one year o-n | Away From Thailand

one year o-n

Away From Thailand [ INDIA / USA / JAPAN ] ภาพและเรื่อง : aposaof & Wirada Kaoey / Rin Jenwarin / P.Alphabet

{ September 2014 - August 2015 }

one year o-n

[ one year o-n ] คือ โปรเจกต์เล็กๆ ที่รวบรวมเนื้อหาแต่ละคอลัมน์ของนิตยสาร o-n ในรอบ 1 ปีที่ผ่านมาให้มาอยู่ ในที่แห่งเดียวกัน

Away From Thailand คือ คอลัมน์ที่จะพาเพื่อนๆ ไปท�ำความรู้จักกับต่างประเทศ จากมุมมองของคนที่ ไปใช้ชีวิตจริงที่นั่น : อินเดีย อเมริกา และญี่ปุ่น

INDIA

เรื่องและภาพ : aposaof , Wirada Kaoey

ที่มา : O-N issue 01 | เราไม่ ใช่คนกู้ โลก

Life in Bangalore. เรื่องและภาพ : aposaof

เสียงแตรบรรเลงบนถนนสามเลน หมอกฝุ่ น แสงแดดอ่ อ น กับ สองฝั่ ง ทางที่ ปกคลุมด้ วยต้ นไม้ ใหญ่และเทพเจ้ าวัว ตอนนี ้ เราอยุท่ ี่เมืองบังกะลอร์ ณ อินเดีย เมืองแห่ง ต้ นไม้ ที่ท�ำให้ การเดินทางเพลิดเพลิน กับออโต้ ริกชอร์ ฟอมูลา่ วัน (คล้ ายรถตุ๊กตุ๊กของไทย)

ไม่ตา่ งกับเมืองอื่นๆ ในอินเดีย ที่ไฟ มักจะดับอย่างต�่ำอาทิตย์ละ 3-4 ครัง้ แต่ด้วย ความน่ารักคือเมื่อไหร่ ที่ท้องฟ้าเริ่ มแดงเราก็ สามารถเตรียมตัว เตรียมใจ และไฟฉายอย่าง ง่ายดาย

อีกอย่างทีส่ ำ� คัญรองจากไฟฉายคือ เหรี ยญรูปี เมื่อไหร่ที่เราต้ องจับจ่ายซื ้อของใน ร้ านสะดวกซื ้อ ซึง่ จะไม่มีเงินทอนเป็ นเหรี ยญ แต่คา่ ของเหรียญนันจะแปรเปลี ้ ย่ นเป็ นลูกอม แม้ กระทัง่ บางร้ านแอลกอฮอล์ในห้ างที่คิดว่า ปลอดภัย เศษของท่านจะถูกปั ดเป็ นถ้ วนทันที ยกตัวอย่าง 364 รูปี ก็จะถูกปั ดเป็ น 370 รูปี ซะอย่างนัน้

การมาอยู่เมืองนีเหมือนย้ อนหลัง กลับไปสัก 20 ปี ได้ล่มงั้ แต่ก็มีบางอย่างทัน สมัยอย่างไม่น่าเชื อ่ เช่นกัน

หากคุณก�ำลังหาอะไรแปลกใหม่ให้ กับชีวิต และก�ำลังถามหาว่าคุณเกิดมาท�ำไม …

นอกจากรถโดยสารเคลื่ อ นที่ เ ร็ ว หมายเลขแปดของกรุงเทพแล้ ว ทางเราขอส่ง รถ Auto rickshaw (คล้ ายรถตุ๊กตุ๊กไทย) เข้ า ประกวด สายด่วนแตรดัง เบรคดี ขับคล่องทุก ช่องแคบมาให้ คณ ุ ลองนัง่ นอกจากนัน้ มาลอง วัดทักษะความใจแข็งของคุณได้ จากการต่อ รองราคา

เมื่อคุณมาอยู่ ณ เมืองภาระตะแห่ง นี ้ สิง่ แรกที่คณ ุ จะต้ องท�ำใจให้ ได้ คือ ความที่ คุณเป็ นชาวต่างชาติในสายตาของพวกเขา เราก็ไม่ตา่ งอะไรกับเนื ้ออาหารชันดี ้ ที่คอยแต่ จะโดนเชือดเฉือนทุกวิถีทาง ทุกอย่างจะถูก อัพราคาจะเป็ นสองเท่าทันที ไม่วา่ จะเป็ นการ ซื ้อ sim card การซื ้อตัว๋ รถทัวร์ หรื อแม้ แต่การ เรี ยกรถ Auto rickshaw ก็ตาม

เอาล่ะ วันนีจ้ ะเล่าวิธีการโดยสาร Auto rickshaw โดยไม่ถกู โกง หรือถูกโกงน้ อย ที่สดุ (ก็ยงั ดี) สมมุตวิ า่ คุณจะไป MG ROAD (แหล่งรวมชอปปิ ง้ หรือสยามสแควร์ ของเมือง บังกะลอร์ ) และนี่คือบทสนทนาระหว่างคุณ และ Auto rickshaw

คุณ : Mg road

Auto: 200 rs.(รู ปี)

ที่มา : O-N issue 02 | ส�ำรวจความคิดผ่านการเดินทาง

Follow Miter เรื่องและภาพ : aposaof

คุณ : No! Follow meter only

Auto: 150 rs.

คุณ : No!

Auto: Ok One and half (แปลว่า ค่ามิ เตอร์ เท่าไหร่ จะเพิ่ มไปอีกครึ่ งหนึ่ง)

อยู่ ก็อาจแท้ งได้ ) ไม่แคร์ เส้ นขีดแบ่งเลนใดๆ ใกล้ ชิดรถคันอื่นแบบห่างกันเพียงฝ่ ามือเดียว เบรคแบบกระชันชิ ้ ดในเวลาเดียวกัน เพื่อที่ หลังจากนันจะเลื ้ ้อยออกซ้ ายหรือแซงขวาเพือ่ หลบหลุมโดยไม่มีการเปิ ดไฟเลี ้ยวหรื อมอง กระจกข้ างใดๆ ทัง้ สิ ้น จากนัน้ เราจะได้ ยิน เสี ย งแตรหรื อ เสี ย งเบรครถข้ างหลัง แบบ ชัดเจน วินาทีเหล่านัน้ สามารถท�ำให้ เราได้ ตระหนักหวนระลึกถึงคนที่เรารักได้ ไม่น้อย เลยทีเดียว

คุณ : No

Auto: Ok, ok more extra 30rs. คุณ : No extra

Auto: No No

คุณ: เดิ นไปเรี ยกคันใหม่

สุดท้ ายเราก็ได้ มาถึง Mg road โดย สวัสดิภาพ ราคามิเตอร์ ทงหมดคื ั้ อ 70 รูปี และ เนื่องจากแบงค์ย่อยหายาก คุณอาจจะมีแต่ แบงค์100 รูปีเท่านัน้

Auto: Madam Madam OK go go

ลงจากรถมาเรี ย กคุ ณ เลย ด้ ว ย ความเป็ นคนต่ า งชาติ เ ลยต้ อ งต่ อ รองกั น คอแห้ งสักหน่อย แต่ถ้าคุณอยูน่ านจนคุ้น คุณ จะเป็ นคนต่อรองกับ Auto rickshaw มากกว่า ที่ Auto rickshaw จะต่อรองคุณซะอีก เช่น Mg Road follow meter only ,No extra จบ ภายในประโยคเดียว

ระหว่างทางคุณจะรู้ สึกเหมือนอยู่ บนหลังงู เลื ้อยอยูบ่ นสนามแข่ง Rally เส้ นทาง เป็ นหลุม Auto บางคันไม่มีโช็คอัพ(ถ้ าท้ อง

คุณ : (จ่ายเป็ นแบงค์ 100 รู ปี)

Auto : Madam, No change (ไม่มี เงิ นทอน)

แล้ วกูจะต่ อท�ำไมวะเนี่ยยยย!!!!!

***มิ เตอร์ เริ่ มต้น 25รู ปี(เมื องบังกาลอร์ )

** นีเ่ ป็ นภาพบรรยากาศเมื อ่ ทุกอย่างสงบลง **

ที่มา : O-N issue 03 | เพราะเราคือเรา

เก้าอี้ดนตรี ( ตอนที่ 1 )

เรื่องและภาพ : aposaof

“ออฟ แกต้ อ งใจแข็ ง นะ” (ค� ำ แนะน�ำของน� ้ำ เพื่อนที่อยูอ่ ินเดียมาก่อนสอง ปี ) ประโยคของน� ้ำดังขึ ้นในหัวย� ้ำๆ ตลอดเวลา

น�้ำ : “ออฟ โอเคมัย้ ”

ออฟ : “ไม่ค่อยโอเคว่ะ”

ช่ ว งวัน หยุด เทศกาลคเณศจตุร ถี ของอินเดีย เรากับเพือ่ น(เก้ า) ถือโอกาสไปเจอ น� ้ำที่เมืองปูเน่ เตร็ ดเตร่อยูท่ ี่นนั่ 1 วัน จากนัน้ เรากับเก้ าตัดสินใจลองนัง่ รถไฟอินเดียชัน้ 3 เพื่ อ ไปมุม ไบใช้ เวลาเพี ย งแค่ ส ามชั่ว โมง เท่านัน้ น� ้ำไปส่งเรากับเก้ า เราไปถึงสถานีกอ่ น รถไฟออกแค่ไม่กี่นาที เราร�่ ำลากับน� ้ำ ก่อน แยกกันน� ้ำทิ ้งประโยคสุดท้ ายไว้

น�้ำ : “เอาตัว๋ มาออฟ”

น�้ำ : ออฟ แกต้องใจแข็งนะ “ใครนัง่ ทีเ่ ราต้องขอเค้าดูตวั๋ นะ เข้าใจมัย้ ” (ฟั งดูชิว ชิ วเรื ่องแค่นีเ้ ราก็จดั การได้)

หลังจากจากกันกับน� ้ำ เราเดินขึ ้น รถไฟปกติ จนถึงที่นงั่ ก็พบมนุษย์นงั่ ที่ของเรา อย่างที่ น�ำ้ บอกจริ งๆ แต่คุณรู้ มัย้ มนุษย์ ที่ ก�ำลังนัง่ ที่เรากับเก้ าอยู่นนั่ คือ หญิงสาวอุ้ม ลูกอ่อน และป้าวัย 60 ปลายๆ (ถ้ าเป็ นคุณ คุณจะท�ำอย่างไร?) เรากับเพื่อนมองหน้ ากัน ด้ วยความสับสนของมนุษยธรรมที่เราควรจะ ท�ำอย่างไร กับสภาพร่างกายทีก่ ำ� ลังร่างแหลก แบกกระเป๋ าใบใหญ่ … ทันใดนัน้ น� ้ำเพื่อนรัก ได้ ตะโกนมาจากข้ างหลัง(มันเดินตามมา)

น� ้ำที่รักเดินแบบดุดนั มุง่ ไปขอดูตวั๋ ที่แม่ลกู อ่อน และป้าวัย 60 ได้ ความว่าไม่ได้ ซื ้อตัว๋ น� ้ำจึงจัดการโดยเชิญเขาออกไปโดย สุภาพแต่หน้ าดุมาก หลังจากนันเราได้ ้ นงั่ น� ้ำ ก็หนั มาก�ำชับก่อนลงจากรถไฟ(อีกครัง้ )

น�้ำ : “ถ้ามี ใครมานัง่ เบี ยดเพิ่ มเป็ น จากสามเป็ นสี ่ ไม่ตอ้ งขยับ นัง่ ให้สบายทีส่ ดุ เพราะนีเ่ ป็ นพืน้ ทีข่ องแก”

หลังจากนันเราท� ้ ำอย่างที่น� ้ำก�ำชับ อย่างทันที ….ผู้โดยสารถือตัว๋ นัง่ เบอะ ส่วนผู้ โดยสารตัว๋ ผีนงั่ กับพื ้น ถึงแม้ ผ้ โู ดยสารป้านัง่ ฝั่ ง ตรงข้ า ม ยกเท้ า มาพาดข้ า งๆ ก็ ยัง ไม่ เป็ นไร

…แต่ คุณจ�ำมนุษย์ ป้าทีแ่ ย่ งทีเ่ รา ได้ มย้ั ยังไม่ จบเพียงเท่ านี้ค่ะ โปรดติดตาม ตอนต่ อไป

ที่มา : O-N issue 04 | จังหวะชีวิตในห้องสมุด

เก้าอี้ดนตรี

( ตอนที่ 2 ) ระหว่างทางบนรถไฟสายปูเน่-มุมไบ

ความเดิมตอนทีแ่ ล้ ว เราสองคน ขึ ้น รถไฟและเจอคนอื่นมานัง่ ที่เราคือแม่ลกู อ่อน กับป้าวัย 60 ตอนปลาย ด้ วยปกติเราจะลุกให้ คนแก่กบั เด็กนัง่ ใช่มยคะ ั ้ แต่ตอนนันที ้ ท่ ำ� อะไร ไม่ ถูก เพราะสงสาร น� ำ้ (เพื่ อ นสนิ ท ที่ ร้ ู จัก อิ น เดี ย มาก่ อ น และเจ็ บ มาเยอะ) จึง ช่ ว ย จัดการตามความยุติธรรมให้ คือคนไม่มีตวั๋ ต้ องย้ ายออกไปค่ะ .. แต่ ไปไหนไม่ไกลเพราะ เค้ านัง่ พื ้นแถวๆ พวกเรานี่แหละ เรื่ องยังไม่จบ แค่นน.. ั ้ หลังจากทีเ่ ราสองคนได้ นงั่ ไประยะนึง แล้ ว เก้ าก็ได้ หนั มาพูดกับเรา

เก้า : แกๆ ป้ าเค้า..เออะ.. (ป้ าทีน่ งั่ ที ่เ ราในตอนแรก) คื อ ตอนแรกชั้น ก็ คิ ด ว่ า กระเป๋ าใคร อุ่นๆ ทับเท้าชัน้ แต่พอก้มมอง เท่านัน้ แหละ ก้นป้ าทับขาชัน้ อยู่จ้า

เรา : ขยับหนีสิ

เก้า : ชัน้ ขยับแล้วนะ แต่ป้าตามมา ทับต่อ

เรา : หัวเราะ(คิ ดว่าป้ าเค้าเอาคื น หรื อเนีย่ ) แกลองขยับดูอีกรอบสิ แบบขยับให้ ป้ าเค้า รู้สึกอีกหน่อย

เก้า : แกแกชัน้ ขยับแล้ว คราวนีป้ ้ า นัง่ ทับเท้าชัน้ สองข้างเลย

เรา : ที ่ VIP สิ นะ (แล้วก็หวั เราะ) ระหว่างนันไม่ ้ นาน โชคยังเข้ าข้ าง

เก้ าอยู่ เสียงพ่อค้ าลอยมาพร้ อมกับถังชาร้ อน ร้ อง “มาซาล่ า มาซาล่ า ไชไช” (มาซาล่า หรือ ไช คือชานมท้ องถิ่นของอินเดีย เรี ยกได้ สอง แบบจ่ะ) ท�ำได้ ป้าต้ องลุกไปจากที่ VIP ไป ตาม ด้ วยพ่อค้ าแม่ค้ามากมายคล้ ายกับรถไฟไทย และมีพ่อค้ าเดินขายของกิฟต์ช็อปห้ อยเป็ น โมบายยาวดูแปลกตา เข้ ามาเกี่ยวสินค้ ากับ ชัน้ วางกระเป๋ าตรงที่ เ รานั่ง ตอนแรกเราก็ เพลิดเพลินสนุกกับสิ่งที่เกิดขึ ้นอยู่แหละ แต่ มันก็ เกิ ดขึน้ ได้ ไม่นาน เพราะผู้โดยสารทัง้ หลาย ลุกขึ ้นมาดูกนั มากขึ ้นๆ พวกเราราวกับ เป็ นสิง่ ไม่มีชีวิต ทังเอื ้ ้อมแขนมาจากข้ างหลัง หรื อเบียดมาจากข้ างๆ มามุงดูกัน ชอปปิ ง้ สนุกเค้ าล่ะ เริ่ มไม่เข้ าใจโชคเข้ าข้ างจริ งรึป่าว เพราะกลิ่นกายเหงื่อเครื่ องเทศของพวกเค้ า ท�ำให้ เราเหมือนขาดอากาศหายใจ แต่ยงั โชค ดีอยู่อีกหน่อยรถไฟยังวิ่ง สายลมธรรมชาติ ตีจากหน้ าต่างพัดกลิน่ นันให้ ้ จางไปได้

ถึ งแม้เรื ่ องราวจะพลิ กผันแปรแค่ ไหนก็ ต าม ระหว่ า งทางบนรถไฟยัง มี วิ ว ทิ วทัศน์ขา้ งนอกหน้าต่างท�ำให้เรามองเรื ่องที ่ เจอให้กลายเป็ นจุดเล็ก ท�ำให้ เรารู้ สกึ ดีและ ผ่านไปโดยง่ายดาย เรื่ องราวที่เกิดขึ ้นผ่านไป เมือ่ มองกลับไปก็ยงั หอมหวน ถ้ าถามถึงว่าคิด ผิดหรื อไม่ที่ตดั สินใจนัง่ รถไฟครัง้ นี ้ ก็จะตอบ ตามกลิน่ หอมหวนของการเดินทางนันว่ ้ า ไม่ ่ าตัว เสียใจ และขอบคุณกับตัวเราเองทีพ เองไปให้ ร้ ู และสัมผัสสถานการณ์ น้ัน

ที่มา : O-N issue 05 | ไปดีมาดี

เพื่อน

เรื่อง : aposaof ภาพ : อาร์ ม เก้ า ออฟ

อิ นเดียตอนนีเ้ ข้าสูห่ น้าหนาว ท�ำให้ คิ ดถึงสถานที ท่ ี ห่ นึ่งที เ่ ราเคยไปเยื อนมา ที ท่ ี ่ เราอยากให้คณ ุ ลองจิ นตนาการไปกับเรา

คุณก�ำลังนัง่ อยูใ่ นเมืองที่เก่าแก่บน ยอดเขา กับความเย็นสบายจากลมที่พดั ผ่าน โดนปะทะกับ ผิ ว สัม ผัส พาให้ อ ารมณ์ ผ่ อ น คลาย จะวางสายตาไว้ ทที่ ไี่ กลโพ้ น หรือจะวาง ไว้ ยอดภูเขาหินสักลูก พร้ อมกับเสียงของนก ยูงที่คอยร้ องเป็ นระยะจากเขาลูกเล็กใกล้ ๆ เพื่อส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง...

ทัง้ หมดนี เ้ ราอยากให้ คุณรู้ จัก กับ Hampi เมืองที่ตัง้ อยู่ทางตอนเหนือของรั ฐ Kanataka มันเป็ นเมืองมรดกโลกของ UNESCO ที่ใหญ่เป็ นอันดับสองรองจากกรุ งโรม และเคยเป็ นเมืองหลวงของจักรวรรดิฮนิ ดูทาง ตอนใต้ ของอินเดียมาก่อน ในช่วงศตวรรษที่ 14-16 ก่อนละล่มสลายลง Hampi เป็ นที่ที่มีแต่นักท่องเที่ยว ชาวยุโรปส่วนใหญ่ มาเที่ยว ไม่มีการแสดง ไม่มแี สงสีเสียง ท�ำได้ เพียงออกจากทีพ่ กั ไปห้ า นาที เพื่อไต่ก้อนหินและเห็นนกยูงใกล้ ๆ ขณะ ที่มนั ก�ำลังร้ องในเวลาพระอาทิตย์ขึ ้น พอตก สายเราก็ เ ดิ น เล่น ปี นหิ น อี ก ฝั่ ง ฟากนึง ของ ภูเขาเพื่อไปดูวงั บนยอดเขาอีกลูกหนึง่ พร้ อม ชมแม่น� ้ำที่มาบรรจบกัน ตกเย็นออกไปอ่าน หนังสือที่อา่ งอาบน� ้ำของอดีตพระราชินี ค�่ำๆ

กลับเดินกลับเข้ าที่พกั เห็นลูกวัวร่ าเริ ง ที่ชาว บ้ านบอกว่ามันเพิ่งเกิดได้ เพียง 1 วันท่านัน้

ทังหมดนี ้ ้ไม่มอี ะไรน่าตืน่ เต้ นไปกว่า การที่อยูเ่ งียบๆ กับธรรมชาติและความเรี ยบ ง่ายของชาวบ้ านที่เราได้ สมั ผัส และที่เล่ามา นี ้เป็ นแค่สว่ นหนึง่ เท่านันนะ ้

เหมือนที่เพื่อนของเราได้ กล่าวถึง Hampi ไว้ วา่ “…มันเหมื อนกับใครซักคนใน ชี วิตที ่คุณสามารถนัง่ เงี ยบๆ ข้างๆ กันเป็ น วันๆ ได้โดยไม่ต้องหาเรื ่ องคุย คนที ่มีอดี ต ลึ กลับซุกซ่ อนในแววตาราวกับว่ าเคยผ่ าน อะไรมาอย่างโชกโชน คนทีน่ ่าเบื อ่ ส�ำหรับคน อืน่ แต่คณ ุ ก็อยากอยู่ดว้ ยอยู่ดี...”

ถ้ าคุณผ่านมาแถวนี เราก็ ้ ขอฝากทัก เพื่อนของเราด้ วยละกัน

ที่มา : O-N issue 06 | with love, girl band, you rock!

Rann of Kutch เรื่องและภาพ : aposaof

ในยามแดดร่ มลมตก แสงของดวง อาทิตย์แดงก�่ำเต็มดวงค่อยๆ พลอยลับตัดกับ เส้ นขอบฟ้า มีอฐู เดินโย่งโย่ไปมา มองไปทาง ขวาเห็นม้ าวิ่งอยูไ่ กลๆ เคล้ ากับเพลงพื ้นบ้ าน ที่ลงจังหวะกับกลอง Tabla ของอินเดีย

อากาศหนาวเย็นจนอยากเอามือ ซุกกระเป๋ าของคนข้ างๆ ทันใดนันลมก็ ้ โชยพัด พากลิน่ แอมโมเนียร์ ของอูฐยืนฉี่ไม่หา่ งกันเท่า ไหร่ มาใส่จมูก พัดความโรแมนติกกระเจิ ง กระจาย

ทีท่ พี่ ร�่ำไปขันต้ ้ นนันคื ้ อทะเลทรายที่ เมือง Kutch ซึง่ เป็ นดินแดนที่เวิ ้งว้ างไปด้ วย ภูมปิ ระเทศแบบทะเลทราย แต่เป็ นทะเลทราย สีขาวราวกับเกลือ เราเลยเรี ยกมันว่าทะเล เกลือด้ วยลักษณะและรสชาติของมัน

ซึง่ Kutch พิกดั ของมันอยูท่ างตอน เหนื อ ของรั ฐ คุ ช ราต อยู่ ติ ด กั บ ชายแดน ปากีสถาน ท�ำให้ มีดา่ นตรวจที่แน่นหนาก่อน จะเข้ าไปถึง

ที่ Kutch จะมีกิจกรรมจัดขึ ้นปี ละ ครัง้ ในช่วงหน้ าหนาว ชือ่ ว่า ‘Rann utsav’ เป็ น festival ใหญ่โตอลังการกลางทะเลเกลือที่มี ทังการแสดงพื ้ ้นบ้ านน่าตื่นตาตื่นใจ มีทงของ ั้ พื ้นบ้ านขาย ซึง่ เอกลักษณ์ของเมืองนี ้คือผ้ า ปั กกับกระจกในแบบ Kutch

ไฮไลท์อยู่ที่การนอนเต็นท์กนั กลาง ทะเลเกลือภายใต้ อากาศหนาวไม่เกิน 5 องศา ในตอนกลางคืน

ใครทีห่ ลงรักศิลปวัฒนธรรมพืน้ บ้าน ในแบบอิ นเดีย ไม่ควรข้ามเมื องนีไ้ ปเด็ดขาด ทีส่ �ำคัญทีพ่ ลาดไม่ได้ยิ่งกว่านัน้ คืออะไรรู้ไหม อย่าลื มมาชิ มทะเลเกลื อที ่ผสมแอมโมเนี ยร์ ธรรมชาติ จากฉี อ่ ูฐ แล้ วคุณจะยิง่ รั ก Kutch ไม่ ร้ ู ลืม. . .

จะด้ วยจ�ำนวนประชากรทีล่ ้ นหลาม กว่า 1,200 ล้ านคน หรื อโอกาสในการเข้ าถึง ทรัพยากรที่ยากเย็นของอินเดีย หรื ออะไรก็ แล้ วแต่ ที่แน่ๆ การเป็ นคนอินเดียในสายตา ของคนชาติอื่นก็กลายเป็ น Stereotype ที่ค้ นุ เคยร่ ว มกัน ในด้ า นความฉลาดที่ ม าพร้ อม ความขี ้โกงอย่างร้ ายกาจ ชนิดที่วา่ ต้ องตีแขก ให้ ตายก่อนตีงอู ย่างที่ส�ำนวนว่าไว้ ไม่มีผิด

แน่นอน ใครมาอินเดียแล้ วไม่ถูก แขกโกงถือว่าคุณยังมาไม่ถึง การจะรอดพ้ น เงื ้อมมือแขกไปได้ นี่โอกาสแทบจะเป็ นศูนย์ พวกเขาสามารถโกงคุณได้ ทกุ ที่ทกุ เวลา แถม ยังมีการอัพเดทกลวิธีใหม่ๆ มาใช้ กบั ชาวต่าง ชาติอย่างเราๆ อยูเ่ สมอ เอาเป็ นว่าเรื่องกลโกง ธรรมดาๆ ระดับเบสิก เช่น ผิดสัญญา, ตกลง อะไรกันไว้ ก็ผัดวันประกันพรุ่ ง, ทอนเงินไม่ ครบ ไม่มีเศษเหรี ยญ, โกงค่าโดยสารด้ วย การพาอ้ อม…ฯลฯ อะไรแบบนี ้เราจะไม่เล่า เพราะถือว่าเป็ นเรื่ องธรรมดา อย่างไรเสียก็ ไม่มีใครหนี สิ่งเหล่านี พ้ ้ นอยู่แล้ วเมื่ อมาอยู่ อินเดีย(อ่าว!)

แต่ลา่ สุดทีเ่ ราเจอ เป็ นเคสการโกงที่ น่าสนใจมาก เหตุเกิดที่สนามบินมุมไบ ขณะ ที่เราก�ำลังจะจ่ายเงินค่า Prepaid Taxi หลัก การของมันคือเราจะต้ องบอกพิกดั ที่เราจะไป ก่อน จากนันเค้ ้ าก็จะค�ำนวณค่าโดยสารตาม ระยะทางมาให้ เรา อ่ะ อิตาแขกที่นงั่ ประจ�ำที่

ที่มา : O-N issue 07 | ในโลกอีกใบที่ ใช้ ใจบันดาลแรง

ตีแขกให้ตาย ก่อนจะตายก่อนตี เรื่องและภาพ : Wirada Kaoey

เคาน์เตอร์ ก็ค�ำนวณราคามาให้ เราเสร็จสรรพ “670 รูปี” เราก็หยิบแบงก์พนั ที่เราแยกเอาไว้ ในกระเป๋ ากางเกงจ่ายให้ นางไป ชั่ววินาที เดี ย วที่ เ ราก้ ม ลงหยิ บ กระเป๋ าสตางค์ จ าก กระเป๋ ากางเกงอีกข้ างนึงนันเอง ้ พนักงานคน เดิมก็บอกเราว่า “ซอรี ่มาดาม ค่ารถ 670 รู ปี ท� ำไมยู ให้แบงก์ 50 ไอมาล่ ะ” ด้ วยความ ชุ ล มุ น เพื่ อ นเราที่ ไ ปด้ วยกั น รี บ ขอโทษ พนักงานแล้ วท�ำท่าจะหยิบเงินส่งให้ พนักงาน อีกรอบ แต่ด้วยบุญญาธิการของเราที่สงั่ สม มา(จริ งๆ เพราะโดนแขกหลอกบ่อย รู้เซินเดิ ้น พวกเค้ าดี) เรารีบยังเงิ ้ นในมือเพือ่ นเราไว้ กอ่ น พร้ อมกับแอ๊ บองค์ลงเอาเรื่ อง ถามพนักงาน ไปแบบนิ่งๆ แต่ทรงพลังว่า “คุณแน่ใจเหรอว่า ฉันให้แบงก์ นีค้ ณ ุ ไป ฉันมี แค่แบงก์ พนั ไม่มี แบงก์ 50 แน่นอน” …ทายซิพนักงานตัวแสบ ท�ำอย่างไรต่อไป ก. ยืนกรานว่าได้ รับแบงก์ 50 มา โวยวายจะเอาเงิน 670 และไม่ยอมรับผิด ง่ายๆ หรื อ ข. ยอมรับผิดโดยส�ำนึก …เอาล่ะ ไม่ว่าคุณเลือกข้ อไหนมันก็ ผิดทัง้ คู่ เพราะ ความจริ งแล้ วสิง่ ที่นางท�ำเมื่อถูกจับได้ คือ ท�ำ หน้ านิ่ง ส่ายหัวรัวๆ พร้ อมกับหยิบเงินทอน คืนให้ เรามา 330 รู ปีหน้ าตาเฉย โดยที่ไม่มี แม้ แต่ค�ำขอโทษหรื อสบตาใดๆ ครัง้ นี ้เราโชค ดีทรี่ ้ ูตวั ว่าจ่ายแบงก์อะไรไป ลองคิดถึงนักท่อง เที่ ย วทั่ ว ไปที่ มี ธ นบั ต รหลายราคาอยู่ ใ น กระเป๋ าสิ ต้ องเป็ นเหยือ่ ชันดี ้ ให้ โจรแขกหลอก กินนิ่มๆ เคี ้ยวง่ายๆ ได้ แน่นอน

อย่ า เพิ่ ง คิ ด ว่า วัน นี จ้ ะจบลงแบบ Happy ending นะ เพราะหลังจากขึน้ รถ แท็ ก ซี่ แ ล้ ว ทางกลับ ที่ พัก ต้ อ งขึน้ ทางด่ว น เชื่อมแผ่นดินบนทะเลหรื อที่เรี ยกว่า Sea link ว่าแล้ วคนขับรถแท็กซี่ก็หนั มาขอค่าทางด่วน 82 รู ปี แต่ทนั ใดนันองค์ ้ เดิมที่ลงที่สนามบิน ก็ตามมาลงบนทางด่วนอีกรอบ เราตอบคน ขับด้ วยระดับเสียงที่เป็ นอันตรายต่อหูวา่ “82 มันราคาไป-กลับ คือฉันไปอย่างเดียวแต่ตอ้ ง จ่ายขากลับให้คณ ุ ด้วยรึ ไง? มันแค่ 55 เท่านัน้ แหละ ฉันไม่ใช่นกั ท่องเทีย่ วนะ ฉันอยูท่ ีน่ ี ่ อย่า คิ ดจะหลอกฉัน บลาๆๆ !@#?$#&9)$2/.... ”

พู ด จบนางก็ ส่ า ยหั ว เป็ นจั ง หวะ เดียวกันกับพนักงาน Prepaid Taxi ที่สนาม บินพร้ อมกับพูดว่า “โอเคๆ ห้าสิ บห้าก็หา้ สิ บ ห้า”

วั นนี้ ชัย ชนะเป็ นของเรา แต่ ท่ี ผ่ านมาเป็ นยังไงอย่ าไปรู้ มันเลย!

หนึง่ ในสิง่ ที่ ‘ต้ องท�ำ’ ทีน่ ี่ นั่นก็คอื ‘การต่ อราคา’

ถึงค่าเงินรู ปีของอินเดียจะถูกกว่า เงินบาทไทยเกื อบเท่าตัว แต่ก็ใช่ว่าคุณจะ สามารถใช้ จา่ ยซื ้อของทีน่ ไี่ ด้ อย่างสบายใจนะ จ๊ ะ เนื่องจากคนอินเดียมีการตังราคาสิ ้ นค้ า แบบสูงไว้ ก่อน(ไม่ร้ ูใครสอนไว้ ) แน่ละ่ ดังนัน้ สิง่ ทีค่ ณ ุ ต้ องท�ำจะมีอะไรดีไปกว่าการต่อราคา คุณอาจจะเคยเหนียมอาย ต่อแบบกระมิด กระเมี ้ยนพอเป็ นพิธีด้วยกลัวอาญาแม่ค้าจะ ด่าทอเข้ าให้ ตอนอยูเ่ มืองไทย แต่ขอได้ โปรด ทราบไว้ ตรงนี เ้ ลยว่า ความอายและความ เกรงใจใช้ ไม่ได้ ในประเทศอินเดีย …

บางคนอาจจะ อ่าว! แล้ วจะชันท� ้ ำ ไง ก็ชนเติ ั ้ บโตมาในครอบครัวและสังคมผู้ราก มากดี อ่านหนังสือสมบัติผ้ ดู ีตงแต่ ั ้ เริ่ มสะกด เป็ น… เอิบ่ ! ถ้ าทุกข์ทนนักก็อย่ามามันเลยนะ ประเทศนี ้ แต่ถ้าคุณพร้ อมจะยอมทิ ้งสมบัติ ผู้ดีไว้ เมืองไทย เราจะให้ คุณไปต่อด้ วยกฎ ง่ายๆ ที่คณ ุ ต้ องจ�ำและต้ องท�ำดังนี ้!

1. เมื่อคุณสนใจหรื อต้ องการสินค้ า ชิ ้นไหน จงแค่มองด้ วยหางตาและรักษาจริ ต ไว้ อย่าแสดงอาการอยากครอบครองใจจะ ขาดอย่างเด็ดขาด

ที่มา : O-N issue 08 | without words

2. ท�ำทีเป็ นถามราคา และท�ำหน้ า

ทำ�การใหญ่ ใจต้องนิ่ง เรื่องและภาพ : Wirada Kaoey

ยิ ้มกริ่ มอย่างเหนือกว่าเมื่อได้ ค�ำตอบ เลิกคิ ้ว ขึ ้นพร้ อมกับพูดว่า “แพงไป” หรื อ “ชัน้ รู้ราคา ทีแ่ ท้จริ งหรอกน่า”

3. ถ้ าคุณไม่ร้ ูราคาในข้ อที่แล้ ว ขอ ให้ แอ็บท�ำเป็ นรู้

4. ท�ำเป็ นไม่สนใจ เฉไฉไปดูสนิ ค้ า ชิ ้นอื่น หรื อเดินออกจากร้ านไปได้ ยิ่งดี (ถึงใน ใจคุณจะร�่ ำร้ องอยากครอบครองมันซะเดี๋ยว นี ้ก็ตาม เย็นไว้ )

5. เมื่อเหตุการณ์ ด�ำเนินถึงตรงนี ้ ร้ อยละร้ อยของคนขาย(แขก)จะโผเข้ าหาคุณ ฉุดรัง้ คุณทุกวิถีทาง และถามคุณว่า “เท่าไหร่” ...นัน่ แปลว่าคุณมาถูกทางแล้ ว

6. เป็ นโอกาสของคุณทีจ่ ะบอกราคา ที่คณ ุ จะพอใจซื ้อ จงบอกราคาที่ต�่ำกว่าคน ขายบอก 50-60% ..ใช่ คุณอ่านไม่ผิดหรอก เช่น แขกบอกราคา 100 รู ปี คุณต้ องต่อให้ ราคามาอยูท่ ี่ 40-50 รูปี(หรื อน้ อยกว่านัน)ให้ ้ ได้

7. อย่ากลัวโดนตบ เพราะเค้ าตัง้ ราคามาให้ คณ ุ ต่อ

8. ถ้ าคนขายไม่ยอม ให้ เดินหนีทนั ที ห้ ามเซ้ าซี ้เว้ าวอน นิ่งไว้ ก่อน และห้ ามมอง ย้ อนกลับไป

9. คนขายร้ อยละร้ อย(แขก) ก็จะวิ่ง ตามคุณ ค่อยๆ ลดราคาให้ คณ ุ ลงทีละนิด อย่า ใจอ่อน มัน่ คงในราคาของคุณไว้ สะกดจิตตัว เองว่า “ถ้าไม่ได้ราคานัน้ ก็ไม่เอา”

10. แขกแพ้ ความเย็ น ชา และ ชัยชนะจะเป็ นของคุณ ..ยินดีด้วย คุณได้ ของ ชิ ้นนันในราคาที ้ ่คณ ุ พอใจในที่สดุ

ป.ล. กฎนี ้ใช้ ไม่ได้ กบั การซื ้อของไป ซะทุกสิ่ง จงพิจารณาด้ วยวิจารณญาณและ คอมมอนเซนส์ ไม่ใช่วา่ ทุกอย่างในอินเดียจะ ต้ องตัดราคาให้ เหลือครึ่งนึงทุกอย่างไป ราคา เป็ นความพอใจของทังผู ้ ้ ซื ้อและผู้ขาย แค่ให้ มัน่ ใจว่าไม่มีใครเอาเปรี ยบใคร การค้ าขายก็ จะจบลงด้ วยดี แฮปปี ก้ นั ทังสองฝ่ ้ าย ไม่มีใคร บาดเจ็บล้ มตายจากการซื ้อขายแน่นอน

สิ!

ถ้ าไม่ เชือ่ ก็บนิ มาลองวิชากันเลย

คุณเป็ นคนให้ ทปิ (Tip)พนักงาน เวลาไปใช้ บริการทีต่ ่ างๆ บ่ อยแค่ ไหน?

ถ้ าค�ำตอบของคุณคือบ่อยปกติ … อินเดียยินดีต้อนรับคุณเป็ นอย่างยิ่ง คุณมา ถูกประเทศแล้ ว

แต่ถ้าคุณเป็ นคนทีไ่ ม่เคยทิปและไม่ ชอบให้ ทปิ เลยล่ะก็… อินเดียก็ขอต้ อนรับคุณ อยูด่ ี พร้ อมทังยิ ้ นดีชว่ ยคุณปรับทัศนคติเกี่ยว กับการให้ ทิปของคุณใหม่

อันที่จริ งวัฒนธรรมการให้ ทิป เป็ น มารยาทสังคมที่แตกต่างกันในแต่ละประเทศ เราจะไม่พดู ถึงประเทศอืน่ ให้ เสียบรรทัดทิ ้งไป เปล่าๆ (เพราะเราอยูอ่ ินเดียไงคะคุณ)

ที่อนิ เดีย เมื่อคุณเข้ ารับบริการอะไร ซัก อย่ า งไม่ ว่ า จะเป็ นร้ านอาหาร โรงแรม แท็กซี่ หรือทัวร์ ภายในประเทศ นอกเหนือจาก ราคาสินค้ าและบริ การที่ตกลงกันไว้ หรื อที่รับ รู้ร่วมกัน คุณยังต้ องเตรียมเงินทิปไว้ เพราะถึง แม้ ว่า ในเมนูแ ละในใบเสร็ จ จะระบุว่า รวม service charge ไปแล้ วก็ตาม มันปกป้องคุณ จากการให้ ทปิ ไม่ได้ หรอกนะ(หึหึ หัวเราะสะใจ ในล�ำคอ) สิง่ ที่คณ ุ ต้ องท�ำคือควักเงินของคุณ ออกมา ประเมินจากร้ านหรื อสถานที่ที่คณ ุ ไป ใช้ บริการว่าหรูหราดูดมี รี ะดับแค่ไหน เช่นหาก คุณทานในโรงแรม ทิปของคุณก็ต้องไม่ต�่ำ

ที่มา : O-N issue 09 | listen to your freedom

ทิปน้อยทิปยาก ทิปมากทิปง่าย เรื่องและภาพ : Wirada Kaoey

กว่าร้ อยรูปี มิฉะนันสิ ้ ง่ ที่เกิดขึ ้นคือบริกรจะไม่ ยอมไปไหน รี ๆ รอๆ ท�ำท่าเหมือนมีอะไรจะ พูดแต่ไม่ยอมพูด ท�ำเป็ นนับเงินค่าอาหารให้ คุณดูตอ่ หน้ าคุณเพือ่ ให้ ร้ ูวา่ มันพอดีเกินไปนะ จ๊ ะ เกินๆ มานิดนึงหน่อยมัย้ …

หรื ออย่างการเข้ าพักในโรงแรม ทุก ครัง้ ที่ Bellboy หิ ้วกระเป๋ าให้ คณ ุ , ทุกครัง้ ที่ พนักงานเอาของมาส่งทีห่ ้ อง ทุกครัง้ ก็เป็ นเงิน เป็ นทองไปซะหมด บางครัง้ คุณอาจจะพบว่า ห้ องทีค่ ณ ุ เข้ าพักไม่มผี ้ าเช็ดตัว ไม่มผี ้ าเช็ดเท้ า น� ้ำเปล่าก็ไม่วางไว้ รหัส WIFI ก็ยงั ไม่บอก สิง่ ที่คณ ุ ต้ องท�ำคือโทรไปบอกที่ Reception เพื่อ ให้ พนักงานเอาของเหล่านันมาส่ ้ งให้ คณ ุ ใช่ ไหม คุณเตรี ยมทิปไว้ จ�ำนวนหนึ่ง แต่สิ่งที่ พนักงานท�ำกับคุณคือ การเอาแต่ผ้าเช็ดตัว มาให้ ในรอบแรก เมื่อคุณถามหาผ้ าเช็ดเท้ า กับน� ้ำเปล่าล่ะ ก็บอกว่าอุ๊ยลืม เดีย๋ วไปเอามา ให้ พร้ อมทังยั ้ งไม่ยอมไปไหนจนกว่าคุณจะ ให้ ทปิ รอบสองเอามาแต่พรมเช็ดเท้ า บอกคุณ ว่าน� ้ำเปล่าเดี๋ยวไปเอามาให้ แล้ วก็ยืนรอทิป จากคุณแบบหน้ าตาเฉย ถ้ าไม่ให้ ก็ไม่ไป รอบ ทีส่ ามเอามาครบหมด แต่ลมื ให้ รหัส WIFI คุณ นึกขึ ้นได้ โทรไป Reception ใหม่อีกครัง้ คราว นี ้เดินมาหาคุณรอบที่สพี่ ร้ อมรหัส ทิปรอบที่สี่ อาจท�ำคุณประสาทเสียเกินจะทน แต่ท�ำใจไว้ คืนนีอ้ าจไม่จบที่ครัง้ ที่สี่แน่นอน เพราะคุณ เพิ่งเห็นว่ากลอนประตูมีปัญหา!

หรือเวลาไปเทีย่ วสถานทีต่ า่ งๆ จะมี ไกด์ท้องถิน่ เดินตามคุณอย่างไม่ลดละ ถึงคุณ จะบอกว่าไม่เอาๆ เขาก็จะไม่ไป และไม่มอี ะไร พรากเขาจากคุณไปได้ (นอกจากจะเจอคนที่ ให้ เงินเยอะกว่า) เขาจะตามคุณไปทุกก้ าว เขา จะบรรยายให้ คณ ุ ฟั งเกีย่ วกับสถานทีน่ นๆ ั ้ รัวๆ ราวกับแรพเปอร์ เขาจะบอกราคาทีถ่ กู แสนถูก กับคุณ จนคุณร� ำคาญและใจอ่อนตกลงจ้ าง เขาในที่สดุ และเมื่อจบทริ ป คุณให้ เงินเขา ตามที่ ตกลงกันพร้ อมทัง้ ทิปเล็กน้ อยแสดง น� ้ำใจ แทนที่จะดีใจพ่อไกด์ท้องถิ่นก็โวยวาย ขึ ้นมาว่ามันน้ อยไป เขาต้ องได้ มากกว่านี ้เมื่อ คุณเถียงว่าราคานี ้แกบอกเองไม่ใช่เหรอ เขา จะบอกคุณว่าแต่เขาท�ำงานเกินราคา เขาพูด มากกว่ า ที่ คุ ณ อยากรู้ เขาสมควรจะได้ มากกว่านี ้สิ …

ไหนจะมีแท็กซีบ่ างคันทีพ่ าคุณหลง อ้ อมโลกอ้ อมเส้ นศูนย์สตู รไปไกล แล้ วเรียกค่า โดยสารเพิ่มโดยให้ เหตุผลว่า “ผมพาคุณไป ไกลเกิ นกว่าทีต่ กลงกันไว้” ก้ มหน้ านับเงินแล้ ว จ่ายเขาไปค่ะคนดี ชีวิตยังมีพรุ่ งนี(้ ให้ จ่าย) เสมอ …เอิ๊ก!!??

ที่มา : O-N issue 10 | ไม่ตลก

เที่ยวถ�้ำทำ�มือ Ajanta Caves เรื่องและภาพ : Wirada Kaoey

เจาะภูเขาให้ เป็ นถ�้ำ ฝนทั่งให้ เป็ นเข็ม

แค่ ล องจิ น ตนาการว่ า ในพุ ท ธ ศตวรรษที่ 3 หรื อประมาณสองพันสองร้ อย กว่ า ปี มาแล้ ว มี พ ระและมนุษ ย์ พุท ธช่ ว ย กันเอาค้ อนกับสิว่ เจาะภูเขาทังลู ้ กด้ วยมือ ย� ้ำ ว่าทังลู ้ ก ทีย่ าวเป็ นวงรีให้ เป็ นถ� ้ำ! ไม่ร้ ูเจาะกัน เข้ า ไปท่ า ไหนยัง ไง ยุค นัน้ ไม่ ไ ด้ มี เ ลเซอร์ เหมือนหน้ าผาเขาชีจนั ทน์ของไทย แล้ วไม่ใช่ แค่ถ� ้ำเดียวนะจ๊ ะ แรงเหลือเฟื อเลยเจาะมาทัง้ สิ ้น 30 ถ� ้ำ อึ ้งพอรึยงั ยังไม่หมดนะ ภายในก็ งานละเอียด ทังเสาทั ้ งโครงสร้ ้ างทังพระพุ ้ ทธ รู ป จะนูน ต�่ ำ นูน สูง ก็ ง านเจาะงานแกะจาก ภูเขาทังสิ ้ ้น คาดว่าคงแกะกันจนนิ ้วล็อกเลยที เดียว

เราก�ำลังพูดถึงถ�ำ้ อชันตา (Ajanta caves) ซึ่งเป็ นถ� ำ้ พุทธที่ เกิ ดจากการเจาะ ภูเขาขนาดใหญ่ให้ กลายเป็ นถ� ้ำ จุดประสงค์ เพื่ อ ใช้ เป็ นที่ อ ยู่ ที่ น อนให้ พระสงฆ์ ม าจ� ำ พรรษามาปลีกวิเวก และใช้ ประกอบพิธีกรรม จะสวดมนต์ จ ะร�่ ำ เรี ย นจะใช้ ส นทนาธรรม อะไรก็วา่ ไป ที่แน่ๆ คงไม่มีไว้ ท�ำบุญสะเดาะ เคราะห์กบั สังฆทานเวียนกระมัง

โดยการก่ อ สร้ างเริ่ มราวพุ ท ธ ศตวรรษที3่ หรือราวสองพันสองร้ อยปี มาแล้ ว ในสมัยพระเจ้ าอโศกฯ ผู้โด่งดังยิ่งกว่าผู้ใดใน ชมพูทวีปสร้ างโดยพระสงฆ์ และชาวบ้ านที่

ศรัทธาในพุทธศาสนาอย่างแรงกล้ าในยุคนัน้ ใช้ เ วลาสร้ างทัง้ สิน้ สองช่ ว งเวลา ช่ ว งแรก ตังแต่ ้ พทุ ธศตวรรษที่สามจนถึงห้ า ราวๆ สอง ร้ อยปี ได้ มาหกถ� ้ำแรก แล้ วก็พกั การสร้ างไป 400 ปี จากนัน้ ก็ ก ลับ มาสร้ างต่ อ ในพุท ธ ศตวรรษที่ 10 จนเสร็ จ รวมเวลาสร้ างทังสิ ้ ้น ประมาณ 850 ปี แล้ วกองทัพมุสลิมก็เข้ ายึด พุทธก็คอ่ ยๆ เสื่อมสลายไปตังแต่ ้ ยคุ นัน้

ถ�ำ้ อชันตา (Ajanta caves) นี ้ถูก ปล่อยทิ ้งร้ างโดยไม่ถกู รบกวนจากมนุษย์เลย เป็ นเวลากว่า 800 ปี ถ้ าไม่ใช่เพราะวันนึงเมื่อ ปี พ.ศ.2362 ทหารอังกฤษที่ชื่อ จอห์น สมิธ ดันออกมาล่าเสือในป่ าแถวนันพอดี ้ นางจึง ค้ นพบถ� ้ำนี ้ด้ วยความบังเอิญ แน่นอน นางอึ ้ง โลกก็อึ ้งไปกับนางจนยกให้ เป็ นมรดกโลก ที่ น่ า ทึ่ง คื อ การสร้ างถ� ำ้ อชัน ตานี ้ ต้ อ งใช้ ทัง้ ภูมปิ ั ญญาตังแต่ ้ เลือกโลเคชัน่ ทีเ่ งียบสงบ ห่าง ไกลผู้คน เป็ นภูเขาโค้ งเป็ นแนวยาว อยูใ่ นป่ า ลึกเปลี่ยวเหมาะแก่การวิปัสสนาศึกษาพระ ธรรม แถมห่างออกไปจากตรงนันไม่ ้ กี่กิโลฯ ก็ ยัง มี อี ก ถ� ำ้ ที่ เ กิ ด จากการเจาะภูเ ขาทัง้ ลูก เหมือนกัน แต่ที่นนั่ มี 34 ถ� ้ำเก๋ๆ และมีตงั ้ 3 ศาสนาในภูเขาลูกเดียวกัน! คราวหน้ าจะพา ชม อย่างไรก็ตาม อยากให้ มาเห็นด้ วยตาตัว เอง อินเดียส�ำหรั บมนุษย์ พุทธไม่ได้ มีแค่สี่ สังเวชนียสถานนะคะคุณ ยังมีอชันตา กับแอล โรลาด้ วย

USA

เรื่องและภาพ : Rin Jenwarin

ที่มา : O-N issue 01 | เราไม่ ใช่คนกู้ โลก

แฟนคลับคาราบาวในฮาวาย

สวัสดีคะ่ ยินดีต้อนรับเข้ าสูค่ อลัมน์ ของริ น ริ นเป็ นเด็กมหาวิทยาลัยในอเมริ กา ธรรมดาคนหนึง่ ปั จจุบนั เรี ยนวิศวกรรมอยูท่ ี่ Pennsylvania State University จะขอมาแบ่ง ปั นประสบการณ์ในต่างแดนให้ อา่ นกันนะคะ

ส� ำ ห รั บ เ รื่ อ ง แ ร ก ริ น ข อ แ ช ร์ ประสบการณ์ การไปเที่ยวฮาวายเมื่อช่วงปี ใหม่ของปี 2014 นะคะ

เวลาเดิ น ไปมาตามถนนหรื อ ชายหาดในฮาวาย เราอาจจะเห็นคนที่เดิน สัญจรทัว่ ไปยกมือมาท�ำตราคาราบาวให้ กนั และกัน แถมยังหมุนข้ อมือไปมา

ห า ก คุ ณ ไ ด้ ป ร ะ ส บ พ บ เ ห็ น เหตุการณ์แบบนี ้ขอให้ ร้ ู เอาไว้ ว่า คนฮาวาย เหล่านันอยากได้ ้ คาราบาวแบบเขย่าขวดก่อน ดื่มเหมือนเวลากินยาแก้ ไอค่ะ ไม่ช่ายยยย! พูดเล่นนะคะ

ภาษามื อ ที่ เ ขาท� ำ กัน นัน้ เรี ย กว่ า “Shaka sign” หรื อ สัญ ลัก ษณ์ ช ะก้ า ใน วัฒนธรรมฮาวายมีความหมายเหมือนกับค�ำ ว่า “ชิลล์ ชิลล์ ” ที่ติดปากคนไทยสมัยนี ้กันนี่ แหละ และการหมุนข้ อมือเป็ นเพียงการเน้ น ให้ เห็นชัดเฉยๆ ความจริ งจะไม่ท�ำก็ได้ ก็มนั ชิลล์นี่เนอะ!

พวกเราหลายๆ คนคงจ�ำช่วงเวลา หนึง่ ที่เจ้ าเครื่ องดนตรี ตวั เล็กๆ มาบูมและเกิด

เป็ นกระแสในประเทศไทยอยู่ช่ ว งหนึ่ ง ได้ เครื่องสายทีห่ น้ าตาคลับคล้ ายคลับคลาอย่าง กับกีตาร์ ตวั จิ๋ว

เจ้ า อูคูเ ลเล่ (Ukulele) นัน้ มี ต้ น ก�ำเนิดรากเหง้ าบรรพบุรุษมาจากฮาวายเมื่อ นานมาแล้ ว ก่อนที่จะมาเผยแพร่ สลู่ กู หลาน ในประเทศไทย ริ นเองก็เป็ นหนึง่ คนที่มีอยูใ่ น ครอบครองหนึง่ ตัว

ฉะนัน้ มาถึงที่แผ่นดินทวดของอูค-ู เลเล่ทงที ั ้ จะมีใครจะไปยอมพลาดโอกาสดีๆ แบบนี ต้​้ องขอไปสอยมาสักตัว ยีห่ ้ อทีร่ ินไปซื ้อ ถึงโรงงานก็คือ Koaloha หนึง่ ใน 3 ยี่ห้อท็อป เลยล่ะ มีการพาชมขันตอนการผลิ ้ ตแถมยังได้ ซื ้อราคาถูกกว่าร้ านขายทัว่ ไปอีกด้ วย แบบนี ้ ถือว่าคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

ขอบอกก่อนว่ารินเป็ นคนชอบตังชื ้ อ่ ให้ เครื่องดนตรี เจ้ าตัวใหม่นี ้จะชื่ออะไรดีนะ ที่ จะมีกลื่นอายของความเป็ นฮาวายและน่ารัก ในเวลาเดียวกัน ระหว่างทีน่ งั่ อยูร่ ิมหาด เพือ่ น ก็โชว์ shaka sign ให้ ชาวฮาวายคนอื่นพอดี เลยท�ำให้ ปิง้ ขึ ้นมาว่า “นี่แหละ! อูคเู ลเล่ จอม ชิลล์ ” บวกกับเสียงชิลล์ๆ ของเจ้ าตัวเล็กแบบ นี ้ด้ วยแล้ ว มันเข้ ากันสุดๆ ไปเลย !

ยิ นดีตอ้ นรับสู่ครอบครัวเล็กๆ ของ ริ นนะ ‘Shaka~’

สวัสดีคะ่ ผู้อา่ นทุกๆ คน วันนี ้ริ นจะ ขอเล่าเรื่ องประสบการณ์ที่ได้ ไปดูบรอดเวย์ที่ หลุดโลกมากๆ เรื่ องหนึ่งในระหว่างที่ได้ ไป นิวยอร์ กเมื่อช่วงซัมเมอร์ ก่อนเปิ ดเรี ยนค่ะ

“Give a man a mask and he’ll become his trueself” - Joker

ละครเวที บรอดเวย์ คือละครกลุ่ม ละครเวทีระดับโลกในมหานครนิวยอร์ ก ละคร บรอดเวย์หนึง่ เรื่ องเช่นเรื่ อง The Lion King, Wicked หรื อ Mama Mia! จะมีโรงละคร ส�ำหรับแต่ละเรื่องเป็ นของตัวเอง ตัวอย่างเช่น The Lion king จะมีโรงที่เล่นเรื่ องเดิมทุกวัน และเรื่องอืน่ ๆ จะเล่นทีโ่ รงของเรื่องตัวเองทุกๆ วัน ฉะนันละครที ้ ่เป็ นของบรอดเวย์นนไม่ ั ้ ใช่ เพียงคนกลุม่ ๆ เดียวที่เล่นละครหนึ่งเรื่ องใน เวลา 3 เดือนแล้ วเล่นเรื่ องต่อไปเหมือนกับที่ รัชดาลัยที่ประเทศไทยค่ะ ถ้ าหากทุกคนลอง นึ ก ภาพด้ า นในโรงละครปกติ ทุก คนก็ จ ะ นึกถึงโถงขนาดใหญ่ที่มีเวทีอยูด่ ้ านหน้ า และ มีที่นงั่ เป็ นแถวเรี ยงกันขึ ้นไป

แต่ละครบรอดเวย์ เรื่ อง ‘SLEEP NO MORE’ ที่รินจะพูดถึงเป็ นนี ้ละครที่ตา่ ง จากละครเวทีทว่ั ๆ ไปเป็ นอย่างมาก เพราะ แทนที่จะเป็ นโรงละครปกติ โรงของละครของ เรื่องนี ้ไม่มเี วที ไม่มที นี่ งั่ เป็ นแถวๆ แต่โรงละคร กลับเป็ นตึก 5 ชันทั ้ งตึ ้ ก

สงสัยกันล่ะสิ “หา? โรงละครเป็ นตึก 5 ชัน้ ? แล้วจะดูกนั ยังไงล่ะ?” ค�ำตอบก็คอื เรา จะต้ องเดินดูเรื่ องราวด้ วยตัวเอง The McK-

ที่มา : O-N issue 02 | ส�ำรวจความคิดผ่านการเดินทาง

หน้ากากของผู้ชม rittick Hotel คือชื่อของโรงละครที่วา่ นี ้ เป็ น โรงแรมเก่ า ที่ ถู ก เปลี่ ย นโฉมด้ า นในเกื อ บ ทังหมดให้ ้ กลายเป็ นเวทีที่เหมาะส�ำหรับเรื่ อง Sleep No More นัน่ เองค่ะ

เมือ่ ผู้ชมยืนเป็ นแถวเรียงรายเพือ่ จะ รอเข้ ารับชมละคร เหล่าพนักงานโรงแรม(นัก แสดง)จะแจกหน้ ากากสีขาวให้ ทกุ คนใส่ กฎ ก็คือ “เมื่อคุณได้ เข้ าสู่โลกแห่ งละครแล้ ว ห้ ามถอดหน้ ากาก และห้ ามพูด - แต่ คุณ จะวิง่ ไปห้ องไหนก็ได้ ชั้นไหนก็ได้ ดูอะไร ก็ได้ เมื่อไหร่ กไ็ ด้ แล้ วแต่ ใจเราอยาก” เรา สามารถนัง่ อยูห่ ้ องเดิมเพือ่ ดูวา่ เกิดอะไรขึ ้นใน ห้ องนี ้บ้ าง หรื ออยากจะวิ่งตามตัวละคร(ผู้ไม่ ใส่หน้ ากาก)หนึ่งตัวเพื่อดูว่าเขาไปท�ำอะไร บ้ างก็ได้ เช่นกัน เพราะละครเรื่ องนี ้เป็ นเรื่ องๆ เดียวกัน แต่ตวั ละครแต่ละตัวนันมี ้ เรื่ องราว ย่อยของตนเองออกมาที่เล่นไปพร้ อมๆ กัน แล้ วแต่ว่าเราจะได้ ไปพบเจอตัวละครไหนที่ เวลาใด จะระหว่างเรื่ องจะมึทงฉากงานเลี ั้ ้ยง ที่นักแสดงทุกคนมารวมตัวอยู่ในที่เดียวกัน และมีทงฉากเดี ั้ ่ยวที่ตวั ละครอยู่เพียงล�ำพัง ตอนในทุกคนก�ำลังจะสงสัยอยูใ่ นใจว่า “อ้าว แบบนีเ้ ราก็ดูได้ไม่หมดทัง้ เรื ่องน่ะสิ ?” ถูกต้ อง แล้ วค่ะ นีค่ อื เสน่ห์ของ Sleep No more เพราะ เป็ นเรื่ องที่เมื่อเข้ าไปดูแล้ ว ทุกคนจะได้ อะไร ออกมาไม่เหมือนกัน เป็ นประสบการณ์ที่เป็ น เพียงของเราคนเดียว ในสิง่ ที่เราสนใจอยากรู้ จริ งๆ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะว่าเข้ าไปดูแล้ วจะ

ไม่ค้ มุ เพราะการแสดงในหนึง่ คืน ทีมนักแสดง จะเล่นเรื่ องเดิมวนอย่างติดต่อกันถึงคืนละ สามครัง้ โดยทีไ่ ม่มกี ารคัน่ ระหว่างรอบ เพือ่ ให้ คนดูได้ มองเห็นมุมอื่นๆ ในเรื่ องเดิมนี ้มากขึ ้น อีกด้ วย คล้ ายๆ กับเวลาเราดูหนังเรื่ องเดิมซ� ้ำ แล้ วได้ มองเห็นรายละเอียดชัดเจนขึ ้นเรื่ อยๆ

อี ก อย่ า งหนึ่ง ที่ ท� ำ ให้ Sleep No more เป็ นละครที่หลุดโลกอย่างสุดๆ ก็คือ ละครเรื่ องนี ้ไม่มีค�ำพูดค่ะ นักแสดงทุกคนใช้ ท่าทางในการสื่อสารออกมาทังหมด ้ ภาษา กายเป็ นภาษาที่ไม่ว่าใครๆ ก็เข้ าใจได้ การ สื่อสารนันจึ ้ งไร้ ซงึ่ ขอบเขตจริ งๆ จึงนับได้ ว่า ละครเรื่ องนี้ เป็ นละครที่ผ้ ู ชมได้ รับสาร ผ่ านทั้ง 5 ประสาทสัมผัส - รู ป รส กลิ่น เสียง และ สัมผัส - โดยแท้ จริ ง เป็ นละครที่ เมื่อคุณกลับมาถึงห้ องแล้ วยังคงคิดวนค�ำนึง ถึงมันจนนอนไม่หลับตามชื่อเรื่ องบอกเลยค่ะ ทุกคนพร้ อมที่จะเข้ าสู่คืนอันไร้ ซึ่งการนอน หลับหรื อยังคะ? เกร็ดความรู้ : ทีท่ มี ผู้สร้ างให้ ผ้ ชู มใส่หน้ ากาก เพราะต้ องการสลายตัวตนให้ เราหายกลาย เป็ นอากาศที่ไม่มีใครมาตัดสิน ท�ำให้ เราดึง ธรรมชาติของเราออกมา ให้ เรากล้ าค้ นหาใน สิง่ ที่เรากระหายอยากรู้มากยิ่งกว่าเดิม

ขอบอกผู้อ่านก่อนว่าริ นเป็ นคนที่ ไม่มคี วามสามารถทางด้ านกีฬาเลยแม้ แต่นดิ เดียว เดือนนึงไม่ร้ ูวา่ ออกก�ำลังครบสามครัง้ หรื อเปล่า แต่วา่ มีงานวิ่งมาราธอนงานหนึง่ ที่ ริ นไปมาแล้ วร่ วม 2 ครัง้ งานนัน้ ก็คือ The Color Run นัน่ เองค่ะ

ส�ำหรับใครหลายๆ คนอาจจะไม่ร้ ู จักค�ำว่า Color Run มันคืออะไร? มันต่างกับ การวิ่งมาราธอนทัว่ ไปตรงไหนหรอ? ข้ อแรก ริ นตอบให้ ได้ นะคะ แต่ว่าข้ อสองตอบไม่ได้ เพราะไม่เคยวิ่งอันปกติคะ่ ฮ่าๆๆๆๆ

Color Run ตามชื่อแล้ วก็คือการวิ่ง มาราธอนแต่วา่ มีคนปาสีใส่เรา เป็ นการวิ่งที่ แปลกประหลาดดีจริ ง งานที่รินได้ ไปเข้ าร่วม เขามาปิ ดถนนจัดในสถานที่ของ Penn State เลยค่ะ คือวิ่งผ่านหน้ าตึกเรี ยนที่เพิ่งเรี ยนเมื่อ วานนี ้กันเลยทีเดียว ระยะทางในการวิ่งคือ 5 กิโลเมตรค่ะ ทุกๆ 1 กม. ทางทีมจัดจะตังฐาน ้ ปาสีใส่นักวิ่งทัง้ หลาย และแต่ละฐานก็ จะ เปลี่ยนสีไปเรื่ อยๆ เริ่ มจากฐานสีเหลือง ม่วง ชมพู ฐานเป่ าฟอง และสีสดุ ท้ ายคือสีฟ้า จริงๆ แล้ วริ นเดินเกือบจะตลอดทางเลยแหละ (บ้ า ที่เดินนี่เพราะอยากเลอะสีเยอะๆ ต่างหาก ไม่ ได้ ขี ้เกียจวิ่งจริ งจริ๊ ง)

พอเราเข้ าถึงเส้ นชัยเรี ยบร้ อยแล้ ว ความสนุกยังไม่จบแค่นนั ้ นักวิ่งบางคนอาจ จะแยกย้ ายกันกลับบ้ าน ถ้ าหากใครยังเหลือ พลังจะปล่อยให้ เต็มที่ละ่ ก็ ทางทีมงานได้ ตงั ้ เวทีคอนเสิร์ตไว้ รอพวกคุณไว้ เรี ยบร้ อยแล้ ว!! ที่มา : O-N issue 03 | เพราะเราคือเรา

The Happiest 5K on the Planet การวิ่งมาราธอนที่มีความสุขที่สุดในโลก

หนึ่งอย่างที่ท�ำให้ คอนเสิร์ตนีส้ นุก กว่าทีอ่ น่ื คือ ทีมงานบนเวทีจะแจกซองสีให้ นกั วิ่งปาขึ ้นฟ้าไปพร้ อมกัน เค้ าเรี ยกว่า color throwing ค่ะ ถ้ ามองจากไกลๆ จะเห็นเป็ นสี รุ้งขึ ้นมาเลย มันเท่มากๆ เลย

The Color Run เป็ นองกรณ์ที่ไป จัด การวิ่ ง มาราธอนแบบนี ใ้ นหลากหลาย สถานที่มากๆ นอกจากจะจัดอยู่ทวั่ อเมริ กา แล้ วยังไปจัดในอีก 44 ประเทศอีกด้ วย (ตาม เว็บo fficial ที่รินเช็คล่าสุดไม่มีที่เมืองไทย แต่ มีเพื่อนบอกว่าเคยวิง่ แบบนี ้ที่ไทย ไม่แน่ใจว่า เป็ นฝ่ ายไหนจัดแต่เพือ่ นบอกว่าวิง่ อากาศร้ อน แล้ วเหนอะหนะมากๆ) และ Penn State ก็ เป็ นหนึง่ ในที่ๆ เขาเลือกจะมาจัดค่ะ ปี ที่แล้ ว เป็ นปี แรกที่จดั ที่นี่และจัดอีกครัง้ ในปี นี ้ คาด ว่าปี หน้ าจะจัดอีกด้ วยค่ะ

การสมัค รทุ ก อย่ า งผ่ า นเว็ บ ของ Color Run พอใกล้ ถึงวันวิ่งจะมีอีเมลส่งมา เตือนให้ นกั วิ่งทุกคนไปรับ Runner’s Packet เป็ นซองทีม่ ขี องหลายๆ อย่างเพือ่ เตรียมพร้ อม ส�ำหรับการวิง่ Color Run ไม่วา่ จะเป็ นเสื ้อยืด ใส่วิ่ง ที่คาดผม แทตทู wrist band กระเป๋ า สะพายข้ าง ทุกอย่างเป็ นธีม Color Run หมด เลย และทีส่ ำ� คัญต่อการได้ วงิ่ ทีส่ ดุ คือป้ายเลข ประจ�ำตัวนักวิ่งส�ำหรับแปะตอนวันจริ ง ถ้ า ไม่มกี อ็ ดวิง่ ค่ะ อีกหนึง่ อย่างทีร่ ินเตรี ยมไปเอง ก็ คื อ ซองใส่ มื อ ถื อ ที่ ใ ช้ ต อนสงกรานต์ ม า

ป้ องกัน มื อ ถื อ ไม่ ใ ห้ เ ลอะสี และได้ ถ่ า ยรู ป (มัวๆ)ไปด้ วยในเวลาเดียวกัน นี่มันเป็ นสิ่ง ประดิษฐ์ ที่ Thailand Only มาก หาที่อื่นไม่ ได้ นะเนี่ย!

ทุกคนน่าจะสงสัยอยูใ่ นใจว่าสีทเี่ ขา ใช้ เป็ นยังไง ถ้ ากินเข้ าไปจะเป็ นอะไรไหม แล้ ว ตอนท�ำความสะอาดล่ะ?

สี ที่ เ ขาใช้ เ ป็ นผงสี ท� ำ มาจากแป้ ง ข้ าวโพดส� ำ หรั บ ใช้ ท� ำ อาหารและเป็ น ธรรมชาติ 100% ค่ ะ ฉะนั น้ เรื่ อ งความ ปลอดภัยไม่ต้องเป็ นห่วง กินได้ สบายๆ (ตอน ขากลับบ้ าน ต้ องมีการเตรี ยมตัวเอาเสื ้อมา ล่วงหน้ าใส่ทบั สีจะได้ ไม่เลอะบนรถ) พออาบ น� ำ้ แล้ ว สั่ง น� ำ้ มูก ออกมาเป็ นสี เ ขี ย วเลยค่ะ แทรกซึมเข้ าทุกอณูสดุ ๆ ตอนสระผมต้ องใส่ ครี มนวดเยอะๆ แล้ วสีจะออกง่ายขึ ้น บวกกับ แทตทูต้องใช้ พลังในการขัดออกเนือ่ งจากพลัง ติดแน่นทนนานมากค่ะ

ส่วนตัวแล้ วริ นชอบตรงคอนเสิร์ต มากที่สดุ ในงานเลยค่ะ ตามฉายาที่เขาเรี ยก ตัวเองว่า “The Happiest 5K on the Planet” หรื อ “การวิง่ มาราธอน 5 กม.ทีม่ ีความสุข ทีส่ ุดในโลก” นี่เอง สนุก ริ นกับเพื่อนๆ อยูก่ นั จนงานเลี ้ยงเขาเลิกรากันเลย เพลินไปหน่อย

ประสบการณ์ครัง้ นีไ้ ด้เติม ‘สีสนั ’ ให้ ชี วิตได้ดีมากๆ อันนีไ้ ม่มีใครเถียงได้เลยจริ งๆ

ภาพ : Win Worawich

ที่มา : O-N issue 04 | จังหวะชีวิตในห้องสมุด

Canning , for the kids

ผูอ้ ่านทุกคนชอบเต้นกันรึ เปล่าคะ?

ถ้ าหากว่ า ชอบเต้ นไม่ ว่ า จะเต้ น เแบบจริ งจังหรื อว่าเต้ นเล่นๆ ในคลับโยกไป ตามจังหวะ รินคิดว่าผู้อา่ นน่าจะชอบ งานเต้ น มาราธอน 48 ชัว่ โมงที่มหาวิทยาลัยของรินจะ จัดแน่ๆ เลย

งานเต้ น งานนี ช้ ื่ อ ว่ า THON ค่ ะ เป็ นการเต้ นมาราธอนเพื่อหาเงินทุนให้ ผ้ ปู ่ วย เป็ นมะเร็ งในเด็ก (Pediatric cancer) เจ๋งใช่ มัยคะ ้ ได้ ทงเต้ ั ้ น และได้ ทงท� ั ้ ำความดีให้ คนอืน่ อีกด้ วย

งาน THON จะอยู่ในช่วงกลางๆ เทอม 2 แต่ ก่ อ นหน้ านั น้ เหล่ า สมาคม นักศึกษาทังหลายแหล่ ้ กจ็ ะท�ำกิจกรรมเพือ่ หา ทุนส�ำหรับ THON ตลอดปี เลยค่ะ เงินทุนนี ้ มีชื่อเรี ยกพิเศษว่า Four Diamonds Fund ส�ำหรับครอบครัวของเด็กน้ อยที่ก�ำลังต่อสู้ ที่ เราจะเรียกว่า Four Diamonds Families และ จะมีโลโก้ เป็ นรู ปสี่เหลี่ยมข้ าวหลามตัดสี่อนั ประกอบกัน เป็ นสี่ เ หลี่ ย มข้ า วหลามตัด อัน ใหญ่ (ดอกข้ าวหลามตัดในภาษาอังกฤษเรียก ว่า Diamond) หรื อเราจะน�ำนิ ้วโป้งชนโป้ง นิ ้ว ชี ้ชนชี ้เป็ นสี่เหลี่ยมเป็ นรูป Four Diamonds พร้ อมกับ ตะโกนค� ำ ที่ อ ยู่คู่ THON มาโดย ตลอดคือ “FTK, For The Kids!”

กิจกรรมทีไ่ ด้ รับความนิยมมากทีส่ ดุ ในการหาทุนส�ำหรับนักเรี ยน Penn State ก็

คือการไป Canning ค่ะ

ว่าแต่ การไป Canning นี่มนั คือ อะไรหรอ เป็ นการไปท�ำอาหารกระป๋ องค่ะ เอ๊ ยไม่ใช่! แต่ก็มีความเกี่ยวข้ องกับกระป๋ อง จริ งๆ แหละ

ช่วงเทอมแรกที่อากาศยังไม่หนาว มากๆ จะมีวนั หยุดเสาร์ อาทิตย์ 3 สัปดาห์ที่ เหล่านักศึกษาในแต่ละคลับทัว่ มหาวิทยาลัย จะจัดทริ ปไปต่างเมืองเพื่อจะไปหาทุนด้ วย การถือกระป๋ องไปยืนตรงสี่แยกค่ะ ฟั งดูแย่ๆ ใช่มยคะ ั ้ แต่มนั ไม่ได้ แย่อย่างทีท่ กุ คนคิด เรื่อง ความปลอดภัยก็ไม่ต้องห่วงค่ะเพราะคนที่จะ ไป canning ได้ จะต้ องผ่านการทดสอบใน การเป็ น canner ก่อน ทุกคนจะรู้กฎที่จ�ำเป็ น ต้ องรู้เช่น ห้ าม can ตรงสีแ่ ยกที่ไม่มีไฟจราจร ห้ ามวิ่งออกไปเลนกลางถนนเกิ นไปเพราะ ความปลอดภัยของ canner ส�ำคัญที่สดุ หรื อ canning ได้ เฉพาะหลังพระอาทิตย์ขึ ้นและ ก่ อ นพระอาทิ ต ย์ ต กเท่ า นั น้ ด้ วยเหตุ ผ ล เดียวกัน

ครั ง้ นี ท้ ี่ ริ น ได้ ไ ปมาคื อ canning weekend รอบแรกจาก 3 รอบค่ะ บังเอิญว่า เพื่อนคนจีนที่รินสนิทด้ วยมีต�ำแหน่งที่รับผิด ชอบเรื่ อง THON พอดี ริ นเลยขอติดสอยห้ อย ตามสมาคมนักเรี ยนจีนไปด้ วย (สมาคมไทย เล็กเกินไม่พอจัดทริปเลยอดจ้ า) ได้ ไปพักบ้ าน คุณลุงของเพื่อนอีกคนค่ะ คุณลุงใจดีมาก

บ้ านก็นา่ รักมากๆ เราออกเดินทางคืนวันศุกร์ เพื่อเตรี ยมพร้ อมไป canning กันตอนเช้ าวัน เสาร์ และวันอาทิตย์

ตอนเช้ า เมื่ อ เราไปถึ ง สี่ แ ยกที่ ล ง ทะเบี ย นไว้ ล่ ว งหน้ า ทุ ก คนจะต่ า งหยิ บ กระป๋ องประจ�ำตัวและแยกย้ ายกันไปคนละ มุมของสี่แยกและเริ่ มปฏิบตั กิ ารค่ะ ถ้ าอยาก ให้ คนบริ จาคเงินมากๆ ต้ องท�ำตัวให้ สนุกให้ ตลกเข้ าไว้ เปิ ดเพลงแล้ วเต้ นๆ หรื ออะไรก็ได้ ให้ คนทีอ่ ยูใ่ นรถสนใจเรา บางทีรินก็จะตะโกน “Help kids fight cancer” ให้ คนในรถได้ ยิน บวกกับทีเด็ดของรินก็คอื ชุดมิกกี ้เมาส์!! เรี ยก ความสนใจได้ เยอะเลย บางทีเค้ าก็จะมอง ออกมาจากรถแล้ วยิ ้มให้ หลายๆ ครัง้ เด็กๆ ก็ จะชี ้และโบกมือให้ ด้วย

ทุกๆ ครัง้ ทีใ่ ครปรับกระจกรถลงและ ยื่นเงินเล็กๆ น้ อยมาให้ ในใจริ นก็จะรู้ สกึ ว่า คนเราก็ยงั มีน� ้ำใจให้ แก่กนั อยูน่ ะ นี่ขนาดเรา ไม่ได้ เงินที่อยูใ่ นกระป๋ องนี ้แม้ แต่สตางค์เดียว ท�ำไมมันถึงรู้ สกึ ตื ้นตันใจขนาดนี ้ก็ไม่ร้ ู จนมี ครัง้ หนึง่ ที่มีคนยื่นเงินบริ จาคออกมาให้ และ ริ นก็บอกขอบคุณอย่างที่พดู กับทุกคนว่า

Rin : Thank you so much! Have a nice day! (ขอบคุณมากๆ ค่ะ ขอให้ มคี วาม สุขนะคะ)

Driver : No, thank YOU for what you are doing right now. (ไม่ใช่สิ ผมต้ อง ขอบคุณคุณส�ำหรับสิง่ ที่คณ ุ ท�ำอยูต่ อนนี ้ต่าง หาก)

ณ วินาทีนนั ้ เข้ าใจแล้ วว่าท�ำไมเรา ถึงมาท�ำสิง่ นี ้อยูณ ่ ตรงนี ้เราก�ำลังท�ำอะไรเพือ่ ใครบางคนทีเ่ ราไม่เคยคุยด้ วยแม้ แต่ครัง้ เดียว เค้ าไม่ร้ ูวา่ เราเป็ นใคร แต่ด้วยเหตุผลเพียงแต่ ว่าเค้ าเป็ นเพื่อนร่วมโลกของเรา เราจึงอยาก จะช่วยในสิง่ ที่เราท�ำได้

เมือ่ ก่อนที่ THON จะเริ่มขึ ้นมา สิง่ ๆ นี ้คงเป็ นแค่ความฝั น แต่ว่าวันนี ้มันเป็ นจริ ง แล้ ว ตรงนี ้เป็ นส่วนเล็กๆ ที่เราสามารถมาก พอ แต่ถ้าส่วนเล็กๆ ที่ทกุ คนช่วยกันท�ำ ช่วย กัน canning เมื่อมารวมกันก็กลายเป็ นเงิน ก้ อนใหญ่ที่จะช่วยรักษาชีวิตเด็กๆ อีกหลาย ชีวิต ซึง่ ส�ำหรับพ่อแม่ของเด็กๆ เหล่านัน้ คุณ ไม่มีทางรู้ ว่ามันมีความหมายกับเค้ าขนาด ไหน คนที่ไม่แม้ แต่จะรู้ จักเค้ าก�ำลังช่วยกัน รวมพลังเพื่อรักษาชีวิตลูกของเค้ าเอาไว้ มัน ยิ่งใหญ่มากๆ จริ งๆ

พลังอันล้ นหลามของความรักของ คนในโลกนี ้ ความเชื่ อ และ ความฝั น ถูก สะท้ อนอยู่ในประโยคใน logo ของ THON 2015 ซึง่ ก็คือ “EMPOWER THE DREAMERS”

ที่มา : O-N issue 05 | ไปดีมาดี

The Unexpected X'mas Dinner

ทีน่ ีม่ ีพระเจ้ามหาซุปเปอร์ มาร์ เก็ตที ่ หนึ่งที ม่ ี ความส�ำคัญต่อชี วิตประจ� ำวันมากๆ ก็คือ Walmart (วอลมาร์ ต) ค่ะ

อารมณ์จะคล้ ายๆ เทสโก้ โลตัสซะ มากกว่า เป็ นซุปเปอร์ มาร์ เก็ตที่เปิ ดทุกวัน ตลอด 24 ชัว่ โมง ขายอาหารหรื อเครื่ องมือ เครื่ องใช้ อยากได้ อะไรจงเอ่ยมา ข้ าจะหามา ให้ ในราคาย่อมเยาว์ ขายทุกอย่างตังแต่ ้ สาก กระเบื อ ยัน เรื อ รบ ไม่ ว่ า จะเป็ นซี่ โ ครงหมู แชมพู สบู่ พูก่ นั จักรยาน ชันวางของ ้ กล่อง รั บ สัญ ญาณที วี มี ด ปอกผลไม้ และ ไฟ คริ สต์มาส

และวั น ก่ อ นค่ ะ เป็ นวั น ที่ 24 ธันวาคม วันคริ สต์มาสอีฟ พวกเราชาวไทยที่ เช่าบ้ านอยู่ติดกันก็วางแผนจะท�ำอาหารวัน คริ สต์มาสกัน โดยปกติอาหารวันคริ สต์มาสที่ ขาดไม่ได้ เลยก็คือ Honey Glazed Ham จะ เป็ นแฮมชื ้นใหญ่แบบยังไม่ได้ หนั่ เป็ นแผ่นถูก น�ำไปอบน� ้ำผึ ้ง, Potato Casserole เป็ นมัน หัน่ เล็กๆ และอบชีส, Meat Loaf เนื ้อสับผสม อะไรหลายๆ อย่างและเอาไปอบราดซอส และ ยังมีอาหารอีกหลายๆ อย่างที่คนที่นี่จะกินใน วันคริ สต์มาส (ท�ำไมมันเป็ นอาหารอบหมด เลยแฮะ)

เมื่อเตรี ยมรายชื่อวัตถุดิบที่ต้องซื ้อ

เรี ยบร้ อย ก็ ขับรถไปวอลมาร์ ตเพื่ อซือ้ ของ ส�ำหรับท�ำ Christmas Dinner ในวันถัดมา แต่ ว่า...นี่มนั อะไรกัน...วอลมาร์ ตปิ ดค่ะ!! ห๊ ะ? อะไรนะ???????? วอลมาร์ ตปิ ด!!! (นึกภาพ รูป The Scream ของ Edvard Munch) ช็อค ยิ่งกว่าเซเว่นปิ ด แม้ แต่พี่ที่เรี ยนอเมริ กามา 6 ปี ยังไม่ร้ ูเลย ขอบอกว่าอึ ้งกันเป็ นแถบๆ ค่ะ

สรุ ปแล้ ว แผนล่ มจ้ าา อดกิน!

ป.ล. สุดท้ ายแล้ วโชคดีที่ร้าน Asian Market ไม่ปิด พวกเราเลยจัดการซื ้อของมา ท�ำสุกี ้กินที่บ้าน (ที่นี่เรี ยกว่า Hot Pot) นี่มนั อาหารจีนชัดๆ กลายเป็ น Chinese Christmas ไปโดยปริ ยายค่ะ

ป.ล. 2 ขอถ่ายรูปวอลมาร์ ตปิ ดมา ฝาก ไม่ได้ หาดูกนั ง่ายๆ นะคะ ฮ่าๆๆๆๆ มีการ เอารถเข็นมากันไม่ ้ ให้ เข้ ากันเลย ฮือๆ

ที่มา : O-N issue 06 | with love, girl band, you rock!

Snow! Snow! Snow!

ทีไ่ ทยเวลาคนพูดถึงหิ มะ ใครๆ ก็จะ ตืน่ เต้นกันมากๆ ว่าอยากไปอยู่ทีๆ่ มี หิมะตก

ดูในรูปหรื อในภาพยนตร์ เวลาหิมะ ตกนี่ดสู วยงาม ฟรุ้งฟริ ง้ เบาเป็ นปุยนุน่ สีขาว สะท้ อ นแสงจากโคมไฟข้ า งทางเดิ น ตอน กลางคืน

แถมสือ่ หลายๆ สือ่ ยังบอกกับเราว่า เวลาหิมะตกนี่มนั สวยจริ งๆ นะ

แต่ไม่เคยมีใครเคยบอกว่า การต้ อง เดิ น ฝ่ าหิ ม ะขาไปเรี ย นตอนเช้ า ก่ อ นที่ ฝ่ าย นิติบคุ คล(จอมตื่นสาย) ยังไม่มากวาดหิมะ ตรงทางเดินออกให้ ...มันไม่ สนุกเลย!

ไม่เคยมีใครบอกว่า หิมะพอปล่อย ทิ ้งไว้ โดนรถย�่ำซ� ้ำๆ และกวาดขึ ้นมากองไว้ ข้ างทาง...มันไม่ น่าดูเอาซะเลย!

ไ ม่ มี ใ ค ร เ ค ย บ อ ก ว่ า ก า ร อ ยู่ มหาวิทยาลัยที่พยายามฝึ กเด็กให้ เป็ นนักรบ แห่งขัวโลกเหนื ้ อ ต่อให้ พายุเข้ า คลาสก็ไม่ ยกเลิก...มันเย็นถึงขั้วกระดูกขนาดไหน!

และ ไม่มี ใ ครเคยบอกว่า หิ ม ะที่ ละลายแล้ ว พออุ ณ หภู มิ ล ดลงต�่ ำ กว่ า 0 เซลเซียส มันจะกลายเป็ นน� ้ำแข็งปิ ศาจ Black ice ที่เหยียบแล้ วลื่นหัวแตก! และถ้ ารถขับ ผ่าน Black ice บนถนนละก็...รถจะไหลจน

รู้สกึ ว่าเราจะมีเบรกรถไว้ ท�ำไม!

มันเสี่ยงตายขนาดไหน (เว่อร์ )

ไม่มีใครเคยบอก. . .

ฉะนั้น รินขอบอกตรงนี้ให้ เลยว่ า ความจริงแล้ ว ชีวติ หลังหิมะตกมันล�ำบาก มากค่ ะทุกค้ นนน!!!

ที่มา : O-N issue 07 | ในโลกอีกใบที่ ใช้ ใจบันดาลแรง

กระรอกน้อยท้าลมหนาว

ห๊ะ เมื อ่ กี ใ้ ครพูดว่าข้าวฟรี นะ ?

แฮ่ สวัสดีคะ่

ถ้ าใครได้ อ่านคอลัมน์ของริ นเดือน ที่แล้ ว ก็จะได้ เห็นริ นบ่นถึงความยากล�ำบาก ในการใช้ ชีวิตเมืองหนาวกับพายุหิมะกัน แต่ วัน นี ร้ ิ น จะมาพูด ถึง อี ก ผลกระทบหนึ่ง ของ ความหนาวลึกถึงกระดูกที่ Penn State ซึง่ ก็ คือ กระรอกทีน่ ี่อ้วนมากค่ ะ ฮ่ าๆๆๆๆ

ในพื น้ ที่ ร อบๆ มหาลัย ที่ ริ น อยู่ มี ต้ นไม้ ใหญ่จ�ำนวนพอประมาณ บางต้ นนี่น่า จะอายุเกิน 100 ปี ถ้ าช่วงฤดูใบไม้ ผลินี่นบั ว่า ร่มรื่ นมากๆ เลยทีเดียวค่ะ (ขอบ่นว่า ในเวลา เดียวกัน การที่ไม่มีตึกสูง ไม่ได้ อยู่ในเมือง ใหญ่ มันก็กนั ดารบ้ างในบางคราว)

พอพื ้นที่อดุ มสมบูรณ์ ก็มีสตั ว์ตา่ งๆ มาอาศัยตามต้ นไม้ บอ่ น� ้ำ มีทงั ้ นก กา เป็ ด กระต่าย กระแต รวมทังเจ้ ้ ากระรอกหน้ าตา จ� ้ำม�่ำตัวนี ้ด้ วย

พอช่วงเข้ าฤดูใบไม้ ร่วง นักเรี ยนที่ เดิ น ไปเดิ น มาก็ จ ะเริ่ ม เห็ น เจ้ า กระรอกทัง้ หลายไล่เก็บถั่วเอาไว้ และเริ่ มขุนตัวเองจน อ้ วน รอจ�ำศีลตอนหน้ าหนาว สังเกตได้ ชดั เลย ว่าตัวมันจะกลมมาก!!

แต่ อี ก อย่ า งหนึ่ ง ที่ แปลกของ กระรอกทีร่ ินเจอทีน่ กี่ ค็ อื มันจะมีบางตัวทีช่ อบ คุ้ย ถัง ขยะและเอาอาหารคนมากิ น (อ้ ว น เหมื อ นกัน ) บางคนจะเรี ย กเจ้ า พวกนี ว้ ่ า Scavenger Squirrels ริ นว่าที่ไทยก็น่าจะมี เหมือนกันนะคะ แค่ไม่เคยเห็นเท่านันเอง ้

ช่วงวันสองวันที่ผ่านมาอากาศอุ่น ขึ ้นมาหน่อย จากที่อาทิตย์ที่ผ่านมาอากาศ -20 องศา มาถึงมือคุณ (โฆษณาพรานทะเล ใครทันบ้ าง) กระรอกบางตัวก็ เลยตื่ นจาก จ�ำศีลมาหาของกินต่อ รินเลยได้ รูปตัวนี ้มา น่า รักมากๆ เลย ไม่กลัวคนด้ วย แถมท�ำท่าจะเดิน ตามอีกต่างหาก...สงสัยมันคิดว่าริ นเอาของ ฟรี มาให้ กิน ฮ่าๆ

ที่มา : O-N issue 08 | without words

Atlantic City

ระบบเปิ ดเทอมปิ ดเทอมที่ Penn State เป็ นระบบ 2 เทอมค่ะ มีเทอม 1 Fall Semester หรือ ฤดูใบไม้ ร่วงตอนปลายปี และ เทอม 2 Spring Semester ฤดูใบไม้ ผลิ (ไม่ เห็นจะผลิตรงไหนเลย หิมะตกกระจายมาก ค่ะ) ซึ่งทังสองเทอมนี ้ ้จะมีหยุดช่วงกลางๆ เทอมหนึง่ อาทิตย์ เรี ยกว่า Spring Break ถ้ า ใครอยูห่ อในมหาลัยก็จะต้ องออกมาค่ะเพราะ ว่าหอปิ ด 55555 เด็กที่มาจากที่นี่ก็จะกลับ บ้ านไปหาครอบครัวกันในขณะที่เด็กนักเรี ยน ที่มาจากประเทศอื่นก็จะหาที่ไปเที่ยวกันค่ะ ริ นกับเพื่อนๆ คนไทยก็รวมอยูใ่ นกลุม่ ที่สอง

Spring Break ปี นี ้เราก็ไปที่ๆ ชื่อว่า Atlantic City ค่ะ ห่างจาก Penn State ไป 5 ชั่ว โมงขับ รถค่ ะ (ไปจากเมื อ งใหญ่ ๆ จะ ประมาณ 4 ชัว่ โมงขึ ้นไป) เด็กดอยอย่างพวก เราก็ยกพวกกันไปค่ะ

Atlantic City เป็ นที่โด่งดังในเรื่ อง คาสิโนค่ะ เหมือนเป็ น Las Vegas ของฝั่ ง ตะวันออก แต่หารซักสิบเท่า ฮ่าๆๆๆๆ เมือง คื อ ไม่มี อ ะไรเลยค่ะ นอกจากคาสิ โ นกับ ที่ ชอปปิ ง้ (ให้ คนที่ได้ เงินมาผลาญเงินได้ อย่าง ทันตาเห็น)

คาสิ โ นที่ นี่ ก็ จ ะเป็ นของโรงแรม แต่ละเจ้ าไป ชันบนเป็ ้ นโรงแรม ส่วนชันลอบ้ บี ้ก็จะมีที่เล่นเป็ นบ่อนกันอย่างจริ งจังค่ะ มี

เกมการพนันเกือบทุกแบบที่เคยเห็นในหนัง เลย แต่เด็กอายุต่�ำกว่า 21 ปี เล่นไม่ได้ บวก กับห้ ามดูอีกต่างหาก เพราะเขาจะมีคนมา คอยตรวจบัตรเช็คอายุเราเรื่ อยๆ ริ นที่ยงั อายุ ไม่ถึงก็เลยอดกันไปตามระเบียบ แต่มีรูปไป กินบุฟเฟ่ ต์นะคะ กินปูกนั ไปเยอะมาก เพราะ เพิ่งลงกันมาจากดอย 5555555

แล้ วถ้ าหากริ นอายุถึงแล้ ว อาจ จะกลับมาอีกรอบก็ได้ นะ ไม่ มใี ครรู้ แฮ่ :P

ที่มา : O-N issue 09 | listen to your freedom

Finals มากับความร้อน

ถึง เวลานัน้ ของปี อี ก แล้ ว ค่ะ ช่ ว ง สอบไฟนอลที่น่าสะพรึ งกลัวเป็ นอย่างมาก (ส�ำหรับริ น) ในช่วงเวลานี ้จะมีอะไรหลายๆ เกิดขึ ้นรอบๆ ตัว ไม่วา่ จะเป็ นเรื่องเรียน เตรียม สอบหลังจากรับความรู้มาจากอาจารย์มาทัง้ เทอม หรื อจะเป็ นเรื่ องเตรี ยมตัวเดินทางกลับ บ้ านส�ำหรั บนักเรี ยนต่างชาติอย่างพวกเรา ร ว ม ทั ง้ ก า ร เ ต รี ย ม ใ จ ที่ จ ะ พ บ กั บ ก า ร เปลี่ยนแปลงต่างๆ หลังจากจบชันปี ้ นี ้ไป

ระหว่างที่เรายุ่งวุ่นวายกับธุระทัง้ หลายที่มี หิมะก็เริ่ มละลาย ต้ นไม้ ใหญ่น้อย เริ่ มผลิใบ ดอกไม้ หลากพันธุ์ก็เริ่ มบาน จาก แจ็คเก็ตหนาที่สวมใส่ เริ่ มกลายเป็ นเสื ้อกัน หนาวตัวบางลงเพือ่ กันลม หากบางวันท้ องฟ้า ดูทา่ ครึม้ หน่อยก็ต้องพกร่มไปด้ วย เพราะถึง เวลาที่ฝนได้ มาแทนหิมะแล้ ว

มี บ างครั้ ง ในบางวัน ที ่ ริ นเดิ น ไป มาระหว่างคลาสเรี ยน ทีต่ อ้ งขอเวลายืนเฉยๆ เพื ่อหยุดมอง เพราะภาพที ่ปรากฏอยู่ด้าน หน้านัน้ มันสวยงามมากๆ แค่ได้ยืนอยู่ตรงนัน้ ก็รู้สึกมีความสุขและขอสูดอากาศให้เต็มปอด สักหน่อยก่อนจะเริ่ มก้าวเดินและใช้ชีวิตต่อไป

ไฟนอลเป็ นช่ ว งเวลาที่ น อกจาก ความรู้ในหัวจะยุง่ แล้ ว หลายๆ อย่างในใจก็ ยุ่งด้ วย เพราะว่าทุกๆ ปี จะมีรุ่ นพี่ที่ก�ำลังจะ เรี ยนจบแยกย้ ายกันไปอยู่ไกลคนละที่ กลับ

มาคราวหน้ าก็จะไม่ได้ เจอกันทุกวันเหมือน เดิม อะไรหลายๆ อย่างที่อตุ ส่าห์เริ่ มท�ำตัวชิน กับมันได้ แล้ วก็ก�ำลังจะเปลี่ยนไปอีก

อ่ านหนังสือสอบอยู่ดๆ ี ทั้งมหา ลัยก็กลายเป็ นสีเขียวไปหมด ดอกไม้ ร่วง ไปตั้งแต่ เมื่อไหร่ กไ็ ม่ ร้ ู ตัว

JAPAN

เรื่องและภาพ : P.Alphabet เฮเซ 27/7/4 เขียนที่ ฮาโกซากิ จังหวัดฟุกโุ อกะ

ถึง .. คุณที่รัก

ขณะที่ พิ ม พ์ จ ดหมายที่ คุณ ก� ำ ลัง อ่านอยูน่ ี ้เราพาตัวเองออกมาไกลถึงเมืองฟุกุ โอกะ ประเทศญี่ปนุ่ ยอมรับตรงๆ ว่ายังไม่ มั่นใจเหมือนกันว่า จะอยู่ในเมืองน่ารั กแต่ แอบเหงาแห่งนี ้ไปได้ อีกกี่ปี เราพูดกับใจตัว เองตลอดว่า ‘ถึงจะสุขใจไม่ได้เท่าทิ่ อยู่บ้าน แต่ในทุกวันเราต้องมองหาความสบายใจ’ ดัง นันในทุ ้ กวัน เราจึงมีภารกิจทีต่ ้ องท�ำคือ หาแง่ มุม สุข สบายใจในชี วิ ต ประจ� ำ วัน ไม่ว่า จะ เป็ นการได้ พูดคุยกับผู้คนแล้ วเจอเรื่ องราว ชวนอมยิ ้ม การได้ ปั่นจักรยานผ่านพ่อแม่ลกู ที่มาออกก�ำลังกายในที่เดิมทุกเช้ า หรื อการ อ่านตัวคันจิแล้ วเข้ าใจความหมาย เราคิดว่า เรื่ องพวกนี ้ส�ำคัญมากพอต่อการด�ำรงชีวติ ใน วันที่ไกลบ้ าน

เมื่อวานเรา Away from Fukuoka ไปจังหวัดเล็กๆ ใกล้ ๆ เมืองนันชื ้ ่อว่า ‘ซากะ’ ซากะได้ ชื่อว่าเป็ นจังหวัดที่เล็กที่สดุ ในเกาะ คิวชู และเล็กเป็ นอันดับต้ นๆ ของประเทศ ญี่ปนุ่ แต่ขนาดพื ้นที่ไม่ได้ ท�ำให้ ความมีเสน่ห์ ของเมื อ งเล็ ก น้ อยตามลงไปด้ วย ด้ วย ที่มา : O-N issue 10 | ไม่ตลก

มาจากเมืองไทย ธรรมชาติทสี่ วยงาม บ้ านเมืองอันเป็ นระเบียบ และรอยยิ ้มของผู้คนที่ยงั คงส่งผ่านให้ แขกผู้ มาเยือนอย่างเรา จังหวัดซากะแห่งนี ้จึงเป็ น ‘ที่รัก’ ของเราได้ ไม่ยาก

หลังจากการนัง่ รถไฟสาย JR Kyushu ออกไปทางตอนเหนือของจังหวัดฟุกโุ อ กะราวๆ 1 ชัว่ โมงครึ่ง ก็ถงึ เมือง ‘คาราซึ’ เมือง ไซส์จวิ๋ ในจังหวัดไซส์เล็กอย่างซากะ ถ้ าได้ เห็น ภาพคาราซึอาจเป็ นเมืองที่มีโลเคชั่นคุ้นตา บรรดาคอละครไทยไม่มากก็น้อย เพราะละคร และภาพยนตร์ หลายเรื่ อง เลือกใช้ ที่น่ีในการ ถ่ายท�ำ ไม่วา่ จะเป็ น Stay Saga ฉันจะคิดถึง เธอ, Timeline จดหมายความทรงจ�ำ หรือ กลกิโมโน ที่มีพี่เบิร์ด ธงไชย เป็ นพระเอกแต่ เราไม่ ไ ด้ ม าตามรอยละครและภาพยนตร์ เหล่ า นัน้ เรามาตามหาอาหารทะเลสดๆ ปลาหมึกซาซิมิอนั ชื่อที่วา่ ถ้ ามาซากะแล้ วไม่ ได้ กิน ก็เหมือนมาไม่ถงึ กินไปค�ำเดียวเท่านัน้ เราก็พบว่านอกจากจะพาตัวเองมาถึงซากะ แล้ ว มีแววว่าคงต้ องพาตัวเองและเพือ่ นพีน่ ้ อง มาอีกหลายครัง้ หลายคราวแน่นอน

วันทีเ่ รามาเยีย่ มซากะเป็ นวันฝนตก แม้ ว่ า จะท� ำ ให้ ก ารเดิ น เล่ น ชมเมื อ งมัน จะ ล�ำบากขึ ้นนิดหน่อย แต่ก็เป็ นอีกบรรยากาศที่ เราประทับใจ เพื่อนร่วมเดินทางของเรา ช่วย เติมเต็มการท่องเที่ยวของเราให้ สนุกสนานได้ มาก มุกตลกเฮฮาแบบเพื่อนคนไทย ชวนให้

รู้ สึกเหมือนว่าพวกเราไม่ได้ อยู่ไกลบ้ าน ถ้ า การมาเยี่ยมเยือนซากะจะท�ำให้ ภารกิจมอง หาแง่มุมสบายใจในชี วิตประจ�ำวันของเรา ส�ำเร็ จ เพื่อนร่วมทางในวันนี ้ของเราก็คงเป็ น บุคคลส�ำคัญในชีวิตประจ�ำวันของเราเช่นกัน

ไม่ร้ ู ว่าจะหวังมากเกินไปไหม แต่ หวังว่าเราคงได้ มาที่นี่ด้วยกันในสักวันหนึง่

ด้ วยรั กจากฉัน Your P.

***เฮเซ คื อ ระบบเรี ยกปี แบบเป็ นทางการของ ญี ่ปนุ่ โดยนับตามรัชสมัยขององค์ สมเด็จพระ จัก รพรรดิ แ ละพระนามของพระองค์ เช่ น ใน ปั จจุบนั คือ เฮเซที ่ 27 เริ่ มนับตัง้ แต่สมเด็จพระ จักรพรรดิ องค์ปัจจุบนั ขึ้นครองราชย์ในปี 1989

ทังหมดนี ้ ้ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้ นไปกว่าการที่อยูเ่ งียบๆ กับธรรมชาติและความเรี ยบง่ายของชาวบ้ านที่เราได้ สมั ผัส - aposaof

ณ วินาทีนนั ้ เข้ าใจแล้ วว่าท�ำไมเราถึงมาท�ำสิง่ นี ้อยูณ ่ ตรงนี ้ เราก�ำลังท�ำอะไรเพื่อใครบางคนที่เราไม่เคยคุยด้ วยแม้ แต่ ครัง้ เดียว - Rin Jenwarin

เราพูดกับใจตัวเองตลอดว่า “ ถึงจะสุขใจไม่ได้เท่าทิ่ อยู่บา้ น แต่ในทุกวันเราต้องมองหาความสบายใจ ” - P.Alphabet [ Columnist : Away From Thailand ]