50 jaar Kawasaki Zserie

DEEL 2

Verloop van de Superbike ‘King

‘New York Steak’ - Als we kijken naar de duizenden verschillende motormodellen die zijn uitgebracht sinds Gottlieb Daimler in 1885 een ritje maakte, kunnen we eerlijk zeggen dat er maar weinig modellen zijn die in de buurt komen van de cultstatus en legendarische status van de Kawasaki Z1.

De Kawasaki Company werd in 1896 opgericht door Shozo Kawasaki als een scheepswerf bedoeld voor het bouwen van stalen zeeschepen. Aanvankelijk bouwden ze stoomturbines, locomotieven, goederenwagons, passagierswagons en brugliggers. In 1918 wordt de vliegtuigafdeling opgericht en na langdurig onderzoek slaagt Kawasaki erin het eerste metalen vliegtuig van Japan te bouwen. Toen kwam 1949 en ze richtten zich op de motorfietsindustrie door motoren te maken die geschikt waren voor motorfietsen.

Kawasaki kwam in 1954 met hun eerste fiets, Meihatsu genaamd. Deze motor had Kawasaki’s eigen KB-5-motor en in 1956 werd een verbeterd model van de Meihatsu geïntroduceerd. Ze noemden hem Meihatsu 125 Deluxe, maar het duurde tot 1956 voordat het Kawasaki-logo in het zijdeksel van de motor werd getoond. Een grote rol in de ontwikkeling van Kawasaki Motorcycles werd gespeeld door Meguro Motorcycles, destijds een van de toonaangevende fabrikanten van motorfietsen in Japan. Ze hadden een goede run voor ongeveer 30 jaar, maar uiteindelijk werd Meguro gekocht door Kawasaki, wat Kawasaki veel sterker maakte. Dus vanaf 1962 verdween Meguro en sindsdien is er nooit meer iets van vernomen. In 1960 maakte Kawasaki hun eigen motorfietsfabriek en zes jaar later kwamen ze met hun meest opvallende inspanning tot nu toe, het 650cc W1-model. Dit was geen groot succes omdat de rivaliserende fietsen op dat moment een stuk sneller waren, maar nog steeds een opmerkelijke inspanning. Kawasaki kwam toen met lichtere fietsen, de 250 cc A1 Samurai en de 350cc A7 Avenger, fietsen die behoorlijk wat succes hadden.

Het verhaal achter de creatie van de originele Z1 en hoe deze serie verder is verlopen...

Kawasaki Z1’ serie vanaf 1972

Maar het duurde tot 1969 voordat Kawasaki werd opgemerkt als een grote speler op de motorfietsmarkt. Dit was te wijten aan de release van het 500cc H1model (ook bekend als Mach III). Vanwege het succes brachten ze twee kleinere modellen uit, afgeleid van de H1, de 250cc S1 en de 350cc S2. Voor degenen die meer vermogen wilden, ontwikkelde Kawasaki in 1972 een 748cc-versie, de H2 (Mach IV).

Daarna kwam 1972 en introduceerde Kawasaki hun eerste superbike, de Z1 die een 903cc-motor had. Het had een zeer goede prijs- en prestatieverhouding, dus het werd erg populair. Drie jaar later verbeterde de Japanse fabrikant de Z1 en maakte er een krachtigere fiets van, de Z900. Kort daarna volgde de Z1000 en dit model had nog meer vermogen.

De “Z-serie” ging verder met Z1300 (1978), Z400FX (1979) en de eerste Japanse in massa geproduceerde riemaangedreven motorfiets, de KZ440LTD, vond in hetzelfde jaar zijn weg naar de Amerikaanse markt. Ze gebruikten dezelfde technologie voor twee van hun modellen voor Japan, de Z250LTD en de Z400LTd, uitgebracht in 1983. In 1982 begon Kawasaki met de verkoop van de Z400GP op de Japanse markt en de Z1000R in Amerika. Een van de meest opvallende fietsen in de geschiedenis van Kawasaki, de GPZ900R, kwam ook in 1983. Dit was het eerste model dat ooit door Kawasaki werd geproduceerd met een vloeistofgekoelde motor en een snelheid van 250 km/u. Een jaar later begonnen ze deze motor in de VS te verkopen en noemden ze hem Ninja, wat een zeer weldoener bleek te zijn. , die enorme verkopen registreerde.

De ZZR-110, de snelste productiefiets voor een periode van vijf jaar, werd gelanceerd in 1990. Afgaande op zijn capaciteit (1052cc) kan je niet verrast zijn. Maar hij had ook een sterk frame en een degelijke In de jaren 90 had Kawasaki een paar opvallende modellen zoals de GPz1100 ABS (199 “ 6), de off-road Super Sherpa (1997). Om terug te gaan naar vroeger, in 2000, begon de Amerikaanse verkoop van de Ninja ZX-12R.

Deze baby had 1200cc en een aluminium monocoque frame en een maximale output van 178 PS.

Drie jaar later bracht Kawasaki nog drie modellen uit, de Ninja ZX-6R, Ninja ZX6RR en een straatfietsmodel genaamd Z1000.

Toen kwam 1981 en Kawasaki won de fabrikantstitel in het FIM World Road Racing 250cc Championship, met dank aan Anton Mang die op de KR250 reed. Kawasaki’s meest opmerkelijke overwinning in hun autosportgeschiedenis was de 24-uursrace van Le mans in 1983. Het model dat aan die race deelnam, was de ZXR-7.

Kawasaki is al lang superieur in de Supersport en Superbike, waar zij vele kampioenschappen gewonnen hebben. Ook in de World Superbike-klasse is Kawasaki toonaangevend. Jonathan Rea heeft meerdere kampioenschappen op zijn naam staan.

Door de jaren heen deed Kawasaki het ook goed in de motorsport, wat hen hielp hun fietsen te verkopen. Hun allereerste motorsportoverwinningen werden behaald door Dave Simmons in het FIM World Road Racing 125cc Championship. Hij won de West-Duitse en de Isle of Mann TT-races en het seriekampioenschap met een KR-1.

Kz750four Een Vreemde Eend In De Bijt

Aangekondigd werd deze fiets in 1976 en het jaar daarop gelanceerd, was dit de eerste Kawasaki die werd aangeboden met schijfremmen voor én achter, en het onderbieden van elke andere Japanse 750 uit die periode had goed moeten verkopen.

Het probleem was echter een van Kawasaki’s eigen makelij, namelijk de superieure KZ650 of de veel snellere KZ900! De KZ650 was aanzienlijk lichter en gaf weinig weg in termen van vermogen, en de KZ900 was slechts iets zwaarder, maar met een duidelijk vermogensvoordeel, waardoor de KZ750 ongemakkelijk tussen deze twee klasse-setting motorfietsen zat. Zonder het bestaan van deze twee modellen zou de KZ750 een doorslaand succes zijn geweest!

Het was niettemin goed gemaakt en met fijne handling en prestaties, maar voor de meeste Kawasaki-enthousiastelingen was het ‘vlees noch vis’!

Het Twentse dorp Markelo staat al sinds jaar en dag bekend om de motorcross. Het circuit ‘de Herikerberg’ is een begrip in binnen en buitenland. Om precies te zijn al 90 jaar lang organiseert de Markelose motorclub, met de geweldige naam, ‘Ons genoegen’ crosswedstrijden voor solo’s en zijspannen. Om deze mijlpaal extra voor het voetlicht te brengen is besloten om een expositie op te zetten, met daarin alle facetten van de Markelose cross. Een grote verzameling programma boekjes, posters, cross motoren en oude flmbeelden vormden een mooi geheel. Passievol en kwalitatief goed opgezet.

Het Beaufort.

In het prachtige gebouw Het Beaufort, midden in het dorp, was ruimte genoeg om een uitgebreide expositie in te richten. In werkelijk alle ruimtes was iets te bewonderen met betrekking tot de cross. Op een mooie volgorde had men de geschiedenis in beeld gebracht, in grote fotolijsten was per jaar een overzicht gemaakt van de gebeurtenissen van dat jaar. Bijzondere gebeurtenissen en natuurlijk de talloze deelnemers en winnaars kwamen hierbij aan bod.

Daarnaast won hij met het landen team in 1984 de Coupe des Nations met collega coureurs John van den Berk, Jan Postema en John Hensen. Op een van de foto ’s stond van der Ven afgebeeld liggend in het zand met een aantal coureurs boven op hem. “Zo kan het ook” zei hij lachend, je moet soms van onder af aan beginnen. Menig keer stond hij ook op het podium en dat vergoed een hoop.

Suzuki van legende Stefan Everts

Naast de coureurs waren er ook een aantal motoren tentoongesteld, en niet de minsten. In een van de zalen stonden de motoren van Stefan Everts en Alessandro Puzar gebroederlijk naast elkaar. In de wedstrijd ging het destijds hard om hard, nu stonden beide juweeltjes in alle rust naast elkaar. De motor van Puzar bleek geen originele fets te zijn maar dat deed aan het beeld geen millimeter af. In een enigszins verborgen hoekje stond de motor van Frans Sigmans, de Maico van 440 cc heeft als bouwjaar 1976. Beneden in het gebouw stond een Eysink, de wegmotor werd destijds omgebouwd tot crosser en zo begon de rijke geschiedenis van de motorcross ook in Markelo.

Kees van der Ven

In de uitnodiging voor de opening op 5 juni stonden een aantal coryfeeën uit de rijke cross geschiedenis vermeld. Jacob Barth, Erik van Klinken, Dave Strijbos en Kees van der Ven, om er maar een paar te noemen. Kees van der Ven was al vroeg in Markelo aanwezig en nam alle tijd om de expositie te bewonderen en om in gesprek te gaan met iedereen die daar behoefte aan had. Van der Ven, de man uit het Brabantse Bakel, heeft een mega carrière in de motorcross. Hij werd maar liefst 10 keer Nederlands kampioen en won 18 Grand Prix wedstrijden. Daarbij opgetekend dat hij de GP ’s won in 3 verschillende klassen.