Opwekking Magazine 699

BIDDEN VOOR EEN OPWEKKING

RUBEN FLACH

AFSCHEID RUBEN & MIRJAM FLACH

INTERVIEW LYNN AUSTIN: ‘IK LAAT ME, NET ALS MIJN LEZERS, GRAAG VERRASSEN’

CADEAU VOOR VRIENDEN VAN OPWEKKING: ZOMERDAGBOEKJE NBG

nbv21 jongerenbijBel

De gids voor jongeren

van nu!

Nu verkrijgbaar bij de (christelijke) boekhandel of via shop.bijbelgenootschap.nl

COLOFON

Inhoudsopgave

04 Bidden voor een opwekking

Ruben Flach

Kenmerk van opwekkingsbewegingen in de geschiedenis: één of meer mensen die daar onophoudelijk voor bidden.

08 Jaar van gebed voor een opwekking

Interview

Dit jaar wordt er door christenen en kerken in Nederland 24/7 gebeden dat Gods koninkrijk dichterbij komt.

14 ‘We hadden dit niet gekund zonder God, en ál die mensen’

Interview

Ruben en Mirjam Flach nemen afscheid van Opwekking. We kijken met hen terug én vooruit.

20 Hemels rentmeesterschap

Rien Schakel

Waar uw schat is daar zal ook uw hart zijn! Het zijn de welbekende waarschuwende woorden van Jezus als het gaat om aardse zaken.

26 Welk een Vriend is onze Jezus

Henk Dik

Een Vriend die je nooit teleurstelt, die nooit offline is en die je niet zal verlaten.

30 De Bijbel verbindt christenen uit alle culturen met elkaar

Peter Siebe

De Migration Bible zet extra licht op verhalen van Bijbelse personen die gemigreerd zijn.

Met die verhalen kunnen christen-migranten zich identificeren.

40 ‘Ik laat me, net als mijn lezers, graag verrassen’ Interview

Lynn Austin begon 40 jaar geleden met het schrijven van haar eerste boek. Inmiddels is zij een van de meest succesvolle schrijvers van christelijke romans.

43 Naar huis

Kort verhaal

Lynn Austin maakte een pelgrimsreis naar Israël, en leerde iets over haar eigen levensreis met God.

Verder natuurlijk

03 Colofon

11 Frisse Kijk - Marja Verschoor-Meijers

12 Aanbevolen media

19 Case voor Kees - Kees Goedhart

23 Persoonlijk - Ruben Flach

24 Opwekking Actueel

47 Uitgevogeld - Henk Stoorvogel

Nr. 699 jul / aug 2024, 64e jaargang | Opwekking Magazine is een uitgave van Stichting Opwekking en verschijnt 11 keer per jaar | Adres Ruitenbeek 16, 3881 LW Putten, 088 35 26 700, info@opwekking.nl, www.opwekking.nl | Redactie (redactie@opwekking.nl) Eindredactie: Carina Bergman en Joyce de Jongh, Hoofdredactie: Ruben Flach, Redactie: Henk Dik, Maartje Dekens, Kees Goedhart | Vormgeving: Verbaan Ontwerp en Margreet Sietsma | Fotografie : Adobe Stock, tenzij anders vermeld, cover: Chris van Beek. Drukwerk: Veldhuis Media | Advertenties Eddy Morren, T: 06 23 05 66 72 E: eddy@morrenmedia.nl, Opwekking is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Leesbeperking: Opwekking Magazine is ook verkrijgbaar in gesproken vorm, info: CBB, T: 034 15 65 499 W: www.cbb.nl | Abonnementen en Financiën Opwekking Magazine is, gedrukt en online, gratis beschikbaar voor Vrienden van Opwekking. We bieden het blad gratis aan, maar natuurlijk zijn er kosten verbonden aan het produceren van het blad. De kosten worden gedekt door (periodieke) giften van Vrienden van Opwekking. Voor het uitvoeren van onze opdracht zijn we afhankelijk van God en van de trouwe achterban van Stichting Opwekking, door wat we ontvangen in gebed, medewerking en giften. In dankbaarheid zien we hoe God keer op keer vermenigvuldigt wat we ontvangen. Wil je ons werk steunen met een gift? Alvast hartelijk dank! | Voor meer informatie kijk op www.opwekking.nl/word-vriend | Giften kunnen worden overgemaakt op IBAN: NL52 ABNA 0477 7744 82

VOOR EEN BIDDEN

In opwekkingsbewegingen door de geschiedenis heen zien we bepaalde patronen. Een daarvan is gebed: één of meer mensen die onophoudelijk bidden voor een opwekking.

De eerste grote opwekking in de geschiedenis komen we tegen in Handelingen 2, op het moment dat de Heilige Geest wordt uitgestort op de biddende groep discipelen in Jeruzalem. Om te benadrukken hoe belangrijk dit was voor hun verdere leven en voor het uitvoeren van de grote zendingsopdracht die ze hadden gekregen, had Jezus gezegd: ‘ga niet weg uit Jeruzalem voordat de belofte in vervulling is gegaan’ (Handelingen 1:4).

Na de uitstorting van de Heilige Geest op de pinksterdag werd de gemeente niet alleen krachtiger in het getuigen, maar door de vervolging die ontstond werd ook het evangelie over de hele toen bekende wereld gepredikt, en de kracht van Gods koninkrijk werd overal zichtbaar.

In Handelingen 19 lezen we dat Paulus twee jaar lang op een krachtige manier het evangelie

predikte in Efeze. Je kunt wel stellen dat er een ware opwekking gaande was. Diezelfde gemeente wordt tien jaar later door Paulus aangesproken met de woorden: ‘ontwaakt gij die slaapt’ (Efeziërs 5:14). Ook in het boek Openbaring, zo’n 40 jaar later, komen we dezelfde gemeente weer tegen. Het vuur was gedoofd en de gemeente was ‘de eerste liefde kwijtgeraakt’ (Openbaring 2:4).

Niet alleen in de Bijbel, maar ook in de geschiedenis ontdekken we dat opwekkingen komen en gaan, als een soort eb- en vloedbeweging. De gevolgen en vruchten van een opwekking gaan echter veel verder en markeren de geschiedenis.

De redenen waarom opwekkingen uiteindelijk voorbijgaan, hebben vaak te maken met onszelf: de strijd tussen de Adam en de Christus in ons,

Ruben Flach

EEN OPWEKKING

of tussen de Heilige Geest en ons ego. Maar ook door teleurstellingen, vaak als gevolg van excessen die plaatsvinden, of doordat een opwekking niet brengt wat wij er zelf van verlangden.

Definitie

Wat verstaan we nu eigenlijk onder ‘een opwekking’? Het Nederlandse woord opwekking geeft geen duidelijkheid over wat er mee bedoeld wordt. Het Engelse woord is veel duidelijker: revival (of revive), wat herleving betekent. Dit zit veel dichter bij het woord in het Oude Testament chayah, dat betekent: leven, herleven, leven hersteld krijgen.

De mate waarin Hij kan werken is sterk afhankelijk van ons leven en de keuzes die wij maken

Ook in het Oude Testament komen we gebed voor herleving tegen. Op verschillende momenten bidden profeten ‘herleef uw werk, Heer’, of ‘breng opwekking, Heer’ (Habakuk 3: 2 onder andere)

Binnen de Pinksterbeweging wordt opwekking vaak beschreven als de uitstorting van de buitengewone gaven van de Heilige Geest (spreken in tongen, genezingen en wonderen). Maar ik geloof dat het meer is dan dat. We geloven dat de Heilige Geest altijd aan het werk is in en door ons heen, ook in een ‘gewone tijd’.

Zo zou ik een opwekking willen definiëren: Opwekking is een intensivering van het

gewone werk van de Heilige Geest. Het is een ongelooflijke uitstorting van de Heilige Geest die niet alleen de kerk en de gelovigen raakt, maar ook mensen buiten de kerk.

De mate waarin Hij kan werken is sterk afhankelijk van ons leven en de keuzes die wij maken en heeft niets te maken met gered zijn of niet. Kan en mag God door ons heen werken? Ook hierin geldt dat God soeverein is. Tegelijk zien we in de geschiedenis dat opwekkingen vaak tot stand kwamen door één persoon die God intens ging zoeken.

Patronen

Van het bestuderen van opwekkingen door de eeuwen heen valt veel te leren. Er zijn patronen zichtbaar die ons kunnen helpen bij ons gebed in deze tijd.

Wanneer vonden er opwekkingen plaats?

Als er grote politieke problemen waren. Of als het morele klimaat zich op een dieptepunt bevond en er sprake was van groeiende vrijzinnigheid. In moeilijke tijden met veel crisissen, waar niet zelden christenen werden vervolgd.

We zien, ook in geestelijke zin, een aantal patronen. Wanneer is een opwekking nodig?

] Als gebed stopt of onbelangrijk wordt

] Als het zoeken naar de Bijbelse waarheid minder wordt, soms om iedereen tevreden te houden.

] Als kerkbeleving een formaliteit is geworden

] Als entertainment belangrijker is dan geestelijke zaken.

] Als geld, bezittingen en status een centrale plek in het leven krijgen

] Als geestelijke kracht ontbreekt

] Als verdriet om verloren mensen het hart niet meer raakt.

Als ik al deze thema’s op een rij zie, kan ik maar een conclusie trekken: we hebben een nieuwe opwekking nodig.

Gebed

In de geschiedenis van de opwekkingen zien we dat gebed de motor is, zoals toen in Jeruzalem voorafgaand aan de pinksterdag. Steeds weer zoeken mensen God, bidden onophoudelijk voor een opwekking. En dan stort God vanuit genade meer van zijn kracht uit door de Heilige Geest.

Een van de verhalen die me diep geraakt heeft, is de opwekking in Duitsland in 1727, de opwekking in Herrnhut.

Graaf von Zinzendorf, een Duitse theoloog, was in zijn jonge jaren geraakt door een schilderij met een afbeelding van Jezus waarop stond: “Dit deed Ik voor jou, wat doe jij voor Mij?” Von Zinzendorf kwam uit een welgestelde familie en wilde op zijn landgoed een plek bouwen waar mensen bij elkaar zouden komen en de Heilige Geest vernieuwing kon brengen. Die plek zou Herrnhut genoemd worden, een plek van bescherming van de Heer.

In 1722 ontmoette hij Christian David, die betrokken was bij een groep vluchtelingen uit Moravië (het huidige Tsjechië). Christian David leidde vele Moraviërs naar Herrnhut. Na verloop van tijd ontstond er onrust in die groep, die van verschillende geloofsstromen waren. De discussie ging over de praktijk van het geloof en de theologie. Over leiderschap en hoe dat tot stand kwam. Kortom, niets menselijks is ons vreemd.

Dat moment was echter cruciaal. Daar had de geschiedenis helemaal anders kunnen lopen.

Maar Von Zinzendorf besloot te bidden. Hij zocht God voor eenheid en voor een opwekking. Hij was ervan overtuigd dat dit nodig was om de wereld te bereiken met het evangelie van Jezus.

Gedurende een aantal maanden bad hij voor eenheid, en voerde gesprekken met de mensen. Hij verhuisde zelf naar Herrnhut om zo dichter bij de mensen te zijn. Tijdens een nacht van gebed met een aantal leiders kwam de aanwezigheid van God zo sterk dat ze zich op de grond wierpen en God begonnen aan te roepen.

Ze besloten om een paar dagen daarna, op 13 augustus 1727, een dienst van verzoening en eenheid te houden, met als symbool van eenheid de viering van het heilig avondmaal. Die samenkomst was het keerpunt. God was zo krachtig aanwezig dat mensen van alle leeftijden werden aangeraakt, in het bijzonder de kinderen.

Het resultaat van die krachtige aanraking was een sterk besef van eenheid. Verborgen zonden werden beleden en heiliging was prioriteit. Er ontstond een nieuwe honger naar Gods Woord en de mensen wilden nu drie diensten per dag, in plaats van de verplichte ene dienst die er was.

Zending

Er ontstond honger naar meer van God en een gebedsbeweging werd geboren. Mensen baden 24 uur per dag, zonder ophouden. Deze bijzondere beweging zou maar liefst 100 jaar voortduren. Door gebed kwam er ook verlangen om het evangelie te

gaan verkondigen. Zendelingen gingen de hele wereld over, met als prijs vaak hun eigen leven. Als je leest over zendelingen in die tijd gaat het over de Moraviërs.

Heel bijzonder is dat John Wesley, een andere Godsman door wie opwekking kwam in Engeland, het ‘vuur vond’ in een ontmoeting met Moravische zendelingen op een schip tussen Engeland en de Verenigde Staten in 1735.

Meer dan tweehonderd jaar later zou een student theologie uit Noord-Amerika, biddend geknield naast het bed waar John Wesley dagelijks bad voor een opwekking, de indringende woorden bidden: “Doe het nog een keer, Heer! Heer, wilt U het nog een keer doen?! En zou U het nog een keer met mij willen doen?” Degene die dit bad was een van de krachtigste evangelisten van onze tijd, Billy Graham.

Een opwekking draagt vrucht met eeuwigheidswaarde

De uitwerking van opwekking is niet altijd, en zeker niet alleen, een krachtige zichtbaarheid van wonderen en tekenen. De uitwerking is veel krachtiger en gaat veel verder, omdat mensen vol van de Heilige Geest de wereld intrekken en Jezus prediken, en overal waar ze komen het koninkrijk van God zichtbaar maken. Een opwekking draagt vrucht met eeuwigheidswaarde.

Jaar van gebed

We hebben een opwekking nodig want de gevolgen van een opwekking zijn door de geschiedenis duidelijk geworden:

De kerk wordt opnieuw bekleed met kracht van de Heilige Geest. Slapende en lauwe christenen worden wakker en naamchristenen komen tot inkeer. Er komt transformatie in de stad en mensen van alle leeftijden komen tot bekering. Sociale gewoonten worden vernieuwd en de liefde groeit. Het hart voor de grote opdracht, voor de verloren mensen, gaat opnieuw kloppen.

breekt met zijn kwalijke praktijken, dan zal Ik luisteren vanuit de hemel, zijn zonden vergeven en het land genezen. Ja, Ik zal opmerkzaam zijn en luisteren naar de gebeden die vanaf deze plaats tot Mij worden gericht (2 Kronieken 7:14-15 NBV21).

Het Bijbelboek Handelingen is niet afgesloten. God zoekt mensen die een keuze maken, soms uit pure nood of wanhoop, zodat Hij zijn koninkrijk kan openbaren.

Het komende jaar willen we met zoveel mogelijk christenen en kerken samen bidden voor een opwekking in ons land. Als je hier ook naar verlangt, kijk dan voor meer informatie op: ] www.24-7prayer.nl/thema

Doe het opnieuw, God, doe het opnieuw! •

JAAR VAN GEBED VOOR

Tijdens de Pinksterconferentie is het startsein gegeven voor een jaar van gebed voor een opwekking. Elke week wordt er door christenen en kerken op steeds weer andere plekken in het land gebeden dat Gods koninkrijk dichterbij komt.

Het initiatief tot dit Jaar van Gebed komt van de Nederlandse afdeling van 24-7 Prayer, de gebedsbeweging die 25 jaar geleden door Pete Greig werd gestart in GrootBrittannië.

Denise van der Zwaag, prayer-coördinator, vertelt: “We geloven dat gebed mensen versterkt, de kerk verfrist en de maatschappij verandert. We hebben als missie om mensen en gemeenschappen te leren bidden. Bidden is niet moeilijk, maar toch wordt er soms moeilijk over gedacht. Mensen ontdekken dat ze best een uur lang kunnen bidden, terwijl dat eerst benauwend leek.”

9000 uur

We zijn op het idee van een Jaar van Gebed gekomen, toen we hoorden dat Pete Greig kwam spreken op de Pinksterconferentie. Toen hebben we in overleg met Opwekking besloten om een jaar van gebed te starten: van Pinksteren tot Pinksteren, 9000 uur gebed.

We hopen dat minimaal 52 kerken, gebedsgroepen, dorpen en/of steden zich aanmelden en dat we een heel jaar kunnen vullen met gebed.

Het thema is ‘Gods koninkrijk dichterbij’ en je kunt bidden voor jezelf, voor je wijk, je stad, ons land en voor de wereld. Ruben Flach heeft in zijn preek tijdens de Pinksterconferentie tevens de focus gelegd op gebed voor een opwekking in ons land.

We zijn verwachtingsvol voor wat God gaat doen en hoe de Geest dit zal leiden. We geloven dat er in die 9000 uur dat mensen een ontmoeting hebben met God, iets in beweging zal komen, voor de bidders zelf en voor de mensen voor wie ze bidden.

Zoals het staat in 2 Kronieken 7 vers 14, als wij ons verootmoedigen dan zal God het gebed horen, de zonden vergeven en het land herstellen.” •

EEN OPWEKKING

Organiseer een week van gebed

Wat heb je nodig om met je groep, kerk, dorp of stad een week lang mee te doen met het jaar van gebed? Denise: “Allereerst een initiatiefnemer die met een team de gemeenschap mobiliseert en een gebedsruimte zoekt. Wij kunnen ondersteunen met de inrichting ervan, met de communicatie en ook bieden we de mogelijkheid voor een inschrijfrooster waarop mensen zelf een gebedsuur kunnen boeken.

Het is mooi als je dit samen kunt doen met kerken in de volle breedte, en ook met studentenverenigingen en kringen, maar je kunt het zo groot of zo klein maken als je wilt. Als je het samen met andere kerken organiseert is het ook een mooie kans om eenheid te zoeken met elkaar.”

] Alle informatie vind je op: www.24-7prayer.nl

Ontroerd door gebed voor de stad

Arnhem was een van de eerste plekken waar een week van gebed plaatsvond in het kader van het jaar van gebed. Marieke Meijer, die zelf werkzaam is bij 24-7 Prayer Nederland vertelt: “Ik ben in Arnhem onderdeel van een woongemeenschap in het Stadsklooster. We waren heel enthousiast om mee te doen als pilot, maar omdat we maar een kleine gemeenschap zijn, hebben we de samenwerking gezocht met kerken in de stad.

Er is in Arnhem best een goed netwerk voor interkerkelijke samenwerking en mede door de week van gebed die jaarlijks in januari plaatsvindt, zijn de lijntjes kort naar andere kerken en gemeenten. Zo hebben we in totaal 150 van de 168 uur kunnen vullen met bidders. We zijn helaas niet op honderd procent gekomen maar het was voor ons ook wat kort dag om mensen hiervoor te enthousiasmeren. Niet iedereen is bekend met 24-uursgebed. Het was daarom nog best spannend of we het rooster vol kregen. Twee weken van tevoren was het nog superleeg, maar uiteindelijk ging dat heel goed, en zelfs in de week van gebed zelf kwamen er nog bidders bij.

Het was ontroerend om te zien hoeveel mensen hier hun schouders onder gezet hebben. Ook hebben we heel mooie getuigenissen gehoord. Velen gaven ook aan dat de tijd voorbij vloog en dat ze nog veel langer hadden kunnen doorgaan. We hadden in totaal vier gebedsruimtes die afwisselend beschikbaar waren. In een van die ruimtes kwam een man binnen die zich al jarenlang inzet voor de stad. Dat er nu gebeden werd voor de stad ontroerde hem enorm. Hij proefde de aanwezigheid van de Heilige Geest.”

Wat drijft ons?

“De liefde van God [is] in onze harten uitgestort door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.” (Romeinen 5:5)

Het is die liefde die maakt dat we onze harten niet kunnen toesluiten als we onze broeders en zusters gebrek zien lijden. (1 Johannes 3:16)

Stichting Nijlvallei bestaat om kerken in Egypte te helpen in hun diaconale taak om hun armste leden bij te staan. Dit is urgent. De afgelopen jaren is Egypte ernstig verarmd, en de kerken kunnen de miljoenen arme leden maar mondjesmaat helpen.

Onze Heere zei: “Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan.” Dat motiveert ons om actief te zijn om kerken in Egypte te helpen op het gebied van medische noodhulp, voedselhulp en onderwijs.

Geef u nu op voor onze digitale nieuwsbrief en u krijgt er meteen een boek bij: Zie www.nijlvallei.nl

Stichting Nijlvallei www.nijlvallei.nl kantoor@nijlvallei.nl

Donaties via: Stichting Nijlvallei

NL28 INGB 0007 0915 74

NL20 TRIO 0320 6691 65

Gezegend mijn volk (dat woont in) Egypte Het vroege Jodendom en de vroege Kerk over Jesaja 19

Jos M Strengholt

FRISSE KIJK

OP OUDE WAARHEDEN

Op reis

Een stichting met de naam Traveling Light is veel onderweg. Als we op uitnodiging ergens naartoe reizen probeer ik altijd uit te zoeken wie we onderweg nog meer kunnen bezoeken en bemoedigen.

Wanneer ik na afloop van een reis verslag doe op onze blog voel ik me verbonden met het werk van de eerste apostelen die ook een reizende bediening hadden en daarover veel aan papier toevertrouwden.

Zo had Paulus plannen om naar Spanje te gaan. Hij schreef aan de gelovigen in Rome: Ik hoop u namelijk op doorreis te zien en door u op weg daarheen verder geholpen te worden, als ik eerst wat van de ontmoeting met u genoten zal hebben. Maar nu reis ik naar Jeruzalem om de heiligen te dienen (Romeinen 15:25).

Het reizen per kameel hebben we weleens geprobeerd, maar dat is niet zo goed bevallen

Het bemoedigen (dienen) van broeders en zusters op internationale schaal vraagt erom dat we veel onderweg zijn. Ja, als moderne apostelen eigenlijk. Over Paulus staat geschreven in Handelingen 15:41: En hij reisde door Syrië en Cilicië en sterkte de gemeenten. Mooi en onmisbaar werk, vinden wij. De Bijbel roept ons als gelovigen immers op om elkaar steeds opnieuw te bemoedigen of we nu thuisblijven of op reis gaan.

Smekend

Het gaat er overigens tegenwoordig wel iets anders aan toe dan in Bijbelse tijden, want wij reizen met de auto, motor of het vliegtuig. Vroeger reisde men te voet, op een kameel of per schip en werd de afstand niet in kilometers maar in dagen geteld. Vanaf de Horeb in de

richting van het Seïrgebergte, tot aan Kades-Barnea, is het elf dagen reizen (Deuteronomium 1:2).

Het reizen per kameel hebben we weleens geprobeerd, maar dat is niet zo goed bevallen en de meeste boottochtjes op woeste zeeën heb ik biddend doorgebracht. Smekend om land in zicht met mijn hoofd boven de wc. En dan hebben wij nog niet eens te maken gehad met de barre toestanden die de eerste apostelen ten deel vielen: arrestaties, valse beschuldigingen, vechtpartijen en zweepslagen. Daar moet je toch niet aan denken.

Rustplaats

Nu de zomer voor de deur staat, worden er weer veel reizen gepland. Dagreizen, stedenreizen, culturele reizen en verre reizen. Actieve en luie vakanties. Het maakt eerlijk gezegd niet uit hoe we de vakantieperiode doorbrengen zolang we maar rustpunten inbouwen. Dat is namelijk ook Bijbels. Abraham reisde van rustplaats tot rustplaats, vanuit het Zuiderland tot aan Bethel, naar de plaats waar zijn tent eerst gestaan had, tussen Bethel en Ai (Genesis 13:3).

Van rustplaats tot rustplaats. Waarom? Omdat het reizen op die manier ons in staat zal stellen van ontmoetingen te genieten, bij te tanken én uit te delen. We hebben wat dat betreft allemaal een (internationale) bediening om anderen te bemoedigen, te dienen. Stel je eens voor dat we zo op pad zouden gaan!

Zij vertrokken en reisden door alle dorpen, en zij verkondigden het Evangelie en genazen overal de zieken (Lukas 9 :6). •

BOEK

ZICHT OP VERBORGEא PARELS

HENNIE EN JACOB KEEGSTRA

Hennie en Jacob Keegstra hebben samen een bijzonder boek geschreven. Hennie is ruim 40 jaar betrokken bij het werk voor Gods volk. Haar man Jacob is voorzitter van deze Nederlandse afdeling en is Bijbelleraar en een veelgevraagd spreker.

Zicht op verborgeא parels is een boek vol verrassende inzichten, verborgen parels die de moeite waard zijn om te ontdekken. In de titel staat, een beetje verborgen, de eerste Hebreeuwse letter Aleph. Zoals God verborgen aanwezig is in zijn Naam JHWH, zo is God ook verborgen aanwezig in dit boek, is de gedachte daarbij.

Op een toegankelijke wijze nemen Hennie en Jacob de lezer mee naar de Hebreeuwse wortels van Bijbelse personen, plaatsen, feesten, namen van God, verbonden, letters en getallen. Je krijgt zicht op Gods plan voor de wereld door naar Gods volk Israël te kijken. Het boek is een bundeling van 111 onderwerpen, verdeeld over acht overzichtelijke hoofdstukken en kan ook als dagboek gebruikt worden. Elk onderwerp sluit af met vragen over de betekenis hiervan voor je eigen leven.

Het boek geeft zicht op nieuwe aspecten, je groeit in kennis en je wordt uitgedaagd om uit te kijken naar de profetische toekomst.

€ 24,00 | Scholten Uitgeverij

BOEK VERGEVEN

WAAROM ZOU JE? EN HOE DOE JE HET? TIM KELLER

“Veel mensen vinden het concept vergeving in toenemende mate problematisch.” Met deze schrijnende constatering begint Keller zijn lezenswaardige en actuele boek. Actueel, want met onze groeiende cancelcultuur en oog-om-ooghouding is een ander geluid dat je wél bevrijdt van bitterheid en wrok een bron van hoop.

Keller is niet van de ondoordachte antwoorden, noch van het simpel wegwuiven van de lastigheid. En dus brengt hij in zijn laatste - in Nederland postuum verschenen - boek een uitgebalanceerde en Bijbels gefundeerde boodschap over het belang en nut van vergeving. Daarmee ontrafelt en ontzenuwt hij ons probleem van de schijnbare tegenstrijdigheid van vergeving en gerechtigheid, het gevoel dat we moeten kiezen voor het een ten koste van het ander.

In deel 1 en 2 wordt de eerste kernvraag - Waarom zou je?beantwoord. Keller schetst daar een breed theoretisch en Bijbels kader om vergeving te begrijpen. Vervolgens staat hij in deel 3 en in diverse appendices in detail stil bij de tweede kernvraag: En hoe doe je het? Hij zoomt in op onze behoefte aan vergeving en Gods vergeving ontvangen, maar ook hoe je zelf vergeving kunt schenken en daadwerkelijk kunt vergeven. Stevige, maar bevrijdende kost.

€ 22,50 | Van Wijnen

BOEK KOM VAN JE EILAND

JENNIE ALLEN

We zijn niet gemaakt om alleen door het leven te gaan. Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat we stabiele en betekenisvolle relaties nodig hebben om gezond tussen de oren te blijven. Maar in de praktijk van het volle leven zijn we vaak geneigd om het allemaal alleen te doen. Dus hoe doe je dat: bouwen aan betekenisvolle relaties in een ‘eilandjeswereld’?

Jennie Allen, ervaringsdeskundige in het alles zelf doen, neemt je in dit lichtvoetig geschreven maar verrassend diepgaande boek – ga het maar eens doen! - mee op reis naar een leven in verbondenheid. Aan de hand van feiten uit wetenschap, geschiedenis en tijdloze waarheden uit de Bijbel, vermengd met eerlijke verhalen uit haar eigen leven, laat ze zien waar het in vriendschap en een diepgaande relatie om draait. En hoe God daarbij betrokken is.

Je wordt uitgedaagd voor een experiment van vijf weken waarin je ontdekt hoe je door nabijheid, transparantie, rekenschap afleggen, een gedeeld doel en trouw dichter bij mensen kunt leven. Soft? Vergis je niet: je leven doelbewust delen met anderen, bereid zijn je eigen dingen op te geven om samen verder te komen en niet opgeven als het lastig wordt omdat je de eenheid waar Jezus om heeft gebeden wil najagen, vraagt doorzettingsvermogen en een overwinning op je ‘zelf’. Laat je inspireren door Jennies tips en aanwijzingen!

€ 22,99 | Sestra

HUNKEREN NAAR GOD

A.W. TOZER

€ 19,95 | Gideon

Wie van God houdt en diepere intimiteit met Hem zoekt, wil deze, nu vertaalde, bekende klassieker van A.W. Tozer naast zijn Bijbel lezen. Tozer verwerkt Bijbelteksten en theologische begrippen in een begrijpelijke, toepasbare contemplatieve context. Moge je eerste liefde weer oplaaien!

HOOP - EEN ANKER IN DE HEMEL

MICHEL MEEUWS

Wat doet hoop met mensen? Wie hebben het en wie niet? Hoop is een drijvende kracht voor eenieder die zijn weg met God gaat. Met hoop snel je vooruit. Ons anker is in de hemel, vanwaar wij de Messias verwachten. Omdat God geen valse hoop geeft, weten wij zeker dat waarop wij hopen komt.

€ 17,51 | Eigen uitgave

LEREN LEZEN BIJBEL

JACOB VIUM-OLESEN

Als kinderen leren lezen, gaat er een hele nieuwe wereld voor hen open. Ze beleven avonturen en komen op tijden en plaatsen waar ze nooit eerder zijn geweest. In deze prachtig geïllustreerde bijbel leren ze niet alleen lezen, maar leren ze ook over God. Kinderboekenschrijfster Angelique Bos heeft de tekst hertaald naar AVI E3/M4. Ook mooi om te gebruiken als kijk- en voorleesbijbel.

€ 24,95 | Gideon

TEKST Regina Frumau, Henk Dik, Stef Schagen

AFSCHEID RUBEN & MIRJAM FLACH:

‘We hadden dit niet gekund zonder God, en ál die mensen’

Ruben en Mirjam Flach hebben

afscheid genomen van Opwekking. We kijken met hen terug én vooruit.

Jullie nemen afscheid van Opwekking omdat God gesproken heeft in een beeld, zonder dat jullie weten wat hierna komt. Wat maakt dat jullie toch in vertrouwen uitstappen?

Mirjam: “Omdat we door de jaren heen hebben ervaren dat het altijd goed komt.”

Ruben: “Daar kunnen we allebei zoveel verhalen over vertellen. Mensen vragen wel eens hoe ze Gods stem kunnen leren verstaan. En dan zeg ik: doe wat voor handen is, want God gebruikt nooit iemand die stilzit. Veel mensen zoeken een positie of een bediening of iets groots. Wij kunnen heel eerlijk zeggen dat het daar bij ons nooit om te doen is geweest en dat we om die reden ook niet vastzitten aan zo’n werk als Opwekking.”

Mirjam: “Het is van God en als Hij wil dat wij daar een plaats in innemen dan doen we dat, en als God zegt dat het ophoudt dan volgen we dat ook.”

Ruben: “Door het beeld van dat aquarium kan de indruk ontstaan dat onze volgende bediening iets groters is. Maar ik vind het veel belangrijker om te doen wat God je te doen geeft. Ons gevoel, en daar zijn ook woorden over gesproken tegen ons, is dat we meer gaan reizen en dat we mogelijk ook in Brazilië dingen gaan doen, maar niet meer om daar te gaan wonen.

We zullen in ieder geval ook in Nederland actief blijven met onze bediening en ik wil blijven spreken in allerlei kerken zoals ik nu ook al doe.”

Denk je niet: er is geen opvolger, heb ik het wel goed begrepen?

Ruben: “Natuurlijk bekruipt je wel eens dat gevoel. Tegelijkertijd vind ik het krachtige van Opwekking dat ik het niet alleen doe, want er is nog een directeur, en een bestuur, dus het is niet zo dat alles stopt. Mijn neiging is om me verantwoordelijk te voelen, maar dat moet je nooit als absoluut zien. Daarom kan ik in vertrouwen naar de Heer én naar Carlino en het bestuur toe zeggen: ik laat het los.”

Wat waren hoogtepunten in die 10 jaar?

Ruben: “Allereerst natuurlijk de Sing-in, al die generaties bij elkaar, niets kan dat overtreffen.

Ik vind het ook mooi dat ons dieptepunt tegelijkertijd ons hoogtepunt werd, dat waren de coronajaren, met zoveel mensen die online meevierden. Dit jaar is er 700 duizend keer geklikt op de digitale Pinksterconferentie, dat aantal groeit nog steeds.

AQUARIUM

De aanleiding voor het vertrek van Ruben is een beeld dat iemand met hem deelde en dat in de daaropvolgende weken een aantal keer werd bevestigd. Dat beeld liet een oceaan zien, een schijnbaar grote plaats die toch werd begrensd door glazen wanden, “zoals een aquarium”.

Voor Ruben werd het na verloop van tijd duidelijk dat dit beeld zijn bediening bij Opwekking liet zien: een grote plek die tegelijkertijd begrenzingen heeft.

Mirjam: “Wat we altijd doen als mensen beelden of een woord met ons delen: ervoor bidden en kijken wat God ermee wil zeggen. Het is niet zo dat we het gelijk als waarheid aannemen. Maar dit beeld werd keer op keer zo duidelijk bevestigd: er komt een eind aan ons seizoen bij Opwekking.”

Digitale Pinksterconferentie

Ruben en Elisa

En wat mij in al die jaren Opwekking diep geraakt heeft, is in de eerste plaats hoe God werkt, en in de tweede plaats de mensen. Ik geloof met mijn hele hart dat God zijn zegen geeft aan dit werk omdat zoveel mensen zich hieraan verbinden. Er is dan ook niks in mij dat zegt: kijk eens wat ik heb bereikt in die tien jaar, want ik had het niet gekund zonder God en zonder al die mensen.”

Mirjam: “Ook zo bijzonder om elk jaar te zien hoe God voorziet in de financiën.”

Ruben: “Wij werkten op het zendingsveld in Brazilië met een budget van 3500 euro per maand. Daarmee zorgden we voor 20 medewerkers en 150 kinderen en we leefden er zelf van. En dan geef je hier leiding aan een project dat 4,8 miljoen euro kost. Dat is zoveel groter dan wij kunnen bevatten. Als je mij 4,8 miljoen euro zou geven dan zou ik heel Brazilië op z’n kop draaien. Dus als God dat wil gebruiken om Nederland op z’n kop te draaien dan moeten wij zorgen dat niks Hem in de weg staat om te kunnen werken.”

] 1968 Ruben geboren in Vlaardingen

] 1976 - 1989 Opgegroeid in Brazilië, waar zijn ouders zendeling werden

] 1989 – 1992 Bijbelschool in Nederland

] 1992 Getrouwd met Mirjam

] 1993 – 2003 Als zendelingsechtpaar in Brazilië

] 1997 Dochter Emely geboren

] 1999 Zoon Levi geboren

] 2003 – 2007 Hoofd Polikliniek De Hoop

] 2007 – 2010 Geestelijk verzorger en staflid Ouderenzorg

] 2010 - 2014 Algemeen secretaris VPE

] 2014 - 2024 Directeur Opwekking

Erfenis

Ruben: “Ik vond het ook een groot voorrecht om met Peter Vlug op te trekken. Mijn opvolger heeft dat voorrecht niet. Maar laten we niet vergeten dat Kees en Fieke Goedhart er nog zijn, en Joop en Wil Gankema. Zij zijn nog altijd een belangrijke bron van informatie over waar we vandaan komen.

'Wat mij in al die jaren Opwekking diep geraakt heeft, is in de eerste plaats hoe God werkt, en in de tweede plaats de mensen'

We hebben video’s met Peter en Else opgenomen, die we ook laten zien aan nieuwe medewerkers en vrijwilligers. Het is belangrijk dat mensen weten wat de wortels zijn van dit werk. Dat vormt nog steeds de basis. Dat is hun erfenis.”

Opwekking richt zich op de breedte van de kerk, leidde dat ook tot aanpassingen?

Ruben: “Toen Opwekking begon, kwamen er alleen mensen uit de Pinksterbeweging, en nu uit de volle breedte van de kerk. Zoals ik weleens zeg: als je iemand bij jou thuis uitnodigt dan zorg je dat hij zich welkom voelt. De boodschap is niet aangepast maar wij zijn als organisatie wel breder

Peter Vlug

Jan van der Linden, Joop en Wil Gankema

geworden. Dat de afgelopen conferentie werd geopend door een Nederlands Gereformeerde dominee die vervolgens in vuur en vlam stond, dat is echt kenmerkend voor Opwekking.”

Mirjam: “Ik denk dat dat ook jouw inbreng bij Opwekking kenmerkt. Je bent zelf gegroeid in verbinding maken, en hebt dat vervolgens verder uitgebouwd. Bijvoorbeeld met de katholieke kerk, dat was in Brazilië ondenkbaar omdat daar zoveel strijd mee was.”

Ruben: “Dat is absoluut waar. Op mijn jaarlijkse retraite kom ik bijvoorbeeld ieder jaar bisschop De Korte tegen. Het eerste jaar kwam in een gespreksgroepje de vraag ‘Wie is Jezus voor je?’ Door zijn antwoord ging er een wereld voor mij open: dat een rooms-katholiek ook een persoonlijke relatie met Jezus kan hebben. En verder merk ik dat ik, doordat ik gewend ben om tussen verschillende culturen te bewegen, ook makkelijker verbinding maak met migrantenkerken. Er is meer kleur gekomen op het podium, en dat komt ook door het jongerenwerk, en de belangrijke rol die Gilbert Thera daarin speelt.”

Je bracht ook tongentaal terug op het podium. Ruben: “Ook daarin zie je de verandering die ik zelf mocht doormaken bij Opwekking. Ik ben jaren te druk geweest om te spreken, terwijl de geestelijke lijn wel mijn verantwoordelijkheid was. Met de komst van Carlino kwam daar ruimte voor. Vanwege allerlei misstanden is tongentaal vaak wat buiten gebruik geraakt. Ik vond het belangrijk en mooi om daar vorig jaar een seminar over te geven. We geloven volledig in het werk van de Heilige Geest, maar doen daar niet krampachtig over. En dit jaar ervoer ik de vrijheid om op het podium in tongentaal in aanbidding te gaan. Het was daarna op allerlei plekken hét onderwerp van gesprek en dat is prachtig. Ik heb ervaren dat dit het moment was om terug te pakken wat we waren kwijtgeraakt.”

Heeft het werk bij Opwekking je ook iets gekost?

Mirjam: “Lange werkweken, en al die avonden en weekenden dat je voor Opwekking op pad bent.

Niet iedereen kan zich dat voorstellen, die zien alleen de Pinksterconferentie en zeggen: ‘Ben je een heel jaar lang bezig om dat te organiseren?’”

'Als we met elkaar doen wat God ons te doen geeft, dan is de belofte er dat het nooit tevergeefs is'

Ruben: “Je maakt ook tegenstand en teleurstelling mee in het werk. Voor mij zijn er twee Bijbelteksten hierin cruciaal. De eerste komt uit 1 Korinthe 15 vers 58: Wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heere, in de wetenschap dat uw inspanning niet tevergeefs is in de Heere. Als we met elkaar doen wat God ons te doen geeft, dan is de belofte er dat het nooit tevergeefs is.

Aanbidding leiden

Pinksterconferentie opbouw

En de tweede tekst die in mijn bediening altijd heel belangrijk is geweest komt uit Spreuken 4 vers 23: Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven. Dat is echt een heel belangrijke. Daarom heb ik een coach

die ik regelmatig zie, om zelf ook gescherpt te worden. Leiderschap heeft nu eenmaal een prijs, en je moet ervoor zorgen dat je hart mild blijft. Dat je niet uit bitterheid beslissingen neemt.

Daarom ben ik ook zo blij, kijkend naar de afgelopen Pinksterconferentie, dat ik vertrek op een absoluut hoogtepunt. Je kunt weggaan als dingen misgaan, maar hoe mooi is het als je gewoon via de voordeur naar buiten kunt gaan en zeggen: dank U wel, Heer.

En dan is het dubbel, want zo’n hoogtepunt is het mooiste en tegelijkertijd het rottigste moment om te vertrekken.” •

HET WONDER VAN HET WEER

Het is al vaak gedeeld hoe God ingrijpt in het weer, zo ook dit jaar:

Ruben: “Vijf minuten nadat ik mijn preek op zondag had afgerond, stond er iemand van het team naast me: ‘We moeten praten over het weer, met het oog op de Sing-in, want er komt een gigantische onweersbui aan.’ Je weet dat God alle dingen leidt, maar als professionele organisatie moet je wel anticiperen op de weersomstandigheden.

Ik vroeg wanneer het laatste moment was om een beslissing te nemen. ‘Kwart voor één’ was het antwoord. Toen ik me meldde op dat tijdstip werd er gezegd: ‘De bui is verdwenen.’

Dit was de 54ste conferentie, en we hebben jaren met regen en storm en modder gehad, maar nog nooit heeft Opwekking de Sing-in moeten cancelen. Menselijk gezien kan dat helemaal niet. Zelfs bij Walibi, waar ze niet per se gelovig zijn, zeggen ze: ‘Het komt bij jullie toch altijd goed?’ Dat is echt een getuigenis: het is Gods werk.”

TEKST Carina Bergman BEELD

Hilda van den Burgt

Vrijwilliger op de Pinksterconferentie

Carlino Bus

Media aandacht voor de Pinksterconferentie

Kees Goedhart beantwoordt geloofsvragen van lezers. Deze maand:

“Kunnen er goddelijke wonderen gebeuren terwijl er sprake is van zonde bij de spreker die voor jou bidt?”

Kees Goedhart

Antwoord: Ja! God bevestigt zijn

Woord en niet noodzakelijkerwijs de spreker of spreekster. Het probleem is dat wij geneigd zijn om wonderen te relateren aan een geheiligd leven. Hoe heiliger, hoe meer wonderen!

Maar dan zouden we het wonder kunnen gaan zien als een verdienste van deze spreker! Petrus kent die verkeerde denkwijze ook en zegt daarom in Handelingen 3:12, Israëlieten, waarom bent u zo verbaasd en waarom staart u ons aan alsof het aan onze eigen kracht of vroomheid (heiligheid) te danken is dat deze man weer kan lopen? En dan vervolgt hij: Het wonder komt door het geloof in Z ijn Naam (vers 16).

Pijnlijk

Het is logisch dat mensen honger hebben naar de bovennatuurlijke dingen van God. Hij is een bovennatuurlijke God en wij zijn geschapen naar zijn beeld.

Maar het is voor sommigen misschien pijnlijk om onder ogen te zien dat wonderen lang niet altijd leiden tot geestelijke volwassenheid. Genezingen leiden niet automatisch tot heiligheid en bevrijding leidt niet automatisch tot gehoorzaamheid.

God wil wonderen doen omdat Hij genadig is en zeker ook om ongelovigen te laten zien dat zijn macht onbeperkt is. Maar Gods doel is niet alleen de demonstratie van zijn wonderwerkende kracht. Voorop staat dat Hij wil dat wij komen tot volwassenheid en gaan leven als ‘zonen en dochters’ van Hem.

Genade

Omdat ook onder christenen veel nood is, trekt iemand met een bediening van wonderen en tekenen zeker de aandacht. Toch moeten we beseffen dat het ook hier gaat om een gewoon mens, die blootstaat aan dezelfde verleidingen als jij en ik. Wonderen van God zijn niet een teken dat God het met onze levensstijl eens is. Wonderen zijn een zichtbaar teken van Gods genade. God zegent vaak zonder voorwaarden, omdat Hij het wil. God is soeverein. We verdienen geen wonderen, net zomin als we redding verdienen.

In Mattheüs 7:21-23 lezen wij: Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen Mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader. Op die dag zullen velen tegen Mij zeggen: “Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben wij niet in uw naam vele wonderen verricht?” En dan zal Ik hun rechtuit zeggen: “Ik heb jullie nooit gekend. Weg met jullie, onrechtplegers!”

Jezus zegt dat het gaat om de vrucht in je leven. Daaraan herken je de boom en van de boom weet je waar hij zijn wortels heeft. Gaven zeggen niets over ons, maar wel alles over de Gever. Je kunt dus wonderen zien gebeuren (door de kracht van geloof in het Woord) en tegelijkertijd in je persoonlijke leven buiten de wil van God staan.

In Mattheüs 6:33 staat: Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.

Dus ook wonderen blijven dan mogelijk. •

Heb je ook een geloofsvraag aan Kees? Stuur deze naar redactie@opwekking.nl

HEMELS RENTMEESTERSCHAP

Als er iemand in de Bijbel veel spreekt over het omgaan met geld en bezit dan is het Jezus. In twaalf gelijkenissen spreekt Hij hier expliciet over. Dat we hier dan ook met enige regelmaat bij stil moeten staan, lijkt mij duidelijk. Geld en bezit spelen een grote rol in ons dagelijks leven en dus een even grote rol in ons christen-zijn. Jezus weet dit en zegt daarom: Let op! voor je het weet neemt het de plaats in die Mij toebehoort.

Rien Schakel

Waar uw schat is daar zal ook uw hart zijn! Het zijn de welbekende waarschuwende woorden van Jezus als het gaat om aardse zaken.

Wij mensen vervallen al snel in vragen als: Mogen we dan niets hebben? Mogen we genieten of niet? Moeten we als een monnik zonder bezit leven? Het is ons toch door God gegeven? God is toch een God van overvloed? En in hoeverre mag je sparen en misschien beleggen?

Jezus vertelt ons niet dat we geen schatten mogen hebben, maar zegt wel dat we die moeten verzamelen in de hemel.

En dat laatste is precies het punt: hoever rijkt onze horizon? Tot aan ons pensioen, tot aan ons graf, of zijn we gericht op de eeuwigheid?

Als ik voor mijzelf spreek, heb ik momenten waarop ik het zicht op de eeuwigheid mis. Dan maak ik mij druk over wat ik op deze aarde doe, wat ik op deze aarde heb en wat ik op deze aarde moet oplossen. Ja, het is belangrijk wat we hier op aarde doen, maar dat wel in het perspectief van de eeuwigheid.

Etalages

Een vraag die we ons eigenlijk allemaal zouden moeten stellen: waar is of waar staat jouw huis? Ons huis, ons thuis is belangrijk voor ons. De plek waar we onszelf kunnen zijn, waar we onze gevoelens delen. Veel van ons leven draait om ons huis. We bewaren waardevolle spullen thuis. We houden van een mooi, schoon en opgeruimd huis. We knappen het op, we verbouwen het, we verkopen het en kopen een groter huis. Je kunt je afvragen: Zijn onze huizen primair een plaats van warmte, van onderdak of zijn het etalages geworden waarmee wij onze weelde presenteren? Wat laten wij zien om indruk te maken, te laten zien dat we niet onder doen voor de buurman of familie?

Mag ik het zo zeggen: we geven er veel aan uit! Dat kan trouwens ook gelden voor ons lichaam, werk, bedrijf, auto, hobby, etc.

Hoever rijkt onze horizon? Tot aan ons pensioen, tot aan ons graf, of zijn we gericht op de eeuwigheid?

Maar wanneer we dan de Bijbel lezen en naar Jezus luisteren en we onszelf opnieuw de vraag stellen: waar is of waar staat jouw huis?, dan kunnen we er niet omheen dat dit niet hier op deze aarde is, maar in Gods hemelse koninkrijk.

Toch zijn we kennelijk zo dwaas dat wij wel weten waar we onze schatten moeten vergaren, maar dat we toch geneigd zijn ze te verzamelen op de plek waar ze ooit van ons geroofd zullen worden.

Oké, dit voelt misschien wat kort door de bocht, maar ik wil echt de ernst ervan benadrukken. Wanneer we ons einddoel niet voor ogen houden, verliezen we ons in de aardse beslommeringen van geld en bezit. En maken we ons zorgen om dingen waarvan Jezus zegt dat we ons niet bezorgd moeten maken omdat onze hemelse Vader voor ons zorgt.

Onafhankelijk?

Laten we ook eens kijken waar onze rijkdom vandaan komt. We belijden dat we alles van God ontvangen, maar zijn we niet stiekem op jacht naar een beetje meer? Even spelen met wat crypto kan toch geen kwaad en misschien...

Bezit heeft bovendien een bijzonder nare eigenschap: het gaat jou bezitten

Op een zo kort mogelijke termijn, met zo min mogelijk inspanning, een zo hoog mogelijk rendement halen is de trend van vandaag. YouTubers doen mijn kinderen (bijna) geloven dat hard werken echt niet meer van deze tijd is.

Het is goed om te beseffen dat we allemaal wel enigszins op zoek zijn naar een (piep)klein beetje financiële onafhankelijkheid. Want ja, je kunt het maar beter goed geregeld hebben. Zelfs de variant om financieel onafhankelijk te willen zijn om daarna ‘goed’ te kunnen doen - te kunnen uitdelen - komt met regelmaat voor. Gaat het niet vaak zo in het leven: als we eerst dit hebben, dan...?

Maar financiële onafhankelijkheid is helaas geen Bijbels principe. Streef het niet na, zoek het niet! Het kan je zicht op de eeuwigheid vertroebelen en voor je het weet ben je weer druk met je aardse goed. Als het je gegeven is, geniet en deel uit. Weet je afhankelijk van onze hemelse Vader. Verwacht het niet van een financieel zekere toekomst maar verwacht het van Hem die je hemels rendement geeft.

Zoals Spreuken 20 vers 21 zegt: Rijkdom die in korte tijd verworven is, brengt geen zegen voor later.

Bezit

Is er wat mis met geld verdienen, dat doet een goede rentmeester toch? Nee, zeker niet! Laten we onze verantwoording nemen, onze talenten gebruiken en met vreugde arbeiden. Maar weet: er loert gevaar, levensgevaar! Sinds de zondeval is de mens hetgeen dat hem gegeven is, gaan zien als bezit. Maar was dit Gods bedoeling? We lezen in Genesis 2 De HEERE God nam de mens, en zette hem in de hof van Eden om die te bewerken en te onderhouden. Het antwoord is dus nee, niet om die te bezitten alsof het de mijne is.

Bezit heeft bovendien een bijzonder nare eigenschap: het geeft zich gemakkelijk aan je over om vervolgens de rollen om te draaien. Het gaat jou bezitten.

Een sleutel die ons helpt: geef en leef met de eeuwigheid in zicht

Wij zijn niet geschapen om te bezitten. Wij zijn geschapen als een goede beheerder en betrouwbare rentmeester van wat ons is toevertrouwd.

Laat in werk en geld het zo zijn, zegt de Bijbel: Zoek eerst het koninkrijk van God en al het andere zal je erbij gegeven worden. De mammon (bezit, rijkdom, geld, dat waarop men vertrouwt) verleidt ons en wil ons doen geloven dat dat onze zekerheid is. Maar onze enige zekerheid is God, onze Hemelse Vader!

Geef en leef

Een sleutel die ons helpt: geef en leef met de eeuwigheid in zicht. Onze bankafschriften laten zien waar we daadwerkelijk waarde aan hechten en Jezus zegt: daar zal ook uw hart zijn.

Er is niets mis met veel ontvangen (verdienen). Heb je een onderneming, dan mag die zeker floreren. Begraaf je talenten zeker niet. Wees een goede rentmeester van alles wat je is toevertrouwd: talenten, geld, bezittingen, kinderen, vrienden, naasten, schepping, alles!

En zeker zijn we geroepen om in dankbaarheid te leven en te genieten van alles wat onze God geeft. God gaf ons een neus, ogen, een tong met smaak, oren om muziek te horen, gevoel om alles van zijn goedheid te ervaren. Geniet en leef in vreugde. Bedenk: hoe meer je ontvangt, hoe meer verantwoording je hebt voor een toekomstig hemels rendement. Laat bezit geen grip op je krijgen. We moeten niet alles willen hebben, maar wel alles willen krijgen! Geef, deel, investeer in de armen, zwakkeren, in Gods koninkrijk.

Dat vraagt om een investeringsplan, met het hoogste rendement: eeuwig rendement!

Om over na te denken Vraag jezelf eens eerlijk af:

c Welke rol spelen geld en bezittingen in mijn dagelijks leven?

c Waar staat het mij in de weg om (meer) op God te vertrouwen?

c Hoe krijgt de tekst: zoek eerst het koninkrijk van God ... en al het andere ontvang je bovendien vorm in jouw leven?

c Hoe zie jij jouw aandeel in het bijdragen aan Gods koninkrijk?

Misschien kun je een inventarisatie maken hoe je investeert in Gods koninkrijk, en ontdek je waar nog mogelijkheden liggen! •

Rien Schakel is penningmeester van Stichting Opwekking. In het dagelijks leven is hij ondernemer, financieel expert en Life & Business coach.

Ruben Flach

Groot is uw trouw, o Heer!

Ik schreef mijn eerste ‘persoonlijk’ in het juni nummer van 2015, editie 599, van Opwekking Magazine. Nu, 100 edities verder, gebruik ik dezelfde titel, want het is al die tijd zo geweest en gebleven, Gods trouw is groot.

Na honderd keer neem ik persoonlijk afscheid van een van de mooiste seizoenen van mijn leven. Tijd om ‘het stokje’ terug te geven aan God en vol verwachting uit te kijken naar ‘wat de toekomst brengen moge’.

Op één pagina beschrijven hoe die bijna tien jaar Opwekking zijn geweest, is onmogelijk; het is te veel om op te noemen. Ik heb het als een voorrecht gezien dat het jongetje dat ooit op blote voeten in de binnenlanden van Brazilië voetbalde, zoiets mocht doen. Laat het een inspiratie zijn voor iedereen, dat je omstandigheden niet bepalend zijn voor wat God kan doen. En als Hij je roept, wees sterk en moedig, volg Hem, blijft dichtbij, dan zal Hij je leiden.

Ik ben intens dankbaar voor ieder persoon die een stukje was in de enorme puzzel die Opwekking heet. Het kantoorteam in Putten, de vrijwilligers, de partnerorganisaties, leveranciers, overheid, visionairs en praktische mensen, stuk voor stuk onmisbaar en heel kostbaar.

Dichterbij

Een goede samenvatting van die tien jaar Opwekking zou ik zo kunnen beschrijven:

‘Gods Geest verbindt generaties’ dat hebben we gemerkt, en daarom gingen we steeds meer ‘Samen Jezus Leven’. ‘Gods Geest geeft LEV’ daarom konden we doorgaan. De boodschap bleef ongewijzigd krachtig want uiteindelijk is er maar ‘ONE WAY, leven met Jezus door de kracht van de Heilige Geest’. We gingen ‘Dieper met de Geest’ en toen het crisis werd waren we ‘Samen Kerk, Samen Sterk’. We groeiden ondanks de crisis want ‘Het komt door ZIJN naam’, en dat heeft ons allen ‘Diep geraakt’. In een wereld in nood hebben we geproclameerd ‘Maar wij zien Jezus’ en dat bracht ons uiteindelijk ‘Dichterbij’.

‘Dichterbij’ elkaar en ‘dichterbij’ onze Heer. Ik ben dankbaar voor een bediening van verbinding en bruggen bouwen. Opwekking heeft van God een bijzondere plek in ons land gekregen. Psalm 133 is zo duidelijk, waar broers en zussen kiezen voor eenheid, daar geeft de Heer zijn zegen.

De Pinksterconferentie is zonder meer een jaarlijks hoogtepunt, want het blijft een stukje hemel op aarde. Maar Opwekking is veel meer. De Opwekkingsmuziek die zoveel zegen brengt voor kerken en de persoonlijke aanbidding. Het trainen en inspireren van leiders met de GLS. Het dienen van zoveel organisaties met onze expertise en materialen door Opwekking Services. En natuurlijk dit blad, dat door duizenden mensen wordt gelezen.

Dank aan jullie als lezers, Vrienden van Opwekking, voor jullie verbondenheid. Het was bijzonder om zo ‘persoonlijk’ te mogen zijn en gewoon te delen wat me bezighield.

Ik wens Carlino en mijn nog onbekende opvolger Gods zegen toe. Zij nemen het over en zullen op hun manier ‘persoonlijk’ zijn.

Het was prachtig, krachtig, uitdagend, soms uitputtend, vreugdevol en soms iets minder. Maar in al die tijd, met wind in de rug of tegenwind, was God altijd dezelfde!

Groot is uw trouw, o Heer! Honderd keer dank. •

[ Opwekking Actueel ]

Afscheid Ruben Flach

Tijdens de samenkomst op maandagmorgen nam Ruben

Flach afscheid van de Pinksterconferentie. Ruben en zijn vrouw Mirjam werden uitgezegend door mededirecteur Carlino Bus, het bestuur en de leiders van Youth. Opwekking, de Teenzone en het Kinderplein. Per einde van de maand nemen we afscheid van Ruben tijdens een symposium, en is hij officieel directeur af. We zijn dankbaar voor de tien jaar dat hij als directeur dienstbaar is geweest aan Opwekking en de kerk in ons land, en wensen hem en Mirjam van harte Gods zegen toe. Op pagina 14 vind je het afscheidsinterview van Ruben en Mirjam.

NIEUW LIED VOOR CD 49?

Heb jij een suggestie voor een lied dat je heeft geraakt? Of heb je zelf een lied geschreven dat in de Opwekkingsbundel past? Dan horen we graag van je!

Om je inzending goed te kunnen verwerken, hebben we o.a. een mp3 van het lied nodig (of een demo als het een lied van jezelf is) en de tekst in een los document. Scan de QR-code voor meer informatie.

VERHALEN VANAF DE PINKSTERCONFERENTIE

“Jezus is voor mij de waarheid, het leven en de weg…” Tijdens de Pinksterconferentie hebben we indrukwekkende verhalen gehoord. Verhalen van bezoekers die op een bijzondere manier door God zijn aangeraakt waardoor hun leven voorgoed is veranderd. Zo ontmoetten we Sara, een voormalig moslima die voor de eerste keer op Opwekking is.

“HET TWEEDE DEEL WORDT BETER DAN HET EERSTE!”

Een beetje teleurgesteld zit Opwekkingsfotograaf Ruth de Jong een paar jaar geleden in de zondagsdienst van de Pinksterconferentie. Het hele weekend werkt ze hard om mooie foto’s te maken, maar bij alles wat ze doet voelt het als ‘dikke stroop’. Ze zit niet lekker in haar vel, en tot overmaat van ramp wordt ze binnenkort 45 jaar. En dan heb je je beste tijd wel gehad, toch? Maar dan schallen de woorden van Henk Stoorvogel door de tent: “Sta op, slacht je opdracht en ga het doen! Laat maar komen wat hierna komt. Ik, je God, zal erbij zijn. Het tweede deel wordt beter dan het eerste!” Met een ruk zit Ruth rechtop: “Het klonk bijna te mooi om waar te zijn, maar ik koos ervoor om het te geloven!” En vanaf dat moment ziet de wereld er anders voor haar uit...

Scan de QR-codes en lees de verhalen van Sara en Ruth.

Beleef de Pinksterconferentie opnieuw

In onze juni-editie wezen we al op de mogelijkheid om alle beschikbare programma’s van de Pinksterconferentie terug te kijken. Op het platform van de digitale Pinksterconferentie kun je tot 1 september (voor Vrienden van Opwekking blijft de content altijd beschikbaar) samenkomsten, seminars en andere programmaonderdelen van de diverse doelgroepen terugkijken. Zo kun je bijvoorbeeld de actuele podcast van Youth.Opwekking over mental health bekijken. In juni 2023 zijn er cijfers gepresenteerd na een groot onderzoek onder jongeren door de Universiteit van Utrecht i.s.m. het Trimbos-instituut waaruit bleek dat 20 procent van de jongeren in het basisonderwijs te kampen heeft met emotionele problemen. Op de middelbare school gaat het om ruim 30 procent van de jongeren. Gilbert Thera en Robin Simon, beter bekend als DJ Roberto Rosso, gaan met elkaar in gesprek. Robin verloor zelf zijn beste vriend na een strijd met mentale problemen en ging daarna zelf ook door een dal. Geen pasklare antwoorden, maar een uitdaging om er voor een ander te zijn...

STARTSCHOT GLOBAL LEADERSHIP SUMMIT

Op 8 en 9 augustus vindt in Chicago de Global Leadership Summit plaats. Ook vanuit Nederland gaat een afvaardiging naar deze jaarlijkse leiderschapsconferentie. Zij stellen gezamenlijk het programma voor de Nederlandse GLS samen, die in november in Zwijndrecht en in januari in Veenendaal gehouden wordt. We zijn benieuwd naar alle inspirerende inzichten, en houden je de komende maanden op de hoogte!

NIEUWE OPWEKKINGCOLLECTIE

Op de Pinksterconferentie waren ze voor het eerst verkrijgbaar: de supergave artikelen uit de nieuwe Opwekkingcollectie!

We hebben twee gloednieuwe ontwerpen gelanceerd, gebaseerd op de Opwekkingsliederen Praise en Kracht van uw liefde, terug te vinden op hoodies en T-shirts, maar ook op tassen en notitieblokken. Ook voor kinderen en tieners hebben we een toffe lijn ontwikkeld met o.a. T-shirts, handige drinkbekers,

rugtassen, armbandjes en beanies. Neem snel een kijkje in onze webwinkel!

In de webwinkel vind je natuurlijk ook al onze muziekuitgaven, zoals de nieuwe cd (nummers 884-895) om God te aanbidden, met je hele hart mee zingen of juist in de stilte tot je te laten spreken, en verder gitaarakkoordenboeken en diverse muziekboeken (in gedrukte vorm of digitaal).

Scan de QR-code en ontdek onze nieuwste materialen!

WELK EEN VRIEND IS ONZE JEZUS

Henk Dik

Het is in Nederland geen officiële feestdag, maar 30 juli is de officiële datum waarop we de Internationale Vriendschapsdag vieren. Dat is zelfs vastgelegd in een resolutie van de Verenigde Naties die deze datum officieel hebben erkend als de International Day of Friendship.

Op Internationale Vriendschapsdag ligt de focus op de gedachte dat vriendschappen tussen mensen en landen ervoor zorgt dat vrede tussen verschillenden culturen en gemeenschappen in stand wordt gehouden en bevorderd. Eerlijk gezegd had ik nog niet eerder van het bestaan van deze dag gehoord - er zijn zoveel speciale thema- en feestdagen - maar als zelfs de Verenigde Naties een resolutie heeft aangenomen om deze dag te vieren, dan moet vriendschap toch wel een belangrijk thema zijn.

Onlangs las ik deze uitspraak: “Vriendschap is een van de grootste geschenken van God.” Of het nu gaat om onze vriendschap met God of die met onze ‘aardse’ vrienden: het is een geschenk. Zonder vrienden zou ons leven er toch heel anders uitzien,

en we voelen medelijden met mensen die geen vrienden hebben.

Jezus zelf noemde de relatie met zijn discipelen een vriendschap: Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden. U bent Mijn vrienden, als u doet wat Ik u gebied (Johannes 15:13-14).

63 Jaar bevriend

Vrienden kunnen heel belangrijk voor je zijn, en soms betekenen ze nog meer voor je dan je eigen familie. Je familie kun je niet uitkiezen, je vrienden wel! Soms ervaar je dan ook een sterk gevoel van ‘bij elkaar horen’ en zulke vriendschappen hebben vaak een lange levensduur

Eerder dit jaar was ik erbij toen mijn vriend Hans Sas door de Heer werd thuisgehaald. Een ontroerend moment want onze vriendschap was gebaseerd op een sterke verbondenheid in vele facetten van ons leven.

Toen ik in de jaren zestig een sektarische huisgemeente verliet en ik min of meer ‘in de ban’ was gedaan, had ik niemand als vriend. Voorzichtig bezocht ik wat evangelische activiteiten en kwam zo terecht in een voor die

PERSOONLIJKE AANDACHT

BETEKENT INVESTEREN

VAN JE TIJD, AANDACHT EN BETROKKENHEID

tijd vrij grote Volle Evangelie Gemeenschap. Daar maakte ik kennis met Hans. Hij had gehoord van mijn achtergrond en misschien was het ook wel uit een stuk bewogenheid dat hij een echte vriend voor mij werd.

In de jaren die volgden groeide niet alleen onze vriendschap, we waren beiden ook heel actief betrokken bij gemeenteactiviteiten en het jeugdwerk. Hij was getuige bij ons huwelijk en toen hij later ook trouwde, ging de vriendschap ononderbroken verder. Samen met zijn vrouw Roelie was hij betrokken bij ons leven en ook onze bediening; bij de hoogtepunten maar ook in

moeilijke tijden en dat was wederzijds. Deze tekst was het ‘keurmerk’ van onze vriendschap: Een vriend heeft te allen tijde lief, en een broeder wordt in benauwdheid geboren (Spreuken 17:17).

Facebook-vriendschap

Als je vroeger met de trein reisde dan maakte je wel eens een praatje met je reisgenoten, net zoals in de wachtkamer bij de dokter met de andere patiënten. Maar tegenwoordig zijn we druk bezig met onze mobiele telefoon, al of niet gebruikmakend van oortjes zodat communicatie bijna onmogelijk wordt.

Als oudere gebruik ik ook een aantal sociale media en ik vind ze in heel veel situaties eigenlijk wel handig, maar ze zijn geen garantie voor het opbouwen en onderhouden van vriendschappen. Je kunt vijfhonderd Facebookvrienden hebben en toch eenzaam zijn. Recente onderzoeken onder jongeren brachten best schokkende feiten aan het licht: velen voelen zich eenzaam en hebben geen echte vrienden. Kenmerkend voor social media vriendschappen is dat je af en toe een berichtje ontvangt van iemand die vraagt of “je even wilt reageren” of een ‘like-je’ wilt geven op een bericht dat ze via Facebook of WhatsApp gestuurd hebben. Uit angst dat je misschien wel een online ‘vriend’ bent, maar niet echt geïnteresseerd.

Voor echte vriendschappen is dan ook meer nodig! Persoonlijke aandacht betekent investeren van je tijd, aandacht en betrokkenheid.

Een woord op het juiste moment gesproken, is als gouden appels in zilveren schalen en Zoals koud water op een vermoeide ziel, zo is een goed bericht uit een ver land (Spreuken 25:11 en 25).

Welk een vriend

Een vriend of vriendin zijn is in deze tijd niet altijd eenvoudig en ik heb best wel eens mensen teleurgesteld en mensen hebben ook mij wel eens teleurgesteld. Waar je de beste bedoelingen hebt, moet je eerlijk erkennen dat het niet altijd lukt of dat je er misschien ook niet altijd honderd procent voor wilt of kunt gaan. En dat wordt natuurlijk ook niet opgelost door eenmaal per jaar een ‘Vriendschapsdag’ te vieren.

Wat is het dan een geruststelling dat er een Vriend is die nooit teleurstelt, die er altijd is, die altijd aandacht aan je wil geven, die nooit offline is en die je nooit zal verlaten.

DE HEER EN IK HEBBEN HET SAMEN GEDAAN

Het bekende en nog steeds populaire lied 150 in de bundel van Johannes de Heer is een vertaling van een oude Engels hymne What a friend we have in Jesus. Het verhaal van de tekstschrijver van dit lied - Joseph Scriver (1819-1886) - is een ontroerende geschiedenis van een man die in een leven met veel tegenslagen niet alleen de vriendschap van de Heer in zijn eigen leven ervaarde, maar zijn hele leven gebruikte om echte vriendschap aan anderen te laten zien.

Joseph was rijk, had een goed opleiding genoten, een toegewijde familie en een plezierig leven in zijn geboorteland Ierland. Op de avond voor zijn trouwdag gebeurde er iets vreselijks: zijn verloofde kwam om het leven door verdrinking. Joseph was zich bewust dat alleen zijn vriend Jezus hem kon troosten in dit diepe verdriet.

Hij maakte een keuze die zijn leven totaal veranderde. Hij vertrok uit Ierland en ging naar Port Hope in Canada, vastbesloten om al zijn extra

tijd te besteden om een vriend en helper voor anderen te zijn. Hij gaf zijn kleding en bezittingen weg om anderen te helpen. Hij werkte, zonder om loon te vragen, voor iedereen die hem nodig had. Scriven stond bekend als ‘de barmhartige Samaritaan van Port Hope’.

Maar opnieuw vond er een tragedie plaats in zijn leven want kort voordat hij opnieuw zou trouwen werd zijn verloofde ziek en stierf. Het leek erop dat hij voorbestemd was om alleen door het leven te gaan, maar hij ervaarde in al zijn omstandigheden de vriendschap van Jezus.

Toen hij hoorde dat zijn moeder in Ierland ziek was, schreef hij haar een troostvolle brief met de woorden van dit lied en hij bad dat deze woorden haar eraan zouden herinneren dat er een hemelse vriend was die haar nooit zou verlaten. Toen Joseph enige tijd later zelf ziek op bed lag, kreeg hij bezoek van een vriend en deze zag de woorden van dit gedicht neergekrabbeld op een stuk papier naast zijn bed. De vriend vroeg hem: “Wie heeft die prachtige woorden geschreven?” Het antwoord van Joseph Scriven was: “De Heer en ik hebben het samen gedaan.” •

Welk een vriend is onze Jezus, die in onze plaats wil staan!

Welk een voorrecht, dat ik door Hem altijd vrij tot God mag gaan. Dikwijls derven wij veel vrede, dikwijls drukt ons zonde neer.

Juist omdat wij ’t al niet brengen in ’t gebed tot onze Heer.

1e couplet, uit Johannes de Heer

Tekst: Joseph Scriven, melodie: Charles C. Converse

‘DOOR DEZE VRIENDSCHAP BEN JE ONDERDEEL VAN HET GEZIN DOOR HEEL HET JAAR HEEN’

We zijn heel blij met en dankbaar voor de Vrienden van Opwekking die ons werk steunen, financieel en in gebed. We vroegen een aantal van hen tijdens de Pinksterconferentie waarom ze Vriend van Opwekking zijn geworden.

Reina Holtrop, uit Soest: “Ik kwam op mijn twintigste voor het eerst op de Pinksterconferentie. Dat was in Vierhouten, ergens in de jaren zeventig. Ik zat in de gereformeerde kerk en ik ging ook regelmatig naar evangelisatiesamenkomsten van ’In de Ruimte’. Een gezin dat er ook kwam, heeft mij meegenomen naar Opwekking en ik was gelijk helemaal verkocht, door het samenzijn over kerkmuren heen. Ik had het verlangen dat geloof niet alleen iets van de zondag was maar ook voor doordeweeks als je met je collega’s bent. Dat je hun kunt vertellen over het geloof. Bij Opwekking ging het daar ook over. Ik ben een heel aantal jaar niet geweest, en nu ben ik hier voor het tweede jaar samen met een vriendin. Ik kampeer niet meer, we zitten in een B&B. Vorig jaar ben ik Vriend van Opwekking geworden omdat ik het belangrijk vind dat de Pinksterconferentie mogelijk blijft.”

Harm Ansmink, uit Groningen: “Sinds een jaar ben ik Vriend van Opwekking. Vorig jaar was ik hier voor het eerst en na afloop heb ik besloten vriend te worden. Opwekking is een positieve beweging in Nederland, die christenen in staat stelt om in eenheid samen te zijn, ondanks de verschillen. Dat wil ik steunen.

Door deze vriendschap ben je onderdeel van het gezin door heel het jaar heen. Je voelt je verbonden met deze beweging. Is die vriendschap wederkerig? Ja, dat vind ik wel en dat komt tot uiting in deze conferentie.”

René en Elga Schouten van der Velden, uit Loosdrecht: “We zijn in 2020 Vriend van Opwekking geworden. Er lagen toen overal briefjes die je kon invullen om vriend te worden en dat hebben we gedaan, om het werk te steunen. De Pinksterconferentie is zo’n bijzondere bijeenkomst, met zoveel christenen bij elkaar. Er

valt geen onvertogen woord. Heel bijzonder. We komen nu 15 jaar op Pinksterconferentie. We namen onze drie zoons ook steeds mee. Inmiddels zijn ze volwassen en gisteren waren ze hier allemaal – twee van de drie zijn actief als vrijwilliger. De eerste keer kwamen we gewoon een keertje kijken. We zijn op de motor gegaan om minder last te hebben van de verkeersdrukte. En nu komen we elk jaar met de boot. Die ligt in de jachthaven op 10 minuten fietsen hier vandaan.”

Omdat vriendschap wederzijds is, betrekken we onze vrienden graag bij onze activiteiten en ontwikkelingen. Niet alleen ontvang je dit maandblad gratis, ook krijg je:

] Het laatste nieuws en gebedspunten als eerste in jouw mailbox; ] Onbeperkt toegang tot Opwekking Media met preken, getuigenissen, samenkomsten, seminars en nog veel meer.

Carina Bergman

DE BIJBEL VERBINDT

CHRISTENEN UIT ALLE CULTUREN

MET ELKAAR

SIEBE

Ken je niemand van de 1 miljoen migranten-christenen in ons land? Dat zou kunnen omdat de meesten van hen lid zijn van een internationale- of migrantenkerk. Toch zijn ze onze broeders en zusters. Welke rol speelt de Bijbel in hun leven? Kunnen ‘oude en nieuwe Nederlanders’ iets van elkaar leren?

“De Bijbel is ontzettend belangrijk voor migrantenchristenen zoals wij,” vertellen Samuel Ekpo en Elias Agyemang, beiden pastor in een migrantenkerk en relatiebeheerder bij het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap (NBG). “Het is het Woord van God en dus voor ons de belangrijkste bron, het hoogste gezag. Want God schiep de mens en gaf in de Bijbel aanwijzingen over hoe wij mensen moeten leven. De Bijbel is voor migranten-christenen dus een geestelijk

en moreel anker. Maar de Bijbel helpt ons ook om onze cultuur en gemeenschap in stand te houden en onze identiteit te ontwikkelen.“ Samuel en Elias bezoeken migrantenkerken met bijbels en geven workshops over bijvoorbeeld Bijbel Basics. “Bijbel Basics vinden ze fantástisch!” Hun werk draagt bij aan een sterkere gemeenschapsband binnen migrantenkerken en aan betere contacten tussen deze kerken en de Nederlandse kerken.

PETER

Dag én nacht

Een favoriete Bijbeltekst bij migranten is Psalm 23 – de HEER is mijn herder. Daarin zijn ze niet anders dan leden van gevestigde Nederlandse kerken, want deze psalm staat al jaren in de top 3 van meest gelezen Bijbelteksten. Migranten hebben het niet altijd gemakkelijk. Geloven ze dan tóch dat God hun herder is en dat het hun aan niets zal ontbreken? “Ja”, zegt Elias. “Want je hebt in het leven dag en nacht. Misschien lees je Psalm 23 in de nacht van je leven. Maar uiteindelijk zal het toch weer dag worden.”

Andere geliefde Bijbelpassages onder migranten zijn de roeping van Abraham, Jozef, de uittocht uit Egypte, Naomi en Ruth, de brief van Jeremia aan de ballingen (Jeremia 29), de vlucht van Maria en Jozef naar Egypte en Jezus’ gelijkenis over de schapen en de bokken (Mattheüs 25). Verhalen over mensen die het heel moeilijk hadden, maar ook over hoop of een keerpunt ten goede. Daarin herkennen migranten hun eigen leven. In de Migration Bible, een Engelstalige Bijbel die vorig jaar verscheen, worden deze figuren dan ook extra belicht met portretten en artikelen.

Onbekende bestemming

“Ruth is een rolmodel voor veel migranten”, vertelt Samuel. “Ze herkennen zich in haar verhaal, want ook zij moesten afscheid nemen van hun eigen land en hun weg zien te vinden in een ander land met een andere

Een favoriete Bijbeltekst bij migranten is Psalm 23 – de HEER is mijn herder

cultuur. Ruths loyaliteit en trouw, ondanks haar onzekere situatie, is voor migranten een bron van inspiratie en troost. Andere migranten herkennen zich in Abraham. Hij werd geroepen zijn land en familie te verlaten om naar een onbekende bestemming te vertrekken. Ze nemen een voorbeeld aan zijn Godsvertrouwen en zijn gehoorzaamheid, hoe zwaar hij het ook te verduren kreeg.”

Voor Samuel zelf is de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan (Lukas 10:25-37) een van de mooiste

Bijbelverhalen. Waarom? “Allereerst omdat het gaat over compassie, ongeacht waar de ander vandaan komt of in welke omstandigheden hij of zij verkeert. Ten tweede omdat Jezus in dit verhaal sociale grenzen doorbreekt. Samaritanen werden geminacht door Joden, maar Jezus voert juist een Samaritaan op om te laten zien dat liefde en vriendelijkheid culturele en etnische grenzen overschrijden. Ten derde omdat dit tijdloze, universele verhaal eenvoudig is toe te passen: het draait om concrete liefde en zorgzaamheid voor mensen in nood.”

Blikopener

De Migration Bible werkt in zowel migrantenkerken als gevestigde kerken als een blikopener. Het is een van de bijbels die Samuel en Elias bij zich hebben bij hun werkbezoeken aan kerken. Elias: “Nederlanders begrijpen door deze bijbel beter hoe het komt dat mensen uit alle werelddelen in hun land zijn terechtgekomen. Zelf merk ik als migrant uit Ghana dat migratie vaak negatief wordt bekeken, zelfs een ramp wordt genoemd. De Migration Bible laat zien dat er óók positieve kanten aan migratie zitten.”

Samuel: “De Migration Bible zet extra licht op verhalen van Bijbelse personen die gemigreerd zijn. Met die verhalen kunnen migranten zich identificeren. Dat helpt hen om hoop te hebben en vol te houden, ook in moeilijke omstandigheden. Ook geven deze verhalen hun een gevoel van blijvende verbondenheid met de geloofstraditie uit het land waar ze vandaan komen.”

Leuk en leerzaam voor alle leeftijden!

Bekijk alle info op israelonderdeloep.nl

In de Blije Baby Bijbel staan tien mooie verhalen uit de Bijbel. De verhalen zijn kort en op rijm, geschikt voor baby’s en makkelijk te onthouden. Deze Bijbel bevat mooie illustraties (zwart-wit, aangevuld met veel zachte kleuren) die uitnodigen om samen te kijken en dingen aan te wijzen. Met woordjes in vette letters om samen te oefenen.

ISBN 9789087820831 | 28 pagina’s | 0-2 jaar

NUR 224 | Groot kartonboek | Prijs € 17,95

Samuel

En dan is er nóg iets, licht Samuel toe: “De Migration Bible laat zien dat migratie in de Bijbel een belangrijk thema is. Niet alleen vanwege de vlucht- en reisverhalen, maar ook omdat de Bijbel alle christenen als migranten beschouwt. Ze zijn immers – zegt 1 Petrus 2:11 – vreemdelingen in deze wereld. Dat is maatschappelijk relevant, zeker nu migratie in de samenleving zo’n veelbesproken onderwerp is.”

Samen

Samen Bijbellezen – door migranten en niet-migranten – gebeurt tot nu toe niet vaak; van beide kanten is het zoeken en aftasten. SKIN, het samenwerkingsverband

‘Christus is in elke cultuur aanwezig, én Hij staat boven alle culturen!’

van migrantenkerken, organiseert soms gezamenlijke Bijbelstudies. Elias: “In het Westen is veel materiële rijkdom, maar ook veel geestelijke armoede. In andere werelddelen is het vaak net andersom. Daarom is het leerzaam als christenen uit verschillende werelddelen samen de Bijbel lezen. Een van de grootste problemen tussen mensen is dat er zoveel culturele verschillen zijn. Gelukkig is de Bijbel niet afhankelijk van een cultuur. Christus is in elke cultuur aanwezig, én Hij staat boven alle culturen! De Nederlandse cultuur heeft mooie kanten, de culturen uit Afrika of Azië niet minder. Samen aan tafel rondom de Bijbel ontdek je dat.”

Meer uit de Migration Bible vind je in het zomerdagboekje

Op weg gaan en thuiskomen dat je als bijlage aantreft bij dit magazine. Ook lees je daarin wat de Bijbel zegt over migratie. •

Een ontdekkende, verbindende en bemoedigende bijbel

De Migration Bible laat lezers ontdekken dat migratie een terugkerend thema is in Gods verhaal met de mensheid. Deze Bijbel verbindt migranten en niet-migranten door thema’s als ‘gastvrijheid’ te belichten. En hij bemoedigt, met portretten van migranten en met Bijbelleesplannen over onder meer ‘veerkracht’ en ‘hoop’.

De Migration Bible is bedoeld voor (Engelssprekende) migranten en hun pastors, contacten en hulpverleners, en voor ieder die persoonlijk of door werk migranten ontmoet. Hij bevat de Good News Translation met als extra 17 thema-artikelen, 15 portretten van migranten-van-nu en 22 leesplannen. Meegewerkt werd door migranten en experts uit alle werelddelen, onder wie John Jusu, Samuel Lee, Ruth Padilla DeBorst en Carolina Pineda.

Peter Siebe is persvoorlichter en eindredacteur bij het NederlandsVlaams Bijbelgenootschap

Ekpo en Elias Agyemang

KIJK TERUG TOT 1 SEPTEMBER!

De digitale Pinksterconferentie stopt niet op maandag maar gaat de hele zomervakantie door. Tot 1 september kun je alle programma’s terugkijken. Heerlijk nog een keer dat mooie moment beleven, nog een keer luisteren naar dat ene seminar of delen met anderen wat je gezien en gehoord hebt.

Uitdelen van Gods liefde in daden

In de Nijmeegse wijk Hatert bevindt zich sinds twee jaar een weggeefwinkel in het gebouw van Pinkstergemeente Jozua. “De belangrijkste reden dat bezoekers hier komen, is de ontmoeting.”

Elke maandagmiddag opent de Weggeefwinkel haar deuren. “Er komen vooral mensen uit de wijk op af,” vertelt Juderika Smit, initiatiefnemer van Weggeefwinkel Vooruitzicht. “Toen wij als gemeente in 2019 door God geplaatst werden in de wijk Hatert voelde dit als thuiskomen. We wisten dat God ons als gemeente op deze plek wilde gaan gebruiken.” De gemeente begon met het organiseren van ontmoetingsmomenten op de dagen dat de Weggeefwinkel tegenover het kerkgebouw geopend was.

“Tot onze schrik hoorden we dat de winkel moest sluiten. Toen heb ik het plan opgevat om een weggeefwinkel in ons kerkgebouw te starten. In mijn plan ging ik uit van minimaal vier vrijwilligers, maar we zijn gezegend met een team van zeventien mensen, waardoor we elkaar kunnen afwisselen.”

Op maandagmiddag staan er in de hal van de kerk meerdere veilingkarren vol met allerlei spullen: servies, glazen, apparatuur, mooie snuisterijen, speelgoed, pannen, en nog veel meer. In twee bijruimtes staan kleding- en schoenenrekken. Juderika: “Iedereen mag drie dingen gratis meenemen, en daar zijn we best flexibel in. Een stapel van zes dezelfde borden

rekenen we als één of twee items. De meeste vraag is naar kleding, pannen en levensmiddelen. Maar de belangrijkste reden dat mensen komen, is vooral de ontmoeting. Ze nemen altijd wel wat mee, maar gaan daarna aan de koffietafel zitten om gezellig met anderen te kletsen. We hebben ook altijd wat lekkers erbij, vaak gebakken door mensen van de gemeente.”

Aan winkelvoorraad is er nooit gebrek, en ook dat is een zegen, ervaart Juderika. “Iemand in de gemeente werkt voor een bedrijf dat huizen ontruimt, daar komen heel mooie spullen vandaan. Verder komt het overal vandaan, zoals van een weggeefbak op een camping in Voorthuizen en van een bedrijf dat kerstpakketten voor bedrijven samenstelt. Werknemers kunnen kiezen of ze het pakket willen ontvangen of weggeven. En weer iemand anders geeft ons geld zodat we af en toe ook levensmiddelen kunnen kopen.”

De winkel is niet bedoeld als evangelisatiemiddel, benadrukt Juderika. “Vooruitzicht is een neutrale plek waar iedereen zich geliefd mag voelen. Het uitdelen van Gods liefde in daden is hier het belangrijkste. Als een bezoeker geloofsvragen heeft dan kan hierover aan een aparte tafel in alle rust gesproken worden. Natuurlijk vinden we het fijn als mensen daar nieuwsgierig naar zijn, en we zien dat langzaamaan ook bezoekers komen kijken in de dienst. Wat dat betreft helpt de winkel mensen wel over die enge kerkdrempel heen.” •

De wijk Hatert is een zogeheten aandachtswijk: één op de drie kinderen woont in een gezin dat leeft van een uitkering. De wijk komt voor in de top 25 van aandachtswijken in Nederland. Op 1 januari 2023 telde de wijk 10.125 inwoners, verdeeld over 5.074 woningen (bron: Wikipedia).

Waar is God als het pijn doet?

PHIL GOTTSCHALK

Veel mensen twijfelen of God wel bestaat of dat Hij om hen geeft, omdat ze zoveel lijden zien in de wereld of daar zelf mee te maken hebben.

Misschien vraag jij je af: “Als er een almachtige, goede God is, waarom lijd ik dan?” We zijn geneigd om God ervan te beschuldigen dat Hij de dingen die slechte mensen doen, toelaat. We leggen niet de schuld in de eerste plaats bij degene die het lijden veroorzaakt, en als we dat wel doen dan focussen we ons op de vraag waarom God deze mensen niet doet ophouden.

De situatie in Oekraïne ligt me na aan het hart. Ik heb meer dan tien jaar gewerkt op een seminarie in dat land, waar ik lesgaf en zorgdroeg voor een theologisch lesprogramma. Eerder hebben mijn vrouw Linda en ik gewerkt aan een theologisch college voor Joegoslavische studenten in Oostenrijk. Ook hebben we vijf jaar in Servië

gewoond en met Joegoslavische studenten gewerkt. We hebben zelfs twee jaar gewoond en gewerkt in Servië, in de stad Novi Sad, tijdens de oorlog met Bosnië. En nu werken we onder Oekraïense vluchtelingen in Roemenië. Mijn vrouw en ik hebben onszelf van tijd tot tijd de vraag gesteld: “Waar was God toen onze Oekraïense vrienden hun huizen moesten ontvluchten? Waar was God toen duizenden stierven in Bosnië?”

De Bijbel geeft een duidelijk antwoord op deze vraag: God is er altijd, en Hij heeft altijd alles in zijn hand. Dat lijkt niet te rijmen met onze ervaringen en onze logica. Maar de Bijbel vertelt ons dat de oorsprong van het kwaad het gevolg was van de keuze die één aartsengel maakte om

kwaad is een persoonlijke.

Zijn gelijkenis

De beroemde Franse filosoof en christelijke apologist Blaise Pascal zei dat we de mensheid pas kunnen begrijpen als we twee gebeurtenissen begrijpen. Die twee gebeurtenissen zijn: de schepping van de mens en de zondeval van de mens. Toen God man en vrouw schiep, schiep Hij ze naar zijn eigen beeld, naar zijn gelijkenis. Zoals God Schepper is (uit het niets) zijn mensen ook scheppers (gebruikmakend van bestaande materialen). Mensen zijn schitterend in hun origine. Ze zijn ‘als God’ in een aantal van hun kwaliteiten en mogelijkheden. Ze kunnen prachtige beelden maken en meesterwerken schilderen. Ze kunnen inspirerende boeken schrijven en ontroerende symfonieën componeren.

Maar mensen hebben ook een slechte kant. Mensen kunnen elkaar laten lijden op een manier die dieren elkaar niet aandoen. Pascal zei dat dat het gevolg was van de zondeval van de mensheid in de Hof van Eden. God bood de eerste mensen liefdevol kameraadschap, eten en drinken en hun liefde voor elkaar. Hij gaf ze ook één regel: om niet te eten van de boom van kennis van goed en kwaad. Satan bedroog Eva, en Adam volgde haar vrijwillig daarin. Ze kozen er opzettelijk voor om God niet te gehoorzamen. Het resultaat van hun keuze was de dood: eerst een geestelijke dood (scheiding van God en van de Hof van Eden) en later ook een lichamelijke dood. De aarde werd vervloekt doordat ze zondigden, als straf voor hun ongehoorzaamheid. Ze moesten hard werken om zichzelf te voorzien van voedsel. De aarde is sindsdien onder een vloek van corruptie, afbraak en zelfvernietiging resulterend in aardbevingen, tsunami’s en andere natuurrampen. Ook kwam er vijandschap onder de mensen. Broer doodde broer.

Ja, wij mensen zijn ‘aan God gelijk’. We kunnen mooie en noodzakelijke dingen creëren. Maar we zijn ook

beestachtiger dan dieren. We kunnen elkaar onnoembare vormen van kwaad aandoen.

Waarom stopt God het lijden niet? De Bijbel geeft ons één duidelijk antwoord: als er nu een eindoordeel zou zijn, dan zou dat betekenen dat veel mensen voor eeuwig zouden lijden. God is zich bewust van en is bewogen met hen die lijden. Maar Hij wil dat er nog velen gered worden van het eeuwige lijden. Dat is voor ons moeilijk te bevatten. Job leed en kwam tot de conclusie dat hij niet in staat was om te begrijpen waarom God het kwaad liet bestaan. Toch beleed hij dat God alles in zijn hand heeft.

Keuzes

Voor niet-christenen lijkt het alsof ik met deze conclusie de vraag over het lijden uit de weg ga. Ik ben echter een mens met beperkingen. Ik ken niet alle feiten en ik heb er amper controle over. Ik weet dat God van mij en van anderen houdt, en ook van de Oekraïense vluchtelingen voor wie ik nu werk, en de Joegoslavische vluchtelingen voor wie ik veertig jaar geleden werkte. Mensen starten oorlogen. Mensen veroorzaken lijden. Mensen worden dronken en rijden onschuldige mensen dood. Als God deze gebeurtenissen zou stoppen, dan zou Hij mensen hun vrijheid ontnemen.

Mensen hebben beperkte vrijheden, maar ze hebben die wel en hun keuzes hebben eeuwige consequenties. Maar God heeft alles in zijn hand, en zijn perspectieven zijn voor de eeuwigheid.

De Heere vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen (2 Petrus 3: 9). •

Phil Gottschalk en zijn vrouw Linda

‘De

orthopeed zei:

‘WAAR

BENT U TOCH

GEWEEST?’

De pijnlijke knie van Johan Wattel werd zeven jaar geleden tijdens de Pinksterconferentie genezen.

“Dat was zo bijzonder dat ik het met iedereen wil delen.”

“Op zondagavond 4 juni 2017 bezochten mijn vrouw de samenkomst in de grote tent tijdens de Pinksterconferentie. Martin Koornstra sprak die avond over het thema ‘God reageert op verwachting’.

Op een bepaald moment was er een uitnodiging om naar voren te komen omdat er zou worden gebeden voor de zieken. Ik had veel pijn, kon niet meer goed lopen en al helemaal niet meer sporten.

Er was sprake van ernstige slijtage aan mijn rechterknie. Het plaatsen van een kunstknie was noodzakelijk en zou spoedig plaatsvinden.

genezen”. Ging dit over mij? Dat kon toch niet. Ik keek naar mijn knie en probeerde deze te bewegen. Iets wat ik eerder niet zonder pijn kon. Tot mijn verbazing kon ik deze nu buigen, strekken en ik voelde geen pijn. Ik begreep nu dat dit over mijn knie ging. Mijn knie was genezen. God had een wonder verricht!

Orthopeed

Ik ben in oktober 2017 teruggegaan naar de orthopeed in het ziekenhuis, die mij zou opereren. Dat was de opdracht die Martin meegaf aan iedereen die genezen was. “Ga, na je genezing, naar je behandelend arts.” De orthopeed heeft mij onderzocht en vertelde mij: “Meneer Wattel, u hebt twee gezonde knieën. Ik hoef bij u geen prothese meer te plaatsen. Waar bent u toch geweest?”

Mijn knie was genezen. God had een wonder verricht!

Met enige schroom ging ik richting podium. Ik stond op een afstand van ongeveer 25 meter voor het podium toen het gebed voor de zieken begon. Op een teken van Martin moest je het lichaamsdeel vastpakken waar je pijn had. Ik legde mijn rechterhand op mijn rechterknie. Op een zeker ogenblik richtte Martin zich naar de zaal. Hij zei: “Er is iemand rechts in de zaal met een pijnlijke rechterknie. Het kraakbeen is terug en de knie is

Bij dit schrijven, mei 2024, heb ik nog steeds een rechterknie die 100 procent functioneert. Sinds 4 juni 2017 heb ik niet één keer last gehad van deze knie. Nog altijd kan ik niet goed bevatten wat mij overkomen is. Onze predikant verwoordde het zo: “Het gebeurt soms dat de hemel de aarde aanraakt en dat is in jouw geval gebeurd.” Zo voel ik het ook. God bestaat echt en ik heb van Hem een krachtig teken gekregen.

Door dit teken is mijn leven radicaal veranderd. Ik was een vrager en soms ook wel een twijfelaar in deze gebroken wereld. Nu niet meer. Er is rust en geloofszekerheid gekomen door het teken dat ik heb mogen ontvangen.” •

‘Ik

laat me, net als lezers, graag verrassen’

Lynn Austin (74) is een van de meest succesvolle schrijvers van christelijke romans. Tijdens de Pinksterconferentie was ze aanwezig voor een signeersessie

en voor de promotie van haar nieuwste boek Al mijn geheimen.

Lynn en haar man bleven na de conferentie nog een aantal dagen in Nederland om fietstochten te maken in en rond steden als Leiden, Den Haag en Haarlem. “We houden van fietsen en dit is de beste plek om fietsen te huren en mooie tochten te maken.”

Lynn Austin begon 40 jaar geleden met het schrijven van haar eerste boek, na de geboorte van haar jongste

kind. Het duurde uiteindelijk 11 jaar voordat het boek gepubliceerd werd. “Ik kon in die eerste jaren alleen schrijven tijdens het slaapje van mijn kinderen, en hoe ouder ze werden hoe minder ze overdag nog sliepen.” Sinds de kinderen groot zijn, heeft Lynn een vaste schrijfroutine. “Ik start mijn dag met stille tijd, met mijn bijbel, en daarna schrijf ik vijf pagina’s. Soms heb ik die zo af en soms ben ik daar een hele dag mee bezig.”

als mijn verrassen’

Geheimen

Het nieuwste boek van Lynn Austin is getiteld Al mijn geheimen. Het speelt zich af in de zogenaamde Gilded Age, een tijdvak in de Amerikaanse geschiedenis waarin er een grote kloof was tussen rijke en arme mensen. “Het heeft een beetje de sfeer van de Britse tvserie Downton Abbey. In die tijd hadden vrouwen niks te doen behalve mooi zijn. In die setting speelt het verhaal van drie generaties vrouwen.”

Lynn begon met schrijven omdat ze zelf veel van lezen houdt. “Boeken maakten altijd deel uit van mijn leven, vroeger thuis stond ons huis vol met boeken. Wat mij op een gegeven moment ging opvallen, was dat veel boeken, hoewel goed geschreven, weinig hoop gaven. Ik dacht bij mijzelf: ik zou graag eens een boek lezen waarin God deel is van het verhaal, zoals het in je eigen leven is.

'Mijn leven met God is een reis waarin ik steeds meer leer om Hem de leiding te geven'

God is mijn Vader en mijn Redder, Hij is altijd bij me. Mijn leven met God is een reis waarin ik steeds meer leer om Hem de leiding te geven. Hij is te vertrouwen. En wat een geweldige reis is het, door alle jaren heen. Dat wil ik ook door laten klinken in mijn boeken.”

Raampje

Voor de historische romans kiest Lynn vaak bestaande historische gebeurtenissen als achtergrond van haar verhaal, en doet daar grondig onderzoek naar. “Ik bezoek zoveel als mogelijk de plekken waar het

Als de echtgenoot van Sylvia overlijdt en de drie vrouwen dreigen berooid achter te blijven, ziet Sylvia een uitweg in een rijk huwelijk voor haar dochter Addy. Maar haar schoonmoeder Junietta heeft heel andere plannen voor haar kleindochter. Lopende het verhaal komen de geheimen van de drie vrouwen aan het licht.

Lopen op het water

Op de pagina’s hierna volgt een kort verhaal van Lynn Austin. Het bevat het laatste hoofdstuk van haar boek Lopen op het water. Het boek is autobiografisch en beschrijft een periode in Lynns leven waarin ze te kampen had met depressieve gevoelens. “Onze kinderen gingen alle drie het huis uit – twee gingen er naar het buitenland en één verhuisde naar een andere staat. Ik heb het daar moeilijk mee gehad; ik houd van het moederschap, het was mijn belangrijkste job. En nu wist ik niet meer wat ik moest doen.”

Lynn maakte een reis door Israël en besloot een dagboek bij te houden om daarin haar zoektocht vast te leggen. Dit dagboek heeft ze bewerkt tot een boek. “Toen ik het teruglas, besefte ik dat anderen die door hetzelfde proces gaan als ik, er misschien iets aan zouden hebben.”

Vanaf pagina 43 lees je het verhaal.

'Mijn

boeken zijn geen preken over het geloof, het zijn romantische verhalen met een duidelijke boodschap'

verhaal zich afspeelt en maak aantekeningen: hoe voelt de lucht aan, hoe klinken de mensen. Op een gegeven moment beginnen de karakters in mijn hoofd te spreken. Als ik eenmaal begin te schrijven, weet ik het plot nog niet.

Ik laat me, net als mijn lezers, graag verrassen. Welk besluit neemt de hoofdpersoon? Wat zou er kunnen gebeuren? Na verloop van tijd zie ik het plot en het thema van het boek en werk ik dat verder uit.”

Ook voor haar boek over het slavernijverleden van Amerika, Vlam van hoop, deed Lynn gedegen vooronderzoek. “Toen de slaven werden vrijgelaten, was er iemand zo slim om de persoonlijke verhalen van vrijgelaten slaven op te schrijven. Ik heb die verslagen gelezen en samengevoegd tot personages in mijn boek. Ook heb ik Afro-Amerikanen gevraagd naar hun ervaringen met racisme in de huidige tijd en heb ik met eigen ogen gezien dat zwarte mensen in het zuiden van Amerika nog steeds niet als gelijkwaardig worden behandeld. Ik geloof dat we dat als christenen moeten bestrijden. Ik hoop dat mijn boek een klein raampje mag zijn om dit te zien en dat mensen er iets van leren.”

Naast historische romans schrijft Lynn ook Bijbelshistorische romans, bijvoorbeeld over koning Hizkia. “Als ik de Bijbel lees dan komt mijn verbeeldingskracht direct tot leven. Ik zie ze voor me als mensen die ook gewoon thuiskomen en met hun vrouw spreken over de dingen die ze meemaken. Het waren mensen met

dezelfde worstelingen als wij, maar dan in een andere tijd.

Mijn boeken zijn geen preken over het geloof, het zijn romantische verhalen met een duidelijke boodschap. Die kun je ook aan je ongelovige buurvrouw uitlenen. De boodschap ligt er niet dik bovenop maar het laat zien hoe God deel kan zijn van je dagelijks leven en dat Hij te vertrouwen is.” •

TEKST Carina Bergman BEELD Hilda van de Burgt

Naar huis

Nu wij door zo’n menigte van geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. (Hebreeën 12:1)

Ik zit in de vertrekhal van vliegveld Ben Gurion en bereid me voor op mijn vertrek uit Israël en mijn vlucht naar huis. Mijn notitieboekje staat vol aantekeningen die ik wil overdenken, mijn camera zit vol foto’s. Toch is het beeld dat me bijblijft iets wat ik gistermiddag tijdens mijn sabbatswandeling door Jeruzalem zag. Ik was blijven staan om door een gat in de omheining rond een bouwplaats te gluren en zag dat er een nieuw gebouw werd neergezet. De bouwlieden waren begonnen met het graven van een diepe fundering en natuurlijk waren ze vlak onder de oppervlakte op oude ruïnes en voorwerpen gestuit. Zandzakken en een patroon van opgravingsputten markeerden het archeologische terrein. Maar aan de hijskranen, bulldozers en de stapels bouwmaterialen die overal op de lege bouwplaats stonden, zag ik dat de bouw doorging terwijl de archeologen nog bezig waren het verleden te onderzoeken en in kaart te brengen.

Ik trok mijn hoofd uit het kijkgat en keek naar de poster die tegen de omheining was geplakt.

Daarop stond het gebouw dat de architect voor ogen had. Verleden, heden en toekomst vielen recht voor mijn ogen over elkaar heen.

De tijd lijkt compacter hier in Israël. Net als door die bouwplaats heb ik door deze reis verleden, heden en toekomst allemaal tegelijk kunnen overzien – tijd vanuit Gods perspectief. Het verleden zie ik in de oude ruïnes die ik heb bezichtigd. Ze herinneren me eraan dat de wortels van mijn geloof heel diep reiken. Alle mensen en verhalen uit de Bijbel, alle gebeurtenissen die erin beschreven staan, hebben mijn geloof gevormd en me een fundament gegeven voor mijn leven en werk. Ik wil de Bijbel niet meer alleen bestuderen als Gods werk in het verleden, maar wil zien dat mijn dagelijkse verdriet en overwinningen allemaal aan zijn bladzijden worden toegevoegd. Het verhaal van Gods liefde voor de mensen op de planeet aarde hield niet op bij het boek Handelingen. De keuzes die ik elke dag maak, de gevechten die ik lever, zijn net zo belangrijk als de keuzes en de gevechten in de Bijbel.

Mijn dagelijkse werk lijkt niet zo aantrekkelijk: taken die gelijkstaan aan zware stenen versjouwen, balken op hun plaats leggen, pijpen solderen en snoeren uit de knoop halen, allemaal volgens het plan van de Architect. Toch moet ik naar mijn werk,

moet ik mijn geloof in praktijk brengen. Zelfs in de pijnlijke perioden waarin de sloophamer meer afbreekt dan opbouwt, bouwt God nog aan zijn koninkrijk. Hij kan alle onzichtbare, onbeduidende, laaggewaardeerde klussen die ik doe als bouwmateriaal gebruiken.

En hoe zit het met het toekomstige koninkrijk waar God aan bouwt, met die poster op de omheining om het bouwterrein? Te oordelen naar de plannen waarvan de Architect me een glimp heeft laten opvangen in de Bijbel, gaan die mijn voorstellingsvermogen ver te boven. De apostel Johannes mocht er een blik in slaan en hij schreef: “Nu begint de heerschappij van onze Heer over de wereld, en die van Zijn Messias. Hij zal heersen tot in eeuwigheid” (Openbaring 11:15). Wij zien als zijn arbeiders niet altijd de details van alle plannen voor het eindresultaat. Maar we kunnen onze schouders zetten onder de taak die Hij ons elke dag geeft omdat we weten dat het werk dat we van dag tot dag doen ertoe doet. God maakt geen onderscheid tussen werelds werk en heilig werk. We bouwen in hoop en geloof, geloven in wat we niet kunnen zien en vertrouwen op het plan van de Meester.

Wat ik ondertussen door het gat in de omheining zie, stimuleert me om aan de slag te gaan en om de tijd en talenten die God me heeft gegeven te gebruiken om tot zijn eer te bouwen.

Het is tijd om aan boord van het vliegtuig te gaan. Iedereen pakt plotseling haastig zijn jassen, tassen en andere handbagage en we schuifelen door de slurf het vliegtuig in.

Als ik eenmaal al mijn spullen op hun plek heb

geduwd, gestapeld en geschoven, laat ik me op mijn stoel zakken om opnieuw te wachten. Ik vind het vreselijk om Israëls warme, gouden zonlicht en de palmbomen met hun puntige bladeren te moeten achterlaten en weer naar het koude, besneeuwde Chicago terug te gaan, maar of ik het nu leuk vind of niet, het leven verandert continu. Ik begrijp nu dat het doel van deze pelgrimstocht niet was om me een fijne, mystieke ervaring van God te bezorgen, maar om me wakker te schudden uit mijn zelfgenoegzaamheid en uit wat gewoon luiheid was, en om me voor te bereiden op wat Hij voor mij in petto heeft. Maar voordat ik mijn oude manier van leven kan veranderen, moet ik berouw tonen en mijn oude manier van denken veranderen. Het Hebreeuwse woord voor berouw tonen betekent omdraaien en een volkomen andere richting inslaan. Het wil zeggen dat ik mijn oude manier van zien, denken en handelen volkomen moet omgooien en hem biddend en zorgvuldig door een nieuwe manier moet vervangen.

Voor mij houdt dat in dat ik moet proberen om op Gods manier naar deze fase van mijn leven te kijken in plaats van op mijn eigen manier. Met andere woorden, ik moet me op nog meer veranderingen voorbereiden. Misschien kan ik de onrust die ik thuis ervaarde, vergelijken met een plant waarvan de wortels zich niet goed kunnen ontwikkelen omdat hij in een veel te krappe pot staat. Hoewel de plant in het verleden groeide, bloeide en vruchten kreeg, moet hij in een grotere pot worden gezet, omdat hij anders niet meer groeit. Het proces van overpoten is een schok waardoor de plant een paar dagen nadat hij van zijn vertrouwde plek is weggehaald, slap gaat hangen en pruilen.

Maar algauw ontdekken de wortels dat ze ruimte hebben om te groeien en strekken ze zich uit, en dan begint die vermoeide, futloze plant nieuwe scheuten te krijgen, waarna hij gaat bloeien en vruchten krijgt.

God wil dat ik vrucht draag. Ik heb een grotere pot nodig. Het leven bestaat voor zo’n groot deel uit verandering dat we er ondertussen aan gewend zouden moeten zijn. In plaats daarvan verzetten we ons ertegen. We huilen de eerste keer dat we naar de kleuterschool gaan, zien op tegen de eerste dag in de brugklas en voelen ons overweldigd als we gaan studeren. Een nieuwe baan, een nieuwe echtgenoot, een nieuwe baby – al die veranderingen zijn de gebruikelijke onderdelen van een normaal leven, maar elk van deze mijlpalen markeert het begin van enorme veranderingen. God gelooft niet in pensioen – niet op de manier waarop ik het me altijd heb voorgesteld: koekjes bakken, mijn kleinkinderen voorlezen en op zondag in mijn comfortabele kerkbank zitten.

De vraag is dus of ik bereid ben weg te gaan uit de vertrouwde pot waarin ik op dit moment sta weg te kwijnen en of ik God wil vertrouwen als Hij me in een nieuwe pot zet. Je kunt je niet voorstellen hoe enorm het leven van Abraham en Sara veranderde toen God ze overpootte. En hoe alles opnieuw veranderde toen Isaak werd geboren terwijl zij negentig en honderd jaar waren. En wat dacht je van Noach? Wat hij in zijn jonge jaren deed weten we niet, maar toen God hem de nieuwe taak gaf om een ark te bouwen, was hij vijfhonderd jaar. Jozua en Kaleb begonnen op vijfentachtigjarige leeftijd koninkrijken te veroveren. Maar ik lijk waarschijnlijk nog het meeste op Mozes. Die hoedde op zijn tachtigste rustig zijn schapen en leefde te midden van zijn familie totdat God een brandende struik voor zijn neus zette. Gelukkig voor ons allemaal ging Mozes eropaf om te zien wat dit voor verandering was en na een stevige discussie met God – daar ben ik ook heel goed in – verhuisde Mozes naar een nieuwe pot en aanvaardde hij zijn roeping om Gods volk uit de slavernij in Egypte te leiden.

Al deze mensen uit het Oude Testament namen Gods uitnodiging aan om hun plezierige, vertrouwde leven achter zich te laten en opnieuw te beginnen. Dat ik succesvol ben in mijn werk betekent nog niet dat God in de toekomst niets meer – of niets anders – voor mij in petto heeft. Als ik in dezelfde oude pot blijf staan, sterf ik stukje bij beetje af en verdort mijn geestelijke wandel. Verandering zal me goed doen en is niet iets om bang voor te zijn. Het ontneemt me mijn zelfredzaamheid en onafhankelijkheid en dwingt me om op God te vertrouwen, om meer te bidden, Hem meer te vertrouwen en in geloof te wandelen met degene die de bedenker is van verandering.

Ons vliegtuig taxiet langzaam naar de startbaan, blijft even roerloos staan, schiet dan met bulderende motoren over het asfalt en stijgt op. Mijn maag maakt een salto tijdens het korte moment van gewichtloosheid waarin de wielen zich van de grond losmaken. Er zijn veel paardenkrachten en brandstof voor nodig om dit enorme toestel de lucht in te krijgen en het daar te houden. En deze reis en de kracht van de Heilige Geest waren nodig om mij in beweging en van de grond te krijgen. Ik herinner me dat ik onze zoon Ben leerde lopen toen hij klein was. Hij was een rustig, evenwichtig kind dat tevreden op zijn plek bleef zitten of wachtte tot iemand hem optilde en hem ergens anders naartoe droeg. Hij probeerde niet eens erg ver te kruipen. Maar Ken en ik wilden meer voor onze zoon dan een babyleven dat zich niet

ontwikkelde, dus zetten we hem op zijn voeten – zonder naar zijn verdrietige protest te luisteren – en moedigden hem aan om stapjes te zetten. In het begin hielden we zijn handjes stevig vast om te zorgen dat hij niet viel. Maar we wisten dat we dat niet zijn hele leven konden blijven doen, dus lieten we hem uiteindelijk los, liepen een klein stukje bij hem vandaan en moedigden hem aan om naar ons toe te waggelen.

Ben was bang om in beweging te komen. Hij liet zich op zijn in een dikke luier verpakte achterwerk vallen en zette een keel op. We zetten hem weer overeind en liepen weg. Weer begon hij te huilen, alsof hij wilde zeggen: ‘Waarom zijn jullie zo ver weg? Waarom laten jullie me alleen? Ik ben bang! Ik voel me in de steek gelaten.’ We waren nooit ver weg. We bleven vlak bij hem, zorgden dat hij veilig was en stonden klaar om hem op te tillen als hij viel. Maar we wisten dat dit de beste manier was om hem zelfstandig te leren lopen.

En misschien was ik voor deze reis wel net als de kleine Ben, zat ik vast op één plek, waagde ik me niet buiten mijn vertrouwde wereldje en wachtte ik af tot iemand me zou dragen in plaats van zelf een stap in een griezelige, nieuwe richting te zetten. Ik had soms het gevoel dat God ver weg was, maar in feite is Hij altijd dichtbij. Zelfs als ik val – en dat zal vast gebeuren – zal Hij er zijn om me op te vangen, me vergeving en genade te schenken en me op te tillen zodat ik opnieuw kan beginnen. Dat heet wandelen in geloof.

“Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je naaste verwanten, en ga naar het land dat Ik je zal wijzen,” zei God tegen Abraham (Genesis 12). Hij had geen kaart die hem de weg kon wijzen, alleen Gods belofte van een

vruchtbare toekomst. Was het spannend voor hem om zijn plezierige leven achter zich te laten en met God te wandelen zonder te weten waar hij precies terecht zou komen? Vast en zeker. Maar Abrahams geloof en zijn relatie met God groeiden met elke griezelige stap die hij nam. God noemde Abraham ‘mijn vriend’ en dat is wat God met mij, met ons wil: de intimiteit van vertrouwen en vriendschap. En daarom ga ik naar huis met het vaste voornemen overeind te komen en in geloof stappen met mijn God te zetten. Ik ben vastbesloten uit mijn kleine, benauwde pot te klimmen, zodat ik kan groeien en vrucht kan dragen en volgens het plan van de Meester het deel van Gods koninkrijk te bouwen dat Hij mij heeft toegewezen. Mijn pelgrimsreis naar Israël is voorbij, maar de volgende stap van mijn reis is nog maar net begonnen.

Een nieuw gebed voor onderweg

(Psalm 90)

(Een gebed van Mozes, de man Gods) Heer, U bent ons een toevlucht geweest van geslacht op geslacht. Nog voor de bergen waren geboren, voor U aarde en land had gebaard – U bent, o God, van eeuwigheid tot eeuwigheid (…) Duizend jaar zijn in Uw ogen als de dag van gisteren die voorbij is, niet meer dan een wake in de nacht (…) Leer ons zo onze dagen te tellen dat wijsheid ons hart vervult (…) Vervul ons in de morgen met Uw liefde, laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen (…) Laat ons Uw genade zien, Heer, onze God. Bevestig het werk van onze handen, het werk van onze handen, bevestig dat. Amen

Dit verhaal is afkomstig uit het laatste hoofdstuk van het boek Lopen op het water van Lynn Austin.

Henk Stoorvogel

Zonder de top te bereiken

Ik ben nogal competitief ingesteld, zelfs in vakanties. Eén van mijn jaarritmes is het lopen van een marathon.

Jarenlang liep ik elk jaar een Muskathlon voor het goede doel. De afgelopen jaren werden dat trailmarathons in de bergen. Het jaarlijkse ritme van het lopen van een marathon dwingt me om fit te blijven en elk jaar weer ergens naartoe te trainen. Het ritme van het lopen versterkt mijn reservoir van wilskracht, ook op de overige terreinen van het leven.

Jarenlang wilde ik steeds sneller en verder lopen. De afgelopen jaren heb ik me erbij neergelegd dat het niet steeds sneller zal worden. In plaats van snéller lopen, wil ik nu steeds móóier lopen, ook al gaat het steeds langzamer.

Nèt niet

Niet alleen het hardlopen gaat langzamer, ook het wandelen in de bergen verandert. Een paar zomers geleden brachten Ruth en ik een paar dagen in de bergen van Zwitserland door. Ook in de bergen had ik altijd de instelling: als er een top is, dan wil ik die bereiken. Tijdens onze week samen maakten we verschillende bergwandelingen.

En het wonderlijke was: de drie keer dat we top konden bereiken, lukte dat elke keer níet.

De eerste keer kwam er een onweersbui aan en besloten we om veiligheidsredenen terug

Het gaat niet om de top, maar om de tocht

te keren. De tweede keer waren we vlák bij de top, maar besloten we linksaf te slaan omdat we het uitzicht daar mooier vonden. De derde keer had het gesneeuwd en werd het pad ons te glibberig en de helling te steil, dus keerden we om. Drie keer haalden we de top, bíjna. Tegelijk genoten we drie keer met volle teugen van de tochten die we liepen, zonder de top te bereiken.

Reflecterend op deze wandelingen zag ik er een les in: het gaat niet om de top, maar om de tocht. Om het kunnen zíjn in het moment. En dan is er altijd zoveel moois.

Zoals vandaag. We wandelden als gezin door het bos. Het vooruitzicht van geocaching had een paar van onze kids over de drempel getrokken om mee te gaan. De route was niet om over naar huis te schrijven. Het was net te koud voor de tijd van het jaar. Eén van de twee verstopte busjes konden we ook na lang zoeken niet vinden. We verloren veel tijd met zoeken en liepen uiteindelijk maar een kilometer of drie. Op allerlei niveaus was het niet de wandeling zoals een wandeling in mijn hoofd hoort te zijn. En toch was het goed. We waren bij elkaar. We slenterden door de natuur. We spraken over het leven en de komende week. En ik besefte opnieuw: ook zonder de top te bereiken, kun je een prachtige tocht maken. •

5

Iedere keer is het een feest om nieuwe Opwekkingsliederen op te nemen: nieuwe liederen uit binnen- en buitenland om God te aanbidden. En jij kunt erbij zijn, want we gaan het land in!