365 dagen in een jaar...

tas niet klaar, ik droog haar tranen niet... Het gevoel van onmacht omdat ik er niet voor haar kan zijn, zal altijd aan me blijven knagen.

Jarenlang heb ik geprobeerd om haar vaker te mogen zien. In mijn ogen was dat de enige manier om terug naar elkaar toe te groeien en de enige hoop op een hereniging. Ik heb heel veel energie en tijd gestoken in gepieker en het zoeken van een oplossing. Ook heb ik heel veel geld betaald aan een advocaat die meende mij te kunnen helpen. Van de begeleider kreeg ik steeds opnieuw te horen dat mijn dochter de regeling goed vond zoals ze was en dat het voor haar welzijn en stabiliteit goed was om er niets aan te wijzigen. Ook al kon ik die redenering volgen, toch kwam dat besluit altijd keihard aan. Het klonk in mijn oren alsof ik niet meer nodig was... Alsof ik geen mama meer mocht zijn.

Wanneer ik de strijd om de situatie te veranderen na jaren eindelijk opgaf, begon ik op zoek te gaan naar een andere manier om mama te kunnen ‘zijn’ voor haar. Want ik heb altijd diep in mij beseft: ik ‘ben’ haar mama. Wie daar nu ook de moederrol op zich neemt, ik ‘ben’ nog steeds háár mama! Een mama die het heel moeilijk heeft, een mama die veel verdriet heeft, maar ik hoop ook een mama te zijn die zich staande weet te houden in de storm, een mama die niet opgeeft, een mama die hopelijk ook nog gelukkig kan zijn, een mama die zielsveel van haar houdt! Stel dat ze me op een dag nodig heeft, stel dat ze me op een dag spontaan opzoekt, stel dat ze me op een dag veel vragen wil stellen, … dan wil ik er zijn. Die dag hoop ik de deur te kunnen opendoen voor haar en er voor haar te kunnen staan. Daarom streef ik ernaar om goed voor mezelf te zorgen. In een pleegzorgsituatie is dat niet altijd makkelijk. Ik geef mezelf immers vaak de schuld voor alles en dan laat ik het mezelf niet goed gaan. Als moeder zal ik me altijd verantwoordelijk blijven voelen voor haar, ook al wordt de verantwoordelijkheid om voor haar te zorgen op dit moment een ander toegekend. Want ze is mijn dochter en ik ben haar moeder, iedere dag van het jaar.