Przygoda uczenia. Techniki efektywnej nauki w praktyce szkolnej
Załącznik II.2.6.1. Karta pracy: Kreatywność i komunikacja – przyjaciele w uczeniu się Trochę definicji na dobry początek Kreatywność (postawa twórcza; od łac. creatus „twórczy”) – proces umysłowy pociągający za sobą powstawanie nowych idei, koncepcji lub nowych skojarzeń, powiązań z istniejącymi już ideami i koncepcjami. Myślenie kreatywne to myślenie prowadzące do uzyskania oryginalnych i stosownych rozwiązań. Alternatywna − bardziej codzienna − definicja kreatywności mówi, że jest to po prostu zdolność tworzenia czegoś nowego. Komunikacja, komunikacja interpersonalna – wymiana informacji. Nośnikami danych mogą być słowa (komunikacja werbalna), gesty (komunikacja niewerbalna), teksty, obrazy, dźwięki czy też sygnały elektryczne albo fale radiowe. Ćwiczenie 1. Zaciśnięte pięści Dokonajcie w grupie podziału ról, koniecznych do wykonania tego ćwiczenia. Wybierzcie: 1. Parę ćwiczeniową – przekonującego i przekonywanego. Przekonujący ma za zadanie przekonać partnera do otworzenia „zaciśniętych pieści”. Ma to nastąpić, gdy zostanie podany odpowiedni argument. Obie osoby siadają naprzeciwko siebie. Przekonywany ma zaciśnięte pięści, co jest widoczne dla wszystkich członków grupy. Może zadawać krótkie pytania, ewentualnie odpowiadać „tak” lub „nie”. Przekonujący losuje zagadnienie do komunikacji z przekonywanym. 2. Koordynatorów – obserwatora, którego rola polega na notowaniu spostrzeżeń podczas całego ćwiczenia, i asystenta, który przygotowuje podsumowanie pracy grupy oraz pilnuje czasu (10 min). Wspólnie przygotujcie prezentację wyników ćwiczenia, zwracając uwagę na to, aby był to sposób, którego żadna z wcześniejszych grup nie zaproponowała. Uruchomcie kreatywność! Opisy ról38:
Przekonujący: Wylosuj temat twojego zadania. Poinformuj, w jaką rolę się wcielasz. Pomyśl, jakie argumenty będą najbardziej trafne. Obserwuj „zaciśnięte pięści” – da ci to sygnał, czy jesteś blisko ich „otwarcia” swoimi argumentami.
38
92
Uwaga techniczna: Teksty informacji powinny się znajdować na osobnych kartkach, tak aby nauczyciel mógł przekazać informację tylko uczniowi odgrywającemu określoną rolę.
