1 minute read
Η ιστορία της χριστιανικής μου πορείας
(Β΄ Κορινθίους 5:17)
Advertisement
Δεν είμαι πλέον όπως ήμουν. Όταν συνάντησα τον Θεό στη ζωή μου, ένιωσα σαν να πέρασα από το σκοτάδι στο Φως! Μέσω του Πνεύματός Του, ο Θεός μ’ έκανε νέο άνθρωπο! Μέσα απ’ αυτή την πνευματική αναγέννηση, άλλαξα εντελώς! Τώρα βλέπω και σκέφτομαι τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Η συμπεριφορά μου απέναντι στον Θεό και στους ανθρώπους δεν είναι η ίδια πια. Προτεραιότητά μου είναι να ευχαριστώ τον Σωτήρα μου με τη ζωή μου. Ανήκω σε μια νέα πνευματική οικογένεια, που αποτελείται απ’ όλους όσους πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Δεν είμαι, όμως, ακόμα όπως μια μέρα θα γίνω! Βρίσκομαι ακόμη στην πορεία μου εδώ κάτω στη γη με πολλούς περιορισμούς και αδυναμίες. Το σώμα μου είναι φθαρτό, μια «σκηνή», στην οποία κατοικώ (Β΄ Κορινθίους 5:1). Ανυπομονώ για την αιώνια κατοικία μου στον ουρανό! Μια μέρα η ζωή θα νικήσει τον θάνατο (Β΄ Κορινθίους 5:4). Θα μοιάζω με τον Ιησού Χριστό και θα ζω μαζί Του για πάντα! Δεν είμαι ακόμα όπως πρέπει να γίνω! Παρά τη νέα μου ζωή εν Χριστώ, η συμπεριφορά μου δεν είναι τέλεια. Κάνω λάθη που με γεμίζουν με ενοχές και ντροπή... Κι όμως, ο Θεός έχει προνοήσει για μένα: «Αν όμως ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός, που είναι αξιόπιστος και δίκαιος, θα συγχωρήσει τις αμαρτίες μας και θα μας καθαρίσει από κάθε άδικη πράξη» (Α΄ Ιωάννου 1:9). Σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο της πορείας μου εδώ στη γη, έχω το πολύτιμο δώρο της ζωής από τον Θεό κι όμως πολλές φορές είμαι «δεμένος» στις παλιές μου συνήθειες. Παρόλο που αναγνωρίζω, όμως, αυτές μου τις αδυναμίες, είμαι ευγνώμων στον Θεό για τη πιστή Του φροντίδα. Όπως ο Απόστολος Παύλος, μπορώ με βεβαιότητα να πω πως «Με τη χάρη όμως του Θεού έγινα αυτό που έγινα· κι αυτή η χάρη προς εμένα δεν υπήρξε άκαρπη: εργάστηκα περισσότερο απ’ όλους τους αποστόλους, όχι βέβαια εγώ, αλλά η χάρη του Θεού που με συνοδεύει» (Α΄ Κορινθίους 15:10). n Μετάφραση: Ροζαλί Χ. Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας
