3.5.5. Sposoby zachęcania ucznia do nauki w trybie pracy zdalnej i hybrydowej

Warto do repertuaru działań edukacyjnych wprowadzić zajęcia, podczas których rodzice są aktywni i wspólnie z dziećmi coś robią, przygotowują albo nawet uczą się z nimi. Zajęcia, w których uczestniczą rodzice, mogą być wspólnie planowane przez uczniów i nauczyciela, mogą dotyczyć ekologii lub opracowania wybranego zagadnienia z przyrody, np.: 1. Temat: Rodzic pasjonat i ekspert. Rodzice występują w roli ekspertów. Można poprosić ich o pomoc w poprowadzeniu zajęć, np. leśniczego o pokierowanie akcją karmienia zwierząt lub opowieść o lesie. 2. Temat: Uczymy się od naszych rodziców. Korzystając z kompetencji zawodowych rodziców, dzieci poznają ich zawody, pracę czy pasje, np. hodowcy, weterynarza, rolnika, lekarza. 3. Temat: Spotkania z arcydziełem. Uczniowie spotykają się z rodzicami, aby zaprezentować im swoje prace wykonane w ciągu ostatniego miesiąca. 4. Temat: Aukcje w sieci organizowane przez rodziców. Kiermasz świąteczny klasy 3a. 5. Temat: Wolontariat rodziców. Rodzice angażują się w różne działania na rzecz klasy, działają bez wynagrodzenia, ochotniczo poświęcając swój wolny czas.

3.5.5. Sposoby zachęcania ucznia do nauki w trybie pracy zdalnej i hybrydowej

Nauczyciel zainteresowany efektywnością nauczania powinien zapewnić dziecku możliwości odkrywania świata i odczuwanie radości z edukacji. Chcąc zachęcić dziecko do aktywności w warunkach pracy zdalnej i hybrydowej, powinien uruchomić wszystkie sfery jego osobowości, dopasować swoje propozycje do możliwości dziecka, a także stworzyć mu sposobność wybrania najwłaściwszej dla niego drogi uczenia się. To wszystko pomoże dziecku w radzeniu sobie w różnych sytuacjach, ułatwi mu sukces w nauce oraz uatrakcyjni szkolne zajęcia.

Nauczyciel nauczy, jeśli zaoferuje dziecku odpowiednie warunki do nauki. W związku z tym powinien: 1. Dążyć, aby dzieci na zajęciach uczyły się badać, dociekać, ale też marzyć i bawić się wyobraźnią. 2. Poznać potrzeby, możliwości, specyfikę działania, aby umieć pomóc dzieciom w kształtowaniu osobowości. 3. Kierować się przesłanką podmiotowości – szanować godność dziecka, dbać o indywidualizację i umiejętności współdziałania jednostki w zespole, przystępność i wspomaganie możliwości. 4. Pozytywnie motywować – zaspokajać potrzeby, które uświadomione warunkują motywację i stanowią impuls do wykonywania zadań. 5. Uruchamiać procesy, które pozwolą na całościowe postrzeganie, ukazanie wzajemnych związków, wystąpienie relacji człowieka ze środowiskiem, w którym żyje. 6. Zagwarantować każdemu dziecku prawo do rozwijania jego możliwości poprzez stwarzanie takich warunków i stosowanie takich zabiegów (atmosfera, sytuacja