DE BRANDVERZEKERING TOEGEPAST (DERDE EDITIE) by OA_Intersentia

TOEGEPAST

DE BRANDVERZEKERING TOEGEPAST

JOHAN BAERT MIEK DE GRAEVE MARLIES GYSELAERS

Derde editie

Antwerpen â&#x20AC;&#x201C; Cambridge

De brandverzekering toegepast, derde editie Johan Baert, Miek De Graeve en Marlies Gyselaers

ISBN 978-94-000-0843-4 D/2017/7849/49 NUR 163/820

Alle rechten voorbehouden. Behoudens uitdrukkelijk bij wet bepaalde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, op welke wijze ook, zonder de uitdrukkelijke voorafgaande toestemming van de uitgever. Ondanks alle aan de samenstelling van de tekst bestede zorg, kunnen noch de auteurs noch de uitgever aansprakelijkheid aanvaarden voor eventuele schade die zou kunnen voortvloeien uit enige fout die in deze uitgave zou kunnen voorkomen.

INHOUD

INLEIDING . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 HOOFDSTUK 1 WETTELIJKE BASIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 1.

2. 3. 4. 5. 6. 7.

De wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 1.1. Algemeen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 1.2. Brandverzekering als zaakverzekering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4 1.3. Brandverzekering als aansprakelijkheidsverzekering . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 1.3.1. De contractuele aansprakelijkheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 1.3.2. De buitencontractuele aansprakelijkheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 KB Uitvoering van 24 december 1992 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 KB Brand van 24 december 1992 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 KB Risicozones van 28 februari 2007 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 De wet van 1 april 2007: de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 De wet van 30 juli 1979: de verplichte verzekering bij brand en ontploffi ng . . . . 12 De wet van 13 november 2011 betreffende de vergoeding van schade ingevolge een technologisch ongeval . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14

HOOFDSTUK 2 HET LEVEN VAN DE BRANDPOLIS EENVOUDIGE RISICO’S: VAN DE AFSLUITING TOT DE OPZEG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 1.

Het afsluiten van een brandverzekering. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1. De informatieplichtfiches van de verzekeringstussenpersoon . . . . . . . . . . 1.2. Het verzekeringsvoorstel en de schattingsroosters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3. De algemene voorwaarden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.1. Omschrijving van de waarborgen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.2. Opzet, uitsluitingen van dekking en verval van recht . . . . . . . . . . 1.3.3. Uitsluiting van dekking . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.4. Verval van recht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.5. Problemen van kwalificatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.6. Bewijslast . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.7. Tegenstelbaarheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Intersentia

17 17 23 36 37 37 39 40 40 42 43 v

De brandverzekering toegepast

1.4. De bijzondere voorwaarden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.5. Het hypothecaire bijvoegsel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.6. Een kwijting. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De rol van de tussenpersoon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1. De premie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.1. Basisdekkingen, dekkingsuitbreidingen, bijdekkingen en facultatieve dekkingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.2. Diefstalverzekering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.3. Bijpremies en premieverminderingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.2. Administratieve verwerking . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3. Borderel van commissie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4. Het schadegeval. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.5. Wijziging van verzekeringstussenpersoon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Het einde van de brandpolis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1. Een polis opzeggen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1.1. Een opzegbrief . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1.2. Opzegging na schadegeval . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1.3. Opzegging na overlijden van de verzekeringnemer . . . . . . . . . . . . 3.1.4. Faillissement en gerechtelijk akkoord . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1.5. Opzegging na wijziging van het tarief of de voorwaarden . . . . . . 3.2. Wijziging van het risico . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.3. Schrapping van een waarborg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

44 49 51 53 53 53 54 55 55 56 58 58 60 60 60 63 63 64 64 65 65

HOOFDSTUK 3 DE BRANDPOLIS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67 1.

Toepassingsgebied . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1. De betrokken partijen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.1. De verzekeraar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.2. De verzekeringnemer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.2.1. Het verzekerbaar belang . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.2.2. Overzicht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.3. De verzekerde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1.4. Derden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.2. Verzekerde goederen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.2.1. Het risico “gebouw” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.2.2. Het risico “inhoud” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.2.3. Het risico “aansprakelijkheid” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.2.3.1. De huurders- en gebruikersaansprakelijkheid . . . . . . . 1.2.3.2. Het verhaal van de huurder . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

67 67 67 68 68 71 71 73 73 73 75 77 77 78

Intersentia

Inhoud

1.2.3.3. Het verhaal van derden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79 1.2.3.4. De BA Gebouw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 1.2.4. Het risico “andere” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 De verzekerde gevaren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81 2.1. Algemeen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81 2.2. Basiswaarborg brand en aanverwante gevaren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84 2.2.1. Brand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84 2.2.2. Ontploffing en implosie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84 2.2.3. Rechtstreekse blikseminslag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85 2.2.4. Rook, roet . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 2.2.5. Aanraking . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 2.2.6. Schade aan onroerend goed naar aanleiding van een diefstal of poging tot diefstal, vandalisme en kwaad opzet . . . . . . . . . . . . 87 2.2.7. Inwerking van elektriciteit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 88 2.2.8. Ontdooiing en ontvriezing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89 2.2.9. Basiswaarborg arbeidsconflicten en aanslagen . . . . . . . . . . . . . . . . 89 2.2.10. Basiswaarborg storm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90 2.2.11. Basiswaarborg water en vloeibare brandstoffen . . . . . . . . . . . . . . . 91 2.2.12. Basiswaarborg breken of barsten van glas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92 2.2.13. Basiswaarborg burgerlijke aansprakelijkheid gebouw . . . . . . . . . . 93 2.2.14. Basiswaarborg bedrijfsschade . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94 2.2.15. Basiswaarborg natuurrampen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94 2.3. Dekkingsuitbreidingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97 2.4. De bijdekkingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97 2.5. De facultatieve waarborgen. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99 2.5.1. Diefstal. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99 2.5.2. Onrechtstreekse verliezen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 2.5.3. Voertuigen in rust . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 2.5.4. Rechtsbijstand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 2.5.5. Andere facultatieve waarborgen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103 De verzekerde bedragen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103 3.1. Bepaling van de waarde van de verzekerde goederen . . . . . . . . . . . . . . . . . 103 3.2. De indexatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104 3.3. Het verzekerde bedrag “gebouw” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104 3.4. Het verzekerde bedrag “inhoud” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105 3.5. Het verzekerde bedrag “aansprakelijkheid” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106 3.5.1. Het verzekerde bedrag “aansprakelijkheid van de huurder” . . . 106 3.5.2. Het verzekerde bedrag “verhaal van de huurder”. . . . . . . . . . . . . 107 3.5.3. Het verzekerde bedrag “verhaal van derden” . . . . . . . . . . . . . . . . 107 3.5.4. Het verzekerde bedrag “BA Gebouw” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107 3.6. Het verzekerde bedrag “andere” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107

Intersentia

vii

De brandverzekering toegepast

Diverse bepalingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.1. Eerste hulp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2. De overdracht van de goederen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2.1. Overdracht onder de levenden. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2.2. Verhuizing in België of naar het buitenland . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2.3. Overdracht bij overlijden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2.4. Verlaten van het gezin, scheiding of echtscheiding . . . . . . . . . . .

108 108 108 108 108 109 109

HOOFDSTUK 4 SCHADEREGELINGEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111 1.

viii

Principes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.1. Attitude . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.2. Verplichtingen verzekeringnemer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3. Taak van de bemiddelaar bij aangifte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.4. Taak van de expert van de maatschappij . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.5. Eventuele aanduiding van een privé-expert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.6. Btw – Taksen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.7. Wettelijke bepalingen. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Schadebeheer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1. Voorafgaandelijk: samenloop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.1. Welke verzekeringsmaatschappij aanspreken? . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.2. Regeling “conventie artikel 99” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.3. Geen samenloop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.2. Indexatie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3. Bepaling van de waarde van de verzekerde goederen . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4. Overdraagbaarheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.5. Begroting van de schade . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.5.1. Tussen de verzekeringsmaatschappij en de verzekerde . . . . . . . . 2.5.2. Tegenover derden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.6. Vrijstelling . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.7. Evenredigheid “bedragen” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.8. Toepassing van vergoedingsgrenzen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.9. Evenredigheid “premie” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.10. Betaling . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11. Indeplaatsstelling . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.12. Recht van verhaal tegenover een verzekerde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

112 112 112 114 115 115 118 119 119 119 119 120 121 121 122 124 125 125 126 128 129 130 131 132 134 135

Intersentia

Inhoud

HOOFDSTUK 5 OEFENINGEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137 1. 2. 3. 4. 5.

Verliesstaat 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Verliesstaat 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Verliesstaat 3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Verliesstaat 4 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Verliesstaat 5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

137 138 139 140 141

BIBLIOGRAFIE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143

Intersentia

INLEIDING

De brandverzekering is bij het publiek steeds een van de meest populaire verzekeringen geweest. De brand van Londen in 1666, waarbij 13.000 huizen werden verwoest, gaf aanleiding tot de oprichting van brandverzekeringsmaatschappijen in Engeland. De oprichting van de Belgische verzekeringsmaatschappijen gebeurde begin 19de eeuw. Uit die periode, meer bepaald uit 1874 dateert de eerste wet op verzekeringen, waarvan zes artikelen aan de brandverzekering gewijd zijn. Vandaag wordt de brandverzekering beheerst door de wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen.1 Deze wet is een verzameling van verschillende bestaande wetteksten in verband met verzekeringen. De algemene voorwaarden van de brandverzekeringspolissen weken vaak af van de wettelijke bepalingen. De oudste typepolis kwam tot stand in 1896. In 1924 ontstaat de Brandpolis van het Comité van de Belgische Verzekeraars. De brandpolis 1936 is minder streng voor de verzekeringnemer en de verzekerden. Sinds 1960 werden de brandpolissen bestendig aangepast en verbeterd met steeds ruimere bepalingen en bredere waarborgen. Begin jaren zeventig kwamen de eerste blokpolissen of globale polissen op de markt. Doordat de brandverzekering geen wettelijk verplichte verzekering is, bestaan er verschillende polissen op de markt. Elke maatschappij geeft haar eigen polisvoorwaarden en waarborgcombinaties uit. Een zekere harmonisatie werd aan de maatschappijen opgelegd door het koninklijk besluit van 1 februari 1988, dat een minimumwaarborg verplicht en een aantal verzekeringsmodaliteiten oplegt. Dit KB werd vervangen door het KB van 24 december 1992 betreffende de verzekering tegen brand en andere gevaren wat de eenvoudige risico’s betreft, in voege sedert 1994. Ondertussen heeft de wetgever nog verschillende keren ingegrepen. Hier zullen we in het volgende hoofdstuk verder op ingaan. Een opmerkelijke tendens is tevens de evolutie bij de verzekeraars van een brandpolis “opgesomde gevaren” naar een “alle risico’s”-polis. 1.

Wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen, BS 30 april 2014 (ed. 1).

Intersentia

De brandverzekering toegepast

Ondertussen mag niet voorbijgegaan worden aan het initiatief van de minister van Financiën om bepaalde waarborgen binnen de brandverzekering verplicht te maken, dit naar aanleiding van de krachtige explosie in Luik in januari 2010 waarbij twee gebouwen en vijf verdiepingen met daarin een tiental appartementen en studio’s vernield werden. Enkele dagen na de ramp bleek dat de eigenaar van het pand geen woningverzekering had. In die zin is op 29 maart 2010 een wetsvoorstel2 tot invoering van de verplichte brandverzekering ingediend in de Kamer. De bedoeling is dat de bevoegdheden en de werking van het Waarborgfonds en het Tariferingsbureau, zoals gekend onder de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, worden uitgebreid tot de brandaansprakelijkheid. Bovendien zal de brandverzekering verplicht worden inzake de aansprakelijkheid van de eigenaars, de huurders en de onderhuurders ten aanzien van derden. Bij de publicatie van dit handboek is er nog niet gestemd over dit voorstel. De wet van 13 november 2011 betreffende de vergoeding van schade ingevolge een technologisch ongeval geeft aan de slachtoffers ervan de zekerheid een vergoeding te ontvangen voor de schade die het gevolg is van lichamelijke letsels.3

2. 3.

Wetvoorstel tot invoering van de verplichte brandverzekering, Parl.St. Kamer 2009-10, nr. 2525. Wet van 13 november 2011 betreffende de vergoeding van de lichamelijke en morele schade ingevolge een technologisch ongeval, BS 24 februari 2012, 12.678.

Intersentia

HOOFDSTUK 1

WETTELIJKE BASIS

De wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen

De wet van 4 april 2014 voegt verschillende vroegere wetten samen tot ĂŠĂŠn geheel. Deel 4 van deze wet vormt de vroegere wet op de landverzekeringsovereenkomst. Deze wet regelt de algemene bepalingen van toepassing op de landverzekeringen in de artikelen 54 tot en met 224. Het bovengenoemde wetsontwerp is ondertussen vervallen verklaard; evenwel is een nieuw wetsvoorstel ingediend waarbij het verhaal van derden verplicht wordt gemaakt. 1.1.

Algemeen

De brandverzekering is een voorbeeld van een schadeverzekering. De brandverzekering valt dan ook onder de artikelen 115 en volgende van de wet op de verzekeringen (hierna: WV). Bovendien is elke schadeverzekering ook een verzekering tot vergoeding van schade, dus de artikelen 91 tot en met 101 zijn ook van toepassing op de brandverzekering.

Intersentia

De brandverzekering toegepast

Binnen de schadeverzekeringen wordt een verdere opdeling gemaakt naar zaakverzekeringen, aansprakelijkheidsverzekeringen en rechtsbijstandsverzekeringen. 1.2.

Brandverzekering als zaakverzekering

De brandverzekering is een zaakverzekering, waardoor de artikelen 105 tot en met 114 WV van toepassing zijn. De brandverzekering wordt verder geregeld in de artikelen 115 tot en met 132 WV.

Art. 115:

normale dekking

Art. 116:

uitbreiding van de dekking

Art. 117:

inboedelverzekering

Art. 118:

verzekering van met de schade samenhangende aansprakelijkheid

Art. 119:

exclusiviteitsclausules

Art. 120:

rechten van bevoorrechte en hypothecaire schuldeisers

Art. 121:

betaling van schadevergoeding

Art. 122:

eigen recht van eigenaar en derden

Art. 123:

dekking van het risico van natuurrampen

Art. 124:

natuurramp omschrijving

Art. 125:

natuurramp eenheid

Art. 126:

omvang van de waarborg

Art. 127:

algemene uitsluitingen

Art. 128:

uitsluitingen voor het gevaar overstroming en het overlopen of de opstuwing van openbare riolen

Art. 129:

risicozones

Art. 130:

betaling van de vergoeding

Art. 131:

tariferingsbureau

Art. 132:

compensatiekas natuurrampen

Art. 133:

oogstverzekering: opzegging na schadegeval

In artikel 121 WV wordt de bevoegdheid gegeven aan de Koning een onderscheid te maken tussen eenvoudige en speciale risico’s. Voor de eenvoudige risico’s worden meer verplichtingen opgelegd aan de verzekeraar. De polis eenvoudige risico’s is meer consumentgericht. Artikel 121 WV verplicht de verzekeraar tot uitbetaling van vergoedingen voor de eenvoudige risico’s binnen bepaalde termijnen.

Intersentia

Hoofdstuk 1. Wettelijke basis

In het uitvoeringsbesluit4 wordt bepaald wat thuishoort onder eenvoudige risico’s (art. 5 KB Uitvoering): – elk goed of geheel van goederen waarvan de verzekerde waarde niet meer bedraagt dan € 743.680,57 (Abex 375)5; – het bedrag wordt op € 23.921.725,14 (Abex 375) gebracht voor de volgende goederen: • bureaus en woningen met inbegrip van appartements- of kantoorgebouwen, voor zover de totale oppervlakte niet meer bedraagt dan 20% van de totale oppervlakte van het gelijkvloers en de andere verdiepingen samen als handelsruimte worden gebruikt; • de landbouw-, tuinbouw-, wijnbouw-, fruitteeltbedrijven en de fokkerijen; • de lokalen bestemd voor de uitoefening van vrije beroepen, apotheken uitgezonderd; • de lokalen gebruikt door religieuze instellingen zoals cultusplaatsen, abdijen en kloosters, alsook parochiezalen; • de lokalen bestemd voor culturele, sociale en fi losofische activiteiten; • de gebouwen bestemd voor het verstrekken van onderwijs, met uitzondering van die bestemd voor het hoger onderwijs; • de muziekconservatoria, de musea en de bibliotheken; • de inrichtingen die uitsluitend voor sportactiviteiten worden aangewend; • de medische verzorgingsinrichtingen, sanatoria, preventoria, klinieken, hospitalen, kindertehuizen, rusthuizen voor bejaarden. Voor de berekening van dat bedrag worden in aanmerking genomen alle verzekeringsovereenkomsten: – die hetzelfde voorwerp hebben; – betrekking hebben op goederen die zich op dezelfde plaats bevinden; – en gesloten zijn door eenzelfde verzekeringnemer, door een der verzekerden of door een vennootschap of een vereniging waarin de verzekeringnemer of een verzekerde een meerderheidsbelang heeft of kennelijk een overwicht in de beslissingsmacht heeft. Het brandbesluit6 heeft een aantal waarborgen verplicht gemaakt voor de eenvoudige risico’s: – arbeidsconflicten en aanslagen; – stormschade; 4. 5. 6.

Koninklijk besluit tot uitvoering van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst, BS 31 december 1992, hierna uitvoeringsbesluit of KB Uitvoering genoemd. Voor het Abex-indexcijfer: www.abex.be. Koninklijk besluit betreffende de verzekering tegen brand en andere gevaren wat de eenvoudige risico’s betreft, BS 31 december 1992, hierna brandbesluit of KB Brand genoemd.

Intersentia

De brandverzekering toegepast

– verhaal van derden; – burgerlijke aansprakelijkheid “gebouw”. De wet van 1 april 2007 betreffende de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme7 heeft de waarborg “schade veroorzaakt door terrorisme” verplicht gemaakt voor: – arbeidsongevallen; – de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen; – de verplichte verzekering van de objectieve aansprakelijkheid in geval van brand of ontploffing; – brand “eenvoudige risico’s”; – leven tak 1 (ongevallen), tak 2 (hospitalisatie) en de takken 21, 22 en 23. Toepassing Bepaal of de volgende risico’s (aan huidig Abex-cijfer) een eenvoudig of speciaal risico zijn: –

een winkel, privéwoning verzekerd voor gebouw en inhoud samen voor een bedrag van € 1.000.000,00;

–

toonzaal, autogarage en privéwoning verzekerd voor € 2.000.000,00;

–

appartementsgebouw aan de zeedijk, verzekerd voor € 8.000.000,00. Het gebouw

–

een apotheek met privéwoning verzekerd voor gebouw en inhoud ten bedrage van

–

de gebouwen van een hogeschool.

bestaat uit zes verdiepingen, waarbij het gelijkvloers bestaat uit een winkelgalerij; € 900.000,00;

1.3.

Brandverzekering als aansprakelijkheidsverzekering

In een brandpolis zijn ook de aansprakelijkheden gedekt van verschillende betrokkenen. De artikelen 141 tot en met 153 WV zijn dan ook van toepassing. Diverse soorten aansprakelijkheden kunnen van toepassing zijn. Zowel de contractuele als de buitencontractuele aansprakelijkheid kunnen in het geding komen bij een brand.

Een clandestien georganiseerde actie of dreiging van actie met ideologische, politieke, etnische of religieuze bedoelingen, individueel of door een groep uitgevoerd, waarbij geweld wordt gepleegd op personen of de economische waarde van een materieel of immaterieel goed geheel of gedeeltelijk wordt vernield, ofwel om indruk te maken op het publiek, een klimaat van onveiligheid te scheppen of de overheid onder druk te zetten, ofwel om het verkeer of de normale werking van een dienst of een onderneming te belemmeren.

Intersentia

Hoofdstuk 1. Wettelijke basis

1.3.1.

De contractuele aansprakelijkheid

De contractuele aansprakelijkheid van de gebruiker, bewoner of huurder van een gebouw wordt geregeld door artikel 1302 BW: “Wanneer de zekere en bepaalde zaak die het voorwerp van de verbintenis uitmaakte, teniet gaat, buiten de handel gesteld wordt, of verloren gaat zodanig dat men van haar bestaan geheel onkundig is, vervalt de verbintenis, indien de zaak is teniet gegaan of verloren buiten de schuld van de schuldenaar en vooraleer hij in gebreke was. Zelfs wanneer de schuldenaar in gebreke is, en indien hij het toeval te zijnen laste heeft genomen, vervalt de verbintenis, ingeval de zaak eveneens bij de schuldeiser zou zijn teniet gegaan, ware ze hem geleverd. De schuldenaar is gehouden het toeval waarop hij zich beroept te bewijzen. Wanneer een gestolen zaak op enigerlei wijze teniet of verloren is gegaan, ontslaat dit verlies de ontvreemder niet van de verplichting om de waarde te vergoeden.” (art. 1302 BW) In de huurwetgeving vinden we eveneens artikelen terug die een rol kunnen spelen in de brandverzekering. Wettelijk gezien zijn noch de eigenaar, noch de huurder verplicht zich tegen brand te verzekeren. Beiden kunnen echter wel contractueel verplicht worden een verzekering af te sluiten. Enerzijds kan de financiële instelling de eigenaar verplichten een brandverzekering af te sluiten, anderzijds kan de huurder hiertoe in het huurcontract verplicht worden. De huurder heeft volgens het Burgerlijk Wetboek een huurdersaansprakelijkheid.8 “De huurder is aansprakelijk voor de beschadigingen of de verliezen die gedurende zijn huurtijd ontstaan, tenzij hij bewijst dat die buiten zijn schuld hebben plaatsgehad.” (art. 1732 BW) “Hij is aansprakelijk voor brand, tenzij hij bewijst dat de brand buiten zijn schuld is ontstaan.” (art. 1733 BW) “De huurder is aansprakelijk voor de beschadigingen en de verliezen die ontstaan door toedoen van zijn huisgenoten8 of van zijn onderhuurders.” (art. 1735 BW)

Het woord huisgenoten moet in de ruimste zin begrepen worden. Daartoe behoort ook de minnares van de huurder die door hem is gehuisvest in een gemeubeld appartement dat hij zelf huurt (Cass. 21 januari 1999, RW 1989-99, 1454). De personen die in opdracht van de huurder aan het gehuurde goed werken uitvoeren voor de huurder zijn ook huisgenoten.

Intersentia

De brandverzekering toegepast

De aansprakelijkheid van de huurder geldt niet alleen voor het gedeelte dat hij huurt, maar ook voor zijn proportioneel aandeel van de gemeenschappelijke delen (lift, gang, trapzaal, kelder …). De huurdersaansprakelijkheid houdt op in geval van overmacht (blikseminslag), in geval van fout van een derde (een overslaande brand), of in geval van een fout te wijten aan de eigenaar zelf (een constructiefout). De huurder meldt dus best zo vlug mogelijk gebreken aan de woning van de verhuurder. Ook de plaatsbeschrijving die opgemaakt werd bij de aanvang van het huurcontract kan belangrijk zijn bij de aanwijzing van de aansprakelijke. Wanneer de huurder zijn aansprakelijkheid kan weerleggen, blijft de eigenaar opdraaien voor de schade. De verhuurder heeft er dus ook alle belang bij om zijn gebouw te verzekeren. De verhuurder kan aansprakelijk gesteld worden voor de schade opgelopen door de huurder: “Vrijwaring is verschuldigd aan de huurder van alle gebreken aan het verhuurde goed, die het gebruik daarvan verhinderen, ook al mocht de verhuurder die bij het aangaan van de huur niet gekend hebben. Indien door die gebreken enig verlies voor de huurder ontstaat, is de verhuurder verplicht hem daarvoor schadeloos te stellen.” (art. 1721 BW) Deze aansprakelijkheid wordt in de brandpolis behandeld onder de rubriek “verhaal van de huurder”. Uiteraard nemen huurder en verhuurder best een waarborg “aansprakelijkheid tegenover derden”. 1.3.2.

De buitencontractuele aansprakelijkheid

De buitencontractuele aansprakelijkheid wordt behandeld in de artikelen 1382 BW e.v.: “Elke daad van de mens, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt, verplicht degene door wiens schuld de schade is ontstaan, deze te vergoeden.” (art. 1382 BW) “Ieder is aansprakelijk, niet alleen voor de schade die hij door zijn daad, maar ook voor die welke hij door zijn nalatigheid of door zijn onvoorzichtigheid heeft veroorzaakt.” (art. 1383 BW)

Intersentia

Hoofdstuk 1. Wettelijke basis

“Men is aansprakelijk voor de schade welke wordt veroorzaakt door de daad van personen voor wie men moet instaan, of van zaken die men onder zijn bewaring heeft ….” (art. 1384 BW) “De eigenaar van een gebouw is aansprakelijk voor de schade door de instorting veroorzaakt, wanneer deze te wijten is aan een verzuim aan onderhoud of door een gebrek in het gebouw.” (art. 1386 BW) Deze artikelen omschrijven de extracontractuele aansprakelijkheid op grond van fout. De uitoefening van een eigendomsrecht kan evenwel hinder aan naburen veroorzaken zonder dat er sprake is van enige fout. De foutloze daad die hinder veroorzaakt, maakt het voorwerp uit van de theorie van de burenhinder.9 “Eigendom is het recht om op de meest volstrekte wijze van een zaak het genot te hebben en daarover te beschikken, mits men er geen gebruik van maakt dat strijdig is met de wetten of met de verordeningen.” (art. 544 BW) Op grond van artikel 544 BW stelt de rechtspraak dat – ook zonder dat enige fout aan de hinder ten grondslag ligt – buren schade kunnen ondervinden door overmatige hinder, veroorzaakt door het eigen (overmatig) genot of de uitoefening van eigen ‘eigendomsrechten’. Hieraan zijn wel enkele voorwaarden verbonden: – er moet een nabuurschap zijn tussen de eigendommen; – er is aanwezigheid vereist van overlast of hinder door een daad of een nalatigheid; – er moet een oorzakelijk verband zijn tussen de nabuurschap en de overlast of hinder; – de overlast of hinder moet voldoende ernstig zijn. De grens van de normale ongemakken uit nabuurschap moet overschreden zijn. Hoewel de burenhinder opgebouwd wordt rond het eigendomsartikel, is het niet noodzakelijk dat de betrokken partijen (schadelijder en -verwekker) ook daadwerkelijk eigendomsrechten hebben. De geleden bovenmatige hinder moet worden vergoed door het verloren gegane evenwicht te herstellen. Dit betekent dat de schadeverwekker de hinder binnen de normale lasten uit nabuurschap moet brengen. De rechter kan geen verbod opleggen voor de hinderlijke activiteit.

Voor enkele toepassingen, zie www.elfri.be.

Intersentia

De brandverzekering toegepast

Voorbeelden van burenhinder: 1. hinder veroorzaakt door schokgolven en trillingen veroorzaakt door industrie, particulieren, geëxploiteerde ontplofﬁngen; 2. barsten in de woning door verbouwing in aanpalende woningen of door het slaan van heipalen; 3. schade door afbraak van een aanpalende woning; 4. schade door gebrek aan onderhoud en verwaarlozing van het aanpalend pand; 5. overlast veroorzaakt door zandstraling of andere gevelreiniging; 6. lang aanslepende renovatiewerken; 7. hinder veroorzaakt door (dreigende) sinisters zonder fout aan naburen (brand, ontplofﬁng, water en overstroming); 8. schade veroorzaakt door huiszwam waarbij de schadelijder in zijn woning huiszwam aantreft afkomstig van een huiszwam uit een naburige woning.

De aansprakelijkheid van de eigenaar en burenhinder zijn opgenomen in de waarborg “BA Gebouw” van een brandpolis.

KB Uitvoering van 24 december 1992

Het uitvoeringsbesluit10 betreft de uitvoering van de artikelen 85, 94, 98, 106, 121, 134, 142 en 146 WV. Art. 1:

uitvoering art. 85 WV – afwijking jaarpolis

Art. 2:

uitvoering art. 94 WV – overdraagbaarheid

Art. 3:

uitvoering art. 98 WV – afschafﬁng evenredigheid

Art. 4:

uitvoering art. 106 WV – reddingskosten: opgeheven

Art. 5:

uitvoering art. 121 WV – deﬁnitie eenvoudig risico

Art. 6:

uitvoering art. 134 WV – niet-betaling

Art. 6bis: uitvoering art. 142 WV – duur van de verzekeringswaarborg Art. 6ter: uitvoering art. 146 WV – intresten en kosten

10.

Koninklijk besluit tot uitvoering van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst, BS 31 december 1992, hierna uitvoeringsbesluit of KB Uitvoering genoemd.

Intersentia

Hoofdstuk 1. Wettelijke basis

KB Brand van 24 december 1992

Het brandbesluit11 is van toepassing op de verzekeringsovereenkomsten waarbij eenvoudige risico’s verzekerd zijn. Art. 1:

uitbreiding dekking

Art. 2:

omschrijving verzekerden

Art. 3:

waarborg “arbeidsconﬂicten en aanslagen” en de algemene dekking van “ontplofﬁng van springstoffen”

Art. 4:

waarborg “storm en hagel, sneeuw- en ijsdruk”

Art. 5:

waarborg “verhaal van derden met een minimumkapitaal van € 619.733,81 en “BA Gebouw” met minstens € 12.394.1216,00 voor lichamelijke schade en € 619.733,81 voor stoffelijke schade

Art. 6:

verplichte vrijstelling: opgeheven

Art. 7:

combinatiepolissen

Art. 8:

afzonderlijk verzekerde bedragen

Art. 9:

bepaling van de vergoeding (bijvoorbeeld toepassing van sleetpercentages)

Art. 10:

wijziging belang

Dit koninklijk besluit is niet van toepassing op: – verzekeringen “alle risico’s betreffende juwelen, kunstwerken, bontmantels, fototoestellen of audiovisuele apparaten alsook de bagageverzekeringen”; – technische verzekeringen zoals machinebreuk, alle bouwplaatsrisico’s, montage en proefdraaien, BA Architecten en aannemers, elektrische en elektronische installaties en zwakstroom; – autoverzekeringen brand en diefstal; – exploitatieverliezen, andere dan met dagvergoeding; – de verzekering tegen ziekten en sterfte van dieren; – de globale bankverzekeringen; – de verzekering vervoer en opslag van waarden.

KB Risicozones van 28 februari 200712

Het vaststellen van de risicozones in het kader van de natuurrampen (art. 129 WV) zijn een regionale materie.13 11. 12. 13.

Koninklijk besluit betreffende de verzekering tegen brand en andere gevaren wat de eenvoudige risico’s betreft, BS 31 december 1992, hierna brandbesluit of KB Brand genoemd. Koninklijk besluit tot afbakening van de risicozones bedoeld in artikel 68-7 van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst, BS 23 maart 2007. Http://geo-vlaanderen.agiv.be/geo-vlaanderen/overstromingskaarten/.

Intersentia

De brandverzekering toegepast

Art. 1:

vaststelling risicozones

Art. 2:

bekendmaking

De wet van 1 april 2007: de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme

De wet van 1 april 200714 organiseert de verplichte dekking van terrorisme in de brandverzekering “eenvoudige risico’s”. De wet trad in werking op 1 mei 2008. Aanslagen kunnen een enorme impact hebben en door de grote bevolkingsdichtheid in België en het feit dat ons land meerdere doelwitten herbergt, maakt het belangrijk dat er voor de door verzekeringen gedekte schade een realistisch plafond voorzien wordt. De wet legt een maximumbedrag vast van één miljard euro. Dit bedrag wordt aangepast aan de index van de consumptieprijzen.

De wet van 30 juli 1979: de verplichte verzekering bij brand en ontplofﬁng

De wet van 30 juli 197915 betreffende de preventie van brand en ontploffing en betreffende de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen is van toepassing op voor het publiek toegankelijke plaatsen. De verzekering heeft tot doel de objectieve aansprakelijkheid te waarborgen van de verzekeringnemer ten gevolge van de uitbating van de in de bijzondere voorwaarden omschreven inrichting in geval van brand of ontploffi ng op basis van artikel 8 van de wet van 30 juli 1979. Het bedrag van de objectieve aansprakelijkheid wordt vastgesteld per schadegeval op maximum € 14.873.611,49 voor de schade voortvloeiend uit lichamelijke letsels en € 743.680,57 (geïndexeerde basisindex 130.97 van juli 2000) voor de stoffelijke schade.16 Er wordt geen rekening gehouden met de waarde van het risico. Uitbaters van een inrichting toegankelijk voor het publiek, die ressorteren onder de hierna opgesomde categorieën, zijn verplicht deze verzekering af te sluiten. De catego14. 15. 16.

Wet betreffende de verzekering tegen schade veroorzaakt door terrorisme, BS 15 mei 2007. Wet betreffende de preventie van brand en ontploffi ng en betreffende de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen, BS 20 september 1979. Koninklijk besluit tot uitvoering van de artikelen 8, 8bis en 9 van de wet van 30 juli 1979 betreffende de preventie van brand en ontploffi ng en betreffende de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen, BS 5 augustus 1991. Intersentia

Hoofdstuk 1. Wettelijke basis

rieën van inrichtingen worden opgesomd in het KB van 28 februari 1991 betreffende de inrichtingen die onder toepassing vallen van hoofdstuk II van de wet van 30 juli 1979.17 Categorieën: – Dancings, discotheken en alle openbare gelegenheden waar gedanst wordt, evenals openluchtbals; – Restaurants, frituren en drankgelegenheden wanneer de totale voor het publiek toegankelijke oppervlakte ten minste 50 m² bedraagt; – Hotels en motels met ten minste vier kamers en die ten minste tien klanten kunnen ontvangen; – Kleinhandelswinkels waarvan de verkoopruimte en de aanpalende opslagruimte een totale oppervlakte van ten minste 1.000 m² hebben; – Jeugdherbergen; – Artistieke cabarets en circussen; – Bioscopen en theaters; – Casino’s; – Culturele centra; – Polyvalente zalen voor o.m. voorstellingen, openbare vergaderingen, sportmanifestaties; – Sportzalen; – Stadions; – Schietstands; – Handelsbeurzen en tentoonstellingszalen; – Gesloten kermisinstallaties waarvan de totale voor het publiek toegankelijke oppervlakte gelijk is aan of groter dan 100 m²; – Opblaasbare structuren; – Handelsgalerijen waarvan de totale voor het publiek toegankelijke oppervlakte gelijk is aan of groter dan 1.000 m²; – Pretparken; – Ziekenhuizen en verzorgingsinstellingen; – Serviceﬂatgebouwen, de woningcomplexen met dienstverlening en de rusthuizen voor bejaarden; – Inrichtingen voor onderwijs en beroepsopleiding; – Kantoorgebouwen waarvan de totale voor het publiek toegankelijke oppervlakte ten minste 500 m² bedraagt; – Stations, geheel van de metro-installaties en luchthavens; – Gebouwen voor uitoefening van erediensten, waarvan de totale voor publiek toegankelijke oppervlakte ten minste 500 m² bedraagt; – Gebouwen van hoven en rechtbanken.

17.

Koninklijk besluit betreffende de inrichtingen die onder toepassing vallen van hoofdstuk II van de wet van 30 juli 1979 betreffende de preventie van brand en ontploffi ng en betreffende de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen, BS 28 februari 1991.

Intersentia

De brandverzekering toegepast

De verzekeraar levert een attest aan de verzekeringnemer. Een afschrift hiervan moet overhandigd worden aan de burgemeester van de gemeente waar de voor het publiek toegankelijke inrichting zich bevindt. Toepassing Ga na voor de volgende uitbaters of zij al dan niet de verplichte verzekering burgerlijke aansprakelijkheid brand en ontplofﬁng moeten afsluiten: 1.

de frituuruitbater die voor de wachtende klanten enkele tafeltjes en stoelen geplaatst heeft (35 m²) en een toilet (1,5 m²). Hij heeft ook nog een opslagruimte voor voorraden … van 25 m²;

het station van Hasselt;

het gebouw van een verzekeraar;

Kinepolis.

Een warenhuis brandt uit. Gelukkig konden alle klanten en personeel tijdig het gebouw verlaten. De schade aan het gebouw bedraagt € 125.000,00. Zal deze schade vergoed worden door de polis BA Brand en Ontplofﬁng?

De wet van 13 november 2011 betreffende de vergoeding van schade ingevolge een technologisch ongeval

Bij een technologische ramp kan het lang duren voor de aansprakelijkheid is vastgesteld. Voor de slachtoffers heeft dit als gevolg dat zij lang moeten wachten op vergoeding van de schade. De wet18 verplicht de verzekeraars die vergoedingen voor te schieten en dan te bepalen wie aansprakelijk is om de uitbetaalde vergoedingen te recupereren. Eerst en vooral moet het gaan om een uitzonderlijk schadegeval, dat als dusdanig erkend wordt door het Comité van Wijzen. Het Comité van Wijzen bestaat uit ministers, consumenten, verzekeraars, de Nationale Bank van België en het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds. Een erkenning als uitzonderlijk schadegeval houdt in: – dat het een technologisch ongeval betreft. Er zijn uitsluitingen, zoals een kernongeval, een terreurdaad, een natuurramp; 18.

Wet van 13 november 2011 betreffende de vergoeding van de lichamelijke en morele schade ingevolge een technologisch ongeval, BS 24 februari 2012, 12.678.

Intersentia

Hoofdstuk 1. Wettelijke basis

– vervolgens, dat het een grote technologische ramp betreft, met andere woorden dat minstens vijf personen belangrijk lichamelijk letsel hebben opgelopen, met een overlijden of een ziekenhuisopname tot gevolg; – en ten slotte, dat het daadwerkelijk als bijzonder schadegeval erkend wordt door het Comité van Wijzen, dat moet vaststellen dat er een probleem rijst met de vaststelling van de aansprakelijkheid. Het bijzondere schadegeval moet zich in België voordoen en lichamelijke letsels in België veroorzaken. De schade die het gevolg is van lichamelijke letsels (hospitalisatie, gezondheidszorgen, inkomensverlies, morele schade, hulp van derden, prothesekosten, aanpassing van de woning …) komt in aanmerking. Het nieuwe stelsel geldt als aanvulling, dus eerst wordt bijvoorbeeld de arbeidsongevallenverzekering of de hospitalisatieverzekering aangesproken. Deze wet biedt het slachtoffer de zekerheid dat hij of zij integraal vergoed zal worden. De vergoedingen worden uitbetaald door het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds. Niets belet het slachtoffer om schadevergoeding te vorderen voor de hoven en rechtbanken.

Intersentia