“Wat ik tof vind aan deze Bijbel is dat je overal stukjes uitleg hebt bij moeilijke en ingewikkelde gedeelten. Dat helpt mij heel erg bij het lezen!”
nbv21 jongerenbijBel
Tim Thijs Ketting –Move Community
Nu verkrijgbaar bij de (christelijke) boekhandel of via shop.bijbelgenootschap.nl
04 ‘God klopte aan ons hart’
Interview
Reni en Elisa Krijgsman maken niet alleen deel uit van de Opwekkingband, maar zijn ook al jarenlang actief als duo. Volgend jaar vieren ze dat ze al 25 jaar een muzikaal duo vormen.
8 Sommigen van ons blozen
Henk Stoorvogel
Als christenen kunnen we vurig verlangen naar een opwekking, maar wie vurig naar iets verlangt kan ook zwaar worden teleurgesteld.
12 Gods liefde tastbaar maken
Interview
Matthew en Femke Helland ervaren een roeping om de liefde van 1 Korinthe 13:4-8 in de praktijk te brengen en uit te delen onder prostituees in Amsterdam.
16 Lofzang op de liefde
Metta Wierenga
Liefhebben als de weg die alles overtreft èn als blijvend einddoel. Studie over 1 Korinthe 13: 4-8.
22 Henk Dik neemt afscheid
Interview
Na 28 jaar neemt Henk Dik (82) afscheid van het bestuur van Opwekking; 9 december 2024 was zijn laatste vergadering.
24 Opstanding en eeuwig oordeel
Lemmer Du Plessis
Vierde deel in de serie over fundamenten van het geloof, zoals de schrijver van de brief aan de Hebreeën ze opsomt.
30 Het koninkrijk nu en dan
Lourens du Plessis
De morgengloed van Gods koninkrijk is al zichtbaar, maar de dag in zijn volle pracht moet nog aanbreken.
34 Ken je God werkelijk?
Jan Pool
Allemaal lezen we de Bijbel door een bril die gekleurd is door de kerkelijke traditie waarin we zijn opgegroeid.
Verder natuurlijk
03 Colofon
07 Frisse Kijk - Marja Verschoor-Meijers
15 Bijbelstudie Kees Goedhart
19 Persoonlijk – Lourens du Plessis
20 Opwekking Actueel
29 Aanbevolen media
39 Uitgevogeld - Henk Stoorvogel
Nr. 705 februari 2025, 65e jaargang | Opwekking Magazine is een uitgave van Stichting Opwekking en verschijnt 11 keer per jaar | Adres Ruitenbeek 16, 3881 LW Putten, 088 35 26 700, info@opwekking.nl, www.opwekking.nl | Redactie (redactie@opwekking.nl) Eindredactie: Carina Bergman; Hoofdredactie: Lourens du Plessis en Carlino Bus, Redactie: Maartje Dekens , Henk Dik, Kees Goedhart, Manuel van Dam | Vormgeving: Verbaan Ontwerp en Margreet Sietsma | Fotografie : Adobe Stock, tenzij anders vermeld, Cover: Mark Grevers Drukwerk: Veldhuis Media | Advertenties Eddy Morren, T: 06 23 05 66 72 E: eddy@morrenmedia.nl, Opwekking is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Leesbeperking: Opwekking Magazine is ook verkrijgbaar in gesproken vorm, info: CBB, T: 034 15 65 499 W: www.cbb.nl | Abonnementen en Financiën Opwekking Magazine is, gedrukt en online, gratis beschikbaar voor Vrienden van Opwekking. We bieden het blad gratis aan, maar natuurlijk zijn er kosten verbonden aan het produceren van het blad. De kosten worden gedekt door (periodieke) giften van Vrienden van Opwekking. Voor het uitvoeren van onze opdracht zijn we afhankelijk van God en van de trouwe achterban van Stichting Opwekking, door wat we ontvangen in gebed, medewerking en giften. In dankbaarheid zien we hoe God keer op keer vermenigvuldigt wat we ontvangen. Wil je ons werk steunen met een gift? Alvast hartelijk dank! | Voor meer informatie kijk op www.opwekking.nl/word-vriend | Giften kunnen worden overgemaakt op IBAN: NL52 ABNA 0477 7744 82
‘God klopte aan ons hart: jullie luisterliedjes zijn óók belangrijk’
Reni en Elisa Krijgsman maken niet alleen deel uit van de Opwekkingband, maar zijn ook al jarenlang actief als duo. Volgend jaar houden ze een speciale theatertour ter gelegenheid van hun 25-jarig jubileum.
Volgend jaar vieren Reni en Elisa Krijgsman dat ze al 25 jaar een muzikaal duo vormen, maar eigenlijk gaat hun muzikale geschiedenis veel verder terug dan dat. Toen ze respectievelijk 9 en 11 jaar oud waren, maakten ze deel uit van hetzelfde kinderkoor van de Pinkstergemeente in Almelo. Elisa: “Ik werd
door mijn zus meegenomen naar deze gemeente. ‘Ze hebben een kinderkoor daar, dat vind je vast leuk,’ zei ze. Ik was net begonnen met gitaarspelen en ik was behoorlijk ambitieus. De dirigent van het koor, Reni’s vader, liet me meespelen en al gauw liet hij mij begeleiden terwijl hij dirigeerde.”
Reni: “Ik heb mijn hele leven gezongen, volgens mijn moeder zong ik zelfs voor mijn poppen als klein meisje. Mijn ouders zongen in de kerk, en soms zongen we ook als gezin in de kerk. The Lord’s family noemden we onszelf.” Ook bij Elisa thuis was het een en al muziek: “Ik ben de jongste van acht en toen we nog allemaal thuis woonden, klonk er uit elke kamer muziek, zelfs uit onze huiskamer.”
Bandjes
Beiden bleven ze muzikaal actief en een paar jaar later zaten ze in hetzelfde bandje, Obedience genaamd, samen met nog drie anderen. Elisa: “Dat was de eerste keer dat Reni en ik samenwerkten, ik speelde gitaar en Reni zong. We waren in de tijd elkaars beste vrienden maar toen Reni 16 was en ik 18 werden we opnieuw verliefd op elkaar. Als kinderen waren we ook al verliefd geweest.”
Reni: “Mensen zeiden toen wel: ‘Jullie stemmen klinken zo mooi samen.’ Maar dat kwam eigenlijk niet echt bij ons binnen.”
Elisa werkte toen inmiddels mee in de band van Opwekking als gitarist, en gaf daarnaast gitaarlessen voor de inkomsten, terwijl Reni parttime voor de klas stond en daarnaast meezong in het koor van Opwekking. In 2001 beseften ze dat ze van God een bediening hadden gekregen maar dat ze daar onvoldoende aan toe kwamen. Reni: “Als we geloven dat God wil dat wij in zijn koninkrijk werken, dan moeten we daarvoor ook stappen zetten. Ik heb toen mijn baan in het onderwijs opgezegd, wel bleef ik op invalbasis beschikbaar. En we hebben dat jaar onze eerste cd Onvoorwaardelijk als duo opgenomen.”
Elisa was in de loop van de tijd steeds meer gaan zingen. Het als duo optreden met Reni ontstond eigenlijk per ongeluk. “Ik zou samen met iemand spelen in een 'Dat was de eerste keer dat Reni en ik samenwerkten, ik speelde gitaar en Reni zong'
Reni en Elisa hadden allebei het verlangen om verder te gaan met muziek maken – Elisa ging naar het conservatorium en Reni had al zanglessen en speelde in een muziekschool bandje. Na de pabo wilde ze zowel muziekonderwijs als een Bijbelschool volgen, en in Ede was het mogelijk muziekonderwijs te krijgen op de Bijbelschool ‘Vorming en Aktie’. Via deze Bijbelschool leerden ze ook Marcel Zimmer kennen, die op dat moment een van de docenten was. Ze werden goede vrienden, en ook kwam er een aantal mooie samenwerkingen uit voort. Elisa: “Samen met Marcel speelde ik onder andere mee in de band bij de EO-programma’s Live Lijn en Prinsen en Prinsessen. Ook speelden we samen in The Recabite Band (naar de Rekabieten). Peter Helms was frontman, Marcel was bandleider, Reni zong en ik speelde gitaar.”
Opwekking
Samen zingen zat er echter nog niet in; dat had er vooral mee te maken dat Elisa niet wilde zingen. Al was er die ene keer toen ze samen in 1997 het lied De kracht van uw liefde (Opwekking 488) samen inzongen voor Opwekking.
restaurant maar die meldde zich ziek op de dag zelf. Toen heb ik Reni gevraagd om mee te zingen, gewoon Sky Radio hits, akoestisch.”
In 2003 volgde een tweede cd, Samen. Elisa was inmiddels gestopt met gitaarlessen geven. “Ik wilde serieus bezig zijn met onze bediening maar ik had te weinig ruimte om muziek te creëren. In vertrouwen op God heb ik toen die stap genomen.”
Luisterliedjes
In 2010 werd Elisa gevraagd om Peter van Essen op te volgen als bandleider van Opwekking. Daarbij ging hij ook steeds vaker solo’s zingen. “Het is nooit mijn ambitie geweest om zanger te worden, maar ik ontdekte wel dat je als zanger meer interactie hebt met het publiek.”
Reni en Elisa merkten dat mensen hen vooral met Opwekking gingen associëren en dat hun eigen werk minder bekend werd. Elisa: “Bij mij ging dat drukken: wat doe ik nu eigenlijk met wat God mij gegeven heeft sinds die geloofsstap in 2003, met het stoppen van de gitaarlessen?”
Reni: “God klopte aan ons hart: jullie luisterliedjes zijn ook belangrijk.” De luisterliedjes van Reni en Elisa gaan veelal over relaties, tussen mensen en met God. Elisa: ‘We zijn bewogen met de samenleving, Reni werkt sinds 2019 als coach en ziet wat kinderen meemaken en wat ze tekortkomen. De maatschappij is ingewikkeld geworden. We hebben het idee dat God tegen ons zegt: ‘Daar hebben jullie iets over te zeggen, ga dat doen.’”
Reni: “Je kunt in deze maatschappij niet overleven als je God niet hebt. Elisa is bezig met een lied daarover.” Elisa: “Het minste dat ik voor een ander kan doen is hem naar
Reni en Elisa hebben twee concertreeksen in voorbereiding. Op 28 maart staat in Veenendaal het eerste optreden gepland van de releasetour van hun achtste album Een nieuwe tijd, ] www.eventsforchrist.nl/event/een-nieuwe-tijd
In 2026 start hun speciale jubileumtour die ze in kleine theaters willen houden. Elisa: “Dat zijn mooie plekken
Jezus brengen. We verwachten het van Jezus, maar het zijn wel onze handen die het verschil kunnen maken. Zoals die vier vrienden die hun zieke vriend bij Jezus brengen.”
Reni: “Tegelijkertijd merk je, als je wat ouder wordt, dat je dingen niet naar je hand kunt zetten, ook niet als je goed bent in dingen regelen, zoals ik. Ik ben zelf bezig met een lied waarin ik zeg dat ik me elke dag wil overgeven aan God, ook als de angst voor controleverlies mij vervult. Als we ons naar God blijven keren dan is Hij er ook echt. Zijn Woord is waar.”
In de coronatijd startten Reni en Elisa met streamen van optredens vanuit hun huiskamer. Waardoor mensen weer meer kennismaakten met het eigen repertoire van Reni en Elisa. Elisa: “De reacties waren heel leuk.”
Maar net als andere artiesten ervaren ze dat ze het meest genieten van liveoptredens. Reni: “Je wilt interactie met de mensen die voor je zitten. Want het gaat niet alleen om de muziek of de woorden die je zingt, maar ook om de manier waarop je het overbrengt en hoe je je verbindt met de luisteraars. Onze liedjes maken nogal eens iets los bij mensen. Soms krijgen we daarvan ook getuigenissen toegestuurd. Mensen zeggen ook wel eens over onze liedjes: ‘Dat zijn precies mijn woorden.’ Het is fijn dat wij woorden kunnen geven aan de emoties en situaties waar mensen mee kunnen worstelen.” •
voor luisterliedjes en om een verhaal te vertellen, ze hebben vaak een warm en intiem karakter en een goede akoestiek. Bovendien zijn het neutrale plekken waar je ook randkerkelijke of niet-kerkelijke vrienden mee naartoe kunt nemen.”
Wil je op de hoogte gehouden worden van deze concertreeksen, abonneer je dan op hun nieuwsbrief via www.renienelisa.nl
Wij wonen vlak bij een drukke verkeersbrug over een van de grote rivieren die ons land rijk is. Het is er altijd een komen en gaan van auto’s en vrachtverkeer, een onophoudelijke stroom van voertuigen die alleen abrupt tot stilstand komt als het belsignaal klinkt.
Dat is het teken dat de slagbomen op de brug naar beneden gaan en het brugdek omhoog. Op die manier wordt er voor een wachtend schip ruimte gemaakt om de reis over water voort te zetten.
De schepen die oostwaarts gaan, zijn vaak op weg naar een van de vele scheepswerven die deze regio rijk is. Wellicht voor een reparatie of controle. Soms zien we zo’n groot vrachtschip of een baggerschip een paar dagen later weer de andere kant op gaan, op weg naar de havens van Rotterdam.
Onderweg
De auto’s, de vrachtwagens, de schepen, het is altijd een drukte van jewelste. Wij zitten zelf ook regelmatig op de weg en vragen ons dan, gek genoeg, weleens af: “Waar gaat iedereen toch naartoe? Waarom zijn er zoveel mensen onderweg?” Uiteraard moeten we dan vervolgens om onszelf lachen want wellicht zijn er
Ingaan en uitgaan, onderweg zijn, maar niet zonder herder!
automobilisten die zich hetzelfde afvragen. Aan het eind van het liedje zijn we tenslotte allemaal onderweg. Dat komen en gaan is niks nieuws. Als we de geschiedenis van het volk Israël lezen, valt het op dat het onderweg zijn als een rode draad door de verhalen heen loopt. In Numeri 27 kunnen we lezen hoe Mozes
ernaar verlangde dat een opvolger aangesteld zou worden die het volk op die reis wilde leiden. In vers 17 staat beschreven dat het een man moest zijn die voor hen uitgaat en die voor hen ingaat, en die hen doet uitgaan en die hen weer doet ingaan, opdat de gemeenschap van de Here niet zal zijn als schapen die geen herder hebben
Standvastig
Ingaan en uitgaan, onderweg zijn, maar niet zonder herder! Wat een belangrijke boodschap voor vandaag. We leven immers in een wereld waarin veel beweging is, een continue komen en gaan van mensen. Dat kunnen vluchtelingen, politici, beroemdheden, sporters of misschien vrijwilligers of oudsten in je gemeente zijn. Misschien zit je zelf regelmatig op de weg, het water of in het vliegtuig. Misschien ben je vaak van baan veranderd, verhuisd of net vol goede moed aan weer iets nieuws begonnen.
Bijbels gezien is er een tijd voor alles, dat wil zeggen voor ons komen en gaan, voor ons zitten en opstaan, voor ons rusten en werken. Jezus, de Goede Herder, zei over zichzelf: Ik ben de Deur; als iemand door Mij naar binnen gaat, zal hij behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden (Johannes 10:9). Het is nooit de bedoeling geweest dat ons komen en gaan zo aan stress onderhevig zou zijn of zoveel onrust zou brengen. Het is wél de bedoeling dat we ons leven onder leiding stellen van degene die standvastig is, voor eeuwig!
De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid (Psalm 121:8). •
Wie vurig naar iets verlangt kan zwaar worden teleurgesteld
Als christenen kunnen we vurig verlangen naar een opwekking. Als de dingen dan anders uitpakken dan we zelf bedacht hebben, kan het gebeuren dat we cynisch worden en maskers opzetten.
Ik was vierentwintig en vol vuur voor de Heer. Met vrienden en familie verlangden we intens naar een opwekking in de stad Groningen. De stad stond bekend als door en door ‘rood’ en dus ‘ongelovig’. De jaren daarvoor werden gekenmerkt door verdeeldheid tussen de kerken; van missionair elan was geen sprake.
Ik las boeken van opwekkingspredikers als Jonathan Edwards, David Brainerd en Charles Spurgeon. Dáár kwamen mensen onder tranen massaal tot bekering, dáár trokken onverschrokken mannen en vrouwen tot het einde van de aarde, dáár werd gebeden tot God die antwoord gaf.
Dus gingen wij vol vuur bidden voor een opwekking in onze stad. We namen dat uiterst serieus. Elke ochtend maakte ik een gebedswandeling door de velden, maandelijks organiseerden we een gebedsdienst voor de stad, waarna we met een kleine groep de hele nacht doorbaden, tot het licht werd. Elke maand.
We mobiliseerden kerken om in de zomer van 2001 deel te nemen aan een groot evangelisatieproject, Sonrise genaamd. Maar liefst dertien kerken stapten in, om in evenzovele wijken het evangelie te brengen. We rekruteerden christelijke sporters van over de hele wereld en hielden een conferentie om ons voor te bereiden op de week waarin het allemaal moest gebeuren.
Poncho’s
De conferentie en de evangelisatieweek vonden midden juli plaats. Tijdens de week van de conferentie was het schitterend weer, maar toen de week van evangelisatie aanbrak, sloeg het weer plotseling om.
De hele week kwam de regen met bakken uit de hemel. Het was herfst in de zomer. Takken woeien van de bomen en er was geen hond op straat. Dus ook niemand om te bereiken met het evangelie. Dapper zetten we door. Want we hadden een laatste troef: een concert op zaterdagavond, op de Grote Markt in Groningen. Dit plein was omringd door terrasjes en bood plaats aan duizenden mensen. Op een mooie zomeravond zouden al die mensen het evangelie horen, tot bekering kunnen komen, en zou de verandering van de stad worden ingezet.
Op de uitnodiging staken twee mensen hun hand omhoog. Ik denk om mij te bemoedigen
Maar ook die zaterdag stormde het van jewelste. De band die we vanuit Zuid-Afrika ingevlogen hadden was nauwelijks te horen. En toen ik tegen middernacht het podium opklom om het evangelie te brengen, stonden er alleen een paar honderd christenen, in poncho’s en met paraplu’s. Op de uitnodiging staken twee mensen hun hand omhoog. Ik denk om mij te bemoedigen.
Ik reed die nacht naar huis en wist niet waar ik het zoeken moest. Ik was teleurgesteld en boos. Een jaar lang hadden we gebeden en keihard gewerkt. We hadden onszelf en alles en iedereen in gereedheid gebracht voor een doorbraak van het evangelie. We wáren vurig verlangen, dat hele jaar. Wij hadden ons aandeel geleverd. Gód ging
over het weer. En over de harten van mensen. Maar op het moment suprême was het hondenweer, en waren er geen harten die zich aan Gods hart konden warmen. En ik leerde een les: hoe vuriger je iets verlangt, hoe heviger je teleurgesteld kunt raken.
Ja, onze verlangens kunnen ons in de problemen brengen. Volgens de rabbi’s had Mozes als jongeman een verlangen: hij wilde zijn volk bevrijden van slavernij! Hij, prins van Egypte, kon misschien wel gebruikt worden om een beweging van verzet op gang te brengen. Dus handelde Mozes vanuit zijn verlangen naar vrijheid. Toen hij zag hoe een landgenoot werd mishandeld door een opzichter, en ‘er niemand was’ (volgens de rabbi’s: ‘niemand was die ingreep’), kwam Mozes in actie en sloeg de slavendrijver dood. Zou dit het begin zijn van een opstand?! Niets bleek minder waar. Mozes’ verlangen resulteerde in zijn vlucht. En toen God Mozes een slordige veertig jaar later opzocht in de woestijn was er van het oorspronkelijke verlangen van Mozes weinig meer over. God moest praten als Brugman om Mozes in beweging te krijgen. Er is geen woord gelogen aan Spreuken 13 vers 12: Een langgerekt hopen maakt het hart ziek.
Ik neem het Mozes niet kwalijk. Want ik heb het vaak gezien bij mensen, en ken het uit mijn eigen leven: de mensen die het vurigst hebben verlangd, kunnen ook het meest cynisch worden. Teleurgestelde idealisten zijn moeilijk in beweging te krijgen. Zij herinneren zich dat zij vroeger hebben gedroomd van hun ideaal, en zij zijn niet vergeten hoe hun verlangens níet waar werden. Het is dikwijls de opmaat voor cynisme. De toekomst is verloren gegaan en het verleden wordt verraden. Dus wilde Mozes niet naar Egypte gaan om zijn volk te bevrijden. De gewezen idealist kon niet meer vurig naar iets verlangen. Zelfs een brandende braamstruik deed zijn hart niet ontvlammen. God moest in woede ontsteken om hem in beweging te krijgen.
Oplaaiend verlangen
Toch gebeurde er mettertijd iets in het hart van Mozes. Het optrekken met God, in gezelschap van Aäron en Mirjam, deed de waakvlam in zijn binnenste weer oplaaien. Zodanig dat we in Exodus 33 getuige zijn van een van de meest ontroerende uitingen van vurig verlangen in de Bijbel. Het is een precaire situatie in de geschiedenis
van het volk van God. Er is een gouden kalf gemaakt en het volk stond op het punt om van Gods bescherming te worden afgesneden. Het was te danken aan Mozes’ vurige gebed dat God berouw kreeg van het kwaad, dat Hij gezegd had zijn volk te zullen aandoen.
Het is in deze context dat we Mozes plotseling, bijna vanuit het niets horen zeggen: Doe mij toch uw heerlijkheid zien (Exodus 33:18). De vraag van Mozes treft mij zo diep omdat hij uitgesproken wordt door een man die wéét wat het is om vúrig te verlangen en zijn idealen vervolgens te verliezen. En tóch… en tóch komt hij op dit punt terug bij
Mozes durft al zijn kaarten weer op de heerlijkheid van God te zetten
deze intense uiting van vurig verlangen. Mozes durft al zijn kaarten weer op de heerlijkheid van God te zetten. En dit keer wordt zijn verlangen vervuld, ook al mag hij alleen de achterkant van het gelaat van God zien. Toen Mozes van de berg afdaalde, wist hij niet dat de huid van zijn gelaat straalde. De man die vurig had verlangd om de gloed van God te zien, was zelf in vuur en vlam gezet.
Blozen
De Pools-Amerikaanse rabbijn Abraham Joshua Heschel (1907-1972) zei eens: “Sommigen van ons blozen, anderen dragen een masker dat de spontane gevoeligheid voor de heilige onuitsprekelijke dimensie van de werkelijkheid versluiert. Wij hebben allemaal zoveel geestelijke makeup op dat wij ons gezicht bijna verspeeld hebben.”
Vrome maskers die onze teleurstelling maskeren. Geestelijke make-up die verhult dat wij feitelijk niet meer durven verlangen, omdat wij het verlies van het wonder kennen. En weet je wat ik hoop? Dat wij - jij en ik, wij allemaal - tijdens de Pinksterconferentie van Opwekking onze maskers voorzichtig durven afzetten, en onze make-up afschminken, zodat wij ons met een kwetsbare puurheid opnieuw durven uitstrekken naar het wonder, naar God. Zodat wij weer vurig durven verlangen, en zullen vragen met Mozes: ‘Doe mij toch uw heerlijkheid zien.’ En dat dat zó zal zijn, dat wij de conferentie verlaten met een blos op onze wangen. Ja, sommigen van ons zullen blozen... •
Het is bijna zover: vanaf 1 februari om 12.00 uur ’s middags kun je je opgeven voor de Pinksterconferentie.
PINKSTERCONFERENTIE 2025
Biddinghuizen 29 mei - 1 juni (tijdens Hemelvaart)
pinksterconferentie.nl
Deze 55ste editie vindt van Hemelvaartsdag, donderdag 29 mei, t/m zondag 1 juni plaats op het evenemententerrein van Walibi Holland. Kom ook, alleen of samen met je gezin, vrienden of gemeenteleden en beleef de conferentie mee!
Dit jaar staat de Pinksterconferentie in het teken van het thema ‘Vurig verlangen’. Het roept ons op om met een diepe passie en toewijding te leven voor God. Het thema loopt als rode draad door de programma’s
mee?
Elk jaar is het een voorrecht om samen met zoveel enthousiaste vrijwilligers de Pinksterconferentie te realiseren. Het is een unieke kans om deel te zijn van iets groters dan jezelf: het bouwen aan een plek waar duizenden mensen samenkomen om God te ontmoeten, zijn aanwezigheid te ervaren en geïnspireerd te worden in hun geloof. Meewerken aan de Pinksterconferentie betekent niet alleen praktisch bijdragen, maar ook onderdeel zijn van een community die elkaar bemoedigt en versterkt in het geloof. We nodigen je graag uit om ook dit jaar jouw talenten, energie en passie in te zetten om met elkaar het vuur van Gods Geest te verspreiden!
Scan de QR-code en ontdek waar jij kan meebouwen aan de conferentie.
voor alle leeftijdsgroepen: kinderen, tieners, jongeren, volwassenen en in de Bijzondere Mensen Tent voor mensen met een verstandelijke beperking of ontwikkelingsstoornis. Je beleeft de Pinksterconferentie op z’n best als je komt kamperen, maar natuurlijk ben je ook van harte welkom als daggast voor een of meer dagen.
Scan de QR-code voor meer info en opgave.
De Pinksterconferentie is in 2025 tijdens Hemelvaartweekend: 29 mei t/m 1 juni 2025
Matthew en Femke Helland werken onder Spaanstalige prostituees
In 1 Korinthe 13:4-8 lezen we over de liefde die geduldig en vriendelijk is, die niet jaloers is en zich niet verheugt over ongerechtigheid. Matthew en Femke Helland ervaren een roeping om deze liefde in de praktijk te brengen en uit te delen onder prostituees, voornamelijk Spaanstaligen, in Amsterdam. Ze hebben ook een Spaanstalige gemeente geplant.
Matthew en Femke Helland kwamen een kleine twintig jaar geleden in Amsterdam wonen, nadat God hen had geroepen als zendeling. De eerste tien jaar hebben ze zich gericht op hun eigen wijk, Slotermeer-West, waar ze onder andere een gemeente geplant hebben.
Zo’n acht jaar geleden ervoeren ze dat God nieuwe plannen had voor hen. Femke: “Het was tijd om het leiderschap over de gemeente over te dragen aan een ander leiderschapsteam. En daarna was het voor ons de vraag: ‘Heer, wat wilt U dat we gaan doen?
Wat is ons volgende hoofdstuk?’ En toen werden we benaderd door Frits Rouvoet, van Bright Fame. Hij had van iemand gehoord dat wij Spaanstalig zijn en wilde graag met ons kennismaken. Toen hij samen met zijn vrouw bij ons op de koffie kwam, vertelde hij dat ze alle lange tijd aan het bidden waren voor hulp om contact te maken met Spaanstalige prostituees. ‘Zouden jullie een keer met ons mee willen gaan?’ vroeg Frits.” Matthew: “We woonden al best een tijd in Amsterdam en we hadden nog nooit het idee gehad dat God wilde dat we ons zouden gaan richten op de Wallen.”
'In
Bevestiging
Matthew: “Frits stelde ons die vraag, maar ik wilde daar echt bevestiging op krijgen van God. En die kreeg ik ook: eerst op een There is more-conferentie, en daarna toen ik boodschappen deed in een supermarkt in Duitsland. Ik raakte daar in gesprek met een vrouw, en op haar uitnodiging heb ik een bidstond gehouden met een groep van zo’n 25 Zuid-Amerikanen. Toen ik haar vervolgens vertelde dat ik aan het bidden was of het Gods wil was dat ik naar de prostituees zou gaan, zei
geloof naaide mijn moeder de gebedsdoek van mijn tante in mijn pyjama en een maand later was ik volledig genezen!'
ze: ‘Nu weet ik waarom God wilde dat ik je uitnodigde.’ Ze vertelde dat ze vanaf haar 17e gedwongen in de prostitutie zat en verslaafd raakte aan drugs. ‘Toen begonnen christenen mij te bezoeken, en door hun trouwe bezoek kreeg ik hoop. Ze veroordeelden mij niet maar hebben mij geholpen om ermee te stoppen,’ vertelde ze. Nu werkt ze in de ouderenzorg en vertelt iedereen over Jezus. Nou, dat was voor mij zo’n duidelijke bevestiging, en vanaf dat moment ga ik elke donderdagavond naar de rosse buurt.
'Ze
veroordeelden mij niet maar hebben mij geholpen om ermee te stoppen'
Femke: “We zijn begonnen met het bezoeken van Spaanstalige vrouwen achter de ramen op de Wallen. Een half jaar later zijn we avonden voor Spaanstalige vrouwen bij Bright Fame gaan organiseren. Op vrijdagavond was er een maaltijd, worship en onderwijs in het Spaans. Na een jaar zat het zaaltje bomvol. Na drie jaar kwam de coronapandemie waarbij je meer afstand van elkaar moest houden. We dachten: misschien is dit wel een goed moment om te beginnen met samenkomsten in een grotere zaal. Dat was het begin van Iglesia Vida Nueva (Nieuw leven kerk). Elke zondagmiddag komen we samen voor een dienst die we afsluiten met een gezamenlijke maaltijd.”
Tastbaar
Voor hun zendingswerk hebben Matthew en Femke als motto: Gods liefde tastbaar maken. Matthew: “Er zijn twee manieren waarop je Gods liefde tastbaar kunt maken. Allereerst door wat je uitdeelt, letterlijk. Zo heeft onze eerste gemeente een weggeefwinkel en een weggeefkeuken waar gratis maaltijden worden verstrekt. De tweede manier is door gebed, in de kracht van de Heilige Geest. En daarvan kan ik zelf getuigen. Ik ben geboren met een hersenverlamming
'Hoe kunnen we je helpen om hier weg te komen?'
doordat ik tijdens mijn geboorte te weinig zuurstof kreeg. De diagnose was dat ik nooit zou kunnen lopen of praten. Mijn ouders waren werkzaam als zendelingen in Chili en ik had een tante in Californië die een gebedsdoek stuurde naar mijn ouders. Ze had in Handelingen 19 vers 12 gelezen hoe mensen werden bevrijd en genezen doordat doeken van Paulus op ze werden gelegd. In geloof naaide mijn moeder de gebedsdoek van mijn tante in mijn pyjama en een maand later was ik volledig genezen!
Dus wij kennen de kracht van Gods liefde. Die wordt tastbaar door het praktisch te maken, maar ook door de kracht van gebed.”
Vertrouwen
De bezoeken aan de Wallen worden altijd in een team van twee mensen gedaan: twee vrouwen of soms een vrouw en een man samen. Femke: “We zijn begonnen met investeren door de vrouwen te leren kennen, vertrouwen te kweken, open en benaderbaar te zijn. Wat daarnaast veel geholpen heeft, is dat ik in die tijd ook ging werken als maatschappelijk werker voor Scharlaken Koord. Door de pandemie zaten heel veel prostituees zonder inkomsten. We kregen vanuit het hele land telefoontjes met hulpvragen. Zo kwam ik in contact met Spaanstaligen die zeiden: ‘Ik heb geen bankrekening of DigiD, hoe overleef ik dan?’ Dat was een tijd waarin we konden laten zien dat we er echt voor hen waren en dat heeft veel vertrouwen gegeven.”
Door Gods liefde tastbaar te maken, bereiken Matthew en Femke deze vrouwen met de boodschap van Jezus.
De ene keer gaat dat makkelijker dan de andere keer. Matthew: “Soms kun je mensen een stukje dichter bij God brengen, maar ervaren ze nog niet de vrijheid om uit ‘het leven’ te stappen. En anderen, van wie je het niet verwachtte, stapten eruit en zijn nu zelfs leiders in de kerk.”
Gods liefde
Hoewel Matthew en Femke aan het begin van hun bediening geen visie hadden ontvangen voor het werk onder prostituees kunnen ze nu in alle oprechtheid zeggen dat ze hen liefhebben. Matthew: “In het begin had ik er last van, zelfs fysiek: ik was kotsmisselijk, ook door wat ik zag, hoe ze behandeld werden. Maar nu ken ik ze, ik ken hun verhalen, ik weet van hun families en mag met ze bidden. En dan ga je ze niet meer als prostituee zien. Natuurlijk kun je dat niet wegdenken, en het blijft ons verlangen en ook ons gesprek: hoe kunnen we je helpen om hier weg te komen?
'Wij vervloeken de duisternis niet, we steken een licht aan'
We willen de kerk in Nederland uitdagen. Het kan heel eng klinken om vrouwen met een achtergrond in de prostitutie een plek in je gemeenschap te geven. Maar als we dat niet doen, waarom bestaan we dan als kerk?
Wie een kerk binnenstapt zou liefde moeten ervaren, want dan kunnen ze ook de liefde van Jezus leren kennen. Wij zeggen: first you belong, then you behave. Eerst mogen mensen zich thuis en veilig voelen, voordat ze aan de slag gaan met levensheiliging. Wij vervloeken de duisternis niet, we steken een licht aan. We zijn tegen de zonde, maar dat is niet onze boodschap. Onze boodschap is: God houdt van jou, en zijn genade en zijn liefde zijn groter dan jouw zonde of verslaving. Gods liefde overwint.” •
Matthew en Femke zijn voorgangers van Vida Nueva in Amsterdam. Matthew is daarnaast directeur van RUAH school van profetie, en Femke is werkzaam als maatschappelijk werker voor Scharlaken Koord.
Kees Goedhart
De Indiase goeroe Meher Baba (1894–1969) gebruikte vaak de uitdrukking
‘Don’t worry, be happy’ als hij zijn volgelingen wilde bemoedigen. In de brief aan de Filippenzen doet Paulus iets soortgelijks als hij zo’n 19 keer schrijft over het beleven van vreugde en blijdschap. In Filippenzen 4:4 maakt Paulus het zelfs nog mooier als hij schrijft: Wees altijd verheugd.
Paulus legt echter ook uit dat vreugde een basis of reden moet hebben. Hij maakt duidelijk dat de basis van zijn vreugde in de HEER is en niet in de omstandigheden waarin hij verkeert. In Filippenzen 4:6 voegt Paulus dan toe: Wees over niets bezorgd. De uitdrukking ‘bezorgd zijn’ zou je ook kunnen vertalen met ‘getrokken worden in verschillende richtingen’. Onze hoop trekt ons de ene kant op en onze vrees de andere kant en zo worden we verscheurd.
Vrede
Geestelijk gezien is bezorgd zijn een verkeerde manier van denken. Bezorgdheid is de grootste dief van je vreugde. De enige remedie tegen bezorgdheid vinden we in vers 7: Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren
Wat heb je dus in de eerste plaats nodig? De vrede van God! Hoe krijg je die vrede? Het antwoord van Paulus is dat drie zaken belangrijk zijn: gebed, smeking en dankzegging. Gebed kan hier de waarde hebben van
aanbidding. Ga God eerst eens aanbidden om wie Hij is. Bedenk hoe groot Hij is, dat Hij de Schepper van hemel en aarde is en wat Hij voor jou betekent. Daarna komt het woord ‘smeking’. Vertel Hem waar het probleem zit en vraag (smeek) Hem in te grijpen in de situatie.
Danken
Tot slot komt dan de ‘dankzegging’. Dank Hem voor alles wat Hij reeds deed en ook voor het feit dat Hij de situatie waar we voor bidden wil dragen en/of veranderen. Dankbaarheid is een geweldig wapen tegen bezorgdheid. Dankbaarheid is het positieve gevoel, dat het negatieve gevoel van de bezorgdheid overwint. Wie zich oefent om alle gebeden in
dankvorm voor God uit te spreken, zal al snel merken dat deze vorm van bidden niet langer die angstige ondertoon van twijfel heeft. Een dankbaar mens houdt zich voornamelijk bezig met hetgeen God al heeft gegeven en met wat Hij nog kan en wil schenken. Door zo bezig te zijn komt de vrede van God binnen (vers 7).
Bidden
Het advies van Paulus: Wees niet bezorgd over alles, maar bid over alles! Bidden en geloven zijn in de optiek van christenen vaak nog zaken om iets te verkrijgen. Natuurlijk is dat waar, maar de Hebreeënschrijver maakt ons duidelijk dat bidden en geloven ook belangrijk kunnen zijn om dingen beter te doen.
In Handelingen 16:25 wisten Paulus en Silas ook niet meer wat ze moesten bidden en dus begonnen ze God maar te prijzen onder miserabele omstandigheden. Daardoor kwamen ze een moment los van hun zorgen. Probeer niet je zorgen zelf te dragen. God biedt aan om dat te doen (Jesaja 46:4) en ook Jezus wil al jouw lasten op zich nemen (1 Petrus 5:7).
Don’t worry, be happy! •
METTA WIERENGA
Liefhebben als de weg
die
alles overtreft èn als blijvend einddoel
1 Korinthe 13:4-8 is vooral bekend van huwelijkssluitingen. De woorden klinken dan ook fantastisch op een feestdag vol verliefdheid en vreugde. Toch zijn Paulus’ woorden in de eerste plaats gericht op de gaven van de Geest.
Paulus wijdt in zijn brief aan de Korinthische christelijke gemeenschap zeker aandacht aan het huwelijk, want daarover waren vragen gerezen. Opvallend is echter, dat zijn bekende liefdesgedicht geen deel uitmaakt van onderwijs over huwelijksrelaties, maar ingeklemd is tussen twee passages over gaven die de Geest geeft tot opbouw van de gemeente. Liefhebben is belangrijker dan welke geestelijke gave dan ook, schrijft Paulus, en wel om twee redenen: zonder liefde zijn gaven nutteloos. Daarnaast: gaven zullen verdwijnen, de liefde zal nooit vergaan. Wat een
aandacht voor liefde in een wereld waar de focus lag en ligt bij ontplooiing van gaven en talenten!
Personificatie van liefde
Wanneer we de onderdelen van het gedicht uitpakken, zien we dat Paulus er niet theoretisch op reflecteert. De bezongen liefde is zichtbare liefde, zoals we haar kennen van God zelf: geduldig en vriendelijk. Het zijn eigenschappen die God typeren: geduld (o.a. Exodus 34:6) en vriendelijkheid/goedertierenheid (in o.a. Psalm 145:8).
Paulus vervolgt met zeven kenmerken van wat liefde niet is of doet. Dat hij voor deze negatieve formulering kiest, heeft alles te maken met de problemen die bij de lezers spelen.
Binnen de gemeente van Korinthe was er nogal wat aan de hand. Paulus reageert op zaken waarover hij gehoord heeft (1:11 en 7:1). Uit de brief blijkt dat bij de Korinthische gelovigen sprake is van polarisatie en partijvorming. Ikgerichtheid, trots op de eigen gaven en kennis, overtuiging van eigen gelijk – volgens Paulus gaat achter al die chaos in de gemeente een verkeerde houding schuil. Hij wil een ommekeer in hun denken en gedrag. Waar sommigen opscheppen over hun kennis en overtuigingen, schrijft Paulus: Kennis maakt verwaand, liefde bouwt op (8:1-2).
Liefhebben is belangrijker dan welke geestelijke gave dan ook, schrijft Paulus
Paulus corrigeert door de hele brief heen de jaloezie, arrogantie, morele tekortkomingen, het eigenbelang en de groepsvorming van de Korinthiërs. Ze zullen dus ongetwijfeld bij elk van deze negatieve kenmerken herkennen wat Paulus hen hierover kwalijk neemt. En dat is precies wat Paulus wil. Hij heeft ze immers willen overtuigen dat ze als volgelingen van Christus veranderd zouden moeten zijn. Hij confronteert ze al in hoofdstuk 3: Wanneer u afgunstig en verdeeld bent, dan bent u toch gebonden aan de wereld, dan leeft u toch als ieder ander? … Maar u bent van Christus! De ommekeer van iemand die christen is geworden, toont zich in liefdevolle keuzes voor de naaste en drijft ik-gerichtheid uit.
Contrast
De zeven negatieve typeringen vult Paulus aan met een contrast: liefde wordt niet blij van onrecht, maar wel van waarheid. Waarheid en recht horen bij elkaar, en liefde is blij met beide. Dit contrast vinden we opnieuw in Gods identiteit. God is waarheid en geen onrecht; rechtvaardig en waarachtig is Hij (Deuteronomium 32:4b). Paulus benadrukt dit contrast vast vanwege wat hij heeft gehoord over de liefdesmaaltijden in Korinthe (1Korinthe 11). Op die bijeenkomsten was sprake van partijvorming en
De liefde is geduldig, zij is vriendelijk, de liefde is niet jaloers, de liefde pronkt niet, zij doet niet gewichtig, zij handelt niet ongepast, zij zoekt niet haar eigen belang, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwaad niet aan, zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verheugt zich over de waarheid, alle dingen bedekt zij, alle dingen gelooft zij, alle dingen hoopt zij, alle dingen verdraagt zij. De liefde vergaat nooit.
(1 Korinthe 13:4-8a)
ongelijkwaardigheid, doordat sommigen er dronken werden terwijl anderen nog honger leden. Met zulk onrecht wordt de maaltijd van de Heer een leugen.
In het laatste deel benoemt Paulus dat liefde alles bedekt en verdraagt. Dankzij de rest van de brief weten we wat Paulus hiermee concreet bedoelt. Hijzelf kiest voor liefdevolle verdraagzaamheid door geen aanspraak te maken op sommige rechten die hij heeft als apostel. Zo ziet hij af van een financiële vergoeding voor zijn verkondiging. Als ander voorbeeld noemt hij het niet eten van offervlees vanwege de gewetensbezwaren van een ander. Christus heeft zijn volgelingen op veel levensterreinen vrijheid gegeven, maar deze vrijheid kan nooit ten koste van iemand anders geclaimd worden.
Liefde voor de naaste staat voorop, daarom verdraagt en bedekt zij. Het liefdesgedicht bevestigt dat liefde niet in de zevende hemel zweeft, maar concreet is en zichtbaar, tegen alle stromen in.
In het midden van dit laatste deel staat dat liefde alles gelooft en alles hoopt, en nooit vergaat. Deze woorden vormen een mooie brug naar de laatste zin van het hoofdstuk: Dit is wat blijft: geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde (13:13). Gaven zoals
Waarheid en recht horen bij elkaar, en liefde is blij met beide
profeteren, klanktaal en kennis zullen verdwijnen. Ze zijn overbodig als we in Gods volmaakte nieuwe wereld leven. Maar de liefde blijft, ook daar, ook dan. Liefhebben is dus hier en nu de weg die alles overtreft en tegelijk een blijvend waardevol einddoel.
God is liefde Paulus bezingt dus de liefde in de context van de gemeente, en doet dit met zichtbare eigenschappen die God kenmerken. Liefde is verankerd in wie God is, omdat God door liefde wordt gekarakteriseerd: De HEER! Een God die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig (Exodus 34:6). God is liefde, schrijft Johannes (1 Johannes 4:8).
In de Bijbel ontmoeten we Hem als iemand die liefde geeft en liefde vraagt. Heb de HEER, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht (Deuteronomium 6:5). Heb je naaste lief als jezelf (Leviticus 19:18). Gods liefde is de unieke dragende kracht van het verbond, waarin Hij wederkerende en wederzijdse liefde prioriteert.
Dit alles zien we terug in de liefdesfacetten van de passage: liefhebben is gegrond in wie God is. Hoe Hij liefde toont is een voorbeeld voor ons, zoals Jezus het voorleefde. Ook voor Jezus is liefde het voornaamste en belangrijkste kenmerk van christenen. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn (Johannes 13:35).
Liefhebben als werkwoord
En snakken we daar eigenlijk niet allemaal naar? Geliefd zijn, gekend zijn (13:12)? Paulus’ aandacht gaat hier echter niet uit naar onze behoefte om geliefd te zijn, maar naar onze keuze om lief te hebben. Hij focust op liefde die niet zichzelf zoekt, maar de ander. Gods belangrijkste vraag aan ons is: Hou van Mij en hou van elkaar. En dat is niet te veel gevraagd. Wij kunnen immers liefhebben omdat God ons eerst heeft liefgehad (1 Johannes 4:19). Met andere woorden: aan onze behoefte om geliefd en gekend te zijn, ìs voldaan, door God zèlf. Dat voelt niet altijd zo, maar is voor Paulus wel de focus. Door de liefde te personifiëren, treedt zij in dit gedicht zelfstandig en actief op.
De woorden van Paulus laten zien dat liefdevol gedrag Gods identiteit en daden weerspiegelt. Zo kun je ‘Jezus’ als onderwerp in plaats van het woord ‘liefde’ invullen, en het gedicht klopt nog steeds, want God is liefde.
Wat gebeurt er als jij je eigen naam zou invullen? Zou jij dan zo’n spiegel van God zijn, iemand die kiest voor de liefdevolle weg die alles overtreft? •
Metta Wierenga is docent Nieuwe Testament en Hermeneutiek aan het Evangelisch College in Zwijndrecht, een interkerkelijk opleidingsinstituut dat onderwijs verzorgt aan volwassenen op het gebied van o.a. de Bijbel, theologie, missionair werk, pastoraat, prediking en jongerenwerk.
Op het moment dat
ik
dit schrijf ben
Frankrijk een paar nachten aan
ik in
het vissen. Je leest het goed, in de winter met een tentje aan de waterkant, brrr. Terwijl de meesten van ons liever thuis voor de haard zitten is dit voor mij een plek van ontspannen, loslaten en bezinnen.
Ik denk terug aan het afgelopen jaar en kijk vooruit: “Heer, hoe kijkt U naar mijn koers en wat wilt U zeggen?” Zelf zie ik vaak vooral wat er nog allemaal beter kan. De vraag is natuurlijk of God ook zo kijkt. Zo mijmerend aan de waterkant wil ik me openstellen voor indrukken die van Hem komen. Hij is immers het levende Woord, Hij spreekt, ook vandaag nog. En wij zijn kinderen kunnen zijn stem verstaan. Dit lukt mij het beste als het lawaai om me heen of in mijn eigen hoofd even verstilt.
Hart
De gedachte die bij me opkomt is dat God heel goed kan dealen met onze karakternukken. In de Bijbel zien we mannen en vrouwen leven en leren met vallen en opstaan. God gaat zijn weg met hen door seizoenen
God gaat zijn weg met hen door seizoenen heen
heen. Er is ruimte en genade bij Hem om geschaafd te worden. In Handelingen 13:22 staat: Ik heb David, de zoon van Isaï, gevonden, een man naar Mijn hart, die alles zal doen wat Ik wil. Zo wil ik zijn, dat God ziet dat mijn hart allereerst van Hem is, en dat ik zal doen wat Hij wil.
Hebreeën 4:12 en13 spreekt over hoe ons leven en ons hart openliggen voor God. Zijn Woord is levend en krachtig en dringt tot ons diepste zijn door. Ergens
klinkt dit wel spannend, maar ook veilig. De Vader ziet alles, en houdt nog steeds van ons. Hij ziet ons aan in Jezus, de Geliefde.
Hiermee wil ik het nieuwe jaar ingaan: “Heer wat zal er standhouden als ik voor uw troon verschijn?” Dat wil ik zoeken, ruimte geven, najagen.
Waardevol
1 Korinthe 3:12-14 spreekt over hoe wij bouwen op het fundament Christus. Of nu iemand op dit fundament bouwt met goud, zilver, edelstenen, hout, hooi of stro, ieders werk zal openbaar worden. De dag zal het namelijk duidelijk maken, omdat die in vuur verschijnt. En hoe ieders werk is, zal het vuur beproeven. Als iemands werk dat hij op het fundament gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen.
Met dit in gedachten neem ik even tijd met een dampende kop koffie om te vragen aan de Heer wat Hij waardevol vindt in mijn leven en wat juist niet. Met een nieuw jaar voor de boeg wil ik mijn leven, mijn tijd, mijn hart aan Hem onderwerpen zodat Hij door mij heen kan doen wat Hij wil.
Een gevoel van hoop en verwachting komt in mij op: Hij is in staat zoveel meer te doen dan ik kan bedenken. Wij dienen een machtige God die wij eens zullen zien van aangezicht tot aangezicht! • Carlino
Het is bijna 1 februari en dat betekent dat de registratie voor de 55ste Pinksterconferentie met als thema ‘Vurig verlangen’ van start gaat. Vanaf 12.00 uur ’s middags kun je je aanmelden als kampeerder, daggast en/of medewerker. Geef je direct op via onderstaande QR-code, of lees de uitgebreidere informatie op pagina 11. Graag tot ziens van 29 mei t/m 1 juni (hemelvaartweekend!) op het Walibi-evenemententerrein.
De laatste Opwekking in Concert van dit seizoen staat alweer voor de deur! Op zaterdag 22 maart komen we naar De Fontein in Emmeloord voor een avond vol aanbidding onder leiding van onze eigen Opwekkingband. Een avond met veel ruimte voor de Heilige Geest, een
korte, inspirerende boodschap van Lourens du Plessis, tijd voor ministry en ontmoeting. En natuurlijk een nieuwe serie Opwekkingsliederen waarvoor we opnames maken tijdens het aanbiddingsconcert – deze keer de laatste vier liederen voor album 49. Inmiddels is de ticketverkoop gestart, dus boek snel je tickets via onderstaande QR-code.
In december hebben we afscheid genomen van ons bestuurslid Henk Dik. Op pagina 22 lees je het afscheidsinterview. Maar liefst 28 jaar heeft hij Opwekking als bestuurslid gediend, onder alle vijf de directeuren.
We zijn bijzonder dankbaar voor de betrokken manier waarop Henk zijn taak heeft uitgevoerd, met persoonlijke aandacht voor kantoormedewerkers en de vele medewerkers en vrijwilligers. We wensen hem en zijn vrouw Nelly van harte Gods zegen toe. Henk blijft nog wel deel uitmaken van de redactie van Opwekking Magazine, waarin hij meedenkt over belangrijke thema’s voor het magazine en af en toe artikelen schrijft.
Kijk het seminar terug op Opwekking Media
Iedere maand lichten we een van de toespraken of seminars van de Pinksterconferentie uit op ons videoplatform Opwekking Media. Daar heb jij als Vriend van Opwekking vrij toegang toe! Unieke content om je toe te rusten, te bemoedigen en aan te vuren om je plek als christen in te nemen.
Deze maand kozen we voor het zaterdagmiddagseminar met William Boné. In dit inspirerende seminar leer je in zeven belangrijke stappen hoe je de Heilige Geest ruimte kunt geven in je leven.
Welke nieuwe Opwekkingsliederen we gaan opnemen op 22 maart, is nog even geheim.
De vier liederen van de tweede serie kun je vanaf 31 januari beluisteren.
Dan komen:
] Wie is er waardig (Who else), ] Ik geloof (I believe), ] Joy (niet vertaald) en ] Leeuw van Juda beschikbaar via diverse digitale luisterplatforms, in de Opwekkingsliederen app, in OPS en natuurlijk in de webwinkel van Opwekking. De liederen zijn opgenomen op 23 november toen we met Opwekking in Concert te gast waren in Nehemia, Zwijndrecht.
Na 28 jaar neemt Henk Dik (82) afscheid van het bestuur van Opwekking; 9 december 2024 was zijn laatste vergadering. Maar liefst vijf directeuren heeft hij in die jaren zien gaan en komen. “Ik heb het vanaf de eerste dag een ongelooflijk voorrecht gevonden om hieraan mee te werken.”
In 1996 werd Henk Dik door Kees Goedhart gevraagd om lid te worden van het bestuur van Stichting Opwekking. Hij was op dat moment voorgaand-oudste van de Evangelische Gemeenschap Roosendaal (ERG). Nog niet eerder was hij op een Pinksterconferentie van Opwekking geweest. “Nelly en ik gingen met Pinksteren altijd naar Oost-Duitsland om daar te helpen. En aan het eind van het weekend haalden we onze kinderen op, die op de Pinksterconferentie waren geweest, compleet met alle modderzooi van het kamperen.”
Henk kende ook Peter Vlug, toenmalig directeur van Opwekking, omdat hij sinds een aantal jaar in het bestuur van de ‘Mars voor Jezus’ zat. “Toen er een vacature in het bestuur van Opwekking ontstond, wilden ze daar het liefst een voorganger voor. Peter gaf mijn naam door aan Kees Goedhart, die mij vervolgens de vraag stelde.”
Samen met Nelly bad Henk over deze vraag. Ook sprak hij erover met zijn mede-oudsten in Roosendaal. “Ze vonden het een goed idee dat we hier tijd in zouden steken. Kees had het tegen ons gehad over acht avonden in het jaar. We realiseerden ons toen nog niet wat het allemaal inhield.”
In de jaren 90 organiseerde Opwekking, naast de bekende Pinksterconferentie, ook het Zangfestijn (later Worship Weekend) en de Muziek in de gemeenteweekenden. “Op het Zangfestijn werd de nieuwe cd opgenomen en sprak ik elk jaar op zondag. En de Muziek in de gemeente- weekenden deed ik samen met Peter van Essen. Tijdens die weekenden werd er onderwijs over aanbidding gegeven, onder andere door Matt Redman en Graham Kendrick, en waren er workshops en aanbiddingsconcerten. Voor heel wat voorgangers, aanbiddingsleiders en muzikanten waren dit praktische en bemoedigende weekenden.
Die weekenden zijn inmiddels gestopt: sommige dingen zijn voor een bepaalde tijd. Het was het verlangen van
Opwekking dat de muziek ingang zou vinden in de gemeenten. En inmiddels worden er ook in de traditionele gemeenten Opwekkingsliederen gezongen.”
De grootste impact op het gezin Dik had de Pinksterconferentie. “Elk jaar zagen we er een beetje tegenop. Om te beginnen vanwege de zorg voor onze zoon Gideon, die het syndroom van Down heeft, en vanwege alle dingen die mee moesten – het leek wel een kleine verhuizing. Maar als we er eenmaal waren, was het goed. En Gideon heeft ook zijn plekje gevonden bij Opwekking. Nelly was vanaf het begin werkzaam in de gastentent en zelf heb ik onder andere workshops gegeven over aanbidding en over het functioneren van de gemeente. En ik heb veel sprekers mogen vertalen.”
Eenheid
In het bestuur van Opwekking heeft Henk altijd eenheid ervaren. “We hebben ook zorgelijke tijden meegemaakt, zoals de coronacrisis, maar er was altijd eenheid. Gelukkig hebben we weinig zorgen over financiën gehad; we hebben in al die jaren de zegen mogen ervaren dat God niet alleen voorzag in de kosten van de conferentie, maar dat we ook elk jaar een prachtige zendingscollecte hadden waardoor vele anderen gezegend konden worden.”
Eigenlijk had Henk afscheid willen nemen tijdens de Pinksterconferentie van 2024, maar omdat er op dat moment nog geen nieuwe directeur was gevonden om Ruben Flach op te volgen, besloot hij nog even aan te blijven. “Zo heb ik nog betrokken kunnen zijn bij de aanstelling van Lourens du Plessis. Ik heb het volste vertrouwen in hem als directeur, hij is een man die het Woord kent en leeft. Ik ben ook heel blij dat Carlino Bus en hij zo’n goede band hebben. Ik kan het werk nu met een gerust hart loslaten.”
Verantwoordelijkheid
Op 5 juli sprak Henk in het bestuur zijn voornemen uit om te stoppen, en twee dagen later kreeg Nelly een herseninfarct. Na de eerste schrik is Nelly hier goed van hersteld, maar het versterkte wel Henks overtuiging dat het tijd was om te stoppen met het bestuurswerk. “Het is niet alleen een groot voorrecht maar ook een grote verantwoordelijkheid om bestuurslid van Opwekking te zijn, dat kun je niet halfslachtig doen.”
Het lastigste vonden Henk en Nelly het nog om dit nieuws te brengen aan hun zoon Gideon, maar dat pakte anders uit dan verwacht. “Gideon is de jongste in ons gezin van vijf kinderen, en op onze mededeling reageerde hij: ‘Ja, we hebben het er als kinderen met elkaar al over gehad dat het beter is als jij stopt, maar ik blijf gewoon meewerken.’ Hoe we dat dit jaar gaan invullen, daar moeten we nog eens goed over nadenken.
'Kees
had het tegen ons gehad over acht avonden in het jaar. We realiseerden ons toen nog niet wat het allemaal inhield'
Als mensen Henk vragen of hij het moeilijk vond om dit besluit te nemen zegt hij beslist: “Nee, het is een bewuste keuze. Nelly en ik kijken met grote dankbaarheid terug op 28 mooie jaren en al die mensen met wie wij samen hebben mogen werken om dit mooie werk voor de Heer te doen. Natuurlijk zal ik dingen gaan missen, maar Opwekking en de mensen die er werken en erbij betrokken zijn, blijven in ons hart.”
Henk Dik blijft nog wel deel uitmaken van de redactie van Opwekking Magazine, waarin hij meedenkt over belangrijke thema’s voor het magazine en af en toe artikelen schrijft. •
Fundamenten van het geloof deel 4
DU PLESSIS
Vierde deel in de serie over fundamenten van het geloof, zoals de schrijver van de brief aan de Hebreeën ze opsomt: bekering en geloof; dopen en handoplegging; opstanding en het eeuwig oordeel (Hebreeën 6:1-2).
In Johannes 5:28-29 spreekt Jezus zelf over de opstanding ten leven en de opstanding ter oordeel. Om te begrijpen wat de volledige waarheid over de opstanding is, is dit van groot belang. Daarom zijn de woorden uit Hebreeën een krachtige oproep aan ons allen:
Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God; van de leer van de dopen, van de handoplegging, van de opstanding van de doden en van het eeuwig oordeel.
De
God die liefde is, is ook rechtvaardig
Deze woorden nodigen ons uit om verder te gaan en niet alleen stil te blijven staan bij de basisprincipes van het geloof. Toch zien we vandaag de dag een neiging om de moeilijkere waarheden van ons geloof te vermijden. De volledige boodschap van de opstanding, inclusief het oordeel, de hel en de gerechtigheid van God, zijn ongemakkelijke onderwerpen. We vermijden deze liever in gesprekken. Maar als gelovigen zijn we geroepen om het volledige beeld van God te omarmen, zoals dit is geopenbaard in de Bijbel.
Het is een schrijnende gedachte om geliefden te verliezen aan de eeuwige straf van de hel
Gerechtigheid
Wat ons vaak belemmert, is de neiging om ons godsbeeld los te koppelen van de Schrift. We beginnen met een prachtig, door onze gevoelens gevormd beeld van God – een God die liefheeft, vergeeft en nooit oordeelt. En wanneer Bijbelse waarheden botsen met dat beeld, verklaren we die al snel als achterhaald. Maar dit kunnen we niet doen. De God die liefde is, is ook rechtvaardig. En zijn Woord, inclusief de pijnlijke en moeilijke waarheden, roept ons op om te groeien in volmaaktheid en zijn openbaring in al haar diepte te omarmen. Het eeuwig oordeel is geen onderwerp om angstvallig te vermijden, maar een cruciale waarheid die ons helpt om Gods gerechtigheid en genade ten volle te begrijpen.
Tja, de hel. Het is een onderwerp dat ongemak oproept. Maar in het hart van deze waarheid vinden we een glimp van de grootheid en rechtvaardigheid van God. Hoewel de hel een verschrikkelijke realiteit is, biedt haar bestaan ook een diepere kijk op wie God is: zowel liefdevol als rechtvaardig. Laten we deze moeilijke, maar cruciale waarheden verkennen.
Eeuwige scheiding
De Bijbel beschrijft het eeuwige verderf als de tweede dood (Openbaring 20:14). Dit is niet alleen een fysieke dood, maar ook een eeuwige scheiding tussen God en mens, ver weg van zijn aanwezigheid en heerlijkheid (2 Thessalonicenzen 1:9). Jezus spreekt over de buitenste duisternis (Mattheüs 8:12), een plaats zonder licht, zonder hoop. Het is moeilijk voor te stellen: een plaats waar God volledig afwezig is. Daar zal ‘geween zijn en tandengeknars’. Deze afschuwelijke plek wordt de poel van vuur genoemd.
Misschien vinden wij het, vanuit ons westerse perspectief, moeilijk te begrijpen dat deze straf werkelijk eeuwig is. In een wereld waarin een ‘levenslange gevangenisstraf’ vaak niet letterlijk levenslang betekent, is het lastig om te vatten wat eeuwigheid inhoudt. Toch maakt de Bijbel duidelijk dat eeuwig echt eeuwig is, zowel het oordeel als het eeuwige leven. Dit perspectief kan ons niet alleen waarschuwen, maar ook wijzen op de grootsheid van Gods genade, die de mogelijkheid biedt om eeuwig leven te ontvangen in plaats van eeuwige scheiding.
Liefde en gerechtigheid
Mensen vragen soms: Hoe kan een liefdevolle God een plaats als de hel creëren? Een vraag die ons naar het hart van Gods karakter leidt.
Allereerst moeten we begrijpen dat Jezus door de Vader is aangesteld als Rechter (Handelingen 10:42). Bij zijn eerste komst kwam Hij niet om te oordelen, maar om te redden (Johannes 3:17). Maar bij zijn tweede komst zal Hij oordelen, als Rechter van levenden en doden (2 Timotheüs 4:1). Het is belangrijk om dit te beseffen: de hel is geen product van Gods liefde, maar van zijn gerechtigheid. God is rechtvaardig en daarom moet zonde worden gestraft. Zijn liefde bracht Hem ertoe om Jezus als onze Verlosser te sturen, maar zijn rechtvaardigheid vereist dat Hij ook Rechter is.
De vraag waarom een liefdevolle God oordeelt, is niet uniek. Overal in de wereld hebben naties wetten, rechtbanken en straffen. Geen enkel volk vindt het onrechtvaardig om een misdadiger te straffen. Waarom zouden we het dan oneerlijk vinden dat de Schepper van
Vier jouw vakantie op het leukste en grootste christelijke vakantiepark van Nederland!
Programma voor het hele gezin; Impact voor kids, Royal Adventure voor tieners en bijbelstudies voor volwassenen.
Huur een ingerichte tent, een comfortabel chalet of kom kamperen!
Scan de QR-code om de website te bezoeken!
het universum rechtvaardig oordeelt? God zelf heeft het principe van rechtvaardigheid aan overheden toevertrouwd (Romeinen 13:3-4). Overheden moeten kwaad wreken, en zo zal Jezus dit doen, volmaakt rechtvaardig en onpartijdig (Openbaring 19:11).
De hel was in de eerste plaats niet bedoeld voor mensen, maar voor satan en zijn demonen. Jezus zegt in Mattheüs 25:41: Ga weg van Mij, vervloekten, in het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen. Satan was de eerste zondaar,
zwaar gestraft zal worden dan degene die bewust tegen Gods wil ingaat (zie ook Mattheüs 11:22-24).
Dit toont aan dat Gods oordeel niet willekeurig is, maar volledig rechtvaardig.
Troost voor gelovigen
Het is een schrijnende gedachte om geliefden te verliezen aan de eeuwige straf van de hel. Maar zelfs hierin biedt God troost. Jesaja 65:17 belooft dat wanneer God een nieuwe hemel en een nieuwe aarde schept, de oude dingen niet meer in herinnering zullen komen. God zal alle pijnlijke herinneringen uit ons geheugen wissen. Dit is een
Door Jezus te omarmen verandert onze levensweg: zijn opstanding is het begin van nieuw leven
niet Adam (1 Johannes 3:8). Maar mensen die God niet kennen en die ongehoorzaam zijn aan het evangelie, zullen ook worden gestraft (2 Thessalonicenzen 1:8). De hel is geen toevluchtsoord voor satan; het is een plaats waar hijzelf voor eeuwig zal worden gestraft (Openbaring 20:10).
Een ander belangrijk punt is dat de hel niet hetzelfde is als het dodenrijk. Mensen die nu zonder Christus sterven, bevinden zich in het dodenrijk, een tijdelijke plaats van lijden (Lukas 16:24). De uiteindelijke straf, de hel, zal pas na het oordeel worden bevolkt. De eerste bewoners zullen de antichrist en de valse profeet zijn (Openbaring 19:20), gevolgd door satan (Openbaring 20:10) en ten slotte de demonen en de ongelovigen (Openbaring 20:11).
Zelfs met betrekking tot de hel blijft God volmaakt rechtvaardig. Net zoals menselijke rechtbanken rekening houden met de ernst van een misdaad, zullen er in de hel verschillende niveaus van straf zijn. Jezus benadrukt dit in Lukas 12:47-48, waar Hij uitlegt dat wie onwetend zondigt, minder
barmhartige daad, waardoor we voor eeuwig in zijn vreugde kunnen delen.
Wat betekent dit alles voor ons, hier en nu? Het bestaan van de hel herinnert ons aan de urgentie van het evangelie. Het is geen onderwerp om lichtvaardig over te spreken, maar ook geen waarheid om te verzwijgen. Dezelfde God die rechtvaardig oordeelt, biedt genade aan iedereen die Hem volgt. Dit is de boodschap die wij mogen delen: dat de liefdevolle God, die gerechtigheid vereist, in Christus een weg heeft geopend naar redding.
Het bestaan van de hel is moeilijk te begrijpen, maar het wijst ons op de ernst van zonde en de onvoorstelbare grootheid van Gods genade. Door Jezus te omarmen verandert onze levensweg: zijn opstanding is het begin van nieuw leven voor allen die in Hem geloven. Laat dit de boodschap zijn die we met vreugde verkondigen aan een wereld die deze waarheid zo dringend nodig heeft.•
De laatste Opwekkingsliederen kun je nu downloaden in onze webshop.
Op alle agenda’s en jaarkalenders 2025
David Pawson maakt de lezer op gedegen en begrijpelijke wijze deelgenoot van zijn diepgaand inzicht in Gods Woord, zoals hij dat door de jaren heen heeft verworven. Sleutels tot de Bijbel geeft een helder overzicht van de relatie van God met Zijn volk door de eeuwen heen. Bij zijn bespreking van de Bijbel heeft de schrijver niet gekozen voor een vers voorvers-methode. Hij raadt steeds aan om een Bijbelboek eerst in zijn geheel door te lezen.
agenda’s met bijbeltekst of christelijke tekst.
De populaire tienerbandjes kun je het hele jaar door in onze webshop bestellen!
Op zoek naar een waardevol cadeau? Wij hebben prachtige sieraden. Draag het evangelie iedere dag met je mee!
BOEK
VOLK VAN GOD
WILLEM J. OUWENEEL
In deze tijd zeker een boeiend onderwerp dat mede door de actuele situatie in Israël en het Midden-Oosten volop in de belangstelling staat. Is Israël het volk van God, of is de christelijke kerk of gemeente dat? Zijn ze het allebei of elk apart? Wat zijn de verschillen, maar ook de frappante parallellen tussen het oud- en het nieuwtestamentische volk van God?
Dit boek is een prachtig geschreven studieboek voor hen die zich willen verdiepen in dit bijzondere thema. Het is een aanvulling op de al eerder verschenen trilogie waarin drie Bijbelse thema’s behandeld worden, steeds vanuit zowel joods als christelijk gezichtspunt: de Sjechinah, de Torah en de Messias. In deze uitgave wordt een aantal andere kenmerken van het ‘volk van God’ behandeld.
Prof. dr. Willem J. Ouweneel heeft meer dan 150 boeken geschreven; hij is emeritus-hoogleraar en een veelgevraagd prediker en spreker. Ook heeft hij regelmatig gesproken en seminars gegeven op de Pinksterconferentie.
€ 14,95 | Scholten
GOED, BETER, STRESS!
MARIJKE GOOTJES-VERHOEVE
Er komt veel op ons af en er zijn allerlei verwachtingen waar we aan willen voldoen. In dit werkboek gaat Marijke Gootjes-Verhoeve vanuit Gods Woord en haar ervaring in de psychosociale zorg in op onderwerpen als prestatiedruk, perfectionisme, keuzestress en controledrang. Elk hoofdstuk besluit ze met een aantal vragen en een opdracht.
€ 19,95 | Scholten Uitgeverij
ANITA VAN BEEM
Herstel van betrayal trauma staat stil bij de schade die is veroorzaakt door de porno- of seksverslaving van een partner. Anita, ervaringsdeskundige en psychosociaal therapeut, geeft veel achtergrondinformatie en woorden en erkenning aan de pijn, maar bovenal geeft ze hoop.
€ 23,95 | Eigen uitgave
HEMELLAANTJE 7
REMMELT MASTEBROEK
Wat een bijzonder boek is Hemellaantje 7! Fictie en feiten worden kunstig verweven tot een novelle die boeit, ontroert en je diep raakt. Omdat het de rijkdom en heelheid van de hemel verbindt met onze fundamentele aardse behoefte aan liefde, genezing en herstel. En omdat het laat zien dat God nog steeds elke situatie kan omkeren als Hij verschijnt.
€ 17,50 | Triple boeken
In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben (Johannes 14:2-3).
Ik slaap met de babymonitor naast me. Zelfs in mijn slaap kan ik uit bed stappen, een luier verschonen, terugkeren en verder dromen waar ik gebleven was. Sanne kan dat helaas niet. Een tijd geleden werd ik echter ’s ochtends al vroeg volledig wakker. Door het raam zag ik buiten een prachtige gloed. De zon was nog niet op, maar de morgengloed was er al.
Dit beeld van de morgengloed doet me denken aan Gods koninkrijk. De morgengloed van zijn heerschappij is al zichtbaar, maar de dag in zijn volle pracht moet nog aanbreken. Dit is het spanningsveld waarin we als gelovigen leven. We zien zeker al tekenen van de aanwezigheid van onze Koning, maar we wachten op de volledige vervulling van zijn glorieuze belofte. Dit is de boodschap van het koninkrijk: het is nabij, en in zeker opzicht nu al aanwezig, maar het is ook nog toekomstig.
Jezus komt terug, en dan zal Hij regeren in majes-teit. De Bijbel noemt dit ‘de dag van Christus’. Maar nu leven we in een andere tijd – de tijd van nabijheid. Jezus’ komst heeft de morgengloed gebracht, maar de volle dag wacht nog op ons.
Johannes de Doper verkondigde al: Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen (Mattheüs 3:2). Jezus zelf herhaalde die boodschap meerdere keren. Dit tijdperk van ‘nabij’ begon met zijn bediening op aarde en loopt door totdat Hij terugkomt. In Lukas 21 vertelt Jezus ons dat zelfs dramatische gebeurtenissen zoals tekenen in de hemel en radeloosheid onder de volken deel uitmaken van deze ‘nabij’ tijd. De ‘nabij’ tijd eindigt bij de glorieuze verschijning van de Zoon des mensen.
De zon was nog niet op, maar de morgengloed was er al
Wanneer u deze dingen zult zien geschieden, weet dan dat het Koninkrijk van God nabij is (Lukas 21:31). Het is dus alsof de Koning op het punt staat de deur te openen en binnen te stappen, maar die deur is nog niet geopend. Dit is dus nu onze tijd: een tijd van wachten. Een tijd van voorbereiding. Een tijd van ‘nabij’.
GELIJKENISSEN
In drie gelijkenissen vertelt Jezus ons hoe we in deze tijd van nabijheid moeten leven:
] De gelijkenis van de trouwe dienaar (Mattheüs 24:45-51): Een meester vertrouwt zijn dienaren verantwoordelijkheid toe terwijl hij weg is.
] De gelijkenis van de talenten (Mattheüs 25:14-30): Dienaren moeten ontwikkelen wat hun is gegeven.
] De gelijkenis van de ponden (Lukas 19:11-27): Een edelman vertrekt om een koninkrijk te ontvangen en zal terugkeren.
Deze verhalen vertellen hetzelfde: het zijn gelijkenissen over de wederkomst. De meester in deze verhalen is Jezus. Hij is naar de hemel gegaan om daar zijn koningschap te ontvangen. Daarna zal Hij terugkeren. In de tussentijd draagt Hij alle mensen verantwoordelijkheid op voor wat Hij hun heeft toevertrouwd. Sommigen zullen trouw zijn aan Jezus en beloond worden; anderen zullen ervoor kiezen Hem niet te vertegenwoordigen met hun leven en krachten.
In Lukas 17 maakt Jezus een belangrijk onderscheid. Het koninkrijk is nu al aanwezig als een innerlijke werkelijkheid: Het Koninkrijk van God is binnen in jullie (Lukas 17:21). Maar Hij spreekt ook met nadruk over het koninkrijk als een toekomstige, zichtbare werkelijkheid: Zoals de bliksem flitst van de ene plaats onder de hemel naar de andere, zo zal ook de Zoon des mensen zijn op Zijn dag (Lukas 17:24). Wat we nu
zien is de morgengloed. Wat eraan komt, is de volheid van zijn koninkrijk. Nu is het koninkrijk geestelijk en verborgen; straks zal het openbaar en onmiskenbaar zijn.
Toen mijn vrouw mij op een dag vertelde dat ze zwanger was, zei ik: “Ben je daar echt zeker van? Je ziet er niet zwanger uit.” Ze rolde met haar ogen en antwoordde: “Reken er maar op.” En ze had gelijk. Hoewel er op dat moment niets zichtbaar was, groeide het leven in haar al gestaag.
We leven nu in een tijd van voorbereiding, een tijd die bol staat van verwachting en betekenis. Het koninkrijk is begonnen als een geestelijke realiteit die diep in ons woont, maar de vervulling ervan wacht nog op de dag van zijn glorieuze doorbraak.
Terwijl we wachten, rust er een heilige roeping op ons: om trouw te zijn, ons in te zetten voor de Heer, en een boodschap van ongekende betekenis te verkondigen. Deze wereld, met alles wat erin is, behoort aan Jezus toe. Elke mens op aarde is zijn
Nu is het koninkrijk geestelijk en verborgen; straks zal het openbaar en onmiskenbaar zijn
Uiteindelijk was het onvermijdelijk: geen twijfel, geen discussie, niet meer te verbergen. Zo is het ook met het koninkrijk van God. Het begint klein en ogenschijnlijk onzichtbaar. Maar uiteindelijk zal het in zijn volle glorie doorbreken, zo dramatisch en onmiskenbaar dat niemand eromheen kan.
In Lukas 19 geeft Jezus ons een gelijkenis om iets duidelijk te maken over zijn koninkrijk. De discipelen verwachtten namelijk dat het koninkrijk onmiddellijk zou aanbreken. Maar Jezus vertelde over een man van hoge geboorte die naar een ver land reist om daar zijn koningschap te ontvangen. Pas daarna zou hij terugkeren. Wat wij mogen weten is het volgende: Jezus ontvangt zijn koninkrijk niet ná zijn terugkeer van zijn dienstknechten op aarde. Nee, Hij ontvangt zijn koninkrijk vóór zijn terugkeer van God de Vader in de hemel. Daarna keert Hij terug. Dan pas worden ook alle dingen hersteld. Het is helaas niet aan de knechten van Jezus opgedragen om alles op aarde te herstellen voor zijn komst, en Hem dan daarna uit de hemel te roepen. Daarom zegt Handelingen 3:21 ook van Jezus: Hem moet de hemel ontvangen tot de tijden waarin alle dingen worden hersteld.
onderdaan, zelfs degenen die ervoor kiezen Hem niet te erkennen. Zelfs degenen die weigeren hun talenten, hun ponden, hun leven te gebruiken om Hem te vertegenwoordigen. Ja, zelfs degenen die Hem niet willen erkennen als de komende Koning. Maar de waarheid blijft: Hij is de Heer, en zijn heerschappij zal uiteindelijk alles en iedereen omvatten.
Jezus ontvangt zijn koninkrijk in de hemel en zal terugkomen om alles te herstellen. Dit geeft ons hoop. Zoals Filippenzen 3:20 zegt: Ons burgerschap is in de hemel, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk de Heere Jezus Christus.
Tot die tijd leven we in de morgengloed. We zien tekenen van het koninkrijk, maar we wachten nog tot het volledig dag is. Dit wachten is niet passief. Het is een tijd van actieve trouw, van voorbereiding, van uitzien naar zijn komst.
Jezus heeft een plaats voor ons gereedgemaakt. Hij komt terug om ons tot zich te nemen. De morgengloed van het koninkrijk houdt een belofte in: de dag komt eraan. En wat een dag zal dat zijn! •
Het paasverhaal opnieuw vertelt door Bram Kasse met bijzondere illustraties van Michel de Boer.
ISBN 9789087821401 | Formaat 24 x 30 cm | 32 pag. | Gebonden | Prijs € 18,95
Op 14 maart vindt in Veenendaal een event op initiatief van Esther Vorsterman van Oijen plaats over het Bijbelverhaal van koningin Esther. Een dag vol worship, inspirerende woorden en workshops, met als boodschap dat wat God toen deed, Hij ook nu kan doen. Tijdens deze dag wordt ook het nieuwe boek Geboren voor een tijd als deze gelanceerd, met lessen om de Esthers en Mordechais van deze tijd te inspireren. Meer info: www.estherministries.nl
in Neem contact op met onze advertentie-afdeling.
Eddy Morren
Media adviseur Opwekking Magazine
T 06 23 05 66 72
M eddy@morrenmedia.nl
Vanaf 6 februari start in Rotterdam een cursus Pastoraat, georganiseerd door De Hoop. In de pastorale praktijk van de kerkelijke gemeente kom je mensen tegen met depressiviteit, autisme, verslaving of persoonlijkheidsstoornissen. Hoe kun je hen het beste helpen? Tijdens de cursus op vijf donderdagavonden, geven professionals van De Hoop onderwijs en praktische tips.
Tijdens de cursus leer je over psychiatrische ziektebeelden en krijg je lessen mee in het praktisch omgaan met psychische problemen. Pastoraat verlenen doet ook wat met jezelf; je bent geen neutrale toeschouwer. Je eigen persoon en karakter spelen een rol. En wanneer kun je iemand beter doorverwijzen naar een reguliere ggz-instelling?
De cursus is vooral geschikt voor mensen met een pastorale taak in de kerkelijke gemeente, zoals pastoraal werkers, ambtsdragers, geestelijk verzorgers, mantelzorgers, predikanten en voorgangers. Meer info: www.vriendenvandehoop.nl/cursus-pastoraat
JAN POOL
Ken jij God werkelijk? En klopt het wat je denkt te weten over het werk van de Heilige Geest? Allemaal lezen we de Bijbel door een bril die gekleurd is door de kerkelijke traditie waarin we zijn opgegroeid. Wat zou er gebeuren als je deze paradigma-bril eens zou afzetten?
Het is interessant om eens te onderzoeken wat je denkt te weten over God. Wat denk je bijvoorbeeld dat de beste manier is om God groot te maken? Moeten we daarbij zitten, staan, liggen, knielen, springen, dansen, juichen, klappen, met vlaggen zwaaien, luid roepen?
En van welke soort muziek houdt God? Van onberijmde of berijmde Psalmen? Of houdt Hij meer van Opwekkingsliederen? Of gaat zijn voorkeur misschien uit naar de muziek van Hillsong en Jesus Culture?
Misschien vind je dat God een God van orde is. Wat betekent dat voor jou? En denkt God daar hetzelfde over? In veel kerken wordt de hele dienst van tevoren minutieus voorbereid. Alles wordt, met de tijd erbij, op papier gezet en dat krijg ik als gastspreker keurig van tevoren opgestuurd. Er mag meestal niet van afgeweken geworden. De orde van dienst is bepaald en er is geen ruimte voor onverwachte dingen. Bij Jezus gebeurden er altijd onverwachte en spontane dingen. De samenkomsten van Jezus verliepen in onze ogen zeker niet ordelijk. Op een keer werd
jouw achtergrond kleurt jouw
In ons dagelijks leven spelen paradigma’s een grote rol. Een paradigma is als een bril die je draagt om de wereld om je heen te bekijken. Het is een manier van denken en begrijpen die invloed heeft op hoe je kijkt naar jezelf, naar anderen en naar het leven in het algemeen. Ieder van ons denkt dat we de wereld zien zoals die is, maar in feite zien we de wereld zoals we zelf zijn.
Brillenglazen
Soms merken we opeens dat we de verkeerde brillenglazen hebben. We hebben altijd op een bepaalde manier gedacht, een bepaalde mening gehad over iets of iemand en opeens ontdekken we dat we het mis hebben gehad. We blijken een persoon of een situatie volkomen verkeerd beoordeeld te hebben. Onze waarneming waarvan we dachten dat het de waarheid was, blijkt niet juist te zijn. De Engelsen noemen dat een paradigm-shift, een verschuiving. Opeens krijg je een heel andere kijk op de werkelijkheid.
Hoe ontstaat nu zo’n paradigma? Dat wordt gevormd door onze achtergrond, onze opvoeding
en onze ervaringen. Alle regels, normen en waarden die je meekrijgt van je ouders, van leraren op school, van de leiders van je kerk en van andere gezagsdragers in je leven worden opgeslagen in je denken en vormen je paradigma. Zo lezen we allemaal de Bijbel door een bril die gekleurd is door de kerkelijke traditie waarin we zijn opgegroeid. En dat beïnvloedt ons paradigma over God.
Godsbeeld
Laten we ons goed realiseren dat ons beeld van God per definitie onvolledig is. Paulus schrijft in zijn eerste brief aan de gemeente te Korinthe: Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben (1 Korinthe 13:12). Zolang we hier op aarde zijn, zullen we een beperkt inzicht hebben in wie God werkelijk is. Dat betekent dat we altijd open moeten staan voor een herziening van ons godsbeeld. We moeten zo nu en dan naar de ‘opticien’ zodat onze bril, ons paradigma van God, kan worden bijgesteld. Ons kennen van God moet voortdurend in ontwikkeling zijn.
een dak opengebroken om een verlamde naar beneden te laten zakken zodat hij bij Jezus kon komen. Mensen kwamen soms schreeuwend naar Hem toe en vielen voor Hem neer op de grond. Soms waren er heftige manifestaties van demonen.
Zou het mogelijk zijn dat God groter is dan het doosje waarin wij Hem vaak stoppen?
Weerstand
In zowel het Oude als het Nieuwe Testament lezen we dus over best veel vreemde dingen die onze wenkbrauwen op zijn minst doen fronsen. Als ze nu zouden gebeuren, zouden ze bij veel christenen flinke weerstand oproepen omdat ze buiten hun paradigma van God vallen (zie ook het tekstkader). Maar als iets niet in jouw godsbeeld past, betekent dat dan automatisch dat het niet van God kan zijn?
Zou het mogelijk zijn dat God groter is dan het doosje waarin wij Hem vaak stoppen?
De verschijnselen die plaatsvonden bij de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksterdag pasten ook niet in het godsbeeld van de aanwezigen. Een deel van de omstanders veroordeelde het daarom onmiddellijk. Ze zeiden spottend: Ze zullen wel dronken zijn (Handelingen 2:13). Omdat het niet binnen hun godsbeeld viel, verwierpen ze het meteen. Maar er waren ook omstanders die anders reageerden. Ze waren buiten zichzelf van verbazing en ze vroegen aan elkaar: Wat heeft dit toch te betekenen (Handelingen 2:7 en 12) De NBG vertaalt dat ze geheel met de zaak verlegen waren. Dat was begrijpelijk, ze wisten even niet wat ze ermee aan moesten, maar ze verwierpen het ook niet meteen.
Voor ons is dit ook een mooiere manier om op iets te reageren wat we niet begrijpen. Je laat het bezinken, denkt erover na, onderzoekt het,
slaat de Bijbel erop na. Dat iets ongebruikelijk en buitengewoon is, is geen indicatie dat het nooit van Gods Geest zou kunnen zijn. Toch zijn veel christenen wat angstig voor het werk van de Heilige Geest. Onze paradigma’s geven ons namelijk ook een veilig gevoel. We weten waar we aan toe zijn en we zijn er ook zeker van dat er geen vreemde of zelfs ‘verkeerde’ dingen kunnen gebeuren. Maar door die angst missen we ook veel en blijven we vastzitten aan een paradigma dat wellicht niet helemaal juist is.
Openbaring
Is jouw paradigma over het werk van de Heilige Geest juist? De Heilige Geest kan zo veel voor ons doen! Hij is onze Trooster, Hij onderwijst ons, Hij getuigt van Jezus, Hij wijst ons de juiste weg en maakt ons bekend wat komen gaat. Hij geeft ons bovennatuurlijke kracht, liefde, vruchten en gaven. Zonder de gaven van de Heilige Geest kunnen we het koninkrijk van God niet ten volle openbaren! Die gaven worden genoemd in 1 Korinthe 12:7-10 Maar aan een ieder wordt de openbaring van de Geest gegeven tot welzijn van allen. Want aan de een wordt door de Geest gegeven met wijsheid te spreken, en aan de ander met kennis te spreken krachtens dezelfde Geest; aan de een geloof door dezelfde Geest en aan de ander gaven van genezingen door die ene Geest; aan de een werking van krachten, aan de ander profetie; aan de een het onderscheiden van geesten, en aan de ander allerlei tongen, en aan weer een ander vertolking van tongen. Doch dit alles werkt één en dezelfde Geest, die een ieder in het bijzonder toedeelt, gelijk Hij wil.
Paulus heeft het over de openbaring van de Geest. Daarmee bedoelt hij dat de Heilige Geest zichzelf openbaar maakt, het is merkbaar en zichtbaar, we kunnen waarnemen dat de Geest aan het werk is. Hij manifesteert zich door middel van de gaven, vandaar de term manifestatiegaven. Paulus geeft een opsomming van negen verschillende van deze bovennatuurlijke gaven. Als het bijvoorbeeld gaat over ‘gaven van genezingen’ dan betreft het een bovennatuurlijk soort genezing die niet veroorzaakt is door medisch ingrijpen. En als er gesproken wordt over ‘spreken met wijsheid’ dan is dat een bovennatuurlijke wijsheid.
Herontdekking
In de eerste eeuwen van het christendom fungeerden deze negen gaven volop. Maar van lieverlee zwakte het gebruik ervan af en vanaf ongeveer de 4e eeuw begon de rooms-katholieke kerk te leren dat alleen geestelijken over deze geestesgaven zouden kunnen beschikken. De institutionalisering van de kerk was hier in grote mate debet aan.
De protestantse Reformatie uit de 16e eeuw bracht hier geen verandering in. Integendeel, de gaven werden nog verder naar de achtergrond gedrongen. Zo leerde de reformator Johannes Calvijn dat deze geestelijke gaven hun nut zouden hebben verloren en daarom zouden hebben opgehouden te functioneren nadat de Bijbel en de kerkelijke organisatie eind 1e eeuw waren voltooid; slechts in bijzondere omstandigheden zouden ze wellicht gedeeltelijk nog kunnen terugkeren.
De grote kentering ten aanzien van de charismatische gaven kwam aan het begin van de 20e eeuw toen kleine groepjes christenen die later bekend zouden worden als de pinkstergemeenten, deze geestesgaven herontdekten.
Na de Tweede Wereldoorlog kwamen ook delen van oudere kerkgenootschappen onder invloed
Is jouw paradigma over het werk van de Heilige
Geest juist? De Heilige
Geest kan zo veel voor ons doen!
van deze geestesgaven, waaronder de roomskatholieke kerk en protestantse denominaties van allerlei snit. Prof.dr. Jan Hoek, bijzonder hoogleraar binnen de Gereformeerde Bond, bepleitte in 2006 in een vlammend betoog in CV/ Koers om “de vensters open te zetten”, zodat “de wind van de Geest alle vertrekken (van de kerk) kan doorwaaien.” Hij zei: ‘Waarom zouden we als kinderen van de Reformatie niet van harte openstaan voor genadegaven als tongentaal en profetie, genezing op gebed en bevrijding van demonische bindingen?”
Het Nieuwe Testament beschrijft het christelijk leven als een bovennatuurlijke levensstijl. Daarbij is het noodzakelijk dat de negen bovennatuurlijke gaven van de Heilige Geest rijkelijk in ons midden openbaar komen. •
Toen ik het zag liggen, wist ik dat ik het wilde lezen: Het geluk van de wandelaar, van Stephen Graham. In dit boek uit 1926 geeft de schrijver wandelaars op aanstekelijke wijze informatie over de wijze waarop zij zich ‘de edele kunst van het wandelen’ eigen kunnen maken.
“Het is een edele kunst; weet hoe je moet wandelen en je weet hoe je moet leven,” zo luidt de openingszin. Want “zelfs als de wandeling die je gaat maken niet meer dan een bevlieging is, een uitstapje, een pleziertochtje, zul je al snel de voordelen ervaren van de juiste relatie waarin je staat tot God, de natuur en je medemens.”
Dus maken mijn vrouw en dochter op oudejaarsdag een wandeltocht. Dus trek ik er minimaal een keer per week op uit om met mijn lief een wandeling te maken door de bossen. Dus houden we van klompenpaden, trage tochten en – met de kinderen – geocaching (en wat zijn die buisjes vaak lastiger te vinden dan op de beschrijving staat…).
Afremmen
Tijdens de wandelingen lopen we langzaam maar zeker de gejaagdheid uit ons systeem, en stemt ons innerlijk af op de frequentie van God en het gezonde leven. De Japanse auteur Kosuke Koyama vertolkte dit principe in zijn werk Three mile an hour God. Vertaald: God die zich met vijf kilometer per uur voortbeweegt. Jakkeren we met honderdtwintig kilometer per uur door het leven, dan razen we onze voort wandelende God voorbij. Maar zodra we afremmen, ontdekken we dat onze ziel het ritme van God weer vindt.
Zodra we afremmen, ontdekken we dat onze ziel het ritme van God weer vindt
Andersom geldt het ook. En voor mij vooral in de wintermaanden. Tijdens de donkere dagen voor kerst, de grijze januarimaand en de lánge kortste maand van het jaar, wanneer ik het liefste helemaal tot stilstand kom, als een beer in winterslaap, dán helpt de vijf kilometer per uur mijn ziel om in beweging te blijven. Three mile an hour - vijf kilometer per uur. Het is een edele kunst. Maar langzaam en zeker wordt het weer licht.
Beweging
Ook Jezus wandelde veel. Wanneer de reisafstanden in de evangeliën bij elkaar worden opgeteld dan kom je tot ruim 5.000 kilometer, over een periode van ongeveer drie jaar. Dat betekent dat Jezus ruim 33 kilometer per week wandelde, ofwel meer dan vijf kilometer per dag. Let wel, alle niet overgeleverde wandelingen, en de kippeneindjes van het huis van Petrus naar de synagoge zijn hierbij niet inbegrepen. En de discipelen? Zij volgden in het stof van hun rabbi.
We zouden kunnen zeggen dat wandelen een van de eerste dingen was die Jezus zijn discipelen leerde. De tollenaar die dagelijks in zijn tolhuisje zat, de vissers die zich door een schip lieten vervoeren, de vrouwen die Hem volgden; Jezus bracht ze in beweging. En met vijf kilometer per uur wandelden zij naar het licht. •
Iedere keer is het een feest om nieuwe Opwekkingsliederen op te nemen: nieuwe liederen uit binnen- en buitenland om God te aanbidden. En jij kunt erbij zijn, want we gaan het land in!
Alle info en tickets via www.opwekkingsmuziek.nl/opwekking-in-concert