1 minute read
3.4. Jakie są preferowane formy pracy?
• Inne metody aktywizujące
Działania polegające na tworzeniu i definiowaniu pojęć, hierarchizacji twórczego rozwiązywania problemów, także metody ewaluacyjne, diagnostyczne, dyskusyjne – rozwijające twórcze myślenie i planowanie, które dostarczą dzieciom wrażeń z eksperymentowania i doświadczania. • Metody polisensoryczne i mnemotechniki
Advertisement
Działania wdrażające dzieci do samokontroli i wypracowania własnego stylu uczenia się. • Metody terapeutyczne
Metody przyspieszonego uczenia się, np.: afirmacja, wizualizacja, relaksacja, drama, pedagogika zabawy, techniki zapamiętywania i koncentracji, elementy kinezjologii edukacyjnej, rozmowa psychoterapeutyczna, mnemotechniki, elementy integracji sensorycznej i logorytmiki, które doskonale sprawdzą się w procesie indywidualizacji, zapewnią autorealizację jednostki i wdrożą dzieci do samodzielności. • Metody polegające na współpracy
Grupowe podejmowanie decyzji, dyskusja, gry dydaktyczne, dzięki którym uczniowie poznają, czym jest kooperacja, komunikacja, praca zespołowa, i nabędą szeregu kompetencji społecznych. • Metody waloryzacyjne
Uczenie przez przeżywanie, które ukształtuje człowieka empatycznego, wrażliwego i wartościowego. • Metody podające
Uczenie oparte na słowie, stosowane w zespole ze względu na uczniów prezentujących modalność słuchową – a więc np.: doskonale przygotowany wykład, połączony z prezentacją, ciekawe opowiadanie i opis, czy też praca z tekstem – kształtujące postawy uniwersalne, m.in. posługiwanie się językiem polskim. • Metody praktyczne
Uczenie polegające na stosowaniu zasady: trenuj albo trać – ćwiczeń inercyjnych, które są niezbędne do utwierdzenia się przez dziecko się w swoich możliwościach oraz konieczne do świadomego wykroczenia poza ich próg.
Praca grupowa. Uczniowie:
• w zespole uczą się indywidualności – każde spotkanie w grupie wpływa na samorozwój; • otwierają się na drugiego człowieka – doświadczają jego osobowości, wypracowują kompromis na drodze mediacji; • poznają swoje mocne i słabe strony; • uczą się radzić sobie z oceną koleżeńską i sami oceniają rówieśników; • wypracowują uniwersalne umiejętności, niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie. Praca grupowa przyniesie efekty wówczas, gdy dzieci będą mogły doświadczać zmieniającego się składu osobowego zespołu. Spotkanie z różnorodnymi typami charakteru