KJMV-KONTAKT 4-2022

KJMV KONTAKT

81501492

Secretaris Benedetto Mascini secretaris@kjmv.nl 06 10461980

Penningmeester/ledenadministratie Wiebe Eenling penningmeester@kjmv.nl 0594 612047/614320 of 06 21853400

Webmaster Carlo Mascini webmaster@kjmv.nl

Public Relations

pr@kjmv.nl

Beste mensen...

De Clubdag is voorbij, Sinterklaas is terug naar Spanje en de kerstdagen komen eraan. Dan is het jaar weer snel voorbij. En wat voor een jaar. De covidbeperkingen werden snel opgeheven, de vakantieperiode werd met volle zon gevierd en het virus is onder controle; heerlijk toch. Buiten schijnt nu de zon en de rijp ligt op de daken. Ik loop met veel plezier met mijn hond Rossi door de Bijlmerweide en het Diemerbos. Wat is de natuur mooi met wat vorst. Helaas is het altijd erg om weer mensen te verliezen door ziekte. Binnen een maand ben ik mijn jne oud-collega Cees en goede vriend Simon verloren door die erge K-ziekte. Ook binnen onze motor-wereld bebeurde dit o.a. André Malherbe en Honda’s derde generatie president, de heer Kume. Dit zal nog wel vaker voorkomen gezien onze leeftijd.

Verder in dit blad kunt u lezen hoe jn het was weer een KJMV-clubdag te kunnen houden. Het was gezellig druk, leek wel weer een reünie met al die jne mensen. Zelf heb ik te weinig mensen kunnen spreken, maar waar het mij om ging was dat iedereen het naar haar/zijn zin had. En dat was ook zo. Helaas gingen er een paar zaken niet zoals gepland. De verlichting bij het podium viel vrijdag plotsklaps uit en niemand in de buurt die dit kon maken, maar onze excuses daarvoor. Hierbij wil ik alle mensen (ook het voltalig bestuur), die met het inrichten en na a oop opruimen van de zaal, van harte bedanken voor hun inzet. Ik heb hiervoor niet veel hoeven doen en dat was jn zo!

Vlak voor de clubdag kwam bij mij het idee boven drijven om volgend jaar de clubdag in het kader van het Japanse merk Yamaha te gaan organiseren. We moeten dit in het bestuur nog verder uitwerken. Wel hopen we enige samenwerking/medewerking van Yamaha-Europa te kunnen krijgen. Medewerking van jullie kant, om de zaal vol te krijgen met mooie modellen wordt uiteraard op prijs gesteld.

Het nieuwe jaar start weer met de beurs in Rosmalen waar de KJMV al meer dan 30 jaar trouwe gast is. De naam

is veranderd, maar dezelfde gezelligheid is gebleven. Moto Velo is de naam en we zijn er op 14 en 15 januari. De beurzen gaan gelukkig weer allemaal door en u kunt ons daar weer vinden. Daarnaast wordt de rittenkalender ook weer gevuld en in het eerste nummer van 2023 zijn die data wel bekend. Eentje is wel al bekend en op pagina 15 vindt u de gegevens voor een rit én een bezoek aan het bekende Wichers Museum te Schoonoord. Denk erom, er kunnen maar 25 mensen naar binnen. Vrijdag 14 juli is de dag. Tijdig aanmelden voor deze rit is dus van belang, want vol is vol.

Op zondag 19 maart is de jaarlijkse ALV gepland in De Rijp en op deze dag zal ik formeel aftreden als voorzitter. De oproep is al eerder gedan, maar helaas is er niemand die zich hiervoor beschikbaar gaat stellen. We zullen zien...

Ons leden bestand is enorm gegroeid en in 2022 hebben wij er weer 27 mensen bij gekregen. Er is ook 1 persoon die opgezegd heeft. De reden hiervoor is onbekend?! We hopen dat er binnen de nieuwe mensen actieve clubleden bij zijn, die ons bestuur willen bijstaan bij de beurzen en het organiseren van ritten. Ook staat een weekend bij Nol Bikker nog op de kalender. Wie van de clubleden gaat de organisatie hiervoor op zich nemen??

De KJMV heeft enkele stuks clubkleding (T-shirt, polo en eece) laten maken. We kunnen u de kleding laten zien tijdens ritten, activiteiten, de Algemene Leden vergadering en op de clubdagen. We hebben een formulier gemaakt waarop u kan aangeven wat u zou willen bestellen. U kunt dit formulier vinden op de documenten-pagina van de KJMV-site; downloaden bij het menu-documenten (nummer 14) Voorts wil ik namens het gehele bestuur jullie jne feestdagen en een gezond 2023 toe wensen en tot volgend jaar!

-site; downloaden bij

Veel leesplezier.., Peter van der Zon

Drixton Honda CB450 van Herman Timman

COLUMN

Morrie luitjes..., voetbal enzo…

Er is maar moeilijk aan te ontkomen, dat WK-voetbal. Sommige wedstrijden bekijk ik overigens wel, als sportliefhebber, maar de meeste toch niet.. Het irritante van voetbal is de algemeen geworden aanstelleritus van de laatste decennia. Je laten vallen in het strafschopgebied en dan ook nog boos zijn als je geen penalty meekrijgt.. Te veel kleinzerig gedrag en theater.. Volwassen kerels die luid-kermend hun zieligheid onderstrepen.. Mm.. Dan denk ik aan de valpartijen in de motorsport, waarna coureurs meestal steevast zo snel mogelijk naar hun motor ets rennen om weer verder te gaan, ondanks pijn en ongemak. Tja, ik weet er iets van.. Maar een aantal voetbalmatches heb ik toch bekeken, zoals gezegd. Duitsland-Japan en Japan-Spanje bijvoorbeeld… en ik was laaiend enthousiast! Zowel de Duitsers als zeker de Spanjaarden waren feitelijk kwalitatief wat beter.., maar toch wonnen de Japanners vanuit hun ‘underdog’-positie. Gewoon ‘Banzai-voetbal-aanvalsspel’, fanatiek maar toch netjes.. en na a oop de kleedkamer opruimen..

Toen de Japanners, inmiddels lang geleden, de motorwereld begonnen te veroveren, met een voorzichtig begin eind jaren vijftig en voortvarend in de jaren zestig en zeventig, ging dat eigenlijk net zo. Vrij fanatiek, doelgericht en ef ciënt, maar zeker ook weer vanuit een underdog-situatie.. De meeste motorrijders waren uiterst sceptisch, zeker de ‘Engels-georiënteerden’. “Kan er wat goeds komen uit Japan?”, stond ook in het weekblad ‘Motor’ afgedrukt.. Flink wat later was die houding er nog wel en mede de reden om de KJMV op te richten, inmiddels 35 jaar geleden. Ook wat de ‘klassiekers’ betreft liepen de liefhebbers van Japanse motoren aanvankelijk enigszins tegen een muur op.. “Die ouwe Japanse meuk.., dat wordt toch nooit wat, dat moet je niet willen bewaren..!” Ja, dat werd soms echt gezegd. Nu zijn we toch wel blij dat een ink aantal mensen het een en ander bewaard heeft…

Op de clubmiddag in november heb ik natuurlijk heel veel bekenden gesproken, er waren echter zoveel mensen, dat ik lang niet iedereen kon treffen. Wel sprak ik o.a. met Mike Buttinger, goede vriend en de man die CMS.NL heeft opgericht en groot gemaakt. Jarenlang ook mijn trouwe en zeer gewaardeerde sponsor van mijn Honda-raceactiviteiten… Af en toe spraken wij ook over een museum voor klassieke Japanners. Het is een publiek geheim dat Mike een geweldige collectie Japanse motoren en ook auto’s heeft.. Niet verder vertellen dus.. Of het museum er ooit gaat komen is nog niet bekend, maar ik hoop dat al jaren van harte.. Mensen en vooral de heuse liefhebbers zouden dan toch wel écht iets te zien krijgen. Vooral de zeldzame racemotoren, die je nu vaak alleen maar op afbeeldingen ziet… Hoe het WKvoetbal is geëindigd, weet ik op dit moment van schrijven nog niet.. Nederland heeft zojuist de kwart nale bereikt na een redelijke overwinning op de Verenigde Staten, maar ik blijf ook vooral het Japanse elftal volgen.., die luitjes kunnen wat mij betreft nu al niet meer stuk.., net als de meeste Japanse motoretsen… Ernst Hagen

KJMV

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

Betreft: contributie 2023

Beste clubleden,

Hierbij vragen wij aandacht voor het betalen van uw contributie 2023

december 2022

Wij hopen dat u zo spoedig mogelijk deze contributie aan ons overmaakt zodat wij onze vereniging gezond kunnen voortzetten in het nieuwe jaar. Het banknummer is: NL83RABO0117062332 ten name van Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging met vermelding Contributie 2023.

Als u de contributie wilt betalen via internetbankieren is dat natuurlijk ook mogelijk en voor ons nog sneller.

Wilt u ons een machtiging geven voor het innen van de contributie? Download dan via onze site dit document en stuur het op naar de penningmeester. Zo maakt u het ons en uzelf makkelijker en kunt u het niet vergeten. Heeft u ons een machtiging gegeven, dan hoeft u niets te doen. De penningmeester zal dat in februari innen.

Want bij niet betalen van uw contributie krijgt u ook géén KJMV-KONTAKT in de brievenbus!

Met vriendelijke groet, Wiebe Eenling,, penningmeester KJMV

Penningmeester KJMV: Wiebe Eenling - Eiber 1, 1861 HL Grootegast - penningmeester@kjmv.nl

www.kjmv.nl - Aangesloten bij de FEHAC - K.v.K. nr. 40637567 - Bankrelatie: Rabobank NL83RABO0117062332

Een warm welkom aan de nieuwe leden...

Elke vereniging bestaat uit leden, anders is er geen vereniging. Door hard werken van een groep mensen komen er regelmatig nieuwe leden bij. Uiteraard vallen er ook wel een paar af, maar dat is meestal door leeftijd, ziekte of overlijden, waardoor er geen motor meer gereden wordt.

Hoe verkrijgen we deze mensen? Vaak komen deze mensen op beurzen in aanraking met onze vereniging en raken enthousiast om een onderdeel van ons idee, het Japanse erfgoed zo lang mogelijk rijdend te houden, te worden. Het bestuur is uiteraard zeer blij met de grote groep nieuwe leden (27) hebben gekregen in 2022. Maar achterover leunen kan natuurlijk niet. Wij willen blijven groeien en hopen zo meer mensen kennis te laten nemen van onze activiteiten rondom het Japanse motor-erfgoed. Echter wij van het bestuur kunnen dat niet alleen. Wij hopen dat de leden mee willen werken aan de activiteiten van onze club. We hebben dringen behoefte aan hulp bij de beurzen en andere activiteiten. Bij deze dus een oproep aan de leden voor hulp!!

Wij heten in ieder geval de nieuwe leden van harte welkom bij de KJMV en hopen hen vaak te kunnen begroeten op een/meer van onze activiteiten in 2023.

Activiteiten

Een van die activiteiten behelst het organiseren van diverse beurzen. Hierbij doet het bestuur een oproep aan de leden om mee te helpen met het verzorgen van deze beurzen en om hun Japanse motoren te showen. Zo worden wij meer bekend en kunnen aspirantleden kennis nemen van de KJMV

Gelukkig hebben wij met Albert Woord een waardig opvolger voor Klaas Poutsma mogen verwelkomen en hij is ook tot het bestuur toegetreden. Nu nog data verzamelen voor de kalender. Wie oh wie...?

De beurs-coördinatoren kunnen dat niet alleen:

Wiebe Eenling06 21853400Zuidbroek, Leek en Eelde

Albert Woord06 23819482Venhuizen en Den Helder

Frits Smink06 20399831Houten en Rosmalen

vacatureNVT Woerden

B. Van BommelDeurneNoord Brabant

Peter BloemerAngleton TexasUSA

Han MoormanVlissingenZeeland

S.H. BakkerArnhemGelderland

Tim BoschMiddenmeerNoord Holland

E. StojanovAlmereFlevopolder

Martien OomSchagenNoord Holland

Jan BaauwGrolloDrenthe

Gertjan de GraafMonnickendamNoord Holland

Ed HeiningMijdrechtUtrecht

Eddy BronMijdrechtUtrecht

Marco BenschopHoogkarspelNoord Holland

Jos KolstéWinterswijkOverijssel

J.M.P. VraetsUrmondLimburg

Bernard OldenburgUchelenGelderland

Anton van HierdenDierenGelderland

Bert van LiereGoesZeeland

Willem HoekstraAppelschaFriesland

Kees NaberHeerhugowaardNoord Holland

Izaak van RossenDeilGelderland

Willem van EckWetbeemsterNoord Holland

Ronald GroenendijkMaarssenUtrecht

Jan KraakmanSpanbroekNoord Holland

Ronald StraatmanHaaftenGelderland

Wabe de JongKoudumFriesland

Theo BultLonnekerOverijssel

Frans AldersHeerhugowaardNoord Holland

Gerrit VerhagenOostzaanNoord Holland

Frans KlausZoelmondGelderland

Jan PosthumaEmmer-CompascumDrenthe

Dirk MeijerFranekerFriesland

Bert van der KalkerLagelandGroningen

KJMV, dé club ván en vóór bezitters van Japanse Klassiekers!

Theo Bult als eregast opende de dag!

In de prachtige ambiance van Hotel De Rijper Eilanden kwam ik met Johan Kole binnen in een gigantisch warm bad. Vergelijk het met het binnen stappen van een sauna voor de liefhebbers. Maar dan guurlijk, want de echt vele genodigden waren allemaal dik aangekleed. Thema voor de tentoonstelling was een drietal inmiddels heilige motoriconen die hun 50 jarige bestaansjubileum vierden: de Suzuki GT 750, Kawasaki H2 750 en de Kawa Z1 900.

Maar er was zoveel meer; ongelofelijk eigenlijk dat het kan. Racers, Dakaretsen, wegmotoren en een heuse wereldreiziger, namelijk de Honda CB 350 van Hans Wijmer. Onze mega-voorzitter Peter van der Zon had een prachtig bord uitgewerkt waarop je kon zien hoe de reizen van die machine verlopen was: van Japan naar ‘hier’. In dit magazine heb je de wederwaardigheden kunnen lezen, maar nu kon je dus de motor ‘live’ zien. En ja, die ‘heeft wel wat geleden’… Nog zo’n bijzonder ding was de 1958 prototype ‘crosser’ die Mihsja Buttinger meegebracht had. Op basis van een C 70 Dream (dus nog zonder startmotor) was een poging tot crosser gebouwd die in Europa terecht is gekomen; nog

Warm bad (en prachtige motoren)

vóór de of ciële export op gang was gekomen. Het was een van zes studiemotoren die toen gebouwd zijn en waarvan iedereen dacht dat er geen een meer bestond. Mihsja had er in Spanje toch eentje opgedoken, die kennelijk ooit in Zweden had vertoefd. Een práchtig verhaal volgde over de aanschaf, de correspondentie met Honda, het wederopbouwen en restaureren.

Overigens kon hij me ook nog wat bijleren over de vroege exporten van Honda voordat Frits Moerkerk en Anton Riemersma in 1959 de wereldprimeur hadden met of cieel importeren van Honda’s. In de jaren vijftig moch-

Tekst: Cok van den Heuvel - Fotogra e: Carlo Mascini

ten Amerikaanse militairen geen hele motor etsen meenemen naar huis. Maar wel in onderdelen. Er was in Japan een bedrijf(je), Curly Honda, dat Benly J’s MF 250’s of andere modellen die nieuw aangeschaft waren, vakkundig demonteerden en in dozen verpakten. Die werden per post naar Amerika gestuurd. Als je hem dan weer samenstelde, had je als militair in 1955 dus een nieuwe 98 cc Benly J in je tuin staan. Prachtig, en ik wist het niet…

Zo kwam het dan ook dat we via die Dream crosser ineens zomaar met Gerrit Wolsink over Husqvarna crossers stonden te lullen. Weliswaar niet Japans, maar zo eenkennig zijn we met ons allen niet; en dat is mooi… Dat ging over hele andere fabrieksmachines dan de productie exemplaren waarmee het crossteam destijds reed. En bedenk hierbij dat het alleen al zo mooi is om met mensen over motoren te kletsen; het is minstens zo mooi om over mensen zelf te lullen (en dan positief ingestoken). Want iedereen kent elkaar al zo ontzettend lang… Ook vele oudgedienden, die ooit de club verlieten waren er weer. Een Theun Rustenburg, met wie we ooit, tientallen jaren geleden een ‘test’ deden welke kleine Honda het harst uit zijn uitlaat kon ‘gillen’: een C 110 met 85 km/u of een CB 93 bij 10.000 toeren en 120 km/u. Ook KJMV mede-oprichter Ernst Hagen legde uit dat hij het racen stiekem toch niet kon laten.

Kawasaki-held Chris Groeneweg (die overigens heel veel meer op zijn palmares heeft dan alleen het merk uit Kobe, had weer prachtige verhalen over onder meer… Yamaha racers. En logisch ook, want hij is een van de inspiratiebronnen van Ferry Brouwer, de bijzondere Yamaha raceman en Arai helmen promotor, wie we nog altijd dankbaar zijn voor de Centennial van 1998. Later richtte hij het Yamaha Classic Race Team op dat met name op Francorchamps zulke mooie presentaties heeft verzorgd.

Maar ook de verschillende mensen die mij persoonlijk hebben gesteund na de brand en ook na het debakel met de overheid dat ik onderging (en nog onderga trouwens…) waren deel van het warme bad dat Johan en ik aantroffen in De Rijp. Ben ik nog altijd dankbaar voor. Met een ieder kun je natuurlijk niet echt lang en diepgaand praten, maar dat is dus een heerlijk luxeprobleem… Je zal maar het probleem hebben dat je ‘niet te lang’ moet babbelen, want er zijn nog zoveel meer mensen die je graag even spreekt.

Ook een vaste en gewaardeerde gast is ‘Gixxer’ Jappie van Veen, die trouwens ook een giga- Waterbak-fan is.

Hij doet heel veen nuttig werk in de FEHAC (zie verder in dit blad) en hij praatte ons even bij over dreigingen vanuit ‘Brussel’ inzake de eeuwigdurende discussie over APK voor motoretsen. Jappie hield het keurig kort en zijn toch serieuze boodschap moet toch echt gehoord worden. En dat dan van een Fries die vol humor zit en met wie je uitstekend een drankje kan doen… Ik heb ongetwijfeld heel veel mensen tekort gedaan door ze niet te noemen, maar iedereen was, bijna al zonder de meer dan fabelachtig mooie motoren al zo ruim de moeite waard. Als laatste toch een veer op een zekere plaats voor de meer dan overijverige Peter: de club is de moeite waard, maar ook Peter zelf is dus zo’n legendarische guur die nu toch even in zijn eigen achternaam moet. Hulde voor die kerel! Want ik weet zelf uit ervaring (de eerste jaren van de club): het is bijna een dagtaak…

Kort en goed: prachtige locatie, prachtige club, prachtige mensen en even prachtige motoren!

Uitgangspunten:

Best Overseas Rider of the Year 2022

Nuchtere Zaankanter Frank Lemstra

wint op zijn zeventigste nog races op klassieke motoren en is een held in Engeland

FRANK LEMSTRA van Frank Lemstra Motoren te Wormerveer staat bekend om zijn nuchterheid en raced al heel lang op zijn geliefde merk HONDA. Dat deed hij in Nederland, bij de Classic races, maar ook in het buitenland. Een aantal jaren geleden deed hij mee aan de races op Philip Island en gooide daar hoge ogen.

Daar hij het racen in Nederland niet leuk meer vond, omdat er zoveel geharrewar was en er verschillede clubs ontstonden door ruzie onderling, week hij uit naar Engeland. Hij had daar ook vele vrienden die al eerder aan hem hadden gevraagd naar het eiland te komen. Dat doet hij nu al weer vele jaren, en... met resultaat.

Dit jaar heeft Frank gereden op 4 circuits te weten Brands Hatch, donington park, Cadwell Park en Croft. Bij de laatste werd hij 2e in de 500 klasse bij ‘The Race of the Year’.

Maar het ultieme resultaat is dat Frank 1e werd in de 1300 Clubman Races en ook 1e in ‘The Multicylinder Clubman’. Hierbij werd hij gekozen als ‘Best Overseas Rider of the Year 2022’! Voorwaar een enorme prestatie!

Tijdens het eerste weekend van december reden Frank en zijn ega Ria naar Engeland om tijdens het Gala aanwezig te zijn en om zijn bekers in ontvangst te nemen. Hij werd daar ook door Alex George van harte gefeliciteerd.

Wigchers museumrit 2023

De KJMV organiseert op 14 juli 2023 een motorrit naar het Wigchers Brom ets- en Motormuseum te Schoonoord.

Vanuit Frederiksoord wordt er op vrijdag 14 juli 2023 een rit georganiseerd met een bezoek aan het Wigchers Brom ets- en Motormuseum, zie ook www.wigchers.nl/museum.

Locatie van vertrek: Logement Frederiksoord, Majoor van Swietenlaan 20 8382 CG Frederiksoord, telefoon: 0521-381500.

Aankomst: 11.30 uur. vertrek: 12.45 uur.

Bezoek Wigchers Brom ets- en Motormuseum: ± 14.00 uur.

Groepsgrootte: maximaal 25 personen, opgeven bij: Peter van der Zon, mobiel: 06 81501492 - e-mail: voorzitter@kjmv.nl. We werken met inschrijvingslijst. Wie het eerst komt... en, vol is vol!

Graag zelf zorgen voor een lunchpakket.

Voor informatie over de rit kunt u contact opnemen met: Johan Roffelsen, tel: 0521-382347 - e-mail: jbroffelsen@gmail.com.

Vriendelijke motorgroeten, Johan Roffelsen en Peter van der Zon

Lek en Graafstroomrit 2022

Op zondag 11 september 2022 is de jaarlijkse “Lek en Graafstroomrit“ van de KJMV weer verreden en als vanouds georganiseerd door Jan Verweij en zijn vrouw.

We begonnen met kofie en cake van de organisatie, in café Sluis in Groot Ammers. Het was prachtig weer en we vertrokken rond 12:00 uur voor een rit van ongeveer 80 km ver. We waren met 16 motoren waaronder 2 zijspannen en een trike. De 2 zijspanrijders hadden ook hun vrouwen gezellig meegenomen.

Het Japanse motoraanbod was divers uit de jaren 60, 70, 80 en 90. Er reden maar twee 2-takt-motoren mee, een Suzuki 185cc en een Kawasaki 500 Mach3. De oudste motor was een in originele staat verkerende Honda CB450 Black Bomber uit 1966.

Zo origineel dat zelfs het richting aangeven met uitgestoken arm diende te gebeuren.

De KJMV-rit was weer heel mooi opgezet, variërend van dijkwegen, landelijke wegen tot provinciale wegen, waar het gas er even op kon.

Via Brandwijk, Giessenburg, Arkel en Leerdam kwamen we halverwege de rit aan bij restaurant “Rust” in Rhenoy, prachtig gelegen aan de Linge. Na de lunch reden we via Schoonrewoerd, Meerkerk en Ameide langs de Lek weer terug naar Groot Ammers.

Helaas kreeg één deelnemer onderweg pech met zijn motor. Gelukkig kon het probleem, een kortsluiting, toch nog verholpen worden.

Jan, hartelijk bedankt voor het uitzetten van de rit, dat moet toch een tijdrovend werk zijn. Groet, Bram Schuurman.

Het MotorRijwiel verschijnt 6x per jaar en is het tijdschrift dat zich volledig richt op klassieke en vetraanmotoren, scooters, bromfietsen en hulpmotoren. Zeg maar motoren van zo’n 20 jaar en ouder. In het 100 pagina’s dikke magazine lees je in elk nummer van Het MotorRijwiel artikelen over klassieke motoren, races en demoritten, crosses etc., over praktische sleuteltechniek, musea, oudcoureurs en de tweewielerhistorie in het algemeen.

abonnement 6x voor slechts

Ga nu naar motorrijwiel.nl/ word-abonnee of vul de onderstaande bon in: Omdat je niks wilt missen!

Ja, ik wil graag 6x Het MotorRijwiel ontvangen voor

Naam:

Adres:

Postcode: Woonplaats:

IBAN-nummer:

Telefoon:

E-mail*:

machtig Classic Producties B.V. € 39,50 van mijn rekening af te schrijven. Dit proefabonnement stopt automatisch.

*Op dit e-mail adres wil ik van MotorRijwiel en haar partners interessante aanbiedingen en informatie ontvangen over haar diensten en/of producten.

Stuur de bon gratis op in een enveloppe naar Antwoordnummer 3, 7050 VB Varsseveld

In België alleen aanmelden via internet: motorrijwiel.nl/word-abonnee

Phil Read MBE, de ‘Prince of Speed’

Phil Read behaalde 52 FIM Grand Prix-overwinningen en 8 overwinningen op de iconische Isle of Man TT-race!

In Memoriam voor Phil Rea

CATERBURY 6 OKTOBER 2022 - Hij overleed vandaag, in zijn slaap zoals vermeld in een familiebericht, de Prince of Speed, Phil Read. Hieronder staat hij afgebeeld met nog 3 legendes: Kenny Roberts, Valentino Rossi en Giacomo Agostini. Slechts weinig wegrenners behaalden nog tijdens hun leven de status van legende, in de ware betekenis van het woord. Eén van hen was inderdaad ‘Rebel Read’

klasse, voor de neus van Ivy. In die klasse had hij al eerder de wereldtitel behaald in 1964 en 1965. In 1971 voegde hij daar nog een wereldkampioenschap in de 250cc aan toe. Na de overgang naar MV Agusta won hij, met Agostini als teamgenoot, in 1973 het wereldkampioenschap in de 500cc klasse, waarbij hij de 350cc titel overliet aan Ago.

Read was een man met een iconisch karakter die zichzelf nooit spaarde, niet op de baan en niet in het dagelijks leven. In het latere deel van zijn carrière was hij wat karakter betreft totaal verschillend van Giacomo Agostini. Phil Read was een toonbeeld in iedere klasse waarin hij reed, met overtuiging, in een tijd waarin de circuits en het materiaal niet waren wat ze nu zijn. In 1968 werd hij wereldkampioen in de 125cc klasse met Yamaha, na een controversiële competitie met teamgenoot en rivaal Bill Ivy. Voor dat jaar had de Iwata company contractueel vastgelegd dat de wereldtitels gelijk verdeeld zouden worden over de 2 coureurs. Maar Phil greep dat jaar ook nog de titel in de 250cc

Het verhaal van de onmin tussen Giacomo Agostini en Phil Read, teamgenoten bij MV Agusta in 1973, is nu legendarisch.

Phil Read op MV Agusta

Na het behalen van de laatste wereldtitel op de 3 cilinder 500 met Alberto Pagani in het team, besloot MV Agusta eind 1972 om de grote Ago te koppelen aan de Engelsman Phil Read. Een rijder die bekend stond als onverzettelijk. Vanaf het begin bestond er afkeer tussen beiden. In het jaar waarin Jarno Saarinen’s ster rees en op dramatische wijze verdween in Monza, vochten de twee een harde strijd uit:

de ‘Prince of Speed’

Ferry Brouwer

In 1971 werd Phil noodgedwongen privé-coureur, het fabriekscontract met Yamaha werd niet verlengd. Hij zocht een race-monteur voor zijn Yamaha’s en benaderde Ferry Brouwer, die toen bekend stond als een goede techneut. Phil en zijn vrouw boden hem kost en inwoning aan. Zo ontstond er een goede band tussen Ferry en de fam. Read. “Mijn eerste evenement met Phil Read was de TT van Assen 1968, mijn laatste evenement met hem was de Classic GP Assen 16-18 sept 2022. Er zijn drie mannen die in mijn leven een enorme rol gespeeld hebben: Mijn Vader, Minoru Tanaka san (beiden in 1990 gestorven) en Phil Read. RIP...” Het overlijden van deze vriend is dan ook erg treurig...

Read won in Hockenheim, Assen, Anderstorp en Jarama. Agostini won in Francorchamps, Brno en Imatra. Uiteindelijk ging de titel naar de Engelsman, en Agostini verliet MV Agusta voor Yamaha. Read deed het in 1974 nog eens over, Agostini won zijn eerste titel voor Yamaha in 1975.

In 2002 kreeg hij van Dorna de status van “MotoGP Legend”. Tevens kreeg Read in Engeland een koninklijke onderscheiding en mocht hij de titel MBE (Member of the British Empire) dragen.

Yamaha Racing Heritage Club (YRHC)

De Yamaha Racing Heritage Club (YRHC) is opgericht om de rijke race-erfenis van de fabrikant te eren en te beschermen, en dat deed het in zekere mate in Donington Park toen de YRHC zijn debuut maakte in het VK. Na de hoofdrol op de ASI Motoshow in Varano, Italië, de Sunday Ride Classic op Circuit Paul Ricard, Frankrijk en de Sachsenring Classic in Duitsland, was de YRHC-stand een van de belangrijkste attracties in Donington Park, met enkele van de grootste namen uit de Britse racewereld die in het weekend hun opwachting maakten. Read was onlangs, ondanks zijn broze gezondheid, nog als VIP gast aanwezig bij de Classic GP op het TT Circuit Assen.

Eerste Wereldtitel voor Yamaha

Op 13 december 2014 was het precies 50 jaar geleden dat Phil Read in 1964 de eerste wereldtitel voor Yamaha in de wacht sleepte. Dat gebeurde op Monza in de 250cc klasse. Reden dus voor een feestje op Misano. Onder de aanwezigen in het gastenverblijf van Yamaha Factory Racing was wereldkampioen Giacomo Agostini.

Hierbij nog een overzicht van de Yamaha GP overwinningen door hem behaald. 1964/65/68/71 250cc wereldkampioen, en 1968 125cc. Nog steeds heeft geen enkele Yamaha coureur dat geëvenaard, 5 wereldkampioenschappen. Je kunt gerust stellen dat hij de beste Yamaha coureur ooit is.

Hoewel de term “broodroostertank” meestal van toepassing is bij vroege BMW’s, maakten Japanse fabrikanten ook veel tanks die ook bij de stijl pasten, mogelijk zelfs beter.

Honda’s hadden allemaal verwijderbare verchroomde zijpanelen en men heeft daadwerkelijk Honda-tanks gebruikt om werkende broodroosters te installeren. Aangezien nogal wat mensen genoten hebben van mijn Kawasakitanks door de jaren heen, heb ik besloten om een “Toaster Tank Tuesday” te plaatsen van de kleinste tot de grootste Honda uit die tijd. In de VS zou dat van 1959 tot ongeveer 1968 zijn. Niet van elk model, scramblers hebben nooit broodroostertanks gehad.

Zoals je kunt zien is het moeilijk om foto’s van chroom te maken, omdat elke reflectie en elk stofdeeltje enorm wordt uitvergroot. Ik heb het toch maar geprobeerd, zonder rekening te houden met mogelijke lichteffecten in mijn werkplaats.

Nu je ze allemaal hebt bestudeerd, zou je van elk verchroomd paneel en rubberen kniebeschermer onmiddellijk moeten kunnen zeggen van welk model het afkomstig is, ook al is er geen badge te bekennen. Denk je eens in wat een grote hulp dat zou zijn bij de grote ruilbeurzen.

Hier is je eerste quizvraag.

Van welk Honda model is het verchroomdetankpaneeldatikvasthoudafkomstig? Stuur de uitslag van deze kerstpuzzel op naar de redactie. Uitslag in blad 1-2023!

TOASTER TANKS HONDA”

Lyle

An Evening with the Champions

An Evening with the Champions II – 50 Years of America in the Motocross World

21september was het zover, de avond met de kampioenen. Een van deze kampioenen is Gerrit Wolsink, 5 maal winnaar van Carlsbad. Hierbij leest u zijn relaas over de dagen die hij hier, op uitnodiging, heeft doorgebracht met veel van zijn vroegere concurrenten en vrienden van de motorcross-wereld. Gerrit heeft genoten van het weerzien met deze oude kameraden te midden van de mooie motorcross motoren die Terry Good de afgelopen 45 jaar heeft verzameld. Hij heeft de hele wereld afgezocht naar memorabilia en de eigenlijke motorfietsen waarmee de beste motorcrossers van hun tijd kampioenschappen hebben behaald. Terry heeft genoeg artefacten verworven om een gebouw met 100.000 m2 vloeroppervlak te kunnen vullen en dit is het moment om dit allemaal toegankelijk te maken voor het publiek.

Ik sprak Gerrit hierover op dinsdag 24 oktober, nadat hij, weliswaar verlaat door een covid besmetting, terug uit Chicago was gekomen. Hij vertelde dat hij een week langer in het hotel moest blijven en dus later pas naar huis kon. Bij elkaar best vermoeiend. Maar genoten heeft hij wel degelijk.

Terry Good (foto hiernaast) had zich tot doel gesteld om de gouden tijden van de motorcross levend te willen houden. Hij is dus druk bezig met het vinden van een geschikte plek voor de bouw van het International Motocross Museum om zijn verzameling tentoon te stellen. Maar zoals u wellicht vernomen hebt zijn er alleen nog maar tekeningen. Het is, net als in Nederland, ook in de USA moeilijk om vergunningen te bemachtigen.

Vorig jaar had Terry de dag met de kampioenen gepland, maar veel evenementen (ook die van de KJMV) gingen niet door en het was onmogelijk voor een aantal prominenten om naar de USA te reizen. Dit jaar lukte dat dus wel, gelukkig. “Het begon allemaal in de motorcross met de 4-takten en een van de rijders was mijn oom Bennie Hartelman. Hij bouwde de BSA Gold Star cross motor op bij mijn vader in de garage in Hengelo GLD. ‘HAGO’ was de naam geloof ik. Zijn voorbeeld waren de Zweden en in het bijzonder Bill Nilsson.

Rolf Tibblin en Sten Lundin, hun rijtechniek en hun motoren. En later bouwde hij dus ook mijn crossmotor op. Hij bouwde ze gewoon na. Gazelle Dieren leverde de Reynolds pijp en het Duraluminium voor het frame en de swingarmen. Daarnaast monteerde hij nog Norton Manx wielen en een Norton Roadholder voorvork die nog in de garage van mijn vader lagen. Het zag er best goed uit voor dat motorcross-tijdperk. En natuurlijk kan het niet fout gaan met een BSA Goåld-Star motor, een zeer bijzonder motorblok! Ik was dol op die motoren totdat de tweetaktmotoren het overnamen. Toen kocht hij een Husqvarna blok en bouwde hiermee opnieuw een crosser. Ik heb met deze eigenbouw nog 3 nationale wedstrijden gereden in 1965.”

Gerrit vervolgde zijn verhaal met het opsommen van zijn carrière in de motorcross, naast zijn tandartsenstudie in Amsterdam. “Zoals ik al eerder aangaf werd mijn interesse in techniek bij mijn vader in de garage aangewakkerd en omdat er flink wat gecrosst werd in mijn omgeving, kreeg ik ook daar interesse in. In die tijd kon je nog wel eens met een crossertje buiten gaan spelen. Dat technische inzicht heeft Bennie ook op mij overgebracht. In het begin van mijn loopbaan ging hij ook vaak met mij mee als monteur en begeleider. Wat misschien nog wel belangrijker was, waren zijn contacten.”

In 1968 breekt Wolsink in Nederland door en wint op een Husqvarna van de toenmalige importeur Joop van Wees – ook uit Amsterdam – de Nederlandse titel in de 500 cc klasse. In totaal wordt hij vervolgens in de periode van 1968 tot en met 1978 acht keer Nederlands kampioen in de 500 cc. In eigen land moet Wolsink in die tijd vooral afrekenen met Frans Sigmans en de later naar Amerika vertrokken Pierre Karsmakers. “Mijn technische kennis kwam goed van pas toen ik als privé rijder begon bij Husqvarna op een 250 cc machine.”

Na zijn tandartsenstudie in 1972 kiest hij voor een carrière bij het Duitse Maico, waar hij een contract krijgt voor de 500cc klasse samen met Willy Bauer. In 1973 wint Gerrit prompt zijn eerste Grand Prix in het Franse Terrare. Dat jaar rijdt hij ook de Grand Prix van Amerika in het legendarische Carlsbad. Het Maico duo doet het daar uitstekend en Gerrit wordt achter Bauer tweede. Het is het begin van een serie topprestaties op het circuit in Californië. Wolsink weet daar een jaar later de USGP te winnen, die zege is de eerste uit een reeks van vijf!

Dat heeft uiteindelijk bijgedragen aan zijn intense bekendheid en aandacht van de fans in Amerika. Uiteraard weten we dat hij nog vele wedstrijden heeft gewonnen en ook is bekend dat hem door een streek van Jaak van Velthoven de wereldtitel is ontnomen. Hij eindigde toen als tweede. “Ik ben daar een tijd lang goed ziek van geweest. Ik was dat jaar vaak de snelste en heb De Coster in 1976 meerdere malen in een rechtstreeks duel geklopt. In die laatste wedstrijd echter hebben de Belgen volgens mij samengespannen. Van Velthoven had beide keren kopstart. Op zich niet zo vreemd, want de starter was zijn maatje en het starthek was van hem zelf! In het verloop van de wedstrijd ben ik een paar keer langszij gekomen, maar telkens kreeg ik een beuk. Achteraf ben ik misschien wel te netjes geweest, maar dat is nu eenmaal mijn karakter. Ik ben niet iemand die een ander doelbewust de hekken in rijdt.”

Maar we kijken nu naar het heden en het feit dat ik met al die oude vrienden heb kunnen praten en zoveel kampioensmotoren terug heb mogen zien geeft me een vorm van weemoed naar een tijd waarin ik mij voldoende heb kunnen bewijzen.

Als hij in 1979 voor de vijfde keer wint krijgt hij de legendarische bijnaam ‘King of Carlsbad’. Wolsink: “Al vanaf de eerste keer had ik het naar mijn zin in Californië. Zowel het circuit, als het weer en de mensen bevielen me. Carlsbad is een moeilijk circuit dat je moet leren rijden. Je moet vloeiend blijven rijden en op tijd even rust pakken, want het is mede door de hoge temperatuur erg zwaar. Gedurende de dag veranderde het circuit voortdurend en dat maakte het interessant. Je moest je verstand gebruiken om de goede lijnen te vinden.” Wolsink won zijn meeste GP’s, ook die in Amerika, op een Suzuki en was al die jaren teammaat van Roger de Coster. Gerrit: “Toen ik in 1973 voor Maico reed was het team van Suzuki op dat moment het hoogst haalbare. Ik wist van Roger dat ze voor 1974 een tweede rijder zochten. Toen ben ik op ze afgestapt en heb ik die plek in het team gekregen. Natuurlijk was de wedstrijd in Carlsbad belangrijk voor Suzuki. Amerika was een grote groeiende markt en de GP winnen was natuurlijk de beste reclame die ze konden krijgen. Ik denk dat mijn zeges in Carlsbad er toe hebben bijgedragen dat ik tenslotte zes jaar voor Suzuki heb gereden.”

Terry Good heeft vele kampioensmotoren reeds aan kunnen kopen, waaronder de BSA maar ook de Suzuki van Gerrit. “Het was weer fijn om mijn oude Suzuki terug te zien. Ook waren de Maico en de Husqvarna, op welk type ik vele successen behaald heb, aanwezig. Mijn eigen Husqvarna had ik reeds verkocht, maar ik ben bezig met het restaureren van zo’n zelfde type.”

An Evening with the Champions

Crossmotoren Roger de Coster verhuizen naar

Terry Good’s museum!

Onlangs hebben vijfvoudig wereldkampioen Roger de Coster en verzamelaar Terry Good een unieke deal gesloten waarbij Terry de hele collectie fabrieksmotoren van Roger de Coster en alle bijbehorende memorabilia heeft verworven. Roger heeft deze collectie opgebouwd.

De verzameling bestaat uit meer dan een dozijn crossmachines waaronder zijn kampioenschap Suzuki’s en zelfs de fabrieks RC500 Honda waarmee hij in 1980 zijn laatste 500cc grand-prix in Luxemburg (Ettelbrück) won. Ook zijn er stapels fabrieksonderdelen, racekledij, meer dan 13.000 foto’s, videofilms (de meeste nog nooit eerder vertoond) en de meeste trofeeën die hij al in de jaren 60 won. De collectie is zo groot dat er twee vrachtwagens nodig waren om alles van Californië naar Chicago te vervoeren. De eindbestemming is het International Motocross Museum.

Hierop antwoordde Roger: “Ik wilde dat mijn motoren en memorabilia bij iemand terecht kwamen die er goed voor zou zorgen en het bij elkaar zou houden. Ik wilde dat ze op een plek waren waar ze door iedereen konden worden bekeken en dat ze samen met veel andere topmotoren werden tentoongesteld die destijds titels gewonnen hadden. Zo zal er de Norton van Leslie Archer staan, alsook de Lito van Sten Lundin en vele andere fabrieksmotoren van toen. Ik heb het gevoel dat wanneer alles klaar is, het museum van Terry het belangrijkste motorcrossmuseum ter wereld zal zijn.“

Daarmee stopt het ook niet. Roger zal optreden als consultant voor het museum en hij zal ook nauw betrokken worden bij de inrichting van de tentoonstelling, met name die van zijn eigen collectie. Het idee is om een prachtig overzicht te creëren van de carrière van ‘The Man’. Joël Robert zou de conservator worden van het International Motocross Museum, maar helaas is hij ons ontvallen. Het museum zou eind 2019 open gaan voor het grote publiek. Maar het is nog niet gelukt om een goede locatie te vinden.

Gerrit vervolgde zijn verhaal met het noemen van zijn vrienden van weleer die hij hier weer kon ontmoeten. Naast Roger de Coster zijn dat Heikki Mikkola, Selvaraj Narayama, Jeff Smith, Jack Penton, Torsten Hallman, Marina Falta, Harry Everts, Ricky Johnsson, Joe Abbate en uiteraard Terry Good. Marina Falta kwam haar boek, ‘The last mile’, dat over haar vader Jaroslav Falta gaat, tijdens deze bijeenkomst presenteren. Helaas was Joël Robert er niet bij. Hij overleed in 2021. De meervoudige wereldkampioen werd tijdens deze dagen herdacht in aanwezigheid van zijn vrouw en dochter.

Terry vertelde mij: “Roger en ik praten hier al meer dan 20 jaar over. Ik ben in zijn huis en zijn garage geweest en heb het vaak gezien, maar zelfs ik wist niet hoeveel er bewaard lag. Het meeste bevindt zich in perfecte staat, en ziet er uit zoals het voor het laatst werd gebruikt. Het is overweldigend om het in het echt te zien! Deze collectie is uniek en het is ongelooflijk dat de hele wereld dit kan zien in ons museum. Terwijl het museumproject vorm kreeg, mijn verzameling begon te groeien en inmiddels zeer belangrijke motoren bevatte, hadden Roger en ik meerdere gesprekken en vergaderingen hierover. Uiteindelijk werd er een deal gesloten. Voor mij is dit een droom die uitkomt en ik ben zo dankbaar dat ik degene ben die de nalatenschap van ‘The Man’ voor de eeuwigheid kan bewaren.“

An Evening with the Champions

vlnr: Selvaraj Narayama, Jeff Smith, Heikki Mikkola, Gerrit Wolsink, Jack Penton, Torsten Hallman, Terry Good, Harry Everts, Marina Falta en Ricky Johnsson.

KJMV-Activiteitenkalender 2023

14-15 januari 2023“MotoVelo” (voorheen Oldtimerbeurs Autotron)Rosmalenkjmv.nl

11-12 februariMoto Retro WieseWieze (B)bema-buba@telenet.be

23-26 februariMotorbeurs UtrechtUtrechtwww.motorbeursutrecht.nl

26 februariOldtimerbeursZuidbroekkjmv.nl

4-5 maartOldtimerbeursLeekclassicmotor-brometsbeurs.nl/

19 maartAlgemene Leden VergaderingDe Rijpkjmv.nl

23-26 maartMotorbeurs UtrechtUtrechtmotorbeursutrecht.nl

25 maartMotormarkt HardenbergHoogenwegmotormarkthardenberg.nl

9-10 aprilNoord Hollands Oldtimer FestivalVenhuizenkjmv.nl

16 aprilVoorjaarsrit-2023?kjmv.nl

23 april30e Nationale TweetaktdagMoergestelwww.2taktdag.nl

?KaboutertoerritZaandamkjmv.nl

?BijlmerritDiemenkjmv.nl

?KJMV-weekend bij Nol BikkerNoorderlooskjmv.nl

?BrasemerritLeimuidenkjmv.nl

24-25 juniHistorisch FestivalDen Helderkjmv.nl

23-25 juniTTAssenAssenwww.ttcircuit.nl

1 juliClassic races LuttenbergringLuttenbergluttenbergring.nl

14 juliRit met bezoek aan WichersMuseumWilhelminaoordkjmv.nl

? septemberExotentreffenDoorn (onder voorbehoud)exotentreffen.nl

8-10 septemberClassic GP assenCircuit Assenclassicgp-assen.com

10 septemberLek&Graafstroomrit-2022Groot Ammerskjmv.nl

23 septemberNationaal Veteraan TreffenWoerdenkjmv.nl

6-8 oktoberOldtimerbeursLeekwww.sportcentrumleek.nl

19 november 2023KJMV-clubdagDe Rijpkjmv.nl

27-28 novemberEelde Classics FlowerdomeEeldekjmv.nl

16-17 decemberCentral ClassicsHoutenkjmv.nl

Wilt u een rit organiseren, meldt dat ons dan. Aankondigingen en wijzigingen zetten we direct op de website van de KJMV

Zijn er activiteiten die u ook gemeld wilt zien op de website en/of clubblad, geeft u dat dan spoedig door aan onze activiteitencommissie: Wiebe Eenling / Albert Woord / Frits Smink, activiteiten@kjmv.nl

of aan de sitebeheerder: Carlo Mascini, webmaster@kjmv.nl. Zij zullen er dan voor zorgen dat uw activiteit wordt geplaatst.

Kijk ook voor actuele info: www.kjmv.nl - Voor meer beurzen, kijk op: www.oldtimerweb.nl

Nationaal Veteraan Treffen op Woerdense Exercitieveld

In de vakantie las ik dit artikel in het blad Octane oftewel het blad voor de Petrolheads. Wat enorm jammer is, is dat deze manier van rijden op schone ecomaxx niet gesubsidieerd wordt terwijl eigenaren van al die dikke vette elektrische auto’s alleen maar voordeel krijgen.

VAN 'STRAAT-RACER' TOT 'REPLICA' DEEL 8

In deel 7 hebben we de ‘grote’ zaken beschreven zoals het bestikkeren van de kuip. Er wordt goed gekeken naar de Gregg Hansford H2R replica. Ook de bevestiging van de uitlaten kwam aan bod. In dit deel (8) gaan we verder met deze ets.

Op naar Hans! De laatste (?) las werkzaamheden stonden op het programma.

Klus1 De zelfgemaakte toerentellerbeugel op de voorste kuipsteun lassen.

Klus2 De uitlaatbochten van ruimere conussen voorzien zodat die met trekveren bevestigd kunnen worden over een korte cilindrische buis die vast op de cilinder is bevestigd.

De eerste uitlaat vergde meerdere uren, de andere twee deden we samen in dezelfde tijd. Tot slot de kleine beugeltjes op de bocht gelast om de trekveren te kunnen bevestigen aan de uitlaatring.

Aan de voorzijde ziet het er goed uit. Aan de achterzijde zagen we dat de dempers niet meer in lijn stonden (voor zover dat kan met 3 stuks!). Zodoende de dempers een klein beetje gebogen. De uitlaten geschuurd en met grondverf en zwarte hittebestendige verf gespoten. Weer wat af te vinken.

Klusgeklaard,beugel Volgendestap? nogzwartspuiten. ReplicaH2Rwijzerplaat!

Voordat we de bocht zouden inkorten, namen we de maat van de ruimere conus, die past over het cilindrische stuk dat gemonteerd is op de cilinder. Met wat marge werd de bocht ingekort. Dat hebben we nog een aantal keren herhaald voordat de juiste lengte was bepaald, en/of wat afschuinen om een passende aansluiting te hebben om goed te kunnen lassen.

In mijn zoektocht naar goede buitenste cilinders, heeft Ben van de Lingen me al met een linker cilinder blij gemaakt. Deze kreeg ik als sponsering. Ben, nogmaals bedankt!.

Ben

Deoude,vastebevestigingvandebochtaan decilinder.

De volgende stap

Bij Ruig’s Glas Fiber in Opmeer een nieuw kuipruit gekocht. Daarvoor moest ik de bevestigingsgaten overnemen van de oude kuipruit en daarna: monteren maar.

De eerder genoemde Hans heeft ook nog een nieuw achterkettingwiel geleverd en van gaten voorzien. Helaas was de vorige niet goed gecentreerd!

Voor het demonteren van de toerenteller was ik (weer) aangewezen op Hans. Hij heeft al ervaring opgedaan met het demonteren en monteren van tellerklemranden. Hiervoor moet de tellerklemrand opengemaakt worden, dan de wijzernaald eraf halen en de sticker op de wijzerplaat plakken met de "3" en "9" in verticale stand. Thuis de wijzernaald in de kleur wit en de wijzernaaf in dezelfde kleur groen als de wijzerplaat gespoten. Dan is het helemaal 'look a like'.

Voor het terugzetten van de tellerklemrand en het dicht maken van de toerenteller moest Hans nog wel nieuwe bussen draaien waar de H2 toerenteller in past

Wijzer plaatsen, glaasje en ring monteren en dan kan de teller dicht gemaakt worden. Bijna echt.

voor de

Op Facebook had ik gezien dat er replica wijzerplaten voor de H1R, H1RW, H2R en KR750 verkrijgbaar zijn. Bij c_m_d@hotmail.co.uk heb ik ze besteld en na twee weken kreeg ik ze binnen. Echter de Race toerentellers zijn in diameter kleiner dan de straat modellen. Zodoende heb ik de diameter van de H2 toerentellerplaat opgemeten en op naar

Of ce Plaza. Daar heb ik de replicasticker laten vergroten tot het formaat van de H2 toerenteller. Voor €1,75 had ik de juiste maat. Niet alle modi caties hoeven veel geld te kosten.

Klaar voor de start!

Wanneer het weer het toelaat wordt het starten en ergens rijden… Ben reuze benieuwd! Groet, Guido Eckes

Kawasaki line up KJMV-clubdag Graft de Rijp.

Kawasaki 3-cilinder Specialisten

Mijn vader heeft hierna rondom de stad een rondje van 20 km gereden. Door middel van een ilmpje zag ik dat het goed was. Yes!

De volgende dag hebben we het aangedurfd om een stukje te gaan rijden. Na 2 km moesten we alweer de rechter bougie vervangen!! Gedaan en verder rijden naar Alkmaar, waar we een bezoek hebben gebracht aan Lemstra Motoren. Hier nog maar een zekering vervangen, een stekker had contact gemaakt met de massa.

Na deze rit hebben we besloten om de originele gelijkrichter weer terug te zetten. De accuspanning was 12 volt.

Ik ben Selina Eckes, eenentwintig jaar en een trotse bezitter van een Kawasaki tweetakt en welke dat is, weten jullie al! Deel 6.

Nou, daar zijn we weer. Op advies van mijn oom Fabian hebben we in Engeland bij YDS PARTS een set keerringen voor het carter besteld. Vervolgens werd de keerring in het rechter deksel van de roterende schijf vervangen. De gemonteerde moeren van het krukastandwiel en de koppeling hebben maat 16. Dat is een probleempje, die maat hebben we niet in de doppenset. Zodoende maat 17 opgevuld en na enige moeite kwamen de moeren los. Bij de montage hebben we moeren met maat 17 gebruikt.

De tandwielen werden weer in lijn gezet voor de timing van de ontsteking. Daarna een nieuwe pakking en de rechter bougie klaargelegd. Monteren maar...

Op de voorremkabel zit geen remlichtschakelaar, vandaar dat mijn vader een iets langere remkabel (voor halfhoog stuur) met schakelaar heeft gemonteerd. Hij moest nog wel een extra aansluiting maken naar de koplamp, want die had de originele draadboom niet. Dit is wel zo veilig nu. Nadat alles was gemonteerd en gecontroleerd, was het starten geblazen. De Samurai liep gelijk op 2 cilinders!

Alles gemonteerd, de volgende rit zou naar de clubdag in Noordeloos zijn. Accu opgeladen, die bleek leeggelopen tot 5 Volt! Een proefrit op zaterdagavond wees uit dat hij niet goed liep bij hogere toerentallen, met plofen etc.

Ook lukte het niet om zondag naar de KJMV-clubdag in De Rijp te rijden, de motor werd op de aanhanger gebracht.

Helaas zijn we er nog niet, blijkt...! Wordt vervolgd! Selina Samurai Eckes

De keerring was verhard en ruimer in diameter, logisch dat de carterolie werd opgezogen en dat het vette bougies opleverde.

De carterolie was schoon, na controle bleek dat er geen slijpsel in zat, dus werd de olie hergebruikt.

Galvano Van Wolferen B.V : Voor al uw Chroom, Nikkel en Zink werk voor uw motor:

Voor meer informatie:

TEL: 0227 600 033

EMAIL: info@galvanovanwolferen.nl

Of ga naar onze website : www.galvanovanwolferen.nl

ADRES: Westrak 230, 1771 SV Wieringerwerf

GALVANO

VAN WOLFEREN B.V.

Frank Lemstra