5 minute read
Τα σημεία των καιρών και οι πιστοί του Χριστού
Σε αντίθεση με τις διάφορες θεωρίες στη τους δικούς Του στον Οίκο του Πατέρα Του. Αυ - φιλοσοφία και την ιστορία που υποστηρίζουν τό το τελευταίο στάδιο είναι η «συντέλεια του πως η ζωή και γενικότερα η ύπαρξη του κό σμου» σε σχέση με την οποία η Αγία Γραφή ανθρώπου είναι κυκλική, μια διαρκής επανάληψη αναφέρει ότι θα προηγηθούν διάφορα σημεία του ίδιου πράγματος -κάτι που στην Αγία Γραφή και ενδείξεις, όπως πόλεμοι, σεισμοί, λοιμοί, το βρίσκουμε μόνο στον Εκκλησιαστή και αφορά κ.ά. Στις μέρες μας η τελευταία δοκιμασία της αποκλειστικά και μόνο τον «υπό τον ήλιο άνανθρωπότητας είναι η πανδημία του κορωνοϊού θρωπο», δηλαδή το μη πιστό- ο Λόγος του Θεού η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει σπείρει μάς διδάσκει ότι η πορεία μας πάνω στη γη είναι τον πανικό σε ολόκληρη την οικουμένη τόσο για γραμμική. Ξεκινήσαμε με τη δημιουργία του αντη ζωή και την υγεία όσο και για την προβλεπόθρώπου από τον Θεό, ακολούθησε η δική μας μενη δεινή οικονομική κατάσταση που είναι επόΠτώση, περάσαμε στη συνέχεια από το στάδιο μενο να ακολουθήσει μια τόσο σοβαρή διατάραξη της σωτηρίας του ανθρώπου διά του Χριστού (ο των ισορροπιών σε όλες τις χώρες του κόσμου. οποίος πήρε τη θέση μας επάνω στο Σταυρό, Οι χριστιανικές κοινωνίες και γενικότερα οι χριπέθανε για την αμαρτία για χάρη μας και κατόπιν στιανικοί κύκλοι δεν αποτελούν εξαίρεση ως αναστήθηκε) και θα καταλήξουμε στη Βασιλεία προς το τρομερό άγχος που οι τωρινές συνθήκες των Ουρανών όταν κλείσει ο κύκλος αυτού του δημιουργούν στον άνθρωπο. Αυτό μάλιστα επικόσμου και επιστρέψει στη γη ο Χριστός ως Βατείνεται καθώς οι Χριστιανοί, όπως άλλωστε σιλιάς στο χρόνο του Δεύτερου έκαναν και οι μαθητές του Χριστού Ερχομού Του. Τότε θα ολοκληβλέποντας το τέλος του Κυρίου ρωθεί η αναγέννηση του σύμΑπό την τους να πλησιάζει, επιδίδονται παντος κι Εκείνος θα παραλάβει ΓΙΟΥΛΙΚΑ Κ. MASRY εναγωνίως στην ανάλυση και ερ
Advertisement
μηνεία των «σημείων των καιρών» προκειμένου να προσδιορίσουν το «πότε;» θα έρθει το τέλος.
Στο 24 ο όμως κεφάλαιο του ευαγγελίου κατά το Ματθαίο ο Ιησούς Χριστός επ’ ουδενί λόγω απαντά σ’ αυτή την ερώτηση των αγχωμένων μαθητών! Με πολλές υπεκφυγές, καθώς και με την απάντηση πως αυτό είναι κάτι που μόνο ο Πατέρας το γνωρίζει, τους λέει έμμεσα αλλά με απόλυτη σαφήνεια, πως ΔΕΝ είναι για τον άνθρωπο να εστιάζει την προσοχή του στο «πότε;»! Ευλόγως αφού κάτι τέτοιο θα συντελούσε φυσικά στο να αυξηθεί η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στις δικές του ικανότητες και να παραμεριστεί το γεγονός ότι για τον πιστό Χριστιανό το τέλος του κόσμου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Ιησού Χριστού (Ματθ. 24:39) στον οποίο και μόνο καλείται να προσβλέπει. Μάλιστα δε οι παρομοιώσεις που βλέπουμε να αναφέρονται στο ίδιο αυτό κεφάλαιο του Ματθαίου -«αστραπή» και «κλέπτης εν νυκτί» (εδ. 24 & 43)- ξεκάθαρα τονίζουν όχι το ακριβές του χρόνου του ερχομού Του αλλά την ανάγκη να είναι ο πιστός πάντοτε έτοιμος για το τέλος, οποτεδήποτε αυτό έρθει. Ούτε και το «γιατί δεν έχει ακόμα έρθει η συντέλεια του κόσμου;» είναι μια αρμόζουσα ερώτηση για τον πιστό. Διότι πόσοι και πόσοι δεν έχουν προστεθεί στους απολαμβάνοντες την κατά Χάρη σωτηρία ακριβώς επειδή δεν έχει ακόμα έρθει το τέλος των ημερών!
Το δεύτερο ερχομό του Ιησού Χριστού οι πιστοί τον σκέπτονται και τον προσμένουν ανά πάσα στιγμή και όχι μόνο σε εποχές δοκιμασιών και ωδίνων. Και τον σκέπτονται με χαρά. Και τον προσδοκούν με ακόμα μεγαλύτερη χαρά. Προσβλέπουν και προσμένουν τον Χριστό γιατί θα έρθει όχι πια ως Αρχιερέας και ως αντανάκλαση της δόξας του Πατέρα (Εβρ. 1:3) αλλά ως Δοξασμένος Βασιλιάς που σ’ αυτή Του τη δόξα θέλει να είναι μαζί Του τα παιδιά τα οποία ο Θεός Τού εμπιστεύτηκε: για να δουν τη δόξα Του (Ιωάν. 27:24) και να Τον προσφωνήσουν Κύριο όπως δεν θα ’χε ποτέ την πλήρη ικανότητα να κάνει ο Θωμάς όντας ακόμα μέσα στο ανθρώπινο σαρκίο· για να τα παρουσιάσει ενώπιον του Θρόνου του Πατέρα-Θεού σαν την τελική σοδειά του σπόρου της αναγέννησης που Εκείνος έβαλε στην καρδιά του Νικόδημου όταν του έδωσε την απάντηση για το πώςμπορεί ατομικά ν’ αλλάξει σε βάθος ο άνθρωπος (Ιωάν. 3)· για να ολοκληρωθεί η γνώση των αδελφών αναμεταξύ τους ώστε να είναι τώρα πραγματικά «ένα σώμα» με κεφαλή τον Χριστό, αφού η αμαρτία θα είναι πια πλήρωςκαταργημένη· για να ξαναπάρει η δυναμική σχέση αγάπης μεταξύ των Τριών Προσώπων του Θεού την πρωτινή αλλά και προαιώνια μορφή της μετά που θα υπαχθεί και ο Χριστός στον Ουράνιο Πατέρα μαζί με τους δικούς Του, τα έκγονα της θυσίας Του, τη σοδειά δηλαδή που προέκυψε από το λυτρωτικό Του έργο, όπως ακριβώς είχε προφητεύσει ο Ησαΐας.
Ο Λόγος του Θεού αναφέρεται σ’ αυτή την επανένταξη του Ιησού Χριστού στο αιώνιο και προαιώνιο σχήμα σχέσης αγάπης του Χριστιανικού Τριαδικού Θεού με τη λέξη «υποταγή» (Α΄ Κορινθίους 15:28). Αυτό όμως δεν πρέπει να το ερμηνεύσουμε ως ένα είδος ιεράρχησης των Τριών Προσώπων -που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εσφαλμένη θεώρηση ότι ο Χριστός είναι «κατώτερος» από τον Πατέρα ή μια «μεταγενέστερη» δημιουργία. Πρόκειται απλά για το γεγονός ότι η μετά τη συντέλεια του κόσμου υποταγή των πάντωνστον Χριστό (εχθρών του Θεού, των δικών Του παιδιών αλλά και ολόκληρου του Σύμπαντος) έχει το χαρακτήρα μιας ένδοξης παρουσίασης από τον Χριστό στον Πατέρα-Θεό του Βασιλείου Του που θα οδηγήσει στην τελική φάση να είναι πια ο Θεός «τα πάντα εν πάσι».
Με αυτή την έννοια κάθε χριστιανική ενασχόληση με τα εσχατολογικά πρέπει απαραίτητα να είναι επικεντρωμένη στον Χριστό και το έργο Του, τόσο το σωτηριακό όσο και το κατά τη συντέλεια του κόσμου καθώς επίσης και επίσης στη χαρά των πιστών για τη σωτηρία τους στην οποία να προστεθεί η ανείπωτη χαρά της αιώνιας ζωής τους στη Βασιλεία των Ουρανών. Γιατί τότε και μόνο όλα τα χείλη θα μπορέσουν να πουν σε δοξαστική παράκληση και προσευχή:
«Ναι, έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22:20). n
* Όσοι επιθυμείτε να διαβάσετε κείμενα ή μεταφράσεις της Γιούλικας Κ. Masry μπορείτε να επισκεφτείτε το λινκ https://www.nikites.eu/category/gioulikakotsovolou/ ή τα σάιτ της ίδιας τόσο στο LinkedIn όσο και στο Academia.edu
