CRT Classic Trackday TT Assen 23 augustus

Een dag vol zon (jaaa eindelijk!), een Een dag vol zon (jaaa eindelijk!), een René opgesteld. Al snel stond de pitpaddock vol oude en klassieke moto- box vol motoren, rijders (Frank Kreuren en allemaal mensen die druk wa- wel, René Bos, Erik Scholten en Elroy ren met het uitladen van hun trots. Dat Mossel) en helpers (familie/aanhang). was hoe de dag begon toen we vroeg in Onze kinderen Elise en Julian hadden de ochtend vanuit ons camperraampje hun eigen spulletjes mee en wisten innaar buiten gluurden. We konden niet middels hun weg wel te vinden op het wachten om onze pakken aan te trek- paddock. ken en op de motor te stappen, maar Groep B (2.15-2.30) was de groep een goed ontbijt met onze twee kids waarin Heidi in eerste instantie zou op zo’n dag mag natuurlijk ook niet starten, maar dit is last-minute gewijontbreken. Hans Dornbos had pitbox zigd in groep A (2.00-2.15) op verzoek 5 voor de ‘niet-Suzuki-rijders’ geregeld van iemand die in een langzamere en daar hebben we onze twee Zxr400 groep wilde rijden. Dat betekende dus (1993) motoren en de ZX6R (2003) van (1993) motoren en de ZX6R (2003) van dat wij allebei in groep A zouden rijden.

René had onlangs nog de 5-uurs endurance op Assen gereden met zowel de 600 als de 400 (de 400 op regenbanden) maar voor Heidi was dit andere koek. Dit was voor haar de eerste keer vrij rijden op Assen met haar eigen motor. Wel had ze vorig jaar met de Zx6r van René een circuitdag met instructeur op Assen en dit jaar (15 juli en 18 augustus) een aantal sessies vrij rijden op twee klassieke Suzuki’s (GSXR-750 van 1986 van Hans Dornbos) waarbij ze ook nog een keer ten val kwam. Er was dus wat onzekerheid bij haar en de onwetendheid over zowel de motor (qua vermogen op dit snelle circuit) als ook haar eigen kunnen zorgde voor wat spanning. Dit was echter van korte duur, want vrijwel direct aan het begin van de eerste sessie voelde ze zich helemaal op haar gemak.

We reden deze sessie allebei op onze ZXR400tjes en gingen gelijk al heel erg goed. Het rijden met (geleende) bandenwarmers geeft ook een heel zeker gevoel en daar hebben we eigenlijk ook dit jaar pas de voordelen van ontdekt (we willen niet meer zonder ). Wel had Heidi wat misschakelingen de eerste paar rondes, omdat ze woensdag de 18e nog de traditionele manier van schakelen gewend was op de Suzuki, maar uiteindelijk was haar rondetijd van 2.12 minuten het bewijs dat ze heel goed reed. René ging ook gelijk als een speer en had met de 400 een rondetijd van 2.01 minuten. We waren allebei toch wel een beetje verrast dat deze tijden zo ‘makkelijk’ haalbaar waren met dit vermogen onder de kont.

De tweede sessie was voor ons allebei een verbetering van de eerste sessie. We reden vloeiend, maakten weinig foutjes en de motoren liepen weer zo fantastisch goed. Dat resulteerde in een pr van 2.08 voor Heidi en René reed met de 400 een ongelofelijke 1.58 minuten.

Voor de middagpauze hadden we als groep A nog een derde sessie. Ook deze sessie hebben we allebei op de zxr400 gereden. Heidi maakte nog een fout bij ‘de Bult’ en ging rechtuit zonder gevolgen en reed verder deze sessie nog een keer 2.08 net als de sessie ervoor. René merkte in deze sessie dat hij nagenoeg niet harder kon rijden, omdat hij steeds vaker vol in de begrenzer kwam. Dat heeft hem dan ook doen besluiten om de volgende sessies met de 600 verder te gaan. In deze vierde sessie kwam hij uit op een snelste tijd van 1.57. Heidi had in deze sessie helaas geen tijd, omdat René per ongeluk haar transponder overgezet had op de 600. Desalniettemin was ook dit weer een lekkere, vlotte sessie waar we met volle teugen van genoten hebben. Dat is waar het uiteindelijk ook om gaat.

Dan de vijfde sessie. We dachten dat deze zou komen te vervallen, vanwege een oliespoor bij ‘de Ramshoek’. We konden niet starten en moesten wachten op verdere instructies van het CRT. Uiteindelijk werd er omgeroepen dat er een nieuw tijdschema was gemaakt voor de laatste sessie en konden alle groepen nog hun volle sessies uitrijden. Perfect opgelost dus!

En zo ging een hele mooie dag weer snel voorbij. Een dag waarbij we veel progressie gemaakt hebben en waar we heel veel aan hebben gehad. Ontzet-tend genoten. Leuke mensen om ons heen en ook veel andere leden van het MCRT (midlife crisis racingteam) die er waren.

The Cathedral of Speed The Cathedral of Speed is dan toch heel erg anders met zo’n 400 dan de kleine circuits en kartbanen waar we wat meer ervaring mee hebben, maar voor ons doet niets voor elkaar onder. Alles is leuk en ontzettend leerzaam. Een genot ook om met deze motoren lekker los te gaan, te ervaren wat je allemaal kunt met de machine. We zijn zelf dan ook erg trots op onze twee ZXR400 motoren. Vorig jaar hebben we ze gekocht, zijn ze compleet gestript en opnieuw opgebouwd met heel veel zorg door René en Frank Kreuwel. Heidi heeft het design bedacht en ook mede door de sponsoren (zie kuipwerk) is dit zo tot stand gekomen. En zo gaan we door, op naar het volgende event!

Bedankt CRT voor de goede organisatie en hopelijk staat dit volgend jaar ook weer op de planning, want dan zijn we er zeker weer bij. Bedankt iedereen voor de mooie dag, bedankt helpers en familie en niet te vergeten de fotografen die al het moois vastleggen op beeld.

Foto’s: Henk Mannes, Jan Exel en meer.