Εδάφια πουπου μιλούν Εδάφια μιλούν άμεσαάμεσα στην στην καθημερινότητά μαςμας καθημερινότητά
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗ
«...ο πέμψας με διά να βαπτίζω εν ύδατι, εκείνος μοι είπεν, Εις όντινα ίδης το Πνεύμα καταβαίνον και μένον επ’ αυτόν, ούτος είναι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω» (Ιωάν. 1:33-34) ζωή του τελευταίου των προφητών, του «Έχοντας γεννηθεί, έχοντας επιστρέψει από Ιωάννη του Βαπτιστή, εκφράζει τον πόθο εποχές που έζησα πλέρια, χαιρόμενος μονάχα μιας μακράς διαδρομής των πιστών της της ζωής ένα λεπτό -στην Αρχή- αναζητώ μια Παλαιάς Διαθήκης για το πώς να απαλειφθεί χώρα Αθωότητας». από τη ζωή του ανθρώπου το στίγμα της Πτώσης Αρχικά ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έρχεται να και η μόνιμη παρουσία του κακού μέσα του, ισιώσει την οδό, να προετοιμάσει το έδαφος για κάτι το οποίο τον ξέκοψε από το πλαίσιο στο τη ριζική ανακαίνιση, όπως ακριβώς το είχε οποίο ήταν πλασμένος να ανήκει: τη Βασιλεία προφητέψει ότι θα γινόταν ο Ησαΐας (40:3). Κατου Θεού. Και ποιος δεν έχει νιώσει αυτό το λεί λοιπόν το λαό του Θεού σε μετάνοια και διακαή πόθο της επανασύνδεσης, είτε την εποχή εκεί, στη Βηθαβαρά πέρα απ’ τον Ιορδάνη, αρπριν κάνει συνειδητά το βήμα της πίστης είτε χίζει να βαπτίζει στο νερό με δραματικά συμσε κάθε του πτώση; O υπαρξιακός ποιητής Giu- βολικό τρόπο όσους από τους Ιουδαίους είχαν seppe Ungaretti λέει απερίφραστα πως, όπου φτάσει στο σημείο να νιώθουν ότι ναι, επιθυκι αν βρίσκεται, πουθενά δεν μπορεί να νιώσει μούσαν την αλλαγή, ήθελαν να είναι η ζωή τους «σπίτι του» και διαρκώς ανακαλύπτει ότι ποθεί εναρμονισμένη με το θέλημα του Θεού, αποζηένα «μια φορά κι έναν καιρό» τούσαν την επανένταξή τους στη που ήδη του φαίνεται γνωστό κι Βασιλεία των Ουρανών. Από την όταν το αποχωρίζεται νιώθει Αναμφισβήτητα η μετάνοια ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY πάντοτε ξένος. Και καταλήγει: είναι απαραίτητη για την αλλαγή
H
40 | Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
