Załącznik II.2.6.1

Karta pracy: Kreatywność i komunikacja – przyjaciele w uczeniu się

Trochę definicji na dobry początek

Kreatywność (postawa twórcza; od łac. creatus „twórczy”) – proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji lub nowych skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami. Myślenie kreatywne to myślenie prowadzące do uzyskania oryginalnych i stosownych rozwiązań. Alternatywna − bardziej codzienna − definicja kreatywności mówi, że jest to po prostu zdolność tworzenia czegoś nowego.

Komunikacja, komunikacja interpersonalna – wymiana informacji. Nośnikami danych mogą być słowa (komunikacja werbalna), gesty (komunikacja niewerbalna), teksty, obrazy, dźwięki czy też sygnały elektryczne albo fale radiowe.

Ćwiczenie 1. Zaciśnięte pięści

Dokonajcie w grupie podziału ról, koniecznych do wykonania tego ćwiczenia.

Wybierzcie: 1. Parę ćwiczeniową – przekonującego i przekonywanego. Przekonujący ma za zadanie przekonać partnera do otworzenia „zaciśniętych pieści”. Ma to nastąpić, gdy zostanie podany odpowiedni argument. Obie osoby siadają naprzeciwko siebie. Przekonywany ma zaciśnięte pięści, co jest widoczne dla wszystkich członków grupy. Może zadawać krótkie pytania, ewentualnie odpowiadać „tak” lub „nie”. Przekonujący losuje zagadnienie do komunikacji z przekonywanym. 2. Koordynatorów – obserwatora, którego rola polega na notowaniu spostrzeżeń podczas całego ćwiczenia, i asystenta, który przygotowuje podsumowanie pracy grupy oraz pilnuje czasu (10 min).

Wspólnie przygotujcie prezentację wyników ćwiczenia, zwracając uwagę na to, aby był to sposób, którego żadna z wcześniejszych grup nie zaproponowała. Uruchomcie kreatywność!

Opisy ról38: 

Przekonujący: Wylosuj temat twojego zadania. Poinformuj, w jaką rolę się wcielasz. Pomyśl, jakie argumenty będą najbardziej trafne. Obserwuj „zaciśnięte pięści” – da ci to sygnał, czy jesteś blisko ich „otwarcia” swoimi argumentami.

38 Uwaga techniczna: Teksty informacji powinny się znajdować na osobnych kartkach, tak aby nauczyciel mógł przekazać informację tylko uczniowi odgrywającemu określoną rolę.

Przekonywany: Zapytaj o to, do czego przekonujący chce cię przekonać. Zaciśnij pięści.

Uważnie słuchaj argumentów. Zadawaj krótkie pytania lub odpowiadaj „tak”/„nie” tylko wtedy, gdy będziesz czuć taką potrzebę. Otwórz pięści tylko wtedy, gdy poczujesz się przekonany.

Obserwator: Uważnie słuchaj konwersacji pomiędzy przekonywanym i przekonującym.

Zwróć uwagę na komunikaty niewerbalne (gesty, mimikę, postawę). Po ćwiczeniu zapytaj parę ćwiczeniową o ich odczucia. Opowiedz o swoich obserwacjach.

Asystent: Zapytaj o to, co ułatwiało, a co utrudniało komunikację podczas tego ćwiczenia.

Wynotuj spostrzeżenia i uwagi grupy.

Ćwiczenie 2. Fascynująca opowieść

Podczas remontu zabytkowego pałacu w jego ścianie znaleziono niewielką skrytkę, a w niej kartkę z fragmentem opowieści, którą ktoś zaczął pisać. Część tekstu zatarła się, więc widać było tylko pojedyncze zwroty. Postanowiono ogłosić konkurs na dokończenie opowieści. Nagrodą w konkursie było wydanie własnej książki i milion euro.

Postanawiacie przystąpić do tego konkursu i macie już nawet sporo pomysłów na zdobycie nagrody głównej. Wystarczy 10 zdań i użycie pięciu wskazanych zwrotów, aby spełnić kryteria konkursu. Nagroda jest blisko, więc zaczynamy!

Pewnego dnia… Zwroty, których musisz użyć: miłość, zielony, nigdy więcej, studnia, kury i perliczki.