Η διαδοχή στο θρόνο Από τους μαθητές •Σεμέλη Πεϊμανίδη •Αλέξανδρο Παπαδημητρίου •Ντέμη Τερζή •Βασίλη Τσέγκο
θα Στ η ν ερ γα σ ία α υ τή δ ια δ ο χ ή τη ε μ ε μ ύ ο θ λη χο ασ θ ρ ό ν ο … .. α υ το κ ρ α τό ρ ω ν σ το υς μύθους τι ς ίν τρ ιγ κε ς κ α ι το δ ια δ ο χ ή ς το υ ς
Ενημερωτικά….. Ο αυτοκρατορικός θεσμός ανακάμπτει και αποκτά αίγλη από τις καθοριστικές μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού και ενισχύεται ακόμα περισσότερο όταν ο Μ. Κωνσταντίνος υποστηρίζει τον χριστιανισμό που τον μετατρέπει από αυτοκράτορα-Θεό σε αυτοκράτορα ελέω Θεού που κυβερνά κατά το δίκαιο θείο πρότυπο. Στο αυτοκρατορικό πρόσωπο, που απολαμβάνει σεβασμό και λατρεία, ο βυζαντινός υπήκοος προσδίδει τα χαρακτηριστικά του επουράνιου Πατέρα, τον οποίο με τη σειρά του ο αυτοκράτορας προσκυνά και σέβεται. Ο αυτοκράτορας είναι απόλυτος μονάρχης σε στρατιωτικό, πολιτικό, νομοθετικό και εκκλησιαστικό πεδίο και έχει δικαίωμα να παρέχει κάθε εξουσία αλλά και να ελέγχει κάθε όργανο εξουσίας. Στο ιεραρχημένο συγκεντρωτικό σύστημα συμβάλουν το ομόγλωσσο και το ομόδοξον, που κατορθώνουν να παγιώσουν το ομότροπον της ποικίλης φυλετικά αυτοκρατορίας. Το Ιερό Παλάτιον, η κύρια αυτοκρατορική κατοικία ως τον 10ο αι. αντανακλά την αίγλη της αυτοκρατορικής εξουσίας. Οι ποικίλες λαμπρότατες τελετές της αυλής αποτελούν μέσον προβολής και προπαγάνδας του αυτοκρατορικού κύρους στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας αλλά και εκτός των συνόρων της. Η ιεραρχημένη αυστηρή εθιμοτυπία που συνοδεύει κάθε δημόσια ή ιδιωτική εκδήλωση αποσκοπεί στην καθιέρωση και διατήρηση της τάξεως χωρίς ωστόσο ορισμένες φορές να αποφεύγονται κάποιες παρεκκλίσεις.
Δυναστεία του Κωνσταντίνου Όνομα
Γέννηση
Κωνσταντίνο 27 Φεβρουαρίου ς Α΄ 272, Ναϊσσός,
Μοισία
Κωνστάντιος 7 Αυγούστου Β΄ 317, Σίρμιο,
Παννονία
Κώνστας
320?
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
25 Ιουλίου 306 – 22 Μαΐου 337
Γιος του Κωνστάντιου Χλωρού, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό του πατέρα του, εγκρίθηκε ως Καίσαρας (Δύση) από τον Γαλέριο το 306, προωθήθηκε σε Αύγουστο (Δύση) το 307 από τον Μαξιμίνο μετά τον θάνατο του Σεβήρου B΄. Αρνήθηκε τον υποβιβασμό του σε Καίσαρα το 309.
22 Μαΐου 337 από φυσικά αίτια
22 Μαΐου 337 – 3 Νοεμβρίου 361.
Γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Τον διαδέχθηκε ως συναυτοκράτορας μαζί με τα αδέλφια του Κωνσταντίνο Β΄ και Κώνστα. Μόνος αυτοκράτορας από το 350.
3 Νοεμβρίου 361, από φυσικά αίτια
22 Μαΐου 337 – 350
Γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Τον διαδέχθηκε ως συναυτοκράτορας μαζί με τα αδέλφια του Κωνστάντιο Β΄ και Κωνσταντίνο Β΄.
350, δολοφονήθηκε από εντολές του σφετεριστή Μαγνέντιου.
Όνομα Βετράνιος
Γέννηση
Βασιλεία
?, Μοισία
Ιοβιανός Εκτός δυναστείας
331, Σιγγιδών, Μοισία
Θάνατος
1 Μαρτίου – 25 Δεκεμβρίου 350.
Στρατηγός του Κώνστα, ανακηρύχθηκε Καίσαρας εναντίον του σφετεριστή Μαγνέντιου και προσωρινά εγκρίθηκε ως Αύγουστος στην Δύση από τον Κωνστάντιο Β΄.
356. Ως πολίτης μετά την παραίτηση του.
Φεβρουάριος 360 – 26 Ιουνίου 363
Ξάδελφος του Κωνστάντιο Β΄. Έγινε Καίσαρας της Δύσης το 355. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος από τον στρατό του το 360. Μόνος αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του Κωνστάντιο Β΄.
26 Ιουνίου 363, τραυματίστηκε θανάσιμα σε μάχη
26 Ιουνίου 363 – 17 Φεβρουαρίου 364
Στρατηγός του Ιουλιανού Β΄, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό του μετά τον θάνατο του Ιουλιανού Β΄.
17 Φεβρουαρίου 364, από φυσικά αίτια (ασφυξία από αναθυμιάσεις)
Ιουλιανός Β΄ 331/332, Κωνσταν τινούπολη
Διαδοχή
Δυναστεία του Βαλεντινιανού Όνομα
Γέννηση
Βαλεντινιανό ς Α΄ 321, Βινκόφσκι, Παννονία Ουάλης / Βαλεντιανός
328, Βινκόφσκι , Παννονία
Βασιλεία 26 Φεβρουαρίου 364 – 17 Νοεμβρίου 375
Θάνατος
17 Νοεμβρίου Εκλέχτηκε από τον στρατό να 375, από αντικαταστήσει τον Ιοβιανό. φυσικά αίτια
28 Μαρτίου 364 – 9 Αυγούστου 378
Αδελφός του Βαλεντινιανού Α΄, ορίστηκε συν-αύγουστος (της ανατολής) από αυτόν.
9 Αυγούστου 378, σκοτώθηκε στη Μάχη της Αδριανούπολης εναντίον των Γότθων
4 Αυγούστου 367 – 25 Αυγούστου 383
Γιος του Βαλεντινιανού Α΄, ορίστηκε κατώτερος Αύγουστος από αυτόν το 367, έγινε ανώτερος Αύγουστος (της Δύσης) μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Α΄
25 Αυγούστου 383, δολοφονήθηκε από έναν στρατό επαναστατών
Γρατιανός 18 Απριλίου/23 Μαΐου 359, Σίρμιο, Παννονία
Διαδοχή
Δυναστεία του Θεοδοσίου Όνομα
Θεοδόσιος Α΄
Γέννηση
Βασιλεία
Θάνατος
1 Ιανουαρίου 379 – 17 Ιανουαρίου 395
Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Γρατιανό μετά τον θάνατο του Βαλεντιανού, έγινε μόνος ανώτερος Αύγουστος μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Β΄
17 Ιανουαρίου 395, από φυσικά αίτια.
377, Ισπανία
Ιανουαρίου 383 – 1 Μαΐου 408
Γιος του Θεοδόσιου Α΄. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Θεοδόσιο Α΄ το 383, μετά τον θάνατο του Γρατιανού. Έγινε ανώτερος Αύγουστος της Ανατολής μετά τον θάνατο του πατέρα του.
1 Μαΐου 408, από φυσικά αίτια.
10 Απριλίου 401, Κωνσταντι νούπολη (;)
1 Μαΐου 408 – 28 Ιουλίου 450
Γιος του Αρκάδιου, διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο του.
28 Ιουλίου 450, από φυσικά αίτια.
396, Θράκη ή Ιλλυρία
Καλοκαίρι του 450 – Ιανουάριος του 457
Ορίστηκε ως διάδοχος (και σύζυγος) από την Πουλχερία, αδελφή του Θεοδόσιου Β΄
Ιανουάριος του 457, από φυσικά αίτια
11 Ιανουαρίου 347, Cauca, Ισπανία
Αρκάδιος
Θεοδόσιος Β΄
Διαδοχή
Μαρκιανός
Δυναστεία του Λέοντος Όνομα
Λέων Α΄ ο Θράξ ή Μακέλλος
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
401, Δακία
7 Φεβρουαρίου 457 – 18 Ιανουαρίου 474
Ήταν απλός στρατιώτης. Επιλέχθηκε αυτοκράτορας από τον Αλανό στρατηγό του μισθοφορικού στρατού Άσπαρ.
18 Ιανουαρίου 474, από δυσεντερία
467, Δακία
18 Ιανουαρίου 474 – 17 Νοεμβρίου 474
Γιος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄, δηλ. εγγονός του Λέοντα Α', τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του
17 Νοεμβρίου 474, από άγνωστη ασθένεια, πιθανώς δηλητηριάστηκε
17 Νοεμβρίου 474 – 9 Ιανουαρίου 475 (πρώτη φορά)
Ο πρώτοος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου 474 και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476.
9 Απριλίου 491, από φυσικά αίτια (δυσεντερία ή επιληψία).
Λέων Β΄
Ζήνων
425, Ζηνονόπολη, Ισαυρία
Όνομα
Βασιλίσκος Αναστάσιος Α΄ ο Δίκορος
Γέννηση
Άγνωστο
430, Δυρράχιο, Αλβανία
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
9 Ιανουαρίου 475 – Αύγουστος του 476
Στρατηγός και αδελφός της συζύγου του Λέοντος Α'Βηρίνας και θετός αδελφός του. Απέκτησε την εξουσία καθαιρώντας τον Ζήνωνα (475), αλλά μετά καθαιρέθηκε από αυτόν (476).
Αύγουστος του 476/477. Πέθανε στην αιχμαλωσία.
11 Απριλίου 491 – 9 Ιουλίου 518
Ήταν Σιλεντιάριος. Μετά το θάνατο του Ζήνωνα, η χήρα σύζυγός του Αριάδνη προώθησε και ανέβασε στο θρόνο, στις 11 Απριλίου 491, τον Αναστάσιο. Σαράντα μέρες μετά τον παντρεύθηκε σε δέυτερο γάμο.
9 Ιουλίου 518, από φυσικά αίτια.
Δυναστεία του Ιουστινιανού Όνομα
Ιουστίνος Α΄
Ιουστινιανός Α΄ ο Μέγας
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
450, Ναϊσσός, Σερβία
Ιούλιος του 518 – 1 Αυγούστου 527
Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Εκλέχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό και τον λαό.
482, Ταυρήσιον στη σημερινή Μακεδονία
1 Αυγούστου 527 – 13/14 Νοεμβρίου 565
Ανιψιός του Ιουστίνου, πιθανόν ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας στις 1 Απριλίου 527. Τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο του.
13/14 Νοεμβρίου 565, από φυσικά αίτια
14 Νοεμβρίου 565 – 5 Οκτωβρίου 578
Ανηψιός του Ιουστινιανού. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με την βοήθεια του στρατού και της Συγκλήτου μετά τον θάνατο του Ιουστινιανού. Τρελάθηκε και η εξουσία από το 573 μέχρι το 574 ασκήθηκε από την σύζυγό του Σοφία Αυγούστα και από το 574 έως το 578 από τον Τιβέριο Β΄.
5 Οκτωβρίου 578, από φυσικά αίτια
Ιουστίνος Β΄
520
1 Αυγούστου 527, από φυσικά αίτια
Όνομα
Γέννηση
Βασιλεία
Τιβέριος Β΄ 520
Μαυρίκιος 539, Αραβησσός, Καππαδοκία
Σφετερισμός του Φωκά[ Φωκάς
570, Θράκη
Διαδοχή
Θάνατος
Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Ήταν φίλος και υιοθετημένος γιος του Ιουστίνου. Από το 574 ήταν Καίσαρας. Διαδέχθηκε τον Ιουστίνο μετά τον θάνατο του.
14 Αυγούστου 582, από φυσικά αίτια, πιθανόν δηλητηριάστηκε
14 Αυγούστου 582 – 22 Νοεμβρίου 602
Ήταν στρατηγός. Παντρεύτηκε την κόρη του Τιβέριου και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο του.
27 Νοεμβρίου 602, εκτελέστηκε από τον Φωκάστην Χαλ κηδόνα
23 Νοεμβρίου 602 – 4 Οκτωβρίου 610
Εκατόνταρχος του βυζαντινού στρατού. Ηγήθηκε ανταρσίας του στρατού εναντίον του Μαυρίκιου όπου και τον καθαίρεσε. Ήταν αντιπαθής στον λαό. Καθαιρέθηκε και εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο.
4 Οκτωβρίου 610, εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο.
5 Οκτωβρίου 578 – 14 Αυγούστου 582
Δυναστεία του Ηρακλείου Όνομα
Ηράκλειος Κωνσταντίνο ς Γ΄ Ηράκλειος νέος Κωνσταντίνος
Γέννηση
575, Καππαδοκία
3 Μαΐου 612
Βασιλεία
Θάνατος
5 Οκτωβρίου 610 – 11 Φεβρουαρίου 641
Γιος του έξαρχου της Αφρικής Ηράκλειου. Ξεκίνησε εξέγερση κατά του Φωκά το 609 και τελικά τον καθαίρεσε τον Οκτώβριο του 610.
11 Φεβρουαρίου 641, από φυσικά αίτια
5 Οκτωβρίου 610 – 11 Φεβρουαρίου 641
Γιος του Ηράκλειου από τον πρώτο του γάμο με την Ευδοκία. Συναυτοκράτορας από τις 22 Ιανουαρίου 613. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο του μαζί με τον αδελφό του Ηρακλεώνα.
Μάιος 641, από φυσικά αίτια (φυματίωση), πιθανόν δηλητηριάστηκε από την μητριά του Μαρτίνα.
Γιος του Ηράκλειου από τον δεύτερο του γάμο με την Μαρτίνα. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο του μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γ΄. Μονοκράτορας μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Γ΄, υπό την αντιβασιλεία της Μαρτίνας, αλλά αναγκάστηκε από τον στρατό να αναγνωρίσει τον Κώνστα Β΄ συναυτοκράτορα.
Καθαιρέθηκε από τη Γερουσία τον Σεπτέμβριο του 641. Καταδικάστηκε σε εξορία στη Ρόδο και τιμωρήθηκε με ακρωτηριασμό μαζί με την μητέρα του για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Γ΄. 641, από άγνωστο
Ηρακλεωνάς Κωνσταντίνος Ηράκλειος 626
Διαδοχή
11 Φεβρουαρίου 641 – Σεπτέμβριος του 641
Όνομα
Κώνστας Β΄ ο Πωγωνάτος Κωνσταντίνο ς Δ΄
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
7 Νοεμβρίου 630
Σεπτέμβριος του 641 – 15 Σεπτεμβρίου 668
Γιος του Κωνσταντίνου Γ΄. Συναυτοκράτορας από το 641. Διαδέχθηκε τον Ηρακλεωνά μετά την καθαίρεση του από την γερουσία.
15 Σεπτεμβρίου 668, δολοφονήθηκε στο λουτρό του
652, Κωνσταντινούπ ολη
15 Σεπτεμβρίου 668 – Σεπτέμβριος του 685
Γιος του Κώνστα Β΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά την δολοφονία του.
Σεπτεμβρίου 685, από φυσικά αίτια (δυσεντερία)
Σεπτέμβριος του 685 – 695 (πρώτη φορά)
Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705
11 Δεκεμβρίου 711, δολοφονήθηκε από τον στρατό
Ιουστινιανός Β΄ο Ρινότμητος 669
Περίοδος της "Εικοσαετούς Αναρχίας» Όνομα
Γέννηση
Λεόντιος 670, Ισαυρία
Βασιλεία
Ιουστινιανός Β΄ ο Ρινότμητος 669
Θάνατος
Σεπτέμβριος 695 – 698
Στρατηγός από την Ισαυρία. Καθαίρεσε τον Ιουστινιανό Β΄. Καθαιρέθηκε από τον Τιβέριο Γ΄.
15 Φεβρουαρίου 706, δολοφονήθηκε από τον στρατό.
698 – 705
Γερμανικής καταγωγής. Το αληθινό του όνομα ήταν Αψίμαρος και ήταν Δρουγγάριος στο θέμα των Κιβυραιωτών. Στασίασε εναντίον του Λεόντιου μετά από αποτυχημένη εκστρατεία. Καθαιρέθηκε από τον Ιουστινιανό Β΄ το 705.
Φεβρουαρίος του 706, δολοφονήθηκε από τον στρατό.
Σεπτέμβριος του 695 – Δεκεμβρίου 711 (δεύτερη φορά)
Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705.
11 Δεκεμβρίου 711, δολοφονήθηκε από τον στρατό.
Τιβέριος Γ΄ ο Αψίμαρος Άγνωστο
Διαδοχή
Όνομα
Φιλιππικός Β αρδάνης
Γέννηση
673
Βασιλεία
Δεκέμβριος του 711 – 3 Ιουνίου 713
713, δολοφονήθηκε από τον στρατό.
Ιούνιος του 713 – Νοέμβριος του 715
Ήταν αρχιγραμματέας επικρατείας του Φιλιππικού με το όνομα Αρτέμιος. Τον ανέβασαν στον θρόνο τα στρατεύματα που καθαίρεσαν τον Φιλιππικό με το όνομα Αναστάσιος. Καθαιρέθηκε μετά από στασίαση του στρατού. Προσπάθησε να ξαναπάρει τον θρόνο το 718, αλλά σκοτώθηκε.
719, δολοφονήθηκε υπό τις εντολές του Θεοδόσιου Γ΄
Μάιος του 715 – 25 Μαρτίου 717
Ήταν φοροεισπράκτορας. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό που στασίασε εναντίον του Αναστάσιου Β΄. Εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο του 715. Παραιτήθηκε μετά την επικράτηση του στρατηγού Λέοντα και έγινε μοναχός.
Άγνωστο, από φυσικά αίτια.
Θεοδόσιος Γ΄ Άγνωστο, Αδραμύττιο , Μοισία
Θάνατος
Στρατηγός Αρμένικης καταγωγής. Με την βοήθεια των στρατευμάτων του θέματος του Οψικίου σκότωσε τον Ιουστινιανό Β΄ και ανέβηκε στον θρόνο.
Αναστάσιος Β΄ Άγνωστο
Διαδοχή
ή Δυναστεία των Ισαύρων Όνομα
Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος
Κωνσταντίνος Ε΄ο Κοπρώνυμος
Αρτάβασδος
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
25 Μαρτίου 717 – 18 Ιουνίου 741
Ήταν στρατηγός. Στασίασε εναντίον του Θεοδόσιου Γ΄ και ανέβηκε στον θρόνο. Απέκρουσε την δεύτερη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες. Ήταν ο πρωτεργάτης της Εικονομαχίας.
18 Ιουνίου 741, από φυσικά αίτια
718, Κωνσταντινούπ ολη
18 Ιουνίου 741 – 14 Σεπτεμβρίου 775
Γιος του Λέοντα Γ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 720 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του το 741. Το 743 νίκησε τον σφετεριστή του θρόνου του Αρτάβασδο
14 Σεπτεμβρίου 775, από φυσικά αίτια
Άγνωστο
Ιούνιος του 741/742 – 2 Νοεμβρίου 743
Στρατηγός και θετός γιος του Λέοντα Γ΄. Στασίασε εναντίον του Κωνσταντίνου Ε΄ αλλά νικήθηκε και τυφλώθηκε
743, από άγνωστη αιτία
685, Γερμανίκεια, Συ ρία
Όνομα Λέων Δ΄ ο Χάζαρος
Κωνσταντίνος ΣΤ΄
Ειρήνη η Αθηναία
Γέννηση
25 Ιανουαρίου 750
771
752
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
14 Σεπτεμβρίου 775 – 8 Σεπτεμβρίου 780
Γιος του Κωνσταντίνου Ε΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 751 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του
8 Σεπτεμβρίου 780, από φυσικά αίτια
8 Σεπτεμβρίου 780 – Αύγουστος του 797
Γιος του Λέοντα Δ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 776 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ειρήνης. Καθαιρέθηκε από τη μητέρα του, τυφλώθηκε και φυλακίστηκε.
802, από άγνωστη αιτία
Αύγουστος του 797 – 31 Οκτωβρίου 802
Σύζυγος του Λέοντα Δ΄. Ανέλαβε την κηδεμονία του δεκαετή διαδόχου Κωνσταντίνου ΣΤ΄ μέχρι το 797 που του πήρε τον θρόνο. Καθαιρέθηκε το 802 και εξορίστηκε
9 Αυγούστου 803, από άγνωστη αιτία
Δυναστεία του Νικηφόρου Όνομα
Νικηφόρος Α΄ο Λογοθέτης
Σταυράκιος
Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβέ
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
31 Οκτωβρίου 802 – 26 Ιουλίου 811
Ήταν λογοθέτης του γενικού (πρωθυπουργός) της Αυτοκρατορίας την περίοδο 797802. Με την βοήθεια των συγκλητικών ανέτρεψε την Ειρήνη και ανέβηκε στον θρόνο. Σκοτώθηκε στις 26 Ιουλίου 811 κατά την διάρκεια της Μάχης της Πλίσκας εναντίον των Βουλγάρων
26 Ιουλίου 811, σκοτώθηκε στη Μάχη της Πλίσκας
Άγνωστο
2 Οκτωβρίου 811 – 11 Ιανουαρίου 812
Γιος του Νικηφόρου Α΄ στέφθηκε συναυτοκράτορας τον Δεκέμβριο του 803. Τραυματίστηκε βαριά στην Μάχη της Πλίσκας και έμεινε παράλυτος. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου πέθανε λίγο μετά.
11 Ιανουαρίου 812, υπέκυψε στα τραύματα του από την μάχη Μάχη της Πλίσκας
770
11 Ιανουαρίου 812 – 11 Ιουλίου 813
Θετός γιος του Νικηφόρου Α΄. Διαδέχθηκε τον Σταυράκιο μετά την παραίτηση του. Παραιτήθηκε μετά την εξέγερση του Λέοντα Ε΄ αποσύρθηκε σε μοναστήρι.
11 Ιανουαρίου 844, από φυσικά αίτια.
Άγνωστο
Εκτός δυναστείας
Λέων Ε΄ ο Αρμένιος
Μιχαήλ ΣΤ΄ Βρίγγας ο Στρατιωτικός, ο Γέρων
775
Άγνωστ ο
Στρατηγός αρμενικής καταγωγής. Στασίασε κατά του Μιχαήλ Α΄ και έγινε 11 Ιουλίου 813 – αυτοκράτορας. Ανακήρυξε τον γιο του 25 Δεκεμβρίου Συμβάτιο συναυτοκράτορα με το όνομα 820 Κωνσταντίνος το 813. Αναβίωσε την εικονομαχία. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄.
Σεπτέμβριος του 1056 - 31 Αυγούστου 1057
25 Δεκεμβρίου 820 Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄.
Υπηρέτησε ως λογοθέτης του στρατιωτικού. Επιλέχθηκε ως διάδοχος του βυζαντινού θρόνου 1059 από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ανήλθε στο Από φυσικά θρόνο μετά το θάνατό της τον Αύγουστο του 1056. αίτια. Καθαιρέθηκε από τον Ισαάκιο Α΄ μετά από πραξικόπημα.
Όνομα Μιχαήλ Β΄ ο Τραυλός ή Ψελλός, ο εξ Αμορίου
Θεόφιλος
Μιχαήλ Γ΄ ο Μέθυσος
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
770 Αμόριο, Άνω Φρυγία
25 Δεκεμβρίου 820 – 2 Οκτωβρίου 829
Ήταν στρατιωτικός αξιωματούχος. Έγινε αυτοκράτορας μετά από συνωμοσία που οργάνωσε εναντίον του Λέοντα Ε΄.
2 Οκτωβρίου 829 Από φυσικά αίτια
813
2 Οκτωβρίου 829 – 20 Ιανουαρίου 842
Ήταν γιος του Μιχαήλ Β΄. Συναυτοκράτορας από το 813. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο του.
20 Ιανουαρίου 842 Από φυσικά αίτια
20 Ιανουαρίου 842 - 23 Σεπτεμβρίου 867
Ήταν γιος του Θεόφιλου. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο του σε ηλικία 3 ετών υπό την εποπτεία της μητέρας του Θεοδώρας και τη συμπαράσταση του αδελφού της Βάρδα. Τερμάτισε την Εικονομαχία.
23/24 Σεπτεμβρίου 867 Δολοφονήθηκε από τον Βασίλειο Α΄.
19 Ιανουαρίου 840
Θάνατος
Μακεδονική Δυναστεία Όνομα
Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών
Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός
Αλέξανδρος
Κωνσταντίνος Ζ ΄ ο Πορφυρογέννητος
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
2 Αυγούστου 886 Σκοτώθηκε σε ατύχημα με το άλογό του ενώ κυνηγούσε. Πιθανή δολοφονία από τον Λέοντα ΣΤ΄.
811, Χαριούπολη, Θράκη
867 - 2 Αυγούστου 886
Ταπεινής καταγωγής, κέρδισε την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, ο οποίος τον έστεψε συμβασιλέα το 866 προτού ο Βασίλειος τον ανατρέψει με πραξικόπημα το 867.
19 Σεπτεμβρίου 866, Κωνσταντινούπολη, Θράκη
886 - 11 Μαΐου 912
Γιος του Βασίλειου Α΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά το θάνατό του.
11 Μαΐου 912 Από φυσικά αίτια.
912 - 6 Ιουνίου 913
Γιος του Βασίλειου Α΄. Συναυτοκράτορας από το 879. Διαδέχθηκε τον αδελφό του Λέοντα Σοφό μετά το θάνατο του.
6 Ιουνίου 913 Από φυσικά αίτια.
15 Μαΐου 908 9 Νοεμβρίου 959
Γιος του Λέοντα ΣΤ΄. Διαδέχθηκε τον θείο του Αλέξανδρο Γ΄ μετά το θάνατό του σε συμβασιλεία με τον Ρωμανό Α΄. Από το 945 μονοκράτορας.
9 Νοεμβρίου 959 Από φυσικά αίτια. Πιθανή δηλητηρίαση.
23 Νοεμβρίου 872
2 Σεπτεμβρίου 905, Κωνσταντινούπολη, Θράκη
Όνομα Ρωμανός Β΄ ο Πορφυρογέννητος
Νικηφόρος Β΄ Φωκάς
Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος
Κωνσταντίνος Η ΄ ο Πορφυρογέννητος Ζωή η Πορφυρογέννητη
Γέννηση 938, Κωνσταντινούπολη, Θράκη
Βασιλεία Νοέμβριος του 959 - 15 Μαρτίου 963
Διαδοχή
Θάνατος
Γιος του Κωνσταντίνο Ζ΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατό του. Ήταν Δομέστικος των σχολών της Ανατ ολής . Μετά το θάνατο του Ρωμανού Β΄ παντρεύτηκε τη σύζυγό του Θεοφανώ και στις 16 Αύγουστου του 963 στέφθηκε αυτοκράτορας. Γιος του Ρωμανού Β΄. Συναυτοκράτορας με τον πατέρα του από το 960. Με τον Νικηφόρο Β΄ από το 963. Με τον Ιωάννη Α΄ από το 969. Μονοκράτορας μετά το θάνατο του Ιωάννη Α΄.
15 Μαρτίου 963 Από φυσικά αίτια. Πιθανή δηλητηρίαση. 10 Δεκεμβρίου 969 Δολοφονήθηκε μετά από συνωμοσία του Ιωάννη Τσιμισκή.
912, Κωνσταντινούπολη, Θράκη
16 Αυγούστου 963 - 10 Δεκεμβρίου 969
958
10 Ιανουαρίου 976 - 15 Δεκεμβρίου 1025
960
15 Δεκεμβρίου 1025 - 15 Νοεμβρίου 1028
Γιος του Ρωμανού Β΄ και αδελφός του Βασίλειου Β΄. Διαδέχθηκε τον αδελφό του μετά το θάνατό του.
15 Νοεμβρίου 1028 Από φυσικά αίτια.
978, Κωνσταντινούπολη
15 Νοεμβρίου 1028 - Ιούνιος του 1050
Κόρη του Κωνσταντίνου Η' διαδέχθηκε τον πατέρα της μετά τον θάνατό του.
Ιούνιος του 1050 Από φυσικά αίτια.
15 Δεκεμβρίου 1025 Από φυσικά αίτια.
Όνομα
Ρωμανός Γ΄ Αργυρός
Μιχαήλ Δ΄ ο Παφλαγών Παφλαγών
Μιχαήλ Ε΄ ο Καλαφάτης
Γέννηση
Βασιλεία
Διαδοχή
968
15 Νοεμβρίου 1028 - 11 Απριλίου 1034
1010, Παφλαγονία
11 Απριλίου 1034 - 10 Δεκεμβρίου 1041
Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνω ν
1015, Παφλαγονία
10 Δεκεμβρίου 1041 - 20 Απριλίου 1042
Ανιψιός και θετός γιος του Μιχαήλ και της Ζωής.
Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνω ν
Θάνατος
11 Απριλίου 1034 Δολοφονήθηκε στο μπάνιο του.
10 Δεκεμβρίου 1041 Πέθανε σε μία κρίση επιληψίας υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
20 Απριλίου Προσπάθησε να ανατρέψει την Ζωή ο λαός όμως την επανέφερε και τυφλώθηκε με διαταγή της Θεοδώρας.
Επιπλέον ….. (και οι 3 πέθαναν από φυσικά αίτια ) •Θεοδώρα αδελφή της Ζωής …βασίλεψε 20/4/1042-1042 μαζί με Ζωή •Κωνσταντίνος Θ’ ο μονομάχος 11/6/1042-11/1/1055 μαζί με Ζωή και θεοδώρα •Θεοδώρα (δεύτερη φορά) 11/1/1055-31/8/1056 βασίλεψε μόνη της Θεοδώρα
Ζωή
Δυναστεία των Δουκών και Δυναστεία των Κομνηνών Όνομα
Ισαάκιος Α΄ Κομ νηνός
Κωνσταντίνος Ι΄ Δούκας
Μιχαήλ Ζ΄ Δούκ ας
Γέννηση
1007
1006
1050, Κωνσταντι νούπολη
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
5 Ιουνίου 1057 – 22 Νοεμβρίου 1059
Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στρατό τον Ιούνιο του 1057. Είχε νικήσει το στρατό του Μιχαήλ ΣΤ' στη Μάχη του Άδη, κοντά στη Νίκαια. Μετά από αυτό, ο Μιχαήλ ΣΤ' παραιτήθηκε και ο Ισαάκιος στέφθηκε επισήμως στην Αγία Σοφία.
1061Αρρώστησε βαριά, παραιτήθηκε από το αξίωμά του οικειοθελώς και εκάρη μοναχός.
24 Νοεμβρίου 1059 - 22 Μαΐου 1067
Ο Κωνσταντίνος Ι΄ επελέγη διάδοχος από τον ασθενούντα Ισαάκιο Α΄ τον Νοέμβριο του 1059, με την παρότρυνση του Μιχαήλ Ψελλού. Είχε αποκτήσει επιρροή, όταν νυμφεύτηκε την Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, ανιψιά του Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου.
1067Με προβλήματα υγείας πριν ακόμα ανέλθει στο θρόνο. Πέθανε από φυσικά αίτια.
γιος του Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα.
1090Παραιτήθηκε πολύ εύκολα όταν στασιαστές μπήκαν στην Πόλη. Εκάρη μοναχός και πέθανε πολύ αργότερα σαν μητροπολίτης Εφέσου.
22 Μαΐου 1067 24 Μαρτίου 1078
Αναφορικά Ρωμανός Δ΄ Διογένης
βασίλεψε 1 Ιανουαρίου 1068 – 24 Οκτωβρίου 1071 Το διάστημα που ήταν αιχμάλωτος τον Τούρκων οι αντίπαλοί του ανέβασαν στο θρόνο τον Μιχαήλ Ζ΄ Δούκα, τυφλώθηκε και πέθανε εξόριστος το 1072.
Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης Βασίλεψε 31 Μαρτίου 1078 – 1 Απριλίου 1081 Αναγκάστηκε να παραιτηθεί για να αναλάβουν οι Κομνηνοί. Αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου πέθανε τον ίδιο χρόνο. Ιωάννης Β΄ Κομνηνός
15 Αυγούστου 1118 – 8 Απριλίου 1143 8 Απριλίου 1143 τραυματίστηκε από ένα δηλητηριασμένο βέλος στο κυνήγι πέθανε λίγο μετά.
Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός 1182 – 11 Σεπτεμβρίου 1185 Τα επαρχιακά πλήθη, καθοδηγούμενα από τον Ανδρόνικο Κομνηνό,εισέβαλαν το 1182 στην Κωνσταντινούπολη και -βοηθούμενα από τον όχλο της πρωτεύουσα- ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Ανδρόνικο Α΄.
Όνομα
Γέννηση
Βασιλεία
Μανουήλ Α΄ Κομ νηνός
28 Νοεμβρίου 1118, Κωνσταντινούπολη
1143 – 24 Σεπτεμβρίου 1180
Αλέξιος Β΄ Κομν ηνός
10 Σεπτεμβρίου 1169, Κωνσταντινούπολη
24 Σεπτεμβρίου 1180 – Οκτώβριος 1183
Διαδοχή
Θάνατος
Γιος του Ιωάννη Β΄
24 Σεπτεμβρίου 1180 από φυσικά αίτια.
Γιος του Μανουήλ Α΄
Οκτώβριος 1183 στραγγαλίστηκε πιθανότατα από άνδρες του θείου του Ανδρόνικου Α΄.
1185–1195 Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (πρώτη φορά) Δισεγγονος του Αλεξιου Κομνηνου. Τον ανέβασε στο θρόνο ο λαός μετά από εξέγερση εναντίον του Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού. Ανατράπηκε και τυφλώθηκε από τον αδελφό του Αλέξιο Γ΄. Αλέξιος Γ΄ Άγγελος
1195 – 17/18 Ιουλίου 1203
Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (δεύτερη φορά) 18 Ιουλίου 1203 – 27/28 Ιανουαρίου 1204 Αλέξιος Δ΄ Άγγελος
1 Αυγούστου 1203 – 27/28 Ιανουαρίου 1204 8 Φεβρουαρίου 1204: στραγγαλίστηκε από τον Αλέξιο Ε΄ Δούκα "Μούρτζουφλο".
Αλέξιος Ε΄ Δούκας, ο "Μούρτζουφλος" 5 Φεβρουαρίου 1204 – 13 Απριλίου 1204 Δεκέμβριος 1205: τον αιχμαλώτισαν οι σταυροφόροι και τον εκτέλεσαν. Δυναστεία Αγγέλων αναφορικά
Όνομα
Γέννηση
Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατά 1192 τζης ο Ελεήμων
Βασιλεία
Διαδοχή
15 Δεκεμβρίου 1221/1222 Γαμπρός του Θεόδωρου –3 Α΄ Λάσκαρη. Νοεμβρίου 1254
Θάνατος
3 Νοεμβρίου 1254 Από φυσικά αίτια.ο θρύλος λέει πως ακόμη δεν έχει πεθάνει
Βασιλεία Δυναστεία των Λασκαριδών αναφορικά
Κωνσταντίνος Λάσκαρης ΙΑ 1204-1205 Θεόδωρος Α Λάσκαρης 1205/12 του 1221/1222 Θεόδωρος Β ο Βατατζής 3/11/1254-18/8/1258 Ιωάννης Δ ο βατατζής 18/8/1258-25/12/1261 Δυναστεία Παλαιολόγων Μιχαήλ Η Παλαιολόγος 1/1/1259-11/12/1282 Αδρόνικος Β 11/12/1282 Μιχαήλ Θ 1294/95-12/10/1320 Αδρόνικος Γ 24/5/1328-15/6/1341 Ιωάννης Ε α’φορά 15/6/1341-8/2/1347 ιΙωάννης ΣΤ Καντακουζινός 8/2/1347-τέλη1354 Ιωάννης Ε δεύτερη φορά 10/8/1380-12/8/1380 Ανδρόνικος Δ 12/8/1380-1/7/1381 Ιωάννης Ε τριτη φορά 1/7/1381-14/4/1390 Ιωάννης Ζ 14/4/1390-17/9/1390 Ιωάννης Ε 4η φορά 17/9/1390-16/2/1391 Μανουήλ Β Παλαιολόγος 16/2/1391-21/7/1425 Ανδρόνικος Ε 1403-1407
Όνομα
Ιωάννης Η'
Γέννηση
18 Δεκεμβρίου 1392, Κωνσταντινούπολ η
Κωνσταντίνος Ι 8 Φεβρουαρίου Α΄ (ΙΒ΄) 1404, Κωνσταντινούπολ η
Βασιλεία
Διαδοχή
Θάνατος
21 Ιουλίου 1425 - 31 Οκτωβρίου 1448
Γιος του Μανουήλ Β΄.
31 Οκτωβρίου 1448 Από φυσικά αίτια.
6 Ιανουαρίου 1449 - 29 Μαΐου 1453
Γιος του Μανουήλ Β΄ και αδελφός του Ιωάννη Η΄.
29 Μαΐου 1453 Σκοτώθηκε υπεραμυνόμενος την Κωνσταντινούπολη.
Οι πίνακες έγιναν με τη βοήθεια του WIKIPEDIA
Μύθοι και ίντριγκες Εμείς λοιπόν με τη σειρά μας επιλέξαμε τέσσερεις αυτοκράτορες των οποίων η ιστορία μας κέντρισε την προσοχή !!!
Μέγας Κων/νος
Ιουλιανός ο Παραβάτης
Νικηφόρος Φωκάς
Ιωάννης Τσιμισκής
Μέγας Κων/νος
ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΑΝΑΔΡΟΜΉ
Μέγας Κωνσταντίνος. Ο αιματηρός εμφύλιος για να ανέβει στην εξουσία. Ο μετέπειτα άγιος ήταν ένας αδίστακτος στρατιωτικός. Eπισημοποίησε την ανεξιθρησκία και σκότωσε τη σύζυγο και τον πρωτότοκο γιο του με προτροπή της μητέρας του... Το 293 μ.Χ., ο Αυτοκράτορας Διοκλητιανός, Αύγουστος του ανατολικού τμήματος της αυτοκρατορίας, όρισε ως Καίσαρα του δυτικού τμήματος, τον στρατηγό Κωνστάντιο Χλωρό. Ο Χλωρός ήταν παντρεμένος με μια γυναίκα ταπεινής καταγωγής, την Ελένη, με την οποία είχαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο.... Ο Διοκλητιανός τον ανάγκασε να χωρίσει τη γυναίκα του και να παντρευτεί την Θεοδώρα, αδερφή του Αυγούστου της δυτικής Αυτοκρατορίας, Μαξιμιανού. Ο νεαρός Κωνσταντίνος και η μητέρα του Ελένη έμειναν με τον Διοκλητιανό για να είναι σίγουρος ο Αυτοκράτορας ότι ο Κωνστάντιος δεν θα στρεφόταν εναντίον του.... Το 306 μ.Χ, ο Κωνστάντιος πέθανε και οι λεγεώνες ανακήρυξαν τον Κωνσταντίνο, Αύγουστο της δύσης. Είχε πετύχει να διαδεχτεί τον πατέρα του όχι βασισμένος στο όνομα και την καταγωγή του, αλλά με την αξία του.... Όλα έδειχναν να βαίνουν ομαλά στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, μέχρι τη στιγμή που ο Μαξέντιος, ο γιος του προηγούμενου Αυγούστου Μαξιμιανού, έστεψε τον εαυτό του Αυτοκράτορα στη Ρώμη. Επανέφερε τον πατέρα του ως συν-αυτοκράτορα και πάντρεψε την αδερφή του, Φαύστα, με τον Κωνσταντίνο για να αποκτήσει ακόμα ένα σύμμαχο....
Το 308 Αύγουστος της δύσης θα ήταν ο Λικίνιος και καισαράς του, ο Κωνσταντίνος. Στην ανατολή παρέμειναν ως είχαν, με τον Γαλέριο Αύγουστο και τον Μαξιμίνο Δάια ως καίσαρα. Η ηρεμία κράτησε μόλις ένα χρόνο, πριν ο Μαξιμιανός προσπαθήσει για ακόμα μία φορά να γίνει ο μοναδικός αυτοκράτορας. Συνωμότησε εναντίον του Κωνσταντίνου, αλλά το σχέδιο του μαθεύτηκε και ο Μαξιμιανός διέφυγε στη Μασσαλία, για να σωθεί. Όμως οι κάτοικοι ήταν πιστοί στον Κωνσταντίνο και άφησαν το στρατό του να εισέλθει στην πόλη. Ο Μαξιμιανός συνελήφθη και αυτοκτόνησε, το 310 μ.Χ. Μετά τον θάνατό του, για να αμαυρωθεί το όνομά του, κυκλοφόρησε η φήμη ότι ο Μαξιμιανός προσπάθησε να σκοτώσει τον Κωνσταντίνο στον ύπνο του. Έκανε όμως το λάθος να εκμυστηρευτεί το σχέδιο στην κόρη του, Φαύστα, η οποία προειδοποίησε τον Κωνσταντίνο και έπιασε επ’ αυτοφόρω τον Μαξιμιανό.... To 313 μ.Χ, ο Κωσταντίνος εκστράτευσε εναντίον της Ιταλίας όπου κυριαρχούσε ο Μαξέντιος, αλλά η περιοχή ανήκε επισήμως στον Λικίνιο. Ήταν μια άμεση πρόκληση προς τον Μαξέντιο και τον Λικίνιο, τους οποίους ο Κωνσταντίνος θεωρούσε αδύναμους και πίστευε ότι μπορούσε εύκολα να τους κατατροπώσει.... Ο Κωνσταντίνος θριάμβευσε στη μάχη. Ο στρατός του Μαξέντιου κατατροπώθηκε και όσοι επέζησαν, εγκλωβίστηκαν στη γέφυρα Μιλβία, όπου τους κατέσφαξαν. Ο Μαξέντιος πνίγηκε στον ποταμό Τίβερη και όταν βρήκαν το πτώμα του, το αποκεφάλισαν και το περιέφεραν στην πόλη. Ο μακρύς και δύσκολος δρόμος του Κωνσταντίνου για το θρόνο της αυτοκρατορίας είχε μόλις αρχίσει. Επόμενο βήμα, ήταν η εξολόθρεση του Λικίνιου και η ίδρυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας....
ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Ο Μέγας Κωνσταντίνος κατηγορήθηκε για τις δολοφονίες πολλών συγγενικών του προσώπων. Ο Βλάσης Φειδάς τις αποδίδει στη «σκληρότητα του χαρακτήρα του και το ευμετάβολο των διαθέσεών του, που υπήρξαν οπωσδήποτε οι ασθενείς πλευρές της ηθικής του προσωπικότητας...». Αναφερθήκαμε στον πεθερό του, πατέρα της Φαύστας, Μαξιμιανό. Ο Λακτάντιος επιβεβαιώνει την εκδοχή ότι αυτοκτόνησε, άλλοι όμως θεωρούν ότι δολοφονήθηκε μετά από εντολή του Κωνσταντίνου. Στον Λικίνιο, ο Κωνσταντίνος χάρισε τη ζωή δύο (ή τρεις κατ’ άλλους φορές), κυρίως λόγω των παρεμβάσεων της ετεροθαλούς αδελφής του, Κωνσταντίας, συζύγου του Λικινίου. Τελικά ο Λικίνιος σκοτώθηκε από εξαγριωμένους στρατιώτες ή δολοφονήθηκε (μετά από εντολή του Κωνσταντίνου;) . Ο Βασσιανός ήταν επίσης γαμπρός του Κωνσταντίνου, καθώς είχε παντρευτεί άλλη ετεροθαλή αδελφή του, την Αναστασία. Συνωμότησε όμως εναντίον του Κωνσταντίνου, δικάστηκε και εκτελέστηκε για προδοσία. Ο Ευτρόπιος, ο Ιερώνυμος και ο Αμμιανός, κατηγορούν τον Κωνσταντίνο ότι μαζί με τον Λικίνιο σκότωσε και τον, εντεκάχρονο τότε, γιο του, Λικινιανό. Ποιοι όμως λόγοι θα έκαναν τον Κωνσταντίνο να διατάξει τη δολοφονία ενός εντεκάχρονου παιδιού; Θέμα διαδοχής δεν υπήρχε, καθώς ο Κωνσταντίνος είχε μόνο από τη Φαύστα, τρεις διαδόχους. Ο ιστορικός Otto Seeck αναφέρει πως ο Λικινιανός ζούσε το 336, οπότε και ήταν εικοσάχρονος (τουλάχιστον). Οι δύο δολοφονίες που πιθανότατα έγιναν με εντολή του Κωνσταντίνου, ήταν του γιου του, Εφημερίδα ΘΕΜΑ Κρίσπου, και της συζύγου του, Φαύστας.
ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ Η τρομερή ζωή του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Ο ανιψιός του Μ. Κωνσταντίνου που μεγάλωσε περιμένοντας να τον δολοφονήσουν. Πολέμησε τον χριστιανισμό χωρίς διωγμούς καιήταν σφαγές... Ο Ιουλιανός μόλις πέντε χρόνων όταν πέθανε ο Αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος που ήταν θείος του και ξεκίνησαν οι διαμάχες για τη διαδοχή μεταξύ των γιων του. Ο στρατός κατευθυνόταν από τον Κωνστάντιο, έναν απ’ τους γιους του Κωνσταντίνου ο οποίος χρησιμοποίησε το πρόσχημα ότι ο πατέρας του δολοφονήθηκε από τους συγγενείς του για να εξολοθρεύσει όλους τους πιθανούς αντιπάλους του. Όλη η οικογένεια του Ιουλιανού δολοφονήθηκε μέσα σε μία νύχτα, εκτός από τον ίδιο και τον αδερφό του, Γάλλο. Ο Κωνστάντιος τους χάρισε τη ζωή, γιατί πίστευε ότι δεν αποτελούσαν απειλή, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.... μελέτησε τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Οι σπουδές του τον οδήγησαν να απορρίψει τον Χριστιανισμό και να ασπαστεί την αρχαιοελληνική θρησκεία.... Το 355 ο Κωνστάντιος σκόπευε να εκστρατεύσει εναντίον των Περσών και χρειαζόταν κάποιον να επιβλέπει το δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας όσο θα έλειπε. Ο μοναδικός συγγενής του που απέμενε ζωντανός, ως ανίκανος να είναι ένας υπολογίσιμος αντίπαλος, ήταν ο νεαρός μελετητής, Ιουλιανός ο οποίος ζούσε πάντα με τον φόβο της εκτέλεσής του....
Γνώριζε τα πάντα για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, αλλά τίποτα για τα πεδία των μαχών. Έδινε την εικόνα του εύκολου θύματος και του ανίκανου να διεκδικήσει το θρόνο. Ήταν όμως έξυπνος, φιλότιμος και φοβερά εργατικός. Με καθημερινή εξάσκηση αποδείχθηκε ταλαντούχος πολεμιστής και στρατηγός που μάθαινε γρήγορα. Κατάφερε να εμπνεύσει και να οδηγήσει τα στρατεύματά του σε απρόσμενες νίκες και τα εγκατέστησε σε διάφορες περιοχές της Γαλατίας.... Οι επιτυχίες και η δημοτικότητα του Ιουλιανού θορύβησαν τον Κωνστάντιο, ο οποίος τον έστειλε να εκστρατεύσει εναντίον των Περσών για να τον απομακρύνει από την εξουσία. Ο στρατός του Ιουλιανού αρνήθηκε να ακολουθήσει τις εντολές του Κωνστάντιου και ανακήρυξε τον Ιουλιανό, αυτοκράτορα, ο οποίος βρέθηκε προ τετελεσμένων. Μάλιστα, όταν οι άντρες του τον έστεψαν χρησιμοποίησαν ένα κολάρο αλόγου, γιατί δεν είχαν στέμμα. Ο Κωνστάντιος έμαθε τις εξελίξεις και στράφηκε εναντίον του εξαδέλφου του. Πριν προλάβει να τον συναντήσει όμως, αρρώστησε βαριά και πέθανε. Τελευταία του πράξη ήταν να ονομάσει τον Ιουλιανό, διάδοχό του. Είχε γίνει το αδιανόητο. Ο άκακος και βαρετός νέος που έτρεμε όλη του τη ζωή πως θα τον δολοφονήσουν, μετατράπηκε σε έναν ικανό στρατάρχη που κέρδισε δύσκολες μάχες. Αγαπήθηκε από τον στρατό και έγινε αυτοκράτορας....
Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ Ο Ιουλιανός είχε απορρίψει τον Χριστιανισμό μία δεκαετία πριν, αλλά δεν αποκάλυψε τις πραγματικές του πεποιθήσεις για να μην προκαλέσει αντιδράσεις.... Όταν έγινε αυτοκράτορας αποκάλυψε την πίστη του στους αρχαίους θεούς. Δεν προέβη όμως σε διωγμούς Χριστιανών, γιατί γνώριζε ότι οι μάρτυρες απλώς ενίσχυαν την επιρροή μιας θρησκείας και η κουλτούρα του δεν περιελάμβανε τη θρησκευτική βία... Στην αρχή της βασιλείας του, ο Ιουλιανός ήταν ένας μετριοπαθής, λογικός και αποτελεσματικός αυτοκράτορας. Όσο όμως περνούσε ο καιρός και έβλεπε ότι οι μεταρρυθμίσεις του και κυρίως οι θρησκευτικές του επιδιώξεις δεν απέδιδαν, άρχισε να παίρνει πιο ακραίες αποφάσεις. Ταξίδεψε μέχρι την Αντιόχεια όπου εφήρμοσε μία άδικη πολιτική προς τους Χριστιανούς. Παραχώρησε ειδικά προνόμια στους πιστους της παλιάς θρησκείας , ενώ έκλεισε τη μεγαλύτερη εκκλησία της πόλης. Η συμπεριφορά του Ιουλιανού δεν δυσαρέστησε μόνο τους Χριστιανούς, αλλά ακόμα και τους ομόθρησκούς του που έκριναν ότι γινόταν ολοένα και πιο παράλογος. Έτσι, όταν το 363 ξεκίνησε μία ακόμα εκστρατεία εναντίον των Περσών, ο λαός της πόλης ανακουφίστηκε που τον είδε να φεύγει. Στις 26 Ιουνίου του 363, ο Ιουλιανός χτυπήθηκε στη μάχη από το δόρυ ενός Πέρση και κατέρρευσε. Δεν φόραγε τον θώρακα του που έτυχε να έχει χαλάσει!... Πολλοί λένε πως χτυπήθηκε από δόρυ χριστιανού (παπά κυρίως) Ή ακόμη πως δεν ήταν τυχαία η καταστροφή του θώρακά (πανοπλίας του )
ΝΙΚΗΦΌΡΟΣ ΦΩΚΑΣ Από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, που ανήκε στη Μακεδονική Δυναστεία. Διακρίθηκε, κυρίως, για τις στρατιωτικές και λιγότερο για τις πολιτικές του ικανότητες. Έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Αράβων και είναι απορίας άξιον γιατί δεν ονομάσθηκε Αραβοκτόνος, κατά το Βουλγαροκτόνος. Δολοφονήθηκε από τον ανιψιό του Ιωάννη Κουρκούα (γνωστότερο με το παρανόμι Τσιμισκής), που συνωμότησε με τη θεία και ερωμένη του Θεοφανώ. Γεννήθηκε περί το 912 στην Καππαδοκία και ήταν γόνος της οικογένειας των Φωκάδων, πολλά μέλη της οποίας κατέλαβαν υψηλά αξιώματα στην αυτοκρατορία. Εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στο στρατό και το 945 ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Z' ο Πορφυρογέννητος του ανέθεσε τη διοίκηση του Ανατολικού Θέματος, που βρισκόταν υπό την απειλή των Αράβων. ΓΕΓΟΝΌΤΑ Στις 15 Μαρτίου 963 πεθαίνει ξαφνικά ο 3 ο στρατός και ο πατριάρχης Πολύευκτος, αυτοκράτορας Ρωμανός Β', σε ηλικία μόλις με τη σύμφωνη γνώμη της Θεοφανούς, ανακηρύσσει αυτοκράτορα τον δημοφιλή 26 ετών, Νικηφόρο στις 2 Ιουλίου 963. 2 Αφήνει μια σύζυγο, την πανέμορφη 4 Λίγες μέρες αργότερα, ο Νικηφόρος Θεοφανώ σε ηλικία 20 ετών και δύο νήπια, δημοσιοποιεί την πρόθεσή του να παντρευτεί τον τη Θεοφανώ. Βασίλειο τον μετέπειτα Βουλγαροκτόνο και τον Κωνσταντίνο τον 8ο. Δημιουργείται κενό εξουσίας. 1
•Εκείνος είναι 52 ετών,Εκείνη μόλις 20 ετών, λάμπει από νιάτα και ομορφιά. Ο Νικηφόρος είχε παντρευτεί σε νεαρή ηλικία τη Στεφανώ, η οποία του χάρισε ένα παιδί, τον Βάρδα Φωκά. Μητέρα και γιος πέθαναν, πριν από την ανάρρησή του στο θρόνο και ο Νικηφόρος ορκίστηκε να παραμείνει αγνός για το υπόλοιπο της ζωής του. •Μετά την ανάρρησή του στο θρόνο, ο Νικηφόρος επανέλαβε τις επιχειρήσεις του κατά των Αράβων, οι οποίοι του είχαν γίνει έμμονη ιδέα. Βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος πίστευε ότι είχε θεϊκή εντολή να εξαφανίσει από προσώπου γης τους απίστους. από την ιστοσελίδα : «Σαν σήμερα»
Το καλά οργανωμένο σχέδιο της Θεοφανούς είχε προγραμματιστεί να τεθεί σε εφαρμογή τα ξημερώματα της 10ης προς 11η Δεκεμβρίου. Οι συνωμότες βρίσκονταν από το απόγευμα στα ανάκτορα. Με τη βοήθεια της αυτοκράτειρας, πέρασαν στον γυναικωνίτη, ντυμένοι με γυναικεία ρούχα και κρυμμένα τα όπλα τους μέσα σε αυτά. Η κινητικότητα στο παλάτι ανησύχησε τον Νικηφόρο, ο οποίος διέταξε να γίνουν έρευνες. Δυστυχώς για εκείνον, ο έμπιστος που έστειλε ήταν προδότης και είχε ταχθεί με το μέρος της Θεοφανούς Όλα ήταν έτοιμα και οι συνωμότες περίμεναν την άφιξη του Τσιμισκή, ο οποίος έλειπε από το παλάτι προκειμένου να μην κινήσει υποψίες. Παρά την κακοκαιρία στον Βόσπορο, ο Τσιμισκής κατάφερε να φτάσει στο παλάτι με μια βάρκα. Ο Νικηφόρος κοιμόταν στο πάτωμα, σε μια γωνία του δωματίου του. Ήταν μια συνήθεια που είχε αποκτήσει, όταν ήταν στρατιωτικός. Όταν οι συνεργοί της αυτοκράτειρας μπήκαν στο διαμέρισμά του και είδαν άδειο το κρεβάτι του, σάστισαν.Οι δολοφόνοι εντόπισαν τον Νικηφόρο ,ένας από αυτούς, ο ταξίαρχος Λέων Βαλάντης, τον χτύπησε στο πρόσωπο με το ξίφος του. Ο αυτοκράτορας δεν ξεψύχησε αμέσως, αλλά ξύπνησε αιμόφυρτος και προσπάθησε να ξεφύγει. Θρήσκος καθώς ήταν, άρχισε να προσεύχεται στην Παναγία. Πριν προλάβει να αντιδράσει, ο Ιωάννης και ένας από τους συνεργούς του του έδωσαν το καθοριστικό χτύπημα. Ο Νικηφόρος έπεσε νεκρός. Όταν οι φρουροί έφτασαν στο διαμέρισμά του ήταν ήδη αργά. Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία, οι υποστηρικτές του Τσιμισκή βγήκαν στους δρόμους, φωνάζοντας «Ιωάννης, Αύγουστος και Βασιλεύς των Ρωμαίων». Η επιθυμία τους έγινε πράξη. Ο Ιωάννης Τσιμισκής, εν μια νυκτί, κατέλαβε τον θρόνο και έγινε ο νέος αυτοκράτορας....
Νικηφόρος Φωκάς, ο αυτοκράτορας που στον τάφο του έγραψαν την αλήθεια: «Τους νίκησε όλους, εκτός από μια γυναίκα»... Πηγη …. https://www.mixanitouxronou.gr
Ιωάννης Τσιμισκής Ο Ιωάννης Α’ Τσιμισκής ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας επί επτά χρόνια και κατέλαβε τον θρόνο μετά τη δολοφονία του Νικηφόρου Φωκά. Μπορεί να είχε μικρό ανάστημα αλλά οι ικανότητές του ήταν μεγάλες. Λένε ότι έβαζε τέσσερα άλογα στη σειρά, το ένα πίσω από το άλλο και με ένα πήδημα, ενώ βρισκόταν πίσω από το τελευταίο, έφτανε να καβαλήσει το πρώτο. Στην τοξοβολία θεωρείτο ασυναγώνιστος, αφού μπορούσε να περάσει το βέλος του μέσα από δαχτυλίδι. Η ταχύτητα του στην ιππασία και στο σπαθί ήταν παροιμιώδης.... Ο θάνατος Το 976 μ.Χ. ο Ιωάννης Τσιμισκής, επιστρέφοντας από εκστρατεία στη Συρία, βρέθηκε στην περιοχή της Προύσας, όπου φιλοξενήθηκε στο μέγαρο του πατρίκιου Ρωμανού. Στη διάρκεια του δείπνου, κάποιος από τους αυτοκρατορικούς ευνούχους τον κέρασε ποτό, στο οποίο είχε ρίξει δηλητήριο. Από την επόμενη μέρα, ο Τσιμισκής αισθανόταν μόνιμη αδυναμία και, βλέποντας ότι οι προσπάθειες των γιατρών του ήταν μάταιες, αποφάσισε να επιστρέψει το συντομότερο στην Κωνσταντινούπολη. Ταυτόχρονα, έδωσε εντολή να ολοκληρωθεί όσο γινόταν πιο γρήγορα ο τάφος του στον ναό του Σωτήρος, που ο ίδιος είχε ανεγείρει. Όταν μπήκε στην Πόλη, ο λαός τον επευφημούσε για τις νίκες του, αυτός όμως μπορούσε με δυσκολία να αναπνεύσει και κατευθύνθηκε αμέσως στο παλάτι, νιώθοντας φοβερή εξάντληση. ...
Τις επόμενες μέρες μοίρασε στους φτωχούς και στους λεπρούς της πρωτεύουσας ένα μέρος από τους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει από τις εκστρατείες του στην Ανατολή. Στη συνέχεια κάλεσε τον επίσκοπο Αδριανούπολης, Νικόλαο, στον οποίο εξομολογήθηκε τις αμαρτίες του για τις οποίες έχυσε ποταμούς δακρύων και τέλος εγκατέλειψε τα εγκόσμια... https://www.mixanitouxronou .gr
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΕΥΕΛΠΙΣΤΟΎΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ !!!