CHRISTENEN IN EGYPTE VOEDSELHULP VOOR
Ook dit jaar willen we duizenden straatarme christelijke gezinnen en weduwen in Egypte een mooi pakket met eten geven.
We doen dat in december, zodat ze geen honger hebben tijdens de Kerstdagen. Veel christenen in Egypte zijn straatarm en hebben uw hulp dringend nodig.
Doet u mee?
Voor €20 geven we een gezin een mooi pakket met eten, inclusief een paar kipjes die de Kerstvreugde vergroten.
Vorig jaar hielpen we Etidal Anwar (70) en haar man van 73 met een voedselpakket. Ze zijn heel hulpbehoevend:
“Ik ben zo gelukkig met deze tas met eten voor het feest. We kunnen nooit vlees of kip kopen, dat is veel te duur. Al vijf jaar heb ik dat niet meer geproefd. Ik ben zo blij!”
Onze Heere zei: “Voorwaar, ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan.”
Hoeveel Egyptische gezinnen gaat u helpen met de Kerst?
Geef nu o.v.v. ‘kerstproject’
Gratis boek
Geef u nu op voor ons digitale nieuwsbrief en u krijgt er meteen een boek bij. Zie: www.nijlvallei.nl
COLOFON
Inhoudsopgave
04 Vurig verlangen
Lourens du Plessis
Het thema van de Pinksterconferentie 2025 – dat dit jaar tijdens het hemelvaartweekend plaatsvindt - is bekend: ‘Vurig verlangen’.
08 Een speciale dag om de Here God te danken
Erik Posthouwer
Op woensdag 6 november is het dankdag voor gewas en arbeid. Ervaren wij nog het wonder van de oogst; en dat we werk en inkomen hebben?
12 Een brug naar nergens
Ruben Flach
De Cholutecabrug in Honduras is een spiegel voor ons als gelovigen en als kerk, waarbij de belangrijkste vraag is waar onze brug naartoe leidt.
16 Fundamentenserie: dopen
Helene Wuhrer
Derde deel in de serie over fundamenten van het geloof, zoals de schrijver van de brief aan de Hebreeën deze opsomt.
22 Gods herstel ontvangen in je binnenwereld
Riek Brinksma
Heb je je wel eens afgevraagd waarom de ene situatie je raakt en de andere niet? Hoe het komt dat je soms voor bepaald gedrag kiest, terwijl je besloten had dat niet meer te doen?
26 Word jouw stem nog gehoord?
Jo Saxton en Ruben Flach
We zijn allemaal geroepen om onze stem te laten horen. Niet alleen in de letterlijke zin, maar ook met ons leven, onze invloed.
30 Gods belofte overstijgt alles
Leon van Steensel
In elke generatie zijn er wel een paar liederen aan te wijzen die een gebed van de wereldwijde kerk werden, gezongen als één stem in tientallen landen. Uw trouw (874) is zo’n lied.
36 Barmhartig omzien naar elkaar
Jef De Vriese
Omzien naar elkaar wordt in de huidige tijd onttrokken aan het gezin, de familie en de kerk. Het verloopt via instellingen, bedrijven en erkende professionals.
Verder natuurlijk
03 Colofon
11 Frisse Kijk - Marja Verschoor-Meijers
15 Bijbelstudie - Kees Goedhart
19 Persoonlijk – Lourens du Plessis
20 Opwekking Actueel
32 Aanbevolen media
33 Nieuws & Agenda
39 Uitgevogeld - Henk Stoorvogel
Nr. 702 november 2024, 64e jaargang | Opwekking Magazine is een uitgave van Stichting Opwekking en verschijnt 11 keer per jaar | Adres Ruitenbeek 16, 3881 LW Putten, 088 35 26 700, info@opwekking.nl, www.opwekking.nl | Redactie (redactie@opwekking.nl) Eindredactie: Carina Bergman, Lourens du Plessis en Carlino Bus, Redactie: Maartje Dekens , Henk Dik, Ruben Flach, Kees Goedhart, Manuel van Dam | Vormgeving: Verbaan Ontwerp en Margreet Sietsma | Fotografie : Adobe Stock, tenzij anders vermeld, cover: Fotografieteam Opwekking Drukwerk: Veldhuis Media | Advertenties Eddy Morren, T: 06 23 05 66 72 E: eddy@morrenmedia.nl, Opwekking is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Leesbeperking: Opwekking Magazine is ook verkrijgbaar in gesproken vorm, info: CBB, T: 034 15 65 499 W: www.cbb.nl | Abonnementen en Financiën Opwekking Magazine is, gedrukt en online, gratis beschikbaar voor Vrienden van Opwekking. We bieden het blad gratis aan, maar natuurlijk zijn er kosten verbonden aan het produceren van het blad. De kosten worden gedekt door (periodieke) giften van Vrienden van Opwekking. Voor het uitvoeren van onze opdracht zijn we afhankelijk van God en van de trouwe achterban van Stichting Opwekking, door wat we ontvangen in gebed, medewerking en giften. In dankbaarheid zien we hoe God keer op keer vermenigvuldigt wat we ontvangen. Wil je ons werk steunen met een gift? Alvast hartelijk dank! | Voor meer informatie kijk op www.opwekking.nl/word-vriend | Giften kunnen worden overgemaakt op IBAN: NL52 ABNA 0477 7744 82
THEMA PINKSTERCONFERENTIE 2025
Vurig verlangen
LOURENS DU PLESSIS
Het thema van de Pinksterconferentie 2025 – dat dit jaar tijdens het hemelvaartweekend plaatsvindt - is bekend: Vurig verlangen. Gods hart staat in vuur en vlam voor ons, en datzelfde vuur wil Hij in ons aanwakkeren.
Een Pinksterconferentie tijdens Hemelvaart, kan dat wel? Het klinkt misschien alsof we de kalender door elkaar halen, maar eigenlijk is het een prachtige vraag! Want Hemelvaart is niet zomaar een ‘afscheidsfeestje’ van Jezus. Nee. Het is de start van iets groots – de ultieme aankondiging dat de Geest onderweg is. Hemelvaart is als die spannende cliffhanger aan het einde van je favoriete serie: je weet dat er iets episch aankomt, en het heet
Pinksteren! Dus ja, Hemelvaart is juist het moment om alvast warm te lopen voor dat vurige feest..
Jezus zelf legde die verbinding toen Hij zei: Maar Ik zeg u de waarheid: Het is nuttig voor u dat Ik wegga, want als Ik niet wegga, zal de Trooster [de Heilige Geest] niet naar u toe komen; maar als Ik heenga, zal Ik Hem naar u toe zenden (Johannes 16:7). Hemelvaart was het moment waarop de
belofte van de komst van de Heilige Geest met Pinksteren werd bevestigd. Met Hemelvaart kunnen we dus uitroepen: “De Geest komt eraan!” Het is een tijd van vurig verlangen, een verwachting die groeit in de dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren. Zo is het ook gekomen dat ons thema voor de Pinksterconferentie van 2025 ‘Vurig erlangen’ is geworden.
Verwachting
Hemelvaart is veel meer dan alleen het moment waarop Jezus naar de hemel ging. Het markeert het begin van een tijd van verwachting, een voorbereiding op wat zou komen. Jezus liet zijn discipelen niet zomaar achter; Hij gaf hun een belofte die hen zou vervullen met hoop en verlangen. De Geest zou komen, en met Hem zou een nieuwe tijd van kracht en vervulling aanbreken. Dit is precies wat we elk jaar herdenken en vieren in de aanloop naar Pinksteren: de komst van de Heilige Geest, die ons niet alleen aanraakt maar ons leven ingrijpend verandert.
Het thema van Opwekking 2025, ‘Vurig verlangen’, sluit aan op deze verwachting. In de Bijbel zien we dat vurigheid vaak gekoppeld wordt aan de tegenwoordigheid van God. Denk aan Mozes die de brandende struik zag (Exodus 3), een vuur dat niet vernietigt maar juist de heilige aanwezigheid van God onthult. Ook op de pinksterdag, toen de Geest werd uitgestort, werden de volgelingen van Jezus vervuld met een vuur dat hen transformeerde en hen in staat stelde om de wereld in te gaan met nieuwe kracht (Handelingen 2). Vurig verlangen betekent dat we
Het is een tijd van vurig verlangen, een verwachting die groeit in de dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren
ons openen voor datzelfde vuur, dat ons hart verwarmt en ons dichter bij God brengt.
Verlangen
Het vurige verlangen waar we over spreken begint niet bij ons, maar bij de Heer zelf. Jezus gaf ons daar een prachtig voorbeeld van toen Hij zei hoe vurig Hij verlangde om het laatste avondmaal met zijn discipelen te vieren. Dit was normaal gesproken een maaltijd die men met het eigen gezin vierde, maar Jezus trok zijn discipelen dichter naar zich toe en beschouwde hen als zijn eigen familie. Hij wilde hen laten delen in de diepste vreugde en intimiteit die Hij te bieden had. Datzelfde vurige verlangen heeft God naar ons: Hij wil ons in zijn nabijheid, ons als zijn kinderen omarmen, en ons deel laten uitmaken van zijn grote liefde en genade. Het is zijn hart dat in vuur en vlam staat voor ons, en datzelfde vuur wil Hij in ons aanwakkeren.
Uitnodiging
De dagen van Hemelvaart tot Pinksteren zijn ook een tijd van bezinning en voorbereiding. Net zoals de discipelen zich in gebed en toewijding voorbereidden op de komst van de Geest, zo worden wij aangemoedigd om onze harten te richten op wat God voor ons in petto heeft.
Al 10 jaar komt de Bijbel heel dichtbij
Bijbel in Gewone Taal
Tijdens de conferentie zullen we dit op verschillende manieren doen, van momenten van onderwijs en reflectie tot momenten van aanbidding en gebed. Dit vurige verlangen is niet zomaar een emotie, maar een bewuste keuze om ons af te stemmen op de aanwezigheid en kracht van de Heilige Geest.
Hemelvaart en Pinksteren zijn niet zomaar herinneringen aan gebeurtenissen van lang geleden – ze zijn een levendige oproep, een heilige beweging die ons met kracht door de eeuwen heen blijft raken. Een heilige wind van Gods Geest trekt door onze wereld en ons leven, ons opwekkend en uitnodigend om onze harten open te stellen. Deze dagen vragen ons niet om rustig af te wachten, maar om onze toewijding met vuur en passie te vernieuwen. Het is een tijd waarin de liefde en kracht van God niet zachtjes aankloppen, maar als een vuur in
Vurig verlangen betekent dat we ons openen voor het vuur, dat ons hart verwarmt en ons dichter bij God brengt
ons willen branden. Dat vurige verlangen dat in ons wordt aangestoken, is niet zomaar voor onszelf – het is een vlam die bedoeld is om doorgegeven te worden, om anderen te verlichten en aan te steken met dezelfde passie. Dit is een goddelijke oproep om deel te worden van iets groots, iets dat levens verandert.
Brandend hart
Terwijl we uitzien naar Hemelvaart en de conferentie van 2025, kunnen we vol verwachting zijn over wat God gaat doen. Ieder jaar ontvouwt zich met frisse mogelijkheden en diepere inzichten in Gods waarheid en kracht. Dit jaar
29 mei t/m 1 juni
Pinksterconferentie tijdens het
Sing-in op een zaterdag?
Inderdaad! Volgend jaar zal de Sing-in plaatsvinden op zaterdagmiddag – iets wat we niet eerder hebben gedaan. De Sing-in, het grote moment van samenzang en aanbidding, dat normaal gesproken op zondag plaatsvindt, verhuizen we nu naar zaterdag. Hier komen we samen om ons verlangen naar Gods Geest te uiten door lofprijzing. Dit sluit perfect aan bij ons thema: door ons verlangen uit te spreken en uit te zingen, bereiden we ons hart voor op de komst van de Geest.
willen we samen een diep verlangen koesteren naar wat God voor ons in petto heeft. Laten we met Hemelvaart alvast uitroepen: “De Geest komt eraan!” en samen toeleven naar een vurige ontmoeting met Hem tijdens Pinksteren.
Zo wordt ‘Vurig verlangen’ niet alleen het thema van de conferentie, maar ook een oproep aan ieder van ons om met een brandend hart uit te zien naar de kracht en aanwezigheid van de Heilige Geest. Laten we die reis samen aangaan, vol verlangen naar de Geest die komt. •
Hemelvaartweekend!
Save the date: in 2025 vindt de Pinksterconferentie niet plaats tijdens het pinksterweekend, maar tijdens het weekend rondom Hemelvaart. En de Sing-in vindt plaats op zaterdag 31 mei.
Schrijf het alvast op in je agenda en/of gezinsplanner! De registratie opent zoals vanouds op 1 februari. Nieuwsgierig naar meer? Kijk op www.pinksterconferentie.nl
EEN SPECIALE DAG Om de Here God te danken
ERIK POSTHOUWER
Blijf in Hem geworteld en gegrondvest, houd vast aan het geloof dat u geleerd is en wees vervuld van dankbaarheid (Kolossenzen 2 vers 7)
Op woensdag 6 november is het dankdag voor gewas en arbeid. Voor veel protestanten een vertrouwd begrip, voor veel evangelische christenen een onbekend gebruik.
Waarom wordt dankdag gevierd? En waar komt dankdag eigenlijk vandaan? Ervaren wij nog het wonder van de oogst; en dat we werk en inkomen hebben?
Daar zat ik dan – 13 jaar oud – op een woensdagmiddag begin november in de kerk. Ik zat er samen met vele andere kinderen: het was dankdag. “Natuurlijk zit je dan in de kerk!” Dankdag vieren was voor mij zo normaal dat ik toch enigszins verbaasd was toen ik in mijn studententijd ontdekte dat andere christenen dankdag helemaal niet kenden.
Vooral in de protestantse traditie viert men al eeuwenlang ‘biddag’ en ‘dankdag’. Of eigenlijk heet het ‘biddag/ dankdag voor gewas en arbeid’ (in vissersdorpen aangevuld met ‘visserij’). Biddag vindt plaats aan het begin van het landbouwseizoen (op de tweede woensdag in maart). Op biddag wordt een zegen gevraagd over het gewas dat gezaaid wordt, en de arbeid die gedaan gaat worden. Dankdag wordt gevierd na het binnenhalen van de oogst (op de eerste woensdag in november). God wordt dan gedankt voor de ontvangen zegen. Dit als markering van twee belangrijke momenten om de mens
bewust stil te laten staan bij de afhankelijkheid van God. Op veel plekken is ’s ochtends of ‘s middags een kinderdienst en ’s avonds een reguliere kerkdienst.
Geschiedenis
De koppeling tussen zaaien, oogsten en dankbaarheid aan God is heel Bijbels. We lezen het in Gods Woord vaak: Abel offert God van wat Hij had geoogst (Genesis 4:4), bij de instelling van het offer van de eerstelingen wordt Israël opgedragen de eerste oogst als dankoffer aan God te geven (Deuteronomium 26:1-11) net als bij het binnentrekken van het beloofde land (Leviticus 19:23-25). Tijdens de herbouw van Jeruzalem stelt Nehemia de dankoffers weer in (Nehemia 10:3640). Ook bij de ingestelde feesten zoals het Wekenfeest (Deuteronomium 16) en het Loofhuttenfeest (Leviticus 23) wordt de dankbaarheid aan God verbonden aan hetgeen ontvangen is. Uit dankbaarheid wordt een deel van de oogst aan de Here God teruggegeven. Het is dan zelfs verplicht om blij te zijn en uitbundig feest te vieren.
Bij de instelling van het Avondmaal (Mattheüs 26:26-28) wordt het Griekse woord eucharisteō gebruikt (daar komt ons woord eucharistie vandaan); dit betekent ‘dankbaar zijn’. Jezus dankt hier voor het offer van het Pesachlam; maar ook symbolisch voor zijn naderende offer aan het kruis. Ook de Here Jezus verbindt dus dankbaarheid aan hetgeen wij van God ontvangen.
Al in de kerk in de eerste eeuwen na Christus worden quatertemperdagen (latijn voor vier seizoenen) gevierd: rond de wisseling van de seizoenen wordt op zo’n dag gebeden en gevast. Ook de eerste opbrengst van de oogst wordt aan God gewijd.
De koppeling tussen zaaien, oogsten en dankbaarheid aan God is heel Bijbels
Na de reformatie wordt afstand genomen van de roomskatholieke gebruiken en worden gebedsdagen op een eigen manier ingevuld. Er ontstaan langzaam vaste gebedsdagen om Gods zegen te vragen over de oogst, en Hem achteraf te danken voor de oogst. In de 16e eeuw zijn biddagen al bekend, uitgeschreven door de burgerlijke of kerkelijke overheid. Tijdens de Synode van Dordrecht (1578) wordt besloten om bij rampen te bidden en te danken. Predikanten roepen in deze diensten op tot ‘verootmoediging en gebed’. Door de industrialisatie (vanaf circa 1850) wordt onze samenleving steeds minder een agrarische samenleving en wordt ‘arbeid’ toegevoegd aan ‘gewas’.
Verootmoediging
Het oud-Nederlandse woord ‘verootmoediging’ wordt buiten de kerk amper meer gebruikt. En laten we eerlijk zijn, hoe vaak horen we dit woord nog in de kerk?
Verootmoedigen betekent ‘zich nederig opstellen’. De gebedsdagen waren in de vroegchristelijke kerk vooral gericht op verootmoediging, vandaar ook het bidden en vasten. Men stelt zich nederig op tegenover God omdat men weet dat men van Hem afhankelijk is. In de agrarische samenleving hadden muizenplagen, natte zomers of schimmelziektes direct gevolgen voor je dagelijkse voedsel. Vandaag de dag merken we dit amper meer. Modernisering en uitvindingen zorgen ervoor dat de oogst beschermd en bewaard kan worden. En als er een oogst mislukt importeren we onze producten gewoon uit een ander land. Maar de genoemde rampen herinnerden mensen wel aan hun beperkingen, en zorgden voor verootmoediging.
Dat confronteert wel. Want verootmoedig jij je nog voor God? Stel je je nederig op omdat je weet dat je kwetsbaar bent en afhankelijk van de levende God? Wij stellen ons vertrouwen in supermarkten, internet en luxe die ons voorzien van wat we nodig hebben. Het besef van de afhankelijkheid van God is door de welvaart soms ver weg. Daarom een oproep om je te verootmoedigen, om je nederig op te stellen ten opzichte van de Here God. Om Hem dankbaar te zijn voor wat Hij dagelijks geeft. Om een dag stil te staan bij wat Hij geeft!
Afhankelijkheid
Wat is het een mooi gebruik om aan het begin van elk zaaiseizoen een speciale dag te hebben om God de eer te geven als Schepper van hemel en aarde; als voorziener van alles wat leeft, bloeit en groeit. Om je te verootmoedigen, om al je werk voor Hem neer te leggen. En om aan het eind van het oogstseizoen een speciale dag te hebben om de Here God te danken voor Wie Hij is en voor wat Hij gaf. Dit omdat het ons helpt om ons te verootmoedigen. Is er dan een speciale dag nodig om onze dankbaarheid aan God te tonen? Nee, we mogen onze dankbaarheid elke dag aan de Here God laten merken. Maar een vaste dag met bijbehorende dienst helpt ons wel herinneren hoe afhankelijk en kwetsbaar we zijn.
God is niet alleen onze dank waard als het in óns leven goed gaat
geeft. Paulus zei het al: ‘… wees vervuld van dankbaarheid.’ (Kolossenzen 2 vers 7). Zoek een kerk in de buurt waar er gedankt wordt, of organiseer in je eigen gemeente een dankdienst. Ik bid dat wij als christenen mogen groeien in deze dankbare houding, in elke situatie, wellicht zelfs met een kerkdienst. •
Erik Posthouwer is als predikant verbonden aan de Andreaskerk in Putten. Hij is getrouwd met Agnes, en vader van vier kinderen.
Christian Verwoerd schreef een prachtig lied over dankbaarheid: Ik wil U danken
U liet de zon vanochtend opgaan; iedere dag is een geschenk.
Ik voel me rijk, een koningskind, als ik aan Uw gaven denk.
Hoe U mij altijd heeft bewaard en zoveel geeft gegeven. Ik heb nergens voor betaald, dus alles is genade in het leven.
De Bijbel leert ons om God te danken onder alle omstandigheden (1 Thessalonicenzen 5:18), ook als er moeiten zijn. Dat vind ik ontzettend lastig omdat er soms hele moeilijke dingen gebeuren, ook in mijn leven. Maar God is niet alleen onze dank waard als het in óns leven goed gaat. Onze omstandigheden kunnen begrijpelijkerwijs onze stemming bepalen, maar God is onze dankbaarheid op alle momenten waard. Woensdag 6 november 2024 is het dankdag. Wees dankbaar voor het leven, voor alles wat de Here God
Refrein:
Ik wil U danken op dit moment, gewoon U bedanken voor Wie U bent, want U bent het waard, Heer: al mijn dank, mijn lof, mijn eer.
Ik bied het U als offer aan, voor wat U in liefde voor mij hebt gedaan. Leer mij te danken, meer te danken, Here God.
FRISSE KIJK
OP OUDE WAARHEDEN
Dankzegging
Voor al mijn schrijf-, speur- en studiewerk maak ik graag en veelvuldig gebruik van verschillende Bijbelvertalingen met tekstverwijzingen. Maar ook van een uitgebreide Engelstalige concordantie en internetsites. Dat alles uiteraard onder de leiding, inspiratie en onderwijzing van de Heilige Geest.
Heerlijk om omringd door boeken en Bijbels ook te kunnen werken aan onderwerpen voor deze columns want, zo kan ik je verzekeren, die schud ik niet uit mijn mouw. Integendeel, die ontvang ik meestal na gebed. Omdat ik in het Engels bid, komen de onderwerpen ook in die taal bij mij binnen. Zo ‘bedacht’ ik me dat ik nog nooit een column over ‘thanksgiving’ had geschreven. We hebben die dag tijdens onze verblijven in Amerika uiteraard jaarlijks gevierd. Het woord op zich komt vele malen in Engelstalige bijbels voor, samen met het woord thankfulness, dankbaarheid.
Dankdag
Dankbaarheid naar elkaar en naar God toe leek me een passend onderwerp voor een najaarscolumn. In ons land wordt in vele kerkelijke kringen nog steeds de Dankdag voor het gewas gevierd. Mooi om eens bij stil te staan dus. Tot mijn grote schrik ontdekte ik echter dat het woord ‘dankbaarheid’ slechts eenmaal (!) in de Herziene Statenvertaling staat. Het schaamrood steeg mij naar de kaken. Dit moest een vergissing zijn, wij kennen toch welzeker dankbaarheid in christelijk Nederland?
Verwoed zocht ik verder en zo kwam ik, tot mijn grote opluchting, op het woord ‘dankzegging’. Een prachtig woord dat helaas niet zoveel meer wordt gebruikt. Maar voor ons christenen zou het een onmisbaar levensingrediënt moeten zijn. Dankzegging als redelijk offer naar God toe, zoals de psalmist dat deed: Ik zal U een offer van dankzegging brengen en de Naam van de HEERE aanroepen (Psalm 116 :17).
Dankzegging als cement om onze gebeden bijeen te houden zoals we dat zo mooi kunnen lezen in Filippenzen 4:6: Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God. Dankzegging zou de rode draad moeten zijn in alles wat wij vragen, bidden, doen of bedenken.
Lofprijzing
Dankzegging in plaats van allerlei duistere zaken als ontucht, onreinheid en hebzucht, dingen die onder ons beslist niet genoemd mogen worden. Evenmin oneerbaarheid, dwaze praat en lichtzinnige taal (Efeziërs 5:3-4). Hoe heerlijk zou het zijn als wij bekend zouden staan om onze dankbaarheid in plaats van deze wereldse gedragingen.
Ik denk dat Paulus het belang van dankzegging zeer goed begreep, hij doorspekte er alles mee en riep de gemeenteleden op om die goede gewoonte toch vooral over te nemen. Kolossenzen 4 vers 2: Houd sterk aan in het gebed, en wees daarin waakzaam met dankzegging. Mét dankzegging! Dat mag niet ontbreken. God troont op onze lofzang én dankbaarheid. Het is mijn hoop en verlangen dat de dankbare gezindheid die de eerste christenen zo kenmerkte ook de onze zal zijn.
Amen. De lofprijzing, de heerlijkheid, de wijsheid, de dankzegging, de eer, de kracht en de sterkte is aan onze God tot in alle eeuwigheid. Amen (Openbaring 7:12). •
RUBEN FLACH
Een brug naar
De Cholutecabrug in Honduras is een spiegel voor ons als gelovigen en als kerk, waarbij de belangrijkste vraag is waar onze brug naartoe leidt.
Vorig jaar hoorde ik voor het eerst over de Cholutecabrug. De 484 meter lange brug werd gebouwd over de rivier de Choluteca in Honduras, in Midden-Amerika. Toen in 1996 besloten werd tot de bouw ervan, wilden de Hondurezen er zeker van zijn dat deze brug sterk genoeg zou zijn om de stormen en orkanen te doorstaan die regelmatig in het gebied voorkomen.
Een Japans bedrijf bouwde een solide brug, ontworpen om de zwaarste natuurkrachten te doorstaan. De nieuwe Cholutecabrug - een modern wonder van ontwerp en techniek - werd in 1998 geopend. En terwijl mensen van de ene naar de andere kant van de Cholutecarivier reden, konden ze niet anders dan de nieuwe brug bewonderen. Het was de trots van de nabijgelegen stad Choluteca.
Waardeloos
In oktober van dat jaar werd Honduras getroffen door de orkaan Mitch. Het regende intens, de Cholutecarivier trad buiten zijn oevers en de hele regio kwam onder water te staan, met als gevolg veel dodelijke slachtoffers en veel schade. Alle bruggen in Honduras werden verwoest, behalve één: de nieuwe Cholutecabrug.
Toen het water zakte, stuitte de bevolking op een groot probleem. De brug was intact gebleven, maar de wegen
ernaartoe waren weggevaagd. En dat was nog niet het grootste probleem, door de overstroming had de Cholutecarivier ook een nieuwe bedding gevormd. De rivier stroomde niet meer onder de brug door, maar ernaast! Dus hoewel de brug sterk genoeg was gebleken om een orkaan te overleven, was het nu een brug over niets geworden, een brug van nergens naar nergens. Wat een verhaal! En wat een interessante les om over na te denken. Die brug was degelijk gebouwd, was de trots van de bevolking, en ook al overleefde hij de storm zoals bedacht, het was nu een brug naar nergens, eigenlijk waardeloos.
Juiste plek
In het kader van de artikelen die we afgelopen maanden hebben geschreven over de roeping die we allemaal hebben om het goede nieuws van het evangelie te verkondigen, moest ik denken aan de brug tussen God de Vader en ons - Jezus zelf. De enige echte brug en mogelijkheid om bij God te komen. En wij zijn als het ware het bedrijf dat die brug ergens neerlegt, zodat mensen er overheen kunnen lopen, richting God.
De vraag ‘waar de brug ligt’ speelt daarin wel een belangrijke rol. Ligt onze brug nog op de juiste plek, heeft het nog echte waarde? Of stroomt de rivier van het leven,
nergens
in ons land en in de wereld, inmiddels op een andere plek en zijn wíj vooral trots op onze brug, maar is het een brug naar nergens geworden?
Dit klinkt misschien wat oneerbiedig, en zo is het echt niet bedoeld. Want Jezus verliest nooit zijn kracht en doel. En dat was met de brug in Honduras ook niet zo. De brug lag ‘rotsvast’, maar wel op de verkeerde plek.
Het was een brug over niets geworden, een brug van nergens naar nergens
Het evangelie is niet veranderd en heeft niet aan kracht ingeboet. Het is nog steeds Gods reddende kracht voor allen die geloven, voor Joden in de eerste plaats, maar ook voor andere volken (Romeinen 1:16). Maar de manier waarop wij Jezus presenteren aan de mensen om ons heen, de manier waarop wij het evangelie, het verhaal van de brug naar God, brengen, is van cruciaal belang. Ik vind dat we als christenen en als kerken regelmatig stil moeten staan bij de vraag of wij er echt alles aan doen, op alle mogelijke en passende manieren, om mensen te vertellen over Jezus.
Jezus zelf gaf het voorbeeld door over God en de Bijbel te spreken door middel van verhalen van zijn tijd. Jezus gebruikte met grote regelmaat gelijkenissen om zijn boodschap toegankelijk te maken. De Bijbel gebruikt heel veel beeldspraak, die voor de mensen van die tijd heel begrijpelijk was. Wat betekent dat voor ons, in onze tijd?
Het gebeurt regelmatig dat we toch kiezen voor een taalgebruik dat misschien ‘eerbiedig’ klinkt, omdat we oude woorden van de Bijbel gebruiken, maar dat voor mensen uit onze tijd echt vervreemdend werkt. In onze kerkdiensten hebben we zo ons eigen jargon, we noemen het ook wel ‘tale Kanaäns’. Het lijkt dan geestelijk en komt hoogverheven over, maar met welk doel? Denken we echt dat God onder de indruk is van dure woorden, of dat Hij daar eerder op reageert?
Andere aanpak
Heb je wel eens nagedacht over hoe Jezus zijn boodschap zou brengen of het verhaal zou vertellen als Hij in deze tijd op aarde had geleefd?
In het Nieuwe Testament zien we dat er in verschillende situaties op een andere manier gesproken en gehandeld werd. In de eerste hoofstukken van het boek Handelingen zie je
duidelijk dat het evangelie alleen nog aan de Joden verkondigd wordt. Bij het prediken van het evangelie aan die mensen zie je dat de discipelen uitgaan van een bepaalde kennis over, bijvoorbeeld, de komst van de Messias.
Ligt onze brug nog op de juiste plek, heeft het nog echte waarde?
Als Paulus bij de heidenen in Athene komt, zie je ineens een heel andere aanpak. Paulus komt terecht in een stad met veel afgoderij en veel afgodsbeelden. De inwoners van Athene waren zo religieus dat ze zelfs een beeld hadden voor de ‘onbekende god’. Hoewel Paulus er verontwaardigd over is, gebruikt hij die situatie wel als ingang om het evangelie te prediken en hij stelt: Wat u vereert zonder het te kennen, dat kom ik u verkondigen (Handelingen 17:23). Kortom die god die jullie niet kennen, die ken ik wel, en die kom ik jullie voorstellen.
Paulus verlegde de brug, zodat ook mensen zonder voorkennis van Gods Woord er overheen zouden kunnen lopen. Hij gebruikte een andere beeldspraak in een andere cultuur, maar hij verkondigde Jezus, die mensen bij de ‘onbekende God’ kon brengen.
Creatieve manieren
Wat betekent dit voor ons? Voor ons persoonlijke leven? Voor hoe we kerk zijn? Zorgen wij ervoor dat Jezus en de boodschap van redding nog op een relevante manier gebracht worden? Gebruiken we alle mogelijke manieren om te zorgen dat de brug op de juiste plek ligt?
Jezus is dé hoop voor de wereld en het is aan ons om te zorgen dat de brug op de juiste plek ligt
Eerder schreven we in dit magazine over de gemeente Kom en Zie in Rotterdam die een TikTokaccount heeft geopend om jongeren te bereiken met het evangelie. Het gevolg is dat er bijna iedere week nieuwe jongeren naar de kerk komen. Zij hebben het evangelie en de kerk ontdekt door sociale media.
Ik hoor vaak mensen, ouderen om eerlijk te zijn, klagen over smartphones, internet, sociale media en alle ‘rottigheid’ die daarop te zien is. Maar als we creatief zijn, en wijs, zullen we zien dat dezelfde techniek door ons gebruikt kan worden voor positieve inhoud. Ik stel regelmatig vragen aan kerken die na de coronacrisis zo snel mogelijk weer gestopt zijn met het beschikbaar stellen van hun samenkomsten op internet. Het hoeft niet allemaal live, maar we kunnen zoveel mensen bereiken die misschien nooit een kerkgebouw zouden binnenlopen.
Er zijn nog veel meer nieuwe, creatieve en belangrijke manieren om te zorgen dat onze Brug niet krachteloos of nutteloos wordt. Jezus is dé hoop voor de wereld en het is aan ons om te zorgen dat de brug op de juiste plek ligt en dat we durven te veranderen als dat nodig is.
Er is maar één Brug, één Weg, en wij mogen mensen naar Hem wijzen.•
Het eerste vraagteken in de Bijbel
Het lijkt erop dat het eerste vraagteken in de Bijbel tot stand kwam door de vraag van een slang. In Genesis 3:1 staat: Van alle in het wild levende dieren die de HEER God gemaakt had, was de slang het sluwst. Dit dier vroeg aan de vrouw: ‘Heeft God werkelijk gezegd dat jullie van geen enkele boom in de tuin mogen eten?’
Als je de vraag goed bekijkt, is het een stomme vraag die de slang stelt. Als je van geen enkele boom in de tuin mag eten, waar moet je dan van leven? De dood was nog niet in de wereld gekomen, dus dieren slachten was geen optie. Helaas ging Eva het gesprek aan met de slang en het gevolg was dat zij begon te geloven wat de slang zei. Op dat moment geloof je dus niet meer de woorden van God.
Zonde
Was de eerste zonde dus het eten van de verboden vrucht? Als je het goed leest, was de eerste zonde niet het eten van de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad, maar ongeloof in Gods Woord. Zodra je gaat twijfelen aan Gods Woord kom je gemakkelijk tot zonde. De tweede zonde was een leugen. Uitgesproken door Eva zelf. Eva zei dat ze de boom zelfs niet mochten aanraken, maar dat laatste had God nooit gezegd in Genesis 2:16-17. De derde zonde is dan het eten van de verboden vrucht.
In de Hof van Eden stonden twee bijzondere bomen. De reden daarvoor was dat God de mens een keuze wilde aanbieden. De mens kon kiezen voor de Levensboom of voor de boom van kennis van goed en kwaad. God wilde geen robots maken, maar mensen naar zijn beeld. Mensen die zelf een keuze kunnen maken.
Binnenkant
Zowel Adam als Eva maakten de keuze om te eten van de boom van kennis en meteen daarna verstopten zij zich in de bosjes voor God. Zonde maakt mooie dingen stuk en brengt je altijd in de duisternis. Veel mensen denken dat zonde aan de buitenkant zit. Daarom maakten Adam en Eva ook schorten van vijgenbladeren om hun naaktheid te bedekken. Helaas zit zonde altijd aan de binnenkant. Het begint met je hart. Daarom wil God ook het liefste wonen in het hart van zijn kinderen.
Als je het goed leest, was de eerste zonde niet het eten van de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad, maar ongeloof in Gods Woord
Wat bedoelt God als Hij zegt dat Hij ons hart wil? Als een man zegt dat hij zijn vrouw liefheeft “met heel zijn hart” wil hij daarmee zijn intense gevoelens voor zijn vrouw tot uiting te brengen. In het Hebreeuwse denken betekent ‘hart’ niet alleen gevoelens, maar wordt ook het hele geestelijke, mentale en fysieke leven van de mens bedoeld. De Bijbel spreekt bijvoorbeeld over het hart der aarde (Mattheüs 12:40). Het hart is dus steeds het middelpunt waar alles om draait.
Om te eindigen met een vraagteken: Mag de Heer ook jouw hart bezitten? Dan heeft Hij meteen datgene waar alles om draait! •
Fundamenten van het geloof deel 3
DOPEN
HELENE WUHRER
Derde deel in de serie over fundamenten van het geloof, zoals de schrijver van de brief aan de Hebreeën deze opsomt: bekering en geloof; dopen en handoplegging; opstanding en het eeuwig oordeel (Hebreeën 6:1-3).
‘Dopen’ noemt de schrijver van de brief aan de Hebreeën als derde in de lijst van het basisonderwijs in de leer over Christus. Hij gebruikt daarvoor het woord, dat naast voor de christelijke doop (Kolossenzen 2:12) elders ook voor rituele wassingen gebruikt wordt (Markus 7:4; Hebreeën 9:10). Als je ooit ergens een serie over orthodox gelovige joden hebt gekeken, dan heb je vermoedelijk gezien hoe een bruid zich voor de bruiloft onderdompelt. Dergelijke praktijken waren er in het jodendom ook al in de tijd van het vroege christendom. Het woord dopen staat in Hebreeën 6:2 in het meervoud. Inzicht in en kennis over de betekenissen van verschillende religieuze onderdompelpraktijken van hun tijd achtte de schrijver dus nodig voor volgelingen van Jezus. Volgens hem was dat belangrijk, zodat zij als volwassen gelovigen stevig in hun geloof zouden staan. Helaas legt hij niet verder uit, wat hij daar precies mee bedoelt, we moeten dus buiten deze brief in het Nieuwe Testament gaan kijken.
Heilige Geest
Ook in een verhaal in Handelingen (19:1-7) hebben leerlingen met verschillende dopen te maken: ze waren alleen met de doop van Johannes gedoopt (zie ook Mattheüs 3:6; Markus 1:4; Lukas 7:29) en werden nu nog in de naam van Jezus gedoopt. Voor Paulus was het dus niet alleen belangrijk dat ze het verschil tussen de dopen kenden. Als teken van hun geloof in Jezus moesten ze
zich ook (een tweede keer) laten dopen, en dan op de juiste manier. Wat hun volgens Paulus daarvóór blijkbaar herkenbaar ontbrak, kregen ze er nog bij: de Heilige Geest daalde op hen neer en ze begonnen in tongen te spreken en te profeteren. Naar de vervulling of doop met de Geest verwijst de schrijver van Hebreeën in zijn fundamentenlijst met het begrip ‘opleggen van handen’.
De Heilige Geest daalde op hen neer en ze begonnen in tongen te spreken en te profeteren
Niet alleen kennis over de doop, maar ook gedoopt worden was van fundamenteel belang in het leven van een Jezusvolgeling (Mattheüs 28:19; Handelingen 2:38; 8:12). Om te achterhalen waarom dat zo essentieel is, zullen we naar de betekenis van de doop moeten kijken, die de bovengenoemde leerlingen in moesten gaan halen. Paulus beschrijft dat in zijn brieven.
In Romeinen 6:4 legt Paulus de symboliek van het onderdompelen uit: zoals je bij je doop helemaal onder water was, ben jij door je geloof ‘verbonden’ met de dood van Jezus. En met zijn opstanding. In de doop gaat het dus heel centraal om het verlossingswerk van Jezus en hoe men zich daartoe verhoudt. Best fundamenteel, dus.
Hoe bepalen de geloofsfundamenten ons leven vandaag?
Als je leeft vanuit deze betekenis van de doop dan weet je dat Jezus voor jouw zonden aan het kruis is gestorven.
] Dan besef je dat dat nodig was, omdat jij door eigen schuld te ver verwijderd was van God om ooit uit eigen kracht terug te kunnen komen.
] Dan is je eigenwaarde gegrond op wat Jezus voor jou heeft gegeven: zijn leven.
] Dan weet je je door en door geliefd en volledig vergeven, Jezus deed dat immers lang voordat jij met geloof daarop kon reageren. Vanuit zijn genade.
] Dan zul je minder snel op anderen neerkijken, omdat je beseft dat je zelf in afhankelijkheid leeft van Jezus’ verlossingswerk.
Paulus verbindt er nog iets aan, dat het leven heel praktisch raakt: wie zich in de doop door geloof met dood en opstanding van Jezus verbindt, die is net als Hij dood
Dood voor de zonde, maar in Christus
Jezus levend voor God
voor de zonde (Romeinen 6:11). Daar is gewoon geen plek meer voor. Dat zit dus dicht in de buurt van het eerste fundament in deze serie. Dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God. De zonde heeft geen grip meer op je. Ook dat heb je met je doop beleden. Je kunt je dus afvragen, of je leeft ‘vanuit je doop’:
] Leef ik voor God - of bijvoorbeeld voor mijn carrière, voor aanzien van anderen, om rijk te worden? Heb ik de prioriteiten op orde in mijn leven?
] Is er iets in mijn leven, wat ik bij het kruis moet brengen, waarvan ik afstand moet doen, waar ik voor om vergeving moet vragen?
Lichaam van Christus
Paulus heeft het er ook over, dat mensen door de doop een zijn geworden met Christus (Galaten 3:26) en tot een lichaam, het lichaam van Christus, samengevoegd zijn (1 Korintiërs 12:13). Dat lichaam bestaat uit allemaal verschillende leden met uiteenlopende achtergronden, gaven, talenten en vaardigheden. Ze vullen elkaar aan. Daar maak je door je doop onderdeel van uit. Je kunt je afvragen:
] Hoe breng ik deze eenheid met Jezus en met medegelovigen tot uitdrukking in mijn leven?
] Weet ik wat mijn eigen inbreng is in het lichaam van Christus - en waarin ik op anderen ben aangewezen?
Hoe leef je ‘vanuit je doop’? Ik zou samenvattend zeggen: door Jezus steeds voor ogen te houden (Hebreeën 12:2), door je best te doen om nooit te vergeten, wat Hij voor jou heeft gedaan en wie jij mag zijn in Hem. •
Helene Wuhrer is Deens en Zwitsers, getrouwd met een Duitser en woont al ruim 20 jaar in Nederland. Ze werkt parttime als voorganger in Den Haag en is werkzaam aan de VU als onderzoekster in opdracht van de VPE en de BFP (Duitse pinksterkerken).
Lourens Du Plessis
Een tweeliterfles vol kennis
Als iemand me recent vroeg hoe ik mijn eerste weken als directeur
bij Opwekking had ervaren, vertelde ik over een gebeurtenis lang geleden op een jeugdkamp.
Zoiets onverantwoords zou ik vandaag niemand aanbevelen, maar tijdens een competitie moest elk team een jongen van een jaar of 18 kiezen die als eerste een tweeliterfles cola kon leegdrinken. Mijn eerste weken bij Opwekking voelden in zekere zin net zo. Het voelde soms alsof ik een tweeliterfles vol kennis, informatie, nieuwe contacten en werkwijzen in de kortste keren moest ledigen
Het was interessant en soms vermoeiend, maar bovenal enorm inspirerend. Elk gesprek dat ik voerde, elke taak die ik oppakte, onthulde weer een nieuw facet van de prachtige bediening die Opwekking is. Ik ontmoette zoveel mensen - van het prachtige kantoorteam in Putten tot de betrokken vrijwilligers die het hele jaar rond meewerken, of tijdens de
Ik ontdek elke dag meer over wat Opwekking doet
Pinksterconferentie. . En dan heb ik het nog niet eens gehad over de mensen van de selectiecommissie voor nieuwe Opwekkingsmuziek, het team dat ons magazine verzorgt en onze partnerorganisaties. Stuk voor stuk mensen met een hart voor God, ieder op hun eigen manier bijdragend aan zijn koninkrijk.
Dankbaarheid
Maar hoe intens deze start ook was, één ding stond en staat voor mij vast: het is een voorrecht om hier te mogen dienen. Ik moest vaak denken aan de tekst waarmee mijn vader mij bemoedigde, namelijk uit Filippenzen 2:13: Het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen. Deze
woorden zijn een krachtige herinnering dat God niet alleen ons verlangen vormt, maar ons ook helpt om daadwerkelijk zijn wil uit te voeren.
Nieuwe seizoenen brengen altijd nieuwe uitdagingen met zich mee, en dat geldt zeker voor mijn rol als directeur. Er valt nog zoveel te leren. Ik ontdek elke dag meer over wat Opwekking doet. Toch, ongeacht de uitdagingen, voel ik een diepe dankbaarheid. Dankbaar dat ik mag meewerken aan dit bijzondere werk van God, dankbaar voor de prachtige mensen om me heen, en vooral dankbaar dat ik steeds weer mag vertrouwen op zijn leiding.
Vertrouwen
God heeft ons niet zomaar op een weg gezet zonder richting of doel. Hij geeft wijsheid waar we die nodig hebben, en kracht wanneer we zwak zijn. De Heilige Geest bemoedigt en versterkt ons op momenten dat we het even niet meer weten. Soms kan het voelen alsof je een tweeliterfles in één keer moet leegdrinken—het lijkt onmogelijk, maar met Gods hulp lukt het toch, stap voor stap. En hoewel ik nog steeds veel moet leren, weet ik dat ik dit werk met vertrouwen kan doen. Niet omdat ik het allemaal zelf kan, maar omdat God mij bijstaat. En dat is de geruststelling die ik iedereen wil meegeven: met God aan je zijde kun je met vertrouwen en rust op weg gaan.
Mijn eerste maand bij Opwekking was intens, uitdagend, maar vooral heel mooi. Ik kijk ernaar uit om,
SAVE the DATE!
29 MEI T/M 1 JUNI 2025
In 2025 vindt de Pinksterconferentie niet plaats tijdens het Pinksterweekend, maar tijdens het weekend rondom hemelvaart. Reden daarvoor is het vernieuwde contract voor vijf jaar met Walibi Holland dat we begin dit jaar hebben getekend.
Tijdens de gesprekken over het contract werd duidelijk dat het in 2025 en 2028 niet mogelijk is om tijdens Pinksteren de conferentie op het Walibi-terrein in Biddinghuizen te organiseren. Pinksteren valt in deze jaren relatief laat en daardoor zou er een te korte af- en opbouwtijd tussen de evenementen Opwekking en Defqon beschikbaar zijn. Dit zorgt voor te veel logistieke problemen. Daarom wijken we in 2025 en ook in 2028 uit naar het hemelvaartweekend.
Een grote verandering, en daarom hebben we nu alvast een speciale FAQ-pagina op onze site waar we je op de hoogte houden van de beschikbare informatie en ontwikkelingen. We hopen je met Hemelvaart in de polder te mogen begroeten om samen uit te zien naar Pinksteren!
Lees onze FAQ met antwoorden op je vragen.
Zet alvast in je agenda:
De Pinksterconferentie is in 2025 tijdens Hemelvaartweekend:
29 mei t/m 1 juni 2025
En… de Sing-in is volgend jaar op: zaterdag 31 mei 2025
PLAYLIST OPWEKKING KIDS
Jarenlang hebben we naast onze serie Opwekkingsliederen ook een speciale serie Opwekking Kids uitgegeven. Het is een uitgebreide reeks toffe, Bijbelse liedjes, gouwe ouwe maar ook coole liedjes over actuele thema’s om kinderen zingend bekend te maken met Gods liefde en waarheid. Hiervan hebben we een heerlijk lange playlist gemaakt met inmiddels zo’n 70 nummers. Swing lekker mee met Je mag er zijn en Ik ben gewoon zo vrolijk, of zing mee met wat rustigere nummers als God is altijd heel dichtbij, U alleen wil ik aanbidden en Ik wil even bij U komen
Scan de QR-code voor uren meezingplezier!
Preek Pinksterconferentie
Jirska Albert
Iedere maand lichten we op Opwekking Media een van de toespraken van de Pinksterconferentie uit. Er is zo’n schat aan levensveranderend onderwijs dat we die graag ter beschikking stellen. Deze maand zetten we de schijnwerper op de toespraak van Jirska Alberts, die op zondagavond sprak over het thema: Wat wil je dat Ik voor je doen zal? Jezus herstelt, vernieuwt, bevrijdt en geneest. Zo wordt zijn koninkrijk zichtbaar.
Scan de QR-code en laat je inspireren.
- TERUGBLIK -
OPWEKKING IN CONCERT
Op 5 oktober was het zover: de eerste Opwekking in Concert van dit seizoen. En wat was het een geweldige avond! We waren van harte welkom bij de gastvrije gemeente De Banier in Almelo, en samen met honderden bezoekers hebben we genoten van een avond vol muziek en aanbidding onder leiding van de Opwekkingband. Mooi om met zoveel mensen tot eer van God te zingen.
Natuurlijk is deze avond ook de eerste serie nieuwe Opwekkingsliederen opgenomen, die binnenkort als lyric video en in diverse digitale uitgaven beschikbaar komt. De liederen die we hebben opgenomen zijn: Reikhalzend, Wat Hij deed (vertaling van What He’s done), Breek de hemelen open en Alleen door Jezus (vertaling van Because of Jesus).
Een paar reacties van bezoekers:
c “Gaaf om met elkaar God te aanbidden!”
c “Ik heb genoten van het zingen!”
c “Kostbaar om in Gods tegenwoordigheid te zijn door de liederen, gebeden en korte overdenking. En dat er rust en ruimte voor ministry was.”
c “Geraakt door de oproep om iemand anders bij Jezus te brengen (zoals de blinde man die bij Jezus werd gebracht) omdat diegene een aanraking van God nodig heeft.”
c En een reactie van een van onze vrijwilligers: “Ik kom elke keer, dus kan ik net zo goed wat doen. Dit is zo mooi…!”
De volgende Opwekking in Concert vindt plaats op zaterdag 23 november in Zwijndrecht. Scan de QR-code voor meer informatie en tickets.
Gods herstel ontvangen in je binnenwereld
Heb je je wel eens afgevraagd waarom de ene situatie je raakt en de andere niet? Hoe het komt dat je soms voor bepaald gedrag kiest, terwijl je besloten had dat niet meer te doen?
Je hebt meestal een goed, gezond beeld van jezelf, maar er zijn situaties waarin je ineens dingen over jezelf denkt en voelt, waarvan je weet dat ze niet kloppen, maar ergens diep vanbinnen voelt het toch zo. Wat maakt dat we het in relaties, in leidersteams in de maatschappij of in de gemeente soms zo moeilijk vinden om liefdevol, genadig en aanvaardend met elkaar om te gaan, terwijl we oprecht Jezus willen volgen? Situaties die het waard zijn om eens dieper naar te kijken.
KRASSEN
Ieder mens heeft krassen op zijn ziel opgelopen, pijnpunten die als rode knoppen ergens diep in je bewustzijn zitten. Dat is een gevolg van de keus die de mens maakte in de hof. God schiep ons, lijkend op Hem, als ‘zeer goed’, als partner in zijn missie met deze wereld. Een hoge roeping. Maar we luisterden naar de slang, die suggereerde dat er iets hogers te bereiken valt dan menszijn, namelijk ‘als goden zijn’. Het luisteren naar deze leugen heeft onder andere effect op ons zelfbeeld. We benoemen het vaak als: “Je leeft in een gebroken wereld.” Jij en ik hebben onze eigen ‘gebrokenheid’ waar we mee te dealen hebben. Hoe dat eruitziet, verschilt per persoon,
afhankelijk van wat je hebt meegemaakt in je leven en wat je van je ouders gespiegeld hebt gekregen.
LEUGENS
Door de leugen heb je iets anders over jezelf geleerd dan ‘zeer goed’. Bijvoorbeeld leugens als: ‘ik ben niet goed genoeg’, ‘ik doe er niet toe’, ‘ik hoor er niet bij’, ‘ik mag er niet zijn’ en andere pijnlijke gedachten. Gedachten die in bepaalde situaties opeens bij je boven komen.
We luisterden naar de slang, die suggereerde dat er iets hogers te bereiken valt dan mens-zijn, namelijk 'als goden' zijn
De ‘rode knoppen situaties’. De pijn die we bij deze innerlijke gedachten voelen willen we liever vermijden. We leren onszelf manieren van leven om dat te doen. We proberen onszelf waarde te geven door te presteren, controle te hebben, perfectionistisch de lat hoog te leggen. Of we proberen goedkeuring te krijgen door aan
alle verwachtingen van mensen te voldoen, altijd klaar te staan voor de ander, jezelf weg te cijferen, geen nee durven zeggen. Of juist door wat onzichtbaar te zijn, jezelf klein te maken. Een andere bekende manier om eigen pijn niet te voelen is het beschuldigen van een ander in plaats van naar jezelf te kijken. Als we hier last van hebben zijn we kritisch, denken we in zwart-wit, goed of fout. Alles wordt beoordeeld en veroordeeld.
Het probleem bij deze manieren van leven, waar we zelfs soms heel christelijke motieven voor aanvoeren, is dat het geen herstel brengt in de gebrokenheid in je binnenste. Het ontkracht de leugen diep vanbinnen niet. Sterker nog, het brengt ons tot gedrag dat geen recht doet aan jezelf en de ander en maakt relaties onveilig. Wanneer dit gebeurt in je leiderschap maakt het je leiderschap onveilig voor de mensen die je leidt.
Verdoof je de pijn dan vermijd je je gevoelens en behoeften en wend je je in plaats daarvan tot iets anders. Denk aan: alcohol, drugs, eten, porno, social media, gamen, shoppen enzovoort. In situaties waar je stress voelt, probeer je jezelf zo tot rust te brengen.
GROEIEN
God wil herstel geven in de pijnpunten die je hebt opgelopen in je leven. Daardoor mag je groeien in emotionele gezondheid. Als zijn waarheid, die je met je ratio wel weet, al gaandeweg diep in je binnenste landt, ontkracht dat de leugen. Het pijnpunt komt meer en meer
Emotioneel gezond worden is niet hetzelfde als perfect worden
tot rust. Dat proces is groeien in je identiteit in Christus. Emotioneel gezond worden is niet hetzelfde als perfect worden. Dat woord gebruiken we vaak, maar is helemaal niet het doel van je leven. De Bijbel spreekt wel over volmaakt zijn. Dat woord heeft meer de klank van ‘heel zijn’, een ‘mens uit een stuk’ zijn. Dat is veel mooier om naar te verlangen.
Voor groei in emotionele gezondheid heb je de moed nodig om naar je eigen gebrokenheid te kijken en je
16 november
Meer weten over theologie of theologie studeren?
Start met de premaster Theologie.
Heb je een hbo-opleiding theologie afgerond of een universitaire master en wil je een master theologie volgen?
Dan kan dat met onze premaster theologie, de schakel tussen je vooropleiding en de master Theologie.
Predikant worden?
De Protestantse Kerk biedt financiële (master)studieondersteuning voor toekomstige predikanten.
De bekende verhalenverteller
Bram Kasse en illustrator
Michel de Boer maakten samen dit prachtige en unieke kerstboek voor het hele gezin.
ISBN 9789087821296
Formaat 24 x 30 cm
Prijs € 18,95
Meer informatie vind je op www.pthu.nl.
Protestantse Theologische Universiteit
Inspiring wisdom
Frits Rouvoet van Bright Fame vertelt: “Vanaf het eerste moment was er een klik met Maria en haar kind. Haar leven is niet makkelijk geweest en zeker niet de jaren dat ze onder dwang in de prostitutie heeft moeten werken. Toch was ze positief en blijmoedig.
Ze vertelde dat ze nu voor zichzelf als zelfstandige zou gaan werken in de prostitutie. We hadden een goed gesprek en gaven Maria het boek Bevrijdende liefde van Francine Rivers in haar eigen taal. ‘Ga ik ervan huilen?’ vroeg zij. ‘Waarschijnlijk wel,’ antwoordden wij. Die avond kwam er een berichtje van haar: ‘Ben bij bladzij 17 en zit al te huilen!’ Steeds hield zij ons op de hoogte waar ze in het boek was en wat haar daarin raakte. Ze komt nu regelmatig bij ons langs, volgde een DISC-training en krijgt Nederlandse les.
Op een gegeven moment appte zij dat ze zich niet
meer geïsoleerd voelt sinds zij contact met ons heeft. Weer wat later: ‘Door het contact met jullie en het lezen van dit boek wil ik niet meer terug in de prostitutie.’ Een bewuste en duidelijke keuze. Samen onderzoeken we hoe zij haar onderbroken opleiding een vervolg kan geven. De eerste stappen daarvoor zijn gezet. Zij wil zich laten dopen en kijkt nu verlangend uit naar de toekomst.”
Dankzij uw hulp en gebed kan Bright Fame naast vrouwen als Maria staan. Ga naar onze advertentie op pagina 34 om te zien wat u kunt doen of check onze website: www.brightfame.nl
ervan bewust te worden op welke momenten je vanuit die gebrokenheid reageert. Die reactie is misschien wel begrijpelijk, maar doet geen recht aan de ander en ook niet aan jezelf. Het maakt de relatie onveilig en dat is niet wat je wilt. Word je bewust van wat in jouw binnenwereld herstel nodig heeft. Erken dat! Erkennen is beter dan ontkennen, verbergen, weg-theologiseren, je te verschuilen achter ‘de vijand valt mij zo aan’, of er een andere christelijke draai aan te geven.
Pas als je, in de veilige nabijheid van God de Vader, je gebrokenheid onder ogen ziet, kan zijn vertroosting, heling en herstel diep in je binnenste komen. Weet dat God genadig, vol ontferming over jou, je omarmt met al je gebrokenheid. Hij schrikt daar niet voor terug. Hij is zelf tot het uiterste gegaan in zijn dood aan het kruis en in de opstanding, waardoor Hij heeft afgerekend met dat wat dood brengt. Je bent gerechtvaardigd in Christus, dat betekent: weer goed gemaakt!
HET IS VOLBRACHT
Op basis van wat Jezus voor jou heeft gedaan hoef je niet langer te presteren om jezelf waarde te geven, hoef je je niet meer te vergelijken met een ander en te zoeken naar de goedkeuring van die ander. Je bent al goed gemaakt.
Word je bewust van wat in jouw binnenwereld herstel nodig heeft
Je hoeft je niet langer belangrijk of juist klein te maken, maar je mag de plek innemen die God jou geeft. Je kunt leren om niet te oordelen en veroordelen, je kunt leren om met aanvaarding naar de ander (en jezelf) te kijken. Je voelt wel aan: dat is een heel proces. Een proces dat het waard is om aan te gaan.
In een maatschappij waarin er zoveel afwijzing en veroordeling is, waar je wordt gecanceld als je niet doet of denkt zoals van je verwacht wordt, hebben we als gemeente van Jezus een geweldige uitdaging: om elkaar
te steunen in onze groei in Christus, om onze plek in Gods plan in te nemen. Elkaar beoordelen en veroordelen, bekritiseren, of uitsluiten, bevordert deze groei niet, maar maakt relaties onveilig. Onze uitdaging is niet te wijzen naar de ander, maar steeds te reflecteren op onze eigen houding en op de onderliggende innerlijke pijnpunten
Als we met elkaar een klimaat van liefde, aanvaarding en vergeving creëren, dan kan elke vorm van gebrokenheid tot herstel komen
waar ons gedrag uit voortvloeit. Als we met elkaar een klimaat van liefde, aanvaarding en vergeving creëren, dan kan elke vorm van gebrokenheid tot herstel komen. Ja, zondige keuzes hebben ook nu gevolgen in je leven, maar als Jezus je Heer is, zal de Heilige Geest je helpen radicaal Hem te volgen en goede keuzes te maken.
EMOTIONEEL GEZOND LEIDERSCHAP
God heeft ieder mens leiderschap (invloed) toevertrouwd. Leiderschap over je eigen leven, in je gezin, in maatschappelijk functioneren of in een bediening. God blijft je aanspreken in je hoge roeping, als partner van Hem in zijn missie. Het proces van heling zal je doen groeien in emotioneel gezond, veilig leiderschap. Dat is wat ons land nodig heeft! •
Riek Brinksma, is voorganger, counselor, traumatherapeut. Ze schreef het boek De Emotioneel Gezonde Leider. •
WORDT JOUW STEM NOG GEHOORD?
Vertaald en toegepast door Ruben Flach
Ruben Flach: "We zijn allemaal geroepen om onze stem te laten horen. De opdracht om de wereld in te gaan en het evangelie te verkondigen heeft ons een stem gegeven. Niet alleen in de letterlijke zin, maar ook met ons leven, onze invloed.
Soms verliezen we onze stem en verstomt ons geluid. Dat kan allerlei redenen hebben. Tijdens de GLS spreekt Jo Saxton over dit onderwerp gerelateerd aan leiderschap. Ik heb haar toespraak vertaald en toegepast op het leven van ons allemaal. Het principe is hetzelfde: het is belangrijk om te zorgen voor onze ‘stem’."
Stel je eens voor dat je voor een menigte staat, klaar om te spreken maar op het moment dat je je mond opent komt er geen geluid uit, alsof je stem weg is. Heb je ooit zoiets meegemaakt? Ben je ooit je stem verloren? Ik maakte zo’n moment mee op een bruiloft van een dierbare vriend. Bij de repetities de dag ervoor ging alles nog prima. Maar tijdens de bruiloft zelf, op het ‘moment-
supreme’ kraakte ik zo, dat ik meer op een schorre kikker leek. Het was afschuwelijk.
Ik was al snel bij een specialist die concludeerde dat ik een poliep had op mijn linker stemband. Haar reactie was duidelijk: als ik een operatie wilde vermijden zou ik een aantal serieuze veranderingen moeten doorvoeren. Ik zou
maandenlang stemtherapie nodig hebben, rust en het meest afschuwelijke: minder praten. Maar het waren haar laatste opmerkingen die me wakker schudden, ze zei: “Als je je stem verliest, is die niet weg, hij is niet verloren, maar hij is beschadigd. Je stem is beschadigd door trauma, stress en vermoeidheid, of door slechte gewoonten.”
Roeping
Het Engelse woord voor stem ‘voice’ komt van hetzelfde woord in de Latijnse stam waar het woord ‘vocation’ van komt, dat betekent ‘roeping’. Een oud Nederlands woord dat we niet meer zo vaak gebruiken is ‘vocatie’ en dat betekent ook roeping, of beroeping, van een predikant bijvoorbeeld.
We hebben allemaal een roeping, een stem. Die stem heeft te maken met hoe we in het leven staan, wat we geloven, hoe we naar de wereld kijken, hoe onze (familie)tradities zijn. En onze hoorbare stem heeft alles te maken met wat er aan de binnenkant gebeurt. Dat is voor ons als mensen zo, maar ook voor onze familie en onze kerkgemeenschap. We weten allemaal dat we, om buitenstaanders te bereiken, moeten investeren in wat er vanbinnen in ons gebeurt.
Als we onze roeping kwijt zijn of ons doel, raken we ook onze stem kwijt. Wanneer was de laatste keer dat jij je stem verloor? Je roeping, je doel? Ik zou willen stellen dat je doel, je stem nergens heen ging, maar beschadigd was. En als dat gebeurt kun je het niet gewoon terugwensen, je hebt een soort interventie nodig. Je hebt een plan nodig om wat veranderingen aan te brengen, om de schade te helen totdat je versterkt bent en je weer op het juiste spoor bent, om de impact te hebben waarvoor je gemaakt bent.
Ik beschrijf drie redenen waarom we onze stem kwijtraken en de stappen die we kunnen zetten tot herstel. Wat heeft jouw stem en jouw doel beschadigd?
1
Stress en vermoeidheid
Zoveel mensen om mij heen zijn druk en moe. We werken niet alleen hard en veel, maar we leven in een wereld in crisis. De ene verandering volgt op de andere. Het is niet verwonderlijk dat het moeilijk is om te zeggen waar de stress ophoudt en waar de vermoeidheid begint. Als druk, stress en vermoeidheid chronisch zijn, dan neemt je rendement af. Je stopt met dromen. En eerlijk, als je wilt dromen, moet je slapen. Er komt een moment dat moet je rusten.
Trauma
Soms wordt onze stem, ons doel, beschadigd door trauma. Dit gebeurt persoonlijk, maar soms ook in de kerk of op het werk. Onderzoek wijst uit dat verraad een belangrijke veroorzaker van trauma is. Heb jij je ooit verraden gevoeld? Of anders gezegd, heeft iemand je stem gestolen?
Verraad brengt onze identiteit aan het wankelen. Het zorgt ervoor dat we ons afvragen: wie ben ik? Het tast ons zelfvertrouwen aan. We raken afgeleid en verliezen ons vermogen om ons te concentreren op ons doel.
2 3
Angst
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is angst wereldwijd een groot probleem dat vaak gepaard gaat met depressie. Angst heeft een enorme impact en heel vaak schaadt het onze stem en ons doel. Angst kan ons gevangenhouden. Het verlamt de creativiteit en steelt onze dromen.
“Je loopt als
naaste langer mee
dan hulpverleners die vaak tijdelijk betrokken zijn.”
Het aantal mensen met ernstige psychische problematiek neemt toe. Deze ontwikkeling gaat ook de kerk en het gezin niet voorbij. Hoe kun je hier als christen goed mee omgaan? Wat kun je betekenen voor naasten die psychisch lijden? En hoe kunnen de kerk en de ggz elkaar aanvullen?
Het is heel moeilijk om aan te zien als dierbaren psychisch leed hebben. Je kunt je machteloos voelen, je voelt medelijden voor je naaste, maar het kan ook veel van je vragen: je moet er voor iemand zijn, mantelzorgen. “Het kan moeilijk zijn om de juiste balans te vinden als het gaat om je wel of niet verantwoordelijk voelen om iemand te helpen. Je kunt niet iedereen in je omgeving redden, hoe graag je het ook zou willen. Je kunt niet iedereen helpen, maar je kunt wel wát doen. Dat moet je voor jezelf uitzoeken”, vertelt Jeroen Kruit, psychiater bij De Hoop.
Wat kun je dan betekenen voor iemand die psychisch lijdt?
Jeroen: “Dat hangt af van je rol. In de kerk begint het vaak met het zien van mensen. Interesse tonen. Een gebroken been zie je. Mensen regelen dan stoelen voor je, duwen je rolstoel. Maar bij bijvoorbeeld een depressie zie je dat niet aan de buitenkant. Mensen kunnen zich verschuilen achter een masker. Oprecht vragen: ‘hoe gaat het met je?’ is heel belangrijk. Als er psychische problemen spelen, kun je jezelf de vraag stellen: ‘hoe kan ik er voor iemand zijn’? Welke rol heb je? Het hoeft niet heel groots te zijn, het kan in de kleine dingen zitten door eens een kaartje te sturen, door een praatje te maken, iemand op te zoeken. Er voor iemand zijn op een gepaste manier en aansluiten bij wat iemand nodig heeft of wil. En tegelijk je eigen grenzen bewaken. Trouw zijn naar jezelf en naar de ander. Beloof geen dingen die je niet kunt waarmaken.” “Vaak gaat het over nabijheid. Er voor iemand zijn, zonder oplossingen te bieden en tegelijk het begrenzen van je eigen kunnen”, voegt Carla Aantjes toe. Ze is verpleegkundig specialist bij De Hoop. “Je loopt als naaste langer mee dan hulpverleners die vaak tijdelijk betrokken zijn. Maak onderscheid tussen wat je zelf kunt, wanneer je pastoraat erbij betrekt en wanneer de ggz nodig is.”
Hoe kun je psychische problemen herkennen?
“Dat is lastig. Maar er kunnen signalen zijn. Bijvoorbeeld het feit dat iemand er niet is, terwijl die normaal altijd komt. Of
als iemand stiller is dan normaal en zich meer terugtrekt, kan dat een signaal zijn waar je op kunt letten. Iemand die een depressie krijgt, zal zich meer terugtrekken en minder behoefte hebben om naar de kerk toe te gaan. Het verliezen van interesse, plezier, iemand die ineens afvalt en vermagert; dat zijn rode vlaggen”, legt Jeroen uit.
Hoe kunnen de kerk en de ggz met elkaar samenwerken?
“De kerk heeft iets te bieden vanuit het geloof, vanuit steun en support. Dat is heel belangrijk”, zegt Jeroen. Carla vult aan: “Een pastoraal team uit een gemeente kan bijvoorbeeld belangrijk zijn in het signaleren, het er zijn, in contact blijven met iemand en oog hebben voor thema’s als schuldgevoel, schaamte en vergeving. In de behandelkamer komen we veel mensen tegen die met die thema’s worstelen. Je kunt het zo zien: pastoraat is in beginsel gericht op herstel van de relatie met God, psychische hulpverlening richt zich op genezing en verbetering van de gezondheid. Als ieder vanuit zijn eigen expertise zorg levert, dan vul je elkaar heel mooi aan.” •
Als we gedomineerd worden door angst gaat het leven en wat we doen vaak alleen nog maar over onszelf. We zijn zo gefocust op onze angst, op wat er misschien mis is met ons, of wat er mis kan gaan, dat we niet meer in staat zijn om naar buiten te kijken. Dan verliezen we onze stem, en misschien wel onze roeping.
Behandelplan
Wat het ook is dat ons doel heeft beschadigd en onze stem heeft afgepakt, het zal niet vanzelf weggaan of opgelost worden. Er is een behandelplan nodig.
Toen ik mijn stem verloor, moest ik een aantal stappen zetten. Ik moest het probleem erkennen in plaats van het te ontkennen. Ik had stemtherapie nodig. Maar ik moest ook mijn omgeving veranderen. Ik moest de gewoontes aanpakken die het erger maakten, zoals altijd doorgaan en ontkennen. Ik moest gewoontes opbouwen die zowel helend als versterkend werken, zoals rust. En ik denk dat die principes hier ook van toepassing zijn.
Stel een diagnose van de schade
Als je je doel kwijt bent is het belangrijk om te erkennen dat er schade is. Je kunt niet genezen als je het niet erkent en niet benoemt.
Geef ruimte aan het proces
Zelf had ik zes maanden stemtherapie nodig. Welk proces en welke tijd heb jij nodig, om tot herstel te komen? Verbind je aan mensen. Een vriend of vriendin om mee te
praten. Of misschien is het een professional, een therapeut. Jij bent die tijd waard.
Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, en ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht (Johannes 15:16 NBV). • 1 2 3 4
Voer de nodige veranderingen door Soms is het nodig om de (werk)omgeving te veranderen. Maar dat is niet voor iedereen mogelijk en niet altijd realistisch. Wat zou je wél kunnen veranderen? Wie zijn je bondgenoten hierin?
Ontwikkel nieuwe gewoonten
Besteed aandacht aan de gewoonten die je hebt opgebouwd met een beschadigd doel en verander dit. Soms is een afspraak om iedere dag te wandelen al belangrijk om te veranderen, om stress te verminderen.
We zijn gemaakt om invloed en impact te hebben op elk gebied van de samenleving. Laat schade, van welke aard dan ook, je niet zwakker maken. Werk aan hetgeen nodig is om het te herstellen, om jouw stem, jouw geluid en doel terug te brengen. Jouw stem is belangrijk genoeg om gehoord te worden!
Nodig God uit in je herstelproces. Breng je beschadiging bij Hem in gebed en lees de Bijbel om de waarheid over jouw leven te horen. God heeft een doel met je leven en heeft je daarom een stem gegeven.
Uw trouw [OPWEKKING
874]
GODS BELOFTE OVERSTIJGT ALLES
LEON VAN STEENSEL
In elke generatie zijn er wel een paar liederen aan te wijzen die een gebed van de wereldwijde kerk werden, gezongen als één stem in tientallen landen. Uw trouw (874) is zo’n lied.
Een herinnering aan Gods belofte die klein begon maar al snel overal klonk, inclusief de Pinksterconferentie. Dit is het verhaal achter het lied dat onder de titel Promises werd geschreven door Maverick City.
Het verhaal van Uw trouw – in het Engels Promises begint bij het ontstaan van Maverick City Music; een groep die meer diversiteit zocht in het schrijven en uitvoeren van aanbiddingsmuziek. Dat deed ze onder andere door mensen uit het hele land bij elkaar te brengen in maar liefst zeventien liedschrijverskampen. Tijdens een van die eerste kampen deelde een jonge Aaron Moses een
kamer met Joe L. Barnes. Aaron was, zoals hij het zelf beschrijft, aan het overleven. Hij was bijkans blut, woonde in een kleine woonwagen en leidde de aanbidding in zijn plaatselijke kerk. Iedere dag was voor hem een nieuwe uitdaging. Hij was naar het kamp gekomen om te ontdekken of zijn talenten meer deuren zou openen. Hij had geen idee hoeveel dat er wel niet zouden worden.
Vanaf het moment dat Aaron en Joe Barnes elkaar leerde kennen, klikte het meteen creatief tussen de twee. Al snel raakten ze in gesprek over alle uitdagingen in hun leven. En hoewel ze om zich heen nog niet konden zien wat God had beloofd in zijn Woord, spraken ze de overtuiging uit dat Gods trouw zich zou gaan manifesteren in het hier en nu. Eén zin in het bijzonder bleef hangen in dat gesprek:
‘great is Your faithfulness’ - groot is uw trouw. Toen de twee de woorden begonnen te zingen, konden ze niet meer stoppen. Een lied was geboren.
ANKER
Joe vertelt: “We kwamen daarna op de tekst over ‘the anchor to the ground’ (het anker van mijn leven) dankzij een preek die we hadden gehoord. Hierin werd gezegd hoe makkelijk het is om weg te drijven van je geloof en hoe je tegelijkertijd alle zeilen bij moet zetten om het vast te houden. In de periode waarin we dit lied schreven, zag ik hoeveel mensen om me heen het geloof loslieten om allerlei redenen; meestal gewoon het harde leven. Soms ben je slechts één bericht verwijderd van een crisis waarin je ‘op drift’ raakt. Dat ging me aan het hart. En ik wist: ik moest mezelf ‘ankeren’ aan de beloften van de God van Abraham. Wat er ook op mijn pad komt. Hoe heftig de storm ook wordt. In de tekst wilde ik belijden: ik geloof dat U mij niet teleur zal stellen. Dat heeft U niet gedaan met mijn voorvaderen, dat heeft U niet gedaan met mijn moeder en U zult dat nu niet opeens wel gaan doen met mij.”
Het lied werd begin 2019 afgerond, niet lang voordat de coronapandemie uitbrak. De timing had niet beter kunnen zijn. Aaron: “De tekst bleek vooral de anderhalf jaar daarna actueel. Niemand had dit kunnen voorspellen, maar iedereen begon het te zingen: zelfs te midden van alle chaos en onzekerheid blijven zijn beloften overeind
staan. Daarom denk ik ook dat het lied op het perfecte moment kwam en het iedereen als het ware even opschudde zodat men dacht: ‘Wacht even. Inderdaad. God is nog steeds trouw. Zelfs in een pandemie, als mensen hun baan verliezen of andere heftige dingen meemaken. Gods beloften overstijgen het allemaal.’ Mensen hadden het nodig om dat te horen – ik ook - en dat verklaart voor mij een groot deel van de impact die het lied heeft.”
VERTALING
Een van de mensen die het lied vanaf het begin dagelijks ging zingen was Pearl Jozefzoon. “De kern van het lied, Jezus als de rots en Gods trouw door de stormen heen, was op het moment dat ik het ging vertalen ook het thema van mijn eigen leven. Dat was allesbehalve stabiel door de pandemie, lockdowns, een scheiding, weinig inkomen... Elke dag zong ik de tekst weer opnieuw, het gaf mij hoop. Ik ging het lied vertalen en al snel kwam er een eerste versie tot stand.”
Samen met Reyer van Drongelen schreef Pearl de vertaling, waarna Gezina van den Bos een laatste bijdrage had. “Toen ik het lied mocht leiden op de Pinksterconferentie vorig jaar, ervoer ik echt het geloof in de grote tent,” zegt Reyer. “Het was heel bijzonder om te merken. Het uitspreken van de waarheid over God en de trouw die Hij keer op keer laat zien, is essentieel in ons eigen geloofsleven en ter opbouw van elkaar als kerk.” •
'En ik wist: ik moest mezelf 'ankeren' aan de beloften van de God van Abraham, wat er ook op mijn pad komt'
BOEK
ALLEN DIE VERMOEID EN BELAST ZIJN
ROKUS MAASLAND
De christelijke muziek wordt volgens schrijver Rokus Maasland te veel gedomineerd door worshipmuziek. Hij zet aan de hand van de klaagpsalm van David, psalm 13, de toon voor muziek over gebrokenheid en geloofsstrijd. Maasland, zanger en gitarist van the Bowery gaat op reis naar de roots van de countrymuziek. Volgens hem gaat het hart van countrymuziek over de normale dingen van het leven, een leven waarin God impliciet of expliciet in bijna elke song voor komt.
En countrymuziek, waar kun je dat beter vinden dan in Nashville, Tennessee (VS). De gebrokenheid van het leven komt terug in de diverse ontmoetingen die Maasland lijkt te hebben met doodgewone Amerikanen. Lijkt, want de personages en gebeurtenissen zijn fictie. Hun verhalen inspireren hem tot een set van songs die in dit boek ruimte krijgen. De verhalen worden afgewisseld met interviews met min of meer bekende personen op het christelijk erf, die door gebeurtenissen in hun levens ook gebrokenheid ervaren. Rokus, of liever The Bowery heeft op basis hiervan een aantal songs geschreven. Je kunt ze zelfs beluisteren via de QR-code bij elk verhaal of lied. Het boek leest heel prettig als een dagboek, maar is ook anekdotisch van aard. Een absolute aanrader voor mensen die met de schrijver zoeken naar zingeving en gebrokenheid.
€ 24,95 | Brandaan
ALLE KLOKKEN ZIJN VEILIG
CATHERINE MACKENZIE
Op eenvoudige en aansprekende wijze wordt het bijzondere verhaal verteld van de geheime schuilplaats boven de klokkenwinkel van de familie Ten Boom, waar ze in de oorlog Joodse mensen verstopten. Kinderen uit groep 4 en 5 kunnen zo op hun eigen leesniveau (AVI M4/E4) kennismaken met het evangelie en met het indrukwekkende getuigenis van Corrie en haar familie.
€ 12,50 | Gideon
GEBED
RICHARD FOSTER
€ 17,95 | Gideon
Deze robuuste klassieker beleeft inmiddels zijn zesde herdruk sinds 1993, maar de inhoud blijft onverminderd kostbaar. Foster gaat in op een breed scala aan gebeden. Inspiratie voor een springlevend gebedsleven waar je hart zijn thuis vindt.
IK HEB MIJN TENT OPGEZET IN HET LAND VAN HOOP
TOMAS SJÖDIN
Wat wordt een mens blij van dit dagboek! Eugene Petersons’ parafrase van The Message wekt eeuwenoude woorden tot leven en geeft glans aan onze wandel met Jezus. Tomas Sjödin schreef bij 365 Bijbelteksten een inspirerende overdenking, en laat het zonlicht binnen. Een jaar lang hoop, reflectie en richting voor een hoopvol leven in Gods nabijheid.
€ 27,99 | Ark Media
KERSTEVENT DIT JAAR IN VEENENDAAL!
Het bekende Kerstevent is verhuisd! Het stadje Beth Tikvah bevindt zich niet meer in Harderwijk maar rondom de Veenendaalse surfvijver.
Op vrijdag 13 en zaterdag 14 december wordt een wandeltheater georganiseerd door het leven van Jezus. Ervaar, beleef en doe mee! Tickets reserveren kan op de website www.kerstevent.nl Daar worden ook vrijwilligers gevraagd om mee te werken, om zo het kerstevangelie te delen. Kijk op www.kerstevent.nl/meewerken voor meer informatie.
16,2 miljoen christenen verdreven door extreem geweld
In Afrika, ten zuiden van de Sahara, vindt een humanitaire crisis plaats. De vervolging van christenen in landen als Nigeria, Niger en Burkina Faso wordt steeds heftiger en systematischer. De omvang van deze crisis is ongekend groot.
95% van de christenen die in 2023 zijn gedood vanwege hun geloof, is vermoord in Sub-Sahara Afrika. In Nigeria waren dit er 4.118. 34,5 miljoen mensen zijn gewelddadig verdreven en wonen in kampen. 16,2 miljoen hiervan zijn christen.
13 van de 20 landen waar christenen het meest gewelddadig worden vervolgd, liggen in Sub-Sahara Afrika.
Meer informatie over de christenvervolging in Afrika én mogelijkheid tot steun is te vinden op: www.opendoors.nl
AGENDA
1-3 NOVEMBER
Zendingsweekend – Bantega
Weekend voor wie wil ontdekken hoe God je inschakelt om het evangelie te verspreiden. Met inspirerende sprekers en ontmoetingen met zendelingen.
) Meer info: www.operatiemobilisatie.nl
7 NOVEMBER
Symposium ‘Generatie angststoornis?’ – Amersfoort
Naar aanleiding van het boek Generatie angststoornis wordt erover nagedacht of er positievere dingen te zeggen zijn over jongeren dan dat ze angstig zijn.
) Meer info: www.eh.nl
8 NOVEMBER
Psalmen van de vroege kerkAmsterdam
Symposium over de christologische en psychologische manier waarop de psalmen in de vroege kerk gelezen werden.
) Meer info: www.bijbelgenootschap.nl
16 NOVEMBER
Mars voor het leven – Den Haag Programma met toespraken van onder andere Don Ceder (CU) en de directeur van Schreeuw om leven, gevolgd door een stille tocht door het centrum van Den Haag.
) Meer info: www.schreeuwomleven.nl
23 NOVEMBER
Women arise day – Veenendaal Dag voor vrouwen van alle generaties, vanaf 12 jaar, met workshops en toespraken van Tessa van Olst en Petra Plakke.
) Meer info: www.regenboogzuid.nl
AANSTEKELIJK CHRISTEN Train-de-Trainer seminar
Zoek je een missionaire impuls voor de gemeente?
De Aanstekelijk Christen cursus is een waardevolle tool om Gemeenteleden toe te rusten voor praktisch getuigen.
Wil jij TRAINER worden in jouw gemeente?
Volg dan dit seminar op 16 november a.s. Zie persbericht op: www.connectandgrow.info
OPWEKKING WEBSHOP
HOODIE
met de tekst van jouw favoriete opwekkingslied
€ 64,99
Heerlijk warme hoodie in mooie herfstkleuren
50%katoen 50%polyester
OPWEKKINGSLIEDEREN GITAARAKKOORDEN IN 23-RINGS A5 MAP
€ 29,95
*lossemapzonderinhoud€5,50
VERNIEUWD
Nu extra dik: met meer dan genoeg ruimte voor al je uitbreidingen Hard-cover
€ 2,49 p.st. Kleurrijke armbandjes voor kinderen, in zes verschillende titels
Omtrekca.16cm
B rmhartiomzien naar elkaar
JEF DE VRIESE
Omzien naar elkaar wordt in de huidige tijd onttrokken aan het gezin, de familie en de kerk. Het verloopt via instellingen, bedrijven en erkende professionals. Wat vroeger in kleine kring werd opgevangen wordt nu door de overheid beheerd.
We leven in een tijd van geïnstitutionaliseerde barmhartigheid. Zorgtaken zijn uitbesteed aan ziekenhuizen en verzorgingstehuizen. En om te voorkomen dat het sociale systeem onbetaalbaar wordt is er ook thuiszorg en gaan de zorginstellingen op zoek naar mantelzorg. We betalen belastingen en de overheid ontlast ons van taken die ons zouden opzadelen met onmogelijke keuzes tussen zorg voor onze ouders en onze eigen rust en privacy of opvang van onze kinderen en carrière. Dit hele maatschappelijk zorgsysteem wordt niet gedreven door barmhartigheid, maar door gemak en geld. Wie het kan betalen ontvangt meer ‘barmhartigheid’.
De tijd is lang voorbij dat gezinnen eenheden waren waarin de leden continu met elkaar samenleefden, werkten, op de kinderen pasten, zich ontspanden, zieken verzorgden, de grootouders ondersteunden, geboren werden en stierven. Bovendien zijn de zorgtaken die te zwaar waren voor een gezin, en die door de kerk werden overgenomen en georganiseerd in christelijke instellingen, inmiddels grotendeels uitbesteed aan de overheid of onder controle van de overheid. Dat globaal
sociaal zorgnetwerk verleent zorg, maar draagt ook bij aan isolement. Ieder heeft zijn eigen huisje en de generaties zijn gescheiden. Buren kennen elkaar nauwelijks en zijn zodoende minder zorgzaam voor elkaar. Waar is de kerk die zó door het evangelie doordrenkt is dat voor de hele wereld duidelijk is dat het koninkrijk van God niet uit woorden bestaat? Wat is er gebeurd met omzien naar elkaar?
Bewogen rmhartig e
Nee, we kunnen niet terug naar het gezin van de vorige eeuw, waarin verschillende generaties met elkaar samenwoonden.
Gespecialiseerde medische hulp kan niet in de huiskamer. Maar het is wel nodig dat het individualisme van onze tijd wordt doorbroken door een nieuwe mentaliteit van omzien naar elkaar. “Ben ik de hoeder van mijn broer?” is een vraag die Kaïn aan God stelt betreffende zijn broer Abel. Kaïn had het er heel moeilijk mee. Het is leuk om zorg te dragen voor iemand die je helemaal ziet zitten, maar ben je ook de hoeder van iemand die je vreemd vindt, onwaardig acht, ongeschikt is, onbekend voor je is, niet past in je vriendenkring, een tegenstander is of rare gewoonten heeft? Kun je dwars door het anders zijn van een ander kijken en net als Jezus met ontferming bewogen zijn over schapen zonder herder? Je ziet een nood en het raakt je zo diep dat je emoties opwellen en je gedachten de bewogenheid om iets te doen
niet los kunnen laten. Je bent in staat om door de stoerheid en trots van mensen in nood, hun geknakte riet en hun walmende vlaspit te zien.
B rmhartig e van de Vader
En dit gebod hebben wij van Hem, dat wie God liefheeft, ook zijn broeder moet liefhebben (1 Johannes 4:21). Instituten zijn niet barmhartig. Alleen mensen kunnen werken van barmhartigheid uitvoeren. Barmhartige liefde is niet gedreven door de betaling van een verzekeringspolis of een vergoeding voor het uitvoeren van huishoudelijke taken. Barmhartigheid geeft, aan wie niet voor hulp in aanmerking komt. Ze zorgt ook voor wie het niet verdient. Dat is hoe God barmhartig is.
Als zijn barmhartigheid gemotiveerd zou zijn door onze aantrekkelijkheid, dan waren we allen ten dode opgeschreven. Zijn barmhartigheid komt in beweging doordat Hij van nature omziet naar de wees en de weduwe, de behoeftige, de verschoppeling, de uitgestotene, de zieke, de arme, kinderen, de zondaars. Hij hoort de schreeuw van een geaborteerd kind; het gejammer van oorlogsslachtoffers stijgt tot op tot in de hemel. Hij voelt de pijn van je kapotte relaties. Hij heeft geduld met je zonde. Hij loopt je telkens weer achterna wanneer jij wegloopt. Hij komt met goede gaven in tijden dat jij
Hem niet zoekt. Hij blijft eenzijdig al zijn beloften nakomen. Jezus identificeert zich met wie honger of dorst heeft, vreemdeling is, naakt, ziek en gevangen.
Heb jij het hart van onze barmhartige Vader? … Want Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven; Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en u hebt Mij gastvrij onthaald. Ik was naakt en u hebt Mij gekleed; Ik ben ziek geweest en u hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis en u bent bij Mij gekomen (Mattheüs 25:35-36). Dat zijn de werken van barmhartigheid die samengevat betekenen: je naaste liefhebben als jezelf. Dit is iets anders dan geïnstitutionaliseerde barmhartigheid, die jou niets kost, die een beroep doet op de overheid, en die verkocht wordt door de medische economie. Gods barmhartigheid voor ons wekt in ons barmhartigheid voor elkaar: elkaar hartelijk liefhebben, aanvaarden, troosten, bemoedigen en vergeven, voor elkaar zorg dragen, het goede nastreven, gastvrij zijn en elkaars lasten dragen.
B rmhartig e laat Christus zien
Het is opvallend dat de werken van barmhartigheid in Mattheüs genoemd worden in de context van het oordeel en dat zij die het koninkrijk binnengaan niet eens beseften wanneer ze deze werken aan Christus hebben gedaan. Barmhartigheid is geen afvinklijst met goede werken die bij voldoende vinkjes toegang geven tot het koninkrijk. Barmhartigheid doet de werken niet uit angst voor het oordeel, de hoop een beloning te ontvangen of om een moreel en emotioneel zelfvervuld leven te hebben. Zij is de instelling van een gelovige die de eigen afhankelijkheid van de Vader erkent. Zij is zo door de barmhartigheid van de Vader aangeraakt, dat de Geest van Christus zichtbaar wordt in daden.
Dag van de Mantelzorg
Vanuit een wedergeboren leven doet de barmhartige de dingen die Christus deed. Dat is adembenemend. Dat is beeld zijn van God, licht en zout zijn, discipelschap dat zichzelf vergeet. Dat is niet belemmerd worden door menselijke voorwaarden voor hulp of rechten op hulp, maar onvoorwaardelijk offeren. Dat is zelfontlediging die de dienstknechtvervulling is van de natuur van Christus in ons. Het zijn werken die de echtheid van het geloof bevestigen. Het zijn goede werken die gezien worden en die de Vader in de hemel verheerlijken.
De hoogste drempel in de Joodse wereld was de scheiding tussen Jood en Griek. Heidenen mochten niet binnen in de tempel. Je at ook niet met hen. Het wonder van het evangelie is dat de scheidsmuur is opgeheven en dat Christus van vijanden vrienden in hetzelfde huisgezin van God maakt. Die vrienden kies je niet. God heeft ze gekozen en toegevoegd aan de gemeente van Jezus Christus. Daar geldt: Laten wij dus, terwijl wij gelegenheid hebben, goeddoen aan allen, maar vooral aan de huisgenoten van het geloof (Galaten 6:10). •
Jef De Vriese is directeur van het Centrum voor Pastorale Counseling (CPC). Hij is gehuwd met Herlinde en heeft twee dochters en vijf kleinkinderen. De passie van Jef en Herlinde is via cursussen en pastoraat delen hoe Gods Woord genezend werkt in de moeilijkheden van het leven.
Op 10 november is het de Dag van de Mantelzorg. Een dag om waardering te uiten aan wie zorgt voor een ziek familielid, vriend(in) of buur.
Henk Stoorvogel
De man met de paraplu
Het was een donkere, regenachtige avond in september. Ik had mijn auto geparkeerd aan de boulevard in Harderwijk en stapte door de regen richting het restaurant waar ik had afgesproken met een vriend.
Ik trok mijn kraag omhoog en dook weg voor de dikke druppels die me al snel doorweekten. Het parkeerterrein was vrijwel verlaten. Voor me liep een man met een paraplu. Ik denk dat hij mij hoorde naderen, want hij hield zijn pas in en keek om. Toen ik vlakbij hem was gebeurde er iets onverwachts. De man deed zijn paraplu omhoog en nodigde mij uit om naast hem te lopen.
Wildvreemde
Ik was verrast en voelde me enigszins opgelaten, maar accepteerde het aanbod van de man. Zo kwam het dat ik met een wildvreemde man opliep, onder een kleine paraplu, in de stromende regen in Harderwijk.
De man droeg een papieren zak van Mc Donalds. Ik vroeg hem of hij een hamburger ging eten. De man lachte, haalde zijn schouders op en zei in gebrekkig Engels: “I don’t sprak Dutch.” Ik vroeg de man waar hij vandaan kwam. “From Syria”, antwoordde hij. Ik vertelde hem dat ik vrienden had uit Syrië. “Wanneer ben je in Nederland aangekomen?” vroeg ik. “Een paar dagen geleden,” antwoordde de man.
We kwamen bij een kruising. Ik moest rechtdoor en de man rechtsaf. Onder een lantaarnpaal stonden we stil. “I have to go there”, wees ik. De man lachte naar me. Toen stak hij zijn hand met de paraplu naar me uit en zei: “Take this.”
Blijmoedig
Ik was verbouwereerd. Deze man had huis en haard verlaten en was vanuit Syrië beland in ons donkere, natte kikkerlandje. Hij had helemaal niets meer. En toch… toch was hij blijmoedig. Toch wilde hij mij zijn paraplu geven.
Ik bedankte de man vriendelijk en wenste hem een smakelijke maaltijd. In het licht van de lantaarn liep hij zijn straat in, terwijl ik hem nastaarde en niet doorhad hoe de regen mij doorweekte.
De naamloze vluchteling was een zonnestraal in mijn week. Hij was de vriendelijkste mens die ik in september ontmoette. De dagen daarna verscheen er regelmatig een glimlach op mijn lippen als ik weer dacht aan mijn ontmoeting met deze mysterieuze man.
Ik weet dat ons landje klein en vol is. En dat we niet alles voor iedereen kunnen zijn. En dat er vluchtelingen zijn die overlast geven. Vaak zijn dat de verhalen die de krant halen. Maar er zijn ook andere verhalen. Verhalen van vluchtelingen die gastvrij zijn en liefde betonen, en zo ons land mooier maken dan het zonder hen kon zijn. •