OpForce Magazine by Lukasz Bartoszek

SiĹ&#x201A;y Zbrojne Portugalii Wydanie Specjalne

pO Force magazine

Destacamento de accoes especiais Fuzileiros do navais

Comandos Paraquedistas Centro de Tropas de Operacoes Especiais Issue 1 SierpieĹ&#x201E; 2010

Militarny magazyn rekonstrukcji airsoftowych

pO Force

na celowniku 6 Fuzileiros

Piechota Morska Republiki Portugalii

26 DOE Jednostka do zadań specjalnych Piechoty Morskiej

34 Exercito Siły Lądowe

Boinas Vermelhas Comandosi w czerwonych beretach

62 Paraquedistas Jednostki powietrzno-desantowe

Destacamento de Operacoes Especiais Portugalscy Rangersi w akcji

Under the Burlap

Dział poswięcony snajperom

100 Silent Assassin

Sierżant Craig Harrison i rekord odległości

Od Redaktora Oddaję Wam do „rąk” pierwszy numer OpForce Magazine, poświęconego militariom i wszystkiemu, co jest z nimi związane. Unikatowe będzie jednakże spojrzenie na powyższy temat - z punktu widzenia gracza airsoftowego. Zawartość jest całkowicie podporządkowana zagadnieniom związanym z wszelkimi możliwymi odmianami gry. Zamierzeniem jest, aby każdy gracz, niezależnie od tego, jaką formę Airsoftu preferuje, znalazł coś dla siebie. Możecie więc liczyć na pełny przekrój relacji z imprez ASG, testy replik, wyposażenia, gadżetów oraz umundurowania. Czyli generalnie wszystko to, co możecie znaleźć w sieci oraz periodykach zbliżonych tematycznie. Co będzie wyróżniać OpForce Magazine, to podejście do tematu, na którym opiera się sama baza ASG, czyli rekonstrukcji sił zbrojnych. Podczas mojej obserwacji środowiska oraz samych graczy, zauważyłem małą różnorodność w rekonstruowaniu sił zbrojnych spoza wielkiej piątki (Polska, Niemcy, USA, Wielka Brytania i, w zdecydowanie mniejszym stopniu, Rosja). Jest to oczywiście podyktowane bardzo różnymi czynnikami, w szczególności zaś dostępnością umundurowania, wyposażenia i uzbrojenia, ale również czymś tak, wydawałoby się, nieistotnym, jak wiedza. Szczególnie w dobie powszechnego do niej dostępu. Wstępne rozeznanie, jakie przeprowadziłem w związku z ciekawością, jaką wzbudziła we mnie ta niewielka różnorodność wykazało, że chęć do rekonstrukcji innych Państw rozbije się na samym początku o coś tak prozaicznego, jak brak informacji. Nie udało mi się bowiem znaleźć, w polskojęzycznej części internetu, wartościoweych i wyczerpujących informacji na temat sił zbrojnych – oczywiście z punktu widzenia gracza ASG – innych Państw, niźli wyżej wspomniane. Wydaje się, że jest to najbardziej niezagospodarowana część środowiskowej działalności. I to właśnie pragnę zmienić za pomocą magazynu OpForce. Wszyscy dobrze wiemy, jaką rolę w codziennym bycie airsoftowca odgrywa tzw. lans. Coraz jednak ciężej pokazać coś nowego i interesującego, gdy wszyscy mają dokładnie to samo. Rozwiązaniem tego problemu, prócz ciągłego inwestowania w nowe, coraz droższe, rzeczy, może być zmiana podejścia. Dużą szansą jest przecież wyróżnienie się poprzez odmienność, różnorodność. Obecne czasy są właśnie w ten sposób skonstruowane, nakazując niemalże wyróżnienie się. W pierwszym numerze, który właśnie czytacie, znajdziecie pierwszy cykl artykułów, poświęconych siłom zbrojnym, które nie pojawiają się zbyt często na polach naszych gier. Z bardzo różnych powodów pierwszym bohaterem magazynu będą Siły Zbrojne Republiki Portugalii. Będziecie mogli dowiedzieć się o nich wszystkiego, co jest niezbędne do podstawowej rekonstrukcji – ze szczególnym naciskiem na wszystkie jednostki specjalne tego niewielkiego kraju. Jak można zauważyć, również sama nazwa miesięcznika jest wyjątkowo niestandardowa. Wynikła ona bezpośrednio z charakteru magazynu. Dla tych zaś, którzy będą mieli odwagę, by skorzystać z informacji, zawartych na jego stronach, staną się również airsoftową codziennością. To właśnie Wy staniecie się OpForce’em – Siłami Przeciwnika. Waszym zaś mottem będzie powiedzenie, które towarzyszy w dzisiejszych czasach niemal całej działalności człowieka - Wyróżnij się lub zgiń!!! Pozostaje więc życzyć tylko miłej lektury. Red. Naczelny Tomasz Niwiński

pO Force

Strzał. Odwracasz się i widzisz kolejny biały pocisk, przelatujący koło Twojej głowy. Podświadomie Twój wzrok podąża w kierunku, z którego nadleciał. Identyfickacja zagrożenia nie przebiega jednakże tak gładko, jakby się mogło wydawać. A przecież to niewiele ponad 50 metrów. Skonfudowany mózg nie potrafi jednak podjąć decyzji – swój czy wróg? Obaj macie, koniec końców, na sobie „Marpaty”. Tak właśnie wygląda rzeczywistość airsoftowa w naszym kraju. Około 15% graczy przywdziewa mundury w kamuflażu armii amerykańskiej „Marpaty”, „Woodlandy”, rzadziej UCP. Kolejne 30%, choć może i więcej, paraduje w ubiorach uszytych za naszą zachodnią granicą. Nie spotkać na imprezie ASG „Flecktarna” można tylko w dwóch przypadkach – gra rekonstrukcyjna, tocząca się podczas II Wojny, lub... Nie, nie jestem w stanie wymyślić w tym momencie drugiego powodu. Na trzecim miejscu plasować się winny brytyjskie „DPMy”, które zajmują 20% rynku. Głównie przez wzgląd na ich dostępność oraz cenę. Kolejne 30%, lub nieco ponad, stanowią rodzime „Pantery” . 5% pozostaje dla całej reszty. Przyznam więc szczerze, że jest to, dla każdego chyba estety, sytuacja wywołująca skrajne znudzenie. Na fakt oczywiście składa się wiele czynników, aczkolwiek jednym z nich jest na pewno niewiedza. Ograniczony dostęp do informacji na temat umundurowania, wyposażenia oraz, co bardzo istotne, funkcjonowania jednostek bojowych świata, zdecydowanie utrudnia jakiekolwiek wzorowanie się nań. Przybliżenie większej publiczności tematu było jedną z inspiracji, która przyczyniła się do powstania tego magazynu. W dalszej części magazynu znajdziecie pierwszą serię artykułów, dotyczących armii świata. Oczywiście, wszystkie zostaną przygotowane, jak obecne, z punktu widzenia gracza airsoftowego. Pierwszy opis dotyczyć będzie Republiki Portugalii. Z bardzo prostego powodu: nasza podróż zacznie się od mniej znanych państw europejskich. I tu właśnie robi się miejsce na państwa półwyspu

iberyjskiego. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt wykorzystywania przez Siły Zbrojne Portugalii uzbrojenia i wyposażenia dostępnego na rynku airsoftowym. Dzięki dużemu przekrojowi oraz kombinajcą, jakie można spotkac wśród żołnierzy portugalskich, każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Przy wyborze jakiejkolwiek części portugalskich sił zbrojnych normalne będą połączenia,, do tej pory wzbudzające niesmak u co bardziej koszernej części społeczności airsoftowej. Przykładem czego może być, niewątpliwie, kombinacja: DPM i G3/G36. Do tej pory raczej wzbudzająca uśmiech politowania, od czasu zapoznania się z Armią Portugalii całkiem zwyczajna.

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Corpo de Fuzileiros Kolonializm Nowego Świata znacząco wpłynął na rozwój cywilizacji zachodniej. Szczególnie dało się to zauważyć w ewolucji techniki wojskowej, myśli taktycznej i strategicznej. Zamorskie nabytki potęg kolonialnych, jak Hiszpania, Wielka Brytania czy Portugalia, opierały swą gospodarkę w przeważającej mierze na szlakach morskich i wszystkim, co było z nimi związane. Wymusiło to powstanie formacji, która uważana jest obecnie za jedną z najbardziej wszechstronnych jednostek świata. Mowa oczywiście o Piechocie Morskiej. Portugalska Piechota Morska powstała w momencie skodyfikowania i ujednolicenia zasad szkolenia jednostek, desygnowanych do obsługi dział oraz ręcznej broni palnej na okrętach marynarki portugalskiej,

Marinheiros do Fuzil (Żeglarze z Karabinem; dosł. Fuzją), nazywani również “Infantes de Marinha”, czyli “Książętami Mórz”, brali udział w kampaniach na terenie Brazylii, chroniąc granice państwa przed

pływających do Indii. Wydarzenie to miało miejsce około 1585 roku i od tej daty przyjmuje się umownie powstanie Piechoty Morskiej. Dzięki temu faktowi portugalska Piechota Morska jest jedną z najstarszych na świecie.

agresją zewnętrzną i u boku Lorda Horatio Nelsona w basenie Morza Śródziemnego, odnosząc sukcesy w walce z żołnierzami francuskimi, hiszpańskimi i holenderskimi.

Żołnierzy Terco da Armada szybko uznano za elitę Formalne powstanie portugalskiego Korpusu Ma- armii portugalskiej, dzięki czemu doczekali się rines datuje się na rok 1621, kiedy to powstało Terço wyróżnienia przez Joao IV (Jana IV) w postaci mida Armada da Coroa de Portugal (Regiment Floty anowania ich na osobistych ochroniarzy rodziny Królestwa Portugalii). Od tego momentu aż do wieku królewskiej. XVIII Saldados de Armada (Żołnierze Floty) lub

Na początku XVIII wieku przechodzą reorganizację. Zostają utworzone dwa regimenty piechoty, do których nieco później dołączony zostaje regiment artylerii. Związek ten nazwany zostaje Brigada Real de Marinha. W 1808 roku, podczas inwazji wojsk napoleońskich na Półwysep Iberyjski, żołnierze Brygady towarzyszą portugalskiej rodzinie królewskiej podczas jej ucieczki do Brazylii. Ubocznym skutkiem tej wyprawy będzie powstanie Piechoty Morskiej Brazylii, która niezmiennie szczyci się swoim pochodzeniem. Wiek

momencie wybuchu Guerra Colonial, czyli Wojny Kolonialnej. Fuzileiros walczą w każdych warunkach i w każdym środowisku. Są obecni na pustyniach i w dżunglach, terenach zurbanizowanych i zupełnie dzikich. Dokonują desantów z amfibii, śmigłowców i pojazdów kołowych wszystkich typów. W ciągu 14 lat trwania kon12.500 portugalp o

fliktu ponad skich marines raz kolejny udowadniło s w o j ą

XIX,

zwłaszcza p o podpisaniu traktatu w Berlinie, dotyczącego podziału k o l o - nialnego, to dla Fuzileiros okres wzmożonej aktywności na terenie Afryki. W ich wyniku Korpus przechodzi militaryzację, przekształcając się w, trwale związany z marynarką, oddział piechoty. W roku 1924 zostaje utworzona stała jednostka Piechoty Morskiej, jednakże ulega ona rozwiązaniu już dziesięć lat później.

wszechstronność i wartościowość. Po jego zakończeniu, w roku 1974, utworzony zostaje Comando do Corpo de Fuzileiros (Dowództwo Korpusu Piechoty Morskiej), podlegające Szefowi Marynarki Wojennej. Zadaniem nowo powstałego dowództwa jest szkolenie, przygotowanie i utrzymanie w gotowości jednostek Piechoty Morskiej. Wraz z wejściem w życie ustawy o Marynarce Wojennej (Lei Organica de Marinha) Corpo de Fuzileiros został zintegrowany z Comando Naval (Dowództwem Marynarki Wojennej) i wchodzi w skład jego struktur operacyjnych.

Piechota Morska odradza się już w roku 1961 – w 7

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Companhia de Apoio de Trasportes Tacticos (Kompania Wsparcia Transportu Taktycznego)

Companhia de Apoio de Fogos (Kompania Wsparcia Ogniowego)

Batalhao de Fuzileiros no. 2 (Drugi Batalion Piechoty Morskiej)

Batalhao de Fuzileiros no. 1 (Pierwszy Batalion Piechoty Morskiej)

Corpo de Fuzileiros (K Piechoty Morskiej)

Struktura Korpusu Piechoty Morskiej

Destacamento de Accoes Especiais (OddziaĹ&#x201A; Operacji Specjalnych)

Escola de Fuzileiros (SzkoĹ&#x201A;a Piechoty Morskiej)

Unidade de Policia Naval (Jednostka Policji Marynarki)

Unidade de Meios de Desembarque ( Jednostka Desantowa)

Korpus

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Hymn Fuzileiros Como outrora cruzámos os mares e lutámos em terras sem fim bóinas negras na clara alvorada entre o rio de lodo e o capim Nossas bóinas são negras, tão negras como as trevas da noite no mar bóinas negras, manchadas de sangue dos amigos mortos além mar Desfilai ó Fuzileiros mortos E juntai-vos ao nosso cantar Há mil sonhos ainda a viver Mil batalhas índ’há por ganhar Recordai companheiros Bolama recordai Cantanhês e o Cacheu onde um dia acendemos a flama que nos Céus da Guiné se perdeu E o Zaire ainda ao longe nos chama Chinuango pergunta por nós nessa Angola onde a dor se derrama, fomos dignos dos nossos avós

Moçambique nunca esqueceremos quanto sangue deixámos por ti do Zambeze às terras do Niassa tua voz nos dizia venci! Quer na paz quer na guerra, cantemos o orgulho de quem sabe ser, marinheiro e soldado na terra, que jurámos querer defender Como sempre gritemos presente! Como sempre marchemos a par Só tem Pátria quem sabe morrer Só tem Pátria quem sabe lutar. A Marcha da Associação de Fuzileiros, é da autoria de Diogo Pacheco de Amorim e música de José Campos e Sousa

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Fuzileiros nawet parady odbywają w biegu. Chęć wyróżnienia się spośród re

eszty sił zbrojnych jest tak duża, że wszystko robią na najwyższych obrotach.

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Oficjalne motto Marines: Fuzileiro uma vez, Fuzileiro para Sempre – Raz Marine, zawsze Marine

Umundurowanie: Jednostki Fuzilieros, z wyłączeniem DAE wyposażone są w mundury w kamuflażu zwanym Jaszczurką (Lizard Camo)

Broń:

Jednostki portugalskiej Piechoty Morskiej używają, podobnie jak ma to miejsce w przypadku jednostek armii (z wyłączeniem spadochroniarzy), karabinu Heckler und Koch G3.

Karabin szturmowy: Heckler&Koch G3

Karabin Maszynowy: Heckler&Koch MG3 Heckler&Koch MG4. Heckler&Koch HK21

Karabin snajperski: PSG-1/MSG-90 Accureccy International AW Accureccy International AWSM Accureccy International AW50

Pistolety: Sig Sauer P226 Glock17 15

pO Force

Corpo de Fuzileiros

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Trening Fuzileiros nie należy do najłatwiejszych. Zgodnie z tradycją w jego skład wchodzą: woda, ziemia, piasek, trawa, pot i łzy. Wszystko to tworzy mieszankę wybuchową, hartując przyszłego żołnierza Piechoty Morskiej w ogniu. Tak właśnie powstaje stal najwyższej próby, nazywana w Portugalii - Fuzileiros.

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Różne są sposoby dostarczenia Fuzileiros na miejsce przeznaczenia. Ale każde z nich musi być wyjątkowo wytrzymałe, mobilne i poręczne - dokładnie takie, jak sami Fuzileiros.

pO Force

Corpo de Fuzileiros

pO Force

Corpo de Fuzileiros

Na zdjęciu powyżej prezentują się snajperzy Fuzileiros. Kolejne zdjęcie u góry, po prawej, przedstawia badge Fuzileiros, który znajduję się, między innymi, na nakryciach głowy. Po prawej, na dole, patrol portugalskich marines podczas ćwiczeń.

pO Force

dae

Destacamento de Acções Especias - portugalskie “Foki” w akcji. po zgłoszeniu swego akcesu do jednostki, przejdą wstępną ocenę, zostają wysłani na szereg kursów: bojowy dla nurków, materiałów wybuchowych oraz wysadzania podwodnego.

Ci, którzy pomyślnie ukończą wspomniane wyżej kursy, określane jako Faza 1, zostają wcieleni do jednostki i wysłani na szkolenie Fazy 2, obejmujące: kurs ucieczek, zaawansowanego kierowania pojazdami, wspinaczki, operacji ofensywnych oraz podstawowy kurs języka angielskiego. Ten ostatni przygotowuje członków zespołu do współpracy międzynarodowej w ramach sił NATO, szczególnie z jednostkami US Navy SEALs, brytyjskimi Historia grupy DAE sięga roku 1980, kiedy wyłoniono Royal Commandos i Special Boat Service, niemieckim z szeregów drugiego i trzeciego batalionu Fuzileiros Kampfschwimmerkompanie i hoolenderskim Bijzonniewielką grupę specjalną, nazwaną Grupos de Especi- dere Bijstands Eenheid (BBE), z którymi DAE regularais de Fizilieros (GEF), której głównym zadaniem było nie przeprowadza ćwiczenia i manewry. przeprowadzanie dalekich rajdów rozpoznawczych w głębi wrogiego terytorium oraz działania antyterro- Wyposażenie: rystyczne na morzu. Jak ma to miejsce we wszystkich armiach świata, Jednak dopiero w 1985 roku, dekretem nr 196/85 z 25 jednostka DAE ma znacznie większą autonomię czerwca, powołano oficjalnie do życia Destacamento w wyborze wyposażenie i uzbrojenia. Wynika to de Acções Especias i podporządkowano go dowódz- oczywiście ze specjalnych zadań, jakie zostają powitwu Piechoty Morskiej. Jest to jednakże jedna z na- erzone jedostką tego typu. Z tego właśnie powodu na jmniejszych tego typu jednostek na świecie, licząca stanie DAE znaleźć można broń różnego pochodzepoczątkowo zaledwie 14 żołnierzy, w tym dwóch nia. Są to: oficerów, trzech dowódców drużyn oraz dziewięciu żołnierzy. Liczba ta została później podwojona, ac- Karabiny: zkolwiek nawet po tym fakcie jednostka została wyjątkowo elitarna. 1. M16A2 i M4 oraz ich pochodne wraz z granatnikami M-203 Członkowie DAE wywodzą się z szeregów Piechoty 2. H&K G3 Morskiej i są wyłącznie ochotnikami. Ci z nich, którzy 3. M-3 7,62 4. Colt 5,56 LMG 5. H&K G-36 Karabiny snajperskie: 1. Barrett m82a1 2. H&K PSG-1 Pistolety: 1. Walther PP 7,65 2. P-38 9mm

Pistolety maszynowe: Rodzina MP5 firmy Heckler und Koch Umundurowanie: Na wyposażeniu jednostki znajdują się mundury w kamuflażu Lizard, charakterystyczne dla jednostek Fuzileiros. Jednakże, jak zaznaczono wyżej, mają oni dużą autonomię w wyborze – także umundurowania. Oporządzenie: Występuje duża dowolność w wyborze oporządzenia w jednostce DAE. Są to, między innymi, zaadoprtowane kamizelki BHI DOAV. Są one zresztą powszechnie używane w siłach zbrojnych Portugalii.

pO Force

dae

Oddział DOE podczas ćwiczeń. Obaj żołnierze uzbrojeni są w karabiny H&K G36K. Operator DOE na drugim planie dysponuje magazynkiem typu Drum.

Poniżej przedstawiciele DOE podczas parady.

Żołnierz DOE z karabinem maszynowym MG43, mającym zastąpić w siłach zbrojnych Portugalii wysłużone karabiny MG3.

pO Force

dae

pO Force

dae

pO Force

Exercito Portugues

pO Force

Exercito

Exército Português - mała armia, wielkie możliwości - Szkoła Sierżantów Armii (Szkoła Podoficerska) - Szkoła Wojskowych Służb Medycznych (Akademia Medyczna) - Politechnika Wojskowa

Jednostki podstawowe: Podstawowa budowa Armii Portugalskiej opiera się strukturę administracyjną baz, na terenie których dane jednostki są formowane i szkolone. W podziale na rodzaj jednostki, struktura przedstawia się następująco: Historia portugalskich sił lądowych (Exército Português) nierozerwalnie połączona jest z powstaniem państwa portugalskiego. Zainteresowani znajdą zapewne wartościowe informacje, które dla większości nie będą miały żadnego znaczenia. Dlatego też obecnie je pominiemy i przejdziemy do najbardziej interesujących części.

Obecnie w skład Exercito wchodzi: Jednostki Armii: 1. Funkcjonujące dowództwa: - Dowództwo Wyszkolenia i Doktryny - Dowództwo Logistyki/Zaopatrzenia - Dowództwo Personalne - Dowództwo Operacyjne 2. Formacje Operacyjne i Strefy Militarne: - Grupa Szybkiego Reagowania - Brygada Zmechanizowana - Brygada Interwencyjna - Strefa Wojskowa Azory - Strefa Wojskowa Madera 3. Główne Szkoły Wojskowe: - Akademia Wojskowa

1. Kawaleria: - Szkoła Kawalerii w Abrantes, - 2 Regiment Lancerów (Żandarmeria Wojskowa) w Lisbonie, - 3 Regiment Kawalerii w Estremoz, - Baraki Kawalaerii (dawniej 4 regiment Kawalerii) w obozie wojskowym Santa Margarida , - 6 Regiment Kawalerii w Braga 2. Artyleria: - Szkoła Artylerii w Vendas Novas, - 1 Regiment Artylerii Przeciwlotniczej w Queluz, - 4 Regiment Artylerii w Leiria, - 5 Regiment Artylerii w Vila Nova de Gaia 3. Piechota: - Szkoła Piechoty w Mafra, - 1 Regiment Piechoty w Tavira, - 3 Regiment Piechoty w Beja, - 8 Regiment Piechoty w Elvas (w trakcie przekształcania w Muzeum), - 10 Regiment Piechoty w Aveiro - 13 Regiment Piechoty w Vila Real, - 14 Regiment Piechoty w Viseu, - 15 Regiment Piechoty w Tomar, - 19Regiment Piechoty w Chaves 4. Wojska Inżyniejyjne:

- Szkoła Wojsk Inżynieryjnych w Tancos, - 1 Regiment Wojsk Inżynieryjnych w Lisbonie, - 3 Regiment Wojsk Inżynieryjnych w Espinho 5. Wojska Łączności: - Szkoła Łączności w Oporto, - Regiment Wojsk Łączności w Lisbonie 6. Łużby Logistyczne: - Szkoła Logistyki w Póvoa de Varzim - Batalion Służb Medycznych w Coimbra - Regiment Transportowy w Lisbonie - Regiment Obsługi w Entroncamento 7. Mieszane (Mixed): - Centrum Operacji Specjalnych w Lamego, - Centrum Comandosów w Carregueira, - Szkoła Spadochroniaży w Tancos, - Wojskowe Centrum Elektroniki w Paço de Arcos, - 1 Regiment Garnizonowy w Angra do Heroismo, - 2 Regiment Garnizonowy w Ponta Delgada, - 3 Regiment Garnizonowy w Funchal, - Centrum Wywiadu i Kontrwywiadu Wojskowego w Porto Brandão, - Jednostka Lekkich Sił Powietrznych Armii w Tancos,

pimy na jednej formacji – Rapid Reaction Brigade (Brigada de Reacção Rápid ). Powodem takiego posunięcia jest fakt, iż w skład wspomnianej formacji wchodzą jednostki, które mogą zainteresować gracza ASG. Pozostałe zaś z całą pewnością takowego zainteresowania nie wzbudzą. Oczywiście, twierdzenie to posiada solidne postawy, bazujące na znajomości środowiska graczy airsoftowych oraz dogłębnej analizie składu portugalskich sił zbrojnych. W skład wspomnianej brygady wchodzą bowiem trzy jednostki, które wydają się być ciekawe. Są to: Comandosi Armii (nazywani również Boinas Vermelhas – Czerwone Berety), Destacamento de Operacoes Especiais (CTOE Centro de Tropas de Operações Especiais ) nazywani również Rangersami oraz ostatni, ale nie mniej ważni, Paraquedistas, nazywanie również Paras lub Boinas Verdes (Zielone Berety), czyli spadochroniarze.

W tym artykule pominiemy większość z jednostek, które znalazły się w powyższym zestawieniu i sku-

pO Force

Exercito

Możliwa ścieżka kariery w Armii Portugalskiej

pO Force

Exercito

Wystarczy najechać myszką na środek flagi i będziecie mieć możliwość zobaczenia oficjalnej reklamówki portugalskiej armii. Warto się z nią zapoznać.

Z przyczyn od Redakcji niezależnych, materiały video dostępne są wyłącznie w wersjach do pobrania magazynu OpForce.

pO Force

Exercito

pO Force

Exercito

Jednostki Exercito, znajdujące się w służbie czynnej

pO Force

Centro de Tropas de

Operações Especiais

pO Force

Boinas Vermelhas Mama Sumae

Czerwone Berety powstały, jak większość tego typu jednostek, z potrzeby chwili. W początkowej fazie Wojny Kolonialnej stwierdzono, że regularne jednostki nie dysponują możliwościami prowadzenia działań w tym typie konfliktu. Chodziło głównie o zadania antypartyzanckie, rozpoznawcze oraz antyterrorystyczne. Jak widać poszukiwano jednostki do prowadzenia działań typowo nieregularnych, o wszechstronnym wyszkoleniu i świetnie wyposażonej, mającej za zadanie przeprowadzać działania precyzyjne – tak wobec celów materialnych jak i morale wroga. Od masowego niszczenia siły żywej przeciwnika były jednostki regularne armii.

terenie francuskich Indochin oraz Algierii. Wszystkie, utworzone w czerwcu 62 roku grupy, spisywały się bardzo dobrze, osiągając zamierzone cele operacyjne. Pomimo tego postanowiono zmienić model szkolenia i włączyć jednostkę w skład Armii. W latach 63-64 w miejscowości Quibala, również na terenie Angoli, utworzono Centra Szkoleniowe 16 i 25. Wtedy też po raz pierwszy pojawiło się określenie Comandos dla jednostek tam szkolonych.

13 lutego 1964 roku pierwszy kurs został zainicjowany na terenie Mozambiku, w miejscowości Namaacha (obecnie Maputo), następnie kolejny, 23 W rok po rozpoczęciu się konfliktu w Angoli, 25 cz- lipca tego samego roku, na terenie Gwinei-Bisau - w erwca 1962 roku, pierwszych sześć grup jednostek, miejscowości Bra. będących poprzedniczkami czerwonych Beretów w najprostszej linii, zostało utworzonych w miejscowości Wszystkie powyższe bazy szkoleniowe zostały utworZemba na terenie Angoli oraz podporządkowane CI zone na terenach kolonii portugalskich w Afryce. Ze 21 – Centro de Instrução de Contraguerrilha (Cen- względu na ten fakt postanowiono utworzyć ośrodek trum Szkolenia Jednostek Antypartyzanckich), pod szkoleniowy również w Europie. Wybór padł na dowództwem podpułkownika Nave. Instruktorem miejscowość Lamego, gdzie 16 kwietnia 1966 roku utzostał były żołnierz Legii Cudzoziemskiej, włoch worzono Centro de Instrucao, szkolące jednostki koDante Vachi, który posiadał doświadczenie z walk na mandosów do walk na terenach Mozambiku i Angoli.

Po zakończeniu Wojen Kolonialnych zlikwidowano wszystkie Centra Szkoleniowe na terenie Afryki. Od 1 lipca 1974 roku komandosi są szkoleni w miejscowości Amadora w Portugalii. Byli oni tam szkoleni aż do 1 października 1993 roku, kiedy Regimento de Comandos zostaje rozwiązane, a żołnierze wcieleni do oddziałów Paraquedistas. Spadochroniarze wskutek tych działań zostają następnie przetransferowani spod jurysdykcji Sił Powietrznych do Armii (Exercito).

jownicy, biorący udział w rytuale przejścia, stojąc z włócznią oko w oko z lwem. Został przejęty przez portugalskich Komandosów w trakcie ich działania na terenie Czarnego Lądu. Motto: Audaces Fortuna Iuvat (Szczęście Sprzyja Śmiałym) jest cytatem z Eneidy Wergiliusza.

Wyposażenie:

Już w 2002 roku Komandosi zostają reaktywowani Pistolety jako Batalhão de Comandos z dwoma kompaniami operacyjnymi i jedną szkolną. Jednostka znalazła Sig Sauer P228 swoje miejsce w miejscowości Mafra, gdzie powstało Centro de Tropas Comandos. W 2006 roku, ze względu na utworzenie 3 Kompanii, jednostki zostają przeniesione do Serra de Carregueira. W 2008 roku kompania Nietoperze została wysłana, w ramch sił pokojowych, do Afganistanu. Organizacja: Ze względu na doswiadczenie, zdobyte podczas Wojen Kolonialnych, przez długi czas jednostki portugalskie były uważane za najlepsze odziały lekkiej piechoty, wchodzące w skład NATO. Obecnie w skład Boinas Vermelhas wchodzą trzy kompanie bojowe: 1 Kompania Komandosów Morcego (Nietoperze) 2 Kompania Komandosów Escorpioes (Skorpiony) 3 Kompania Komandosów Cobras (Kobry) Zawołanie Bojowe: Mama Sumae (Oto jestem, gotowy do poświęceń) jest to zawołanie członków plemienia Bantu. Okrzyk ten wydawali młodzi wo49

Boinas Vermelhas pO Force

SIG SG543 Heckler und Koch G36K, Heckler und Koch G36KE i Heckler und Koch G36C

Karabiny Snajperskie: Barrett M95 Barrett M82A1 Accuracy International Artic Warfare-F Accuracy International AWSM L115A1 and L115A3

Heckler und Koch USP

Strzelby: Franchi SPAS-15 Franchi SPAS-12 Benelli M3 Benelli M4 Super 90

Pistolety Maszynowe: IMI Uzi Heckler und Koch MP5A3 Heckler und Koch MP5SD6

Karabiny Szturmowe:

Źródła: www.servirportugal.pt www.comandosportugal.pt.vu http://en.wikipedia.org/wiki/Special_Operations_ Troops_Centre http://www.militaryphotos.net

pO Force

Boinas Vermelhas

Hymn Komandosów portugalskich: Hino „Comandos” Somos jovens e audazes, Palmilhando matas sem fim, E mostramos ser capazes De lutar até ao fim. Aprendemos a ser duros, A lutar até morrer, E mostramos ser seguros Năo faltando ao dever. Ao perigo indiferentes, E na guerra destemidos, Nunca largamos as frentes Perseguindo o inimigo. Esta é a voz do COMANDO, Que de regresso cantamos, E bem alto vamos gritando MAMA SUMAE, AQUI ESTAMOS.

pO Force

Boinas Vermelhas

pO Force

Boinas Vermelhas

Grupa Comandos贸w portugalskich podczas patrolu. Afganistan.

pO Force

Boinas Vermelhas

Modelowy ĹźoĹ&#x201A;nierz Boinas Vermelhas

Z przyczyn od Redakcji niezależnych, materiały video dostępne są wyłącznie w wersjach do pobrania magazynu OpForce.

Krótka reklamówka działania Boinas Vermelhas

Standardowe wyposażenie portugalskich Comandosów - karabin SIG SG554 59

pO Force

Boinas Vermelhas

Trening czyni Comandosa

Odznaki portugalskich Comandos贸w - wszystkie stopnie.

pO Force

Paraquedistas

Boinas Verdes - Que nunca por vencidos se * conheçam Historia skoczków spadochronowych w Siłach Zbrojnych Portugalii datuje się na wiek XIX. Pierwszy, zarejestrowany skok spadochronowy, miał miejsce 12 grudnia 1819 rok, kiedy to Anglik, Eugene Robertson, wyskoczył ze spadochronem z balonu swego ojca. Ten pionierski, w skali portugalskiej, skok został oddany z wysokości 700 metrów. Robertson wylądował bezpiecznie na Estrada da Luz (Droga Światła) w stolicy kraju – Lizbonie.

*Que nunca por vencidos se conheçam - motto portugalskich spadochroniarzy, znaczące: Nigdy nie pozwól im być znanym jako zwyciężeni

pO Force

Paraquedistas Niemal sto lat później, 6 października 1922 roku, kapitan inżynier Mario Costa Franca i porucznik inżynier Jose Machado de Baros z Kompanii Powietrznej Armii ( Companhia de Aerosteiros do Exército ) oddają pierwszy skok z balonu, wykonany przez żołnierzy portugalskich. 14 października 1930 roku, na terenie bazy lotniczej Tancos, podczas przeprowadzania testów spadochronów dla pilotów, sierżant Jose Maria de Veiga e Moura oddaje pierwszy skok spadochronowy z samolotu. Skok ten, wylądowany bez żadnych niespodzianek, został oddany z wysokości 800 metrów.

ny dekret nr 40395 (Zasady Rekrutacji, Szkolenia i Utrzymania Sił Spadochronowych), który reguluje zasady umundurowania jednostki. Po raz pierwszy pojawia się wtedy beret w kolorze zielonym (inaczej niż w większości tego typu jednostek, gdzie obowiązuje czerwony). Jednostki Paraquedistas biorą oczywiście udział w Wojnie Kolonialnej. Najpierw zostaje utworzony batalion nr 12 (BCP12) na terenie Gwinei – Bisau, a rok później, w 1967, na terenie Mozambiku.

Spadochroniarze biorą również czynny udział w rewolucji 25 kwietnia 1974 roku i już 27 kwietnia przejmują więzienie Prisão de Caxias a następnie Podczas II Wojny Światowej, pomimo faktu, iż Por- służą jako eskorta dla Prezydenta i Premiera. tugalia ogłosiła neutralność, na terenie Timoru Wschodniego zostaje utworzona grupa spadochro- W 1996 roku, w uznaniu profesjonalizmu i jakości niarzy, złożona z 12 żołnierzy. Mieli oni wykonywać wyszkolenia, portugalscy spadochroniarze zostają zadania dywersyjne na tyłach wojsk japońskich, włączeni do wielonarodowych sił EUROFOR, biorąc okupujących Timor. udział, jako BAI (Brigada Aerotransportada Independente), w ceremonii uruchomienia dowództwa we Ustawą z maja 1952 roku Força Aérea Portuguesa Florencji. zostają wyłączone spod jurysdykcji armii i uzyskują samodzielność. Punkt 9 ustawy przewiduje utworze- Dalsze działania Paras (jak często nazywa się portunie samodzielnej jednostki spadochroniarzy. galskich Paraquedistas) to misje w ramach działań ONZ i NATO. Biorą oni udział w operacjach Trzy lata później 192 spadochroniarzy wykonuje swój pierwszy skok. Zaraz po tym fakcie zostaje wyda-

IWI Galil - podstawowa broń Boinas Verdas.

Wyposażenie: Pistolety: Sig Sauer P228

Pistolety Maszynowe: IMI Uzi

Karabiny Szturmowe:

Heckler und Koch IMI Galil Badge na beret portugalskich spadochroniarzy

Karabiny maszynowe:

Heckler und Koch MG3 w Kosowie (KFOR), Bośni (SFOR), Timorze i Afganistanie. Karabiny Snajperskie: Obecnie Paraquedistas pozostają najlepiej wyszkoloną IMI Galil Sniper jednostką regularną, wchodzącą w skład Sił Zbrojnych Portugalii. Grupą wyjatkową, nawet jak na tak elitarną jednostkę, jaką są Paraquedistas, jest Companhia de Precursores Aeroterrestres - czyli Kompania Zwiadu Powietrznego. Ich specjalnością są skoki spadochronowe typu HAHO (High Altitude High Opening) i HALO (High Altitude Low Opening). W skład kompanii wchodzi 60 oficerów i żołnierzy, których zadaniem jest wykonywanie głębokich zwiadów za linią wroga, a dostarczanych na miejsce przeznaczenia przez samoloty transportowe. Kompania jest częścią Brigada de Reacção Rápida wraz z resztą Paraquedistas. HAHO - akronim od wyrazów High Altitude High Opening. Są to skoki spadochronowe z dużych i bardzo dużych wysokości z natychmiastowym otwarciem spadochronu. Skok taki trwa relatywnie długo i pozwala na szybowanie na miejsce docelowe. Skoki takie przeprowadzane są głównie wtedy, kiedy niemożliwy jest przelot nad miejscem zrzutu. HALO - akronim od wyrazów High Altitude Low Opening. W tym wypadku skoczek wyskakuje na dużej wysokości nad celem i spada swobodnie przez wiekszość czasu trwania skoku. Otwarcie spadochronu następuje na najmniejszej bezpiecznej wysokości. Skoki tego typu praktykuje się by uniknąć rakiet ziemia-powietrze oraz strzeleckich zestawów przeciwlotniczych.

Źródła: http://www.paraquedistas.com.pt, http://en.wikipedia.org/wiki/Parachute_Troops_ School, http://www.boinas-verdes.com, http://www.militaryphotos.net 65

pO Force

Paraquedistas

Boinas Verdas w Afganistanie. W ręku trzyma wyborową odmianę karabinu IMI Galil.

pO Force

Paraquedistas

pO Force

Paraquedistas

Spdachroniarze w Afganistanie. W rękach można zobaczyć izraelski karabin Galil.

pO Force

Paraquedistas

W ten sposób nie tylko rozwijają tężyznę fizyczną. Nie mniej ważne jest współdziałanie w grupie i wzajemne zaufanie. W koncu belka sama brzuszków nie zrobi, - trzeba jej pomóc.

pO Force

Paraquedistas

pO Force

Paraquedistas Wśród Paraquedistas praktycznie nie spotkacie się z dyskryminacją ze względu na płeć. Szkoda tylko, że równouprawnienie jest przestrzegane tylko częściowo - no bo dlaczego nie wszyscy ściągnęli koszulki na poranną zaprawę?

pO Force

Paraquedistas

Karabin maszynowy MG3 portugalskich Paras.

pO Force

Paraquedistas

Z przyczyn od Redakcji niezależnych, materiały video dostępne są wyłącznie w wersjach do pobrania magazynu OpForce.

Krótka prezentajcja Comando das Tropas Aerotransportadas, jednostki zwiadu, wchodzącej w skład Paraquedistas

Kwintesencja istnienia odziałów Paraquedistas - skoki spadochronowe

Z przyczyn od Redakcji niezależnych, materiały video dostępne są wyłącznie w wersjach do pobrania magazynu OpForce.

pO Force

Paraquedistas

Prezentuj...broń? Okazuje się, że w Portugalii nie tylko żołnierze uczestniczą w paradach i pokazach. Broń również. Niezależnie od samych żołnierzy.

pO Force

Rangers

Destacamento de Operacoes Especiais - operacje wyjątkowo specjalne

Historia portugalskich Rangersów sięga roku 1960, kiedy to utworzono 9 Regiment Piechoty (Regimento de Infantaria 9), mający specjalizować się w działaniach antypartyzanckich, wojnie psychologicznej i działaniach górskich. Jednostki tego typu nazywane były Caçadores Especiais (Łowcy Specjalni). Jeszcze jedna cecha była wyjątkowa dla tej jednostki – jako pierwsza była wyposażona w mundury w kamuflażu oraz berety koloru brązowego. Były to jednostki silnie zmotywowane, których instruktorzy posiadali doświadczenie z działań antypartyzanckich i antypowstańczych, zdobyte na szkoleniach we Francji, USA, Wielkiej Brytanii, Algierii i Hiszpanii. W momencie wybuchu Wojny Kolonialnej, w roku 1961, istniały już cztery jednostki Caçadores Especiais na terenie Angoli. Na początku jej trwania Łowcy przechodzą modernizację uzbrojenia. Na ich wyposażeniu pojawiają się karabiny: Espingarda m/961 (będącego portugalską odmianą niemieckiego H&K G3), Espingarda Automática 7,62mm FN m/962 , czyli popularnego również dzisiaj FN FAL/ G1 FAL (po zastąpieniu ich przez G3 w Bundeswahrze). Zaskakująco, mimo tego, że G3 był konstrukcją nowszą, to właśnie FAL był ulubioną bronią Cacadores Especiais, głównie ze względu na mniejszą wagę oraz większą celność.

wcieleni do jednostek regularnych Cacadores, aczkolwiek umundurowanie w kamuflażu oraz beret w kolorze brązowym rozprzestrzeniły się po Exercito. Samo Centrum pozostało, kontynując swe zadania szkoleniowe. Po utworzeniu w roku ‘81 BEOE - Batalhão de Elementos de Operações Especiais, Centro de Tropas de Operações Especiais służyło dalej jako jednostka szkoleniowa, ale również staje się bazą główną dla nowej jednostki. Członkowie nowej jednostki noszą berety w kolorze zielonym, w odróżnieniu od brązowych, jakie były ubierane przez Cacadores Especiais. Pomijając tą jedna różnice, jednostka ta jest bezpośrednim spadkobiercą rozwiązanych w 1961 roku kompanii Łowców Specjalnych. Ze względu na szkolenie, jakie odebrali instruktorzy Łowców (Kurs Rangerów), nazwa ta przylega do całej jednostki z Lamego. Obecnie Centro de Tropas de Operações Especiais jest umiejscowione w miejscowości Lamego. Zawołanie Destacamento de Operacoes Especiais: “Que os muitos por ser poucos nam temamos” (Niech my, zaledwie kilku, nie ulękniemy się wielu) Żołnierze, szkolący się na terenie Centro de Tropas de Operações Especiais, przechodzą również kursy prowadzone przez inne jednostki specjalne świata:

Powietrzno-desantowe - USA Niespodziewanie, w końcu 1961 roku wszystkie Kurs Snajperów – Wielka Brytania cztery kompanie zostają rozwiązane, a żołnierze Zimowy Kurs Patrolowy - Niemcy

Kurs Dalekiego Zwiadu - Niemcy Kurs Operacji Specjalnych - Hiszpania Trening w Warunkach Zimowych - Norwegia Działania Bojowe w Dżungli - Brazylia

Wyposażenie: Pistolety Sig Sauer P228 Heckler und Koch USP

Strzelby: Franchi SPAS-15 Franchi SPAS-12 Benelli M3 Benelli M4 Super 90

Pistolety Maszynowe: IMI Uzi Heckler und Koch MP5A3 Heckler und Koch MP5SD6 Heckler und Koch UMP limited use

Karabiny Szturmowe: SIG SG543 (podstawowe wyposażenie) Heckler und Koch G3A3 and Heckler und Koch G3A4 Heckler und Koch G36K, Heckler und Koch G36KE and Heckler und Koch G36C

Karabiny Snajperskie: Barrett M95 Barrett M82A1 Accuracy International Artic Warfare-F Accuracy International AWSM (L115A1) and L115A3 Heckler und Koch MSG-90A1

Źródła: www.exercito.pt http://en.wikipedia.org/wiki/Special_Operations_ Troops_Centre; http://www.militaryphotos.net

Z przyczyn od Redakcji niezależnych, materiały video dostępne są wyłącznie w wersjach do pobrania magazynu OpForce.

Film promocyjny Operacioes Especiais

pO Force

Rangers

pO Force

Rangers

pO Force

Rangers

pO Force

Rangers

pO Force

Rangers

pO Force

Under the burlap

U n d er th

e Bu r lap Witamy w dziale Under the Burlap, który, jak można się domyślić, będzie w calości poświęcony działaniom snajperów. Zainteresowani czytelnicy znajdą tu wiele przydatnych informacji oraz ciekawostek ze świata samotnych wojowników. Przedstawimy Wam w kolejnych numerach kolejne repliki karabinów snajperskich, dostępne na rynkach światowych. Będziecie mogli również zapozanć się ze sposobami działania snajperów airsoftowych, pomocnym wyposażeniu i akcesoriach. Nie zapomnimy również o nowinkach ze świata “strzelców za celownikiem” - tego plastikowego i tego realnego. Będzie również troszkę historii, w 100% poświęconej działaniom snajperów. Znajdziecie więc charakterystyki najsłynniejszych strzelców, opisy ich broni oraz istniejących replik tych karabinów. Ponadto będziecie mogli przeczytać o najsłynniejszych bitwach, w których zostali użyci. Jednym słowem czeka Was podróż - w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. A wszystko to wraz z najbardziej wyrafinowanymi jednostkami, jakie kiedykolwiek powołano do życia. Miłej lektury.

pO Force

Under the burlap

The Silent Assassin – Craig Harrison

Zdarzają się rekordy, które nigdy nie znajdą się w Księdze Rekordów Guinnessa. Bywają natomiast zapisywane w Wielkiej Księdze Życia. Głównie dlatego, że zawierają jego pierwiastek, który wiąże się z jego dawaniem i odbieraniem. Wszystko zależy, z jakiej strony się na takie wydarzenie patrzy. Zależy, po której stronie celownika znajduje się człowiek. W listopadzie 2009 roku padł kolejny z takich rekordów. W prowincji Helmand, na południe od miasta Musa Qala w Afganistanie, Corporal of Horse (sierżant) Graig Harrison, za pomocą brytyjskiego karabinu snajperskiego L115A3 Long Range Rifle (takie oznaczenie nosi w brytyjskiej armii karabin AWSM – Arctic Warfare Super Magnum firmy Accuracy International) śmiertelnie postrzelił dowiedział się, że według wskazań systemu GPS jego strzały zostały oddane na dwóch bojowników islamskich. odległość 2475 metrów, poprawiając należący do Harrison znajdował się w ubezpieczeniu poprzedni, kaprala patrolu, który przebywał podówczas na kanadyjskiego południe od miasta. W momencie, kiedy jego Roba Furlonga, o 45 dowódca oraz afgańscy policjanci znaleźli się metrów . pod ostrzałem karabinu maszynowego, Harrison, znajdujący się w otwartym transporterze „Jackal”, zaparkowanym na grzbiecie górskim, postanowił wyeliminować zagrożenie.

Jak sam wspomina, on i jego tymczasowy obserwator, żołnierz Cliff O’Farrell, potrzebowali dziewięć strzałów, aby ustawić celowniki na tak dużą odległość. Po ich ustawieniu Harrison trafił pierwszego z bojowników, obsługującego karabin maszynowy, w brzuch. Drugi instynktownie zaczął sięgać po broń i następny pocisk został wystrzelony w jego kierunku. Ten również okazał się celny i obaj afgańscy partyzanci zostali wyeliminowani. Harrison dopiero dziewięć dni później

101

pO Force

Under the burlap

Arktyczne uderzenie w pustynnym klimacie Historia służby karabinów snajperskich Accureccy International w Siłach Zbrojnych Jej Królewskiej Mości datuje się na rok 1985, kiedy to pierwszy model tej firmy, nazwany Precision Marksman, został przyjęty na wyposażenie jako L96. W późniejszym czasie przechodziły one różne modyfikacje, jak przystosowanie do warunków podbiegunowych na zamówienie Królewskich Szedzkich Sił Zbrojnych, na wyposażenie których przyjęto ów karabin w roku 1990. Nazwano go Arctic Warfare, aby podkreślić jego wytryzmałośc w bardzo niskich temperaturach i ekstremalnym środowisku, w jakim mieli nim posługiwac się żołnierze szwedzcy. Karabin AWSM, strzelający nabojem kalibru 0,338 Lapua Magnum, został przyjęty na uzbrojenie Sił Zbrojnych Wielkiej Brytanii pod oznaczeniem L115A1, natomiast jesgo wersja późniejsza, będąca częścią programu Sniper System Improvement Programme, pod oznaczeniem L115A3. Pierwsze karabiny serii A3 trafiły, na podstawie wyżej wspomanianego programu SSIP, w 2008 roku do Afganistanu z zadaniem wspomagania żołnierzy brytyjskich w walakch na duże dystanse. W skład całego systemu wchodzą: 1. Luneta dzienna Schmidt&Bender 5-25x56 Powiększa cel do 25 razy, pozwalając snajperowi łatwiej zidentyfikować cel. 2.Składana kolba

Redukuje rozmiar broni podczas jej przenoszenia w pokrowcu 3. Regulowana baka policzkowa Pozwala na zgranie linii wzroku z lunetą celowniczą.

4. Hamulec wylotowy Redukuje płomień wylotowy oraz głośność wystrzału, pozwalając na pozostanie w ukryciu, co bezpośrednio wpływa na szanse snajpera na przeżycie 5. Regulowany dwójnóg Pozwala na podparcie bronii w najdogodniejszej pozycji do oddania strzału. 6. 5-nabojowy magazynek Pozwala na szybkie wystrzelenie pięciu pocisków bez potrzeby zmiany pozycji.

103

pO Force

W następnym numerze między innymi: Mam szczerą nadzieję, że spodobała Wam się odmienna forma OpForce Magazine. Jeśli tak było, to zapewne zainteresuje Was zawartość następnego numeru. Rozpoczniemy od przedstawienia Sił Zbrojnych Królestwa Hiszpanii, skupiając się oczywiście na jego jednostkach specjalnych. A będzie o czym czytać, jako że pierwsze na świecie jednostki Piechoty Morskiej powstały właśnie w Hiszpanii. W stałym kąciku snajperskim będziecie się mogli zapoznać z dokładnym opisem repliki L96 firmy WEEL, przygotowanym specjalnie dla czytelników OpForce Magazine przez Dextera. W nowym dziale, który poświęcony będzie tylko i wyłącznie pistoletom, zajmiemy się repliką pistoletu Hi-Capa firmy Tokyo Marui. Tą recernzję przygotował dla Was również Dexter - wielki miłośnik broni krótkiej japońskiego producenta. Zachęcamy jednocześnie wszystkich chętnych, ktorym niestraszne jest słowo pisane, do podzielenia się z czytalnikami OpForce Magazine swoimi przemyśleniami na temat airsoftu i wszystkiego, co z nim jest związane. Bardzo chętnie opublikujemy również zdjęcia z Waszych imprez. Jeśli pragniecie i macie się czym podzielić z resztą środowiska, zapraszamy na nasze łamy. Z pozdrowieniami Zespół OpForce Magazine

105