PUBLIREPORTAGE
VER WEG VAN HUIS Monumenten van stilte
In lawaai zoeken we het: een plek waar het stil is. Journaliste Suzanne strijkt neer in een landschap, een onbekende hoek of tussen vier muren. Ze luistert er naar wat de stem van de stilte haar vertelt. Deze maand: Brits Militair Kerkhof in Geel Met 399 zijn ze, de Britten die in september 1944 rond de Kempense kanalen in Geel een bevrijdingsoffensief uitvochten met het Duitse leger. En één Canadees. Hoe eenzaam moet hij zijn oorlog hebben gestreden. Ze verloren de strijd en hun herinnering staat nu gebeiteld in hagelwitte stenen. Rij na rij na rij. Hier en daar leunt een bloeiende rozenstruik tegen woorden van twijfel. Is het wel hier? Geen stofje vliegt er rond, geen herfstblad ligt er vergeten. Het gras lijkt er niet de gave te hebben om te groeien. Met dank aan de Commonwealth die dit militair kerkhof tot in de puntjes gaaf houdt. Ik wandel langs de paadjes, bij elke steen vloekt het opschrift in mijn gezicht. Een geboortejaar is niet vermeld, enkel de dag waarop de soldaat gesneuveld is en hoe oud hij werd. Ik zie nergens een cijfer dat met een ‘3’ begint. De regimenten waartoe ze behoorden, zeggen me weinig. De jongensnamen des te meer. Want elke naam is een geliefde, een kind, misschien een jonge vader geweest. Mannen die amper drie maanden voordat ze hier terechtkwamen afscheid namen. Met de hoop om snel weer thuis te zijn en de wetenschap dat dat wellicht niet zou lukken. Ver van huis eindigde voor hen de oorlog, nog voor de wapenstilstand was getekend. Ze werden inderhaast begraven in een weide vlakbij het centrum van Geel of op de begraafplaats van de Sint-Dimpnaparochie. Verloren jeugd, verloren dromen, verloren leven tout court. Voor wie overbleef, was er geen tijd van omzien naar wie ze moesten achterlaten. Misschien waren ze vrienden, gegroeid uit kameraadschap die ontstaat omdat ze op zee beiden in hetzelfde barre schuitje zaten. Maar ze moesten verder, naar de volgende halte richting Arnhem. Het plan Market Garden dat de Britse bevelhebber Montgomery zo ingenieus had ontvouwd, zit vastgesnoerd onder hun vuile hemd. Market Garden mislukt, de Britten zetten koers naar de monding van de Schelde om zo de haven van Antwerpen in handen te krijgen voor hun bevoorrading. En de strijd in Geel Ten Aard werd vergeten. Wie op de weide dood achterbleef, krijgt later alsnog een eresaluut met een nieuw graf op het militaire kerkhof. Zouden er nog kameraden die de hel wel overleefden hen bezocht hebben? Heeft elke soldaat die onder de hagelwitte stenen ligt wel een naam? Ik wandel wat dieper het gras in en zie grafstenen met ‘A soldier of the 1939-1945 war, known unto God.’ Dit was toch ook een geliefde, een kind, misschien een jonge vader. Iemand waarop elders vergeefs op zijn terugkeer werd gewacht. Het enige wat zij wisten, was dat hij ver weg van huis was. Column: Suzanne Antonis
DE VLOERMATKADER: ER IS GEEN WEG NAAST
Je bouwt een huis met alles erop en eraan, maar nadat de vloeren geplaatst zijn, komt de vaststelling: oei , aan een mat hebben we niet gedacht. Je koopt dus een mat en legt die aan de deur… Maar al snel wordt één en ander duidelijk…
Bij een nieuwbouwwoning draait de deur meestal laag over de grond, zo laag dat je er zelfs geen enveloppe onder kan schuiven. Plaats voor een mat? Alleen buiten de draaicirkel van de deur. De eerste stap die je dan binnen zet, komt hoe dan ook op de vloer terecht. Tijdens het voorbeeldig voeten vegen lijkt de mat bovendien te verschuiven. Wat je ook probeert, een grote of een kleine mat… Een herkenbare situatie? Weet dat enkele zandkorreltjes die onder de mat liggen al voldoende zijn om alles te laten schuiven.
EEN VLOERMATKADER ALS OPLOSSING? Stel dat je tijdens het plaatsen van je vloer een uitsparing voorziet tot enkele centimeters van de drempel van je deur. Merk je het grote voordeel op? Je eerste stap komt meteen op de mat terecht. Zonder enige moeite kan je je tweede voet plaatsen en rustig je voeten vegen. En de mat, die blijft stabiel liggen in de gekaderde zone. Neem zo’n kader ineens groot genoeg, dan hoeft een tweede persoon niet buiten te blijven staan als het regent. Vuistregel is: de looprichting is belangrijker dan de breedte. En daar gaat het vaak fout. Veel mensen opteren voor een korte brede mat omwille van de esthetiek, maar dan boet je wel in op functionaliteit. Een vloerkader die zo groot is als de draaicirkel van je deur, ongeveer 1 x 1 meter, is optimaal. Als je de deur voor 80% opent, kan iedereen zo zijn voeten vegen en nagenoeg proper je huis betreden. Belangrijk is dat je zoveel mogelijk stappen kan zetten op de mat in de vloerkader.
TIPS OM DE GROOTTE EN DIEPTE VAN JE KADER TE BEPALEN Uiteraard heb je niet altijd de keuze om de plaats van je vloerkader vrij te bepalen, dus hanteren we een praktijkoefening om zo de meest ideale positie te zoeken. Je laat een proefpersoon zo spontaan mogelijk het huis binnen wandelen door de deur waar je de vloerkader wenst te plaatsen. Je laat die proefpersoon de deur voor 50% openen en binnenkomen. Kijk vervolgens waar zijn voetzolen vuilstempels achterlieten. Bij het openen van de deur voor 50% zou je al minimaal met één voet op de mat moeten terechtkomen. Zo bepaal je de breedte. Hoe langer de looprichting van je vloermatkader is, hoe meer stappen op de mat, hoe hoger het rendement van je beslissing. De diepte van een vloermatkader van 23 mm is optimaal. Daarin kan je eender welke gekochte mat plaatsen. Al dan niet met een opvulling van rubber. Rubber zorgt voor een hogere stabiliteit onder je mat in vergelijking met een houten plaat, die meestal gebruikt wordt. Deze laatste is vaak erg glad en dus onveilig. Een extra tip: ook de kwaliteit van je mat is essentieel. Een wasbare katoenen mat zal altijd méér nat en vuil absorberen dan zijn synthetische tegenhanger.
WAT ALS JE GEEN VLOERKADER KAN PLAATSEN? Bel of mail volledig vrijblijvend met Rob Eyckmans van SaniMat. Hij biedt de meest voor de hand liggende oplossing voor jouw situatie. Ook voor alle andere problemen reikt hij een oplossing op maat aan.
SaniMat Kerkhofstraat 34 2470 Retie Tel. +32 (0)14 37 37 04 info@sanimat.be www.sanimat.be
