Oh Marie! issue 3 - Ahoy Marie! by Marlous Snijder

for the love of treasure hunting.

Photography DIY styling vintage A window of happiness Schatgraven in een voormalige schoenenwinkel â&#x20AC;˘ Een nautische plantenhanger DIY Zeemansverhalen van zeemansdochters â&#x20AC;˘ Bob de Styler Stylen met bouwmaterialen

Editorial

ahoy marie

“Vomiting over the railing at the back of the boat.” Helaas las ik deze aankondiging op het toilet van de Sea Wolf 2 pas toen we de haven al verlaten hadden. Ik had natuurlijk kunnen weten dat dit geen pleziertocht ging worden. Zeeziekte is zoals de Cheshire kat uit Alice in Wonderland: *poeff* het is er, *poeff* het verdwijnt zodra je één voet op het vasteland zet. Slechts de zweem van een boosaardige grijns herinnert je nog aan de afgelopen misselijkmakende uren. In 2009 maakte ik een reis door Californië en walvissen in hun natuurlijke habitat zien is een buitenkans die je als jezelf respecterende tourist niet wil missen. De Sea Wolf 2 in Monterey bood die buitenkans. Uiteraard heb ik geen walvis gezien die ochtend. Er had er één hoelahoepend op het bovendek kunnen staan en dan had ik hem nog gemist. De mist van zeeziekte is dik, de gedachte aan overboord springen uitermate aantrekkelijk. Iedereen die huilend in de foetushouding op het dek van een deinend schip heeft gelegen weet waar ik over praat.

Rosy, de hond van de kapitein, was een Border Collie met periscopische pootjes. Ik was overtuigd van dat laatste, omdat ze angstig goed haar evenwicht kon bewaren terwijl de boot per seconde een paar meter hoger of dieper in het water lag. Twee en een half uur lijdensweg werden er drie en een half toen de kapitein aankondigde dat we nog een uur langer bleven. De walvissen waren zo actief, wie wilde er nu iets missen van al dat springen en plonsen en duiken en kokhalzen? Een man naast me riep: “This was my stupid idea!” Mijn lief riep: “Kijk toch hoe gaaf schatje, die walvissen!” Rosy keek me meewarig aan. En ik overwoog de optie om me over de reling te werpen. Ik hou het maar bij het Dolfinarium.

“Vomiting over the railing at the back of the boat.” Unfortunately, I read this sign at the toilet of the Sea Wolf 2 when it had already left the harbour. I should have known that this boat trip wasn’t going to be a picnic. Seasickness sneaks up on you like the Cheshire cat from Alice in Wonderland. *Poof* it’s there. *Poof* it’s gone as soon as you’re back on dry land. Only that fading mischievous grin reminds you of the last nauseating hours. In 2009 I travelled through California. Like every tourist I wanted to watch whales in their natural habitat and the Sea Wolf 2 in Monterey offered the opportunity to do so. Of course, I didn’t see one single whale during that trip. I wouldn’t have seen a whale if it was hula hooping on top of the upper deck. The fog of seasickness is thick, the thought of throwing oneself over the railing pretty attractive. Everybody who once lied on a deck curled up in a ball crying knows what I’m talking about. The captain’s dog was a Border Collie named Rosy with periscopic paws. I was very certain about that last fact, ’cause it was scary to see how easy she kept her balance on that heavy rolling boat. Two and a half hours of suffering became three and a half when the captain decided we’d stay an hour longer. The whales were so very active, we couldn’t miss out on all that breaching and lunging and porpoising and vomiting. The guy next to me yelled: “This was my stupid idea!”. My love said: “Isn’t this just wonderful dear, look at those fabulous animals!”. Rosy looked at me with pity. I considered the possibility of throwing myself over the railing. Next time I’ll go to SeaWorld.

Marlous xx

h s, ey

N HU

ap py re

-21 14

s ion un

NG TI

DIY 22 -25

STYLING 28-33

3 10-1

R TE -39 A W 34 N G ON I G I RA IRAT F O SP E S F IN I OR O ST S E A A T ISSUE 4 EX

0-47 HION 4 FAS

6-9

urn

jo Long

TR EA SU

PH ot og ra PH Y

Colofon

Hoofdredactie: Marlous Snijder Vormgeving: Casper Boot, www.jahallo.nl Ontwerp cover: Julie van Zessen, www.imagedejulie.com Marketing en communicatie: Zita Bebenroth Aan dit nummer werkten mee: Zita Bebenroth, Casper Boot, Ellen de Bruijn, Marij Hessel, Cristian Kiesling, Andrea Maassen, Marieke Salvetti, Liza Veenendaal, Anki Wijnen, Julie van Zessen. Tekstredactie: Marlous Snijder Advertenties: Zita Bebenroth, zita@ohmarie.nl Contact: info@ohmarie.nl Website: www.ohmarie.nl Adverteren in Oh Marie! kan! Download onze mediasheet op www.ohmarie.nl/adverteren/ of stuur een e-mail aan zita@ohmarie.nl.

Submissions

Als je geïnspireerd bent geraakt of inspirerend bent, dan wil Oh Marie! daar graag een platform voor zijn. Deel je verhaal, foto, link of product op submissions@ohmarie.nl. We doen ons best iedereen persoonlijk te antwoorden, maar garanties geven we niet. If you’re inspired, or inspiring, Oh Marie! wants to be your platform. Share your story at submissions@ohmarie.nl. We can not, however, respond to unsuccesvol pitches.

Disclaimer

Oh Marie! is een onafhankelijke, tweemaandelijkse uitgave. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, film of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de hoofdredactie. Over uitslagen van prijsvragen en/of speciale acties kan niet worden gecorrespondeerd. Ere wie ere toekomt: we doen ons uiterste best om iedereen de credits te geven voor aangeleverde content. Deel je ervaring met Oh Marie! maar link terug naar onze website en/of de redacteurs. E-mailadressen zijn alleen gepubliceerd voor professionele communicatie. Oh Marie! is published every two months. Copyright is reserved, so don’t scan, copy, film or reproduce content in part or in whole in any way without proper permission from editor. E-mail adresses are published for professional communications only. We have done our best to credit all content. Please feel free to share your Oh Marie! experience, but link back to our website or contributors. Link with love. 4

20 april 2013

Wensbootje van Jurianne Matter, Little wishboat by Jurianne Matter www.juriannematter.nl

<it's>

> y h p a r g Photo

In ieder nummer vraagt Oh Marie! een fotograaf met een voorliefde voor analoge fotografie zijn of haar lievelingsfoto te analyseren. In dit nummer vertelt Andrea hoe ze monsters op een bungeejumping toren laat klimmen. “Twee jaar geleden kocht ik tijdens een vakantie in Berlijn een Holga camera en een paar rolletjes film. Sindsdien is mijn collectie analoge camera’s steeds meer gegroeid. Terwijl ik tegenwoordig weer voornamelijk digitaal fotografeer (omdat dit voor het bloggen toch wat handiger is), blijf ik analoog fotograferen het leukste vinden. Dat je de foto’s niet meteen terug kunt kijken en moet wachten totdat ze ontwikkeld zijn maakt het voor mij juist heel erg leuk en zorgt vaak voor onverwachte resultaten. Deze foto is genomen met een Minolta-X 300 camera. Het is een oude spiegelreflex camera met een 50 mm lens, die ik voor € 6,50 in de vitrine van een kringloopwinkel vond. Ik was al een tijdje aan het experimenteren met dubbele belichtingen en had toen het idee om illustraties uit het boek ‘Where the wild things are’ te combineren met foto’s van de natuur. Na een mislukt rolletje, waarop de illustraties helemaal niet te zien waren probeerde ik het opnieuw. Eerst fotografeerde ik de illustraties op een computerscherm in een voor de rest compleet donkere kamer. Toen het rolletje vol was, spoelde ik de film terug om er vervolgens nog een tweede keer ‘overheen’ te fotograferen. Toen ik de film ging ontwikkelen en de negatieven voor het eerst bekeek was ik blij als een klein kind. Het experiment was geslaagd en de illustraties pasten perfect bij de beelden van het strand. Natuurlijk had ik dit ook binnen 5 minuten kunnen photoshoppen, maar hoe leuk is het om tijdens het bekijken van je negatieven ineens monsters te ontdekken die een bungeejumping toren beklimmen?” Leren hoe jij een double-exposure foto kan maken? Cristian legde het uit in Oh Marie! nummer 2 (Dazzle Painting). In dit nummer legt hij uit waar je op moet letten bij het kopen van een analoge camera op internet. 8

itssimplymax.blogspot.nl

Analoge fotografie voor dummies door Cristian Kiesling De foto van Andrea is opgemaakt uit twee foto’s, net als Iris haar foto in het vorige nummer. Voor meer informatie over de double-exposure techniek en een uitleg hoe je die techniek toe kunt passen in de analoge fotografie, raad ik je aan eens in het vorige nummer van Oh Marie! te kijken. Andrea heeft haar analoge Minolta X-300 camera in een kringloopwinkel gekocht, voor een leuke prijs. Tweedehands een analoge fotocamera kopen Door het ontstaan van de digitale fotografie zie je tegenwoordig nog maar weinig analoge camera’s in de winkels liggen. En dat is natuurlijk zonde, omdat analoog fotograferen juist net zo leuk is. Gelukkig worden er nog vele analoge camera’s aangeboden in kringloopwinkels, op markten en op het internet. Wanneer je tweedehands een analoge camera koopt, zijn er een aantal zaken waar je op moet letten. Want helaas kunnen we niet altijd een camera van een oud vrouwtje kopen. En waar het bij digitale camera’s erg eenvoudig is om het aantal gemaakte foto’s (clicks) te zien in het menu of even snel een test foto te maken en die op locatie te beoordelen op eventuele vlekken op de sensor of krassen in de lens, kun je een analoge camera moeilijker checken voor de aanschaf. Het is belangrijk bepaalde zaken van de camera te weten, zoals het merk, wat voor film erin gaat en wat de lichtsterkte van de lens is. Het is dus aan te raden om jezelf er van tevoren even in te verdiepen. Bij het kopen zelf zijn er twee checkmogelijkheden. Allereerst kun je de camera op algemene gebreken controleren. Check bijvoorbeeld of de lens goed aansluit op de camera of dat het wieltje voor het fotorolletje goed doordraait. Beoordeel daarna of de staat van de camera voldoende is, of dat er nog onderhandeld moet worden over de prijs. Een tweede belangrijk checkpunt is de lens. Bij digitale camera's kun je makkelijk inzoomen op een foto om eventuele krassen te zien. Bij analoge camera's is dat echter wat lastiger, waardoor je de lens zelf zult moeten checken. Een handige manier daarvoor is door horizontaal de oppervlakte van een lens te bekijken, met tegenlicht. Zo zie je naast verschillende kleuren ook de bolling van een lens, met onderbrekingen bij krassen.

Lomography for dummies by Cristian Kiesling The image by Andrea is made up of two photographs, just like the one from Iris in the previous issue. For more information on the double-exposure technique or how to make one, I would advise you to read the previous issue. Andrea bought her Minolta X-300 camera in a thrift shop, for a fair price. Buying a second-hand analogue camera With the emergence of the digital photography, analogue cameras are hard to find in stores nowadays. And that’s a petty of course, since photographing analogue is really exciting. Luckily, analogue cameras are still sold on classified advertising websites and in thrift shops. Nevertheless, you’re probably buying a second-hand camera, which deserves some more attention. Whereas digital photography provides methods to check the number of clicks in a menu, or zoom in a picture to check for lens faults, analogue cameras don’t. There are two checking methods when buying. But first of all, be sure you are well informed about the camera type and its specifications. You might want to check the camera’s basic features, like the attachment of the lens or a scrolling wheel. When something is broken, try to negotiate on the price. Secondly, checking the lens itself is very important. A good way to do so is by looking at the lens’ surface horizontally. That way you will see the rounded lens and possible scratches on it.

http://cristiankiesling.nl

In every issue of Oh Marie! a photographer with a love for old, analogue camera’s tells the story behind his or her favourite picture. In this issue Andrea tells how she made monsters climb on a bungee tower. “During a vacation in Berlin two years ago, I bought a Holga camera and some rolls of film. Since then I couldn’t stop buying more and more analogue cameras. Although currently I am taking more digital pictures (as this is more practically for blogging) I still love taking analogue pictures the most! I love that you can’t check the pictures immediately and that you will have to wait until they are developed. Often you will get some quite unexpected results. I took this picture with a Minolta-X 300 camera. It’s an old SLR camera I found in a thrift store for only € 6,50. I was experimenting with double exposures for a while and wanted to combine pictures of ‘Where the wild things are’ with pictures of landscapes. With the first trial the illustrations weren’t visible at all, so I decided to try for a second time. First I took pictures of the drawings on a computer screen in a completely dark room. After that I rewound the film to take a second layer of pictures. When I developed the film I was excited as a little kid. The experiment had succeeded and the illustrations did match the pictures of the beach perfectly. Of course I could have photoshopped a picture like this within 5 minutes. But isn’t it much more fun to discover a monster climbing on a bungee tower when looking at your negatives for the first time?” Curious how to make a double-exposed picture yourself? Cristian explained how to in issue 2 (Dazzle Painting). In this issue he shares the do’s and don’ts of buying analogue camera’s on the internet.

Verre reizen, een vrolijk weerzien 10

Long journeys, happy reunions Ik herinner me nog dat ik 4 jaar was en mijn vader ‘s avonds laat terugkwam van een lange reis. Als kapitein zat hij vaak maandenlang op zee; hij voer de hele wereld over. Op dat moment, het was buiten al donker, begon voor mij de magie. Welke cadeautjes zaten er in die grote koffer? Leren puntslofjes uit Algerije, goudgeborduurde jurken uit Tunesië, Afrikaanse beelden, sieraden van koraal - toen mocht dat nog - of een Egyptische woestijnroos. En popjes, in alle soorten en maten. Knuffels van koalavacht (nog zo’n fout item). Een woest beschilderde bosjesman uit Papoea Nieuw-Guinea.

Mijn vader was mijn held, en niet alleen vanwege de cadeautjes. Iedere week lag er een kaart op de mat, met belevenissen uit Brazilië, Japan of Venezuela. Hij schreef hoe erg hij ons miste, en hoe warm het daar was. En ondanks dat hij hard moest werken, in armoedige hotels sliep vol ongedierte en ‘s avonds de straat niet op kon in de gevaarlijk verlaten havengebieden: voor mij klonk alles als een sprookje. In mijn verbeelding bestonden die verre landen enkel uit witte kastelen met Arabische prinsessen en gezellige tropische jungles vol fruit, aapjes en rieten hutjes. Door zijn reizen nam mijn vader mij een beetje mee de wereld over, en leerde ik dat in Nederland heel veel dingen anders waren dan op de rest van die grote, eindeloze aardbol. Omdat hij zijn gezin niet te lang wilde missen, is hij later gestopt met de verre zeereizen. Hij vloog dan naar een bestemming, deed zijn werk en was binnen enkele weken weer terug. De cadeautjes bleven, natuurlijk. Mijn moeder en ik zijn een paar keer meegegaan. Op mijn negende was ik onderdeel van de bemanning op een schip dat van San Francisco naar Mexico voer. Een week of drie was de krappe hut mijn thuis, mocht ik helpen in de scheepskeuken en keek ik toe in de machinekamer. Stoer, met al die stuurlui, de lucht van olie en een scheepsruim vol ondefinieerbare vracht. Dag en nacht stond de muziek van André Hazes op: vanaf dat moment mijn nieuwe idool. De reis werd afgesloten met een bezoek aan Disney World en het zeeaquarium in San Diego, de droom van ieder kind. Aan het einde van zijn carrière werkte mijn vader in de Rotterdamse haven, dichtbij huis. Toch is het varen nooit weggeweest: we gingen ieder jaar met de zeilboot op vakantie. En mijn ouderlijk huis staat nog steeds vol met scheepsapparatuur zoals een barometer, sextant en kompas. Mijn vader heeft me leren navigeren - niet alleen op de zeekaart, ook in het leven. Ik koester mijn herinneringen aan hem en aan mijn leven als kapiteinsdochter.

I was 4 years old when my father returned home from one of his long journeys abroad. As a captain he sailed the seven seas, being away from home for long periods. That night, when he returned home, it had already turned dark outside and for me the magic began. What presents did he bring in his big suitcase this time? Leather slippers from Algeria, gold embroidered dresses from Tunisia, African statues, coral jewelry –the coral protection act wasn’t implemented yet- or an Egyptian Desert Rose? Dolls, of all shapes and sizes? A plushy made of Koala fur (another item that is protected these days, fortunately). A wildly painted wooden bushman from Papua New Guinea..? My father was my hero and not just because he brought home exotic gifts. Every week, he sent us a postcard with his adventures from Brazil, Japan or Venezuela. He wrote about how much he missed us and how hot it was. Despite the fact that he had to work very hard, that he had to share his bed with vermin in crappy hotels or couldn’t leave his hotel after sunset because of the dangerous harbor streets, it all sounded like a fairytale to me. In my imagination those faraway lands consisted of white castles with Arabian princesses, cozy tropical jungles filled with fruit, monkeys and little huts made of straw. In a way, my father took me around the globe with him and I learned that the way things went in The Netherlands weren’t the way they rolled in the rest of that endless, huge globe we call earth. To spend more time with the family he missed so much during his travels, my father stopped sailing. He flew to his destinations instead, did his job and returned within a couple of weeks. Of course, he kept bringing back presents. My mother and I travelled with him a couple of times. At the age of 9, I joined him and his crew on a trip on a boat from San Francisco to Mexico. For three weeks, a tiny cabin was my home, helping out in the galley, watching the machines run in the engine room. I felt like a rough sailor myself, between the cabin-boys, the smell of oil and the ship’s hold filled with undefined cargo. Day and night the music of André Hazes (a Dutch singer in a genre called levenslied (song about life) was played, who quickly became my new idol. That journey ended like in a child’s dream: Disneyland and the sea aquarium of San Diego. At the end of his career my father worked in the Rotterdam harbor, close to home. Nonetheless, sailing was never far away from everyday life: we spent almost all our holidays on our own sailboat. My parents’ home is still filled with ship’s equipment like barometers, sextants and compasses. My father learned me how to navigate in life lin general. I cherish my memories of him and my life as a captain’s daughter.

Trots stellen wij onze nieuwe collega Zita Bebenroth aan jullie voor. Fijne collega, ongekend marketing en communicatie talent én kapiteinsdochter..Zita en Oh Marie! passen perfect bij elkaar. Neem met vragen over adverteren, samenwerkingen of andere marketing gerelateerde zaken contact met haar op via zita@ohmarie.nl We’re proud to introduce Oh Marie’s new team member Zita Bebenroth to you. Not only a great colleague and marketing manager, she’s also a captain’s daughter. What can we say? Zita and Oh Marie! were meant to be together! Contact Zita with questions about advertising, partnerships or other marketing related topics via zita@ohmarie.nl

schatgraven

Treasurehunting

Geëtaleerd geluk Wie in Veenendaal van oost naar west reist, kent de vrolijke etalage van Liza’s woonhuis. We durven zelfs te stellen dat het de veroorzaker is van veel bijna-ongelukken: om te zien wat voor moois er in staat, móet je je blik van de weg wenden, al is het maar voor een paar seconden. Het jaren ’30 woon-winkelpand was decennia lang in bezit van een schoenmakersfamilie, vandaar de etalage. Liza en haar echtgenoot Koert besloten de winkel en etalage niet bij de rest van de benedenverdieping te trekken, maar om ze te behouden. In de stellingkasten waar vroeger de schoenen stonden, staan nu Liza’s handwerkspullen. “Acht jaar geleden woonden we in de straat achter dit huis dus liep ik hier regelmatig langs. Ik was erdoor gefascineerd en op de één of andere manier had ik altijd het gevoel dat ik er nog eens binnen zou komen. Het huis leek leeg te staan, maar we konden nergens vinden wie de verkoper was. Na veel speurwerk ontdekte mijn vader dat het huis te koop werd aangeboden in de plaatselijke kerkbode!”

Ondanks de verouderde staat waar de woning in verkeert zijn alle stijlelementen nog aanwezig. Liza weet meteen: hier wil ik wonen. Helaas zijn er kapers op de kust en lijkt de koop in eerste instantie niet door te gaan. “Toch bleken we voor elkaar bestemd, de eerste kopers haakten af en het huis was voor ons. De renovatie kon beginnen!” Als kind was Liza al met creatieve projecten bezig. En ondanks die onaardige handwerkjuf op de lagere school die haar het gevoel gaf dat ze niks kon, werd de liefde voor het creatieve proces later weer aangewakkerd door haar moeder en schoonmoeder. Liza besloot daarop de stylistenopleiding bij Artemis te gaan volgen. “De opleiding leerde me zeker te zijn over mijn eigen kunnen en ik leerde op zoek te gaan naar goede, doordachte styling oplossingen. Sindsdien ben ik altijd bezig met het creëeren van een kloppend beeld en met het ‘waarom’ achter die oplossing. Onmisbare vaardigheden die ik voor mijn werk als projectinrichter, voor mijn weblog én de inrichting van de etalage gebruik. Ik ben daar behoorlijk eigenwijs in geworden, ik laat me nu niet snel meer uit het veld slaan.”

Waarom richt Liza de etalage iedere keer weer opnieuw in? Puur voor de lol, of heeft het ook een diepere betekenis? “Natuurlijk heb ik heel veel plezier bij het bedenken van een nieuwe inrichting! Maar mensen zitten tegenwoordig naar mijn mening ook snel in een negatieve spiraal en met de etalage wil ik op mijn manier laten zien dat dingen niet duur of groot hoeven te zijn om er blij van te worden. Met de etalage wil ik met iets kleins een glimlach op mensen hun gezicht toveren. Ik hoor dat trouwens ook van voorbijgangers die de etalage zien (en er iets over durven te zeggen tegen me, haha). Ik kan van hele kleine dingen genieten. Iemand die een appeltaart voor je bakt, een feestdag waar iedereen wat lekkers kookt: daar wordt iedereen blij van. Natuurlijk, je hebt allemaal je dag weleens niet, maar ik denk dan: als je blijft zitten kniezen, wordt het alleen maar erger. Ik zie overal een glimlach in en probeer overal het beste van te maken.” Liza’s boodschap aan passerende mensen is duidelijk: het leven is fijn, dus leef, lach en geniet! Heeft ze zelf nog wensen, wat wonen betreft? “Echte woonwensen heb ik eigenlijk niet. Het is goed zoals het is, we wonen hier zo fijn. Weet je wat het is? Het is hier soms best druk om het huis, maar daar geniet ik enorm van. Ik vind het fijn dat er leven om me heen is, reuring. Ik kan het maar op één manier omschrijven: het is het gevoel dat ik al had toen ik 8 jaar geleden langs deze plek liep en dacht “Ik weet niet wat het is, maar ik heb iets met dat huis.” 16

Interieurschat: De kaartenmolen en het wandkastje op en boven het dressoir met alles wat erin zit. Liza kreeg ze van een vriendin en vulde ze met dierbare spulletjes.

Vind jij die plantenhangers in Liza’s vensterbank ook zo mooi? Blader dan door naar de tutorial verderop in dit nummer! http://confettilab.blogspot.nl/

A window of hapPinEss Those who travel from east to west in the city of Veenendaal know the colourfully decorated shop window of Liza’s home. We even dare to claim that the window causes a lot of near-accidents: to see what’s in it, you have to take your eyes off the road, if only for a few seconds. For decades Liza’s house (a combined residential and commercial property from the 30s) belonged to a family of shoemakers, hence the shop window. When Liza and her husband Koert bought the house, they decided not to merge the shop with the ground floor, but to keep the shop intact. The former shoemaker’s shelves are now filled with Liza’s DIY materials. “Eight years ago we lived in a nearby street and I often passed by this house. From the beginning, I was fascinated by it, feeling that I would once see it from the inside. The house seemed empty, but we couldn’t seem to find out if it was actually for sale or who sold it. After a long search, my father discovered the owners had put it up for sale in a local church magazine!”

Despite its old-fashioned state, the property’s original 30s feel is well preserved. Liza immediately knows: this is our home. Unfortunately, there are more interested parties and the house is taken off the market. Liza: “Eventually serendipity kicked in: the sale fell through and within weeks, we could call it ours. We could start renovating it!” Ever since she was a little girl Liza loved to craft. Yes, there was that unkind arts and crafts teacher that gave her a feeling she was a useless crafter, but her mother and later her mother-in-law fuel her love for the handmade again. As an adult, she follows an interior design and decoration course. “That course taught me to believe in myself and to make well-thought out decisions, interiorly speaking. Since then, every image I make, whether it’s for my work as a graphic designer, for my blog or the shop window, needs to be right. I can be very stubborn about that these days!” she adds.

Why exactly does Liza decorate the shop window? Is it just for fun? Or is there a deeper meaning to it all? Liza: “I have a great deal of fun decorating it of course! But in my opinion, people also easily get stuck in negativity these days. With the shop window, I’m trying to make them smile, if only for a while. Things don’t have to be big or expensive to bring joy. A home-baked apple-pie, a family dinner where everyone brings something to eat, the small things in life bring me such happiness and I want people to feel the same. Of course, I too can have a bad day, but it’s just no use to whine about it, it’ll make things worse. I’m just a person who tends to see a smile in everything I guess.” Liza’s message is clear: life is good, so live, smile and enjoy! Does she have anything to wish for her home, we wonder? “Not really, actually. We like our home, it is perfect the way it is. We love it here. You know, the house stands on a pretty crowded spot, but I love a bit of hustle and bustle around the house. My love for this place can only be described with that feeling I had eight years ago when I passed it, thinking: “I don’t know what it is, but this place and I are connected somehow.” Interior treasure: the card- and display rack on and above the sideboard in the living room. Liza got it from a friend and filled them with small items she holds dear.

http://confettilab.blogspot.nl/

Do you like Lizaâ&#x20AC;&#x2122;s macramĂŠ pot holders? She wrote a great tutorial for us, which you find on the following pages.

DIY Een nautische plantenhanger A nautical hanging vase 22

Wat heb je nodig: - Sinaasappelnetje - Stevig touw - Ring (bijvoorbeeld van een sleutelhanger) - Glazen pot/vaas

Supplies:

- Orange net - Utility cord - One key ring - Glass potholder

Zo maak je je hangnet:

How to make your hanging fishing net:

1. Knip voorzichtig het netje open aan de bovenkant bij het label. 2. Haal de sinaasappels eruit maar ga voorzichtig te werk, het netje is kwetsbaar. 3. Knip 4 stukken touw van ongeveer 2 meter en vouw deze dubbel. Zorg dat de ene kant langer is dan de ander, want met de lange kant ga je uiteindelijk knopen. 4. Rol de bovenkant van het netje een aantal keer op, zodat je een wat steviger rand hebt als houvast voor de touwen. 5. Schuif voorzichtig de lus van het dubbelgevouwen touw door een gaatje onder de rand, haal de uiteinden van het touw door de lus en trek deze voorzichtig aan. Het netje vouwt zich om het touw. 6. Begin met het langste stuk touw te knopen. Ik gebruikte hiervoor de festonknoop. Herhaal deze knoop een aantal keer. 7. Verdeel de andere 3 touwen zo goed mogelijk over het netje en herhaal punt 4 tot en met 6. 8. Alles op zijn plek... zet dan de pot/vaas in het netje, pak alle uiteinden van de touwen en haal deze door de ring. Kijk wel of het potje in balans hangt! 9. Vouw de touwen dubbel en werk het geheel af met een ‘wrap-’ of ‘gathering knot’. 10. Knip alle overbodige stukjes touw af en je hangnet is klaar!

1. Carefully cut open the net at the top, remove the label. 2. Empty the net, again carefully, it’s pretty fragile. 3. Cut four long pieces of cord (appr. 2.19 yards), fold them in half. The ends should not align, leave one side of the cord longer than the other, this is your working end. 4. Roll up the edges a little to firm the net at the points where you’ll be attaching the cords. 5. Put the loop through the hole underneath the rolled up point, pull the rest of the cord through the loop, pull carefully until the net rolls itself around the cord. 6. Now start making a couple of double half hitches, tying the longer part of the cord around the shorter part. 7. Divide the remaining pieces of cord around the net and repeat steps 4 to 6. 8. If everything is in place, put the vase inside the net. Gather all ends of the cord and string them through the key ring. 9. Fold the cords again and finish them off with a wrap- or gathering knot. 10. Cut off the loose ends, your hanging fishing net is ready to be mounted!

Ahoi Marie! Prijzen vanaf/Prices from € 13,50 Groot, klein, oud of jong, al deze vissen hebben hun eigen karakter. Mokken en borden "Fischschwarm" Big, small, old or young, all the fish in this swarm have a character of their own. Cups and plates "Fish swarm” www.ahoi-marie.com CarrieCan € 1.95 Maak je handgemaakte cadeau extra speciaal met deze kaartjes! Geschenkkaartje ‘Made with love’ (set van 4) Make your handmade present extra special with these tags! Handmade tag ‘Made with love’ (set of 4) www.carriecan.etsy.com

Crochet by Palm $ 40.00 per set Gehaakt babypakje voor kleine zeemannen, goedgekeurd door het Amerikaanse Marinekorps This USMC Corps Blues is licensed by the United States Marine Corps www.crochetbypalm.etsy.com

It’s Simply Max € 5,50 Broche met zeeman Handgeverfd en afgewerkt met een stevige coating. Sailor brooch Hand painted on shrink plastic and finished with a coating. www.etsy.com/shop/itssimplymax

Miss Honeybird € 3,95 per stuk of € 9,50 voor 3 Mini stempel met anker, keuze uit 71 verschillende dessins! Anchor Mini Rubber Stamp, choose from 71 different dessins! www.misshoneybird.etsy.com

Printster € 80,00 Rock that boat! Linosnede Gemaakt met drie verschillende linosnedes in aqua blauw, donker rood en marine blauw. Rock that boat! Linocut print Print made with 3 different linocuts, 1 for each colour: aqua blue, dark red and marine blue. www.printster.etsy.com

for the love of treasure hunting.

Atelier Zilverglas Handgemaakte chuncks / Handmade chuncks www.atelierzilverglas.etsy.com

€ 7,00

loves

De Bespeling Veranderbaar t-shirt / Interactive t-shirt www.bespeling.etsy.com

€ 60,00

Heb jij een Etsy shop in de Benelux? Lees dan gauw verder! Oh Marie! houdt van Etsy en om dat te vieren, bieden wij Etsy verkopers in de Benelux een speciale korting aan. Verkopers met een Etsy shop betalen in 2013 € 50,- (i.p.v. € 75,-) voor een plek op onze productpagina, of € 30,- voor een plek op een speciaal ingerichte Etsy-themapagina.

Mouseblossom Onderwatermeisje (print) / Under water girl (print) www.mouseblossom.etsy.com

€ 14,00

Past je product bij één van de komende Oh Marie! thema’s Moonrise Kingdom, Circus of Winter Harvest (vrij associëren mag zeker!), dan horen we heel graag van je! Lees alles over deze speciale actie en aanleverdata in de Oh Marie! loves Etsy mediasheet. Of mail voor aanvullende (marketing) vragen naar zita@ohmarie.nl. Koop en verkoop je handgemaakte producten, vintage items en creatieve materialen op Etsy, 's werelds levendigste marktplaats! Oh Marie! loves Etsy and we celebrate that love by offering Etsy Benelux sellers a great discount on the price for a spot on one of our Oh Marie! product pages! Etsy Benelux sellers pay € 50,- for a spot on the Oh Marie! product page or € 30,- for a mention on our special Etsy-theme page.

Stellastreet Armband / Bracelet www.stellastreet.etsy.com

€ 49,50

Do you sell something that fits one of the fab upcoming Oh Marie! themes Moonrise Kingdom, Circus or Winter Harvest? Drop us a line via zita@ohmarie.nl or download the special Oh Marie! loves Etsy mediasheet. 27

S T Y L I N G

Stylen met bouwmaterialen 28

Marij Hessel is blogger en stylingtalent. Ze schrijft over alles wat ze mooi vindt en wat ze maakt op haar weblog http://entermyattic.blogspot.nl/ Marij legt stap voor stap uit hoe zij een stylingidee uitwerkt: beginnend bij de zoektocht naar bruikbaar materiaal tot het verwerken, stylen en fotograferen ervan!

Stap 3: Als je klaar bent met het patroon, dan leg je de goede kanten op elkaar. Nu kun je 3 van de 4 zijden aan elkaar stikken. Je naaimachine kan soms even tegenstribbelen met dit materiaal, dus geduld is noodzakelijk! Als het misgaat is het geen drama, het materiaal is tenslotte spotgoedkoop!

Uitgangspunt van deze stylingproductie en DIY is om van een zo simpel mogelijk beginproduct, een zo mooi mogelijk eindproduct te maken. Bij mij begint dat de ene keer met het verzamelen van leuke ideeën en inspiratie, de andere keer bij het zien van een bepaald gebruiksvoorwerp of materiaal. In deze situatie was het een combinatie van beide. Allereerst verzamelde ik zelfmaakideeën met betrekking tot bouwmaterialen: een kandelaar gemaakt van metalen leidingonderdelen, vaasjes gemaakt van pvc buizen of een lampenkap gemaakt van kippengaas. Met al deze ideeën in mijn hoofd ben ik daarna rond gaan dwalen in de bouwmarkt. Als je met een ander oog kijkt gaat er hier een wereld voor je open! Hekwerken, betonblokken, tegels, tuinslangen, bezemstelen, koperen buizen…ik kan minutenlang naar een voorwerp blijven kijken terwijl er een wervelwind aan ideeën door mijn hoofd gaat. Het zal voor Bob de Bouwmarktbezoeker best een vreemd gezicht zijn, maar wat kan mij het schelen? Dit is hét moment waarop ik mijn creativiteit de vrije loop laat gaan en tevens het moment waarop ik een goede ingeving krijgen kan. Tijdens dit bezoek viel mijn oog op rollen ondervloer, van die folies in zilver en goud. Opeens zag ik kussenslopen voor me van dit materiaal. Ik kocht uiteindelijk niet zo’n enorme bouwmarktverpakking, er ligt immers altijd nog wel ergens een stukje ondervloer bij vrienden of familie op zolder. Diamond stitching, een techniek die je momenteel steeds meer in de mode terugziet, leek me een toepassing die erg mooi zou uitwerken op dit materiaal. Tijdens het uitwerken van dit idee kwam ik steeds weer op nieuwe ideeën. Door toepassing van andere stiksellijnen ontstaan er bijvoorbeeld hele gave grafische patronen op de folie. Je zou met dit materiaal ook manden kunnen maken, er zijn zoveel mogelijkheden! Een alledaags voorwerp (wat eigenlijk helemaal niets met styling te maken heeft) wordt zo een nieuw product dat er heel stylish uitziet.

Stap 4: Keer de kussensloop voorzichtig binnenstebuiten en stop een vulling in de sloop. Stik de sloop nu met de hand dicht. Ik heb dit met maar weinig steken gedaan omdat dit een vrij stevig materiaal is dat goed op zijn plek blijft zitten.

Het maken van de kussens Benodigdheden: - ondervloer folie in zilver en goud (ongeveer 1 m2 per kleur) - schaar - garen - naald - meetlint Stap 1: Knip 2 vierkanten op het gewenste formaat uit de zilver- en goud folie, ik koos voor 40 bij 40 en 50 bij 50 centimeter. Stap 2: Oefen eerst op een klein stukje folie met het stikken van patronen. Als dit goed gaat kun je beginnen met het maken van bijvoorbeeld je “diamond stitchings”. Gebruik een niet al te kleine steek, anders snij je als het ware door de folie heen.

Het resultaat zijn 2 übercoole metallic kussens die je bijna niets hebben gekost! Tips & Trucs stylen en fotograferen Ondergrond Helaas zijn we niet allemaal in het bezit van mooie, strakke, glad gestuukte muren en witte vloeren. Heb je wél een mooie witte vloer in huis, dan kan het licht daar weer net niet optimaal zijn. Het is daarom een goed alternatief om gebruik te maken van een andere, verplaatsbare ondergrond. Hier kun je heel creatief mee omgaan. Ga in huis op zoek naar bijvoorbeeld een houten plaat, gebruik oude badkamertegels of, zoals ik voor deze productie deed, gebruik een groot vel papier. Deze ondergrond is neutraal en kun je overal mee naartoe verhuizen zoekend naar het beste licht. Helemaal ideaal zou het zijn als je een aantal panelen “bekleed” met verschillende materialen zoals schoolbordverf, behang of zelfs tegeltjes. Hiermee kun eindeloos variëren als je bijvoorbeeld mooie stills wilt schieten. Statief Wil je voor een zelfmaker een foto maken van je stappenplan maar ben je alleen aan het werk? Dan is een statief echt een uitkomst. Positioneer eerst je statief inclusief camera. Zoom niet teveel in, je kunt je foto’s altijd nog bijsnijden! Leg de spullen onder het statief en schuif net zo lang tot alles goed onder de lens ligt. Kijk ook even of alles nog zichtbaar is wanneer je je handen onder de lens houdt. Nu kun je je camera instellen op de automatische zelfontspanner en beeld je de handeling uit (uiteraard zonder te bewegen) onder de lens. Op deze manier heb je je handen vrij en krijg je ook nog een scherpe foto. Rommel Als je fotografeert in je eigen huis heb je de hoek waar je werkt op een gegeven moment wel gezien. Op deze momenten komen andere spullen in je huis goed van pas. Wees niet bang om rommel te maken en struin net zo lang door je huis tot je een interessante verzameling hebt aan gekke spullen. Bij de foto van het eindresultaat heb ik bijvoorbeeld wat lijstjes die normaal gesproken aan de muur in mijn trapgat hangen gehaald, vond ik op zolder nog wat vrolijke speelgoedbeesten en hing ik de kalender (die normaal gesproken boven de eettafel hangt) nu boven de bank. Zorg dat je genoeg spulletjes achter de hand hebt en schuif/wissel net zo lang totdat je een spannende mix aan decoratie hebt voor je foto. Binnen no-time is alles weer opgeruimd of laat je het misschien wel zo staan omdat je nieuwe opstelling nog leuker dan de eerste! 29

Making the ordinary extraordinary Marij is blogger and a styling talent. She writes about everything she likes and makes on her blog http://entermyattic.blogspot.nl/ Marij explains how and where she gets her styling ideas starting at the search for cool materials, to processing, styling en photographing them. The starting point of this styling production was pretty simple: I wanted to make something extraordinary with the ordinary. To get a styling project started, I collect nice ideas and inspirational images about a certain subject or ideas pop up when I see a certain kind of material or object. In this case, I got inspired in both ways. I started collecting images of objects made with building materials and I visited a hardware store. A whole new world of possibilities opens when you look with ‘stylist eyes’ at all those building materials. Gardenfences, bricks, tiles, broomsticks, hoses, copper pipes…I can gaze at them for minutes, contemplating the endlessness of their possibilities. People probably think I’m crazy. I don’t mind, because for me that is the moment where ideas start whirling around in my head and eventually come about. In this case my eye was caught by roles of silver and gold coloured underfloor foil insulation, a potentially great material to make pillowcases with. I didn’t buy a whole role of foil, there’s always a friend or family member that has some leftover pieces lying around from a recent renovation project. ‘Diamond stitching’, an upcoming stitching technique in fashion, seemed the perfect application for my quilted foil cushions. While making them, new ideas kept popping up. Stitching different patterns on the foil would create fabulous graphic shapes too, for example. All of a sudden the possibilities of the foil seemed to be endless. So, there you have it: the seemingly common and ordinary became stylish and extraordinary!

DIY Quilted Pillowcase Materials: - underfloor foil insulation (appr. 1x1 meter per colour) - scissors - needle - thread - tape measure Step 1: Cut four squares of foil, 40 centimeters wide and 40 centimeters long (I used two different sizes: 40x40 cm and 50x50 cm). Step 2: First, practise the diamond stitch on a small piece of foil. If this goes well, make diamond stitches (or other shapes or seams) on the foil. Make sure your seam isn’t too tight, it will literary cut through the foil. 32

Step 3: When you’ve finished making patterns, put right sides of the foil together and sew three sides together. Be patient, your sewing machine might object a little. Don’t despair when things go wrong, the material is cheap, you can easily start over again! Step 4: Turn pillowcase inside out, put a cushion inside and close it up with a simple hand stitch. The foil is quite sturdy, you don’t need a lot of stitches to close it. Et voilà! You have made yourself two über cool, super cheap pillow cases!

Tips and tricks styling and photographing Backdrop Alas, we’re not all blessed with beautiful white walls and/or floors in our homes. Or we do have them, but not in the right (sunny) spot. You can use several materials as a (mobile) backdrop, though. You might have a plate of wood, old tiles or a big piece of white paper (which I used for these pictures) lying around. These work perfect as a neutral backdrop for your picture and you can move them to a good, daylighted spot. To add some variety to your pictures, you can create a couple of different backdrops by painting, papering or even tiling a couple of panels. Tripod Want to make sharp, hands-free pictures for a step-by-step tutorial by yourself? Use a tripod! First, put the tripod and your camera in place. Do not zoom in too much, you can crop your pictures afterwards in Photoshop. Put your project in place and make sure it’s still visible when you hold your hands in the picture as well. Use the (counting down) automatic shutter release to take the picture, putting your hands in position before the lense. Don’t move! Creating chaos When you take pictures in your own home, it can get quite dull to keep taking pictures in the same corner. Use items from around the house to spice up that corner and don’t be afraid to create a bit of a chaos in order to create the perfect image. Search the house for beautiful objects that fit the look and feel of your picture. For this project for example, I mounted frames that are normally in my stairwell, placed around some funny toys I found on the attic and hung the calender that’s normally in the kitchen above the sofa. Move the objects around until you’ve created a beautiful, exciting mix of items and thus a beautiful picture. You might even like the result so much, you’ll leave it that way!

Kolkende verhalen...

Een zee aan inspiratie. Ellen groeide op tussen de schippers en zeelieden en hoorde haar hele jeugd de kolkende verhalen van woeste avonturen op zee. Toen ze verhuisde naar Utrecht, ver weg van de schepen en het open water, realiseerde ze zich hoe bijzonder het leven aan zee echt is. Het leverde haar een zee aan inspiratie op voor haar afstudeerproject aan de kunstacademie.

Het zeemanswerk lijkt en is in zekere zin tijdloos. Want hoewel de techniek verandert, blijft de essentie hetzelfde: de zee, de wind, de golven, het oneindige uitzicht, het zijn de factoren die het leven op zee typeren en die veranderen niet.

Je groeide op tussen de zeelieden, wat voor landrotten zal klinken als een jeugd uit lang vervlogen tijden. Er schijnt een bepaalde ‘rauwe nostalgie’ door de werken van dit project, verschilt het zeemanswerk van nu veel ten opzichte van dat van vroeger?

Ik heb de sfeer uit mijn jeugd proberen te vangen in onderstaand stukje:

Jeugdherinneringen zijn natuurlijk vaak een beetje nostalgisch, maar daarom ook zo prettig en veilig. Ik ben wat dat betreft ook wel een beetje sentimenteel, iets wat dichtbij mij ligt is vaak een uitgangspunt voor mijn werk. Omdat mijn vader schepen bouwde en een werkschip bezat kregen we thuis bijna alleen maar mensen over de vloer die op één of andere manier met scheepvaart te maken hadden. Dat was leuk, want ze praatten hard en veel en zagen er woest en wild uit. De geur van staal kleef aan hun roestigblauwe overalls en dat was vertrouwd. Ik heb die sfeer proberen over te brengen in mijn werk. Mijn project gaat echter zeker niet over mij, maar over de kolkende avonturen en woeste verhalen van de echte zeelieden waar ik tussen mocht opgroeien.

Op wat voor manier verschilde jouw jeugd met die van iemand wiens familie uit, pak ‘m beet, leraren bestaat?

Er is zoveel te zien, woeste golven, regen storm, vissers die daarin moeten overleven, ruw werk, niet fijn, ver van huis. Maar ook kalmte, kalm water kabbelend tegen de kant. Ondertussen.. Pleziervaartboot. Boze mannen tegen hun vrouw in de sluis: “Je doet het niet goed!” Trossen los, we varen naar de horizon en verder en verder en verder en zolang je de juiste koers aanhoudt kom je niets tegen dan de uitgestrekte eindeloze oceaan. Slapen, opletten, slapen, eten, slapen, het ritme is niet zoals thuis. De tijd is de zon, de maan, de maag. De ruimte is beperkt maar ondertussen, zoveel ruimte heb je zelden gezien.

Je verwerkte de verhalen van de mensen op een prachtige manier in jouw werk door tekst te combineren met beeld. Waarom koos je voor deze werkwijze? Ik zie letters niet als 'letters' maar als beeld, daarom is typografie altijd verbonden met mijn tekeningen en vormen ze samen een geheel. In mijn project kwam dat goed van pas omdat ik de verhalen van anderen vertaal. Al hun woorden, letters en zinnen heb ik proberen te verweven met de rest van het door mij gecreĂŤerde beeld. Is er een verband tussen de keuze voor dit ambachtelijke beroep en de omgeving waarin je opgroeide? Ik koos heel bewust voor de gebruikte technieken in dit project, wat inderdaad ambachtelijke technieken zijn zoals zeefdrukken en houtsnedes. Bovendien vind ik ambachtelijk werk ook passen bij toegankelijkheid. Ik hou van nuchtere onderwerpen die iedereen begrijpt en vindt het heel belangrijk om mijn werk op die manier toegankelijk te laten zijn.

Met wat voor projecten ben je momenteel bezig? Workshops! En allerlei kleine opdrachten. En bovenal: sparen. Door middel van allerlei baantjes hoop ik over een poosje een atelierruimte te kunnen huren. Waar kunnen we meer over jou zien en/of lezen op internet? Je kan meer over mijn werk lezen op mijn blog: www.ellendebruijn.blogspot.nl en op www.behance.net/lldebruijn Via http://archief.fontanel.nl/inspiration/young-talent-2012ellen-de-bruin/ kan je meer over mijn afstudeerwerk lezen. Zijn er nog andere dingen die je aan ons kwijt wil? Als lezers vragen hebben mogen ze me altijd mailen! Mijn e-mailadres is bruijn.ellen@gmail.com.

Stories of raging water... A sea of inspiration. Ellen grew up amongst sailors and skippers. Throughout her childhood, she heard the stories of exotic travels and wild adventures of the seamen. When she moved to Utrecht, far away from ships and open water, she realized how particular life at sea really is. It offered her a sea of inspiration for her art school graduation project. You grew up between sailors which, for us landlubbers, sounds like a youth from long-gone days. Your work also has a feel of ‘raw nostalgia’. Is there a huge difference between the way seamen live now and fifty years ago? All child memories are a bit nostalgic, that’s why they’re so nice. I’m quite a sentimental person and things familiar are often a starting point in my work. My father build ships and owned a ship, so there were always people around the house that worked in the offshore business. That was great fun, really. I grew very accustomed to those loud, rugged people with their rusty blue overalls smelling of steel. I tried to capture that feel, that air of nostalgia in my work. It’s not my story I’m telling via my projects though, I’m telling the stories of all those men and women from my childhood.

We love the way you’re telling the stories of the people by combining text with images. Why did you choose this specific combination? To me, letters aren’t just letters, but shapes or images. That is why typography is always an important factor in my drawings. Together they form a whole. This combination came in extra useful for this project, because the works of art literary needed to tell the tales of others. I tried to merge all their words, letters and sentences with the image that was created by me. Is there a connection between the artisanal character of your profession and the place you grew up? Indeed, it was a conscious decision to use artisanal techniques like screen printing and woodcutting for this project. In my opinion, traditional methods make art much more understandable. I like working with low-profile, simple subjects that people can relate to. These factors make my work as accessible as possible. Are there any other projects you’re planning to execute in the near future?

In a sense, offshore work is timeless. Of course, a lot of techniques developed over the years, but the essence of the work remained the same: the sea, the wind, the waves and the endless oceans are factors that won’t ever change.

Workshops! Beside that I’m working on a lot of different other, smaller projects. I’m saving all my money for that workshop I’m planning to rent somewhere in the future.

In what way did your youth differ from those who grew up in a family of, let’s say, teachers?

Where on the internet can we see more of you and your work?

I tried to capture the atmosphere of my youth in the following piece:

Read more about my work on my blog www.ellendebruijn.blogspot.nl and on www.behance.net/lldebruijn. If you want to read more about my graduation project, go to http://archief.fontanel.nl/inspiration/young-talent-2012ellen-de-bruin/

So much to see, wild waves, rain, storm, fishermen trying to survive harsh, unpleasant work, far away from home There’s also a calmness, splashing water against the side Meanwhile Pleasure boat. Angry man yells at his wife: “You’re doing it all wrong!” Cast off the lines, we sail to the horizon, on and on and on. Follow this direction and there will be nothing but the endless sea Sleep, focus, sleep, eat, sleep Our pace is different from home Time is the sun, the moon, the stomach Space is limited but in the meantime you have never seen so much space in your entire life

Anything else you like to share? You can e-mail me with any question at bruijn.ellen@gmail.com!

N O I H FAS

Mus en Jip kleertjes: Guten Appetit Toni en Kiek kleding: Guten Appetit

Toni, Jip en Kiek badpakjes: Guten Appetit

, n e b t o O r g k i s l a r e Lat n e r a v k i gA ! p i h c S g op eEn s

Toni shirt, rokje en zonnebril: Guten Appetit schoenen: Red-Rag legging: HEMA Wolf muts en knuffel: Discodip t-shirt en schoenen: Red-Rag zonnebril: Guten Appetit broek: HEMA Seppe vest en broek: Jan van Trier schoenen: Red-Rag knuffel: Discodip Jip mutsje: Discodip jurk, jasje en schoenen: Guten Appetit

! s je s ei m r o o v t h ĂŠc h c stoer en to

DezE kl voO

leding Is niet Or landrotTen!

Guten Appetit www.gutenappetit.nl Red-Rag www.redrag.nl Jan van Trier www.janvtrier.com Discodip www.discodip.eu

Styling: Marieke Salvetti Fotografie: Anki Wijnen www.zilverblauw.nl