Nieuwsbrief op stoapel 1

08 Sep 2008

N

i

e

OP STOAPEL

u

w

s

OP SToAPEL KOESTERT HERINNERING AAN WASE SCHEEPSBOUWER De scheepsbouw heeft niet alleen rijkdom en welstand gebracht in het Waasland maar zorgde ook voor verbondenheid en kameraadschap. De pas opgerichte werkgroep Op Stoapel wil initiatieven nemen om het rijke erfgoed van de scheepsbouw in de kijker te zetten.

Via deze nieuwsbrief willen we regelmatig informeren over onze activiteiten.

Op Stoapel is ontstaan op initiatief van Lieven Muësen, die in 2007 onder de titel "Boelwerf, erfgoed om te koesteren", een studie heeft gemaakt over een mogelijke ontsluiting van het industriële erfgoed Boelwerf. Belangrijk uitgangspunt hierbij was een reeks gesprekken met Boelarbeiders, politici, vakbondsmensen en professionelen uit het culturele veld. De voorstelling van deze studie in januari wekte heel wat belangstelling en was de aanzet tot het oprichten van de werkgroep Op Stoapel (dialect voor op stapel).

In 2010 zal het 15 jaar geleden zijn dat de laatste grote scheepswerf, Boelwerf Temse, haar deuren sloot. De zomer van 2010 werd dan ook uitgekozen om via een multidisciplinair parcours de scheepsbouw in de regio in herinnering te brengen. Toerisme, recreatie, erfgoed en kunst zullen hand in hand gaan in een allesomvattend project rond de scheepsbouw langs de oevers van de Schelde.

Als voorproefje plannen de mensen van Op Stoapel in april 2009 een “expo-café“ over Boelwerf Temse. Dit in het kader van de erfgoeddag en de week van de amateurkunsten (WAK). Als locatie werd de voormalige vakschool in de Akkerstraat in Temse uitgekozen. Erg symbolisch want vele scheepsbouwers werden hier opgeleid of gaven hier les.

Er zal foto-en videomateriaal tentoongesteld worden en er zullen raakvlakken zijn met beeldende kunst, theater en muziek. Maar bovenal zal de tentoonstelling een ontmoetingsplek zijn. Op Stoapel wil dit doen door een tijdelijk café in te richten waar mensen verhalen en herinneringen kunnen uitwisselen bij een goed glas.

Volgende editie meer over de concrete invulling van dit evenement.

Info:

Lieven

Muësen

•

b

r

i

e

f

Op Stapel Op stapel, op stapel, op stapel mijn schip klaar om te glijden in het water, en in het slib in montages gebouwd en in secties vervoerd naar den- aan en den afbouw en door de Schelde beloerd Gebouwd in montages en in secties gevormd gelast en gebrand en op de Schelde beland Door de Boelman zijnen arbeid het water en het slib met de Boelman zijn arbeid het water en het slib Op stapel, op stapel, op stapel mijn schip klaar om te glijden in het water mijn schip klaar om te glijden gij stapellopend schip

Tekst José De Staelen n.a.v. oprichting werkgroep

opstoapel@scarlet.be

•

0486

89

76

85

•

P1

08 Sep 2008

OP STOAPEL Wie ? gemeentebesturen Temse en Kruibeke, ACV ABVV, Wase Videoclub, A c a d e m i e Te m s e , Erfgoedcel Waasland, Toerisme Waasland, exwerknemers Boelwerf, erfgoedliefhebbers, kunstenaars....

Op Stapel Volgens Van Dale Stellage, stelling op een werf waarop een schip in aanbouw rust. In beginsel een aantal stapelingen van blokken. Ee schip op stapel zetten, eraan beginnen te bouwen, een werk op stapel zetten, eraan beginnen te arbeiden. Een schip van stapel laten lopen, te water laten.

De uitrdukking “iets op stapel zetten” komt dus uit de scheepsbouw net zoals “te hard van stapel lopen”. Een betere naam voor onze werkgroep konden we dan ook niet bedenken.

Fragment internetblog Boelwerf KRAANSMEERDER, NIET VOOR WAAGHALZEN MAAR VOOR MENSEN DIE WETEN WAT ZE DOEN Ik weet waar ik het over heb, want je kon je op die hoogte geen gekkigheid permitteren, maar relativeren van de ernst was al even belangrijk. Al moet ik ook zeggen dat er wel bij waren die soms niet echt slim konden worden genoemd als ik hen daarboven bezig zag. Het zal wel aan de jeugdige overmoed gelegen hebben. Spijtig genoeg heb ik er twee zware ongevallen gezien, en de schrik gaat er dan toch wel voor een hele tijd inzitten.

Met grafietvet en een smeerpomp over de schouders deed je zo al de kranen en rolbruggen om de veertien dagen rond. Je kende zo goed als iedere kraanman, en kon dan bij die mens al eens een praatje slagen en ook genieten van de prachtige vergezichten, bij helder weer kon je de bollen van het atomium zien schitteren.

De gevaarlijkste kranen waren de blauwe werfkranen die gewoonlijk op een ponton naast het schip op het water lagen, je moest dan echt op de fles van de kraan (buitenkant en de zo gezegde arm van de kraan die horizontaal uitsteekt) kruipen, en dan op sommige plaatsen nog met een hand je pomp bedienen en met de andere hand je goed vasthouden, want als er dan een binnenschip voorbij vaarde ging gans dat gevaarte lelijk schommelen.

Slecht weer kende men niet, ijzel mist en regen maakten niet uit, naar boven en smeren. Dan al die trappen die je op een dag deed, het hoeft niet gezegd te worden dat ik de eerste weken 's avonds doodmoe neerplofte in de zetel van al dat geklauter. Gaan sporten, daar had ik geen behoefte aan.

09-07-2008, 10:50 Geschreven door Sir Andro

Heb jezelf verhalen die je wil delen met anderen of wil je in discussie treden rond bepaalde aspecten van de scheepsbouw bezoek dan de internetblog:

http://blog.seniorennet.be/boelwerf Info:

Lieven

Muësen

•

opstoapel@scarlet.be

•

0486

89

76

85

•

Verantwoordelijke uitgever: L. Muësen,Oostberg 192, 9140 Temse - vrij van zegel art. 191 bis - niet op de openbare weg gooien

Het was toen dat ik voor het beroep van kraanman veel respect ben gaan krijgen, soms secties aangepikt met drie kranen tegelijkertijd op hun plaats krijgen is helemaal niet zo vanzelfsprekend, en vereist veel coördinatie en vakkennis van al wie daar dan mee bezig is.

P2