ ้มไม่ได้ ...... ร่างเล็กในเชิ ้ตสีฟ้าอ่อนหอบถุงขนมดิ่งเข้ ามาในห้ องพักหลังจากทีเ่ ลย เวลาเที่ยงไปแล้ วกาลังจะออกเวรช่วงเช้ าแต่กลับมีคนไข้ รายใหม่เข้ า พยาบาล ด้ านหน้ ารี บยื่นประวัติผ้ ปู ่ วยให้ พร้ อมบอกอาการที่ซกั ไซ้ กนั จนหมดเปลือก ดวงตา กลมโตมองเด็กวัยรุ่นที่นอนพังพาบอยูบ่ นเตียง ใบหน้ าซีดเหมือนคนขาดเลือด คง เพราะทนปวดตังแต่ ้ ขามาโรงพยาบาล จะโอนเคสให้ หมอคนอื่นก็ติดพันกันไปหมด “ แต่ทา่ ทางค่อยยังชัว่ แล้ วล่ะค่ะ ” พยาบาลผู้ชว่ ยที่สงู ยิ่งกว่าตัวของคน ตรวจชะโงกหน้ ามาบอก “ ตอนนี ้ยังปวดท้ องอยูม่ ยครั ั ้ บ ” มือเรี ยวบางกดลงตรงท้ องน้ อย ดึงหูฟังที่ คล้ องคออยูข่ ึ ้นมาสวมแล้ วเคาะไล่นิ ้วฟั งเสียงสะท้ อนดูจากในช่องท้ อง
3
“ นิดหน่อยครับ เอ่อ..คุณเป็ นหมอเหรอ ” เด็กหนุม่ ผงกหัวดูอย่างระแวง ใบหน้ าหวานยิ ้มสดใสให้ อย่างอารมณ์ดี เรื อนผมสีออ่ นต้ องแสงไฟนีออน ในห้ องช่วยขับความอ่อนโยนบนรอยยิ ้มสวย รูปร่างที่ดเู ล็กน่ารักใต้ เสื ้อกาวน์บวก กับดวงตาสีน ้าตาลที่ดซู ุกซนเหมือนเด็ก แทบจะนึกว่าเป็ นแพทย์ฝึกหัดหรื อหนัก กว่านันหากจั ้ บใส่เสื ้อผู้หญิงก็ได้ นกึ ว่าเป็ นพยาบาลกันไป “ อาเจียนก่อนและหลังอาหาร คลืน่ ไส้ เวลาหิวกับอาการแสบท้ อง ระยะแรกแบบนี ้ คุณกาลังเป็ นโรคกระเพาะนะครับ ถ้ าจะไม่ให้ มนั เรื อ้ รังจนเป็ นแผล ภายในต้ องทาตามที่ผมบอกนะ..เดี๋ยวจะสัง่ ยาเคลือบกับยาลดกรดให้ ด้วย เพียงแต่ ว่าต้ องกินให้ ครบคอร์ ส ” เสียงนุม่ นิ่มนัน่ พูดเจื ้อยแจ้ วพร้ อมไปกับมือที่ตวัดเขียน อาการกับใบสัง่ ยาเป็ นตัวอักษรทีด่ หู วัดและดูยากตามประสาลายมือหมอ เขาดูป้ายชื่อของคนรักษาอย่างทีอ่ ดจะทึง่ ด้ วยไม่ได้ “ มุราคามิ ฮานะ ชื่อ หมอเหรอ ชื่อต้ นนัน่ เหมือนนักธุรกิจที่ติดอันดับหนึง่ ของญี่ปนมาชนิ ุ่ ดไม่เคยมีขาลง เลยนี่ เพิ่งให้ สมั ภาษณ์นิตยสารไปเมื่อสัปดาห์ก่อนเอง ” เจ้ าของชื่อเงยหน้ าขึ ้นแล้ วยิ ้มน้ อยๆ ทาเอาคนมองถึงกับหน้ าแดงเพราะ ความน่ารักทีจ่ ่โู จมเข้ ามาตามพวงแก้ มเนียนที่เป็ นสีระเรื่ อทันควัน “ อย่าลืมกินยา ตามที่สงั่ นะครับ ” ว่าไว้ ด้วยยิ ้มอ่อนหวานทาเอาคนมาหาใจเต้ นก่อนกลับ “ วันนี ้ไม่มีเคสผ่าตัดเหรอคะ ” พยาบาลคนสวยเอียงคอถามคนตัวเล็ก ตรงหน้ าที่ดใู ห้ ตายยังไงก็ดไู ม่ออกว่าเป็ นหมอ ยังดีที่สงู เกินเตียงผ่าตัดไปหลายเซน “ อาจารย์ผ้ ชู ่วยจัดการหมดแล้ วครับ สงสัยเห็นผมรับหลายราย กลัวหน้ า มืดเอามีดผ่าไปจิ ้มพุงคนไข้ ” ฮานะหัวเราะเบาๆ เงยหน้ ามองนาฬิกาแล้ วก็ตกใจ “ อ้ อ..คุณคนหล่อๆมารับแล้ วแน่เลย ทุกเที่ยงเชียว อิจฉาหมอจังแฮะ เมื่อไหร่จะมีหล่อ รวย สุภาพ เพอร์ เฟ็ กต์มาหาบ้ างน้ า ” เธอทาท่าเคลิ ้มทาเอาคน มองอดขาไม่ได้ “ ผมไปก่อนนะครับ อยากกินอะไรเป็ นพิเศษอีกรึเปล่า ”
4
“ เอาเค้ กบลูเบอร์ รี่ที่หมอทาแจกน่ะค่ะ ติดใจ..” ฮานะยิ ้มเขิน คว้ ากระเป๋ าเป้แล้ วรี บเดินออกนอกห้ องไปตามเวลานัด สภาพตอนถอดเสื ้อกาวน์แล้ วยิง่ กว่าเด็กมัธยมที่ยงั เดินตามพีเ่ คย์ต้อยๆ ..ไม่วา่ จะกี่ปี..พี่เคย์ก็ยงั เป็ นพี่เคย์.. ..ฮานะก็เป็ นอยูแ่ บบนี ้.. ..รักคนๆนันมากกว่ ้ าใคร.. ตลอดทางเดินออกนอกตึกตรวจมีตงแต่ ั ้ เด็กยันแก่ที่ร้องทัก บางราย อาจจะหันมามองด้ วยความประหลาดใจเล็กน้ อยกับหน้ าตาของหมอยังเด็ก เป็ น แบบนี ้ตังแต่ ้ สอบติดแพทย์แล้ วอาจารย์ถามว่าจะเรี ยนไหวเหรอ ฮานะยิ ้มทักทายคนไข้ ประจา แวะถามอาการตามรายทางจนเวลานัดเลย มาจะครึ่งชัว่ โมงแล้ วด้ วยซ ้า “ ฮานะจัง..วันนี ้ก็นา่ รักเหมือนเดิมเลยนะครับ ” เป็ นเสียงเรี ยกจากคนไข้ ขาประจาที่ดจู ะเจ็บออดแอดตลอดเวลาทังที ้ ่อายุยงั ไม่ถงึ วัยแก่ดี “ อ๊ ะ..ขอบคุณครับ วันนี ้อาการเป็ นยังไงบ้ าง ” ร่างน้ อยๆเดินเข้ าไปหา พลางยิ ้มสดใส คนถูกถามตีหน้ าเศร้ า เอามือวางทาบตรงอกแล้ วบ่นถึงเวลาปวด มันเจ็บ ไปอย่างนู้นอย่างนี ้ ไม่เลือกเวลา บางทีเป็ นหนักจนทาอะไรไม่ได้ ฮานะอมยิ ้ม เท่าที่ดแู ล้ วเคสนี ้ค่อนข้ างจะอุปทานมากกว่าป่ วยจริ ง แต่ เสียงส่วนใหญ่จากพยาบาลผู้ชว่ ยก็บอกว่าแกล้ งป่ วยเพื่อมาจีบคุณหมอต่างหาก “ บางทีมนั เหมือนมีอะไรทุบกึงๆจนร้ าวไปทังซี ้ ่โครง..แต่เว้ นเวลาเดียวที่ไม่ ปวดนะครับ..” นิ ้วเรี ยวจดอาการยิกๆแม้ วา่ จะออกเวรแล้ วก็ตาม ตากลมป๊ องคอยฟั ง คาตอบด้ วยความตังใจ ้ เพราะทุกคนไม่วา่ จะเจ็บเล็กเจ็บน้ อยก็สาคัญทังนั ้ น้ “ เวลาเห็นหน้ าฮานะจังเนีย่ หายปวดเป็ นปลิดทิ ้งเลย ” ว่าแล้ วก็ยิ ้มแฉ่ง
5
“ เอ่อ..” คนถูกจีบเอาซึง่ ๆหน้ ามองซ้ ายขวาล่อกแล่ก เห็นคนรอตรวจราย อื่นหันมามองแล้ วอมยิ ้มก็ยิ่งอายจนหน้ าแดงก่า “ เอ..ผมว่าอาการอย่างคุณนี่นา่ จะเข้ าห้ องไอซียไู ด้ แล้ วนะ ” น ้าเสียงคุ้นเคยดังแทรกขึ ้นจากผู้ชายใส่ชดุ สูทที่นงั่ อ่านหนังสือพิมพ์ธุรกิจ อยู่ ฝ่ ายนันลดแผ่ ้ นกระดาษที่บงั หน้ าลงแล้ วมองตรงมาทางคนสองคน “ พี่เคย์..” ฮานะยิ ้มกว้ าง ชายหนุม่ เดินเข้ ามาใกล้ ใบหน้ าคมฉาบแววไม่พอใจเล็กๆกับไอ้ พวก เรี่ ยราดไม่ถกู ที่ ฝ่ ามือกร้ านกุมแขนเรี ยวเอาไว้ แล้ วเลือ่ นขึ ้นมาโอบไหล่บาง “ ใครอ่ะ..” คนป่ วยทาหน้ างง ดูจากแววตาคุกคามนัน่ แล้ วรู้สกึ ขนลุกพิลกึ “ อ๋อ..” คุณหมอสุดน่ารักจับมือใหญ่ที่วางอยูบ่ นบ่าตัวเอง “ คนรักของผม เองครับ ถ้ าไม่มีอะไรแล้ ว ต้ องขอตัวก่อน..” พูดพลางก้ มหัวแล้ วจูงมือคนข้ างกาย เดินเคียงกันไปทิ ้งให้ ผ้ หู มายปองรายหลังต้ องจองแห้ ว ...... ร้ านคอฟฟี่ ช็อปแบบโอเพ่นคาเฟ่ ตกแต่งน่ารักสไตล์ร้านกาแฟบนเกาะ ซานโตริ นีเปิ ดเพลงภาษาท้ องถิ่นคลอไว้ กบั เสียงไวโอลินแผ่วเบา กลิน่ หอมหวาน ของครี มเนยบนสปอนจ์เค้ กรสส้ ม ไม่ได้ ทาให้ หน้ าตาของผู้ชายตัวโตๆคนหนึง่ คลาย ความหงุดหงิดไปได้ เลย “ เดี๋ยวแก่เร็ วนะ ” เสียงใสกระเซ้ ามาพลางตัดชิ ้นมูสในจานออกเป็ นเสี ้ยว “ ไม่ไหวล่ะ โรงพยาบาลอะไรมีแต่เสือ สิงห์ กระทิง แรด ” เคย์บน่ งึม นวด รอยขมวดตรงหัวคิ ้วด้ วยความเหนื่อยหน่าย “ คนป่ วยเขาก็แค่อยากให้ คนมาเอาใจเท่านันเอง ้ เลยดูอ้อนไปหน่อย ” เรี ยวนิ ้วขยับหลอดในแก้ วเพ้ นท์ลายแล้ วยื่นไปให้ คนข้ างๆ “ อย่างนันเรี ้ ยกว่าอ้ อนส้ น..” เขาดูดมอคค่าปั่ นที่อกี คนจงใจป้อนให้ ถึงที่
6
ฮานะหัวเราะ ค้ อนให้ วงใหญ่กบั อาการขี ้หึงที่จะผ่านกี่ปีก็ยงั ไม่เคยเปลีย่ น “ วันนี ้มิกิจงั มาเทีย่ วรึเปล่าครับ ” นึกขึ ้นได้ ถึงเด็กน้ อยตัวอ้ วนกลม ลูก สาวของคุณเลขาคนเก่งที่โรงแรม เวลาเจอหน้ ากันทีไรจะพาลได้ เป็ นคุณแม่ของเธอ ทุกที เลยเผื่อเรี ยกมาถึงพีเ่ คย์วา่ เป็ นคุณป๋ าไปอีกคน “ อ้ อ..มาทุกวันน่ะแหละ ซนมากกว่าเก่าตลอด ” เคย์บอกพลางยิ ้มน้ อยๆ ใบหน้ าสวยดูเจื่อนลง บางทีมนั ก็เจ็บถ้ านึกถึงสิง่ ที่ไม่มีทางเกิดขึ ้น ท่ามกลางความรักของคนสองคน พี่เคย์เสียสละมาโดยตลอด ฮานะคนนี ้มีแต่ตวั กับหัวใจจะให้ ในขณะที่พเี่ ขาแลกทุกอย่างเพียงเพื่อวันคืนที่จะได้ อยูด่ ้ วยกัน “ เป็ นอะไรไปน่ะ คิดมากเรื่ องนันอี ้ กแล้ วสิ ” ฝ่ ามืออุน่ ไล้ ลงกับแก้ มเนียน กอบกุมนิ ้วเรี ยวที่ยงั คงสวมแหวนจากใจไว้ ไม่เคยถอดตังแต่ ้ คราวนัน้ ฮานะมองใบหน้ าคมที่ยงั คงความหล่อเหลา คงเสน่ห์ดงึ ดูดได้ เหมือนเก่า อาจจะมากกว่าเดิมที่ระยะเวลาเป็ นตัวช่วยส่งความผูกพันของกันและกัน ท่าทาง ภูมิฐานและชื่อเสียงทังหลายยิ ้ ่งทาให้ คนตรงหน้ าดูเนื ้อหอมในหมูพ่ วกผู้หญิง พวก เธอเหมาะสมมากกว่าคนที่อยูด่ ้ วยในตอนนี ้อย่างเขา “ บางทีก็คิดว่าถ้ าพี่แต่งงาน กับผู้หญิง ป่ านนี ้คงมีเด็กตัวน้ อยๆวิ่งกันเต็มบ้ าน ” “ ฮานะ..” เคย์เสียงดุ ดวงตาจริงจัง ไม่คิดล้ อเล่นหรื อนึกสนุกกับประโยค ที่ได้ ยินเลย “ ให้ อยูก่ บั คนที่ไม่รักก็ไม่ตา่ งจากตกนรกทังเป็ ้ น..พี่ทาไม่ได้ เด็ดขาด ” คนฟั งเงียบกริ บ น ้าตาคลอเอ่อ รู้สกึ อบอุน่ ไปทังใจกั ้ บคาพูดไม่เท่าไหร่นนั่ “ ไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่จะต้ องมานัง่ คิดเล็กคิดน้ อยกับอีแค่การจะมีลกู ไว้ สืบทอดกิจการต่อรึเปล่า เรื่ องนันไม่ ้ มีอยูใ่ นหัวตังแต่ ้ ที่พี่ร้ ูวา่ รักฮานะแล้ ว ความจริง ของมันคือการที่พี่อยูไ่ ด้ เพราะมีคนที่พี่รัก เรื่ องอื่นไม่มีความสาคัญอะไรอีกต่อไป ” เขาม้ วนปอยผมหอมในมือเล่น ก้ มลงจูบที่หน้ าผากนวลแล้ วโอบไหล่บอบบางไว้ ด้ วยอ้ อมแขนที่สลักคารักลงไปจนล้ น “ อย่าทาร้ ายใจตัวเองด้ วยความคิดแบบนัน้ อีก ถ้ าไม่มฮี านะ..วันนันจะไม่ ้ มีพเี่ หมือนกัน ”
7
ฮานะพยักหน้ าทังๆน ้ ้าตาที่ร่วงลงอาบแก้ ม ยิ ้มกว้ างกับคาตอบแล้ วกอด อีกฝ่ ายไว้ ด้วยเรี ยวแขนทังสอง ้ บรรยากาศอบอุน่ ของฤดูร้อนกาลังทาให้ ทกุ เรื่ องใน ใจพลอยสดใสตามแสงแดดเบื ้องบน ..นึกถึงคาทีค่ นอื่นเขาเคยบอก.. ..รักเรา..ไม่เก่าเลย.. ล้ อแมกซ์มนั วาวจอดนิ่งอยูห่ น้ าบ้ านหลังใหญ่ สวนไม้ ดอกที่เพิง่ ลงต้ น กล้ ากาลังบานสะพรั่งรับเวลาเย็นที่เกสรตรงใจกลางจะโชยกลิน่ หอมไปทัว่ บริ เวณ พระอาทิตย์ยามย่าค่าฉาบไล้ ลงกับบ่อหินที่พวกปลาคาร์ ฟว่ายวนกันเป็ นฝูง ร่างสูงใหญ่ลงจากรถก่อนจะอ้ อมด้ านข้ างมาเปิ ดประตูตรงที่นงั่ ใกล้ กนั ให้ ด้ วยรอยยิ ้ม เป็ นหน้ าที่ประจาที่อยากจะเป็ นเจ้ าชายของคนรักอยูเ่ สมอ ฮานะเพียงแต่อมยิ ้มแก้ มปริ กบั ท่าทางเอาใจใส่ที่ไม่เคยคลายลง สองแขน ยื่นให้ คนตรงหน้ าแล้ วทาหน้ าออดอ้ อนว่ายังอยากเป็ นเจ้ าหญิงมากกว่านี ้ “ คิดค่าอุ้มนะ ” เคย์หวั เราะเบาๆ ช้ อนขาเพรี ยวบางแล้ วอุ้มทังร่้ างที่ เหมือนจะปลิวลมได้ ทกุ เมื่อเข้ ามาไว้ ในอ้ อมกอด กดจมูกฝั งลงกับความหอมหวาน ตรงต้ นคอขาวท่ามกลางเสียงหัวเราะสดใส “ ดีที่คืนนี ้ฮานะไม่มีคนไข้ ไม่งนพี ั ้ ่คง เหงาแย่ ” เขากระซิบข้ างหูนมุ่ นัยน์ตาหวานเชื่อมมองมาด้ วยความรัก “ ก็ไปหาพี่ๆสิ ” บุ้ยใบ้ ไปทางรัว้ บ้ านที่ป่านนี ้ก็ยงั ปิ ดไฟเงียบ เคย์ยกั ไหล่ ทาท่าเหนื่อยหน่ายกับพวกที่ชอบสรรหาเวลาไปฮันนีมูนรอบที่ ครึ่งร้ อยแล้ วโยนงานมาให้ เขาจัดการซะเอง “ ป่ านนี ้อยูเ่ วนิสกันมัง้ เซจิมนั คงเหมา เรื อกอนโดลาแล้ วพาสุดที่รักไต่ตามคลองอยูแ่ หง ” ดวงตาสีออ่ นกะพริ บปริ บๆ นึกภาพตามแล้ วอดหัวเราะไม่ได้ อ้ อมแขน แกร่งวางร่างบอบบางลงกับเตียง กาลังจะลุกไปก็กลับโดนมือเล็กคว้ าเข้ าทีเ่ นคไท แล้ วออกแรงรัง้ ทังตั ้ วใหญ่ๆนัน่ ให้ ล้มลงมาทับกัน แก้ มเนียนเป็ นสีแดงเรื่ อกับริ ม ฝี ปากอุน่ ที่คลอเคลียอยูต่ รงเรื อนผม
8
“ เดี๋ยวคืนนี ้จะไม่ให้ นอน ” “ ไม่กลัว ” เสียงใสหัวเราะ พลิกตัวแล้ วช่วยถอดไทเส้ นยาวของคนรักให้ เคย์หนั มาคว้ าร่างเพรี ยวเข้ าซบอก หอมแก้ มนุ่มแรงๆด้ วยความหมัน่ ไส้ ก่อนจะรัง้ ข้ อมือบางให้ ล้มกลับลงมานอนกลิ ้งอยูก่ บั ฟูกแล้ วโถมตัวเข้ ากอดเอาไว้ กักไม่ให้ ลกุ หนี ฮานะลนลานถอยก็กลับตกตุ้บลงไปกองกับพื ้นพรมด้ วยกันทังคู ้ ่ ทัง้ ห้ องเลยมีแต่เสียงหัวเราะหวานหู “ พี่วา่ เราก็ไปกันบ้ างดีมยั ้ ” ถามขึ ้นมาหลังเล่น ตะครุบตัวเด็กน้ อยนี่จนหมดแรง “ พรุ่งนี ้ต้ องไปเซ็นสัญญาซื ้อทีด่ นิ ขยายสาขาของ โรงแรมน่ะ ฝ่ ายนันเขานั ้ ดที่โรงแรมฮากาตะ ” ฮานะยันตัวขึ ้นมามองใบหน้ าคมที่นอนราบอยูก่ บั พื ้น รอยยิ ้มเปี่ ยมเสน่ห์ ดึงดูดให้ เข้ าใกล้ แล้ วแย่งจูบบางเบาเป็ นการแหย่ “ ทาไมนัดไกลจังครับ ” นิ ้วเรียว ม้ วนเส้ นผมสีดาเข้ มเล่น ซบหน้ าลงกับอกกว้ างด้ วยความสุข “ อืม..เห็นว่าประธานเป็ นคนที่คิวชูนะ น่าจะอยูท่ ี่ซางะด้ วย ” เขาบอกไป ทังที ้ ่ไม่ได้ คิด ถึงจะคุ้นหูอยูบ่ ้ างว่าคาๆนันเกี ้ ่ยวพันอะไรบางอย่างกับใครคนหนึง่ “ อ้ อ..ไปสิครับ เดี๋ยวฝากงานให้ คณ ุ หมอคนอื่นช่วยดูให้ อู้ซกั วันสองวัน ” รอยยิ ้มเจ้ าเล่ห์แบบเดวิลตัวน้ อยผุดขึ ้นจนคนมองต้ องบิดจมูกเล็กด้ วยความรักใคร่ “ ขอเก็บหนี ้ที่ติดพีค่ ืนก่อนหน่อยนะ..คนดี ” เคย์อ้ มุ ร่างเล็กบางขึ ้นมาไว้ บนเตียง จูบลงกับต้ นคอขาวแล้ วไล่เรื่ อยลงมา ที่ริมฝี ปากอิ่ม แสงไฟจากด้ านนอกสะท้ อนเรื อนกายนวลเนียนที่นอนยิ ้มหวานเชื่อม อยูใ่ ต้ ร่าง แขนเรี ยวยกขึ ้นโอบบ่ากว้ าง กดทังล ้ าตัวให้ แนบลงมากอดกัน “ ผมคืนดอกเบี ้ยให้ ด้วยเลยก็ได้ ” ...............................................................................
9
ดวงตาสีเข้ มทอดมองแสงไฟตามตัวตึกด้ านล่างจากบนชันสู ้ งสุดของ โรงแรม แสงเรื่ อเรื องตามรายทางบนท้ องถนนที่พลุกพล่านไปด้ วยผู้คนทาให้ ใจนึก กระหวัดถึงช่วงเวลาที่เคยเดินอยูก่ ลางย่านของร้ านค้ ามากมายกับใครบางคน รอยยิ ้มแสนสวยนัน่ ยังคงอยูใ่ นใจแต่ฐานะบางอย่างกลับถูกฝั งไว้ แล้ วลืม เลือนจนหมด ตอนนี ้มีเพียงเรื่ องของคนๆเดียวที่เข้ ามาเกาะกุมอยูจ่ นเต็ม ไม่เว้ นแม้ ช่วงเวลานอนไม่วา่ มันจะก่อตัวจากสาเหตุอะไรก็ตาม ร่างสูงโปร่งนัง่ ลงกับโซฟาตัวใหญ่ริมระเบียง ลมเย็นจากที่สงู พัดกรรโชก แรงจนเรื อนผมสีดาสนิทพลิ ้วไหว ในมือมีเอกสารหลักฐานการโอนหุ้นของบริ ษัทใน เครื อทาซึดะเข้ ามาอยูใ่ นความครอบครองของตัวเขาทังหมด ้ พวกมันเหลือแต่เปลือก แต่คนอย่างโทอิคงไม่กล้ าบอกสถานะทางการ เงินที่ยา่ แย่ลงไปจมดินกับหลานตัวเอง คงจะคิดว่าพวกมุราคามิต้องเขี่ยทิ ้งแน่กบั คนที่เหลือแต่ตวั ทุกอย่างกาลังดาเนินไปได้ ด้วยดี..ตามแผนทุกประการ ..แม้ วา่ หนึง่ ในความพยายามนัน่ จะต้ องเหยียบใครลงไปซักกี่คน.. ..ไม่วา่ มันจะต้ องใช้ เล่ห์เพทุบายมากเท่าไหร่ .. ..หรื อทาให้ ใคร..เสียใจแค่ไหน.. แรงสัน่ ของมือถือตรงโต๊ ะกลมเรียกความสนใจจากวิวสูงชะลูดด้ านข้ าง นัยน์ตาเย็นเยียบปรายมองก่อนจะกดรับสาย ‘ คุณซายุไม่สบายค่ะ..ตัวร้ อนจัดเลย ’ อีกฝ่ ายพูดมาอย่างร้ อนรน คงจะ เป็ นแม่บ้านทีค่ อยดูแลเรื่ องทางนัน้ คนฟั งขมวดคิ ้วแน่น ดวงตาวาวโรจน์ด้วยไฟอารมณ์ที่คกุ รุ่น “ เรื่ องแค่นี ้ มาบอกฉันทาไม ถ้ าขามีก็ให้ เดินไปหาหมอเอง ไม่ต้องไปเวทนาช่วยพาส่ง ” น ้าเสียงแข็งกร้ าวตอบกลับไปอย่างหงุดหงิด “ แล้ วฉันสัง่ เหรอว่าให้ เรี ยกอย่างนัน.. ้ แค่คนที่อาศัยบ้ านเก่าตัวเองซุกหัวนอนไม่จาเป็ นต้ องให้ เกียรติ! ” ‘ แต่วา่ คุณ..เอ่อ..ซายุจงั เพ้ อถึงคุณ ’
10
หัวใจแข็งกระด้ างวูบไหวเพียงนิด..นิดเดียวเท่านัน้ “ แค่คาลมๆของคนไม่สบายจะมีประโยชน์เทียบกับงานได้ ยงั ไง บอกไป ถ้ าฉันกลับไปหาแล้ วทาให้ ทาซึดะล่มจมแบบไม่ต้องเงยขึ ้นมาหายใจ ฉันจะทา! ” เขาบอกเสียงเข้ มก่อนจะกระแทกมือถือลงกับโต๊ ะ ตัดสายไปอย่างไร้ เยื่อใย ฝ่ ามือกร้ านทาบลงกับเสียงหัวใจที่ดงั ก้ อง มันสะท้ อนวูบคล้ ายกาลัง เจ็บปวดอย่างรุนแรง ราวเข็มนับพันที่รุมกระหน่า ตอกย ้าว่าใครกันที่ยงั คงแพ้ มา โดยตลอด “ จะต้ องไม่เป็ นแบบเดิม..ไม่มีวนั !! ” ...... เสียงดังเซ็งแซ่แถวร้ านค้ าข้ างทางในย่านยะไตดึงดูดความสนใจจาก ดวงตากลมโตให้ หนั ไปมองพลางกระตุกแขนเสื ้อของคนข้ างกายให้ ดขู นมหวาน แทบทุกประเภท แสงไฟจากแผงลอยและไอควันขาวที่มาจากร้ านโซบะร้ อนๆควบคู่ ไปกับการผัดยากิโซบะกระตุ้นความทรงจาส่วนลึกทีเ่ คยมาเดินคูก่ บั ใครสักคน ..ในเวลานัน..ส่ ้ วนหนึง่ ของใจมีแต่ความทุกข์ที่ไม่ได้ สมหวัง.. ..แต่ก็มีเพื่อนที่รักมากอย่างนันคอยอยู ้ เ่ คียงข้ าง.. ..ไร้ การติดต่อจากจุนโดยสิ ้นเชิง.. “ คิดถึงจัง ” ฮานะพึมพา แวะซื ้อดังโงะเสียบไม้ แล้ วป้อนให้ ร่างใหญ่เป็ น การบังคับให้ หดั กินของหวานกันอารมณ์หงึ ทีช่ อบปะทุมาบ่อยๆ “ พี่ไม่คอ่ ยมาเดิน ไม่ร้ ูวา่ จะครึกครื น้ อะไรกันขนาดนี ้ ” เคย์ขยี ้ผมนุม่ ของ เจ้ าตัวน้ อย ตอนนี ้ทาหน้ าทีเ่ ป็ นคนแบกของให้ เจ้ าหญิงอยูจ่ นเต็มสองแขน ร่างเล็กพยักหน้ าหงึกหงัก ยกนาฬิกาข้ อมือขึ ้นดู “ ทางนันเขานั ้ ดกี่ทมุ่ เหรอครับ พีเ่ คย์ออกมารมควันแบบนี ้คงฟุ้งแต่กลิน่ ไก่ยา่ ง ต้ องรี บกลับไปอาบน ้า ” พูดแล้ วก็บน่ อยูค่ นเดียวว่าจะออกมาเดินเองก็ไม่ยอม แขนกว้ างรัง้ ตัวบอบบางเข้ าไปกอด ขโมยหอมไปอีกนิดตามแบบฉบับ
11
“ พีห่ วง สันๆง่ ้ ายๆได้ ใจความ ” “ กระจ่างใจเลย ” ฮานะหัวเราะ ประสานนิ ้วเรี ยวลงกับฝ่ ามืออุน่ เดินคูก่ นั ไปตามทางยาวเหยียดด้ วยใบหน้ าที่เปื อ้ นรอยยิ ้ม ...... รูปร่างสูงใหญ่ยืนอยูห่ น้ ากระจกบานโต ขยับเนคไทที่ผกู ตรงปกเสื ้อให้ แน่ใจว่าดูเหมาะแล้ ว ข้ างกายมีคนรักที่นงั่ รื อ้ เสื ้อในกระเป๋ าออกมาแขวนไว้ ในตู้ เดินวุน่ ไปวุน่ มาจัดเอกสารบ้ าง ดูรอยยับของเสื ้อสูทบ้ าง “ สีท่ มุ่ แล้ ว ฮานะจะนอนก่อนรึอยากลงไปกินเค้ กที่ลอ็ บบี ้ ” เคย์งดั เอาไม้ เด็ดมาล่อเมื่อเห็นดวงตาปรื อปรอยของอีกฝ่ าย ในเมื่อขืนบอกว่าห่วงที่ต้องอยูค่ น เดียวเดีย๋ วก็คงโดนหาว่าคิดมากตามเคย “ กินเค้ ก~ ” ตรงเข้ ามาปะเหลาะเพราะกลัวจะอด “ อือ..เดี๋ยวอยากกินอะไรบอกพนักงานเลยนะ ” เขาขยี ้ผมหอมจนพันกัน ยุง่ เหยิง ก่อนจะจูงเจ้ าของข้ อมือบางให้ เดินตามกัน ...... รอยยิ ้มมุมปากผุดขึ ้นตามลาพังกับภาพที่สะท้ อนในดวงตาสีทบึ สองคน กับสองมือที่เกาะกุมกันแนบแน่นอาจจะเคยเป็ นมีดแทงใจจนร้ าวไปทังดวงหาก ้ ตอนนี ้ไม่ตา่ งกับการเฝ้ ามองคูร่ ักที่ไม่เกี่ยวข้ องอะไรเดินผ่านเลยไป ..ฮานะมีความสุขก็ดีแล้ ว.. ..ฉันยังไม่ลมื คาพูดทีว่ า่ ได้ แค่มองก็สขุ ตาม.. ..แต่อยากให้ นายช่วยยินดีไปกับความสุขของฉันด้ วย.. ..ความสุขที่ฉนั จัดหามาด้ วยมือของตัวเอง..
12
“ เข้ าไปทักทายเขาหน่อยมัย้ ” เคย์ถามคนที่เอามือวางแปะกับตู้กระจก เห็นลังเลว่าจะเลือกอะไรระหว่างคัสตาร์ ดหน้ าผลไม้ รวมกับทาร์ ตไข่ “ ได้ ครับ เดี๋ยวค่อยมานัง่ กินก็ได้ ถ้ ามีเค้ กล่ะก็ผมอยูไ่ ด้ ทงคื ั ้ น ” ว่าพลาง ยิ ้มแป้นจนโลกพลันสดใส เหล่าพนักงานสาวๆต่างอมยิ ้มกับภาพน่ารักที่คล้ ายพี่ชายจะพาน้ องสาว มาเลือกขนมกินก่อนนอน ท่าทางที่รักกันมากพาลให้ รอบตัวอวลไปด้ วยความสุข สาวประชาสัมพันธ์ตรงเคาน์เตอร์ เดินเข้ ามาหาเจ้ านายใหญ่ หลังเห็นว่าคู่ ค้ าฝ่ ายตรงข้ ามมาตามเวลานัดพอดี “ คุณซาวามุระรออยูท่ ี่ลอ็ บบี ้ด้ านในค่ะ ” เธอ ว่าแล้ วก็เดินนาท่านประธานของโรงแรมไป ฮานะหันขวับมาตามเสียงที่วา่ นัน่ อย่างไม่เชื่อหู มือบางจิกแขนเสื ้อคนรัก จนเคย์ต้องหันมามองด้ วยความประหลาดใจ “ ช..ชื่ออะไรนะ ” กาลังอ้ าปากถามก็ บังเอิญเดินตามมาหยุดอยูต่ รงโซฟารับแขกตัวยาวแล้ ว ดวงตาคมชะงักกึกกับใบหน้ าของประธานบริ ษัทที่นดั เซ็นสัญญาด้ าน ธุรกิจ แม้ ความทรงจาจะลางเลือนในตัวตนของเด็กหนุม่ ที่ออกตัวเข้ าปกป้องซ ้ายัง แสดงออกอย่างแจ่มชัดว่าแอบรักคนของเขา แต่แววตาเย็นชาที่ทอประกายของดวง ไฟสุมโชนคูน่ นมั ั ้ นยังคงตอกย ้าเสมอมาว่าไม่ใช่ใครอื่น ร่างเล็กทีต่ ามมาติดๆยืนนิ่งคล้ ายโลกหยุดหมุน รอยยิ ้มอ่อนโยนและฝ่ า มือใหญ่ทยี่ ื่นเข้ าทักทายแบบตะวันตกทาเอาใจเต้ นแรง รูปร่างสูงใหญ่ดเู หมาะเจาะ อย่างไร้ ที่ตกิ บั สูทสีดาที่ชว่ ยขับฐานะในตอนนี ้ของอดีตเด็กผู้ชายมัธยมปลายที่เอา แต่ยิ ้มแทนคาพูดให้ ยงิ่ ภูมิฐานมากขึ ้น ความสง่าเทียบเท่ากับการเงินของผู้กมุ อานาจในบริ ษัทด้ วยตาแหน่งสูงสุดทวีเสน่ห์แบบลึกลับจนติดตรึงใจใครหลายคน “ เจอกันอีกแล้ วนะครับ คุณมุราคามิ เคย์ ” น ้าเสียงทุ้มนุม่ นวลหากแฝง ด้ วยความกร้ าวแข็งเอ่ยมาเรี ยบๆ
13
เจ้ าของชื่อเผลอกาข้ อมือเล็กของคนข้ างกายไว้ แน่น รุนแรงเสียจนเจ้ าตัว นิ่วหน้ าขึ ้นมาด้ วยความเจ็บ “ คงต้ องแนะนาตัวอีกที ผม..ซาวามุระ จุน ” เขาจับมือนุม่ นิ่มของเพื่อน ตัวเล็กเป็ นการทักอย่างสบายๆ แต่สายตาที่มองกลับจับจ้ องใบหน้ าของผู้ชาย ตรงกันข้ ามด้ วยอาการของคนกาลังเยาะเย้ ย ดวงตาสีออ่ นเบิกกว้ างอีกครัง้ ทุกอย่างกระจ่างชัดอย่างไม่ต้องสงสัย “ จุน..” เสียงหวานครางแผ่ว ตังท่ ้ าจะขยับเข้ าไปหาหากแรงบีบแน่นที่ ข้ อมือทาให้ ตวั ชะงัก ฮานะเงยหน้ ามองคนด้ านข้ าง ฝ่ ายนันก ้ าลังเงียบกริ บ..มีเพียงแววตาที่ แสดงถึงความกังวลใจอย่างเห็นได้ ชดั และไม่มคี รัง้ ไหนเลยที่สถานการณ์ตรงหน้ า จะทาให้ พี่เคย์ทาอะไรไม่ถกู ถึงขนาดนี ้ จุนผายมือเชิญเจ้ าของสถานที่ให้ นงั่ ลงเป็ นเพื่อนกัน เขาเรี ยกพนักงาน ของบริ ษัทเพื่อจัดส่งเอกสารในการร่วมหุ้นรวมไปถึงสัญญาซื ้อขายและข้ อตกลง มากมายในแวดวงธุรกิจ “ โรงแรมสวยดีนะครับ ผมพักที่ห้อง 504 พอดีมีอดีตที่นา่ จาฝั งอยูเ่ ลยขอมาทบทวนความหลัง ” คาพูดเสียดแทงวาบเข้ าไปในใจของร่างใหญ่ เคย์เพียงแต่รับเอกสาร มาแล้ วอ่านแบบผ่านๆ ไม่มจี ิตใจทา อะไรอีกแล้ วสาหรับการทางานครัง้ สาคัญ ใน หัวมีเพียงคาถามมากมายว่า..ทาไม ..ทาไม เด็กที่มีแต่ตวั แบบนันกลั ้ บกลายมาเป็ นตัวแปรสาคัญที่มรุ าคามิ จะต้ องมีสว่ นร่วมไปด้ วย เป็ นไปได้ เหรอที่ระยะเวลาไม่เท่าไหร่ หมอนี่จะผลักบริ ษัท ไร้ ชื่อขึ ้นมาในวงการได้ อย่างน่าจับตามอง..และอะไร ที่กาลังกัดกร่อนในใจเขา ร่วม ไปกับสายตาของมันทีม่ องฮานะ “ คือ..จุน..” ฮานะเอ่ยขึ ้นอย่างหวาดหวัน่
14
ใบหน้ าอ่อนโยนที่ค้ นุ เคยยังไม่ตา่ งจากเดิมเมื่อครัง้ สนิทกัน หากอะไร บางอย่างทาให้ ความสัมพันธ์ครัง้ อดีตต่อแทบไม่ตดิ จะเป็ นเพราะระยะเวลาที่หา่ ง กันไป..หรื อเพราะประกายไฟในดวงตาสีดา ..มันดูคล้ ายแรงเผาผลาญทุกสิง่ ที่จะขวางทาง.. “ สบายดีมยั ้ ฮานะ คงมีความสุขสินะ ” จุนเอ่ยยิ ้มๆ เอื ้อมมือมาขยี ้ผมนุม่ เล่นเหมือนที่เคยทาเมื่อหลายปี ทีผ่ า่ น รอยยิ ้มสดใสปรากฏขึ ้นทันทีกบั กิริยาที่มใี ห้ “ จุนหายไปไม่ยอมติดต่อมา เลย แต่ตอนนี ้มีหน้ าที่มนั่ คงแล้ ว ฉันก็ดีใจด้ วยนะ ฉันเองก็ได้ เป็ นหมออย่างที่หวัง จริ งๆ ” เสียงใสว่าออกมาด้ วยหัวใจที่พองโต “ ฮานะ..” ฝ่ ายที่นงั่ เงียบอยูน่ านวางข้ อสัญญาลงกับโต๊ ะ ใจพาลว้ าวุน่ จน หมดสมาธิ “ กลับขึ ้นไปนอนก่อน ” เคย์มองเด็กรุ่นน้ องที่ขึ ้นชันมาเที ้ ยบเคียงกันได้ อย่างน่าชม..แต่ไม่ใช่กบั ซาวามุระ จุน คนนี ้ “ เอ๋..แต่วา่ ผมเพิง่ จะเจอจุน ” “ พี่ขอ! อย่าเพิ่งดื ้อกับพี่ตอนนี ้จะได้ มยั ้ ” เสียงทุ้มเผลอตวาดใส่ ทังที ้ ่ไม่ เคยเลยที่จะเสียงดังด้ วยตังแต่ ้ อยูก่ นั มา ฮานะเงียบกริ บ ใบหน้ าสวยมีแววเสียใจอยูไ่ ม่น้อย ปนเปกันไปทังเสี ้ ยงที่ เจือความหงุดหงิดทังเรื ้ ่ องทีจ่ ะไม่ได้ คยุ กับเพื่อนเก่า ลุกขึ ้นจากที่นงั่ แล้ วหันหลังให้ คนทังคู ้ ห่ ากมือใหญ่กลับคว้ าเอาไว้ ก่อน “ แล้ วฉันจะโทรหา ” จุนเน้ นชัดในทุกคา “ อื ้อ..รักจุนนะ ” ต่างฝ่ ายต่างนิง่ เงียบ เพียงแค่เป็ นสภาพอารมณ์ที่ตา่ งกัน คนหนึง่ สมใจที่ กระตุ้นจุดอ่อนของมุราคามิได้ อย่างง่ายดายส่วนอีกหนึง่ ก็วงิ่ ไปตามการกระทาเมื่อ ครู่โดยที่ร้ ูทงรู ั ้ ้ วา่ มันคือการเอาคืน
15
เคย์เลือกที่จะไม่พดู ถึงเรื่ องในใจของฝ่ ายตรงข้ าม เขารู้วา่ ต่อให้ มี หลักฐาน คนอย่างซาวามุระจะไม่อ้าปากยอมรับโดยเด็ดขาด หมอนีก่ าลังทาอะไรบางอย่างอยู่ น่าเจ็บใจที่ทกุ เรื่ อง ทุกความเคลือ่ นไหว ของพวกเขาโดนมันอ่านได้ หมดทุกขันตอนและเป็ ้ นฝ่ ายเข้ าหาจากมุมมืด หยิบยื่น ข้ อเสนองามๆทางธุรกิจ เมื่อเขาตอบรับตกลงก็ปรากฎตัวขึ ้น เป็ นฝ่ ายที่กาลังถือไพ่ เหนือกว่า ถ้ ามันคิดจะเล่นตลกกับสิง่ สาคัญในชีวติ เขา..ก็งา่ ยยิง่ กว่าอะไร “ ขอบคุณครับ เพียงเท่านี ้เราทังสองฝ่ ้ ายต่างก็เป็ นบริ ษัทคูค่ ้ ากันแล้ ว ” จุนยิ ้มเย็น รับเอกสารทีม่ ีลายเซ็นเก็บไว้ เป็ นหลักฐานทางกฎหมาย เคย์ถอนใจด้ วยความอึดอัด แม้ จะเพียงลาพังแต่ก็ถกู อีกคนจับตาสิง่ ที่ กาลังก่อเป็ นคลืน่ ใต้ น ้าอยูใ่ นหัวใจได้ ง่ายดาย “ คุณโชคดีทฮี่ านะรัก ผมเองก็เคยรักฮานะอย่างนัน้ แม้ วา่ ตอนนี ้จะตัดใจ ไปแล้ วแต่ก็อดเห็นเขามีความสุขแล้ วยิ ้มตามไม่ได้ คุณคงไม่วา่ อะไร ” เขาทา สงครามประสาทแบบนิ่งเรียบ ทาทีแสดงความเห็นใจและชื่นชม บ่งบอกว่าเรื่ องจบ ไปแล้ วแต่เล่นละครทางดวงตาว่ายังรักลึกซึ ้ง มีเพียงตัวเองที่ร้ ูดวี า่ ทุกอย่างมันจบไป แล้ วจริ งๆ..แต่จะหยอกเล่นกับจุดอ่อนที่นา่ ขันนี่สกั หน่อย..จะเป็ นไร “ ถ้ าหมดเรื่ องแล้ วผมขอตัว ” เคย์ลกุ ขึ ้นจากที่ ทังใจมั ้ นโคลงเคลงอย่าง น่าหวัน่ คาที่ฮานะบอกเอาไว้ ถึงจะแค่ความเป็ นเพื่อน..แต่ ‘รัก’ ไม่ควรจะพูดมาต่อ หน้ าเขา กาลังกลัว กาลังกังวล วิตกทุกอย่าง จน..ระแวง หมอนี่ไม่ใช่เหรอที่เกือบจะพาตัวฮานะไป เป็ นคนที่ฮานะไว้ ใจ เชื่อใจ มี ความสุขทุกครัง้ ที่อยูใ่ กล้ แต่ก่อนเขาเหนือกว่าทุกอย่าง แต่ตอนนี ้สถานะมัน เปลีย่ นไป..ไม่ใช่มนั เหรอ ที่นายเกือบจะมีอะไรด้ วย “ หวังว่าการลงทุนครัง้ นี ้จะไม่มีปัญหาและได้ ผลงอกงามตามที่หวัง ” จุน จงใจย ้าด้ วยรอยยิ ้มเย็นชา เก็บหลักฐานทุกอย่างส่งไปให้ พนักงานของบริ ษัท
16
ใช่..เพียงเท่านี ้ มุราคามิจะไม่สามารถเป็ นปรปั กษ์ กบั คูค่ ้ าที่ยึดทุกอย่าง ของทาซึดะมาไว้ ในกามือ เพราะการร่วมลงทุนเท่ากับการถือหุ้นร่วมกัน ถ้ าเขาล้ ม มุราคามิจะต้ องล้ มตาม ถึงจะแค่เศษเสี ้ยวของฐานอานาจ แต่คนอย่างเคย์ไม่เคย เสีย่ งกับผลพวงไร้ ประโยชน์อย่างนัน้ ..แผนที่สอง..กาจัดตัวช่วยของทาซึดะ.. ..เป็ นไปตามความคาดหมาย.. ...... สายลมยามดึกพัดผ่านผิวกายนวลเนียนภายใต้ แสงจันทร์ ฉาบไล้ บนเรี ยว แขนกลมกลึงทีว่ างทาบอยูร่ ิมระเบียงเหล็กเย็นเฉียบ ดวงตาคูส่ วยหลับพริ ม้ เพื่อรับ เสียงกระซิบจากไอเย็นที่โอบล้ อมอยูร่ อบกาย อ้ อมกอดอบอุน่ กระชับมาที่เอว แรงซุกไซ้ จากจมูกโด่งกดลงที่ต้นคอแล้ ว ซบหน้ านิ่งอยูอ่ ย่างนัน้ “ พี่ขอโทษ ” เคย์กระซิบ น ้าตาหยดหนึง่ ตกลงบนไหล่เล็ก ฮานะไม่ได้ พดู อะไรนอกจากเอื ้อมมือมาแตะแล้ วหมุนตัวกลับไปอยูใ่ น อ้ อมอกที่มเี สียงหัวใจเต้ นแรงคล้ ายกาลังร้ องประท้ วงถึงเรื่ องที่ผา่ น “ ขอโทษที่งี่เง่า..” เขาไล้ มือลงข้ างแก้ มใส “ แต่พี่ระแวง พี่กลัว เพราะ หมอนัน่ กลับมา พี่กลัวว่าเขาจะแย่งนายกลับไป ” แขนกว้ างกอดแน่นเข้ า ซบหน้ า บนกลุม่ ผมหอมละมุน “ อะไรที่ทาให้ พี่เคย์คิดแบบนัน้ ” ร่างเพรียวบางเงยหน้ าขึ ้นจับจ้ องดวงตา เศร้ าสร้ อย เอื ้อมมือปาดน ้าตาใสออกให้ แผ่วเบา “ ไม่ร้ ู ทุกอย่างมันกลับมา ทุกคาที่เขาพูดเหมือนไม่เคยลืมฮานะเลย ” “ แล้ วพี่คิดว่าผมจะต้ องรักจุนตอบกลับไปเหรอ ” ใบหน้ าหวานแนบลงกับ อกด้ านซ้ าย นิ ้วเรี ยวลูบผะแผ่วไปตามแรงสะท้ อนของใจ
17
“ ผู้ชายอะไรคิดมากจัง ดูซิ..ใจสัน่ ไปหมดแล้ ว ” ยิ ้มให้ ด้วยความรักที่ฝัง อยูแ่ น่น “ ใครบางคนเคยบอกผมว่า อาจจะไม่ได้ รักผมเป็ นคนแรกแต่รับรองว่าจะ รักผมเป็ นคนสุดท้ าย ” ดึงแขนอีกคนเข้ าหา โอบไว้ รอบตัวจนร่างสัมผัสกันแนบชิด เคย์ยืนนิง่ จับจ้ องดวงหน้ าสวยทีป่ ลอบประโลมหัวใจสัน่ คลอนของเขา “ ตอนนี ้ผมอยากให้ เขาได้ ฟังเสียงหัวใจของผม หัวใจที่รักเขาเป็ นคนแรก และรักเขาเพียงคนเดียวมาโดยตลอด ” ฮานะดึงมือใหญ่มาแนบลงกับตาแหน่ง หัวใจ แรงเต้ นของมันระริกไหวอยู่ใต้ ปลอกเนื ้อที่หอ่ หุ้ม “ ผมรักเขาเป็ นคนแรกและ จะรักเขาเป็ นคนสุดท้ าย จะรักเขาอย่างที่ไม่มวี นั ให้ หายไปจากทังสี ้ ห่ ้ องของใจเลย ” ร่างสูงยิ ้มกับดวงจันทร์ ที่ทอแสงสุกใส มือลูบผมนุม่ เชื่องช้ า “ เชื่อผมนะ ” นิ ้วเรี ยวดึงไทสีเข้ มให้ อีกคนก้ มตา่ ทาบทับเรี ยวปากนุม่ กับ ริ มฝี ปากอุน่ ด้ านบนด้ วยความโหยหา สองแขนคล้ องเกี่ยวที่บา่ กว้ างแล้ วไล้ แผ่วเบา ตามอารมณ์ที่เคลิ ้มไป “ พี่รักฮานะ อย่าทิ ้งกันไปไหน ขอร้ องแค่นี ้ ” เขากระซิบข้ างหู หอมแก้ ม นวลด้ วยหัวใจที่เต็มเปี่ ยมไปด้ วยกลีบกุหลาบแดงพร่างพรม “ ผมรับคาขอ..ด้ วยชีวิตทังหมดที ้ ม่ ีเลย ” ..ขอบคุณ..ที่มีบททดสอบมากมายเข้ ามาในชีวิต.. ..เพื่อย ้าให้ เราสองคนรู้วา่ ความรักที่เรามีให้ กนั .. ..มันมัน่ คงเพียงใด.. ..รัก..ไม่เคยจืดจาง.. ...............................................................................
18
Special 2 แสงแดดยามสายทาบเงาลงบนสถาปั ตยกรรมแบบบาโรคตอนศตวรรษที่ 17 สีขาวนวลตาของหินอ่อนแกะสลักคล้ ายภาพปูนปั น้ เป็ นรูปเทพในตานานกรี ก ยืนชดช้ อยอยูบ่ นหลังคาสามเหลีย่ ม เสาหินนวลเนียนทอแสงสีชมพูเจือจางไปกับ เส้ นโค้ งของลายเถาและประติมากรรมวิจิตร โบสถ์ซานตา มาเรี ยเป็ นอาคารงดงามทีย่ ืนเด่นอยูก่ ลางบ้ านเรื อนในเวนิส เงาสะท้ อนบนผืนน ้าด้ านหน้ าไหวระริ กเมื่อถูกกราบเรื อในทางน ้าแหวกผ่านไป “ เอ้ า..ฮานะชีส~ ” ร่างเล็กทีม่ ีขอบเสื ้อกันหนาวสีสดปิ ดขึ ้นมาถึงคอยิ ้ม กว้ างแล้ วตะโกนบอกอีกคนที่เกาะขอบเสาทรงกลมของโบสถ์เต๊ ะท่าให้ กบั กล้ อง รอยยิ ้มหวานเป็ นประกายสดใสเรี ยกบรรดานักท่องเทีย่ วหลายคนให้ เหลียวมองชาวญี่ปนตั ุ่ วน้ อยๆสองคนกาลังโหวกเหวกผลัดกันถ่ายรูปกลับไปเป็ นที่ ระลึกถึงคราวมาเยี่ยมอิตาลี ใบหน้ าที่คล้ ายกันราวกับฝาแฝดสร้ างความเอ็นดูให้ เหมือนกับเจอคูพ่ ี่น้องตัวติดเป็ นเงา ฮานะวิ่งจี๋มาดูภาพถ่ายในกล้ องดิจิตอล ความละเอียดมันเห็นชัดเสียจน เก็บทุกอย่างได้ หมดแม้ กระทัง่ ลวดลายเส้ นบนผนังหิน “ สมใจเลยสิ พี่เคย์นชี่ ่างตามใจ เห็นพวกบ้ าสไตล์บาโรคก็พามาจับถึงที่ ” ไทระแหย่เข้ าไปทีหนึง่ ชี ้มือให้ น้องรับกล้ องแล้ ววิ่งถลาไปยืนแอ๊ คท่ากับเสาไม้ ที่ลา่ ม เรื อ เห็นคลองใหญ่ตดั กับอาคารทรงสวยเป็ นพื ้นหลัง คนถูกแซวได้ แต่ยิ ้มรับ พอกลับมาจากคิวชูได้ พเี่ คย์ก็พาดิง่ ขึ ้นเครื่องตรง จากโตเกียวมาเยี่ยมสองคู่ช้ ชู ื่นทีม่ าฮันนีมนู ก่อนในเวนิส แถมพาทัวร์ ตงแต่ ั ้ โรม ฟลอเรนซ์ เนเปิ ล ยันมิลานแล้ วมาเวนิส ร่างสูงใหญ่ของผู้ชายสองคนทีย่ นื พิงท่าเทียบเรื ออยูด่ ้ านข้ างต้ องขยับหนี ออกไปเพราะเจ้ าไทระตัวแสบโวยวายว่าทาให้ ภาพเสียอรรถรสในการชม
19
เซจิได้ แต่บน่ งึมงาตามหลังพลางมองตาสีดาขลับที่ยิบหยีเพราะไอแดด ส่องเข้ า เขาได้ แต่สา่ ยหัวเพราะยัดหมวกให้ คนรักใส่ก็ถกู เจ้ านัน่ รัน้ ด้ วยตามเคย “ เป็ นอันหมดสวีท พี่น้องคูน่ ี ้ตัวติดเป็ นตังเม ” เขาหันมาไล่เบี ้ยน้ องชาย ใบหน้ าคมใต้ แว่นกันแดดสีดาสนิทเลิกคิ ้วเอาน้ อยๆอย่างสงสัย รอยยิ ้ม มุมปากผุดขึ ้นด้ วยความขบขันแต่ก็เผลอไปกระชากใจสาวน้ อยสาวใหญ่ที่ยืนจับ ภาพอยูแ่ ถวนันได้ ้ ถนัดนัก “ พี่ก็มีเวลาตอนกลางคืนตัง้ 12 ชัว่ โมง ” เคย์วา่ ใช้ ช้อนพลาสติกอันเล็ก จิ๋วคนกาแฟดารสชาติธรรมดาแต่แพงลิบลิว่ ตังสิ ้ บยูโรจากใจกลางจัตรุ ัสซาน มาร์ โค ถ้ าเป็ นปกติ ค่าครองชีพในมิลานกับเวนิสคงทาเอากระเป๋ าฉีกไปหลายใบ แต่การมาฮันนีมนู ครัง้ ทีค่ รึ่งร้ อยของพวกมุราคามิก็ไม่มีผลไปสะกิดถุงเงินเมื่อเทียบ กับผลลัพธ์ตอนมาหวานกันในต่างแดน “ ซะที่ไหน..” เซจิถอนใจเนือยๆ “ คืนนี ้ไทระจะไปนัง่ เรื อกับฮานะ แถมจะ กันฉันอีกแน่ะ ได้ เงินเดือนดีแล้ วคิดจะตีจาก เหอะ..” เขาบ่นพรื ด หันหลังหนีไปอีกทางเมื่อปะสายตากับแหม่มผมทองทีย่ ิ ้มมา ให้ ใจจริ งก็อยากจะทาเล่นหูเล่นตาให้ ไทระแอบหึงบ้ าง แต่เคยทดลองแล้ ว เอาให้ ตายก็มีแต่หวั เราะร่าแล้ วก็ไม่สน ทุกวันนี ้เลยมีแต่เขาที่หงึ เป็ นบ้ าเป็ นหลังอยูค่ น เดียวเวลาเห็นคนอื่นมาเกาะมาแกะกับเมียสุดที่รัก “ ใครบอก..ฮานะชวนผมไปกินสปาเก็ตตี ้หรอก เห็นว่าอยากทาเหมือน การ์ ตนู ที่เคยดูตอนเด็ก ” เคย์อมยิ ้ม พยักหน้ าเรี ยกเจ้ าตัวป่ วนทีเ่ ลียบๆเคียงๆไปดู นักดนตรี ริมถนนร้ องเพลงเปิ ดกระเป๋ า..ไว้ ใจพวกหนุม่ อิตาลีไม่ได้ เด็ดขาด เขาสบถอยูใ่ นใจ เห็นต่างชาติแบบนี ้ล่ะก็ สเปคพวกนันเลย ้ ยิ่งฮานะตัว ขาวจัว๊ ะ รูปร่างเหมือนตุ๊กตาจิ๋วทีย่ ิ ้มทีเห็นโลกสดใสขึ ้นมาทียงิ่ ต้ องจับไว้ ให้ แน่น ไอ้ ที่ใสซื่อตามไม่ทนั ใครเขานี่ก็ไม่ร้ ูจะแก้ ยงั ไง วันก่อนก็เพิ่งถูกเจ้ าหนุม่ หัวทองในมิ ลานบอก ติอาโม มาหน ยังไปทาหน้ าระรื่ นบอกไอชิเตรุกบั หมอนัน่ อีก
20
“ พี่เคย์..” ฮานะวิง่ กระหืดกระหอบมาหา มือบางเกาะหมับเข้ าทีช่ ายเสื ้อ แจ๊ คเก็ตหนัง “ Ich liebe dich คืออะไรเหรอ พวกผู้ชายตรงนันเขาบอกผมมา ้ ” เคย์ขบกรามแน่น หันไปดูพวกนักท่องเที่ยวชาวเยอรมันแล้ วอยากปล่อย หมัดใส่ไอ้ พวกปากไม่อยูส่ ขุ ได้ ยนิ เสียงเซจิขาพรื ดแล้ วก็ยงิ่ หงุดหงิดเข้ าไปใหญ่ ..จีบกันหน้ าด้ านๆเลยเว้ ย !.. “ เขาทักทายว่าสวัสดีนะ่ ” เซจิแทรกขึ ้น ท่าทางยังแอบหัวเราะอยู่ เขาส่ง สายตาไปหาน้ องชายทานองว่าอย่าขี ้หึงให้ มนั มากนัก “ อ๋อ..มินา่ ล่ะ ทักพี่ไทระประโยคเดียวกันเป๊ ะ ” ฮานะว่าซื่อๆ “ วอนซะแล้ วไอ้ พวกไส้ กรอกเยอรมัน! ” เซจิถกแขนเสื ้อขึ ้นหน้ าตาหาเรื่ อง เดินจ ้าอ้ าวไปคว้ าแขนภรรยาคนสวยที่ยืนยิ ้มเป็ นแบบถ่ายรูปให้ กบั พวกนันอยู ้ แ่ บบ ไม่ร้ ูอะไรเอาซะเลย เคย์หวั เราะในลาคอ หันกลับมากอดร่างเล็กไว้ จากเบื ้องหลัง มือใหญ่ ประสานเข้ ากับนิ ้วเรียวแล้ วดึงมากอบกุมแน่น ลาแขนโอบเข้ าที่เอวบอบบางกันลม หนาวที่ลอยมากับลม “ ชอบมัยฮานะ ้ ” เสียงทุ้มกระซิบลงข้ างหูคนที่ยืนมอง ประกายวิบวับบนผืนน ้านิง่ นานทีถึงจะมีเรื อพายผ่านมา อุน่ ไอรักที่แผ่นหลังบางสัมผัสกับอกแกร่งเรี ยกเอาความร้ อนแล่นริ ว้ มาบน แก้ มนวล อ้ อมกอดแข็งแรงและมัน่ คงยังคงประคองไว้ อยูอ่ ย่างเดิม “ ชอบครับ ซานตา มาเรี ยสวยมากเลย ผมว่าสถาปั ตย์เขาก็อลังการแล้ ว พอเทียบกับเซนต์มาร์ คกลายเป็ นเจ้ ามดจิ๋ว ” เคย์สนั่ หัว ก้ มลงหอมแก้ มนุม่ ฟอดใหญ่ “ พี่หมายถึง..ให้ พี่กอดไว้ แบบนี ้น่ะ ฮานะชอบรึเปล่า ” คนฟั งก้ มหน้ างุด ร้ อนผ่าวไปทังตั ้ วเหมือนไฟลน เพราะไม่วา่ จะอยูก่ นั แบบนี ้มากี่ปีก็ยงั ไม่เคยชินคาหวานของพีเ่ คย์สกั หน เหมือนเพิง่ รักกันใหม่ๆได้ ตลอดเวลา
21
“ ไม่ตอบ..จะยืนกอดแบบนี ้แหละ ” เคย์พมึ พา กระชับอ้ อมแขนเข้ ามา มากขึ ้นจนเจ้ าตัวน้ อยหน้ าแดงจัด เสียงนักท่องเที่ยวบางคนกดถ่ายรูปคูข่ องเขากับฮานะด้ วยรอยยิ ้ม ถึงจะ แอบหวงไปนิดแต่ก็นกึ สนุกมากกว่าที่ได้ แกล้ งคนรักให้ อายม้ วนเล่น อยากจะหันไป บอกว่าไม่ได้ มาถ่ายละครตามที่ได้ ยินพวกนันซุ ้ บซิบ ..เป็ นเรื่ องจริ งแท้ แน่นอน..มาจากหัวใจของผู้ชายเถื่อนๆคนนี ้นี่ละ่ ครับ.. “ ช..ชอบ ” เสียงหวานงุบงิบ “ ไม่ได้ ยินเลยแฮะ ” ฮานะงับเขี ้ยวซีเ่ ล็กลงกับต้ นแขนแกร่งด้ วยความหมัน่ ไส้ เห็นพี่ไทระทา กับพี่เซจิบอ่ ยก็นกึ อยากเลียนแบบบ้ าง เผื่อพ่อคนตัวโตด้ านหลังจะปล่อยตัว “ กัดพี่ที เดีย๋ วโดนทารอยทีนะ ” “ คนบ้ า ” ส่วนสูงที่ไม่มากนักต้ องเขย่งสุดเท้ าเพื่อยืดตัวไปหอมแก้ มอีก ฝ่ าย “ ถ้ าคนที่ผมรักทาอะไร ผมก็ชอบทังนั ้ นแหละ ้ ” เคย์ยิ ้มหน้ าระรื่ น ก็เพราะคาตอบออกมาสวยกว่าทีค่ ิดเอาไว้ หลายแต้ ม เขาขยับตัวไปกอดร่างอีกคนเอาไว้ ด้วยความรัก แสงสีทองตรงแผ่นน ้าไหวระริ กสะท้ อนเข้ าดวงตาให้ ความอบอุน่ เจือกับ กลิน่ อายของมนต์เสน่ห์แห่งยุโรป อาคารหลายหลังที่แช่อยูใ่ นคลองคดเคี ้ยวเป็ นพื ้น ตัดกับขอบฟ้ าสีคราม ..ไม่วา่ ที่ไหน..ขอแค่มีกนั และกัน.. ...... แสงไฟสีนวลขับดอกกุหลาบวาเลนไทน์ในร้ านสไตล์อิตาเลียนแท้ ขอบ ผนังปูนทาสีน ้าตาลแดงรับกับเตาเผาก่ออิฐขนาดใหญ่ที่เริ่ มมีกลิน่ หอมของแป้ง
22
นวดอบ ขวดไวน์หลายขวดตังเรี ้ ยงรายอยูต่ รงชันวาง ้ ถัดลงคือห้ องหมักบ่ม เครื่ องดื่มขึ ้นชื่อของประเทศที่คนมาจากไร่ ั้ องุ่นนับร้ อยนับพันไร่ โต๊ ะตรงตัวระเบียงขาวโพลนทีย่ ื่นออกไปทางลาคลองเริ่มมีผ้ คู นทยอยกัน เข้ ามา เพลงหวานหูดงั คลอไปกับเสียงครวญจากคนแจวเรื อ เห็นหนุม่ กอนโดเลียร์ กาลังพาแขกหลายคนลดเลี ้ยวไปตามบ้ านเรื อนแบบเก่า “ วัวแก่ชอบกินหญ้ าอ่อน ” เสียงของใครคนหนึง่ ที่โพล่งขึ ้นแบบกะทันหัน ดังแว่วมาให้ คนได้ ยินแทบพรวดคอนยัครสนุม่ “ หมายความว่ายังไงน่ะ ” ร่างสูงใหญ่ในเสื ้อสูทเนื ้อดีคว้ าเอาผ้ าเช็ดปาก ตรงมุมโต๊ ะมาซับรอยเปื อ้ นเป็ นดวง ไทระเงยหน้ าจากคูม่ ือหนังสือนาเที่ยวแล้ วชี ้ภาพแม่ววั พันธุ์บราห์มนั สี น ้าตาลแดงที่ยืนเคี ้ยวเอื ้องหญ้ าสีเขียวอ่อนอยูใ่ นทุง่ แบบชนบทของอังกฤษ “ เปล่า..แค่บรรยายภาพ ” เจ้ าของใบหน้ าหวานใต้ แสงเทียนหัวเราะคิก ชะโงกหน้ าไปดูหนังสือที่วา่ ในมือพี่แล้ วก็หนั กลับมามองพีเ่ ขยที่ตีหน้ าปุเลีย่ นอยูห่ ลังเงาของแจกันแก้ วทรงสูง “ พี่ผมหมายถึงพีเ่ คย์ ชอบของอ่อนๆ ” ฮานะแอบแหย่ด้วยการจิกผู้ชาย ข้ างกายไปอีกหนึง่ ดอก ทังที ้ ่เคย์เองก็นงั่ มองแสงไฟจากบ้ านหลายหลังที่ตงเรี ั ้ ยงอยู่ สองฝั่ งคลองจนเพลินตาแบบไม่รับรู้อะไรด้ วยเลย เสียงไม้ พายที่ขดั ขึ ้นเงาสีออ่ นกระทบกับผิวน ้าดังจ๋อมแจ๋ม เรื อกอนโดลาสี ดารูปโค้ งมนตรงช่วงหัวกับท้ ายค่อยๆแหวกม่านน ้าใสสะท้ อนไฟเหลืองนวล ได้ ยิน เสียงขับกล่อมนักท่องเที่ยวในลาเรื อด้ วยบทเพลงภาษาท้ องถิ่นฟั งแปลกหูอีกครัง้ บางทีคนพายก็หนั มายิ ้มให้ กบั กล้ องถ่ายรูปเสียทีหนึง่ “ อ้ าว..โดนหางเลขเฉยเลย ” เคย์หยิกแก้ มนวลด้ วยความหมัน่ ไส้ แอบคิด ในใจว่าเดีย๋ วคืนนี ้แหละ ไอ้ ผ้ สู งู อายุที่โดนยัดตาแหน่งคนแก่ทงที ั ้ ่ยงั ไม่ถึง 35 จะต้ องจัดการพ่อเด็กวัยละอ่อนแถวนี ้เอาให้ หมดแรงยันเช้ าให้ ได้
23
ฮานะอมยิ ้ม ซบหน้ าลงกับแขนแข็งแรงที่อบอุน่ เสมอมาอย่างเอาใจ “ นี.่ .พี่เคย์นะ่ ยังหนุม่ อยู่ ต้ องคนข้ างพีเ่ ลย อีกซักสองปี ก็พาไปไว้ บ้านพัก คนชราได้ แล้ ว ” ไทระหัวเราะร่าเมื่อเห็นท่าทางน้ อยใจของเซจิ “ เดี๋ยวได้ ร้ ูแน่วา่ แก่แล้ วยังมีไฟ ” เขางึมงาในลาคอ รู้สกึ โดนไปด้ วย ทังๆตั ้ วเลขมันก็ยงั ไม่ขึ ้นเลขสีแ่ ม้ แต่นิด เคย์นงั่ ขาไปอีกคน แขนแกร่งยกขึ ้นโอบเอวบางให้ เข้ ามาหาตัวแล้ วกอดไว้ แนบแน่นกับไอหนาวที่เคล้ ามาตามแรงลมยามดึก เสียงดนตรี จากเปี ยโนหลังใหญ่ ดังผะแผ่วเข้ ากับแสงจันทร์ เหนือหัว “ ยังจาภาพฮานะในชุดนักเรียนได้ อยูเ่ ลย เผลอ แป๊ บเดียวเป็ นคุณหมอแล้ ว ” เขาม้ วนปอยผมสีน ้าตาลสวยข้ างตัวเล่น “ ถ้ าพี่เคย์ได้ เห็นภาพฮานะตอนใส่เครื่ องแบบเด็กประถมต้ นจะน่ารักกว่า นันอี ้ ก ผมมีภาพเก็บไว้ นะ ” ไทระซุบซิบบอกด้ วยรอยยิ ้ม ยิง่ ขันเมื่อเห็นใบหน้ าขึ ้นสี แดงเรื่ อของน้ องสุดที่รัก “ ไม่มีภาพนายตอนชุดวันเกิดเหรอ ” เซจิวา่ ออกมาก่อนจะโดนส้ อมหัน่ เนื ้อสันในจิ ้มจึกไปเต็มแขน เคย์สนใจทันควัน ขอดูภาพในกระเป๋ าเงินของไทระแม้ วา่ คนรักจะงอแงว่า น่าอายแค่ไหน ตัวก็เตี ้ยหน้ ากลมเป็ นหมัน่ โถวแล้ วลูกตายังพองเหมือนปลาทอง คนพี่สง่ ภาพถ่ายเจ้ าเด็กตัวน้ อยที่ยืนเกาะชายเสื ้อเขาไว้ แน่น เป็ นภาพที่ ระลึกวันแรกของการเข้ าโทได ฮานะเองยังปุ๊ กลุ๊กแก้ มกลมอย่างที่เจ้ าตัวบอก ดวงตาสีน ้าตาลดูบ๊องแบ๊ วได้ อย่างเหลือเชื่อ คล้ ายกับตุ๊กตาฝรั่งเศสตาโตผิวหยวก เส้ นผมสีออ่ นยาวเกินแก้ มมาเพียงนิดเพราะได้ พี่ชายเป็ นบาร์ เบอร์ ให้ แบบทุลกั ทุเล ร่างสูงหัวเราะหึๆในลาคอ “ ผมบอกแล้ วว่ามันปริ ” ฮานะแทบเอาหน้ ามุดลงไปใต้ ผ้าปูโต๊ ะ “ น่ารักจะตาย เอาไปอัดใส่กรอบดีกว่า ” เคย์ยงั ไม่วายแอบขาจนโดน ค้ อนขว้ างใส่อีกวง
24
เซจิยื่นหน้ ามาดูสดุ ที่รักตอนยังเอ๊ าะบ้ าง เขาหันดูภาพแล้ ววกกลับไปดูคน ข้ างกาย สลับไปสลับมาแล้ วก็ต้องแอบอมยิ ้มไปอีกหนึง่ นึกในใจว่าต้ องเก็บเป็ น คอลเลคชัน่ ภาพถ่ายสุดสวีทของเขาทังคู ้ ่ ไว้ หยิบมาดูตอนทางานเผื่อว่าคิดถึง “ มีแกโผล่มาด้ วยว่ะ เสียฟิ ล์มชิบเป๋ ง ” เขาชี ้นิ ้วให้ ดเู ด็กโทไดอีกหนึง่ ที่สงู โย่งกว่าใครเขา หน้ าตาเงียบขรึมของรุ่นพี่ทอ็ ปชันท ้ าตัวเหมือนนักเลงมากกว่านิสติ เสื ้อปล่อยชายหลุดลุย่ กระดุมไม่ติด ยืนหน้ าหล่ออยูม่ มุ ภาพ “ ก็รับน้ องเข้ าคณะนี่หว่า ” เคย์ถอนใจ มองฮานะรับภาพไปดูแล้ วหัวเราะ “ หือ..รับน้ องเหรอ ” เซจิทาท่าครุ่นคิด จาได้ แม่นว่าวันนันรถไอ้ ้ น้องชาย บังเกิดเกล้ ายางแบน เขาเลยต้ องรับหน้ าที่สารถีเพราะคนขับรถไม่อยู่ ปรากฏว่าคน ในมหาวิทยาลัยก็คกึ คักจนขี ้คร้ านจะขับฝ่ าฝูงชนออกมา เลยแกร่วรอไอ้ เคย์จนเย็น “ ฉันว่าจะไปตามแกกลับ ดันหลงเข้ าไปติดในโรงอาหาร ซวยโคตร ” “ แอบบื ้อนี่ ” ไทระหัวเราะเยาะ เซจิดีดแก้ มใสไปครัง้ สัง่ โทษเสร็ จสรรพว่าคืนนี ้ไม่ต้องนอน “ เอ๊ ะ..แล้ วหลุดออกมาได้ ไงล่ะครับ ” ฮานะชะโงกหน้ าถามด้ วยความ อยากรู้อยากเห็น “ พีส่ ะกิดถามทางเด็กตัวเตี ้ยๆที่เดินผ่านไปน่ะ พอบอกเขาว่าจะไปคณะ วิศวะ เขาก็อาสาพาไปเพราะเป็ นเฟรชชี่ของปี นัน้ ” เขาอมยิ ้ม บางอย่างที่สะดุดใจ อยูท่ าให้ เกิดนึกขึ ้นได้ ถ้ าไม่มีภาพนี ้มากระตุ้น..คงจะลืมไปแล้ ว “ เนื ้อคูก่ นั แหง คนนันเขาน่ ้ ารักป่ ะ ” ไทระแซวกลับ ไม่มีวี่แววว่าจะหึง “ เออ..เนื ้อคูฉ่ นั หน้ าตาไม่เปลีย่ นเลย คนอะไรแค่หน้ าก็จาไม่ได้ ” เขาบ่น แล้ วบ่นอีกด้ วยความน้ อยใจ ฮานะอ้ าปากค้ าง มองหน้ าพี่ชายสองคนสลับไปมา “ อย่าบอกนะว่า..” เซจิหวั เราะเบาๆ ขยี ้ผมหอมฟุ้งของคนข้ างกายที่นงั่ อึ ้ง
25
“ ก็ไทระน่ะแหละที่เป็ นคนพาฉันไปที่คณะ ถ้ าไม่นบั อีกหลายปี ให้ หลัง ตอนนายมาสมัครงานกับฉันนะ ที่โรงอาหารวันนันก็ ้ เป็ นหนแรกทีเ่ ราคุยกัน..ถ้ าไม่ เห็นภาพนี่คงจาไม่ได้ เลย ” เคย์ได้ แต่พยักหน้ าอย่างเห็นด้ วย บางที..คูข่ องเราก็อยูห่ า่ งกันแค่คบื ..ขึ ้นอยูก่ บั ว่าจะมองเห็นกันรึเปล่าเท่านัน.. ้ “ ดูภาพสิ ฮานะกับเคย์ยืนห่างกันแค่สามนิ ้วเอง ถ้ าไอ้ เคย์จีบตังแต่ ้ ตอน นันก็ ้ จบ ” เซจิวดั ให้ เห็น เรี ยกเสียงหัวเราะสดใส “ ตอนนี ้ก็ใกล้ กนั แล้ ว น้ อยกว่าสามนิ ้วด้ วย ” ใบหน้ าสวยว่าพลางยิ ้มแป้น กับสัมผัสของอ้ อมแขนอุน่ ที่แนบลงตรงเอว นิ ้วเรี ยวม้ วนเส้ นสปาเก็ตตี ้ในจานจน เป็ นก้ อนกลม ตังท่ ้ าจะกินก็บงั เอิญที่มือใหญ่คว้ าแขนไว้ แล้ วดึงมาให้ ป้อน เคย์งบั ปลายเส้ นนุม่ ไว้ ข้างก่อนจะยื่นให้ อีกฝ่ ายดึงปลายอีกด้ าน ฮานะ หน้ าแดงจัดแต่ก็แอบตื่นเต้ นไปด้ วยยามที่ริมฝี ปากร้ อนขยับเข้ ามาหา เรี ยวปากบาง แตะลงกับคนตรงข้ ามแผ่วเบาพอเรี ยกความหวานให้ อกี คูด่ เู ล่น เจ้ าตัวน้ อยป้อนมี ทบอลให้ คนรักแถมไปด้ วย แล้ วจบลงที่จมุ พิตเป็ นของหวานปิ ดท้ าย “ เลดี ้แอนด์เดอะแทรมป์ ” เซจิสพั ยอก “ เข้ าใจแล้ วว่าการ์ ตนู ที่ฮานะดูคือ ทรามวัยกับไอ้ ตบู ฉากทีเ่ จ้ าเลดี ้หม่าสปาเก็ตตี ้เส้ นเดียวกับพระเอก ” เขาหัวเราะ ท้ องแข็งเลยโดนไทระหยิกไปหน “ ถ้ าผมอยากเป็ นเลดี ้บ้ าง คุณจะเป็ น ‘ไอ้ ตบู ’ ให้ มยล่ ั ้ ะ ” ไทระมองสบตา ส่งประกายวิ ้งๆกะว่าจะแกล้ ง แต่คงคิดผิดเมื่ออีกคนหัวใส เลือกป้อนพาสต้ าแทน “ ด้ วยความยินดีเลยครับเจ้ านาย ” เขาว่า จัดการดึงต้ นคอขาวเข้ ามาใกล้ แล้ วประกบปากจูบรวดเร็ วทีเดียวแบบไม่ทนั ให้ ตงตั ั้ ว ไทระได้ แต่จบั ปากตัวเอง นัง่ อึ ้งอยูอ่ ย่างเดิม หน้ าแดงซ่านจากเสียง ปรบมือของน้ องชายตัวดีแล้ วยังสายตารอบข้ างทีม่ องมาท่าทางอมยิ ้มนัน่ อีก ..คนหน้ าด้ านเอ๊ ย!..
26
เสียงไม้ พายกระทบผิวน ้าดังอยูก่ ลางความมืดในเวิ ้งลึกด้ านล่าง ลาคลอง คดเคี ้ยวเลียบไปตามอาคารแบบเก่าทีเ่ ปิ ดไฟสีเหลืองนวลอยูต่ ามรายทาง แสงจาก จันทร์ ดวงกลมโตสะท้ อนเป็ นเงาอยูบ่ นผืนน ้านิ่งก่อนที่คลืน่ ลูกเล็กจะสาดเข้ า กระทบแล้ วทาภาพพร่าเลือนไป เสียงเพลงครวญของกอนโดเลียร์ เป็ นท่วงทานองที่ กรุ่นกลิน่ ความน่าหลงใหล เรี ยบง่ายแต่หวานซึ ้ง ทาให้ เคลิ ้มไปกับมนต์เสน่ห์ยาม ค่าคืนทีเ่ งียบสงบของเวนิส อ้ อมแขนกว้ างกอดเอวบางอยูไ่ ม่หา่ ง อุน่ ไอรักอวลเคล้ าไปกับความหนาว เหน็บของลมตอนดึก เคย์ดงึ เสื ้อกันหนาวตัวหนาของคนรักให้ เข้ ามาปิ ดต้ นคอที่โดน ลมแรงโกรกเข้ า “ เดี๋ยวไม่สบาย ” เขายิ ้มให้ คนในอ้ อมกอด ฮานะเหลือบมองคูข่ องพี่ที่คยุ กันกระหนุงกระหนิงอยูด่ ้ านหลังแล้ วแอบ ยิ ้ม พี่เซจิชกั จะขี ้อ้ อนมากขึ ้นทุกที ถึงขนาดเอาหัวไปนอนหนุนตักเหมือนคูแ่ ต่งงาน ใหม่ ใบหน้ าสวยหันกลับมาแล้ วซบแก้ มลงกับบ่ากว้ าง ซุกเข้ าไปในเสื ้อโค้ ทตัวหนา ของอีกฝ่ าย ใกล้ กนั จนได้ ยินแม้ เสียงเต้ นในอกซ้ าย มันดังสมา่ เสมอและไม่เคย เปลีย่ นทานองไปจากเดิมเลยไม่วา่ จะมีใครคนอื่นผ่านเข้ ามาในชีวติ ซักกี่คน เรื อสีดาขลับเลี ้ยวหัวลอดผ่านใต้ สะพานน้ อยใหญ่ทมี่ ีมากมายไปทัว่ แสง ไฟจากเสาสูงตรงริ มถนนเห็นคูร่ ักหลายคนเกาะเกี่ยวกันยามราตรีเพื่อดื่มดา่ กับ น ้าผึ ้งพระจันทร์ ที่แสนหอมหวานของเมืองในฝั น แสงสว่างตรงหัวมุมสะพานโค้ ง ด้ านหน้ าเห็นหญิงชราเข็นรถดอกไม้ เลยผ่านไป เธอชะงักไปนิดเมื่อเห็นกอนโดลา ลาสวยกาลังตรงมา คาทักทายเป็ นภาษาต่างชาติพดู กับหนุม่ คนแจวเรื อแล้ วชู ดอกไม้ ในมือเป็ นเชิงชวนด้ วยรอยยิ ้ม “ Quanto costa? ” เสียงทุ้มตา่ ถามพลางเลือกช่อไม้ สฟี ้ าหวานแล้ วส่ง เงินให้ ตามราคา กลีบดอกบอบบางแต้ มด้ วยเกสรสีเหลืองอ่อนไหวริ กตามแรงลม ฮานะมองคนข้ างกายอย่างสงสัย แล้ วก็ต้องหน้ าแดงเรื่ อเมื่ออีกฝ่ ายยื่น ฟอร์ เก็ทมีนอทให้ ช่อโตจนเกือบจะล้ นตัก แก้ มสีชมพูซุกลงกับกองดอกไม้ ในมือ
27
“ Sei bella come un fiore. ” หญิงคนเดิมร้ องบอกกับร่างเล็กที่แทบจะ จมอยูก่ บั กลีบสีฟ้าสดก่อนจะเข็นรถเดินผ่านไป ดวงตากลมเลิก่ ลัก่ ไปนิดกับภาษาต่างถิ่นที่ได้ ยิน “ พี่เคย์..เขาบอกผมว่าอะไรอ่ะ ” เคย์หวั เราะ หอมแก้ มนุม่ เข้ าฟอดใหญ่ “ เธอบอกว่า ฮานะสวยแล้ วก็นา่ รักเหมือนดอกไม้ เลย ” “ จริ งเหรอ..ดีใจจัง เหมือนฟอร์ เก็ทมีนอทนะ ไม่ใช่เหมือนตะบองเพชร ” เสียงหวานพึมพา ยิ ้มสดใสให้ กบั เจ้ าของหัวใจ กลีบนุม่ นิ่มโอนเอนอยูใ่ นเรี ยวนิ ้วขาว สีฟ้าครามตัดกับเหลืองสุกของเกสร ฝากความหมายทุกอย่างไปให้ ผา่ นทางความอ่อนโยนที่โอบล้ อมไม่หา่ ง ..คือคาว่า..รักแท้ .. “ รักผมเท่านี ้ได้ มยั ้ ” มือเล็กชูขึ ้นแล้ วทาเป็ นกาปั น้ กลม เคย์เพียงแต่ยิ ้ม กามือให้ ดแู ล้ วเอามาวางบนอกซ้ ายแทน “ con tutto il cuore ” เขากระซิบ เล่นเอาคนฟั งขมวดคิ ้วอย่างงุนงง “ with all my heart ด้ วย ทังหมดของหั ้ วใจพีเ่ ลยครับ ” ฮานะหัวเราะเสียงใส ซบหน้ าลงกับอ้ อมอกอุน่ ทีใ่ ห้ ความมัน่ คงตลอดมา ..และจะตลอดไป.. ............................................................................... ดวงตาคมทอดมองร่างน้ อยๆข้ างกายที่หวั เราะสดใสอยูใ่ ต้ แดดยามเช้ าตรู่ มือบางกาเมล็ดข้ าวโพดทีซ่ ื ้อติดมาจากในจัตรุ ัสซาน มาร์ โค เจ้ าพวกนกพิราบบิน ฮือไปตอนที่ฮานะโยนอาหารให้ แต่สกั พักก็กลับเดินร้ องกุ๊กกรูเข้ ามาใหม่
28
“ แบไว้ สิ มันเชื่องจะตาย ” เคย์เทข้ าวโพดลงในมือนุม่ จัดการดึงให้ คนขี ้ กลัวยื่นออกไปด้ านหน้ ากลางฝูงนกที่แย่งกันรุมจิกเมล็ดสีเหลืองอ่อนบนลานกว้ าง “ หวา~ ” ฮานะหลับตาปี๋ จงอยปากมันคมจนกลัวเจ็บ “ อยูน่ ิ่งๆนะ ” ร่างใหญ่กระซิบ หัวเราะในลาคอที่เห็นคนในอ้ อมกอดเกร็ง ไปทังตั ้ ว เพียงแค่ไม่กี่อดึ ใจ พิราบหลายตัวก็เข้ ามาเกาะตรงมือบางแล้ วจิกปากลง มาเอาเม็ดข้ าวโพดบินหายไป ฮานะยิ ้มร่ากับท่าทางแสนเชื่องที่ยอมแม้ กระทัง่ กิน จากนิ ้วเลยเล่นป้อนคนเดียวเสียหมดถุง “ ล้ างมือก่อนนะเจ้ าเด็กดื ้อ ” เคย์รีบรัง้ แขนเรี ยวเพราะเห็นเจ้ าตัวจะเดิน ไปเที่ยวต่อ จัตรุ ัสซาน มาร์ โคในตอนเช้ าตรู่มผี ้ คู นเดินกันมากมายตลอดทาง กรุ่น กลิน่ ของขนมปั งโฮมเมดที่โรยหน้ าด้ วยอัลมอนด์เพิ่งยกจากเตาดึงใครบางคนให้ เดินลิว่ เข้ าไปหาแล้ วชี ้มือด้ วยรอยยิ ้มน่ารักทาเอาอีกฝ่ ายต้ องตามใจอย่างเคย “ เป็ นหมออะไรเนี่ย..กินไม่หยุดเลย ” “ หมอสมอง ” ฮานะว่าหน้ าตายทังที ้ ่ปากยังเคี ้ยวพายฟั กทองอยู่ เคย์สะอึกไปนิด ตอนนี ้รู้สกึ แอบหวัน่ ใจว่าถ้ าเกิดวันไหนเขาล้ มหัวฟาดพื ้น ขึ ้นมาแล้ วต้ องผ่าตัด เขาจะปลอดภัยดีรึเปล่าถ้ าต้ องมาเป็ นเคสของคุณหมอตัว จ้ อยที่เผลอๆอาจจะทาเศษเค้ กหล่นค้ างในซีรีบรัม คอร์ เท็กซ์ของเขาก็ได้ “ แต่เวลาผ่าตัด ผมไม่กินนะ ขนมปั งอะไรเนี่ยไม่กิน ” ฮานะยิ ้มตาแทบ ปิ ด ดักคอเหมือนเข้ าใจหัวอกให้ อีกคนโล่งใจไป “ กินแต่ช็อกโกแลต ” ร่างสูงตีหน้ าปุเลีย่ น บิดแก้ มนวลด้ วยความหมัน่ ไส้ บอกกลับไปว่าไม่ อยากมีช็อกโกแลตบาร์ จากสวิสค้ างอยูใ่ นเยื่อหุ้มสมองหรอกนะ มือเล็กจูงคนข้ างกายเดินเล่นไปเรื่ อยเปื่ อย ลมเย็นยามเช้ าพัดต้ องเอาเส้ น ผมสีออ่ นพลิ ้วไป ช่วยดึงใบหน้ าหวานใสที่หวั เราะร่าเริงให้ ยิ่งดูนา่ รักมากกว่าเก่า
29
หน้ ามหาวิหารเซนต์มาร์ คมีกลุม่ คนมุงถ่ายรูปอะไรสักอย่าง ฮานะเลยรี บ ดึงพี่เคย์ให้ เข้ าไปดูด้วย จนได้ ใบปลิวเชื ้อเชิญมาร่วมงานของที่นี่ “ Carnival Celebrations in Venice คืออะไรเหรอพี่เคย์ ” “ งานเต้ นราสวมหน้ ากากน่ะ สนมัยล่ ้ ะ ” เคย์ยิ ้ม แอบคิดว่าอยากจะเห็น คนสวยของเขาในชุดแบบราชสานักของฝรั่งเศสดูบ้าง ยังไงๆที่ร้านก็นา่ จะมีชดุ ของ มารี อังตัวเนตต์แบบไซส์เด็กกระจ้ อยบ้ างล่ะ “ บรื๋ อ..เต้ นรา ไม่เอาหรอก ได้ เหยียบเท้ าพี่หลุดไปข้ างแหง อายเขาด้ วย ” “ อายทาไม เคยเห็นหน้ ากากแบบที่เขาใช้ แสดงละครมัยล่ ้ ะ บังมิดหน้ าไม่ รู้วา่ ใครเป็ นใครหรอก ” เขายังตะล่อม แอบเก็บบัตรเชิญเอาไว้ ในกระเป๋ าเสื ้อโค้ ท เพราะคิดว่าคืนนี ้ต้ องลากเจ้ าตัวน้ อยไปเต้ นราด้ วยกันให้ ได้ “ ถ้ าพี่ไทระไปผมก็ไป รายนันน่ ้ ะไม่กล้ าเปิ ดตัวต่อสาธารณะชนหรอก ” ฮานะหัวเราะคิก กัดขนมปั งอบทีถ่ ืออยูเ่ ป็ นชิ ้นต่อไปอย่างไม่สนใจงานคาร์ นิวลั ที่อีก คนชวนเท่าไหร่นกั ..ถ้ าพี่ไทระยอมเต้ นราต่อหน้ าคนอื่นกับพี่เซจิ..ฝนคงตกในทะเลทราย.. ...... “ เต้ นราเหรอ..” ไทระที่นงั่ กอดหมอนอิงอยูใ่ นห้ องพักของโรงแรมขมวดคิ ้ว ดูการ์ ดทีเ่ ชิญชวนทุกคนเข้ าร่วมงานเทศกาลพลางกระดกขวดไวน์ในมือขึ ้นดืม่ ฮานะมองพี่ชายตัวเองแล้ วขนลุกเกรี ยว คล้ ายกับจะโดนจับจุดอ่อนว่า เป็ นพวกไม่ยอมแพ้ ถึงถูกพีเ่ ซจิหลอกมอมไวน์ด้วยการแข่งดื่ม มีหวังคืนนี ้คงได้ เรื่ อง “ สองทุม่ ..สนใจมัยล่ ้ ะ ” เคย์นงั่ ยิ ้ม ส่งสายตากับพีว่ า่ ไม่อยากเห็นสุดที่ รักในชุดเจ้ าหญิงบ้ างรึไง
30
“ ไปกัน ไทระ ” เซจิหว่านล้ อมคนที่สนั่ หัวท่าเดียว จัดการเปลีย่ น sassicaia ปี 1990 เป็ นค็อกเทลสีหวานอย่าง sex on the beach ให้ คนที่นงั่ กรึ๊บ อยูน่ านหน้ าแดงเล่น “ เต้ นไม่เป็ น ” “ ฉันสอนน่า..” ว่าแล้ วก็แอบผสมเหล้ ายินลงไปนิด พอให้ ดีกรี ความร้ อน ระอุช่วยดันให้ คนเก็บตัวกล้ าขึ ้นมา “ ก็ได้ ” ไทระว่าพลางยิ ้มหวาน คล้ ายแอลกอฮอล์ในร่างจะเริ่มออกฤทธิ์ เซจิหนั มายักไหล่ให้ เคย์ที่แอบสมใจเพราะฮานะของเขาไปไหนไปตามพี่ อยูแ่ ล้ ว ...... ร่างสูงใหญ่ที่ยืนนิ่งอยูด่ ้ านหน้ าห้ องแต่งตัวแอบหัวเราะในลาคอเมือ่ ท่าทางของกษัตริย์ย้อนยุคสมัยฝรั่งเศสดูยกุ ยิกเกินไปจนน่าขัน เนื ้อผ้ านุม่ สีออกโทนเรี ยบง่ายตัดกับผ้ าคลุมผืนดาเนื ้อกามะหยี่มนั วาว ตัว เสื ้อแขนยาวปลายมีระบายแซมลูกไม้ ขาวรับกันเหมาะที่สดุ กับระบายผ้ าที่ทิ ้งตัวลง จากชายปกทรงสูง หมวกทรงยาวปั กดิ ้นเป็ นลายเถาแบบแฟนตาซีผสมช่วยขับเรื อน ผมสีทองเป็ นลอนตามสไตล์วิกตอเรี ยนให้ กบั ร่างสูงสง่าทีค่ อยเจ้ าหญิงทังสององค์ ้ เซจิดงึ ลูกไม้ ตรงแขนเสื ้อด้ วยท่าทางราคาญ รู้สกึ ยิง่ กว่าย้ อนยุคไปสมัย งานละครโรงเรี ยนที่เขาได้ แสดงเป็ นพระเจ้ าหลุยส์ที่ 16 “ อย่าให้ พวกเลขาตัวแสบมาเห็นเชียว โดนแซวไปค่อนวัน ” เขาบ่นงึม เคย์หวั เราะอย่างอารมณ์ดี พอเห็นม่านด้ านในขยับไหวก็ยกหน้ ากากขาว ไร้ ลวดลายขึ ้นมาสวมในทันที ดูผวิ เผินถ้ าไม่เห็นเส้ นผมสีดาสนิทของสองหนุม่ ก็คง ตีความไปว่าเป็ นฝรั่งรู ปหล่อแถวไหนมาร่วมงานคาร์ นิวลั แน่
31
พอเซจิเห็นน้ องชายแกล้ งแหย่คนรักก็ได้ ทีเอาบ้ าง อย่างน้ อยก็จะได้ พิสจู น์วา่ แต่ละคนจะหาคูข่ องตัวเองเจอรึเปล่า ดวงตาคมกริ บถูกทรงหน้ ากากบดบังเอาไว้ ภายใน โครงหน้ าเรี ยบเฉย เหมือนประติมากรรมของไดโอนิซุส เทพเจ้ ารูปงามของกรี กยิง่ ช่วยทาให้ เสน่ห์ความ ลึกลับใต้ งานเต้ นรายามราตรี ดมู ากเป็ นทวีคณ ู ผ้ าม่านในห้ องถูกเลิกออกแล้ วก็ทาให้ คนสองคนที่คดิ แกล้ งอยูเ่ ผลอมอง ไปอย่างตะลึง หญิงคนทีช่ ่วยแต่งตัวให้ เดินนับเงินเป็ นปึ กด้ วยรอยยิ ้มก่อนจะ กระซิบบอกชายหนุม่ ตรงหน้ าแทนคาขอให้ สนุกกับงาน เท้ าเปล่าเปลือยขยับก้ าวมาด้ านนอกพร้ อมตวัดชายกระโปรงชุดสีแดง เพลิงที่ยาวลากพื ้นออกห่าง ชายแขนเสื ้อปั กไหมทองเลยปลายนิ ้วนุม่ นิ่ม ผิวขาว เด่นจับตากับชายปกที่เปิ ดไหล่เนียนถึงเนินอกบอบบาง ไล่ไปถึงแผ่นหลังนวลที่ทรง เสื ้อเว้ าลึกจนเกือบถึงเอวคอด โชคดีแต่เรื อนผมยาวสลวยสีน ้าตาลทองเป็ นลอนที่ เจ้ าของร้ านช่วยต่อมันเลยสะโพกอิ่มลงมา เลยพอกันอารมณ์หงึ ของใครสักคนได้ เจ้ าหญิงน้ อยอีกหนึง่ ใต้ ชดุ ยาวกรอมพื ้นแบบสาวในเทพนิยายเดินเข้ ามา ใกล้ กนั ชายกระโปรงปั กลูกไม้ สขี าวสะอาดดูพลิ ้วไหวยามที่เรี ยวขาขาวก้ าวผ่าน ผืนผ้ าสีฟ้าครามขับผิวขาวนวลที่เปลือยหัวไหล่มนตัดกับเส้ นผมสีดาสนิททีย่ าว สลวยลงมาถึงเอวบาง หน้ ากากครึ่งเสี ้ยวเขียนลายเถากุหลาบถูกยกขึ ้นมาปิ ดใบหน้ าหวาน เอาไว้ ทงคู ั ้ จ่ นดูไม่ออกตามเคย เซจิยืนมองสาวน้ อยของเขาแล้ วแอบหัวเราะอยูใ่ นใจ ถึงชุดที่ใส่มนั จะ แบบเดียวกันไม่ผิดเพี ้ยนแต่เขาก็ร้ ูวา่ คนของเขาคือคนไหน เสียงหัวเราะคิกคักจากร่างเล็กทังสองท ้ าให้ ฝ่ายเจ้ าชายจนแต้ มว่าคงถูก รู้ตวั จริงไปเรี ยบร้ อย จะเหลือก็แต่ใครเป็ นใครในเจ้ าหญิงที่แสนจะซุกซน
32
“ Amore mio ” เซจิโค้ งให้ กบั เจ้ าของชุดสีฟ้าสด กระซิบคาบอกว่าสุดที่รัก เพื่อส่งให้ ถึงใจ เคย์ที่ยืนมองอยูน่ านหัวเราะเบาๆ ปรายตามองร่างขาวผ่องในผ้ าสีเพลิง แล้ วเดินเข้ าไปหา ดวงตาคมกริ บจับจ้ องหน้ ากากสวยที่บดบังตัวจริ งของคนรัก ก่อนทีฝ่ ่ ามือกร้ านจะประคองเรียวเท้ านุม่ ขึ ้น บรรจงสวมรองเท้ าแก้ วคูง่ ามคล้ าย คริ สตัลแวววาวให้ อย่างนุม่ นวล ไทระกับฮานะถอนใจเฮือก ลดหน้ ากากที่ถือบังอยูอ่ อกเพราะเสียแผน ที่วา่ จะแกล้ งแหย่ให้ สบั สนเล่น คนเป็ นน้ องลุกขึ ้นยืนพลางจับชายกระโปรงสีแดงสด ด้ วยความสงสัย “ ผมปลอมเป็ นพี่ไทระไม่เหมือนเหรอ ” ฮานะบุ้ยใบ้ วา่ อุตส่าห์ลงทุนแลก สีชดุ กันแท้ ๆ กะว่าอย่างน้ อยพี่เคย์ต้องตกหลุมพรางความเป็ นคนคลัง่ สีฟ้าของเขา แล้ วเดินไปหาผิดคนชัวร์ เคย์ยกยิ ้มมุมปาก เชยคางมนขึ ้นพลางดูดวงตาคูห่ วานที่เป็ นประกาย ระยิบระยับ “ อยูก่ นั มากี่ปี พี่จาไม่ได้ ก็แย่เต็มทน ” เขาพยักพเยิดกับเซจิที่ให้ เหตุผล เดียวกัน ...... หน้ ามหาวิหารเซนต์มาร์ คเป็ นที่รวมกลุม่ ของผู้ที่มาเข้ าร่วมงานคาร์ นิวลั ประจาปี สีสนั สดใสรวมกับชุดแฟนซีใต้ หน้ ากากวาดลายโดดเด่นไปทัว่ งาน แสง แฟลชวูบวาบมาจากนักท่องเที่ยวที่ตา่ งพากันสนอกสนใจงานเต้ นราตอนกลางคืน ทัว่ ลานกว้ างคล้ ายกับมีเจ้ าหญิงเจ้ าชายจากราชสานักปรากฏโฉมกันให้ ผ้ คู นตื่น ตะลึง
33
และดูเหมือนว่าเจ้ าหญิงน้ อยในชุดแดงกับฟ้ าสว่างจะถูกชาวต่างชาติรุม ขอถ่ายรูปกันมากที่สดุ ทังที ้ ่ยงั มีหน้ ากากอันงามปิ ดอยู่ ส่วนคูค่ วงรูปหล่อที่ราวกับ รูปปั น้ ของเทพบุตรก็เป็ นที่จบั ตาของสาวๆตามเคย “ แมงหวีเ่ ยอะไป ” เซจิพมึ พากับน้ องหลังเห็นแล้ วว่ามีไอ้ ฝรั่งตัวใหญ่ทา มาจับมือถือแขนเมียสุดรัก นี่ถ้าให้ เปิ ดหน้ าหวานหยดนัน่ คงโดนลักพาตัวไปขายแน่ เคย์แอบอารมณ์ขึ ้นเล็กน้ อย เมื่อมีหนุม่ ตาน ้าข้ าววางมือแปะอยูต่ รง สะโพกนุม่ ของฮานะซ ้ายังฉีกยิ ้มแฉ่งแบบทาไม่ร้ ูไม่ชี ้ต่อหน้ าเขาอีก “ เข้ างานกัน..ฮานะ ” เขายื่นแขนให้ ร่างบอบบางตรงหน้ าควง อาศัย จังหวะงามโอบเข้ ารอบเอวคอดแสดงความเป็ นเจ้ าของเต็มที่ ซ ้านิ ้วยังไล้ วนอยูแ่ ถว แผ่นหลังเปลือยให้ เจ้ าตัวหน้ าแดงเล่นเป็ นการบอกผ่านไปทางแววตาดุดนั ที่ถกู หน้ ากากปิ ดว่าอย่ามายุง่ กับแฟนชาวบ้ าน เสียงไวโอลินดังเป็ นทานองแสนหวานร่วมไปกับแสงไฟจากแชนเดอเลีย ช่อใหญ่ตรงเหนือแนวโค้ งของห้ องโถงกว้ าง ภาพวาดสีฝนรู ุ่ ปเทพเจ้ ารับกับ ประติมากรรมหินอ่อนที่ทาสีทองเป็ นมันวาวต้ องเปลวเทียนที่ไหวริกตามแรงผ่าน จังหวะที่ออ่ นหวานรัง้ ให้ หลายคูห่ มุนตัวเข้ าสูก่ ลางฟลอร์ ความนุม่ นวล ของชายผ้ ายามสะบัดพลิ ้วไปตามดนตรี ร่วมดึงเอาความงดงามของราตรี สวม หน้ ากากจนล้ นเปี่ ยมท่ามกลางกลิน่ หอมของกุหลาบช่องามที่ชว่ ยขับความโรแมนติ กยามค่าคืน มือใหญ่สอดรัง้ เข้ าตรงเอวแล้ วดึงให้ ทงตั ั ้ วนุม่ นิ่มเข้ ามาซบกัน เท้ าเล็กก้ าว ตามการนาของอีกฝ่ าย เจ้ าของเรือนร่างเล็กบางที่พลิกกายออกห่างไปตามทานอง ยิ ้มหวานเชื่อมจนพาใจละลายเมือ่ ทังตั ้ วถูกดึงเข้ าหาอกกว้ างแล้ วหมุนกลับมาติด ตรึงอยูใ่ นอ้ อมแขนอบอุน่ จมูกโด่งคลอเคลียอยูแ่ ถวพวงแก้ มใสที่ไร้ สงิ่ ปกปิ ด เลือ่ นมือเข้ ากุมแล้ วดึง นิ ้วเรี ยวที่ถือหน้ ากากอยูอ่ อกไป เผยดวงหน้ างดงามที่ทาใจเต้ นแรงใต้ แสงเทียน
34
“ เจ้ าหญิงแสนสวย ” เซจิกระซิบ สอดมือเข้ าตรงเอวบางก่อนจะประสาน นิ ้วเข้ ากับมือน้ อยๆ พาก้ าวเดินไปตามทานองเพลง ไทระยิ ้มหวาน ปล่อยหน้ ากากทองในมือร่วงลงเพราะอ้ อมกอดอุน่ กระชับ แน่นเข้ า ใบหน้ าห่างไปไม่ถึงคืบจนต้ องหันหนีด้วยความเขินอาย แม้ จะไม่มใี คร สนใจใครเลยก็ตาม “ คืนนี ้..ถ้ าจะมีคนขอปี นกาแพงวังข้ ามไปหา จะมีโทษถึงคอขาดรึเปล่า ” เขากระเซ้ า โน้ มตัวลงสัมผัสมากขึ ้น “ กลัวแต่เจ้ าชายจะไม่กล้ ามากกว่า ” เสียงใสตอบ ซบลงกับไหล่กว้ าง นิ ้วยาวไล้ ลงกับแผ่นหลังเปล่าเปลือย สอดเข้ าราวสะโพกนุม่ แล้ วเคล้ า คลึงเนิ่นนานจนได้ ยินเสียงครางแผ่ว ฝ่ ามือซุกซนทาบลงกับเอวบางแล้ วลูบหนักลง มาถึงต้ นขาเรี ยว ไทระหน้ าแดงเรื่ อ แทบจะหมดแรงกับการรุกไล่ที่แพ้ ทางมาตลอด เสียงเพลงยังไม่จบดี ทังตั ้ วก็ถกู ผู้ชายตรงหน้ าดึงแขนให้ เข้ าไปใกล้ แจกันกุหลาบ มือกร้ านรัง้ หน้ ากากออกแล้ วดึงต้ นคอขาวผ่องมาประกบปากจูบแบบไม่รอให้ ตงตั ั้ ว “ รักไทระ..” เสียงทุ้มพร่ า คลึงริมฝี ปากร้ อนรุ่มกับกลีบปากบาง สอดลิ ้น อุน่ เข้ าไปโลมเลีย ลากพันมากระหวัดกันภายนอก “ คนบ้ า..” ร่างเล็กพึมพา ปล่อยให้ ฝ่ายนันจู ้ บหนักหน่วงอยูอ่ ย่างเดียว “ กลับห้ องก่อนได้ มยล่ ั ้ ะ ” ว่าพลางหัวเราะเสียงใส ก้ าวเท้ าจะกลับเข้ า ฟลอร์ หากอุ้งมือแกร่งดึงต้ านไว้ “ กลับกันเดี๋ยวนี ้เลย ” เซจิอ้อน ไม่สนแล้ วว่าเพิ่งเข้ ามาในงานได้ แค่สบิ นาทีเท่านัน้ “ แต่คณ ุ เป็ นคนให้ มางานนี ้เองนะ ” ดวงตาคูส่ วยช้ อนขึ ้นสบด้ วยความ ขบขันกับปฏิกิริยาที่ต้านไม่คอ่ ยอยูข่ องคนรัก
35
“ ก็ใช่..แล้ วตอนนี ้ฉันก็ขอให้ กลับไปอยูใ่ นห้ องอุน่ ๆของโรงแรมจะดีกว่า ” เขาพยายามสือ่ ความหมาย จนคนฟั งหน้ าแดงซ ้าแล้ วซ ้าเล่า ...... เรี ยวแขนขาวเท้ าลงกับขอบบันไดวน หน้ ากากเล็กลายเถาไม้ โค้ งที่ใช้ ปิด ดวงตาคูง่ ามถูกดึงออก ได้ แต่จ้องมองหลายต่อหลายคูต่ รงกลางห้ องโถงที่เต้ นรา กันไม่หา่ ง ริ มฝี ปากสีสดดูเย้ ายวนให้ คนผ่านคว้ าตัวมาลิ ้มลอง ฮานะมองลงไปด้ านล่าง หาคนรักที่ยอมให้ ลองชิมค็อกเทลสีหวานแม้ จะ มีเหล้ ายินผสมไปบ้ าง นิ ้วเล็กถือแก้ วมาร์ ตินีที่ยงั เหลือรสหวานซาบซ่านที่ปลายลิ ้น ของเวอร์ มทุ ผสมนอนก้ น ความร้ อนที่แทรกอวลทาให้ แก้ มนวลขึ ้นสีแดงเรื่ อ “ Ciao bello ” เสียงทุ้มตา่ ดังขึ ้นด้ านข้ าง ดึงความสนใจจากท่วงทานอง ของไวโอลินให้ หนั ไปมองผู้มาทักใหม่แทน คิ ้วเรียวเลิกขึ ้นด้ วยความสงสัย แต่แล้ วก็ต้องยิ ้มรับเมื่ออีกฝ่ ายยื่น Villa Sandi ไวน์ทกี่ ลมกล่อม หอมหวานจากไร่องุ่นทางตอนเหนืออย่างมีไมตรี “ Thanks ” นิ ้วเรี ยวยื่นรับแก้ วทรงแชมเปญก่อนจะยิ ้มเป็ นการขอบคุณ หนุม่ อิตาเลียนใต้ หน้ ากากสีทบึ โค้ งให้ แล้ วยื่นแขนออกเป็ นทานองเชื ้อ เชิญสาหรับการเต้ นรา ไม่ได้ มีคาตอบรับอะไรนอกเหนือไปจากการที่มือบางวางลง กับฝ่ ามืออุน่ แล้ วถูกฝ่ ายนันดึ ้ งมากุมแน่น พร้ อมกับที่ทงตั ั ้ วถูกโอบไปที่ฟลอร์ กว้ าง อ้ อมแขนที่รัง้ เอวบางเข้ ามาแนบกันทาเอาเจ้ าตัวสะดุ้งไป มือกร้ านไล้ ลง กับแผ่นหลังเปลือยเรี ยกไอแดงจากผิวกายนุม่ เนียน ฤทธิ์ความซาบซ่านในตัวทาให้ ใบหน้ าหวานขึ ้นสีระเรื่ อ เรี ยวขาขาวก้ าว ตามจังหวะชักนา ชายกระโปรงพลิ ้วไหวตามทานองเพลงแล้ วถูกดึงกลับเข้ ามาอยู่ ในอ้ อมกอด พร้ อมกับริ มฝี ปากของหนุม่ ต่างชาติที่โน้ มเข้ าหาอย่างเผลอไผลแม้ วา่ มือน้ อยๆจะยันอกกว้ างอยูด่ ้ วยความไม่เต็มใจนัก
36
“ อ๊ ะ..” เสียงหวานอุทานแผ่ว แรงกระชากที่แขนเรี ยวพาทังตั ้ วปลิวหวือไป ปะทะกับแผงอกแกร่งของใครบางคนที่เข้ ามาพาตัวออกจากคูเ่ ต้ นรากะทันหัน ปากร้ อนผ่าวบดขยี ้ลงมาอย่างถืออภิสทิ ธิ์บนความหอมหวาน เรี ยวลิ ้นอุน่ แทรกเข้ าแล้ วลากเลียผ่านลิ ้นนุม่ ที่พลิกหนีอย่างตกใจ จนอุ้งมือแข็งที่กุมต้ นแขนไว้ ละออกแล้ วมองมาด้ วยดวงตาดุดนั ร่างเล็กถึงได้ ร้ ูวา่ ผู้ชายที่แทบจะชกหนุม่ คนใหม่ กาลังโกรธแค่ไหน “ ฮานะทาให้ พี่หงึ ..หึงมากด้ วย ” เคย์กระซิบ ทิ ้งหน้ ากากขาวที่ทึ ้งออก ทันทีตอนที่เห็นคนรักกาลังจะโดนขโมยจูบ “ ก็เขาชวนนี่ ” ฮานะอุบอิบ ทังร่้ างโดนรัง้ เข้ ามากักไว้ ในสองแขนกว้ าง “ แล้ วยังตาม? คลาดสายตาไม่ได้ เลยนะ ” น ้าเสียงทุ้มฟั งเฉียบขาดเป็ น การสัง่ ห้ าม ปรายตามองคูก่ รณีแทนคาไล่ก่อนจะพาคนเจ้ าเสน่ห์ตวั น้ อยวกกลับเข้ า ไปกลางงาน “ เขาอุตส่าห์มาทัก ” ปากบางยื่นใส่ ทางุบงิบอยูล่ าพัง เคย์ถอนใจเฮือก ประสานมือเข้ ากับนิ ้วเรี ยวแล้ วรวบเอวคอดให้ เข้ ามาใกล้ วันนี ้เจ้ าหญิงของเขาสวยจับใจจนละสายตาไม่ได้ เลย “ ทักว่าไง? ” “ Ciao bello คงจะ hello มัง..ดี ้ ออก เขาก็มีมนุษย์สมั พันธ์ พี่เคย์นะ่ หึงไม่ เข้ าเรื่ อง ” ร่างเล็กบ่น ตังท่ ้ าจะเดินหนีแต่กลับโดนดึงมาทังตั ้ ว กักไว้ ในอ้ อมแขนอุน่ จนดิ ้นไม่หลุด “ เขาพูดว่า ‘เฮ้ ! แม่คนสวยของฉัน’ ต่างหาก ” เขาหอมแก้ มเนียนแรงเข้ า ทังห่ ้ วงทังหวงในความไม่ ้ ทนั คนกับใครเลย ฮานะอ้ าปากค้ าง มองดวงตาที่ทอแววขาแล้ วอดตีหน้ ายุง่ ไม่ได้ “ เห็นมัยว่ ้ าหมอนัน่ มันมาจีบ ” “ เห็นก็ได้ ..” เสียงใสพึมพา
37
มือแกร่งสอดเข้ าใต้ กลุม่ ผมนุม่ รัง้ ต้ นคอขาวให้ แหงนเงยขึ ้นรับจูบ แนบ ปากลงไปบางเบาก่อนจะแทรกลิ ้นลงกระตุ้นอีกฝ่ ายจนได้ ยินเสียงครางแผ่ว ทังร่้ าง ซบลงกับอ้ อมอกอุน่ ปล่อยให้ คนรักพาเคลิ ้มไปตามทานองหวานใต้ แสงสีนวลจาก โคมคริ สตัลบนเพดานเขียนสี “ พี่รักฮานะ..” เคย์กระซิบ เลือ่ นฝ่ ามือไล้ ลงตามแผ่นหลังเนียน ลากวนไป ถึงขอบชุดที่เว้ าลึกติดเอวบาง “ รักพี่เคย์เหมือนกัน ” รอยยิ ้มแสนสวยส่งมาให้ “ อย่ายิ ้มให้ คนอื่นได้ มยั ้ อย่าให้ ใครแตะนอกจากพี่..” “ แล้ วกัน..นับวันยิ่งขี ้หึง ” คุณหมอน้ อยมองค้ อนให้ คนตัวสูงด้ านหน้ า “ หึงเพราะรัก..ไม่ดีเหรอ ” เขาไล้ นิ ้วลงแก้ มนุม่ อย่างหลงใหล ฮานะได้ แต่หวั เราะ เขย่งปลายเท้ าขึ ้นหอมแก้ มอีกคน “ ดีที่สดุ เลย ” ...... รอยยิ ้มอ่อนโยนมอบให้ กบั ร่างเล็กในชุดยาวแสนสวย มือบางดึง ชายกระโปรงขึ ้นก่อนจะก้ าวตามคนรักมาบนสะพานกว้ าง รอบข้ างเงียบกริ บเพราะผู้คนกาลังสนใจกับคืนคาร์ นิวลั ที่วิหารเซนต์มาร์ ค แสงจันทร์ เต็มดวงตอนย่าค่าสวยกว่าวันไหนๆ โดยเฉพาะตอนที่สะท้ อนเงากระจ่าง ตาอยูบ่ นผืนน ้าทีเ่ งียบงัน เคย์ดงึ มือเล็กขึ ้นมากุม จุมพิตแผ่วกับนิ ้วนางเรี ยวสวย เห็นประกายเพชร วูบไหวต้ องแสงไฟเรื่ อเรื องบนตัวแหวน “ อธิษฐานสิ ” เขากระซิบ หอมเรือนผมนุม่ ที่พลิ ้วไปตามแรงลมตอนดึก ฮานะยิ ้มหวาน หลับตาลงแล้ วเอียงหน้ าซบกับอ้ อมอกอุน่ ปล่อยให้ มีกนั และกันอยูแ่ นบชิดบนสะพานริ อลั โต้ ดวงดาวนับร้ อยกะพริ บวิบวับคูก่ บั เดือนเต็ม ดวง
38
“ ไม่ร้ ูจะขออะไร ในเมื่อความรัก พี่เคย์ก็ให้ ผมเต็มร้ อยจนแทบล้ นแล้ ว ” คนฟั งได้ ยินคาฉอเลาะแล้ วอดขาไม่ได้ “ อยากเติมให้ ครบพันมัยล่ ้ ะ ที่รัก..” ริ มฝี ปากอุน่ จูบลงบางเบากับ หน้ าผากนวล แล้ วก็ได้ แก้ มใสที่แดงซ่านไปกับท่าทีเขินอายเป็ นคาตอบกลับ ................................................................................ กลีบกุหลาบขาวถูกวางลงแผ่วเบาบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าก่อนทีร่ ิ ม ฝี ปากร้ อนรุ่มจะจูบไล่ลงจากต้ นคอหอม ไล้ นิ ้วลากมาเรื่ อยจนจบที่ช่วงเอวบาง ล้ วง ลึกไปถึงใต้ ผ้าห่มผืนหนาที่คลุมสะโพกมนไว้ เพียงหมิ่นเหม่ “ ไม่ง่วงเหรอคุณ ” เสียงงัวเงียเล็กน้ อยดังมาจากคนที่นอนคว่าหน้ ากลาง เตียง เรี ยวคิ ้วขมวดไปนิดเมือ่ ทังร่้ างถูกพลิกกลับมาให้ นอนหงายอยูใ่ ต้ ร่างใหญ่ เซจิได้ แต่ยิ ้ม ก้ มลงหอมแก้ มนวลแรงๆเป็ นการย ้าคาว่าที่พร่าบอกรักมัน เรื่ องจริง และไม่คิดเปลีย่ นเป็ นอืน่ แม้ เพียงวินาที “ ไม่ง่วง..อยากกินไทระมากกว่า ” เขาว่าพลางสอดแขนเข้ าไปใต้ เอวคอด รัง้ ทังตั ้ วอ่อนปวกเปี ยกนัน่ ให้ เข้ ามาซบ ร่างเล็กสะดุ้งไปนิดเมื่ออุ้งปากร้ อนผ่าวขบลงมาบนอก ลิ ้นอุน่ กวาดต้ อน เอาเนื ้อนุม่ สีสดเข้ าไปแล้ วดูดกลืนซ ้า จนแขนเรี ยวต้ องยกขึ ้นหยิกแก้ มอีกฝ่ ายด้ วย ความหมัน่ ไส้ แทบจะหายง่วงเป็ นปลิดทิ ้งที่มีใครสักคนจะมาบังอาจลักหลับ “ ตังแต่ ้ กลับมาก็กี่รอบแล้ ว..เดีย๋ วประจานเลย ” ไทระทาเสียงฮึดฮัด พลิก ตัวออกจากแขนกว้ าง คว้ าหมอนมานอนหนุน “ ยิ่งหลายรอบแปลว่ายิง่ รักนะครับ ” เขาบดนิ ้วลงกับสะโพกนุม่ ด้ านหลัง ที่คนห่มเผลอปล่อยให้ ผ้าคลุมร่วงลงไปกองกับพื ้น สร้ างโอกาสดีกบั ฝ่ ายที่ยงั ตา สว่างโล่งเพราะเจ้ าของผิวขาวที่นอนระทดระทวยกาลังล่อใจ
39
ฟั นคมขบลงกับหัวไหล่มน ย ้ารอยแดงไว้ ตอกย ้าเรื่ องวันนี ้ทีเ่ นื ้อผ้ ามันเปิ ด โล่งแจ้ งจนเกินขอบเขต ปล่อยให้ สายตาหลายคูโ่ ลมเลียทางอ้ อมจนแทบจะกลืนไท ระของเขาเข้ าไปทังตั ้ ว “ อ..อื ้อ..คน..บ้ า ” เสียงหวานขาดหายเป็ นห้ วง ได้ แต่ขยาผ้ าปูที่นอน รุนแรงเมื่อปลายนิ ้วยาวรุกไล่เข้ ามาภายใน ขยับวนแล้ วสวนเข้ าออกรัง้ ทางรักที่รัด แน่นให้ กว้ างพอ เซจิขยับมาคร่อมร่างนวลเนียนเอาไว้ ผิวกายเปลือยเปล่ามีทงไอเย็ ั ้ นจาก อากาศหนาว ทังไอร้ ้ อนจากแรงพิศวาสที่โหมกระหนา่ มาไม่หยุดหย่อน ทังร่้ างโน้ ม ลงทาบแนบกันจนบางส่วนที่ดนุ ดันสัน่ ริ ก ชิดกับต้ นขาขาวด้ านใน จดจ่อเพียงแค่ ด้ านนอกคล้ ายกระตุ้นความเสียวซ่านของอีกฝ่ าย “ ยังอยากนอนมัย้ ” เขากระซิบเสียงพร่า ดึงนิ ้วเข้ าออกแรงขึ ้นจนอีกคน ร้ องครวญครางอยูแ่ นบหมอน “ อ..อย่า..อ๊ ะ..” ไทระผวาเฮือกเมือ่ คนด้ านหลังกระชากนิ ้วออกแล้ วล้ มตัว ลงนอนด้ านข้ าง ส่งรอยยิ ้มเจ้ าเล่ห์มาให้ เป็ นการแกล้ งคืน ดวงตาคูส่ วยปรื อมองฝ่ ายที่ทาทองไม่ร้ ูร้อน แสงจากโคมไฟตรงหัวเตียง ทาบลงกับแผงอกลา่ สัน ดูอบอุน่ จนไม่อยากผละหนี ทัว่ ร่างเขม็งตึง กล้ ามเนื ้ออย่าง นักกีฬาทาเอาใบหน้ าหวานร้ อนวาบ ยิ่งไล่สายตาลงต่าไปยังต้ นขาเปลือยที่เครี ยด ขึ ้งแล้ วสบเข้ ากับบางส่วน มันดูราวจะท้ าทายและอยากส่งเข้ าหาเจ้ าของร่างนุม่ ด้ านข้ างจนแทบจะทนไม่ไหว “ อยากให้ กอดรึเปล่า ” เซจิยิ ้มมุมปาก ไล้ นิ ้วเกลีย่ เส้ นผมสีดาที่ตกลงมา ปรกแก้ มแดงก่า ไทระหอบหายใจ เม้ มปากแน่นด้ วยความวูบวาบกับนิ ้วที่ขยี ้ลงมาตรงยอ ดอก ใบหน้ าคมโน้ มเข้ าหาแล้ วสอดลิ ้นเข้ าไปแหย่ กวาดต้ อนความหวานในโพรง ปากหอมแล้ วละออกปล่อยให้ ทรมาน
40
ร่างบอบบางถูกรัง้ ให้ เข้ าหา แนบลงมาจนใกล้ ฝ่ ามือกร้ านกระชากสะโพก อิ่มขึ ้นมาจนทังตั ้ วเปล่าเปลือยชิดกันอยูไ่ ม่หา่ ง ขยาเนื ้อนุม่ ด้ านหลังแผ่วเบาแล้ ว เปลีย่ นไปรุนแรงกับเสียงร้ องครางในลาคอขาว ริ มฝี ปากสีสดเผยอครวญอยูไ่ ม่หยุด เร้ าอารมณ์ของคนมองให้ พงุ่ ขึ ้นไปมากกว่าเดิม “ ไม่ตอบ..ดื ้อด้ านจังนะ ” เสียงทุ้มต่าแหย่ พลิกร่างอีกคนให้ นอนคว่ากับ ฟูกหนา ค่อยๆสอดแทรกส่วนแข็งขืนเข้ าไปทีละน้ อย “ ฮ..อาาา..” “ ขอร้ องสิ..” เขากัดปากนุม่ หนักหน่วง กระแทกกายลงมาติดตรึง “ อื ้อ..อ..อาา..อาา..” เสียงหวานดังเพ้ อไม่หยุดกับแรงที่โหมเข้ าจนทังตั ้ ว ไหวคลอน เอวคอดโดนรัง้ ให้ แนบกับแผงอกแข็งแรงที่ร้อนซูไ่ ปทัว่ ร่าง ส่วนใหญ่โต ชาแรกผ่านความฝื ดแน่นจนเสียงกรี ดร้ องดังก้ องไปตามจังหวะชักนา เซจิกระแทกร่างลงแล้ วถอนออก ขยับแทรกเข้ าลึกใหม่แล้ วผละถอย ดึง ดันไฟอารมณ์โหมเข้ าอีกครัง้ แต่ก็หนีหา่ งจนสะโพกสวยผวาเฮือกขึ ้นตามพร้ อมกับ แขนเรี ยวที่หนั มาไขว่คว้ าเอาบ่ากว้ างเป็ นหลักยึด “ ขอสิ..” เขายังแกล้ งต่อ คว้ าร่างขาวนวลให้ นอนหงาย ดึงขาขาวขึ ้นมา พาดเอว รุกไล่อยูเ่ พียงด้ านนอก ความต้ องการดุนดันผ่านแถวเนื ้อนุม่ จนคนที่นอน สัน่ ระริ กหน้ าแดงซ่าน เส้ นผมสีเข้ มยุง่ เหยิงไปตามแรงบดขยี ้ซ ้า ผ้ าปูที่นอนยับย่นพอกับหมอน ข้ างที่ถกู ความเร่าร้ อนหลอมเข้ ามาจนทุกอย่างถูกทิ ้งระเกะระกะ “ ม..ไม่ไหว ” ไทระเสียงสัน่ กัดปากแน่นจนช ้าไปหมด ในตัวร้ อนผ่าว รู้สกึ ถึงทางรักที่ตอดรัดอยูเ่ พียงลาพัง ส่วนนันเรี ้ ยกร้ องจะสอดเข้ ามาจนทังตั ้ วสะท้ าน “ อะไรไม่ไหว ” เขาหัวเราะอย่างผู้ชนะ เป็ นเกมส์เด็กน้ อยที่ต้องขุดขึ ้นมา พนันว่าใครจะหัวหรื อก้ อยในแต่ละค่าคืน
41
“ กอดที..ผม..ต้ องการคุณ..” สองแขนคว้ าตัวสูงใหญ่เข้ ามาแนบ ขาขาว แยกออกกว้ างแล้ วตวัดโอบให้ อีกคนเข้ ามาถึงกลางร่าง อีกฝ่ ายสนองตอบให้ โดยไม่รงั ้ รอ แทรกส่วนปลายผลุบหายเข้ ามารวดเร็ว กระแทกย ้าลงไปจนเข้ าลึกสุดในกายร้ อนเหมือนเพลิงผลาญ รับความรู้สกึ ที่บีบคัน้ จากทางแคบที่ขยับรับทุกวินาทีจนหัวใจเต้ นแรง ทุกครัง้ ทีถ่ อนตัวออก ร่างเล็กบางก็ กลับรัง้ เข้ ามากอดก่าย ขยับสะโพกรับอารมณ์จนแทบสาลัก “ อ..อ๊ า..คุณ..เซจิ ” “ ไทระ..” “ ฮ..อาา..อ๊ าา..” เสียงใสครางก้ อง ดวงตาคูห่ วานหลับแน่นยามทีค่ วาม เสียวซ่านกระแทกกระทันเข้ ้ ามาจนสุดทาง จุกเสียดไปทัว่ ท้ องน้ อยแต่ก็มีเพียง ความสุขล้ นเปี่ ยมที่แทรกอวล “ เด็กดื ้อ..” เขากระชับแผ่นหลังนวลแล้ วยกทังตั ้ วให้ เข้ ามาซบอกทังที ้ ่ช่วง ล่างยังเคลือ่ นไหว มองใบหน้ าน่ารักที่หลับพริ ม้ แล้ วก้ มลงลากลิ ้นเลียริ มฝี ปากเรียว “ วันนี ้ให้ คนอื่นมอง..ต้ องลงโทษ ” อ้ อมแขนแกร่งสอดเข้ าใต้ เอว อุ้มทัง้ ร่างเบาหวิวจนตัวลอยท่ามกลางความตกใจของอีกฝ่ าย “ อ๊ ะ! คุณ..จ..จะทาอะไร ” ไทระสะดุ้งสุดแรง คว้ าหมับเข้ ากับต้ นคอแกร่ง เมื่ออีกฝ่ ายเลือ่ นประตูระเบียงดังครื ด ริ มฝี ปากนุม่ ขบเม้ มกับแรงเสียดที่แทรกเข้ ามายามก้ าวผ่าน แก้ มนวลเป็ น สีแดงเข้ มกับฝ่ ามือกร้ านที่ผลักทังร่้ างออกไปอาบลมหนาว เห็นแสงจันทร์ เต็มดวง ฉาบไล้ ลงมากับผืนน ้าทีเ่ ป็ นเงาสะท้ อน ระเบียงของโรงแรมยื่นออกไปจนเห็นลา คลองคดเคี ้ยวในเวนิสได้ อย่างดี แก้ มร้ อนถูกทาบกับท่อนเหล็กเย็นเฉียบ มือเล็กยันขอบสูงของทีก่ นเอาไว้ ั้ ด้ วยความเขินอาย ถึงคา่ คืนนี ้จะไม่มีใครเดินผ่านเพราะงานคาร์ นวิ ลั กาลังฉลองกัน สนุกแต่เขาคงมองหน้ าพนักงานที่นี่ไม่ติดแน่ เกิดมีใครโผล่มาเห็นตอนนี ้
42
“ อ..ไม่เอา..นะ..” ไทระร้ องห้ าม ทังตั ้ วโยกไหวไปตามแรงสอดแทรกที่ไม่ รอให้ สบโอกาสหนี แขนแกร่งทาบกันตั ้ วเอาไว้ แล้ วกักให้ ทาหน้ าทีเ่ พียงทรงตัวอยู่ แนบขอบระเบียง “ อาาา..อ๊ าาา ” ส่วนแข็งกระด้ างเสียดเข้ ามาด้ านใน กระแทก โดนหลายจุดทีเ่ ร่งเอาเสียงหวานครางมาแทบขาดใจ ลมแรงกรรโชกผ่าน หนาวเหน็บไปทังกายหากส่ ้ วนล่างทีถ่ กู ความรุนแรง โหมเข้ าหนักหน่วงกลับร้ อนทุรนทุรายจนหยุดไม่อยู่ ใบหน้ าหวานแหงนเงยขึ ้นตาม มือที่ดงึ เข้ าหา เผยอเรียวปากรับจูบวาบหวามแล้ วสอดลิ ้นเข้ าไปหาคนตัวสูงที่ เคลือ่ นกายไม่หยุดอยูแ่ นบกัน เสียงหวานกรีดร้ องไปกับความทรมานในความสุขเบื ้องลึก อารมณ์ที่พดั กระพือถูกเหวี่ยงขึ ้นบนแล้ วลากดิ่งลงล่างจนหัวใจวูบไหว คนด้ านหลังถอนร่างออก ก่อนจะกระแทกลงมาเน้ นหนักจนหมดทังตั ้ ว ผละออกไปใหม่แล้ วยัดเยียดแรง กระทัน้ ส่งไอร้ อนวาบพุง่ เข้ าเป็ นทางยาว เอ่อค้ างอยูใ่ นความร้ อนฉ่าจนไหลริ นรด ขาเรี ยว กลางเสียงหอบหายใจทีท่ าเอาทังตั ้ วสัน่ สะท้ าน เซจิยกยิ ้มอย่างชอบใจทีเ่ ล่นเอาเด็กดื ้อกาหราบยากแทบทรุดลงกองถ้ า หากเขาไม่ดงึ ตัวมาซบอก แก้ มเนียนขึ ้นสีแดงเข้ มจนอดมองไม่ได้ วา่ น่ารักเกินใคร แขนกว้ างโอบอุ้มร่างอ่อนปวกเปี ยกเข้ ามาแนบ ช้ อนตัวกลับไปที่เตียงเพื่อ สานบทลงโทษต่ออีกครัง้ จนกว่าจะฟ้ าสาง ...... เสียงหัวเราะคิกคักดังกระตุ้นใจคนได้ ยินให้ ไหววูบ มือใหญ่เอื ้อมจะรัง้ แก้ วมาร์ ตินีจากคนรักแต่ฝ่ายนันก็ ้ ชกั หนีแล้ วทาท่าให้ ไล่ต้อน เคย์สา่ ยหัว แต่ก็แอบยิ ้มสมใจในผลร้ ายที่ติดจะเป็ นประโยชน์นิดๆของ พวกแอลกอฮอล์ผสมที่มีรสหวานอร่อยลิ ้นจนละไม่ได้ ละเลียดเข้ าไปทีละน้ อย กว่า จะรู้ตวั ก็ตอนที่เมาพับไปแล้ ว
43
..และฮานะกาลังจะเป็ นหนึง่ ในนัน.. ้ ร่างบอบบางกระดกแก้ วในมือที่ผสมทังเหล้ ้ ายินและดรายเวอร์ มทุ ไว้ เป็ น ของหลอกเด็กหัดดืม่ รสหวานร้ อนไหลลงคอ เปื อ้ นย้ อนลงมาตรงมุมปากสวยรัง้ ให้ มือบางยกขึ ้นปาดด้ วยดวงตาหวานเยิ ้ม ซ ้ายังชวนคนรักลิ ้มลองผลมะกอกที่ล้วงมือ ลงไปหยิบมาอมแล้ วกระดกลิ ้นเล่น ยัว่ เย้ ากันต่อหน้ าเพราะความมึน “ ฮานะเมาแล้ ว ” เคย์เอ่ยเตือน เอื ้อมมือคว้ าแก้ วแต่กลับโดนดึงหนี แต่ เจ้ าเด็กดื ้อก็วางลงเสียเองบนโต๊ ะหินหน้ าห้ องพัก ลิ ้นชมพูแลบเลียออกมาพร้ อมกับก้ านมะกอกที่ยงั อมเล่น “ เขาว่า..ใครพันก้ านมันได้ ..คือคนจูบเก่ง ” ร่างเล็กหัวเราะเสียงใส ดึงต้ น คออีกคนเข้ ามาใกล้ ก่อนจะแหย่ก้านเขียวเข้ าไปในปากให้ พี่เคย์ลองผูกดู คนมองแอบหัวเราะ จัดการเพียงไม่นานก็รัง้ ต้ นคอขาวเข้ ามาแนบแล้ วดัน ลิ ้นส่งก้ านมะกอกที่โดนมัดเป็ นปมส่งเข้ าโพรงปากนุม่ แทนคาตอบ “ ว้ าว~ ” ฮานะขาคิก คว้ าบลู มาการิ ต้าที่ถือติดมือมาอีกแก้ วขึ ้นจิบ ใบหน้ าสวยตียงุ่ กันเล็กน้ อยกับความเค็มของเกลือเม็ดละเอียดที่โรยอยูข่ อบแก้ วใส แขนกว้ างคว้ าหมับเข้ าที่ข้อมือเล็ก รัง้ ให้ อีกฝ่ ายป้อนความร้ อนแรงกลาง ความนุม่ หวานของเครื่ องดืม่ สีฟ้าสดเชื่อมรสเตกิลา่ ไว้ ปลายลิ ้น เคย์ดมื่ รวดเดียวก่อนจะผลักตัวเล็กบางทาบกับขอบประตูห้องสูท ตวัดให้ หันหลังแล้ วบีบมือเข้ ากับหัวไหล่ขาวทีช่ ดุ มันเว้ าลงมามาก นิ ้วยาวปั ดเส้ นผมที่ดดั เป็ นลอนไปด้ านข้ าง จรดริ มฝี ปากร้ อนผ่าวลงบนต้ นคอหอมอย่างฉวยโอกาส “ อ..อือ ” เสียงใสคราง ดวงตาหลับพริ ม้ ไปกับความเคลิบเคลิ ้มทีอ่ ีกฝ่ าย บรรจงป้อน ฝ่ ามือกร้ านสอดเข้ าใต้ กระโปรงหนา ลากความยาวใต้ ชายลูกไม้ ไหวขึ ้น มาแล้ วล้ วงลงไปแนบชิด นิ ้วเค้ นคลึงกับขอบชันในตั ้ วสวยก่อนจะรูดมันทิ ้งลงไป
44
กองกับข้ อเท้ านุม่ ทาเอาทังร่้ างน้ อยๆสะดุ้งสุดตัวเมื่อเรียวขาโดนรัง้ ให้ ยกมาแนบ ข้ างในขณะที่กระโปรงผ้ าถูกรัง้ ไปกองอีกด้ านอวดความขาวเนียน มือร้ อนไต่ลงกับส่วนนุม่ นิม่ ที่ซุกซ่อน เพียงแค่จบั ก็เล่นเอาเจ้ าตัวร้ อง ครวญคราง ซบหน้ าลงกับบ่ากว้ างแล้ วหายใจถี่แรงไปกับดวงหน้ าที่แดงเรื่ อ “ ฮ..อ๊ า..พี่เคย์..ไม่..ไม่เอา..ตรงนี ้นะ ” ฮานะปรื อตามองพื ้นพรมตรง ทางเดินกลางลิฟท์ที่คงจะได้ ใช้ แทนเตียงแน่หากไม่ยงอารมณ์ ั้ คนจะทาเอาไว้ เคย์ยกั ไหล่ รูดซิปตรงกลางชุดแล้ วกระชากลงมากองกับแขนเรี ยว ไม่สน แล้ วว่าทีซ่ ื ้อให้ จะเก็บเป็ นที่ระลึกถึงคืนเต้ นรากับเจ้ าหญิงแสนงาม เขาสนอะไร หลายอย่างที่อยูใ่ ต้ ร่มผ้ าต่อหน้ านี่มากกว่า ..และคืนนี ้..ฮานะก็ยวั่ เป็ นพิเศษสมกับที่เขายุให้ ดื่มด้ วย.. “ ไม่เอาตรงนี ้..ถ้ าเข้ าห้ องก็ตามใจพี่ใช่มยั ้ ” เขาหัวเราะเสียงต่า ดึงคีย์ การ์ ดขึ ้นมารูดเปิ ดอย่างรวดเร็ ว ร่างเล็กบางยิ ้ม ดวงตาสีอ่อนเบิกกว้ างเมื่อถูกแขนแข็งแรงตวัดเข้ าใต้ ขา ยกทังตั ้ วจนลอยขึ ้นจากพื ้น ก่อนจะไปจบที่เตียงกว้ าง นิ ้วยาวลูบแก้ มนวลเนียนทีเ่ ป็ นสีแดงเข้ ม ไล้ เรื่ อยมาตามริ มฝี ปากอิ่มที่ แย้ มรับ กระตุ้นให้ ก้มลงทาบปากพร้ อมกับแหย่ลิ ้นร้ อนเข้ าไปกวาดต้ อนความหอม หวาน รสของเวอร์ มทุ ที่ยงั กาซาบอยูต่ รงปลายลิ ้นนุม่ กระตุ้นความคัง่ ค้ างในอารมณ์ เคย์ดนั เรี ยวขาขาวขึ ้นสูง ถลกกระโปรงตัวหนามากองไว้ เหนือเอวบาง ทัง้ ที่มือน้ อยๆพยายามปั ดออกเป็ นพัลวัน “ คน..บ้ า ” ฮานะบ่น แก้ มเป็ นสีแดงเข้ มกับคนตรงหน้ าที่ปลดกระดุมเสื ้อ ออกเชื่องช้ าจนอวดแผงอกแข็งแรงอยูก่ ลางโคมไฟสีส้มเรื่ อ “ อือ..ก็เห็นบ้ าทุกทีที่ได้ กอดฮานะ ” เขายิ ้ม ดึงชายขอบเสื ้อสีแดงเพลิง ของเจ้ าหญิงมากองตรงแขนเล็ก
45
“ ถอดให้ พี่หน่อย ” พูดเหมือนจะอ้ อน คว้ ามือบางมาจับขอบเข็มขัด กางเกงที่บางส่วนกาลังดุนดันบอกอารมณ์ภายใน ฤทธิ์แอลกอฮอล์หลายแก้ วที่สง่ ผ่านจากการป้อนของคนรักทาให้ ความ อายแต่ก่อนโดนทิ ้งไป ฮานะขยับตัวขึ ้นแล้ วคว้ าเข้ ากับสายเข็มขัด ดึงออกอย่าง ง่ายดายพร้ อมกับกระชากร่างใหญ่ให้ ลงมาทาบทับตรงกึง่ กลางเรียวขาที่แยกกว้ าง “ ถ้ ารู้วา่ ยัว่ กันแบบนี ้ พี่คงมอมเหล้ าฮานะไปนานแล้ ว ” เสียงทุ้มพร่ า มอง ความขาวนวลใต้ ร่างที่นอนยิ ้มดวงตาหวานเชื่อม “ รักพี่เคย์..” ฮานะบอก ช่วยดึงกางเกงสีเข้ มของอีกฝ่ ายก่อนจะเหวี่ยงลง ไปกองบนพื ้นพรม สองมือผลักร่างสูงลงไปด้ านล่าง สอดมือเข้ าใต้ ขอบกระโปรง หนักแล้ วดึงขึ ้นมากองเหนือต้ นขานวล พลิกร่างขึ ้นนัง่ คร่อมกึ่งกลางก่อนจะก้ มหน้ า ลงต่าไปยังความแข็งขืนที่จดจ่ออยูแ่ ถวสะโพก เคย์ถงึ กับหายใจไม่ทวั่ ท้ อง เสียงในอกเต้ นแรงจนแทบก้ องกับกิริยาของ เด็กขี ้อายยามทีเ่ มาแทบไม่เป็ นตัวของตัวเอง ดวงตาคมปรื อมองเส้ นผมสลวยที่ พลิ ้วแนบอยูก่ บั ช่วงกลาง นิ ้วเรี ยวขยับกาความใหญ่โตนัน่ ไว้ แล้ วรูดลงเชื่องช้ า “ ฮานะ..” ครางแผ่วเบา ยื ้อแขนแต่ก็ไม่เป็ นผลกับสิง่ ทีเ่ จ้ าตัวน้ อยกาลัง จะทาให้ เป็ นครัง้ แรก ริ มฝี ปากบางครอบลงมากับความกดดันที่ร้อนซู่ ดุนดันส่งผ่าน ด้ วยลิ ้นนุม่ ตวัดวนรอบแล้ วถอนปากออก ครอบครองเข้ าไปใหม่พร้ อมกับตาคูส่ วย ที่ปรายมองอย่างยัว่ เย้ า “ อึก..อื ้อ..” มือแกร่งขยุ้มไหล่บางเปล่าเปลือย ร้ อนวาบทัว่ ตัวยามที่ลิ ้น เล็กพลิกเข้ าออกแล้ วเล็มเลียจนสุดความยาว ไฟร้ อนในกายวิ่งเข้ ามาสุมอยูท่ ี่เดียวจนบางอย่างคับแน่นเกินโพรง ปากหวาน ทุกอย่างกรูเข้ าจนทัว่ ร่างทนแทบไม่ไหว ทังนิ ้ ้วเล็กทีด่ งึ ดันปรนเปรอกับ ความนุม่ นวลผสมแรงเสียดจากฟั นขาว ริ มฝี ปากอิ่มที่หอ่ หุ้มไว้ ไม่หมดกาลังจะทา ให้ เขาสิ ้นความอดทน
46
“ ห..ยุด..” เคย์ปราม กระชากแขนเรี ยวขึ ้นมาแล้ วทึ ้งชุดแฟนซีตวั สวย ออกไปจนได้ ยินเสียงขาดแคว่ก ดวงตาคูห่ วานมองคล้ ายจะกระเซ้ าแหย่ โถมทังร่้ างบอบบางเข้ าจูบ สอด ลิ ้นเล็กเข้ าไปนาเป็ นฝ่ ายแรกพร้ อมกับขาขาวทีต่ วัดโอบเข้ าหลังเอวแกร่ง ฝ่ ามือใหญ่ยกสะโพกนุม่ ให้ แนบบนตัก เรื อนผมสีออ่ นยาวถึงกลางหลังทิ ้ง ตัวลงถึงช่วงเอวคอด ชวนให้ ไล่สายตาจากใบหน้ าสวยลงมาเบื ้องล่าง ทัว่ ทังตั ้ วเล็ก บางเปลือยเปล่า ไม่มีอะไรคลุม เหมือนนางเงือกน้ อยกลางทะเลสาปที่ดาผุดดาว่าย ขึ ้นมาแกล้ งชาวประมงริ มฝั่ งเล่น “ อือ..พี่เคย์..” เสียงหวานครางเรียก ยืดตัวขึ ้น หยัดร่างรับอุ้งปากร้ อนผ่าว ที่ขบเม้ มลงมาบนอกนุม่ ลิ ้นดุนผ่านความขาวนวล ขบกัดจนเป็ นสีแดงจ ้า “ อ..อาา..” ฮานะหลับตาพริ ม้ ปล่อยตัวให้ อีกฝ่ ายยกร่างตัวเอง สอดนิ ้ว แข็งเข้ ามาด้ านหลังเชื่องช้ า “ อื ้อ..เจ็บ ” น ้าตาหยดใสริ นลงจนชุม่ แก้ ม แรงเสียดสี กับเนื ้อนุม่ ด้ านในกาลังตีรวนจนเสียดแวบเข้ ามาทัว่ ท้ อง เคย์ขบกรามแน่น ยังอารมณ์ ้ ดิบในกายไม่ให้ ผลักอีกคนลงไปนอนกอง แล้ วยัดเยียดความต้ องการให้ เกินพอดี เขาผ่อนลมหายใจ ขยับมือแยกทางคับแน่น ออกกว้ างก่อนจะรัง้ ตัวลงมาให้ อ้ารับความรักของเขาไว้ เสียงใสร้ องครวญคราง เล็บคมจิกลงบนบ่ากว้ างเพื่อทรงตัว ส่วนแข็ง กระด้ างที่แทรกผ่านผลุบหายเข้ ามาแต่น้อยแล้ วก็ต้องผละถอย ดึงเอาทังร่้ างผวา เฮือกเข้ ากอดก่ายไม่ยอมปล่อย “ อาาา..พี่เคย์ ” ฮานะคว้ าบ่าใหญ่เข้ ามาแนบตัว เพราะอีกคนตังท่ ้ าจะถอนตัวออกไป “ พี่ตามใจฮานะ..” สะโพกแกร่งขยับเพียงน้ อยแล้ วหยุดค้ าง ฟั นขาวขบปากล่างแน่น มือยันกับไหล่กว้ างแล้ วยืดตัวขึ ้นสุด คร่อมทับลง มากับช่วงความแข็งขืนที่ร้อนระอุ จุกวาบไปทัว่ ทังตั ้ ว เสียดโดนหลายส่วนในกาย จนนัยน์ตาวูบวาบ
47
ปากทางร้ อนผ่าวขยับกลืนส่วนนันจนจมหาย ้ เนื ้อนุม่ รัดรึง ตอบกลับจน คนด้ านล่างส่งเสียงครางในลาคออย่างพอใจ น ้าหนักตัวเบาหวิวที่ทิ ้งลงมาเร่งเนื ้อ กายให้ กระทบกันดังระงมในห้ องเงียบ จากที่ออ่ นโยนค่อยรุนแรง รวดเร็วจนเตียง ทังหลั ้ งลัน่ เอี๊ยดอ๊ าดไปตามแรงโยกขย่ม “ ฮ..อ๊ าาา..อาา..” เสียงครางหวานหูดงั ลอดแม้ มือจะปิ ดปากตัวเองไว้ มือกร้ านดึงแขนเรี ยวออก รัง้ ให้ สอดเข้ ามาใต้ แผ่นหลังกว้ างก่อนจะโอบ แนบเอาไว้ ทงตั ั ้ ว ทุกส่วนทาบชิด ใบหน้ าหวานซบลงกับบ่าแกร่ง ริมฝี ปากร้ องคราง ไม่หยุดกับจังหวะทีเ่ ป็ นคนนา เรียวขาขาวตวัดรอบข้ าง ยันตัวขยับไหวขึ ้นลงแรงเข้ า จนผิวขาวเป็ นสีแดงซ่านด้ วยความร้ อนสุม อีกฝ่ ายที่ขม่ ความต้ องการรู้สกึ ความอดทนขาดผึง ดวงตาสีเข้ มที่ปราย มองร่างเล็กกาลังโยกเรื อนกายอยูบ่ นร่างทาเอาทัว่ หน้ าร้ อนผ่าว ตัดสินใจผลักตัว บอบบางลงไปนอนกองพาดขวางเตียงแล้ วดันต้ นขาขาวขึ ้นมาพาดบ่า ถอนร่าง ออกแล้ วสวนกลับเข้ าจนเสียงกรีดร้ องดังทัว่ ห้ อง เรื อนผมยาวยุง่ เหยิงไปกับผ้ าปูขาวสะอาด ปากแดงเรื่ อเผยอรับปลายนิ ้ว ที่สอดเข้ ามา แลบลิ ้นเลียตามช่วงความยาวที่เย้ าแหย่คล้ ายกาลังดูดกลืนบางส่วน อย่างที่ทาให้ คนรักตอนก่อนหน้ า กิริยาทังหมดยิ ้ ่งทาเอาคนมองร้ อนวาบ ขยับ สะโพกรุกหนักจนทังร่้ างน้ อยๆไหวระริ ก เคย์พลิกตัวอีกฝ่ ายให้ นอนควา่ แนบหน้ าลงกับแผ่นหลังเนียน ขบลง รุนแรงย ้ารอยสีกหุ ลาบบนเรื อนกาย มือหนากอบกุมเข้ ากับส่วนน่ารักแล้ วขยับรัง้ เล่นเอาเจ้ าตัวสะดุ้ง กัดปากแน่นไปตามความวูบวาบ นิ ้วเรี ยวขยับดึงผ้ าปูจนแทบ ขาดติดมาด้ วย “ ฮานะ..” ดวงตาคมพร่ามัว ตักตวงความสุขจากร่างหอมหวานจน แทบไม่อยากผละออก ทุกส่วนในกายวาบล้ นเข้ ามาจุก ถูกแรงรัดรึงตอดเข้ าแนบสนิท ขยับรับจน ชาวูบ เสียวท่วมท้ นไปทัว่ ร่างจนต้ องเร่งความต้ องการให้ หนักหน่วง
48
แขนแกร่งสอดรัง้ เอวบางให้ ทงตั ั ้ วยกขึ ้นมาแนบชิด แผ่นหลังเนียนทาบกับ แผงอกแข็งแรงจนความร้ อนส่งผ่านไม่หยุดหย่อน ทัว่ กายกระตุกเกร็ งก่อนจะปล่อย ความกดดันถาโถมเข้ าไปภายใน ไฟรักหลอมละลายพุง่ เข้ าจนเจ้ าของร่างเล็กบาง สะท้ านเฮือก ร้ องครางผะแผ่วกับความร้ อนที่ล้นริ นลงมาตามเรี ยวขา เคย์ทิ ้งตัวลงทาบทับเรื อนกายขาวเนียนที่ทรุดฮวบลงไปนอนกอง หอบ หายใจรัวเร็ วกับความอุน่ ชื ้นทีเ่ พิ่งปลดปล่อย คราบขาวร้ อนระอุยงั ย้ อมอยูท่ วั่ ต้ นขา ด้ านในที่ขึ ้นสีแดงก่า เขาพรมจูบทัว่ แผ่นหลังนวลอย่างลุม่ หลง “ รักฮานะ..รักจนจะตายอยูแ่ ล้ ว ” สอดมือเข้ าไปโอบกอดเอาไว้ หลวมๆ รู้สกึ หวงจนไม่อยากปล่อยให้ คลาดสายตา “ อือ..รักพี่เคย์เหมือนกัน..คนขี ้หึง..” เสียงหวานล้ อกลับ เปลือกตาบาง ค่อยๆปิ ดลงแม้ จะรู้สกึ ได้ วา่ คนด้ านหลังเริ่ มจะยันตัวขึ ้นแล้ วขยับเข้ าออกใหม่ “ คืนนี ้ขอรักฮานะจนเช้ าเลย ” เคย์กระซิบ กระตุ้นเสียงครางที่ชอบฟั งให้ ดังแว่ว ไม่อยากจะรอรับคาอนุญาตในเมื่อการนิ่งเฉยคือตามใจ “ อ..ย่า..ทารอยนะ..” ฮานะพึมพา ปล่อยให้ อีกฝ่ ายทาตามใจชอบ ร่างสูงอมยิ ้ม ขยับร่างเน้ นหนัก ไม่ยอมให้ คนรักหลับไปง่ายๆ เสียงครวญ หวานหูดงั อื ้ออึงไปพร้ อมกับทังร่้ างที่สะท้ านไหว .................................................................................. แสงแดดตอนเช้ าแยงตาจนเจ้ าของร่างบอบบางต้ องหาววอด ขยับพลิก กาย ยันตัวขึ ้นจากที่นอนนุม่ ทังแรงพาดหนั ้ กตรงเอวคอด ร่างเปล่าเปลือยคว้ าเสื ้อคลุมมาสวมก่อนจะเดินงัวเงียลงจากเตียง มือ ผลักประตูห้องน ้าเข้ าไปล้ างหน้ าด้ วยความรู้สกึ มึนหัวตึ ้บๆ คล้ ายกับว่าจะดืม่ ไป หนักเลยทีเดียว
49
ดวงตากลมโตกะพริ บปริ บ เมื่อชุดคลุมถูกทึ ้งออกตรงหน้ ากระจก “ พี่เคย์!! ” เสียงหวานตะโกนลัน่ ห้ องอาบน ้า ถลาพรวด ดิ่งมาหาคุณสามี ตัวดีที่นอนหลับเป็ นตายอยูบ่ นเตียง มือน้ อยๆทุบรัวเข้ าตรงบ่ากว้ างอย่างขัดเคือง ปลุกคนขี ้เซาให้ ลมื ตาตื่น ขึ ้นมากอดร่างหอมหวานไว้ แนบอกกับจูบอรุณสวัสดิแ์ สนโรแมนติก “ บ้ าๆ..คนบ้ า..” ฮานะบิดแก้ มอีกฝ่ าย ทาเสียงเขียวใส่ “ นี่อะไร! ” ทา ปากยื่นให้ ชี ้นิ ้วตรงรอยจ ้าสีแดงสดไม่เว้ นแม้ แต่ตารางนิ ้วเล็กน้ อยตามร่างขาวผ่อง เคย์ขยี ้ตา เห็นกายนวลเนียนที่มแี ต่รอยจูบ ไล่ตงแต่ ั ้ ต้นคอไปยันต้ นขา ลามไปถึงปลายเท้ านุม่ ไม่เว้ นเลยแม้ แต่ทเี่ ดียวแล้ วอดขาไม่ได้ วา่ ฤทธิ์เตกิลา่ ทาเอา เขาบ้ าคลัง่ ฝากรักรุนแรงได้ มากขนาดนี ้ “ คนใจร้ าย ” ฮานะโวย ตีเพี๊ยะๆลงกับบ่าแกร่งด้ วยความงอนสุดกู่ ร่างใหญ่มองคนรักที่นงั่ หมิ่นเหม่ในชุดคลุมสีออ่ น เรี ยวขาขาวที่มีรอยแต้ ม โผล่พ้นวับแวมออกมากระตุ้นกันแต่เช้ า ชายเสื ้อหลุดลุย่ ลงมากองตรงหัวไหล่ขาว เพราะแรงอาละวาดอย่างเด็กน้ อยที่กลัวคนจะจับได้ วา่ เล่นสงครามรักกันมาเมื่อคืน “ เดี๋ยวพี่ลบให้ ..” มือแกร่งคว้ าหมับเข้ ากับต้ นขาเรี ยว อุ้มทังตั ้ วจนลอย หวือลงมานอนกองอยูใ่ ต้ ร่าง “ เอ๊ ะ..ลบอะไรฮะ..” เขาสอดมือเข้ าไปใต้ ชดุ ที่แหวกเห็นหน้ าท้ องแบนเรียบ กระตุกสายรัด เพียงนิดก็ทึ ้งทังสิ ้ ง่ ปกคลุมลงไปกองข้ างเตียงอย่างง่ายดาย “ ก็ลบรอยแล้ วย ้ารอยไงครับ ” ..เวลาช่วงเช้ ายังอีกยาวนาน.. ......
50
ดวงตาสีดาขลับวกมามองน้ องชายคนสวยที วกกลับไปดูใบหน้ าคมเข้ มที่ มีรอยบิดตรงแก้ มเสียจ ้าใหญ่ แต่อะไรก็ไม่เท่ากับเจ้ าของร่างน่ารักที่นงั่ หน้ าง ้า ใส่ ทังเสื ้ ้อแขนยาว ทังเสื ้ ้อกันหนาวปิ ดมาถึงคอ “ เมื่อคืนโรแมนติกดีนะ ” เซจิกระเซ้ าคนข้ างกายที่ก้มหน้ างุดลงไป “ อาบแสงจันทร์ ..” ไทระค้ อนขวับ ตีไหล่กว้ างด้ วยความอาย พอกับน้ องที่แทบจะเอาหน้ ามุด ลงไปในถ้ วยซุป เคย์หวั เราะในลาคอเมื่อสองคนสวยฉุดมือกันงอนตุปัดตุป่องออกไปนอก ร้ าน เขาชี ้ให้ ดรู อยบิดจากฮานะ เหมือนกับพี่ที่ชี ้รอยหยิกจนเป็ นจ ้าที่ต้นแขนตัวเอง “ กาไรเยอะแฮะ มาเที่ยวนี ้ ” เคย์พมึ พา ยังนึกจาภาพของเด็กน้ อยที่เกิด คึกขึ ้นมารุกไล่เขาก่อนแล้ วร้ องครางเสียงหวานเสียก้ องห้ อง “ โคตรๆ ” เซจิอมยิ ้ม ชนแก้ วไวน์ในมือกับน้ องชายตังแต่ ้ ตอนเช้ าตรู่ เอาไว้ ปลุกแรงไปปล ้าเจ้ าเด็กดื ้อของเขาอีกรอบสองรอบตอนกลับถึงโตเกียว ฮานะถอนใจพรืด บู้ปากให้ กบั ผืนน ้าระยิบระยับด้ านล่างอย่างขัดเคืองใจ ตามติดด้ วยการทิ ้งตัวลงนัง่ เหมือนหมดแรงของพี่สดุ ที่รัก “ คนอะไร..บ้ าบอ ” ไทระบ่นแล้ วบ่นอีก ยังเมื่อยขบตามตัวไม่หาย ตังแต่ ้ ด้ านนอกยันด้ านในเมื่อตอนกลางคืน ไม่ร้ ูหลับไปแล้ วยังมีมาแอบต่อรึเปล่า “ พี่น้อง นิสยั เหมือนกันเด๊ ะ ” ฮานะกอดอก แลบลิ ้นใส่กระจกด้ านข้ างที่มี พี่เคย์ยิ ้มเผล่มาให้ แล้ วหันหลังไม่ยอมกลับมามอง คนเป็ นพี่หวั เราะเสียงใส กอดน้ องไว้ เต็มอ้ อมแขน “ เพราะพี่เขารักฮานะไง ” “ แหม..” ร่างเล็กพ่นลมจนแก้ มป่ อง “ แล้ วผมจะไปทางานไงเนี่ย มีแต่รอยเต็มตัวเลย คนไข้ คงนึกว่าเป็ น ไข้ เลือดออกแหง ” เสียงหวานบ่นแล้ วบ่นอีก บอกว่าพยาบาลแซวบ้ างล่ะ เดีย๋ วคุณ
51
หมอตกใจบ้ างล่ะ “ ถ้ าทาแล้ วไม่มีรอย จะปล่อยให้ ทาจากเที่ยงวันยันเที่ยงคืนเลย ” นิ ้วเล็กยกขึ ้นมาทาโป้งใส่นกใส่กาด้ านหน้ า คล้ ายกับจะงอนจริงก็หนนี ้ “ จริ งรึเปล่า ” เสียงทุ้มต่าดังขึ ้นเบื ้องหลังจนเจ้ าตัวหันไปมองอย่างตกใจ “ พี่เคย์..” “ เที่ยงวันยันเทีย่ งคืนจริ งเหรอ ” เคย์ยิ ้ม ตรึงร่างบอบบางไว้ ในอ้ อมแขน จนอีกฝ่ ายดิ ้นขลุกขลัก “ ถ้ าไม่มีรอยนะ..” ฮานะแลบลิ ้นใส่ รู้ตวั ว่างอนไม่จริ งจังเอาเสียเลย แต่ คราวนี ้ต้ องของอนพี่ชายตัวดีที่ปล่อยให้ ยืนพูดอยูค่ นเดียวตังนานสองนาน ้ ..วันไหนจับมอมเหล้ าแล้ วส่งเข้ าห้ องหอกับพี่เขยให้ เข็ด.. “ โอ๋..ที่รักของพี่ ” เคย์หอมแก้ มใสอย่างรักใคร่ กอดเอวเอาไว้ หลวมๆ ชี ้ มือให้ ดนู กนางนวลกาลังตีปีกขึ ้นจากริมน ้าตรงท่าเรื อ “ พี่รักฮานะ..รักตังแต่ ้ วนั นันจนวั ้ นนี ้ ยังไม่มีวนั ไหนจะรักน้ อยลงเลย เข้ าใจรึเปล่า ” เขาจับมือบางให้ วางทาบกับขอบฟ้ าด้ านบน เห็นประกายแหวน ทองคาขาวส่งเงาวาววับกับแสงสะท้ อนจากผืนน ้านิ่ง ฮานะอมยิ ้มจนแก้ มพอง ปล่อยให้ คนรักกอดเอาไว้ ไม่หา่ ง วางมือทาบลง กับแขนแข็งแรงที่ยงั คงความอุน่ ใจไม่เคยคลาย “ ผมก็รักพี่เคย์..แต่ทารอยให้ มนั น้ อยลงได้ มยั ้ ” เสียงหวานกระซิบด้ วย ความเขินอาย เรียกความขบขันจากคนฟั งที่สญ ั ญาด้ วยการยกมือขึ ้นมัน่ เหมาะ ท้ องฟ้ าสีครามบนผืนดินของราชินีแห่งทะเลเอเดรี ยติกทอแสงสว่างสดใส นกหลายตัวกางปี กบินผ่านพร้ อมส่งเสียงแว่วดังไปทางขอบฟ้ าอีกด้ าน เรื อลาน้ อย ล่องลอยบนผืนน ้า เห็นคลืน่ สาดซัดเข้ าขอบฝั่ งผนังปูน “ กลับบ้ านกันนะ..” เคย์หอมแก้ มนุม่ อย่างเอาใจ กอบกุมมือบางเอาไว้ มัน่ คง
52
ฮานะพยักหน้ า หันไปมองพีเ่ ซจิที่ง้อพี่ไทระสาเร็ จจนได้ จากเรื่ องที่ทา่ ทาง เมื่อคืนคงทาเอาไว้ หนักหน่วงเพราะเห็นบริ กรเดินเสิร์ฟชาเลืองมองพี่ชายเขาหลาย ต่อหลายที ได้ ความว่าพี่ไทระงอนจากการฝากรักริ มระเบียงของพีเ่ ขยนี่แหละ “ อือ..ไปที่ไหนก็ได้ ที่มีพี่เคย์อยูด่ ้ วย ” ใบหน้ าหวานซบกับอกกว้ าง วางมือ แนบลงบนอกซ้ ายที่มเี สียงเต้ นระรัว แขนกว้ างสอดเข้ าโอบกอดแนบแน่น วางใบหน้ าเกยกับกลุม่ ผมหอมที่เจ้ า ตัวกาลังทอดสายตามองทุกภาพความทรงจา คืนคาร์ นวิ ลั ที่แสนสุข เรื อกอนโดลากับเสียงเพลงหวานหู ท่าเรื อริมคลอง ที่ชาวต่างชาติมากันมากมาย กรุ่นกลิน่ หวานหอมของไวน์รสดี คาทักทายภาษา ต่างชาติที่แปลกไป ..ขอบคุณเจ้ าสปาเก็ตตี ้เส้ นเล็กกับมีทบอลที่ป้อนให้ พี่เคย์.. ..ขอบคุณดอกฟอร์ เก็ทมีนอท.. ..ที่ปล่อยกลีบบางเบาไปตามแรงลมเย็นริ มชายฝั่ ง.. ..ขอบคุณอ้ อมกอดมัน่ คงยามเราอยูแ่ นบกันใต้ คืนจันทร์ เต็มดวง.. ..ขอบคุณอ้ อมแขนแข็งแรง.. ..ที่ตระกองกอดมาในยามราตรี ของคืนเต้ นราที่แสนหวาน.. ..ขอบคุณคาอธิษฐานบนสะพานริ อลั โต้ .. ..ที่ฮานะแอบฝากบอกคุณพระจันทร์ ให้ เราสองคนอยูเ่ คียงกันเรื่ อยไป.. ..ขอบคุณคาว่า ‘รัก’ ที่ได้ มนั มาอย่างล้ นเปี่ ยม.. ...... ..Arrivederci Venezia.. ..บ๊ ายบาย..เวนิส.. ..............................................................................
53
Special 3 เสียงนาฬกิ าปลุกตรงโต๊ ะข้ างเตียงดังขึ ้นไม่หยุดเรียกให้ แขนเรี ยวป่ าย สะเปะสะปะไปดึงมันเข้ ามากดปิ ด มือบางแตะเข้ ากับแขนแข็งแรงที่คล้ องอยูต่ รง เอวเพื่อบอกเป็ นนัยว่าถึงเวลางานแล้ ว “ อือ..นอนก่อนไม่ได้ เหรอฮานะ ” เสียงทุ้มพึมพาอยูต่ รงซอกคอหอม ซุก หน้ าไม่หา่ งจากแผ่นหลังเปล่าเปลือย ร่างบอบบางบิดแก้ มอีกฝ่ ายเบาๆ โน้ มตัวลงจูบแผ่วที่ริมฝี ปากอุน่ “ ตีห้าแล้ วครับ ไม่ร้ ูวา่ คุณหมอท่านอื่นมารึยงั อาจจะมีเคสฉุกเฉินก็ได้ ” ฮานะกระซิบ พยายามแกะแขนแกร่งออกแต่ก็ยากเอาการยิง่ กว่าดึงหนวดปลาหมึก “ พี่เคย์นอนต่อดีกว่า ไม่ต้องไปส่งผมหรอก ” คว้ าเอาชุดคลุมมาแนบตัว กันไอหนาวตอนเช้ ามืดทีเ่ ปิ ดบานเลือ่ นทิ ้งไว้ แต่ดทู า่ อีกฝ่ ายจะไม่คอ่ ยยอมเท่าไหร่ “ ตื่นแล้ วที่รัก ” ร่างสูงใหญ่งวั เงียลุกขึ ้น เส้ นผมสีดาพันกันยุง่ เหยิงจาก แรงขยุ้มหนักหน่วงของภรรยาตัวน้ อยเมื่อคืน “ อาบน ้าด้ วยกันมัย้ ” เคย์ชวนพลางขยับตัวเข้ าไปกอดร่างนุม่ นิ่มเอาไว้ แนบอก บอกอรุณสวัสดิ์ด้วยการหอมแก้ มเนียนฟอดใหญ่ ดวงตาคมกริ บตรวจดูรอยจูบสีกหุ ลาบที่เขาแต้ มเอาไว้ ใหม่ๆว่าไม่ได้ ขึ ้นไป อยูต่ รงต้ นคอขาวเหมือนสาลีนนั่ แน่ ถ้ าไม่อย่างนันพวกคนไข้ ้ ชีกออาจจะเกิดหน้ า มืดลากฮานะของเขาไปซ ้ารอยเอา “ ถ้ าเข้ ากับพีเ่ คย์มีหวังได้ ทางานตอนบ่ายแน่เลย ” ฮานะอุบอิบกับอ้ อม อกกว้ าง ไม่อยากจะคิดว่าเมื่อคืนเริ่ มตังแต่ ้ หกโมงเย็นยันตีสามถึงได้ นอน “ ก็ได้ ..งันรอพี ้ ่อาบน ้าแป๊ บ ไวกว่าฮานะอยูแ่ ล้ วล่ะ ” เขายกมือขึ ้นอย่าง ยอมแพ้ รัง้ ไหล่บางเข้ ามาจูบตรงเรี ยวปากหวานเพียงนิดถึงได้ ผละออกไป
54
ดวงตาคูส่ วยมองตามแผ่นหลังกว้ างที่มีรอยข่วนอยูเ่ ป็ นแถบแล้ วก็หน้ า แดงขึ ้นมาได้ งา่ ยดาย ขาเรียวขาวนวลก้ าวลงจากเตียงใหญ่ ขยับวางที่พื ้นแล้ วก็ ต้ องเซไปหน่อยเพราะเมื่อคืนโดนพี่เคย์แกล้ งมอมเหล้ าแต่หวั วัน เจ้ าฤทธิ์ แอลกอฮอล์ในร่างเผลอทาเอาตอบโต้ ไปรุนแรงน่าดู ..พี่เคย์บ้า!..ได้ ใจจากคืนนันที ้ ่เวนิสแน่.. แก้ มขาวแดงระเรื่ อ หยิบชุดคลุมตัวยาวมาบังร่างก่อนจะเดินไปงับบาน เลือ่ นตรงระเบียง “ อ๊ ะ..” อุทานแผ่วกับความอุน่ ร้ อนมากมายที่รินลงมาตามต้ นขา ด้ านใน เรี ยกความอายให้ มากขึ ้นเป็ นเท่าตัว “ ถ้ าเป็ นผู้หญิงนีค่ งมีลกู เป็ นทีมฟุตบอลแน่ คนอะไรก็ไม่ร้ ู ” ปากสวยบู้ใส่ ประตูใหญ่ที่ได้ ยินเสียงสายน ้ากระทบพื ้นดังมาเป็ นระยะ ..ลูก.. ความคิดในหัวหยุดนิ่งไป สองขาที่เดินผ่านกระจกบานโตชะงักกึกไปชัว่ ครู่ มองรูปร่างของตัวเองผ่านเงาสะท้ อนวับวาวแล้ วอดน้ อยใจไม่ได้ ที่อะไรก็เหมือน ผู้หญิงไปหมด จะเว้ นก็ตรงของขวัญจากพระเจ้ าที่ไม่มีทางมอบลงมาให้ แน่ ฮานะยืนหันข้ างให้ กระจกเงา แอ่นท้ องน้ อยๆที่แบนราบเรี ยบไปด้ านหน้ า แล้ วก็ต้องส่ายหัวที่ดยู งั ไงก็ไม่เหมือนคนท้ อง จนสายตาเหลือบเห็นกองเสื ้อผ้ าที่พี่ เคย์เหวี่ยงไปบนพื ้นเมื่อคืนอยูต่ รงปลายเตียงถึงได้ เก็บขึ ้นมาขยุ้มเป็ นก้ อน จัดการ ยัดใส่ใต้ เสื ้อคลุมให้ มนั พองเข้ า “ ว้ าว~ ” เสียงหวานครางออกมาด้ วยความตื่นเต้ น หน้ าท้ องแบนแต๊ ดแต๋เมื่อครู่ถกู ม้ วนผ้ าดุนดันจนตุงขึ ้นมา ถ่วงน ้าหนักให้ ร่างเล็กเดินอุ้ยอ้ ายเป็ นสาวท้ องเก้ าเดือน ความปลาบปลื ้มไม่ร้ ูพงุ่ มาจากไหนจุก เต็มอกไปหมด มือที่ลบู ท้ องปลอมของตัวเองอยูไ่ ล้ ไปมาเล่นเอาบ่อน ้าตาทีต่ ื ้นอยู่ แล้ วรื น้ มาคลอ
55
เสียงเปิ ดประตูห้องน ้าดังขึ ้นเบื ้องหลัง คนที่มวั แต่เอ้ อระเหยกับลูกในท้ อง รี บก้ มพรวดหลบไปข้ างเตียงแทบไม่ทนั มือข้ างหนึง่ สาละวนดึงกองเสื ้อออกมาแต่ สงสัยว่ากระดุมเชิ ้ตมันจะเกี่ยวเข้ ากับเส้ นใยผ้ าถึงได้ ดงึ ไม่ออกอยูอ่ ย่างนัน้ “ ฮานะ ทาอะไรอยู่ ” น ้าเสียงอ่อนโยนเรี ยกเจ้ าของสะโพกนุม่ ที่ขยับ ขลุกขลักอยูต่ รงข้ างเตียง “ ก..เก็บของครับ ” ฮานะหน้ านิ่ว ออกแรงหนักเข้ าดึงกองผ้ าออกมาทัง้ ยวงได้ ทนั การ “ ไปอาบน ้าเร็ ว เดี๋ยวเข้ างานสายจะโดนคุณพยาบาลแซวอีกนะ ” เคย์ ชะโงกหน้ าไปดู เห็นคนรักหอบผ้ าผ่อนเต็มอ้ อมแขน ผมยุง่ กระเซิงจนน่าขา “ วันนี ้พี่เลิกงานเร็ว ฮานะอยากไปเที่ยวไหนรึเปล่า ” ถามพลางเดินไป ตรงตู้เสื ้อผ้ า หันมาอ้ อนทางแววตาให้ สดุ ที่รักมาเลือกชุดทางานให้ อย่างเคย ฮานะอมยิ ้ม เลือกเสื ้อเชิ ้ตสีฟ้าอ่อนมาวางคู่กบั กางเกงสแล็คเนื ้อดี สูท หลายตัวแขวนเรี ยงรายแต่เนื ้อผ้ าของเวอร์ ซาเช่จะเป็ นตัวที่พี่เคย์ชอบที่สดุ “ อยากกินเค้ ก..” ว่าไปก็ใส่เสื ้อให้ อีกฝ่ ายจนคล้ ายจะคอยดูแลเด็กตัวโต มากกว่าทาหน้ าที่ภรรยาแล้ ว “ พี่ไปรับที่นนั่ นะ ” เคย์ดงึ นิ ้วเรี ยวข้ างซ้ ายมาจูบที่แหวนแต่งงานเบาๆ ก่อนจะผละออกไป ร่างเล็กบางได้ แต่ยิ ้มแก้ มปริ อบอุน่ ไปทังตั ้ วเพียงแค่รสสัมผัสแผ่วเบา ..บางที..มีแค่กนั และกันก็อาจจะเพียงพอแล้ ว.. มือนุม่ ลูบลงกับท้ องตัวเองอีกหน ..แต่ก็ภาวนาอยากให้ มีปาฎิหาริย์เสียจริงๆ.. ...............................................................................
56
ตลอดทางเดินไปห้ องพักมีแต่เสียงทักทายจากคนไข้ ฮานะไล่ถามอาการ ตังแต่ ้ คณ ุ ยายที่มาด้ วยโรคกระดูก คุณตาข้ อเข่าเสือ่ ม เด็กชายตัวน้ อยที่กินโซบะ มากเกินจนอาหารเป็ นพิษ หนุม่ วัยทางานที่เริ่ มมีปัญหาทางเดินหายใจ จนถึงสาว น้ อยวัยเรี ยนนัง่ หน้ าหงิกมาขอคาปรึกษาเรื่ องคุมกาเนิดก็ยงั มีให้ เห็น ฮานะแทบจะเป็ นคุณหมอจับฉ่าย รักษาทุกโรคไปแล้ ว แม้ วา่ จะต่อสาขา เฉพาะทางเกี่ยวกับสมองโดยเฉพาะ งานบางครัง้ ที่โรงพยาบาลคือการมาช่วยคุณ หมอคนอื่นรักษาผู้ป่วยทัว่ ไปไม่เว้ นแผนก แต่สว่ นใหญ่ก็คือการอยูใ่ นห้ องผ่าตัด วนเวียนกับเจ้ าสิง่ ที่หลายคนทาหน้ าทึง่ ออกมาเมื่อฮานะแกล้ งบอกว่า ถือมีดหัน่ ก้ อนเต้ าหู้ในกะโหลกเป็ นอาชีพ มือเรี ยวผลักบานประตูห้องตรวจไข้ เข้ าไปด้ านในแล้ วยิ ้มทักพยาบาล ผู้ช่วยที่ดเู หมือนวันนี ้จะตาโหลไปหน่อยเนื่องมาจากผู้ป่วยตึกอายุรกรรมโวยวาย เอากลางดึก “ วันนี ้ไม่มีผา่ ตัดค่ะ..แต่คณ ุ หมอทาคาระไม่สบายมาก วันนี ้เข้ าไม่ได้ ท่านฝากให้ ช่วยดูเคสทาคลอดให้ ด้วย ” เธอพึมพาแล้ วก็หาววอดออกมาเล็กน้ อย ฮานะพยักหน้ าหงึกหงัก วันนี ้ก็จบั ฉ่ายอีกแล้ ว ที่จริงปกติตา่ งคนก็จะต่าง มีหน้ าที่กนั ไป เว้ นแค่ฮานะอยากรู้อยากเห็นไปหน่อยเลยแอบไปเรียนงานมาจาก คุณหมอท่านอื่นจนพวกเขาชอบเรี ยกมาช่วยเวลากะทันหัน “ เอ่อ..แล้ วก็..เมื่อตีห้าน่ะค่ะ มีเคสฉุกเฉินเข้ ามา เธอปวดท้ องแต่วา่ ปาก ช่องคลอดยังไม่เปิ ด ถุงน ้าคร่าก็ยงั ปกติ ตอนนี ้เลยให้ รออยูใ่ นห้ องคลอด ดูอาการ คงอีกประมาณค่อนวัน.. ” ยังไม่ทนั จบประโยคอะไรดี ประตูด้านหน้ าก็ถกู กระแทกผัวะเข้ ามาพร้ อม กับเสียงแบบตระหนกเต็มที่ของพยาบาลแผนกสูตินารี อีกคน “ น ้าคร่ าไหลแล้ ว แต่เด็กไม่กลับหัวค่ะ ”
57
ฮานะวิ่งพรวดไปห้ องผ่าตัดแบบไม่รอให้ เสียเวลา เคสฉุกเฉินต้ องผ่าออก ทางหน้ าท้ องเท่านัน้ “ เรี ยบร้ อยแล้ วใช่มยครั ั ้ บ ” คุณหมอตัวจิ๋วจัดการฆ่าเชื ้อ สวม ถุงมือ ดึงผ้ าคาดมาปิ ดปากอย่างรวดเร็ว สัง่ เปิ ดยาแทนบล็อคสันหลังแล้ วรอดูจน คนไข้ ตรงหน้ าสลบไป ..เจ้ าตัวน้ อยที่พระเจ้ าประทาน.. ..ยังไงๆก็ต้องได้ ออกมาดูโลกแน่.. ...... การผ่าตัดทาคลอดเป็ นไปด้ วยดี ภาพเด็กชายตัวเล็กแดงแจ๋ แผดเสียง ร้ องไห้ จ้าหลังจากกระตุ้นการหายใจด้ วยปอดเป็ นหนแรก พยาบาลมารับตัวไปทา ความสะอาดและห่อไว้ ด้วยผ้ าสีขาวผืนนุม่ แล้ วพาไปนอนในห้ องเด็กอ่อน รอให้ คน เป็ นแม่มาดูหลังฟื น้ จากยาสลบ ฮานะยิ ้มด้ วยความดีใจ และจะเป็ นแบบนี ้ทุกครัง้ ตังแต่ ้ ผา่ ตัดให้ ผ้ ปู ่ วยทุก คนมา ดูทา่ วันนันมี ้ อกี หลายเคสที่เข้ ามาทาคลอดแต่ก็เป็ นเพียงช่วยคลอดแบบ ธรรมชาติ ไม่คอ่ ยเจอเคสผ่าตัดเท่าไหร่นกั กว่าจะได้ นงั่ พักเล่นๆก็ปาเข้ าไปเกือบ สองทุม่ ปล่อยพี่เคย์รอแกร่วตังแต่ ้ หกโมงเย็นจนต้ องขอให้ กลับไปก่อน ‘ ไม่เป็ นไรครับ..พี่จะรอ ’ ฝ่ ายนันกรอกเสี ้ ยงมาตามโทรศัพท์ “ เหนื่อยแย่เลย อุตส่าห์เลิกงานไว ” ฮานะว่าเสียงกังวล มือเขี่ยเค้ กใน จานเล่นก็เพราะคุณพยาบาลตรงประชาสัมพันธ์ฝากมาให้ เขียนการ์ ดแนบว่าจาก คุณสามีที่รัก ‘ ไม่เลย ถ้ าเหนื่อยก็เพราะเรื่ องเมือ่ คืนน่ะแหละ ’ เสียงทุ้มต่าแกล้ งแหย่จน หน้ าคนฟั งแดงซ่าน “ คนบ้ า..” ‘ ไปทางานเถอะ พี่รอด้ านล่างตรงห้ องโถงนะ เลิกสามทุม่ ใช่มยั ้ ’
58
ฮานะตอบรับ แอบอมยิ ้มไปตามคาแซวของคนรักที่ชอบพูดให้ อายเล่น ก่อนจะวางมือถือไป เป็ นเวลาเดียวกับที่สาวพยาบาลคนเดิมเปิ ดประตูเข้ ามาหา ด้ วยท่าทีเนือยๆ “ เธอไปแล้ วค่ะ ” “ เอ๋ ” คุณหมอตัวเล็กเกาแก้ มด้ วยความสงสัย “ อะไร ใครไปครับ ” “ ก็เคสรุ่งอรุณเบิกฟ้ าของคุณหมอน่ะค่ะ เธอกลับไปแล้ ว มีผ้ ชู าย ดูทา่ ว่า จะเป็ นสามีมารับ ” ฮานะยิ ้มกว้ าง ตังอกตั ้ งใจฟั ้ งอย่างดี “ ก็เยี่ยมน่ะสิครับ คนไข้ หายไวก็ แสดงว่าผ่าตัดมาหลายครัง้ แล้ ว ชินเร็ วแบบนี ้จะได้ ไม่เจ็บแผลนาน ” พยาบาลผู้ชว่ ยทาท่าจะร้ องไห้ “ ค่ะ..ปี กลายเธอมาผ่าคลอดลูกชายคนโต ห้ าเดือนก่อนเธอผ่าไส้ ตงิ่ พอวันนี ้มาผ่าคลอดลูกคนที่สอง มันไม่อะไรหรอกค่ะ..ถ้ า เธอจะจ่ายให้ ครบตามจานวนเงินบ้ าง ” ร่างเล็กหัวเราะเบาๆ การผ่าตัดแบบนี ้มีจ่ายผ่อนสาหรับครอบครัวที่ไม่ ค่อยพร้ อม “ ไม่เป็ นไรนี่ครับ เดี๋ยวเธอก็คงมาจัดการเอง ” อีกฝ่ ายส่ายหัวปฏิเสธ “ คงไม่มาแล้ วล่ะค่ะ เธอไปแล้ ว แถมปล่อยลูกชาย นอนอยูใ่ นห้ องเด็กอ่อน แล้ วท่าทาง..” คุณพยาบาลถอนใจเฮือก “ มีลกู คนโตโดนทิ ้งไว้ พว่ งมาอีกหนึง่ ด้ วย ” ...... ร่างใหญ่พลิกหน้ าหนังสือพิมพ์ในมือไปอีกด้ าน ข่าวธุรกิจมากมายบอก ถึงราคาที่ดินที่หล่นฮวบดูคล้ ายจะทาให้ ทาซึดะเดือดร้ อนไปมาก แต่อาโทอิไม่ได้ พูดอะไรอีกนอกจากการขายหุ้นในเครื อออกไป เขาเองย ้าแล้ วว่าต่อให้ สถานการณ์ แย่แค่ไหน หุ้นใหญ่ในบริษัทก็ควรเป็ นของทาซึดะไว้ ก่อน เพราะรัฐบาลคงปล่อย วิกฤติตรงนี ้ให้ เลวลงต่อไปได้ ไม่นานนัก
59
“ หนัง..พิมพ์..” เสียงเล็กๆของใครบางคนดังอยูด่ ้ านหน้ า เคย์ลดหนังสือพิมพ์ในมือลงแล้ วก็ต้องยิ ้มให้ กบั เด็กชายตัวจ้ อยทีย่ ืนจ้ อง กระดาษในมือเขา “ ไงครับ..” ชูขา่ วให้ ดแู ล้ วก็ชี ้บอก “ อันนี ้เขาเรียกว่า ‘หนังสือพิมพ์’ ไม่ใช่หนังพิมพ์นะ ” ร่างสูงหัวเราะ มอง ซ้ ายขวาหาพ่อแม่เด็กแล้ วมีแต่คนแก่ที่รอรับยา บางทีอาจจะหลงมาแถวนี ้ “ คุณแม่อยูแ่ ถวนี ้รึเปล่า เดีย๋ วอาจะพาไปหา ” เขานัง่ ยองๆลงตรงหน้ า เด็กน้ อย ดูแล้ วคงอายุแค่ขวบกว่าด้ วยซ ้า ใบหน้ ากลมแป้นแล้ นยิ ้มตอบมา มือนุม่ นิ่มยกมาวางแปะที่ไทเส้ นยาว แล้ วจับแน่น ลักยิ ้มสองข้ างแก้ มพองทาให้ เคย์นกึ ถึงฮานะตอนเด็ก ลาตัวปุ๊ กลุ๊ก แทบกลิ ้งได้ เหมือนตุ๊กตาหมีตวั น้ อยน่าฟั ด ผิวขาวใสยิ่งทาให้ นา่ เอ็นดูไปหมด “ หมะม๊ า..ไม่ร้ ู..” เคย์เงี่ยหูฟังเจ้ าตัวจิ๋วว่า สายตาเริ่ มกังวลกลัวว่าจะหลงทางกันจริงๆ อุ้ง มือใหญ่จบั เข้ าทีแ่ ขนป้อมแล้ วชวนไปที่ประชาสัมพันธ์ด้วยกัน แต่ก่อนที่จะได้ ก้าว สายตาก็สบเข้ ากับจดหมายฉบับหนึง่ ในชุดเอี๊ยมแบบหมีน้อย ‘ ขอความกรุณาค่ะ..ถ้ าใครเจอเด็กคนนี ้ก็ช่วยเลี ้ยงไว้ ให้ ด้วย ’ “ ห๋า..” เขานิง่ อึ ้ง เจอเข้ าไม้ นี ้เป็ นใครก็งง “ อุ้มๆ..” พ่อตัวอ้ วนชูมือแล้ วโถมเข้ าหา เคย์ได้ แต่ปล่อยให้ ตวั เองสงสัยอยูอ่ ย่างนัน้ มือข้ างหนึง่ สอดเข้ าทีใ่ ต้ ขาปุ้ม ปุ้ยแล้ วอุ้มเด็กชายขึ ้นมาอย่างง่ายดาย ปล่อยให้ เล่นเนคไทของเขาไปก่อนตอนที่ เดินเข้ าไปหาพยาบาลพิเศษ “ พี่เคย์!! ” เสียงหวานใสของคนรักเรี ยกมาแต่ไกล “ ฮานะ..นี.่ .เด็กโดนทิ ้งคนนึง ” เขาเลิก่ ลัก่ เจ้ าตัวกลมเริ่ มหาววอดแล้ ว เอียงหน้ าซบกับเสื ้อสูท สองมือขยุ้มเสื ้อเขาแน่นไม่ปล่อย แล้ วถ้ าแกะออกคงจะได้ แผดเสียงร้ องจ้ ากันบ้ างแน่
60
ฮานะหัวเราะแหะๆ ส่ายหัวแล้ วชูสองนิ ้วขึ ้นมา “ สองคนต่างหากครับ ” ............................................................................... ในชีวติ หลังแต่งงานของเคย์ไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอเรื่ องสุดเซอร์ ไพรส์แบบ นี ้ได้ ช่วงเวลาที่อยูก่ บั ฮานะสองคนตอนนี ้กลับมีเจ้ าตัวน้ อยวัยขวบกว่าเพิ่มมาหนึง่ เด็กตัวเล็กๆที่เห็นใครก็เรี ยกหมะม๊ าไปหมดเล่นเอาเขาหลงความขี ้อ้ อนเข้ าเต็มเปา ร่างสูงที่กาลังลงต้ นกล้ าของไฮเดรนเยียสีฟ้ามองเด็กชายเดินเตาะแตะ เอาไม้ ไอติมทิม่ ลงไปตามแนวดินจนเป็ นรูพรุนเลียนแบบท่าทางเขาแล้ วก็ต้อง หัวเราะ เขาขยับเข้ าไปใกล้ แล้ วกวักมือเรี ยกอีกฝ่ ายให้ ถลาเอาตัวปุ้มปุ้ยเข้ ามาซบ “ อาโอะจัง ปะป๊ าว่าลองใช้ ช้อนขุดดูดีมยั ้ มืออาโอะยังเล็กอยูอ่ ย่าเพิ่งเล่น ส้ อมพรวนเลย เนอะ..” เคย์พยักพเยิดพูดด้ วยรอยยิ ้ม เรี ยกให้ แม่บ้านเอาช้ อนไม้ ใน ครัวมาให้ ลกู ชายคนแรก “ ขุด..” เสียงเล็กว่าตามคาสอน งัดเอาเศษดินกระจุยกระจายเต็มพื ้น มือใหญ่เข้ ามาประคองแขนนุม่ นิม่ ก่อนจะหอมแก้ มพองลมไปฟอดหนึง่ ด้ วยความเอ็นดู นึกถึงหลายวันก่อนที่คนรักขอให้ เลี ้ยงเด็กชายคนนี ้แทนพ่อแม่ที่ แท้ จริ ง เพราะไม่อย่างนันอาจจะถู ้ กส่งตัวไปสถานเลี ้ยงเด็กกาพร้ าที่ไหนสักแห่ง ฮา นะเองก็ช่วยตังชื ้ ่อให้ เสร็ จสรรพเพราะเจ้ าตัวน้ อยไม่ร้ ูอะไรเลยแม้ แต่นิด “ กลายเป็ นเทวดาน้ อยของม๊ าเขาไปแล้ ว ” เคย์ยิ ้ม เช็ดเหงื่อเม็ดเล็ก ตรงหน้ าผากจุม๋ จิ๋ม “ หมะม๊ าหาย..” อาโอะจังตังท่ ้ าจะเบะปากทันทีที่ได้ ยินปะป๊ าสุดหล่อพูด ถึงแม่ ทาเอาคนตัวโตที่มอมแมมคลุกดินต้ องรี บอุ้มตัวอ้ วนท้ วนมาปลอบใจ
61
“ โอ๋ๆ..เย็นนี ้ปะป๊ าจะพาไปหาแม่นะ เด็กดีอย่าร้ อง จะพาไปหาน้ องของ อาโอะจังไงครับ ” แขนแกร่งโอบอุ้มตัวของเด็กน้ อยไว้ แล้ วโยกไปมาเลียนแบบชิงช้ า สวรรค์ “ น้ อง..น้ องตัวเล็ก” พึมพาแล้ วขยี ้ตายุกยิกก่อนจะอ้ าปากหาววอด จบลง ด้ วยการซบลงกับบ่ากว้ าง เคลิ ้มไปทีละนิด เคย์ถอนใจเฮือกด้ วยความโล่งอก ฤทธิ์เจ้ าแสบน้ อยใช่ยอ่ ยเสียเมื่อไหร่ นี่ ไม่ร้ ูวา่ ถ้ าไปรับโซระจังที่อายุไม่กี่วนั เข้ าบ้ านมาจะเกิดอะไรขึ ้นกับกลางคืนที่แสน สงบของเขาต่อ ร่างใหญ่ยิ ้มมุมปาก มือลูบเส้ นผมสีดาขลับของลูกชายด้ วยความรักใคร่ และดูจะเป็ นปลื ้มกับมุราคามิรุ่นต่อไปเอามาก ...... สองมือเล็กวางแปะอยูต่ รงกระจกบานโตที่บรรดาคุณแม่ทงหลายพากั ั้ น มาดูบตุ รหลังคลอดกัน สาวหลายคนแอบสงสัยเล็กน้ อยว่าเด็กในชุดกาวน์ที่เห็นนี่ เป็ นคุณแม่เสียเองหรื อว่าเป็ นคุณหมอทาคลอด “ ทังสองอย่ ้ างล่ะครับ ” ฮานะยิ ้มแป้น หันมองทารกตัวน้ อยๆที่หลับตา พริ ม้ อยูใ่ นห้ องเด็กอ่อน ตัวเล็กจิ๋วไม่กี่กิโลกรัมนอนบนเบาะนุม่ พักใหญ่ดวงตาที่ยงั ไม่เปิ ดก็ดจู ะ ยิบหยีไปเพราะปากบอบบางกาลังหาววอด ลิ ้นเล็กทาท่างุบงิบอะไรเหมือนกาลัง เคี ้ยวขนมในความฝั น นิ ้วนุม่ นิ่มขยับกาเข้ าหากันไว้ แน่นแล้ วพลิกตัว เพียงนิดก่อน จะหลับไปอีกหน ฮานะมองภาพทังหมดด้ ้ วยความตื ้นตันใจ อยากจะปล่อยโฮให้ น ้าตาท่วม โรงพยาบาลเพราะไม่คดิ เลยว่าของขวัญชิ ้นน้ อยจะถูกประทานมาเร็ วขนาดนี ้
62
เด็กสองคนที่เกิดจากแม่คนเดียวกันถูกทิ ้งเอาไว้ ตัวคนคลอดดูแล้ วก็คงไม่ พ้ นชันมั ้ ธยมปลายเท่าไหร่ด้วยซ ้า เด็กชายคนโตที่อายุแค่ขวบกว่า ฮานะตังชื ้ ่อว่า อาโอะ พอมาคนน้ องที่ทาคลอดให้ เองกับมือเพราะเจ้ าตัวดื ้อไม่ยอมกลับหัวก็เลย ตังชื ้ ่อว่า โซระ แทนช่วงเวลาที่ของขวัญตัวจิ๋วเกิดในยามรุ่งอรุณทีท่ ้ องฟ้ ากาลังเปิ ด กว้ างแล้ วก็สวยกว่าวันไหนๆ “ ให้ พี่เคย์เป็ นแม่ได้ มยนะ ั ้ เรียกตัวเองว่าแม่ดแู ปร่งๆไงไม่ร้ ู ” เสียงหวาน พึมพา แต่คิดว่าคนรักคงเถียงคอเป็ นเอ็น “ อ๊ ะ..” ใบหน้ าสวยแนบลงกับกระจกใส ดวงตาสีน ้าตาลอ่อนเบิกกว้ าง กับความเห่อลูกชายคนเล็กที่คอ่ ยๆกะพริ บตาปริ บแล้ วลืมมองมาตรงด้ านหน้ า ตากลมป๊ องมองแป๋ วแหวว เห็นประกายระยิบระยับในหน้ าต่างของใจสี หวานอ่อนเหมือนกับคุณแม่คนใหม่เปี๊ ยบ เด็กน้ อยอ้ าปากหาวอีกครัง้ และอีกครัง้ มือป้อมที่กาไว้ ยกุ ไปยิกมา ป่ ายปั ดไปคว้ าขาตัวเองมาจับ ดวงตาสองคูจ่ ้ องประสานกัน เหมือนแรงดึงดูดมหาศาลที่รัง้ สายสัมพันธ์ เพียงแรกเห็นของคุณหมอทีช่ ่วยชีวิตเอาไว้ กบั เจ้ าตัวเล็กที่ถกู ทิ ้งทังยั ้ งไม่ร้ ูความ เพียงเท่านัน..คนที ้ ่บอ่ น ้าตาตื ้นก็ปล่อยโฮต่อหน้ าห้ องเด็กอ่อนจนคุณ พยาบาลผู้ชว่ ยต้ องรี บมาปลอบใจแล้ วพาไปพักในห้ องส่วนตัวก่อนที่แม่คนอื่นจะ สงสัยไปมากกว่าที่เป็ นอยู่ ...... ร่างสูงใหญ่ที่นงั่ ฮัมเพลงอยูห่ ลังพวงมาลัยสีดาขลับมองลูกชายคนโตปี น ขึ ้นปี นลงบนเบาะหนังเนื ้อดีด้วยรอยยิ ้ม ไอเย็นเฉียบของแอร์ ในเบนซ์ SL คันใหม่ กาลังทาให้ เจ้ าตัวน้ อยสัน่ บรื๋ อแล้ วทาปากงุบงิบ “ หนาวเหรอครับ อาโอะจัง ” เคย์ยื่นมือออกไปหรี่ ความแรงของลมหนาว ตรงหน้ า แล้ วก็ได้ อ้อมกอดน้ อยๆเป็ นของตอบแทนความช่างอ้ อน
63
“ ปะ..ป๊ า ” มือป้อมไล่วางแปะลงมาตามเนคไทเส้ นยาว ดูทา่ คงสนอก สนใจชุดแบบหนุม่ นักธุรกิจแน่ คนมองหัวเราะในลาคอ อุ้มร่างปุ้มปุ้ยลงนัง่ ดีๆกับเบาะหนา แต่เจ้ าตัว น้ อยก็ไม่วายจับนูน่ จับนี่ ขยับเกียร์ แล้ วหมุนพวงมาลัย เปิ ดแอร์ เล่นแล้ วทุบคอนโซล หน้ าตามประสาเด็กซน “ หมุนๆ..” อาโอะจังปี นกลับมานัง่ บนตักคุณพ่อคนหล่อ ทาปากยืน่ แล้ ว ส่งเสียงบรื น้ เลียนแบบรถที่ขบั ผ่านไปมา แถมท้ ายด้ วยการโยกตัวเอียงซ้ ายขวา เหมือนในหนังแข่งรถที่เห็นเมื่อคืน “ นี.่ .พวงมาลัยรถนะ ” เคย์ยิ ้มอ่อนโยน จับมือนุม่ ให้ วางแหมะลงตรงด้ าน หน้ าที่เห็นเล่นหมุนไปหมุนมาอยูน่ าน “ พวง..มะ..ลาย ” เสียงน้ อยพึมพา หันมาหัวเราะเอิ๊กอ๊ ากอวดฟั นเล็กซี่ หน้ าสองซี่ที่เพิง่ ขึ ้น ชายหนุม่ ก้ มลงหอมแก้ มพองฟอดใหญ่ ได้ กลิน่ แป้งเด็กทีค่ ณ ุ แม่คนสวย ทาไว้ ให้ ตอนเช้ า “ ถ้ าอาโอะขับรถได้ ปะป๊ าจะซื ้อรถให้ เอาคันโตๆขับอวดสาวเลย เป็ นไง ” เขาหัวเราะ นวดแก้ มพองลมเหมือนปลาทองให้ จนเจ้ าตัวเล็กเคลิ ้ม “ พ่อ ลูก คุยกันเพลินเลยน้ า..” เสียงหวานดังขึ ้นพร้ อมกับรอยยิ ้ม “ ฮานะ..” เคย์ยิ ้ม เอื ้อมมือเปิ ดประตูรถด้ านข้ างให้ ร่างเล็กก้ าวเข้ ามา สองมืออุ้มทารกตัวจิ๋วที่หลับพริ ม้ เอาไว้ แนบอก ดวงตาอ่อนโยนทอดลง มองลูกชายตัวน้ อยก่อนจะหันมายิ ้มให้ กบั คนรักที่ทาท่าจะน ้าตาซึม “ น้ อง..น้ อง~ ” มือเล็กตบแปะๆ หัวเราะสดใสด้ วยความดีอกดีใจอย่าง เด็กวัยเกือบเข้ าอนุบาล ฮานะหอมแก้ มอาโอะจังฟอดใหญ่ ยื่นแขนข้ างหนึง่ ให้ ลกู คนโตย้ ายก้ น นุม่ นิ่มมานัง่ บนตักพร้ อมกับขยับเจ้ าลูกคนเล็กไปไว้ ในแขนอีกด้ าน
64
“ หมะม๊ า ” ใบหน้ ากลมซบกับอกบางท่าทางอ้ อนน่าดู เรียกเอาหยดน ้าใส กลิ ้งลงจากดวงตาคูส่ วย รัง้ ให้ คนข้ างกายยกนิ ้วขึ ้นปาดออกให้ นมุ่ นวล “ สมใจฮานะเลย ” เคย์ยิ ้ม เอื ้อมแขนมากอดหัวใจทังสามของเขาไว้ ้ “ โซระจัง..เด็กดีของปะป๊ า ” นิ ้วยาวสอดเข้ าใต้ มือนุม่ ที่คว้ าหมับเอาไปกา ในทันที ดวงตากลมสีเหมือนลูกเกาลัดลืมมองมาแล้ วจับจ้ องที่ใบหน้ าคม ปาก น้ อยหาววอดอีกรอบจนน ้าลายยืดมาเปื อ้ นเสื ้อของคุณแม่ เรี ยกเสียงหัวเราะคิก จากฮานะทีต่ ้ องดึงผ้ าอ้ อมผืนเล็กมาเช็ดปากให้ “ ดูสพิ ี่เคย์..ฟั นยังไม่ขึ ้นเลย ” ฮานะชี ้เหงือกแดงๆของลูก คนฟั งส่ายหัวด้ วยรอยยิ ้ม ความน่ารักของโซระทาเอาคุณหมอคนเก่งลืม ไปเลยว่าเด็กอายุเท่าไหร่ถึงจะมีฟันน ้านมขึ ้น “ ของอาโอะก็เพิ่งขึ ้นมาสองซี่ ” นิ ้วเรี ยวจิ ้มจมูกน้ อยๆของลูกคนโต ก่อน จะก้ มลงหอมแก้ มเด็กทังสอง ้ เคย์เห็นเข้ าก็ต้องดึงเอาร่างเล็กบางมาหอมอีกฟอดใหญ่บ้าง “ กลับบ้ านกันนะ..” .............................................................................. ภายในบ้ านของมุราคามิ เคย์ มีแต่เสียงเจี๊ยวจ๊ าวของผู้ใหญ่ที่รุมกอดเด็ก น้ อยด้ วยความช่างเห่อ ไทระอุ้มอาโอะจังขึ ้นขีค่ อแล้ วพาเดินรอบบ้ านโดยที่เซจิขอ อุ้มโซระจังเอาเอง ส่วนอดีตท่านประธานที่เกษี ยณอายุมานานก็เลือกที่จะนัง่ อ่าน ตาราเลี ้ยงเด็กเป็ นรอบที่สามของชีวิต “ เลิกนมแม่แล้ วต้ องให้ กินอาหารเสริ มสินะ ” ซาโตะซังพึมพาด้ วยรอยยิ ้ม
65
ตอนนี ้ทุกคนมาออกันอยูท่ ี่บ้านคูร่ ักคนน้ องจนไม่เป็ นอันทาอะไร เคย์ต้อง หัดชงนมผงสาหรับแทนน ้านมเหลืองของมารดา ในเมื่อคนรักของเขามีให้ เสียที่ไหน “ อืม..กล้ วยบด..ทาสตูว์มะเขือเทศช่วยให้ ผิวทังนุ ้ ม่ ทังเนี ้ ยน ” ท่าน ประธานขยับแว่นสายตาที่ตกมากองตรงดังจมู ้ กแล้ วหรี่ ตามองตัวอักษร ฮานะอมยิ ้ม นัง่ จดตามรายการทีค่ ณ ุ พ่อคนที่สองบอกมาว่าเด็กอ่อนควร มีอะไรใหม่บ้าง แต่เท่าที่เห็น ของขวัญจากคนอื่นก็มากมายจนนับไม่หวาดไม่ไหว อย่างเตียงเด็กจากพีเ่ ซจิ รถหัดเดินที่มีโมบายดังกรุ๊งกริ๊ งอยูข่ ้ างบนจากพี่ไทระ เสื ้อผ้ า ของใช้ อื่นๆจิปาถะจากคุณพ่อ แล้ วยังมีเทปนิทาน หนังสือหัดอ่านของอา โอะจัง ขวดนมที่ซื ้อมากองเท่าภูเขา สัง่ ทาห้ องนอนที่ติดกันเสียใหม่เอี่ยม แล้ วยัง วางแผนในอนาคตถึงโรงเรียนอนุบาลของเจ้ าลูกชายคนโตด้ วยฝี มือของพี่เคย์ด้วย “ อาโอะจังทาบรื น้ ๆซิลกู ” ไทระชูมือชูไม้ กางแขนออกเป็ นเครื่ องบินพา เจ้ าตัวเล็กถลาไปมา “ บรื๊ อ~ ” เสียงเล็กร้ องตามคาชวน เรี ยกเสียงหัวเราะจากทุกคนทีน่ งั่ มอง เซจิที่อ้ มุ โซระจังเดินวนไปเวียนมาอมยิ ้มจนดูเป็ นคนมีความสุขที่สดุ ใน โลก พอเด็กน้ อยยุกยิกแล้ วหาวขึ ้นอีกก็รีบชี ้ให้ คนอื่นดูอย่างตื่นเต้ น “ พ่อ! โซระจังกามือผมใหญ่เลย ” เขาพูด ยิ ้มกว้ างด้ วยความแปลกใจ “ ตอนแกตัวเท่ามดก็กานิ ้วฉันไม่ปล่อยเหมือนกัน ” ซาโตะซังถอนใจอย่าง เอือมระอากับลูกชายที่ทาสงสัยไม่เข้ าเรื่ อง เคย์ที่นงั่ ตวงนมผงอยูเ่ งยหน้ ามามองพี่ชายแล้ วหัวเราะเบาๆ ชี ้มือว่าเจ้ า โซระทาผ้ าอ้ อมเปื อ้ นแล้ ว “ อ๋า..แกล้ งลุงนี่นา ” เซจิวางร่างนุม่ นิ่มลงกับเบาะ ดึงผ้ าอ้ อมผืนเก่าออก แล้ วรับเอาผืนใหม่ไปเปลีย่ นให้ ทา่ ทางคล่องแคล่ว ท่านมุราคามิอมยิ ้ม มองภาพทุกอย่างด้ วยความสุข “ ทาไมไทระไม่รับเด็กมาซักคนสองคนล่ะ จะได้ เป็ นเพื่อนกับหลานด้ วย ”
66
ไทระที่กาลังอุ้มทาชิงช้ าสวรรค์แบบมินิให้ อาโอะจังอยูห่ นั มามองสามีด้วย ดวงตาทีเ่ บิกกว้ างเหมือนเพิ่งนึกขึ ้นได้ และดูเหมือนว่าเซจิก็ลนลานจะโทรหาสถาน รับเลี ้ยงเด็กเอาตอนสามทุม่ กว่าด้ วยความร้ อนใจ “ พรุ่งนี ้ก็ได้ ” ฝ่ ายที่แนะนาหัวเราะเบาๆ ยื่นมือขอโซระจังทีเ่ คี ้ยวลมงุบงิบ มาอุ้มไว้ แนบอก “ ถ้ าโตกันเมื่อไหร่จะซื ้อบ้ านให้ คนละหลังรับขวัญหลาน ” เขายิ ้มให้ ลูกสะใภ้ คนสวย เคย์ถอนใจ อยากจะชี ้ให้ พอ่ ดูวา่ ลาพัง เงินในบัญชีของเขาคนเดียวก็ไม่ร้ ู จะเก็บไว้ ทาไมนักหนาแล้ ว เกิดพ่อมาจ่ายแทนให้ สมบัติเขาคงมีปลวกขึ ้นกันพอดี “ หมะ..ม๊ า..” อาโอะจังส่งเสียงเรียกคุณแม่ที่อ้ มุ น้ องชายตัวเองอยูไ่ ม่หา่ ง จนฮานะต้ องส่งเจ้ าตัวน้ อยให้ คนเป็ นพ่อแล้ วหันมาอุ้มลูกคนโตจากพี่ชายแทน “ ว่าไงครับ เด็กซน..” ปากนุม่ จูบแก้ มที่หอมกลิน่ แป้งจนฟุ้งด้ วยความรัก “ อา..โอะ..รักหมะ..ม๊ า ” เสียงเล็กเสียงน้ อยพึมพามาพร้ อมกับโถมร่าง เข้ ากอดคุณแม่ ฮานะอ้ าปากค้ าง ปล่อยน ้าตาร่วงเผาะจนเคย์ต้องเข้ ามากอดปลอบ เพราะคนรักตังท่ ้ าจะปล่อยโฮด้ วยความซาบซึ ้งสุดใจ ไทระกับเซจิเองก็ยิ ้มไปกับ ภาพตรงหน้ าแล้ วหมายมัน่ ว่าพรุ่งนี ้ต้ องพาเด็กน้ อยซักคนสองคนมาเป็ นลูกให้ ได้ “ รัก..ปะ..ป๊ าด้ วย ” มือป้อมวางแปะกับบ่ากว้ างแล้ วซุกหน้ าไปกอดรัด เล่นเอาคนตัวโตน ้าตาซึมอีกหน ซาโตะซังยิ ้มมุมปาก กวักมือเรี ยกลูกๆคนโตออกไปด้ านนอกเพื่อปล่อย ครอบครัวทังสี ้ ค่ นอยูก่ นั ตามลาพัง “ หมะม๊ าก็รักอาโอะจ้ ะ..รักโซระด้ วย ” ฮานะหอมแก้ มนุม่ “ ปะป๊ ายิ่งรักเลยรู้มยั ้ ” เคย์ยิ ้ม สลับหอมแก้ มแต่ละคนกันไปทีสองที เน้ นหนักที่คณ ุ แม่คนสวยมากหน่อย
67
“ ดึกแล้ ว..ต้ องนอนแล้ วนะเด็กดี ” เขาอุ้มเจ้ าตัวกลมขึ ้นมากอด พยักหน้ า ให้ ฮานะพาโซระจังที่หลับปุ๋ยไม่ร้ ูเรื่ องขึ ้นมาบนห้ อง ...... เสียงเพลงหวานหูร้องคลอไปกับสายลมเอื่อยเฉื่อยที่เปิ ดประตูระเบียง กว้ างรับอากาศเย็นยามดึก ฮานะนอนหันข้ าง มือบางตบก้ นกลมแผ่วเบาเป็ นการ กล่อมนอนในขณะทีด่ วงตามองหวานเชื่อมไปยังคนรักที่อ้ มุ โซระจังพาดบ่า ตบหลัง เบาๆทาให้ เรอหลังจากป้อนนมไปขวดโต ..ค่าคืนที่แสนอบอุน่ .. เคย์หนั มามองฮานะเพราะรู้สกึ ถึงดวงตาแป๋ วแหววพอกันกับเจ้ าตัวฟ้ าจับ จ้ องตรงมา เขาประคองทารกตัวน้ อยลงนอนในเตียงเด็กอ่อนแล้ วลูบเส้ นผมบาง เหมือนใยไหมแผ่วเบาแทนคาราตรี สวัสดิ์ “ อาโอะจังนอนแล้ วเหรอ ” เขายิ ้มให้ ร่างเล็กบาง สอดตัวเข้ ามาใต้ ผ้าห่ม ผืนเดียวกันที่มีพอ่ ตัวอ้ วนนอนแผ่สองสลึงคัน่ ตรงกลาง รอยยิ ้มหวานส่งให้ แทนคาตอบ หลับตาพริ ม้ ให้ สามีไล้ นิ ้วลงเกลีย่ ปอยผม หอมไปทัดข้ างใบหูขาว “ คิดไปเองรึเปล่าน้ า..ว่าฮานะของพี่สวยขึ ้นอีกตอนมีลกู อ่อนตังสองคน ้ ” เคย์ลบู มือลงเอวคอดทีเ่ นื ้อผ้ าห่มมันทาบลงกับผิวกาย “ ไม่ได้ คลอดเองซะหน่อย ” เสียงหวานหัวเราะ ขยับตัวเข้ าหาคนตรงข้ าม แต่ก็ต้องผละออกไปนิดเมื่อเกือบจะทับเจ้ าตัวน้ อยตรงกลางที่กรนดัง “ ไปทบทวนความหลังที่ห้องนู้นดีกว่ามัง้ ” เขาปรายตาไปทางห้ องเล็กที่ อยูต่ ิดกัน ฮานะยิ ้มเขิน ปล่อยให้ คนรักช้ อนตัวขึ ้นอุ้ม ร่างใหญ่ผลักประตูไม้ เข้ าไป ด้ านในแล้ ววางเรื อนกายหอมหวานลงกับเตียง
68
“ คืนนี ้จะกอดแน่นๆ ” เคย์กระซิบ ดึงชุดนอนเนื ้อลืน่ ออกไปกองบนพื ้น ไล้ มือลงแรงเข้ ากับเรี ยวขานวลที่ยกขึ ้นมาแนบ ฝ่ ามือร้ อนสอดเข้ าใต้ เอว รัง้ ร่างบางมากอดในอ้ อมอก สอดนิ ้วเข้ าไปด้ าน ในความร้ อนรุ่มทีต่ อบรับ ก่อนจะขยับยกทังตั ้ วให้ รับความรักจากส่วนลึก แทรก ความกดดันเข้ าไปทีละน้ อยจนเรียวเล็บคมจิกลงบนบ่ากว้ างดึงคิ ้วเข้ มให้ ขมวดแน่น “ อ..พี่เคย์..” เสียงใสครางแผ่ว วูบวาบไปทัว่ ท้ องน้ อยตอนอีกคนกระแทก กายลงมาหนักหน่วง เสียงเตียงทังหลั ้ งเคลือ่ นดังเอี๊ยด ขอบไม้ กระทบเข้ ากับผนังแข็งด้ านบน แรงที่โหมเข้ าทาร่างเล็กบางโยกคลอนตามจังหวะทีถ่ กู ป้อนส่ง ริ มฝี ปากบางขบ แน่นจนอีกคนต้ องสอดลิ ้นเข้ ามาคลายแล้ วจูบรุกไล่หาความหวานฉ่า “ ปะ..ป๊ า..” เสียงงัวเงียเล็กๆดังขึ ้นพร้ อมกับที่มือกลมยกขึ ้นขยี ้ตา แขน อ้ วนท้ วนกอดหมอนใบเล็กมาข้ างหนึง่ ฮานะตัวเย็นเฉียบ ทาตาโตอย่างตกตะลึงกับเสียงทักเอากลางคันของลูก ชาย มือบางยันแผงอกลา่ สันสุดแรง ป่ ายมือหาชุดนอนที่ตกไปบนพื ้นแต่คนด้ านบน กักตัวไว้ ในอ้ อมกอดแนบแน่น “ อยูน่ ิ่งๆสิที่รัก เดีย๋ วลูกเห็น ” เคย์กดไหล่เล็กลงแนบกับพื ้นเตียง เอาแผ่น หลังกว้ างบังร่างขาวนวลเอาไว้ จนมิด “ อาโอะจัง ทาไมยังไม่นอนล่ะลูก ” ใบหน้ าหล่อเหลาหันมายิ ้มกับเจ้ าตัว จ้ อยที่ขยับเข้ ามาใกล้ ขึ ้น เขานิ่วหน้ าจากแรงขบของฟั นขาวบนบ่าเพราะความ หมัน่ ไส้ ของภรรยาคนสวย “ ใคร..ตีอาราย..กึกๆ..” อาโอะเดินเป๋ ไปมาแล้ วยื่นหน้ ามาเกาะขอบเตียง “ หมะ..ม๊ า..ปายไหน ” เด็กช่างรู้ช่างซักกลอกตากลมโตแล้ วชะโงกข้ าม บ่าแกร่งที่หนั หลังให้ เห็นใครไม่ร้ ูขยับยุกยิกอยูใ่ ต้ ผ้าห่ม
69
“ หมะม๊ าไป..ไปห้ องน ้าครับ ” เคย์หวั เราะแก้ เก้ อ ทาตาดุๆปรามคนรักที่ มองมาอย่างคาดโทษเพราะทาเอาตกในสภาพอาบลมตอนดึก “ ง่วงแล้ ว..หมะม๊ าไม่กล่อม ” ยิ่งนานเข้ า อาโอะจังก็ยงิ่ พูดเป็ นประโยค ยาวได้ เร็ วขึ ้น แต่ก็ทาเอาฮานะหนาวๆร้ อนๆว่าสักวันลูกชายคนโตคงลุกขึ ้นมาพูด ว่าเมื่อคืนนี ้ปะป๊ าปล ้าหมะม๊ าบนเตียง “ อาโอะไปนอนก่อนมัยครั ้ บ เดี๋ยวป๊ าบอกม๊ าเขาให้ ” ร่างใหญ่ยิ ้มยัว่ คนที่ นอนอยูใ่ ต้ ร่าง แอบขยับกายรุกเข้ าไปในความร้ อนเหมือนไฟสุมกระตุ้นให้ คณ ุ หมอ ตัวเล็กมองค้ อนกว่าเดิม “ กะ..ได้ ” ว่าแล้ วก็เดินยันผนังไป ไม่ลมื จับบานประตูปิดเข้ าเหมือนตอน ที่ผลักมาหาคนในห้ องด้ วย “ คนบ้ า! ” ฮานะงับฟั นลงกับแขนแกร่ง ตังท่ ้ าจะถอยหนีแต่มือกร้ านรัง้ ร่างให้ ล้มลงไปกอง เคย์คว้ าขาเรียวมาพาดบ่า ดึงช่วงความร้ อนผ่าวยกสูงก่อนจะแทรกตัวลง ฝั งร่างแนบแน่น ขยับกายเน้ นหนักด้ วยความขี ้แกล้ งจนเจ้ าของตัวร้ องครางหนักขึ ้น “ อาา..พี่เคย์..อ..ฮึก..” ปากบางเม้ มสนิท วูบวาบไปทังใจกั ้ บความร้ อนฉ่า ที่สอดแทรกเข้ ามาหนักหน่วง “ อ๊ าา..อ..อย่า..” “ อือ..ฮานะ..” ร่างขาวนวลหลับตาแน่น แย้ มปากรับความนุม่ หวานที่กระหวัดเข้ ามา กวาดต้ อน สองแขนเกาะเกี่ยวบ่ากว้ างพร้ อมกับขาเพรี ยวบางที่ยกโอบเอวแกร่งไว้ แนบสนิท ยกสะโพกตอบรับความแข็งขืนที่กระแทกกระทัน้ “ ที่รัก..อย่าเกร็ง ” เคย์กระซิบเสียงพร่า ยกเอวบางเข้ ามาชิดก่อนจะขยับ ร่างเน้ นหนักเข้ าไปทีเดียว กระชากออกสุด โหมกลับลงไปใหม่อยูห่ ลายครัง้ จนทุก อย่างเอ่อล้ น
70
ไฟร้ อนรุ่มล้ นทะลักเข้ าไปในโพรงนุม่ ที่ขยับรัดรึงไม่ปล่อย เสียงหวาน ครวญครางอยูใ่ นลาคอเมื่อความอุน่ ร้ อนยังคาคัง่ ตอนที่คนด้ านบนค่อยๆถอนกาย ออกไปเพราะเสียงร้ องไห้ จ้าของเจ้ าลูกคนเล็กในห้ องด้ านข้ าง เคย์เป็ นฝ่ ายคว้ ากางเกงขายาวมาสวมแล้ วโน้ มตัวลงจูบหน้ าผากเนียน แผ่วเบาก่อนจะเปิ ดประตูออกไปอุ้มโซระจังขึ ้นมากล่อมให้ นอน ฮานะหอบหายใจเชื่องช้ า หมดแรงไปทังตั ้ วจนต้ องนอนระทดระทวย ปล่อยตัวเปล่าเปลือยอาบแสงโคมไฟในห้ องแคบ มีเพียงผ้ าห่มผืนบางที่คลุมร่างไว้ หมิ่นเหม่ แว่วเสียงของอาโอะจังตื่นมาถามคุณพ่อสุดหล่อว่าน้ องเป็ นอะไร ดึง ความสนใจจากดวงตาคูง่ ามที่มองภาพกระต่ายน้ อยในดวงจันทร์ ของเมื่อหลายปี ที่ ผ่าน ร่างเล็กดึงชุดนอนมาสวมลวกๆก่อนจะก้ าวเท้ าลงจากเตียง ทาเอาแทบทรุดไป เหมือนกัน ความอุน่ ร้ อนที่รินลงตามเรียวขากระตุ้นใบหน้ าสวยให้ แดงซ่าน นึก เหน็บคนรักในใจว่าถ้ าเป็ นผู้หญิงก็คงตังที ้ มฟุตบอลจากลูกตัวน้ อยๆได้ เป็ นสโมสร “ หมะ..ม๊ า ” เสียงเล็กร้ องพร้ อมกับมือที่คว้ าขึ ้นมาให้ คณ ุ แม่อ้ มุ เอาใจ ฮานะยิ ้มหวาน ตรงเข้ ามาประคองลูกชายคนโตขึ ้นไปนอนบนเตียงกว้ าง สายตาปรายมองพี่เคย์ที่กาลังหยดน ้านมในขวดลงบนหลังมือดูวา่ ร้ อนไปเดี๋ยวจะ ลวกลิ ้นโซระจังหรื อเปล่า “ นิทานฮับ..” เด็กชายตัวจ้ อยออดอ้ อนอีกหน ซบแก้ มกลมลงกับอกบางที่ มีรอยแต้ มสีสดเจือจาง พี่เคย์หนั มายิ ้มให้ อ้ อมแขนแข็งแรงกล่อมโซระที่กินนมแล้ วให้ หลับปุ๋ยไป อีกที ถึงจะก้ าวขึ ้นมานอนบนเตียงใกล้ กนั ทังสามคน ้ “ ลองเล่าเรื่ องของเราให้ ลกู ฟั งสิ ” เขาแหย่ หัวเราะในลาคอเมื่อถูกค้ อน “ ให้ พอ่ เล่าเรื่ องกระต่ายบนดวงจันทร์ ให้ ฟังดีกว่า แม่เล่าไม่สนุกหรอก มี แต่น ้าตาทังนั ้ น..” ้ ร่างใหญ่ยิ ้ม ไล้ นิ ้วลงปลอบใจดวงน้ อยที่เคยทาร้ ายไว้ สาหัส
71
“ ตอนนี ้ไม่มีแล้ ว ” ฮานะยืดตัวไปหอมแก้ มคนรัก ซุกกายลงกับผ้ าห่ม พร้ อมกระชับอ้ อมกอดให้ อาโอะจังเข้ ามาตรงกลาง ส่วนตัวเองนอนหนุนแขนกว้ าง เขาก้ มจูบบนหน้ าผากนวลอีกหน ปรายมองจันทร์ กลมโตที่ทอแสงผ่าน เข้ ามาทางระเบียง “ จะเล่าตังแต่ ้ แรกเลยแล้ วกัน กว่าจะจบ..อาโอะคงหลับพอดี ” ร่างเล็กยิ ้มหวาน ตังใจฟั ้ งเสียงอ่อนโยนเล่าเรื่ องเก่าๆที่ผ่านกันมาทังคู ้ ่ ทัง้ ความสุข ความเศร้ า ภายใต้ ความหล่อเหลาที่ฉาบหน้ ากากไว้ เพื่อคาลวง หัวใจที่ถกู หลอกใช้ จนต้ องหนีหาย กว่าจะรู้ตวั ก็เกือบสูญเสีย เกือบจะตามหากันไม่เจอ อาโอะจังหลับแล้ วก็กรนดังฟรี แ้ ว่วเข้ ามาตังแต่ ้ เริ่ มไปครึ่งเรื่ องเท่านัน้ “ เล่าแบบนี ้ให้ เด็กฟั งจะดีเหรอครับ ” ฮานะหัวเราะ ลูบมือลงกับแก้ มป่ อง ในอ้ อมแขนด้ วยความรัก เคย์ล้มตัวลงนอนเคียงข้ าง กระชับอ้ อมกอดรัง้ ทังแม่ ้ ทงลู ั ้ กเข้ ามาไว้ แนบ อก “ ลูกจะได้ ร้ ู..ว่าเวลาความรักมันขาดหาย ทังแม่ ้ ทงพ่ ั ้ อเคยทรมานมากแค่ไหน ” “ ตอนนี ้ผมให้ พี่เคย์เต็มร้ อยแล้ ว พี่ก็ให้ ผมมาเต็มร้ อยเหมือนกัน..ไม่ หายไปไหนแล้ ว ” คนฟั งพยักหน้ า จูบบางเบากับเรียวปากอิ่มที่เจ้ าตัวกาลังหลับตาลง เพราะความเหนื่อยอ่อน ปล่อยให้ เขานอนมองพระจันทร์ อยูต่ ามลาพัง ..กระต่ายน้ อย..เอื ้อมถึงดวงใจของมันแล้ ว.. ..และจะอยูค่ กู่ บั จันทร์ ดวงงาม.. ..ตลอดไป.. ................................................................................
FIN