ανανεώσιμες πηγές:
ενεργειακή μετάβαση με δημοκρατία
O
ικοτριβές Απρίλιος 2013, τ. 4
δυο κόσμοι συγκρούονται Οι πολιτικές εξελίξεις και κυβερνητικές αποφάσεις του τελευταίου διαστήματος σχετικά με τα ζητήματα οικολογίας και περιβάλλοντος είναι ραγδαίες: Στο πολεοδομικό - χωροταξικό πεδίο, προωθούνται πολιτικές που οδηγούν στην πλήρη αποσάθρωση του δημόσιου σχεδιασμού, στη διαιώνιση της κυριαρχίας του κατασκευαστικού και κτηματομεσιτικού κεφαλαίου, στην αναπαραγωγή μιας νέας γενιάς οικοδομικών αυθαιρεσιών. Στον ενεργειακό τομέα –και ενώ η ΔΕΗ τεμαχίζεται μέσω ΤΑΙΠΕΔ σύμφωνα με τις ορέξεις των δυνάμει «επενδυτών»– οι νέες ρυθμίσεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πετάνε εκτός τους μικρομεσαίους
«παίκτες» της αγοράς των ανανεώσιμων και πριμοδοτούν εξόφθαλμα τα συμφέροντα των μεγάλων ιδιωτών παραγωγών. Το θεσμικό πλαίσιο και οι υπηρεσίες προστασίας των δασών και των άλλων φυσικών πόρων καταργούνται ή υποβαθμίζονται. Η κυβέρνηση περιφρονεί τις κοινωνικές ανάγκες και στις αποφάσεις της για τον τουρισμό ή τη διαχείριση απορριμμάτων και των υδάτων, τη γεωργία και την αλιεία εκφράζει τις θέσεις των ισχυρών λόμπι. Έτσι, οι πολίτες που αγωνίζονται ενάντια σε καταστροφικά για τους τόπους και τις κοινωνίες σχέδια βρίσκουν μπροστά τους την άγρια καταστολή ενός κρατικού μηχα-
νισμού που «τα δίνει όλα» στους επενδυτές και τους θιασώτες του δόγματος «νόμος και τάξη», μήπως και κερδίσει λίγο περισσότερο πολιτικό χρόνο… Στη Χαλκιδική βιώνουμε την ακραία εκδοχή αυτής της κυβερνητικής επιλογής όξυνσης, με επιδρομές, συλλήψεις και ποινικοποίηση του κινήματος ενάντια στις εξορύξεις χρυσού. Και σε άλλες περιπτώσεις, στην Κέρκυρα, τη Θεσσαλονίκη ή την Κρήτη, οι πολίτες που αγωνίζονται αντιμετωπίζουν τη συκοφάντηση, ισχυρούς μηχανισμούς προπαγάνδας, δικαστικές διώξεις. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, που στο παρελθόν προάσπιζε με τις αποφάσεις του το περι-
βαλλοντικό και χωροταξικό δίκαιο, μοιάζει να έχει, άρρητα αλλά οριστικά, παραιτηθεί του ρόλου του, απορρίπτοντας ή αγνοώντας τεκμηριωμένες προσφυγές πολιτών και φορέων ενάντια σε καταστροφικά έργα και αποφάσεις. Είναι φανερό πως στους κυρίαρχους κύκλους, έχει ληφθεί η στρατηγική επιλογή να περιοριστούν τα όποια θεσμικά περιθώρια παρέμβασης των πολιτών στις αναπτυξιακές επιλογές. Υπάρχει όμως και ένα «άλλος κόσμος»: Που μέσα στην κρίση και τα εκβιαστικά διλλήματα επιμένει να προτάσσει ριζοσπασυνέχεια στη σελ. 2