παραγωγική ανασυγκρότηση
για τις ανάγκες των πολλών
O
ικοτριβές Ιούνιος 2013, τ. 6
συζητώντας για το αύριο Η ανατροπή του «υπάρχοντος» συνεπάγεται αναπόδραστα τη σκιαγράφηση του μέλλοντος, την πραγματική κίνηση στο παρόν που μορφοποιεί το αύριο. Όσοι και όσες βρίσκονται σήμερα «στο δρόμο» για τη ανατροπή των αστικών μνημονιακών πολιτικών λιτότητας, αντιμετωπίζουν ευθέως την πρόκληση και το καθήκον διαμόρφωσης των χαρακτηριστικών και των κριτηρίων της «διεξόδου». Στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, καθώς μεγάλα τμήματα της κοινωνίας βυθίζονται στην εξαθλίωση, οι μηχανισμοί συναίνεσης καταρρέουν και οι «βεβαιότητες» και ισορροπίες του παρελθόντος αίρονται.
Η δε «επιστροφή στο παρελθόν» είναι ανέφικτη· εξάλλου ο ίδιος ο δρόμος της «ανάπτυξης» που ακολουθήθηκε εμπεριείχε τον προορισμό που δραματικά βιώνουμε. Σε αυτό το τεύχος επιχειρούμε να συμβάλλουμε από τη σκοπιά μας, στο διάλογο για τις αρχές, τους στόχους, τα μέσα και τα κοινωνικά υποκείμενα μιας διαδικασίας παραγωγικής-οικονομικής ανασυγκρότησης που θα θέτει ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των συλλογικών αναγκών. Πέρα από επιθετικούς προσδιορισμούς που τείνουν, συχνά, να εξωραΐσουν το περιεχόμενο της υπαρκτής «ανάπτυξης», απαιτείται η ριζική επανανοηματοδότηση του πυρήνα
της με άξονες: τις κοινωνικές ανάγκες, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, τη διεύρυνση της δημοκρατίας στην ίδια την παραγωγή και στην οικονομία και σε όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού και του πολιτικού. Από τη σκοπιά μας δεν φιλοδοξούμε να παρουσιάσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα των προσεγγίσεων που απαντώνται σήμερα στο σχετικό διάλογο στην Αριστερά και στο κίνημα – κάτι τέτοιο θα ήταν εξάλλου αδύνατο. Επιδιώκουμε να αναδείξουμε πτυχές των ζητημάτων που τίθενται, να παρουσιάσουμε κατευθύνσεις, ανοιχτά ζητήματα και προβληματισμούς.
Ανοίγουμε το διάλογο για ζητήματα και όρους ιδεολογικά φορτισμένους που απασχολούν σήμερα το κίνημα και την αριστερά, όπως ανάπτυξη, αειφορία, επάρκεια, αυτάρκεια, σχεδιασμός, αποκέντρωση, συνεργατισμός, σύνδεση τοπικού με παγκόσμιο, ολιστική προσέγγιση, κοινωνικός-οικολογικός μετασχηματισμός κ.α. Έννοιες που επανακαθορίζονται σε κάθε ιστορική συγκυρία από τα δρώντα υποκείμενα, από τους στόχους και τις ανάγκες τους. Σε κάθε περίπτωση, ένα πολιτικό σχέδιο της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν μπορεί συνέχεια στη σελ. 2