1 December 2014
INHOUD
COLOFON
KONTAKT december 2014 Voorblad: Jan Huberts vertelt... Colofon Beste mensen Column Ernst Hagen Contributie 2015 KJMV-Clubdag de Rijp Berichten van het racefront: Bakker kampioen Berichten van het racefront: NK Assen Eurotreffen Honda CBFour Club Kawasaki-mannen in Noord Hollands Dagblad Aankondiging 30 jaar Suzuki GSX-R 750 treffen Middenpagina: oud-coureurs tijdens clubdag Een Honda CB350 kopen in Japan...(7) Aktiviteitenkalender 2015 Jack Middelburg reünie (AD) Honda CBX restauratie-project (4) Achterblad: Honda advertentie 1975
Voorzitter Peter van der Zon voorzitter@kjmv.nl 06 81501492 Secretaris Albert Brouwer secretaris@kjmv.nl 06 12969216 Penningmeester/ledenadministratie Wiebe Eenling penningmeester@kjmv.nl 0594 612047/614320 of 06 21853400 Activiteiten Marieke Aalders-Knot activiteiten@kjmv.nl 06 20902463
1 2 3 5 5 6 8 9 11 14 15 16 18 22 24 26 32
Kopij inleveren vóór 15 februari 2015.
Het bestuur wenst alle bestaande én nieuwe leden...
Webmaster Iris van Geerenstein webmaster@kjmv.nl 06 38266304 Public Relations Klaas Poutsma pr@kjmv.nl 06 45065355
...hele fijne feestdagen en een mooi en gezond motorjaar 2015
WOESTHOFF
Redactie (tijdelijk) Peter van der Zon redactie@kjmv.nl 06 81501492
Used parts & motorcycles in- en verkoop gebruikte motoren en onderdelen
Redactieleden Peter van der Zon, Hans Wijmer, Ernst Hagen, Lidmaatschap De kosten van het KJMV-lidmaatschap bedragen: € 30,00 per kalenderjaar met girokaart € 27,00 per kalenderjaar bij automatische incasso Inschrijfgeld: € 3,00 Bankrekening Rabobank nr.: 1170.62.332 t.n.v. KJMV Informatie info@kjmv.nl
www.kjmv.nl
KJMV
Joost Woesthoff Hazenberg 16 6971 LC Brummen
Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging
2
Tel.: 0575 56 00 15 Fax.: 0575 56 03 42 Mobiel: 06 53332181 www.woesthoff.nl
Beste mensen... Het jaar is bijna ten einde als ik dit schrijf; december is al begonnen en Sinterklaas staat voor de deur. Maar afwachten of ik cadeau’s krijg. Onlangs lagen er een stapel blauwe enveloppen in de bus, wat ik niet echt als een cadeau heb ervaren. Ik moet mijn aantal motoren maar gaan verminderen. Het was een roerig jaar, vooral privÊ voor mij, maar ik mag mij gelukkig prijzen, het gaat met mijn vrouw de goede kant op. Laten we hopen dat 2015, het jaar dat ik 65 jaar wordt en mag gaan stoppen met werken, ons veel meer vreugde mag gaan brengen.
Het Noord-Hollands Dagblad had al een stukje gewijd aan ons evenement, wat geresulteerd had dat er zeker 100 aanwezigen waren. We denken nu al weer aan volgend jaar... De aanmelding van het aantal evenementen en ritten voor het komend jaar druppelt binen, maar ik ervaar toch dat dit beneden de rivieren maar matig blijft. Een idee voor een rit met een pleisterplaats bij het bedrijf van Cok van den Heuvel moet nog gestalte krijgen, maar mijn oproep is dan ook aan de leden die daar in de buurt wonen om dit op zich te nemen. Fotograaf Ben Looijen wil graag een reportage van onze club maken, maar bij een rit in de buurt van de Veluwe. De traditionele Voorjaarsrit zal weer als eerste rit in april van start gaan, maar neef Kees Vergeer moet nog de datum doorgeven (hij werkt vaak in het weekend). Jos Creusen houdt zijn Drielanden-weekend van 19-21 juni. Zaterdag 18 juni is de rit gepland. Op pagina 15 staat reeds de aankondiging van 30 jaar Suzuki GSX-R750 wat bij Jappie van Veen plaats vindt en mijn bezoek aan hem heeft tevens het idee opgeleverd om in 2016 een groots Japans Klassieker Evenement (al of niet internationaal) te gaan organiseren, samen met andere merken/ type-clubs. Een paar contacten gaven ons al positieve feedback hierop. In ons bestuur wordt hier al over gesproken en om dit evenement te kunnen laten slagen is extra hulp van groot belang. Als er al mensen zijn die spontaan hun hulp hieraan willen aanbieden vraag ik om een mailtje te sturen. Bellen mag ook uiteraard. Plaats van handeling is in de buurt van Hardenberg, maar net als de datum is dit nog niet definitief. We zijn er nog mee bezig.
O
ok voor de club was het een roerig jaar en als ik terug kijk op de evenementen kan ik blij zijn dat het toch weer gelukt is dit jaar om het de clubleden naar de zin te maken. Helaas niet voor allemaal (er hebben een paar zich afgemeld), maar daarnaast mogen we weer blij zijn dat er weer een aantal nieuwe leden bij zijn gekomen. Ik heet hen dan ook welkom bij de club! Helaas zijn er wel zorgen en dat komt omdat het bestuur wat uitgedund is; Albert Brouwer had al aangegeven te willen stoppen als secretaris en bij de komende ALV, 29 maart 2015, stopt hij definitief. Wij zijn nog steeds op zoek naar een vervanger voor hem. Daarnaast kan ik melden dat Marieke Aalders, al enige tijd op non-actief, zich definitief heeft afgemeld. Klaas Poutsma en Wiebe Eenling hebben haar taken al het afgelopen jaar al waargenomen (met dank daar voor). Maar extra versterking in het bestuur, ook als algemeen lid is wenselijk. We hopen op de ALV de nieuwe mensen te mogen voorstellen. De clubdag in De Rijp mag een groot succes genoemd worden. Jan Huberts als gastspreker werd met enthousiasme begroet en toen hij begon te vertellen was iedereen muisstil. Verderop in het blad een verslag van dit gebeuren.
Rest mij nog iedereen fijne kerstdagen en een goed, gezond 2015 toe te wensen, waarin we maar veel klassieke kilometers mogen verrijden en genieten van onze 2- of 3 wieler(s). Ik kan u al begin 2015 begroeten tijdens de Oldtimershow in het Autotron te Rosmalen. Met vriendelijke groet, Peter van der Zon
Flowerdome Eelde 2014
3
COLUMN
Morrie luitjes…,
van ho… naar ha… Vijf minuten nadat ik het podium van Assen afgestrompeld was bij de laatste dubbele race verkocht ik mijn Davies-Honda CB500F, alsmede mijn reserve fiets… “Ja maar.., die tweede is nog niet eens áf…!” sputterde ik nog wat. Het maakte allemaal niet uit. Ook het in de training nog redelijk vernielde blok werd zonder morren overgenomen… Nu leek de laatste barrière van het einde der carrière toch echt geslecht… Heel tof was het feit dat mijn gezinsleden en een aantal vrienden erbij waren deze memorabele race-zondag. De kleine Ronja prikte steeds triomfantelijk met haar vingertje richting GTbocht: “Opa..!” Op zeker moment was bijna iedereen echter zo’n beetje grootvader.., ze kon het niet helemaal meer bijbenen… Toen de kruitdampen waren opgetrokken, bus en sleurhut gepakt en met trouwe steun en toeverlaat Frans de terugtocht aanvaard.., drong het langzaam tot mij door… Het is over… Het afscheid van beide racers en de inmiddels vervangen rechterknie zorgen evenwel voor verlegging van prioriteiten en zo… Het revalideren gaat voortvarend en ik loop reeds zonder krukken en fiets alweer naar m’n werk. Volgend jaar zelfs naar de Classic TT op Man..! Eh.., om te kijken… Hoewel, ik héb nog een Drixton… Maar nee… Om zwarte gaten te vermijden, wel op zoek naar iets anders… en gevonden! Ik heb een níet Japanse motorfiets gekocht… Oplettende lezertjes van mijn stukjes in het MotorRijwiel en zij die mij wat langer kennen, weten wel dat ik al ruim 46 jaar een oude Harley bezit. In het verleden en heden nog altijd plezier met dat vehikel..! Eigenlijk wilde ik aanvankelijk al wat sportievers als een Black Bomber.., maar dat was als studentje onbetaalbaar. Ook een Harley Sportster uit de beginjaren vond ik gaaf. Heel veel jaren zijn inmiddels voorbij en alle HD’s vanaf de jaren zestig konden mij nimmer bekoren… en dan druk ik mij zeer diplomatiek uit… Alleen een aantal types Sportster van het laatste decennium trokken weer mijn aandacht… Jammer dat ze zo weinig vermogen hebben, zo beroerd zitten en dat je er geen grondspeling mee hebt… Op éen model na… Black bombers heb ik in diverse uitvoeringen gehad en nog steeds… Maar sinds kort dus ook een Sportster.., maar wel een moderne en eentje waar je de hoek een beetje mee om kan en waar wat fut en vooral koppel in zit: Een XR 1200… Tja.., het is me wat, ik geef ’t toe..! EH
4
KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging
Â
Betreft: contributie 2015
december 2014
Beste clubleden, Hieronder ziet u de acceptgirokaart als voorbeeld voor het betalen van uw contributie 2015. Wij hopen dat u zo spoedig mogelijk deze contributie aan ons overmaakt zodat wij onze vereniging gezond kunnen voortzetten in het nieuwe jaar. Als u de contributie wilt betalen via internetbankieren is dat natuurlijk ook mogelijk en voor ons nog sneller. Wilt u ons een machtiging geven voor het innen van de contributie? Download dan via onze site dit document en stuur het op naar de penningmeester. Zo maakt u het ons en uzelf makkelijker en kunt u het niet vergeten.
Met vriendelijke groet, Wiebe Eenling, penningmeester KJMV
Penningmeester KJMV: Wiebe Eenling - Middellaan 3, 9861 CA Grootegast - penningmeester@kjmv.nl www.kjmv.nl - Aangesloten bij de FEHAC - K.v.K. nr. 40637567 - Bankrelatie: Rabobank NL83RABO0117062332
deze strook niet meezenden
contributie 2015 Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging
Acceptgiro over te schrijven euro 30 00
van bankrekening (IBAN)
ct
euro
ct
formulier met blauwe of zwarte inkt invullen bij betaling uw IBAN invullen
30 00
zijn alle rode rubrieken ingevuld?
van/door
Contributie 2014 Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging
VOORBEELD NIET GEBRUIKEN!!
naam adres plaats
op rekening
NL83RABO0117062332 KJMV; Middellaan 3 9861 CA Grootegast
op rekening
NL83RABO0117062332
S9999
van
Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging Middellaan 3, 9861 CA Grootegast
Š Acceptgiro B.V.
nadruk verboden
X
X
handtekening
betalingskenmerk
de ruimte hieronder niet beschrijven
euro
ct X
D999
niet vouwen
BIC
naar IBAN
X
contributie 2015+ 30,00< Rabobank+ NL83RABO0117062332+ 17>
voor gebruiksaanwijzing z.o.z.
5
code
Clubdag 16 november 2014 Het bestuur van de KJMV kan met trots terugkijken op een geslaagde clubdag, zondag 16 november 2014. De locatie in hotel De Rijper Eilanden leent zich uitstekend voor zo’n evenement. Het is net een techniek museum.
D
e Old School Sixties Band,, oude schoolkameraden van onze voorzitter speelden tijdens het binnendruppelen van clubleden en andere motorfanaten. Zij zorgden de middag voor muziek uit de 60er en 70er jaren. Herkenbaar voor de aanwezigen. Het bestuur had gevraagd of Jan Huberts als gastspreker wilde optreden, wat hij met veel plezier aanvaarde. Het had er nog om gescheeld, omdat Jan dit jaar ernstig ziek is geweest, maar gelukkig gaat het nu beter met zijn gezondheid. Jan heeft een enorme staat van dienst als coureur, maar ook als manager o.a. van Hans Spaan en Wilco Zeelenberg. Hij mag bogen op de langste race-carrière van alle Nederlandse coureurs. Om twaalf uur werd de clubdag door de voorzitter, Peter van der Zon, geopend waarna Jan geïntroduceerd werd. Jan startte zijn verhaal naar aanleiding van getoonde foto’s uit zijn race-tijd en zo’n 100 aanwezigen luisterden aandachtig naar zijn verhalen. Er kwamen ook veel vragen uit de zaal, wat weer nieuwe verhalen opleverden. Hilarisch regelmatig, maar ook met een kritische noot.
Het bestuur had het voor elkaar gekregen om een grote hoeveelheid Classic racers bij elkaar te krijgen van de 4 Japanse merken en Ferry Brouwer had zijn serie Yamaha Classic trail motoren mee genomen naast de Kawasaki voor Chris Groeneweg. Prachtig. Naast deze motoren stonden de motoren, waar Jack Middelburg mee geracet heeft en naast de motor van Boet van Dulmen, vele andere Honda’s, Yamaha’s, Suzuki’s en niet te vergeten de Kawasaki Avenger op welk type Jan ooit ook eens gereden heeft. Het bestuur wil bij deze nogmaals alle medewerkers en eigenaren van deze motoren, zoals Fup Bakker, Nico Bakker, Louis Berkeveld, Ferry Brouwer, Theo Bult, Gerrit Butter, Cor Danenberg, Antoine van Gemert, Chris Groeneweg, Ernst Hagen, Martin Kluinhaar, Frank Lemstra, Dirk Ris, Teun Rustenburg, Kees Schermer, Jos Schurgers, en John Zeulevoet, bedanken voor hun steun, waardoor deze clubdag een succes is geworden.
Na de lezing ging iedereen de prachtige collectie Classic racers en trail motoren bekijken en werd er druk gepraat met naast Jan Huberts, de oud-coureurs Marcel Ankoné, Theo Bult, Jos Schurgers, Jan de Vries en anderen.
6
7
Berichten van het racefront - Bakker kampioen NK Classics Tijdens een groots klassieker evenement in Hockenheim heeft Jan Frank Bakker de titel behaald in het Nederlands kampioenschap bij de ‘Classics’. Reeds in de eerste van twee races wist J.F. dit te bewerkstelligen.
Richard van der Linden is op zijn Ducati eerste 350-er op plaats elf voor tweede 350 man Leo Smids (Ducati). Alex Siertsema (Ducati 500) wordt dertiende en Hans de wit (König) sluit de gelederen op de veertiende plek omdat Jan Koning helaas in de laatste ronde gevallen is, zonder blessures gelukkig (jong en veerkrachtig..!).
H
oewel er sprake is van internationale inbreng en Luke Notton beide wedstrijden weet te winnen, telt voor de CMRCH leden het NK klassement. Hierin wordt Jan Frank beide keren eerste en verzamelt daarmee zoveel punten, dat hij niet meer in te halen is tijdens de laatste ONK race op 12 oktober in Assen. De eerste vrije training vindt al op vrijdag plaats, maar wordt vanwege voortdurende regenval lang niet door een ieder benut… Snelste NK man in deze natte sessie is na twintig minuten Gerard van den Brom, voor Guust van Gool en Hans de Wit. Richard van der Linden weet met de omstandigheden ook wel raad en wordt vierde en eerste 350-er.
Zondagmiddag de tweede wedstrijd. Het weer is nu nog wat aangenamer (warmer). ’s Morgens even genieten van wat andere klassiekers; onder andere de ‘dwergklasse’.., met Trabantjes, Mini’s, NSU-tjes en Fiatjes.. Prachtig..! Om 15.10 uur staan de ‘Dutch Classics’ weer aan de start. Wederom een raketstart voor Ernst maar hij wordt nog voor de eerste bocht voorbijgegaan door een nog snellere Suzuki: Willem… Aan het eind van het nu volgende rechte stuk weet Ernst Willem er toch uit te remmen en neemt alsnog de kop. Lang duurt dit echter niet want even later is het de kersverse kampioen die er langs gaat en Jan Frank slaat meteen een gaatje. Een stukje verder naar achter is het Gerard op de vierde plaats. Hier is ook even strijd met Ton en Guust. Willem kan het met een wat glijdende machine deze keer niet helemaal bolwerken en wordt gepasseerd door Gerard en wat later ook door Ton en Guust. Hierachter is Roel in gevecht met Bernhard.
De enige kwalificatie training is op zaterdagochtend en dan is het gelukkig droog. Van de NK mensen is Ernst Hagen deze keer de snelste, gevolgd door Jan Frank Bakker en Willem van Kooij. Gerard is nu vijfde voor Roel Pasop en Guust. Hierna volgen Bernhard Bakker, Ton Groot en Jan Koning. Henk Nebbeling maakt de top tien vol. Eerste 350-er is nu Leo Smids op plaats twaalf. ’s Middags is de eerste race op het technisch interessante circuit, dat in verkorte versie bijna 3,7 km lengte heeft.
Aan kop loopt Jan Frank steeds verder weg en Ernst denkt zijn plaats wel veilig te hebben maar heeft buiten de waard gerekend… Dat is in dit geval Gerard, die volledig ontketend is en een geweldig offensief heeft ingezet. In de laatste ronde rijdt hij het laatste stukje dicht naar Ernst en passeert hem in de ‘Sachs Kurve’. Bij het uitkomen van deze bocht rijdt de juist gelapte Leo Smids (350) waar Gerard makkelijk en Ernst moeilijk langs komt en is het in de laatste bochten voor de finish onmogelijk nog iets van deze verrassingsaanval ongedaan te maken..! Jan Frank dus ruim eerste, voor Gerard die zeer verdiend tweede wordt en een nu weer wakkere Ernst. Ton Groot op afstand vierde en los van Guust op vijf. Kort hierna Willem op plek zes en dan Roel die Bernhard net weet voor te blijven. Jeroen is negende en Henk tiende. Richard van der Linden is eerste 350-er op plaats vijftien. Enige uitvaller is Rob van Teulingen deze keer.
Ernst heeft een raketstart, maar wordt al snel ingehaald door Jan Frank, die er op een geweldige manier de sokken in heeft gezet. Ernst kan dit tempo maar heel even volgen… In eerste instantie is het Gerard op plek drie, voor Willem en Ton Groot.
Een prachtig evenement wederom, met een verdiende kampioen 2014 - Jan Frank Bakker! Er is nog strijd om de tweede plaats, die nu wordt ingenomen door Ernst Hagen, maar die Gerard van den Brom met slechts een handvol puntjes op zijn hielen weet…! ONK Assen 12 oktober… EH
Rob van Teulingen en Guust van Gool vallen na twee ronden uit. Willem kan de derde plaats overnemen wanneer ook Gerard na zes ronden uitvalt met ernstige koppelingsproblemen. Ton Groot nu op plek vier, gevolgd door Roel Pasop en Bernhard Bakker. Jan Frank weet uiteindelijk een flink gat te slaan op Ernst en wint op zijn ABSAF deze eerste NK wedstrijd onbedreigd. Hij mag zich meteen kampioen noemen! Ernst met zijn Honda-4 dus tweede op korte afstand gevolgd door Willem op de snelle tweetakt Suzuki. Op ruime afstand brengt Ton de Norton Manx binnen op plaats vier en daarna volgt Roel die met zijn Triumph de tweede ABSAF van Bernhard nipt weet voor te blijven. Dan wederom een flink gat naar Henk met zijn Honda op de zevende stek. Jeroen op Ducati achtste, gevolgd door Ben Mensink (Norton) en Ron Albersma (Seeley G50).
8
Berichten van het racefront - Mooie strijd Bakker & Hagen Tijdens de ‘Race of the Champions’ op Assen rijden ook de Classics hun laatste twee wedstrijden. De NK coureurs rijden samen met de GP Classics tweetakten, maar voor het eigen klassement.
D
e eerste training op zaterdag start rond kwart over elf en het weer is vrij goed. De temperatuur is redelijk, wel is de asfalttemperatuur wat laag. Na de sessie blijkt Ernst Hagen op zijn Honda de snelste in 2.03.6 voor Jan Frank Bakker en Gerard van den Brom. Jarno Onstenk op plek vier wordt gevolgd door Roel Pasop, Bernhard Bakker en Jeroen de Jager. Aan het eind van de zesde trainingsronde heeft Ernst z’n blok de geest gegeven en gaat hij proberen voor de tweede kwalificatie het blok te wisselen. Leo Molenaar heeft een gat in éen van de drie zuigers van de Kawa en bij Gerard slipt de koppeling. Henk Nebbeling is zoekende bij de ontsteking en ook Rob van Teulingen is een blok aan ’t vervangen… Kortom, er wordt flink gewerkt bij de Classics. Vlak voor de tweede training begint het licht te spetteren en wat later zelfs serieus te regenen.
Bij de eerste doorkomst is het Jan Frank voor Ernst, Gerard, Jarno, Roel en Bernhard. Jeroen is zevende en dan volgen Henk, Jan en Mike. Bij de tweede doorkomst zit Ernst voor Jan Frank en is er al een gaatje naar Gerard, Jarno, Roel en Bernhard. Vervolgens op enige afstand Jeroen, Henk, Jan en Mike. Ook bij het ingaan van de derde ronde komt Ernst als eerste door met Jan Frank jagend erachter en Gerard wat verder op afstand. Dan Jarno en nu een gaatje naar Roel en de anderen. Een ronde later is het weer Jan Frank aan de leiding met Ernst op zijn hielen. Jan Frank blijft strijd leveren met Ernst, maar blijft aan de leiding. Wat verder naar achter een mooie strijd tussen Bernhard en Jeroen met een fraaie uitremactie van laatstgenoemde. In de laatste ronde lijkt het nog even spannend te worden, maar bij het lappen van twee achterblijvers kan Jan Frank wel beiden nog net voor de GT bocht verschalken, maar Ernst lukt dit maar half…
Niemand kan door de slechte weersomstandigheden zijn tijd verbeteren en dus blijkt de eerste sessie bepalend voor de startopstelling. Ernst derhalve op ‘pole’ voor Jan Frank, Gerard, Jarno O. en Roel. Op zondag is er de ‘warm up’ en deze is zeer welkom voor de vele sleutelaars… De tijden zijn niet geweldig, daar het circuit hier en daar nog natte plekken vertoont. De start van de eerste race is ’s middags om even voor half twee. Leo en Rob starten vanwege technische problemen niet en Henk houdt het na de opwarmronde ook voor gezien.
Zo wint Jan Frank verdiend en wordt Ernst tweede. Gerard pakt de derde plaats, voor Jarno en Roel. Bernhard heeft Jeroen weer teruggepakt en is zesde. Henk wordt achtste voor Jan en Mike.
Iedereen is na het doven van de rode lichten verder goed weg en bij de eerste doorkomst ligt Ernst op kop voor Jan Frank, Jarno O., Alain van Driessche, Gerard, Bernhard, Roel, Jeroen en Jan Koning. Ook in de tweede ronde ligt Ernst nog op kop, voor Jan Frank, maar nu met Gerard reeds op de derde plaats. Jarno is derde, gevolgd door Alain en Roel. Bij het ingaan van de derde ronde ligt Jan Frank eerste, vlak voor Ernst., dan een gaatje naar Gerard en aan een touwtje Jarno, Alain, Roel en Bernhard. Dan op enige afstand Jeroen, Jan Koning en Mike van Aken als laatste.
Jan Frank was reeds Nederlands kampioen bij de Classics.., Ernst is nu tweede geworden in de eindstand en Gerard derde..! Het was weer een prachtig raceseizoen! Voor Ernst Hagen is dit tevens zijn laatste wedstrijdweekend.., hij stopt met racen.
De volgorde verandert niet veel. Vooraan blijft de strijd tussen Jan Frank en Ernst met Gerard op enige afstand. Hij heeft op zijn beurt weer een gat op Jarno, Alain, Bernhard en Roel. In de vijfde ronde valt Mike van Aken uit (enige 350 rijder, op Bultaco). Een ronde later valt ook Alain uit met zijn Paton, vanwege schakelproblemen. In de laatste ronde weet Ernst Jan Frank voor de Ramshoek te passeren en lukt het Jan Frank door een schakelfout, waardoor hij wijd moet, niet meer om iets terug te doen en wordt Ernst winnaar van deze eerste race..! Jan Frank dus tweede op grote afstand gevolgd door Gerard. Roel heeft de vierde plaats veroverd op Jarno en deze wordt weer gevolgd door Bernhard en Jeroen. Jan Koning sluit deze keer de rij… De tweede race is om tien over half vijf en gaat met tien Classic rijders van start en nog slechts éen GP Classics rijder. Iedereen is weer goed weg.
9
Voor alles wat klassiek is op twee wielen! Het oudste, grootste èn dikste blad in de Benelux over alles wat klassiek is op twee wielen: motoren, scooters, techniek, brommers, beurzen, shows en treffens. En natuurlijk nieuws over klassieke motorsport: race-demo’s, cross en trial.
Kijk ook op: WWW.MOTORRIJWIEL.NU Verschijnt elke twee maanden. Losse nummers € 5,90 (België € 6,45). Jaarabonnement (6 nrs.) € 28,95 (buitenland v.a. € 52,50), 2 jaarsabonnement (12 nrs.) € 51,50 (buitenland v.a. € 97,50) door overmaking op rekening NL23INGB 0000 0051 35, BIC INGBNL2A, t.n.v. Stichting Historische Motor Documentatie, Den Haag. Of bel +31-(0)70-3650 860 en wij sturen een acceptgiro.
Zoekt u iets of wilt u iets kwijt? In elk nummer vindt u vele honderden particuliere advertenties. Als abonnee kunt u zo’n advertentie GRATIS plaatsen!
“Ernst Hagen Motoren” Honda Classic Specialist
Onderhoud, reparatie en verkoop van Japanse motoren 10
Witte Paal 332Q 1742 LE Schagen T 0224 29 20 08 M 06 20975139 ernsthagenmotoren@zonnet.nl
Eurotreffen Honda CBFour Club Op 22, 23 en 24 augustus vond in de buurt van Hardenberg, Nederland, het Eurotreffen 2014 plaats. Dit evenement was georganiseerd door mijn club: de Honda CB Four Club Nederland. Waarom? We vieren dit jaar ons officiële 10-jarige bestaan en dat wilden we met zo veel mogelijk CB-rijders vieren. De club bestond al veel langer als pure internetclub, maar tien jaar geleden vonden de leden dat ze een echte club moesten worden. De club ging van start met circa 120 leden en nu hebben we ongeveer 350 leden. Vijf jaar geleden hebben we het eerste Eurotreffen georganiseerd, toen in Melderslo in het zuiden van Nederland.
D
e locatie voor het Eurotreffen 2014 was het terrein van motorclub ‘De Gasschoeve’ enkele kilometers buiten Hardenberg. Dit terrein is heel geschikt voor een motorweekend, want de motorclub heeft een groot clubhuis voorzien van allerlei gemakken gebouwd, zoals een goede keuken en een prima biertap.
De dichtstbijzijnde buren wonen op kilometers afstand, dus we kunnen er ook muziek draaien zonder anderen te hinderen. Er is ook een groot kampeerterrein. De CB Four Club had zelf nog extra toiletwagens met douches geregeld. We hadden een speciale website geopend, www.cbfourclub.eu, ontworpen door Rob Post, onze club-artdirector. Hij had er zelfs een speciaal logo voor ontworpen!
Helaas waren de weersverwachtingen ronduit slecht, waardoor er minder bezoekers kwamen dan we hoopten. Op vrijdag, de eerste dag van het Treffen, kwamen er ongeveer 40 bezoekers, meestal uit Duitsland. Iedere bezoeker ontving een mooie surprise, een flessenopener met het logo van het Eurotreffen. ´s Avonds kwam een muziekband met harmonica´s. Ze speelden leuke liedjes en het vertier duurde tot laat in de nacht.
11
We moesten op zaterdagmorgen echter vroeg opstaan, omdat er een motorrit die uitgezet was door onze webmaster Ben Wencker op het programma stond. De rit zou naar Ten Kate Racing gaan. Deze firma neemt deel aan internationale races voor supersport en superbikes. Zaterdagochtend scheen er een helder zonnetje en alle deelnemers konden een heerlijk ontbijt halen, met een door Jan Ottens uit Roden vers gebakken spiegelei. De meeste bezoekers gingen mee met de rit. Allerlei mooie racemotoren waren te zien en er was heel goed uitleg van de begeleiding. De rit heen en terug ging langs mooie binnenwegen. Wat is oost-Nederland toch mooi! Het grootste deel van het Treffen was zelf kijken en bekeken worden. Vooral uit Duitsland kwamen enkele prachtig gerestaureerde motoren.
Ook die ene CB750 uit Italië was heel mooi gerestaureerd. Achter op het terrein stond een Nederlandse CB750, met veel patina. Prachtig, zo’n bejaard uitziende CB750. Maar alles functioneert nog prima! Het meest opvallend was een witte caféracer op basis van een CB750 van een Belgische eigenaar.
Maar ik denk niet dat je daar lekker op kan rijden. De banden waren bijna vierkant en leken meer bestemd voor een T-Ford. En natuurlijk was er de Harda, de rode combinatie van Harley Davidson en Honda CB 750 onderdelen van onze clubkomiek Wil Scherts (zie foto’s).
Webmaster Ben Wencker had nog een leuke verrassing in petto. Onze gastheren van de Gasschoeve hebben een speciale inrichting voor een ‘burn-out’. Dat heeft niets te maken met het opbranden in mentale zin, maar met het in rook doen opgaan van een oude achterband. Ben had er een speciaal achterwiel voor meegenomen. De motor werd met de voorband tegen een verticaal stalen schot aan gezet. Zonder op de motor te zitten liet hij de achterband met vol vermogen slippend over de ondergrond draaien. Eerst alleen in de eerste versnelling, maar dat leverde te weinig rook op. De tweede of derde versnelling veroorzaakten een fantastisch schouwspel. De band veroorzaakte zo’n grote rookwolk dat zowel Ben als de motor en de dichtstbijzijnde toeschouwers door rook werden omhuld. Dat was spectaculair!
Speciale vermelding mag ook Jan Oosterhof uit Orvelte hebben voor zijn prachtige CB750 automaat
en een werkelijk schitterende racer, een replica van de machine waar Dick Mann indertijd de legendarische race van Daytona mee heeft gewonnen.
Enkele Duitse bezoekers hadden onderdelen ter verkoop meegenomen. En Menno Dek toonde enkele heel fraai gespoten benzine tanks. Tenslotte trok het opengewerkte motorblok van een CB350 veel bekijks. Een prachtig stukje werk van Eric van Grunsven. Een mooie foto zien jullie op de volgende pagina.
12
Aan het eind van de zaterdagmiddag werden nog enkele prijzen uitgereikt. De eerste prijs was voor de deelnemer die het verst weg woont. Een rood T-shirt en een sleutelhanger, beide met het nieuwe logo van de CB Four Club Nederland, gingen naar Antonio Cellini, de eigenaar van die mooie CB750 uit Italië. Hij woont in de buurt van Venetië en had een mooie vlag van de Italiaanse club ‘Honda4fun’ meegenomen.
De andere prijs ging over wie de meest originele Honda CB SOHC had meegebracht. Om geen discussies uit te lokken over de uitslag had de organisatie bedacht om niet zelf een machine uit te kiezen, maar dat aan de deelnemers over te laten. Iedereen kon zelf een briefje invullen met het kenteken van de CB die naar het eigen oordeel zou moeten winnen. De bedoeling van de organisatie was om de machine te kiezen die nog het meest op de motorfiets lijkt zoals deze in nieuwstaat uit de Hondafabriek in Japan is gerold. Bij het tellen van de stemmen bleek al dat de bezoekers een andere uitleg gaven aan het woord ‘fabrieksorigineel’ dan de organisatoren. De bezoekers hebben gedacht: alles komt uit een fabriek, dus alles is origineel. Dat heeft de organisatie maar zo gelaten en de machine met de meeste stemmen tot winnaar uitgeroepen. Er waren twee winnaars met evenveel stemmen, Vincent Renard uit Heppen (België), eigenaar van de witte caféracer en Thomas Becker uit Hilden (Duitsland), eigenaar van een fantastisch gerestaureerde grijze CB750.
Het ging om de fun en dat hadden we! Het was dus een echt Europees treffen, georganiseerd door Nederlanders met drie prijswinnaars uit een ander land: België, Italië en Duitsland. Op de zaterdagavond was er een BBQ waar we zoveel kon eten als we wilden. Er kwam een muziekband voor akoestische ondersteuning.
Bier, BBQ, band, het werd heel gezellig laat die avond. Op zondagmorgen was er weer een ontbijt met spiegelei, deze keer klaargemaakt door Eric Eggert uit Deventer. In de loop van de ochtend liep het terrein langzaam leeg. Met meer dan 80 deelnemers die de regen hadden getrotseerd konden we terugzien op een fantastisch evenement. Veel mensen willen graag dat het niet weer vijf jaar gaat duren voor het Eurotreffen in Nederland weer wordt gehouden. Volgend jaar is het 25-jarig bestaan van de Duitse club, dus ik vind dat onze Duitse broeders dan aan de beurt zijn. Maar daarna? Wie weet! Doede Bakker, Voorzitter van de Honda CB Four Club Nederland
13
Uit het Noord-Hollands Dagblad DEN BURG/DE RIJP - ,“Een Kawasaki was voor de echte mannen. Deze motorfietsen waren jarenlang de snelste.’’ De broers Alfons (60) en Hans Smit (57) tonen in hun vroegere bloembollenschuur de Smits Dreamland Collection. De verzameling ’straatfietsen’ van de Texelaars is indrukwekkend. Zondag zijn zij in De Rijp op de jaarlijkse clubdag van de KJMV, de Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging. Alfons en Hans Smit zijn twee van de 140 leden van de landelijke vereniging. Zes jaar geleden maakten zij van hun liefhebberij hun broodwinning. Onder werktijd kunnen zij genieten van hun droomwereld aan de Marsweg in Den Burg, in hun vrije tijd verdienen zij aan de handel in en restauratie van klassieke motorfietsen van voornamelijk vanaf 1965. En andersom, dat loopt door elkaar. “Wij richten ons op alle merken, vooral op Kawasaki 3 cilinders.’’ De Smits Dreamland Collection telt meer dan zestig motorfietsen en is het blinkende resultaat van veel reizen en speuren. De Smitjes hebben in de jaren negentig duizenden vakantiekilometers afgelegd in Amerika. Als souvenirtjes lieten zij vaak een container overkomen. Met daarin aanwinsten om onder handen te nemen, “Geen racers, maar straatfietsen. We willen op alle fietsen rijden.’’
Oud-motorcoureur Jan Huberts (77) vertelde er over zijn racecarrière. Zes keer werd hij Nederlands kampioen. Hij was van 1981 tot 2008 houder van het wereldrecord een kilometer met vliegende start op een 50cc motor. Zijn gemiddelde snelheid was 222,026 km per uur.
Verzamelaars van klassieke Japanse motoren begonnen in 1987 met de KJMV. Met toerrriten, lezingen, andere bijeenkomsten, shows, beurzen en een kwartaalblad (KJMV-KONTAKT) wordt het gevoel voor oudere Yamaha’s, Honda’s, Suzuki’s en Kawasaki’s warm gehouden. De clubdag was in “De Rijper Eilanden”, Zuiddijk 2a, De Rijp, en duurde van 12 tot 17 uur. Alle belangstellenden waren welkom. Te zien waren een flink aantal classic racers.
Voorzitter van de KJMV is Peter van der Zon (64) uit ’t Veld, secretaris is Albert Brouwer uit Monnickendam. Brouwer (62) bezit twee Yamaha’s, uit 1973 en 1975. “Elke rit is een belevenis. Je voelt elke meter dat je fiets moet werken.’’ Ook Peter Halbersma (59, foto boven) uit Alkmaar is zondag aanwezig. Zijn twee garageboxen staan vol jeugdsentiment: twintig motorfietsen. “Heerlijk om te prutsen en ze lopend te houden.’’ Door Ed Dekker
Foto: Liselotte Schoo
14
30 jaar Suzuki GSX-R 750 Nijland (Fr) - ,“Suzuki GSX-R 750 als grondlegger van de Superbikes.’’ Sinds de introductie van de eerste GSX-R in 1985 domineert Suzuki het Supersportsegment met baanbrekende vermogens, gewichten en tal van technische innovaties. Zo introduceerde Suzuki als eerste het lichtgewicht aluminium frame, de upside down voorvork met radiale remklauwen, dubbele gasklephuizen voor een optimale gasreactie en uiteraard het S-DMS systeem waarbij rijders hun eigen mapping kunnen kiezen. Nog steeds wordt deze motor doorontwikkeld en verkocht. Suzuki was in 1985 de eerste fabrikant die een echte racereplica op de markt bracht. Suzuki ontwerper Mitsuo Itoh is het geestekind van deze revolutionaire motorfiets. Alles is daadwerkelijk uit de kast getrokken om van dit model een revolutionaire motorfiets te maken. Sindsdien is deze compromisloze sportmotor die geïnspireerd is op de fabrieksracer GS1000R XR41 en winnaar van het Endurance wereldkampioenschap in 1982 de concurrentie voorgebleven. In 2015 bestaat de GSX-R750 30 jaar, daar wordt door Suzuki terecht bij stilgestaan. Jappie van Veen, ons welbekend clublid én voorvechter voor de motorfietsen bij de FEHAC, heeft samen met mij het plan opgevat om dit jubileum te gaan vieren en wel op zaterdag 16 mei 2015 bij zijn woonhuis in Friesland. Hij heeft een aardige hoeveelheid van dit type in zijn schuur staan en kan er veel over vertellen. We hopen een grote hoeveelheid van deze motoren (met eigenaar uiteraard) bij dit evenement te zien. In het volgend clubblad zal ik hier uitvoeriger op in gaan, maar om u alvast enthousiast te maken, deze aankondiging. Peter van der Zon
15
16
17
Een Honda CB350 kopen in Japan...(7) Het vertrek uit Hakodate vindt plaats onder een stralend herfstzonnetje. De ferry is snel gevonden, ligt als het ware om de hoek en vertrekt om 11 uur. De overtocht van ongeveer anderhalf uur naar Oma breng ik door met het schrijven van brieven aan mijn ouders en aan Shindo-san. Deze schriftelijke wijze van contact houden met het thuisfront: ouders, overige familie, vrienden en kennissen verloopt prima. Want los van de (internationale) voetbaluitslagen, ook van Nederlandse topclubs, staat er maar sporadisch nieuws over Nederland in de Engelstalige Japanse kranten, die voor het merendeel op nieuws uit de Verenigde Staten zijn gericht. Complete uitslagen van American football, baseball en basketball met verslagen en commentaar. Ach het is ‘leesvoer’, maar niet echt interessant voor mij. Dan vraag je maar aan het thuisfront hoe het met en in Nederland is gesteld met de politiek, de sport en het algemene nieuws. De (luchtpost) brieven doen er zo’n 3 à 4 dagen over en als de geadresseerde meteen reageert en het zit een beetje mee dan heb ik soms zeven dagen later al antwoord. Dus mij hoor je niet klagen over tijd en afstand. Maar regelmatig zit er een overlap in de communicatie en het nieuws van mijn adressanten, het loopt dan uit de pas, en dan moet ik de communicatielijn weer synchroniseren. Mijn ouders zullen inmiddels wel mijn brief hebben gekregen die ik vanuit Chitose heb verstuurd met mijn belevenissen in de maand september. Ik ben benieuwd naar hun reactie want uiteindelijk is alles nog geweldig goed afgelopen voor mij. Maar je weet hoe ouders (kunnen) zijn… Ook ben ik benieuwd of mijn achterneef in Perth al gereageerd heeft op mijn brief waarin ik mijn voornemen heb geuit om eind december naar Australië te gaan en daar een paar maanden te verblijven. Aangekomen in Oma heb ik pech: het begint weer te regen. Onder een grauw wolkendek rij ik over Highway 279 zuidwaarts. Ter hoogte van Mutsu stopt de regen eindelijk, het wolkendek breekt en een spaarzaam zonnetje verlicht het landschap. Met een vaartje van 70 à 75 over een vrijwel verlate weg vervolg ik mijn reis langs de kust richting Noheji. Aldaar aangekomen draai ik rond half vier Highway 4 op richting Aomori. Op zo’n kleine 40 km ten zuidwesten van deze stad ligt mijn einddoel vandaag: Hirosaki, waar ik te gast ben bij Matsumoto-san, die ik eind augustus tijdens het Esperanto-kongreso in Tokyo heb ontmoet. De weg voert mij langs mooie dreven. ik doe rustig aan en neem de tijd om mijn motor tegen een fraai landschap te fotograferen. Aangekomen in Hirosaki is het weer puzzelen geblazen, want waar woont mijn gastheer? Het is een euvel dat ik vaker heb. Maar ook voor Japanners, wanneer ze in een andere stad waar zij wonen voor het eerst vrienden of familie willen bezoeken. In de grootsteden zoals Tokyo, Nagoya, Osaka en Kyoto is het zelfs voor de eigen inwoners vaak een probleem. Het adres heb ik weliswaar, maar als ik aan voorbijgangers vraag waar dat precies ligt, krijg ik vaak een negatief antwoord. Het is niet zoals in Nederland, waar elke een woning een huisnummer heeft met bijbehorende straatnaam en dus gemakkelijk te traceren is. In Japan is het huisadres op kadastraalachtige wijze aangegeven. Globaal is het als volgt.
18
De adressering begint eerst met de provincienaam (ken), dan volgt de gemeentenaam (shi). In stedelijk gebied is een gemeente verdeeld in steden (cho of machi), maar bij grootsteden vindt er hiervoor nog een verdeling in districten (ku) plaats. Vervolgens in buurt of wijk (chome) met een bloknummeraanduiding; dit laatste geeft de verdeling binnen die buurt of wijk aan. Maar in landelijke gemeenten is die opdeling weer anders: namelijk in district (gun), vervolgens in stad(je) (cho of machi) of dorp (mura) en dan volgt het bloknummer met gebouwaanduiding. Het geheel wordt afgerond met een driecijferige postcode. Maar het is niet altijd zo netjes ‘afpellend’ geregeld en dat maakt het zoeken naar een adres vaak zo lastig. In de grote steden hebben de belangrijkste wegen soms een eigen naam gekregen (dori), maar deze worden zelden gebruikt voor adresaanduiding. In principe bestaan er dus geen straatnamen. Inmiddels loopt de schemering op zijn laatste benen om naadloos over te gaan in de avond. Maar gelukkig wijst een behulpzame Japanner mij de weg naar een kooban (een wijkpost van de politie). Zo’n post – meestal gelegen op een kruising van wegen – wordt bemand door 1 tot 5 agenten en is herkenbaar aan een blauwschijnende lantaarn aan de voorgevel. Daar is een plattegrond van de buurt en een lijst van alle bewoners, welke aan elkaar gekoppeld zijn. En zo kom ik met hulp van de politie uiteindelijk rond zes uur en na 197 km aan bij de woning aan van Takashi Matsumoto. Hij is professor aan de Hirosaki Gakuin Universiteit. Het blijkt dat hij mij al eerder had verwacht. Ik verontschuldig mij en verklaar hem de reden.
Glimlachend bekent mijn gastheer dat het hem ook wel overkomt bij bezoek aan een andere stad. Mevrouw Matsumoto blijkt een echte keukenprinses te zijn en ik geniet dan ook van haar kookkunst. Na het bad is het gezellig babbelen onder het genot van een glaasje bier.
gelend wateroppervlak van het meer.
De volgende morgen slaap ik uit: het is zondag, maar niet voor heel lang want die typische Nederlandse zondag kent de Japanner niet. ‘s Middags ben ik de gast bij een Esperanto-bijeenkomst waar ter wille van de propaganda ook twee journalisten aanwezig zijn. Na afloop bezoek ik het kasteel van Hirosaki, dat nog in oorspronkelijk staat verkeerd, en een historische tempelcomplex. ‘s Avonds bespreek ik met Matsumoto-san de route voor morgen naar Kuji, waar ik Satoo-san, mijn “redder” in Numakunai, zal ontmoeten. Na een warm ontbijt – de Japanners eten drie keer daags rijst met per keer verschillende bijgerechten – neem ik hartelijk afscheid van de familie en ben tegen tienen op weg naar Kuji. Al snel vind ik Highway 102. Deze voert mij vanuit de laagvlakte via een smalle vallei de bergen in. Heel geleidelijk stijgend bereik ik over goed onderhouden asfalt de kraterrand op zo’n 700 meter hoogte waarachter Towada-ko ligt; fraai verborgen in het landschap.
Een paar kilometer rij ik vlak langs het meer en terwijl de weg de oever vervolgt, slaat Highway 102 abrupt links af en laat ik het meer achter mij. Al kronkelend tussen de bergruggen rij ik richting Hachinohe. Bij de kruising met Highway 4 gaat 102 over in Highway 45. Het is mooi herfstweer en ter hoogte van Rokunohe eet ik op een rustig plekje de lunch die mevroiw Matsumoto voor mij heeft klaargemaakt: drie op ingenieuze wijze ingepakte onigiri – rijstballen omwikkeld met nori (zeewier) en gevuld met umeboshi (gezouten pruim) en katsuobushi (gedroogde tonijn of bonito). Even voor Hachinohe raak ik de weg kwijt. Waar is nummer 45? De weg waar ik nu op rij is smal maar het wegdek is prima geasfalteerd. Maar korte tijd later kom ik op een rot stuk die door wat buurtschappen gaat. Ik heb het angstige gevoel dat de verdere route ook zo is. Uiteindelijk beland ik toch nog plotseling op Highway 45 die mij in zuidelijke richting op korte afstand van de kust naar de stad Kuji voert. De tweebaans weg is op sommige gedeelten wel aan enig herstel toe, maar de omgeving vergoedt veel, met pittoreske uitzichten op de zee.
Towada-ko is het grootste kratermeer van het eiland Honshu. Er is nauwelijks verkeer en de weg over de kraterrand blijft nog steeds stijgen tot zo’n 1000 meter boven de zeespiegel. Ik geniet van de fraaie omgeving. Fraai is het inderdaad, want in het noorden van Japan is de herfst al ingevallen en in de bosrijke omgeving waar de weg zich doorheen slingert, tonen de bomen hun afstervende bladeren in een kleurenpracht van helder geel tot vlammend rood op een wijze die ik in Nederland nog nooit gezien heb. Dan daalt de weg al zig-zaggend met een veelvoud van grandioze haarspeldbochten zo’n 600 meter met fraaie doorkijken naar het spie-
19
Voor een rijindruk van Route 45 zuidwaarts naar Miyako zie: www.youtube.com/watch?v=hKlDk0Lg0A8 en www.youtube.com/watch?v=o3VSaofyer8. De laatste 14 kilometers voeren mij over een werkelijk uitstekende en brede tweebaans weg; een plezier om erop te rijden. Tegen 4 uur kom ik aan bij de middelbare school waar Satoo-san Engelse les geeft. De leerlingen zijn al vertrokken. We drinken een kopje koffie met een vrouwelijke collega, die eveneens Engelse taal onderwijst. Na afloop ga ik met Satoo-san mee naar zijn woning. De volgende dag maak ik mijn opwachting bij de 3e klas van de Kuji Senior High School bij het begin van de Engelse les. De leerlingen zijn verlegen en ondanks alle pogingen van hun leraar komen er maar weinig vragen naar mij toe. En de enkele die gesteld worden nog in aarzelend en gebrekkig Engels. Klas 2 is de volgende die ik met een bezoek vereer. Hier gaat de communicatie gelukkig stukken beter. Trouwens Satoo-san is hier ook al een tijd bezig het Engels tijdens de les te gebruiken. Na mijn zoveelste “vragenuurtje” kwam – verhoudingsgewijs – verrassend veel los. Die avond dineer ik met de groep leraren Engels taal: sashimi, gelardeerd met sake en bier. De leraren zijn verheugd over het feit dat ze eindelijk eens hun kennis en kunde van het Engels kunnen praktiseren met een niet-Japanner. Satoo-san hoeft dit keer niet als tolk voor mij op te treden. De gesprekken zijn levendig en ik vertel nog wat over het onderwijssysteem in Nederland. Het is middernacht als we thuiskomen. De route voor morgen wordt nog even doorgenomen en dan ik het tijd om te slapen. Maar eerst nog het bad en dan het bed.
ik nu helemaal in daglicht rij, loopt door een brede vlakte met veel rijstbouw. Zowel links als rechts zie ik in de verte, gehuld in blauwgrijze nevel, de contouren van bergruggen. Het is een drukte van jewelste op de velden: de oogst wordt binnengehaald. Ik passeer menig volgeladen hakkepuffend landbouwvoertuig. Het is opletten geblazen, zo ook met de snelheidscontroles die ik van tijd tot tijd passeer. Al met al schiet ik toch lekker op met soms in colonne een vaartje van 60-70 à 80 km. En zo bereik ik na 300 km om kwart over drie Sendai. Eventjes zoeken naar de juiste weg, maar met enige hulp kom ik al vlug op Highway 48. Precies om precies half zes beland ik bij de familie Nagaoka in Sagae, waar ik een maand geleden op weg naar het noorden al heb verbleven. Het was vandaag weer een lange rit van zo’n 370 km. Het is druk bij de familie, want tot mijn verrassing is ook ‘mijn Japanse opa’ daar aangekomen. Het laat zich gemakkelijk verklaren, want over een paar dagen, namelijk van 9 en 10 oktober, wordt in Yonezawa, zo’n 70 km ten zuiden van Sagae, het 12e Tohoku Esperanto Kongreso gehouden (Tohoku is naam van het noordelijke deel van Honsju, het hoofdeiland van Japan). Ter plekke word ik hiervoor uitgenodigd: het is niet beleefd om dit aanbod te weigeren. Met mijn gastheer bezoek ik de Junior High School waar hij werkt. Aldaar bezoek ik twee klassen waar ik – met Nagaoka-san als Esperanto-tolk – de inmiddels vertrouwde vragen op mij krijg afgevuurd en die ik routineus beantwoord. Het is leuk werk, vooral als je de leerlingen zelf direct aanspreekt. En zoals gebruikelijk moet ik op de foto. Ditmaal met mijn gastheer (achter), een leraar en het hoofd van de school (links).
Ik ben al vroeg op pad. Iets over negenen laat ik de familie Satoo achter mij en kom al snel op Highway 281. Een tweebaansweg van standaard formaat, die in het begin de laatste 10 kilometers van de vlakke benedenloop van de Kujirivier volgt. Daarna duikt de weg de Kuji vallei in met de rivier afwisselend links of rechts van de weg. Highway 281 doorsnijdt twee bergruggen die vrijwel Noord-Zuid lopen en dat is te merken. Geleidelijk gaat het omhoog en wordt de weg smaller en op sommige stukken zelfs zo smal is dat de middenstreep geheel ontbreekt. Het is een en al kronkel en bocht. Er is nauwelijks een recht stuk dat langer is dan 100 à 200 meter. Het is zwieren en zwaaien. Je gaat bijna op de automatische piloot met het ritme van de beweging. Dat is gevaarlijk want voor je het weet is de volgende bocht iets krapper en dan zit je zomaar op de andere weghelft met misschien een tegenligger vlak voor je neus. Het is en blijft een kwestie van attent blijven. Al dit getol en gedraai brengt mij tot het neuriën en deels zingen van Up Around the Bend van Creedance Clearwater Revival. De omgeving is prachtig en de herfstkleuren doen hun uiterste best om de reiziger een aangenaam gevoel te geven. Maar ook in een ander jaargetijde is dit ongetwijfeld een zeer mooie streek (zie voor een vergelijkbare weg een film over Route 106 van Miyako naar Morioka op YouTube: www.youtube.com/watch?v=JTK4hwCDmkc en www.youtube.com/watch?v=GjrPCv19bU4). Bij de T-kruising met Highway 4 sla ik linksaf, richting Morioka. De weg tussen Numakunai en Sendai (Highway 4), die
20
Later die dag zie ik op de tv een nieuwsitem over het bezoek van de keizer aan het Verenigd Koninkrijk. Er zijn wat rellen op de Mall in Londen. Waar is het nieuws over zijn bezoek aan Nederland, zo vraag ik mij af. Maar bij het ochtendnieuws de volgende dag krijg ik al antwoord op deze vraag. Voor lunchtijd vertrek ik met mijn gastheer per trein naar Yonezawa. Het station is amper 10 minuten lopen van zijn woning.
I
Het stationsbord laat duidelijk drie van de vier in Japan gebruikte schrijfwijzen zien. Bovenaan staat in katakana (fonetisch en in lettergrepen), dan in kanji (het beeldschrift) en vervolgens in – wat ik noem: het ABC-schrift – Latijns schrift de naam van het station: Nishi-Sagae (nishi betekent: west). De treinreis, met een overstap in Yamagata, verloopt spoedig. Het is wel een stoptrein, maar het is wel aangenaam om ditmaal het landschap heerlijk ontspannend vanuit de trein aan je voorbij te zien gaan.
Het is leuk om weer bekenden terug te zien. Ik voel mij opgenomen in deze kring. Het Esperanto gaat mij inmiddels heel wat beter af dan in het begin. Maar dank zij de leerschool in Osaka bij Shindo-san thuis heb ik het inmiddels redelijk onder de knie. Ik kan zonder al te veel moeite een gesprek voeren. Het kleine woordenboekje heb ik niet vaak meer nodig. Het congresprogramma bestaat uit diverse lezingen en actviteiten. Maar van een rustig deelnemen van mij is plots geen sprake meer. Een inleider heeft helaas moeten afzeggen en aan mij als speciale en buitenlandse gast vraagt een van de organisatoren nu om die 45 minuten te vullen met een praatje over mijn ervaringen in Japan en zo; het begint over 10 minuten. Ik ga schoorvoetend accoord maar wel met de opmerking dat drie kwartier wel heel lang is voor mij als beginnend Esperantist. Men toont alle begrip hiervoor, maar geruststellend zegt de vraagster dat ze wel zullen zien waar het schip strand. Welnu – en ik sta er zelf nog steeds van te kijken – ik heb een uur met glans volgemaakt: als Brugman, de tijd vloog voorbij. Na afloop zit ik nog te praten met Satoo-san uit Kuji en een mede-congressiste.
21
Gedriën aanvaarden we na afloop weer te terugreis naar Sagae. Mevrouw Nagaoka heeft het er maar druk mee.
Maandag 11 okober zwaait Nagaoka-san mij om negen uur uit naar Route 112 die mij naar Yamagata brengt om vervolgens aansluiting te vinden op Highway 13 naar Fukushima. De weergoden zijn mij niet gunstig gezind: het regent weer eens voor de verandering. Tevens zijn er veel opstoppingen onderweg. De reis verloopt traag, ik zal Chiba, mijn reisdoel voor vandaag, niet halen voor de avond valt. In het centrum van Fukushima aan het eind (id begin) van Highway 13 sla ik rechtsaf Highway 4 op tot aan Koriyama alwaar ik linksaf Highway 49 opdraai tot aan Taira, mijn nieuwe bestemming voor vandaag. Beter gezegd Taira Youth Hostel. Ooit een eerdere bestemming zo’n anderhalve maand geleden. Het is wel even zoeken, maar met hulp van een Honda service station ben ik om vier uur ter bestemde plekke met 235 km erbij op de teller. Het ligt vlak aan zee. Ik ben de enige gast. Het waait hevig en met de regen erbij maakt het geheel geen vrolijke indruk, het is duidelijk herfst. Ik duik van pure ellende al om negen uur onder de wol. En ellendig zal het nog blijven want de volgende ochtend ben ik al om acht uur op op pad met een lege maag. Erg vriendelijk waren ze niet: de herbergouders, zo op het eind van het seizoen. Ik was duidelijk een spelbreker en een gast teveel. Wordt vervolgd
Activiteitenkalender 2014/2015
KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging
10-11 januari 2015
Oldtimerbeurs Autotron
Rosmalen
KJMV.nl
26 februari-1 maart
Motorbeurs Jaarbeurs
Utrecht
www.motorbeursutrecht.nl
28 februari
Oldtimer tweewielerbeurs
Zuidbroek
KJMV.nl
28 maart
Motormarkt
Hardenberg
www.motormarkthardenberg.nl
29 maart
Algemene Leden Vergadering
De Rijp
KJMV.nl
5-6 april
NH oldtimer Festival
Venhuizen
KJMV.nl
19 april
10e Int. Oldtimerbeurs
Hamont (B)
www.oldtimerbeurs.be
april ?
Voorjaarsrit
?
KJMV.nl
16 mei
30 jaar GSX-R
Nijland (Fr)
KJMV.nl
31 mei
Kabouterrit
Reeuwijk
KJMV.nl
19-21 juni
Drielanden-weekend
Kerkrade
KJMV.nl
Zijn er activiteiten die u ook gemeld wilt zien op de website en/of clubblad, geeft u dat dan spoedig door aan onze activiteitencommissie: Klaas Poutsma, activiteiten@kjmv.nl - 06 45065355. Hij zal er dan voor zorgen dat uw activiteit wordt geplaatst. Kijk voor actuele info: www.kjmv.nl - Voor meer beurzen, kijk op: www.oldtimeragenda.com OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP!
BETAAL UW CONTRIBUTIE! OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP!
Graag willen wij ons e-mail bestand opschonen. Daarom vraag ik aan u allen om een blanco e-mail te sturen naar onze penningmeester Wiebe Eenling, die ook de ledenadministratie bijhoudt. U kunt dit het beste doen naar het e-mail adres: penningmeester@kjmv.nl. Zodra u uw e-mail adres wijzigt, graag ook even melden aan Wiebe Eenling.
Onderhoud, reparatie en restauratie van klassieke motorfietsen. Uitgebreide sortering onderdelen, nieuw en gebruikt van klassieke Japanse motoren. Geopend op: woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag.
Gerard Numeijer Molenveld 9 1777 HN Hippolytushoef T 0227 59 36 90 F 0227 59 34 72 M 06 25448565 e info@nubomotors.nl
www.nubomotors.nl 22
23
24
â&#x20AC;&#x153;Smitbrosâ&#x20AC;? Kawasaki 3-cilinder Specialisten
Alfons en Hans Smit Marsweg 7 1791 LV Den Burg Texel 06 38894304 smitbros@hetnet.nl
Verkoop, restauratie en onderhoud van klassieke motoren
www.london-exhaust.com Specialist for classic and Vintage exhaust systems
info@london-exhaust.com
Complete systems for Kawasaki Z650 Z1000 double walled pipes 25
The Fast Freddy CBX-files (4) Onze trouwe schrijver van technische artikelen, Fred Appelman gaat hier weer verder met zijn Honda CBX-restauratie. Dat er meer is in het leven heeft Fred de afgelopen tijd wel ondervonden en daarom schiet de restauratie van deze mooie zes-pitter niet zo op als hij verwacht had. Maar niet getreurt, hij had ons het vervolg al opgestuurd, dus wij zitten vorlopig niet zonder kopij van hem. De trouwe bezoekers van onze clubdag hebben hem nog even zien rondscharrelen om toch maar niets te missen van al dat moois in de Rijp.
Bert Vonderman had er een paar laten maken van een stuk stalen pijp, maar die waren volgens hem niet zo goed gelukt. Hij stuurde er een mee met een bestelling onderdelen. Deze was een stuk goedkoper dan de originele van Honda, namelijk gratis. Wel moest ik er nog een stuk afdraaien en er een zeskant aan lassen zodat er een momentsleutel op kon en ook de tandjes wat afwerken zodat het echt op de moer paste.
Figuur 60 de zelf gemaakte koppeling sleutel
Wat lastig is te monteren is de koppeling-lifter pen. Deze pen moet eigenlijk horizontaal blijven om het koppeling deksel te kunnen monteren. Dat lukt niet zomaar. Het gat waarin hij insteekt is wat wijder dan de diameter van de pen en zakt dus wat naar beneden. Met een klodder vet onder de pen blijft hij wel horizontaal en gaat het kopplings deksel er makkelijk op.
Figuur 57 mooi he glans vernikkelde boutjes in het pas gespoten blok
Alle boutjes op het juiste aanhaal moment gezet aan de onderzijde, daarna zijn de bouten aan de bovenzijde aan de beurt met een basisblok als resultaat.
Figuur 61 meest rechts de koppeling lifter pen
Figuur 58 het basis blok
De Koppeling Dan kan de koppeling er op; is niet zo lastig met het juiste gereedschap voor de centrale koppelingsmoer.
Figuur 62 de koppelings kant gereed
De koppeling was touwens door het sixcenter gereviseerd, met andere woorden geupdate naar de CBX B configuratie, wat betekend dat er een transmissie demper in de buitenste koppelings kooi zit, voor een nog stillere loop.
Figuur 59 de speciale koppelings dop
26
In het motorblaadje Classic Motorcycle Mechanics las ik een gebruikers-ervaring dat het verstandig is om de slipkoppeling vast te lijmen met loctite, zodat de slipkoppeling niet zomaar slipt bij acceleratie maar wel losbreekt als er echt iets mis gaat. Dit alles om er voor te zorgen dat de generator dan ook werkelijk de accu oplaad, dat heb ik dus gedaan. In feite plak je koppelingplaat A tegen koppeling plaat B, zie fig.66.
Figuur 63 de transmissie demper
De generator
Figuur 66 de generator
Het Carter Aan de onderzijde van het blok moet dan nog de carterpan er op; gelukkig is dat niet zo ingewikkeld: acht boutjes en een voorgevormde O-ring. Wel heb ik nog het aanzuiggaas van de oliepomp vervangen; die was tijdens de demontage gesneuveld. De rubberen rand die om het gaas heen zit is door de inwerking van zuren in de olie verhard en scheurde in bij demontage, met als gevolg dat de rubberen rand niet meer klemt om de aanzuig buis. Bij Honda is dit onderdeel nog wel leverbaar.
Figuur 64 gereed om de generator te installeren
Aan de linkerkant van het blok zit de generator en die zit door middel van een slip-koppeling gekoppeld aan de tussenas en niet zoals gebruikelijk bij de 4-cilinders, op het uiteinde van de krukas. Dit alles om de breedte van het blok te beperken. De stator windingen heb ik doorgemeten en die waren oke. Alle keer- en O-ringen heb ik uiteraard vervangen en de lagers op overmatige speling gecontroleerd. Gelukkig hier ook geen bijzonderheden. De generator is helaas niet van het borstelloze type en de borstels waren al 70% versleten, dus die heb ik vervangen.
Figuur 67 de onderzijde zonder carterpan
Figuur 65 een nieuwe- en gebruikte- (rechts) koolborstel
De koolborstels waren nog gewoon verkrijgbaar bij Honda, dat betekend dat er nog moderne motoren van Honda zijn die deze koolborstels ook gebruiken, ben benieuwd welke dat dan zijn.
Figuur 68 de onderzijde met carterpan
27
De originele olieaftapplug heb ik vervangen door een magnetische; altijd handig om in de gaten te houden of er delen in het blok slijten die niet moeten slijten. De Zuigers U raad het al, dat zijn er zes. Een mooi getal, maar eerst zal ik ze eens schoon gaan maken.
Figuur 71 de geleider fixatiepen
Wat ook leuk om te vergeten is, is het pennetje om de onderkant van de nokkenasketting-geleider te fixeren. Het Cilinderblok De zuigers houden er niet zo van om in de rondte te slaan dus mag het cilinderblok er op. Volgens het Honda werkplaats handboek heb je daar vier zuigerveer compressors bij nodig en je begint van binnen naar buiten, zuiger drie en vier eerst, dan zuiger twee en vijf met als uitsmijter zuiger één en zes.
Figuur 69 zuiger een, met kool aanslag op de kroon
De zuigers zijn natuurlijk gebruikt maar ruim binnen de slijtage limiet, dus die gaan er mooi weer in. De zuigerveren niet, dus daar heb ik nieuwe voor gekocht à € 40,- per set; maal zes dus. Ja, maar jij wilde een zes-cilinder, oké,oké. Gelukkig heeft het sixcenter een géén btw-actie aan het einde van het jaar (2011). Ik heb daar maar direct van geprofiteerd. De zuiger kroon heb ik gestraald en de zuigerveergroef schoon gekrabd met een oude zuiger veer; zo zijn ze weer als nieuw.
Figuur 73 het cilinderblok er bijna op
Tegen de tijd dat je met de laatste zuigers bezig bent zou je wensen dat je net zoveel armen had als de godin shiva.
Figuur 70 zes schone zuigers
Nieuwe zuigerveren op de zuiger; wel met het merkteken naar boven monteren en dan mogen ze op de drijfstang, met nieuwe pistonpenveertjes voor de zekerheid.
Figuur 71 zes knappe jongens met het “in” merkje naar achteren
Figuur 74 zuiger een en zes, pfffft
28
Zuiger één en zes daar krijg je wel hoofdpijn van; je moet dan het cilinderblok naar beneden laten zakken en ook de zuigerveren geleiden dat ze mooi in de cilinder-mantel vallen. De middelste cilinders zijn makkelijker omdat de zwaartekracht mee werkt. Bij zuiger één en zes is de frictie groter dan de zwaarte kracht en moet je dus tegelijk het cilinderblok, de zuigerveren en de zuiger in de juiste stand houden, shiva dus. Maar uiteindelijk...
Om de nokkenassen goed uit elkaar te houden heeft Honda deze gemerkt met IN-R, IN-L, EX-R en EX-L.
En voor dat de kop er op gaat wel de nokkenasketting, spanblad en geleider er in. Dat gaat een stuk makkelijker zo zonder kop er op.
Figuur 78 de rechter uitlaat nokkenas
Voor dat de nokkenassen op hun plaats gaan moet eerst de kleine nokkenas kettingspanner er in; begrijpt u het nog? Honda heeft in al haar wijsheid de CBX voorzien van twee nokkenaskettingen en evenzoveel spanners. Dus de lange nokkenasketting loopt van de krukas naar de uilaat nokkenas en de kleine nokkenasketting loopt van de uitlaat nokkenas naar de inlaat nokkenas. Met alles schoon en licht geolied kunnen de nokkenassen op hun plaats, te beginnen met de rechter uitlaat nokkenas. Als die op zijn plaats zit dan is het zaak om het nokkenas kettingtandwiel te koppelen en wel zó dat de nokken van cilinder zes wijzen naar de centerlijn van cilinder zes. Tegelijkertijd moeten de markeringen op het tandwiel evenwijdig liggen met de cilinderkop en het T merkteken op de krukas moet evenwijdig staan met de naad van het carter.
Figuur 75 het cilinderblok op zijn plek
De Cilinderkop Eerst maar eens kijken hoe de nokkenassen in de kop horen te zitten. De nokkenassen zijn namelijk gedeeld; er zijn dus twee inlaat nokkenassen en twee uitlaat nokkenassen. De nokkenassen worden gekoppeld door speciale koppelstukjes.
Als de rechter uitlaat nokkenas goed zit kan de rechter inlaat nokkenas er in. Ook het nokkenas kettingtandwiel voor de inlaat heeft natuurlijk markeringen om de boel uit te lijnen; dus met de inlaat nokkenas met de nokken van cilinder zes, wijzend naar de centerlijn van cilinder zes, kan het nokkenas tandwiel gekoppeld worden
Figuur 76 nokkenas koppel stukjes
Alle losse delen even uitzoeken en op de juiste positie leggen, vergemakkelijkt het inbouwen.
Figuur 79 alleen de linker uitlaat nokken as nog
De linker en rechter nokkenas-helften worden gekoppeld met het koppelstukje uit figuur 75. En voor je het weet zitten de nokkenassen er in. Wordt vervolgd
Figuur 77 alles uitgesorteerd
29
Frank Lemstra M O T O R E N
Dubbele Buurt 24, 1521 DC Wormerveer
â&#x153;&#x2020; 075 621 02 42
30
COK VAN DEN HEUVEL Onderdelen gebruikt, NOS, nieuw. Reparatie brommers en... Bridgestone Honda Kawasaki Lilac Suzuki Yamaha 1959 tot nu. Bewerkingen: van ‘gewoon onderhoud’ tot revisie, schadeafwikkeling en schadeherstel tot restauratie. Ook werken we aan klassieke racers. Wij zijn ook de makers van Motor Revue, dat blad met die eigenwijze mix van klassiek en modern, met die mooie grote kleurenfoto’s.
Nieuw adres: Gelukkig kan er nu dus écht gemeld worden dat ons nieuwe pand aan de Bellstraat er weer staat! Wij zullen hier weer gewoon verder gaan met reparaties en restauraties! Ons adres is: Bellstraat 3a, 4004 JN Tiel
www.chclassics.nl
Direct mailen: info@chclassics.nl, dat werkt het best als iets op de site (nog) niet te vinden is. En er is nog altijd de telefoon: 0344 61 45 45 of 06 39494122. Open: di – za 10.00 tot 17.00 uur (do tot 21.00)
www.pietparts.nl Pietparts heeft een steeds wisselende voorraad van nieuwe Japanse onderdelen vanaf bouwjaar 1965, alle onderdelen kunt u vinden op de website :
Tevens inkoop van alle soorten nieuwe onderdelen
Peter Janssen tel. 06-25411838 E-mail: info@pietparts.nl 31
32