Say What?

Hou voor het actuele nieuws opzij.nl in de gaten en abonneer je op onze nieuwsbrief.

De Elektra Juf Met vrouwen kan je bouwen

Deze vakvrouw postte vol trots een foto van haar nieuwe bedrijfswagen op LinkedIn. Wij zijn fan! Geweldige bedrijfsnaam, mooie meid, mooi vak – en we kregen de hik van sommige commentaren: jaloerse mannelijke vakgenoten die iets over professionele uitstraling te mekkeren hadden, truttige opmerkingen over tattoos en passende bedrijfskleding en van die kwalijke bankhangcommentaren van types die sowieso niks te zoeken hebben op LinkedIn. Maar het merendeel was heel positief en de zuurpruimen kregen onder uit de zak. Voor wie op zoek is naar rolmodellen: voilà! deelektrajuf.nl

P!nk betaalt de boete

Wij snappen die Noorse beachhandbalsters wel: anno 2021 hoef je toch niet meer uit te leggen dat je aan het sporten bent en niet aan een missverkiezing anno 1960 meedoet. En bovendien: alsof dat lekker sport zo’n knellend broekje dat nog erger in je vlees snijdt dan normaal met al dat zand ertussen. De boete die de handbalsters kregen van de internationale handbalbond omdat ze weigerden in de voorgeschreven ieniemienie-lapjes het speelveld te betreden, wordt voldaan door de Amerikaanse zangeres P!nk. De Noorse handbalbond had aanvankelijk gezegd de boete te zullen voldoen, maar schrok van het bedrag. €1500 ?!

Sky Up

Misschien wel een van de meest in het oog springende beroepen als het om bedrijfskleding gaat, is die van stewardess. De vleeskleurige panty’s, de blokhakken, de strakke rokken en colbertjes, de eeuwige sjaaltjes die vlotjes geknoopt het geheel afmaakten: menig ontwerper heeft de afgelopen jaren geprobeerd het geheel wat op te leuken. Maar veel meer dan kleine aanpassingen en een broek model 19kruik kwam er niet. SkyUp Airlines uit de Oekraïne komt met het goede voorbeeld: weg tuthola rokken en jasjes, en vooral weg met de tutschoenen! Broeken en jasjes met een beetje lycra, waarbij het geheel gecompleteerd wordt met een stel sneakers!

TOKYO 2020 (Ehh 2021)

DOOR PIM VERHOEVEN

Uit liefde voor de sport

Opstaan en naar bed gaan met één gedachte. Meer dan een miljoen atleten, slechts 10000 tickets. Iedere maaltijd afwegen, elke lege minuut rust pakken. De laatste week van juli, de eerste van augustus. ‘Faster, Higher, Stronger – Together’. Hele levens gewijd aan deelname, soms voor medailles. Alles uit liefde voor de sport. Tijdens de Olympische Spelen staat sport bovenaan de mondiale prioriteitenlijst. Uit iedere hoek van de wereld komen atleten samen op één plek om te bepalen wie de beste is. De eerste drie komen in de geschiedenisboeken te staan. De drie daarna krijgen een diploma. De rest een herinnering. Voor de een is deelname een overwinning, voor de ander zilver een verlies. Maar hé, het zijn de Spelen: ‘meedoen is belangrijker dan winnen’. het zijn de Spelen: ‘meedoen is belangrijker dan winnen’.

Voor de achtste keer

Oksana Tsjoesovitina. Geboren in 1975 te Buchara, Oezbekistan. Klein van stuk, groot van statuur. 46 jaar, vast een coach. Zeker niet. In Japan doet de turnster voor de achtste keer mee aan de Spelen. Gespecialiseerd in de sprong behoort de olympisch kampioen van 1992 tegenwoordig bij de diplomakandidaten. In een sport gedomineerd door jongelingen boekt zij nog iedere dag progressie. Oksana Tsjoesovitina gaat door. Uit liefde voor de sport.

Vechten om te mogen verdedigen

Tessie Savelkouls is in bloedvorm. Alles valt perfect in elkaar. Tot 9 februari 2020. Een potje in Parijs, de tegenstander grijpt haar vast. Onderbeen blijft staan, de rest van het lichaam niet. De prognose: één procent kans op volledig herstel. Judo is een zelfverdedigingssport, maar Tessie blijft vechten. Vechten voor de Spelen. En ze fl ikt het. Een overwinning ondanks haar verlies in de eerste ronde. En dan baalt ze, want: ‘er had zeker meer in gezeten’. Dat is pas liefde voor de sport.

Wetenschappelij ke waarschij nlij kheid

Het professionele vrouwenwielrennen wordt amateuristisch betaald. Bijklussen is de norm. Alleen de wereldtop kan zich fulltime op het fi etsen storten. Dat geldt niet voor Anna Kiesenhofer. De Oostenrijkse studeerde wiskunde aan de Technische Universiteit Wenen, aan die van Cambridge en behaalde een doctoraat aan de Universiteit van Catalonië. Tussendoor nog even jaartje wielrenster bij een professionele ploeg, maar ze rekent zich toch rijker als wiskundedocent. Fietsen bleef ze doen. En hard ook. Harder dan al die gecontracteerden. Olympisch kampioen. Nooit gedacht, niet van durven dromen. Wel de realiteit. Liefde voor de sport ineens uitbetaald gekregen.

Mentaal geblesseerd

Slechts 24 jaar oud en toch een routinier. Simone Biles draait al heel wat jaren mee in het turncircuit. De Amerikaanse tilt haar sport naar een nieuw niveau. Oefeningen die voor onmogelijk werden gehouden zijn voor haar een warming-up. In 2016 nam ze vijf medailles mee naar huis, dat zou haar dit jaar ook wel weer even lukken. Reden genoeg voor de Amerikaanse sportbond om Biles als boegbeeld naar voren te schuiven. De kwalifi caties in Tokio gingen niet super, maar een slechte dag voor Simone is voor de gemiddelde olympiër een personal best. In de teamfi nale ging er iets fout. Zelf weet ze het ook niet wat. Wonder boven wonder komt ze op haar voeten terecht. Ze trekt zich terug. Mentale problemen, de ‘twisties’, zeggen de berichten. Niet veilig voor eigen gezondheid om door te gaan. De eigen droom in duigen zien vallen. Anderen hun dromen van anderen zien verwezenlijken. Gewoon langs de zijlijn staan. Ploeggenoten aanmoedigen. Als dat geen liefde voor de sport is.

De Olympische Spelen combineert de essentie van en de passie voor sport. Voor miljoenen mensen het hoogtepunt, het doel. Iedere boogschutter, elke schoonspringster en zelfs elke voetballer gaat naar de Spelen uit liefde voor de sport. Welke dat ook moge zijn.